Ερωτήσεις από Αναγνώστες

■ Υπάρχει κανένας Γραφικός λόγος για τον οποίο οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δε θα πρέπει να δέχονται υποκατάστατα του αίματος ή «τεχνητό αίμα»;

Είναι πασίγνωστο ότι για θρησκευτικούς λόγους οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δε δέχονται μεταγγίσεις αίματος. Από τον καιρό του Νώε οι αληθινοί λάτρεις αρνούνται να φάνε αίμα. (Γένεσις 9:3, 4) Το αίμα που βγαίνει από ένα πλάσμα θα πρέπει να χύνεται στη γη· δεν πρέπει να αποθηκεύεται. (Δευτερονόμιον 12:22-25) Οι Χριστιανοί προστάζονται να ‘απέχουν από αίμα’. Έτσι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δε δέχονται μεταγγίσεις από αίμα άλλων ούτε επιτρέπουν να βγάλουν το δικό τους αίμα να το αποθηκεύσουν και αργότερα να τους το ξαναμεταγγίσουν μέσα στις φλέβες τους.—Πράξεις 15:28, 29.

Όμως, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν έχουν καμιά θρησκευτική αντίρρηση να αντικαταστήσουν το χαμένο αίμα με ορούς που δεν περιέχουν αίμα. Μερικοί απ’ αυτούς που χρησιμοποιούνται πιο συχνά είναι ο αλατούχος ορός, το γαλακτικό άλας του Ρίνγκερ, η δεξτράνη και το Εσπάν.

Οι γιατροί αναγνωρίζουν ότι τα υποκατάστατα αυτά που διευρύνουν τον όγκο του πλάσματος έχουν πλεονεκτήματα, το μεγαλύτερο από τα οποία είναι ότι αυτά δεν εκθέτουν τον ασθενή στις πολυάριθμες ασθένειες και σε άλλους κινδύνους από μεταγγίσεις του αίματος. Επιπρόσθετα, οι αποδείξεις δείχνουν ότι οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να ζήσουν με πολύ χαμηλότερο ποσοστό αίματος απ’ ό,τι πίστευαν κάποτε.

Στα πρόσφατα χρόνια έγιναν πειραματισμοί με φθοριομένο υποκατάστατο του αίματος (το τεχνητό, όπως ονομάζεται, αίμα) το οποίο φαίνεται ότι είναι ικανό να μεταφέρει το οξυγόνο στα κύτταρα του σώματος. Υπάρχει ένας κάποιος κίνδυνος στο να χρησιμοποιείται το υγρό αυτό γιατί μέχρι τώρα δεν είναι πλήρως δοκιμασμένο. Αλλά δεν αποτελείται από αίμα κι έτσι η χρήση του δεν έρχεται σε αντίθεση με τη Βιβλικά εκπαιδευμένη Χριστιανική συνείδηση.