Η Απληστία Μπορεί να Είναι Θανατηφόρα

«ΤΟ κίνητρο ήταν η απληστία», ήταν η κατηγορία που απηύθυνε ο βοηθός του περιφερειακού εισαγγελέα. Το έγκλημα ήταν φόνος. Ένας 29χρονος στάθηκε μπροστά στο δικαστή κατηγορούμενος επειδή πυροβόλησε και σκότωσε τον πεθερό του, την πεθερά του και τον 16χρονο κουνιάδο του. Για ποιο λόγο; Για να κληρονομήσει μια περιουσία αξίας 200.000 δολαρίων!

Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι δεν επιτρέπουν στην απληστία να τους κάνει να διαπράξουν φόνο, η απληστία συχνά μετατρέπει μια καλή σχέση σε κακή. Όταν η απληστία μπει μέσα στη Χριστιανική εκκλησία, μπορεί να προκύψει πνευματική βλάβη ακόμη και θάνατος στρέφοντας τον ένα αδελφό εναντίον του άλλου και προκαλώντας μίσος σε τέτοιο βαθμό που να συμβεί πνευματική ‘ανθρωποκτονία’.—1 Ιωάννου 3:15· Μάρκος 7:21, 22.

Ποιοι είναι Ευεπηρέαστοι;

Η απληστία υπάρχει σε λανθάνουσα κατάσταση μέσα σε όλους μας. Λόγω της κληρονομημένης ατέλειας, η απληστία είναι το άγριο παραβλάσταρο της φυσιολογικής επιθυμίας για υλικά αποκτήματα και οικονομική ασφάλεια. (Ρωμαίους 5:12) Πηγάζει από μια υπερβολική ή άπληστη επιθυμία για αποκτήματα, φήμη ή δύναμη. Μπορεί να μεταβάλλει ένα συμπονετικό άτομο σε άσπλαχνο. Τώρα τελευταία, υπάρχει μια ομάδα που είναι περισσότερο ευεπηρέαστη απ’ ό,τι οι περισσότεροι άλλοι άνθρωποι στις πονηρές μηχανορραφίες των άπληστων επιτήδειων.

Εκείνοι που έχουν κάποια τάση προς τη θρησκεία αποτελούν τον κύριο στόχο των απατεώνων. Γιατί; Συνήθως οι θρησκευόμενοι δείχνουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη κι έχουν πιο ανεπτυγμένη την τάση απ’ ό,τι οι άλλοι να θέλουν να είναι εξυπηρετικοί. Τα μάτια των άπληστων το βλέπουν αυτό σαν σημείο αδυναμίας—αφέλειας. Ο εισαγγελέας των Ηνωμένων Πολιτειών Μπρεντ Γουώρντ, αφού ερεύνησε την απάτη που έγινε στη Γιούτα η οποία στοίχισε στα μέλη μιας θρησκευτικής ομάδας 200.000.000 δολάρια για μια περίοδο παραπάνω από δύο χρόνια είπε: «Φαίνεται πως κάθε φορά που η θρησκεία μπαίνει στο εμπόριο, ο διαφημιστής μπορεί να γεφυρώσει το χάσμα από το απίστευτο στο αληθοφανές». Τα θύματα αυτά εξαπατήθηκαν να πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να αποκτήσουν γρήγορα και με εύκολο τρόπο χρήματα μη κάνοντας τίποτα περισσότερο από το να επενδύσουν τα δικά τους χρήματα. Μήπως το ελατήριο είναι η απληστία που δελεάζει μερικούς στο να αποχωριστούν τις οικονομίες τους τις οποίες με σκληρό τρόπο απέκτησαν;

Μια Αυταπάτη για Ασφάλεια

Πώς μπορεί να αυξηθεί η απληστία—με τις σφοδρές της επιθυμίες για αποκτήματα και πλούτο; Πώς γίνεται να μετατρέψει η απληστία τον προσεχτικό επενδυτή σε αφελή; Το εδάφιο Εκκλησιαστής 4:4 δίνει μια απάντηση: «Έμαθα επίσης γιατί οι άνθρωποι εργάζονται τόσο σκληρά για να πετύχουν· επειδή ζηλεύουν τα πράγματα που έχουν οι γείτονες τους. Αλλά είναι ανώφελο. Είναι σαν να κυνηγάς τον άνεμο».—Η Σημερινή Αγγλική Μετάφραση.

Οι ασυνείδητοι εμπορικοί διαφημιστές συνδέουν συχνά τα εμπορικά τους σχέδια με μια ατμόσφαιρα πλούτου—ένα πολυτελές αυτοκίνητο, ακριβά κοσμήματα—και τα χρησιμοποιούν αυτά σαν δόλωμα για να παγιδέψουν στην απληστία τους απρόσεκτους. Θέλουν να ζηλέψετε τις πολυτέλειές τους. Επίσης θέλουν να πιστέψετε ότι επενδύοντας τα χρήματά σας στις επιχειρήσεις τους θα μπορέσετε κι εσείς να αποκτήσετε πληθώρα αγαθών και να γίνετε πλούσιος χωρίς να εργαστείτε πολύ. Στην πραγματικότητα, αν δε χάσετε τελείως τα χρήματά σας, θα καταλήξετε στο να εργάζεστε περισσότερες ώρες και πιο σκληρά από πριν.

Η απληστία δημιουργεί την αυταπάτη ότι το μόνο που χρειάζεται ο άνθρωπος είναι χρήματα. Είναι αλήθεια πως τα χρήματα μπορεί να είναι μια προστασία, αλλά δεν μπορούν να αγοράσουν την ευτυχία ή την αιώνια ζωή. Έχουν όρια. «Διότι η σοφία είναι σκέπη, ως είναι σκέπη το αργύριον· πλην η υπεροχή της γνώσεως είναι, ότι η σοφία ζωοποιεί τους έχοντας αυτήν», αναφέρει το εδάφιο Εκκλησιαστής 7:12. Η δράση που βασίζεται στην ακριβή γνώση του Ιεχωβά Θεού και του Γιου του τού Ιησού Χριστού είναι αυτό που φέρνει πραγματική ευτυχία και οδηγεί σε αιώνια ζωή. Δεν είναι λοιπόν σοφό οι επενδύσεις μας να γίνονται σε πνευματικά πλούτη με το Θεό μάλλον παρά να πασχίζουμε για υλικά πλούτη;—Ματθαίος 5:3· Λουκάς 12:20, 21· Ιωάννης 17:3.

Ωστόσο, το ζήτημα δεν είναι τα ίδια τα χρήματα. Το πραγματικό ζήτημα είναι, με ποιο τρόπο αποκτούμε τα χρήματα, και πώς τα χρησιμοποιούμε;—Ματθαίος 6:24.

Χριστιανικές Επαφές

Πολλοί οργανισμοί πωλήσεων ενθαρρύνουν τους αντιπροσώπους τους να βλέπουν τον καθένα που ξέρουν σαν πιθανό πελάτη—περιλαμβανομένων και αυτών που βρίσκονται στην εκκλησία τους. Οι ομόπιστοι γίνονται η φυσιολογική αγορά για οτιδήποτε πουλιέται. Αυτό είναι ένα τέχνασμα που χρησιμοποιούν οι επιχειρήσεις πωλήσεων για να επεκτείνουν τον αριθμό των πελατών τους. Αλλά πρέπει ένας αληθινός Χριστιανός να επωφελείται εμπορικά από τις Χριστιανικές επαφές του, τους αδελφούς του και τις αδελφές του στην πίστη;—1 Κορινθίους 10:23, 24, 31-33.

Ο απόστολος Παύλος, αφού δαπάνησε τρία χρόνια μαζί με την εκκλησία της Εφέσου, μπορούσε να πει με καθαρή συνείδηση: «Αργύριον ή χρυσίον ή ιμάτιον ουδενός επεθύμησα». (Πράξεις 20:33) Όχι μόνο ο Παύλος δεν επεθύμησε τα υλικά αποκτήματα κανενός άλλου αλλά δεν ήθελε και να χρησιμοποιήσει την αλήθεια για προσωπικό οικονομικό όφελος.

Μερικές επιχειρήσεις χρησιμοποιούν το θείο όνομα στις διαφημίσεις τους και κατευθύνουν την εκστρατεία των πωλήσεών τους στους Μάρτυρες του Ιεχωβά μέσα από την Αίθουσα Βασιλείας. Μπορεί να λεχθεί ότι αυτή η συνήθεια βρίσκεται σε αρμονία με την αρχή του εδαφίου Πράξεις 20:33; Όχι! Οι Αίθουσες Βασιλείας ή οι όμιλοι μελέτης της Γραφής ή οι συνελεύσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά δεν είναι χώροι για να προάγει κανείς προσωπικά εμπορικά ζητήματα ή για να αποκτήσει καινούργια μέλη στην εργασία του, αλλά αντίθετα είναι κέντρα για πνευματική συζήτηση και συναναστροφή πριν, στη διάρκεια και μετά τη συνάθροιση. (Εβραίους 10:23-25) Έτσι, αν αμαυρωθεί η πνευματική ομορφιά της Χριστιανικής συναναστροφής με εμπορικό πνεύμα, αυτό θα έδειχνε πλήρη έλλειψη εκτίμησης για τις πνευματικές αξίες.

Υπάρχει επίσης και το θέμα της εκμετάλλευσης των Χριστιανικών επαφών έξω από την Αίθουσα Βασιλείας. Μήπως αυτό σημαίνει ότι οι συγχριστιανοί δεν μπορούν να έχουν δοσοληψίες μεταξύ τους ή να αρχίσουν μαζί μια επιχείρηση; Αυτό είναι προσωπική απόφαση. Ωστόσο, μερικοί Χριστιανοί παίρνουν την πρωτοβουλία σε εμπορικές επιχειρήσεις που ενθαρρύνουν την απληστία και προσπαθούν να δελεάσουν ομοπίστους τους να γίνουν συνέταιροι τους ή εκπρόσωποι πωλήσεων. Πολλές απ’ αυτές τις επιχειρήσεις αποτυχαίνουν, στοιχίζοντας μεγάλα ποσά χρημάτων στους εξαπατημένους επενδυτές.

Είναι αλήθεια ότι σε μερικές περιπτώσεις οι ίδιοι επενδυτές υποκινήθηκαν από μια έντονη επιθυμία να αποκτήσουν γρήγορα χρήματα. Αλλά δεν πρέπει κάθε διοργανωτής να αισθάνεται κάποια ευθύνη για το οικονομικό αντίκτυπο που θα έχει πάνω στους άλλους η εμπορική επιχείρηση; Δεν πρέπει να εξετάσει εκ των προτέρων λεπτομερώς ποιο θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα, από πνευματική άποψη, πάνω στους άλλους αν η εμπορική επιχείρηση αποτύχαινε; Αν ναι, όσο μεγαλύτερη ευθύνη έχει δεν πρέπει συνήθως να είναι και τόσο περισσότερο υπόλογος;

Υπάρχουν λίγοι Χριστιανοί επίσκοποι που έχουν προωθήσει αμφισβητήσιμες εμπορικές επιχειρήσεις βλαβερές για τους ομοπίστους τους. Αυτοί πρέπει να ξέρουν ότι αυτό μπορεί να επηρεάσει τα προνόμιά τους στην εκκλησία. Σε κανέναν δεν μπορεί να ειπωθεί πώς να χειριστεί τις κοσμικές του υποθέσεις. Αλλά και σε κανέναν δεν επιτρέπεται να εκμεταλλεύεται τις Χριστιανικές του επαφές για εμπορικούς σκοπούς.—2 Κορινθίους 6:3, 4· 7:2· Τίτον 1:7.

Φυλαχθείτε Από τα Σχέδια του Γρήγορου Πλουτισμού

Ένας Χριστιανός που βλέπει εύκολα τον κίνδυνο που υπάρχει στην ανάμιξη σε ένα κοσμικό σχέδιο γρήγορου πλουτισμού μερικές φορές παύει να έχει ενδοιασμούς όταν το σχέδιο αυτό περιλαμβάνει ομοπίστους και παρασύρεται από τον εξής συλλογισμό: ‘Φυσικά, αυτή η επιχείρηση είναι διαφορετική· προέρχεται από συγχριστιανούς, και θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω τα επιπλέον χρήματα. Είμαι βέβαιος ότι δε θα μπλέκονταν σε κάποια επικίνδυνη επιχείρηση ούτε και θα έθεταν σε κίνδυνο τα χρήματα ομοπίστων τους. Επίσης, αυτό θα μου δώσει περισσότερο χρόνο για τα πνευματικά ζητήματα. Ίσως μπορέσω μάλιστα να γίνω και σκαπανέας’. Προσέξτε! «Η καρδία είναι απατηλή υπέρ πάντα και σφόδρα διεφθαρμένη», προειδοποιεί η Βίβλος. Αυτό περιλαμβάνει και την καρδιά σας. Η απληστία μπορεί να μας τυφλώσει ώστε να ακολουθήσουμε μια επικίνδυνη πορεία ή να εκμεταλλευτούμε αδελφούς μας για να πετύχουμε ιδιοτελείς σκοπούς. Πρέπει να εξετάσουμε ειλικρινά τα ελατήριά μας κάτω από το φως του Λόγου του Θεού.—Ιερεμίας 17:9, 10.

Δεν είναι σοφό να μπαίνουμε σε μια εμπορική επιχείρηση τυφλά με οποιονδήποτε, ακόμη κι όταν πρόκειται για ομοπίστους. Είναι σοφό πρώτα να ‘υπολογίσουμε τη δαπάνη’. (Λουκάς 14:28, 29) Γνωρίστε τα γεγονότα—τους περιορισμούς σας, τους περιορισμούς της επιχείρησης.

Σκεφθείτε το εξής παράδειγμα: Ένας ασφαλής οδηγός ξέρει τους περιορισμούς του αυτοκινήτου του και το δρόμο. Ξέρει ότι τα άλλα αυτοκίνητα μπορεί να είναι πιο εύκολα στο χειρισμό τους στις στροφές και στο να παρακάμπτουν εμπόδια με μεγαλύτερη ταχύτητα από το δικό του. Επίσης, ξέρει ότι όσο πιο γρήγορα τρέχει τόσο μεγαλώνει η πιθανότητα για κάποιο σφάλμα και μεγαλώνει ο κίνδυνος της σύγκρουσης. Γι’ αυτό, δεν προσπαθεί να συναγωνιστεί με άλλους οδηγούς και με το τι μπορούν να κάνουν τα αυτοκίνητα τους—ξέρει τους περιορισμούς. Παρόμοια, τώρα δεν είναι καιρός να βλέπουμε πόσο μακριά και πόσο γρήγορα μπορούμε να πάμε μέσα σ’ αυτό το σύστημα. Το γεγονός ότι ένας Χριστιανός μπορεί να πετύχει στον εμπορικό τομέα δε σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι κι ένας άλλος θα πετύχει. Η απληστία, όπως το αλκοόλ σ’ έναν οδηγό, μπορεί να κάνει το Χριστιανό να υπερεκτιμήσει τους περιορισμούς του, και να τον οδηγήσει σε πνευματική κατάρρευση και τραύμα ή, το χειρότερο, σε πνευματικό θάνατο.—Γαλάτας 5:26.

Προτού μπλεχθείτε σε μια εμπορική επιχείρηση ρωτήστε τον εαυτό σας: Είναι πραγματικά απαραίτητο να γίνει αυτό; Μήπως η διαφήμιση του εμπορεύματος κάνει έκκληση στην απληστία ή θα ικανοποιήσει μια πραγματική ανάγκη; Μπορώ να αντέξω οικονομικά αν χάσω όλα τα χρήματα που επενδύω; Αν η επιχείρηση αποτύχει, μήπως θα στερήσω τον εαυτό μου και την οικογένεια μου από την αναγκαία οικονομική ασφάλεια; Πόσο ρισκάρω την επένδυσή μου; Αν θα είμαι εγώ ο ιδιοκτήτης ή ο συνέταιρος στην επιχείρηση, πόση πείρα στις επιχειρήσεις και διορατικότητα έχω; Είμαι εξοικειωμένος με τους νόμους περί φορολογίας; Έχω ερευνήσει τι άνθρωποι είναι οι ιδιοκτήτες και τι είδους επιχείρηση είναι αυτή, καθώς επίσης και τις αρχές που ακολουθεί; Υπάρχει προοπτική διεύρυνσης της αγοράς για την επιχείρηση; Μήπως δεσμευτώ τόσο πολύ στην επιχείρηση και δυσκολευτώ να την εγκαταλείψω; Αν αρρωστήσω σοβαρά, τι θα γίνει με την επιχείρηση;

Και, το πιο σπουδαίο, ρωτήστε: Θα έχω πραγματικά περισσότερο χρόνο για να αφιερώνω στα πνευματικά ζητήματα, ή λιγότερο; Πόσοι απ’ αυτούς που βρίσκονται ήδη στην επιχείρηση έχουν πραγματικά αυξήσει το χρόνο που δαπανούσαν για πνευματικά ζητήματα;

Οι απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα συνδέονται άμεσα με την πνευματικότητά σας. Οι κακές εμπορικές συνήθειες, οι ιδέες ή σχέδια δε θα γίνουν καλά απλώς επειδή περιλαμβάνονται συγχριστιανοί, όπως ακριβώς κι ένα σπίτι που είναι φτιαγμένο με καλά υλικά δεν είναι ασφαλές στη διάρκεια μια θύελλας αν το θεμέλιό του είναι οικοδομημένο πάνω στην άμμο. Ο κίνδυνος για το Χριστιανό βρίσκεται όχι μόνο στην οικονομική απώλεια αλλά και στην πνευματική κατάρρευση επίσης.—Ματθαίος 7:24-27.

Ο Δανιήλ, πατέρας έξι παιδιών, διαπίστωσε ότι η επιχείρησή του των 200.000 δολαρίων το χρόνο απαιτούσε πάρα πολλές ώρες από την οικογένειά του και κατέστρεφε την πνευματικότητά του. Τι έκανε λοιπόν; «Αποφάσισα να κλείσω την επιχείρηση», είπε. Αυτό έγινε πριν από 12 χρόνια και, προσθέτει, «ποτέ δεν το μετάνοιωσα· έχω λάβει πολλές ευλογίες από τον Ιεχωβά, και ολόκληρη η οικογένεια μας υπηρετεί ενωμένα τον Μεγαλειώδη Δημιουργό μας, τον Ιεχωβά».

Μια Δόλια Τάση

Η δόλια τάση προς τον υλισμό ενοχλεί πολλούς Χριστιανούς κάνοντας τους να σχολιάζουν:

«Ο κόσμος είναι γεμάτος από δόλια σχέδια για να κάνει κανείς πολλά και γρήγορα χρήματα—με πλήρη ή μερική απασχόληση, ιδιαίτερα όταν πρόκειται τα προϊόντα να πουλιούνται αμέσως και σ’ όλα τα επίπεδα. Πολλοί από τους συγχριστιανούς μου έχουν δελεαστεί—με αποτέλεσμα να χάσουν πολύτιμο χρόνο και χρήμα. Εγώ ο ίδιος τρεις φορές έχασα. Λυπήθηκα που περιλαμβάνονταν και μερικοί ομόπιστοί μου. Έχασαν χρήματα μολονότι δεν ήταν σε θέση να αντέξουν αυτήν την απώλεια».

«Μερικοί εξέχοντες Χριστιανοί εδώ προωθούν διαφορά σχέδια για επενδύσεις και επιχειρήσεις ανάμεσα στους αδελφούς. Την προηγούμενη ακριβώς εβδομάδα με πλησίασαν τρεις φορές, είτε για να αγοράσω κάποιο προϊόν από έναν αδελφό, είτε να επενδύσω κεφάλαια σε μια επενδυτική λέσχη που είχε σχηματιστεί από αδελφούς και προοριζόταν για αδελφούς, είτε για να συνεταιριστώ με κάποιον αδελφό στην επιχείρησή του».

«Φαίνεται πως οι Χριστιανοί έχουν ξελογιαστεί τόσο από αυτή την ευκαιρία [το σχέδιο ασφάλειας τύπου πυραμίδας] ώστε καθένας, είτε νεοενδιαφερόμενοι, είτε αδελφοί που έχουν πνευματικές δυσκολίες, με άλλα λόγια όλοι θεωρούνται σαν πιθανά νέα μέλη για την επιχείρησή τους».

«Μερικές φορές αυτοί που προάγουν τα ‘γρήγορα και εύκολα πλούτη’ έχουν κακοπαραστήσει τις πνευματικές αξίες, όπως όταν προωθώντας το σχέδιό τους δίνουν την εντύπωση, ή λένε σαφώς, ότι η νεοαποκτηθείσα αφθονία τους ή επιτυχία τους ήταν άμεσο αποτέλεσμα της ευλογίας του Θεού στην επιχείρησή τους».

Η θεοσεβής άποψη για τα πλούτη θα προειδοποιήσει το Χριστιανό σχετικά με τις παγίδες της απληστίας και θα τον βοηθήσει να μην υποκύψει στην κοσμική τάση προς τον υλισμό. Πώς λοιπόν πρέπει να θεωρούνται τα πλούτη ώστε να μην προκαλέσουν απληστία;

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 25]

Όταν μπει μέσα στην εκκλησία η απληστία, μπορεί να προκύψει πνευματική βλάβη

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 25]

Η απληστία δημιουργεί την αυταπάτη ότι το μόνο που χρειάζεται ο άνθρωπος είναι το χρήμα

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 26]

Η Αίθουσα Βασιλείας δεν είναι τόπος για να αποκτήσει καινούργια μέλη μια εργασία ή για να προωθηθούν εμπορικά ζητήματα

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 26]

‘Λυπήθηκα που έμπλεξα και ομοπίστους μου. Έχασαν χρήματα μολονότι δεν ήταν σε θέση να αντέξουν αυτή την απώλεια’

[Εικόνα στη σελίδα 20]

Οι ασυνείδητοι διαφημιστές επιχειρήσεων θέλουν να ζηλέψετε τις πολυτέλειές τους

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Η θεοσεβής άποψη για τα πλούτη προειδοποιεί τους Χριστιανούς για τις παγίδες της απληστίας