Τι Έχει Συμβεί στη Χριστιανική Αγρύπνια;
«ΚΑΙ όσα λέγω προς εσάς προς πάντας λέγω· Αγρυπνείτε». Τα λόγια εκείνα του Ιησού Χριστού ηχούσαν στ’ αυτιά των ειλικρινών Χριστιανών στο διάβα των αιώνων. Όμως πόσα μέλη της Ρωμαιοκαθολικής, της Ανατολικής Ορθόδοξης ή των κύριων Προτεσταντικών Εκκλησιών εξακολουθούν να ακούνε στ’ αυτιά τους την εμψυχωτική εκείνη προειδοποίηση;—Μάρκος 13:37.
Γιατί θα έπρεπε οι Χριστιανοί να παραμένουν άγρυπνοι; Ο Ιησούς είχε δηλώσει ρητά: «Αγρυπνείτε λοιπόν· διότι δεν εξεύρετε πότε έρχεται ο κύριος της οικίας, . . . μήποτε ελθών εξαίφνης, σας εύρη κοιμωμένους». (Μάρκος 13:35, 36) Ώστε οι μαθητές του Ιησού έπρεπε να παραμένουν άγρυπνοι για τον ερχομό του Κυρίου τους, δηλαδή τον ερχομό του Χριστού.
Ποιος επρόκειτο να είναι ο σκοπός της έλευσης του Ιησού; Η εντολή του για να παραμένουν οι μαθητές του άγρυπνοι δόθηκε σαν μέρος της απάντησής του στην εξής χαρακτηριστική ερώτηση που του έκαναν οι μαθητές του: «Τι το σημείον της παρουσίας σου και της συντελείας του αιώνος [της συντέλειας του συστήματος πραγμάτων, ΜΝΚ];» (Ματθαίος 24:3) Σύμφωνα με μια παράλληλη αφήγηση, αφού ανέφερε το σημείο με τα πολλά χαρακτηριστικά, ο Χριστός είπε: «Και τότε θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν νεφέλη μετά δυνάμεως και δόξης πολλής. Όταν δε ταύτα αρχίσωσι να γίνωνται, ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας, διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας . . . Όταν ίδητε ταύτα γινόμενα, εξεύρετε ότι είναι πλησίον η βασιλεία του Θεού».—Λουκάς 21:27-31.
Καλές Αιτίες για Αγρύπνια
Ώστε ο Ιησούς Χριστός έδωσε στους μαθητές του καλές αιτίες για να παραμένουν πνευματικά άγρυπνοι, ώστε να διακρίνουν την εκπλήρωση του «σημείου». Αυτό θα σήμαινε ότι ο Κύριός τους θα ήταν αόρατα ‘παρών’, γιατί κανένα σημάδι δε θα ήταν απαραίτητο στην περίπτωση που η παρουσία του θα ήταν σωματική, ορατή. Όμως η πνευματική του παρουσία θα σήμαινε επίσης ότι αυτός ο κακός ‘κόσμος’, ή ‘σύστημα πραγμάτων’, θα είχε μπει στη «συντέλειά» του, ή στον καιρό του τέλους. Και για τους Χριστιανούς, αυτό θα σήμαινε ότι ‘η απελευθέρωσή τους θα ήταν κοντά’. Ναι, θα σήμαινε ότι «είναι πλησίον η βασιλεία του Θεού».
Δεν είναι αυτή ακριβώς η ουσία της Χριστιανικής ελπίδας; Δεν είναι αυτό ακριβώς το πράγμα για το οποίο όλοι οι Χριστιανοί διδάχτηκαν να προσεύχονται, δηλαδή: «Πατέρα μας στα ουράνια, είθε το όνομά σου να κρατηθεί άγιο, η βασιλεία σου να έρθει, το θέλημά σου να γίνει, πάνω στη γη όπως στον ουρανό»; (Ματθαίος 6:9, 10, Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ) Το λογικό δε θα ήταν οι Καθολικοί που επαναλαμβάνουν το Πάτερ Ημών τους ή τα μέλη των άλλων εκκλησιών που λένε την Κυριακή Προσευχή να είναι άγρυπνοι ώστε να δουν να εκπληρώνονται οι προσευχές τους; Ή μήπως συμβαίνει ώστε οι διδασκαλίες των εκκλησιών τους να έχουν αποστερήσει την προσευχή αυτή από το μεγαλύτερο μέρος του νοήματός της, έτσι ώστε λίγα πράγματα να εναπομένουν πια για τα οποία αυτοί να παραμένουν άγρυπνοι;
Γιατί Πολλοί Δεν Είναι Πια Άγρυπνοι
Οι Χριστιανοί έπρεπε να είναι άγρυπνοι για το σημάδι της παρουσίας του Χριστού. Γιατί; Επειδή αυτό θα σήμαινε ότι θα ήταν κοντά η Βασιλεία του Θεού, η ίδια η απελευθέρωσή τους και το τέλος του ‘κόσμου’, δηλαδή του τωρινού κακού ‘συστήματος πραγμάτων’. Οι διάφορες εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου θα έπρεπε να έχουν βοηθήσει τα μέλη τους να παραμένουν πνευματικά άγρυπνα έτσι ώστε να μη βρεθούν κοιμώμενα όταν θα έφτανε ο Κύριος. Έχουν εκπληρώσει οι εκκλησίες την αποστολή τους από αυτή την άποψη;
Ένα σύγγραμμα αναφέρει: «Καθώς ο καιρός περνούσε χωρίς να έχει έρθει η παρουσία, αυτή γινόταν ολοένα και περισσότερο μελλοντική για την εκκλησία, και τελικά διέτρεξε τον κίνδυνο να εγκαταλειφθεί τελείως σαν άρθρο πίστης».—Το Νέο Διεθνές Λεξικό της Θεολογίας της Καινής Διαθήκης.
Αυτό, πράγματι, έχει συμβεί. Οι εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου έχουν εγκαταλείψει τη Χριστιανική αγρύπνια, την οποία έδωσε εντολή ο Ιησούς στους μαθητές του να μην εγκαταλείψουν ποτέ. Δεν είναι πια άγρυπνοι για την παρουσία του Χριστού και για τον ερχομό της Βασιλείας του Θεού. Έχουν απομακρύνει με διάφορους ορθολογισμούς την προσδοκία της ‘συντέλειας του συστήματος πραγμάτων’, ή ‘του τέλους του κόσμου’.
Η Γαλλική ενός τόμου εγκυκλοπαίδεια QUID 1984 δίνει έναν σύγχρονο ορισμό της θρησκευτικής πεποίθησης σχετικά με το τέλος του κόσμου. Κάτω από τον υπότιτλο «Χαρακτηριστικά της Καθολικής Θρησκείας», λέει: «Η Εκκλησία πρόσφατα φαίνεται να ορίζει το τέλος του Κόσμου σαν να είναι η ατομική δοκιμή που αντιμετωπίζει κάθε άτομο όταν πεθαίνει». Διευρύνοντας το πρόβλημα, Η Νέα Βρετανική Εγκυκλοπαίδεια αναφέρει: «Οι πιο καθιερωμένες Χριστιανικές εκκλησίες απέκλεισαν την εσχατολογία [τη διδασκαλία πάνω στα «Έσχατα Πράγματα»] σαν μια διδασκαλία χωρίς νόημα ή σαν κάποιον ασήμαντο μύθο».
Έτσι, ποια είναι η εκπληκτική αλλά αναπόφευκτη απάντηση στο ερώτημα «Τι έχει συμβεί στη Χριστιανική αγρύπνια;» Έχει δολοφονηθεί από «τις πιο καθιερωμένες Χριστιανικές εκκλησίες», δηλαδή τη Ρωμαιοκαθολική, την Ανατολική Ορθόδοξη και τις κύριες Προτεσταντικές εκκλησίες. Παρά το γεγονός ότι τα μέλη των εκκλησιών αυτών δεν είναι εκείνα που φταίνε γι’ αυτό, όμως πολλοί απ’ αυτούς ίσως να αναρωτιούνται πώς και γιατί οι εκκλησίες τους απομάκρυναν με διάφορους ορθολογισμούς τη Χριστιανική προσδοκία της παρουσίας του Χριστού, της έλευσης της Βασιλείας του Θεού και το τέλος του τωρινού κακού συστήματος πραγμάτων. Τα ιστορικά γεγονότα που οδήγησαν σ’ αυτό θα εξεταστούν στο επόμενο άρθρο.