Ευτυχία Μέσω μιας Πολύτιμης Σχέσης

«Κύων ζων είναι καλήτερος παρά λέοντα νεκρόν». (Εκκλησιαστής 9:4) Μ’ αυτά τα λίγα λόγια, ο αρχαίος Βασιλιάς Σολομώντας ανέφερε τη θεμελιώδη αλήθεια ότι η ζωή είναι πιο σπουδαία από όλα τα υλικά αποκτήματα ή τους φιλόδοξους στόχους τους οποίους μπορεί να ελπίζουμε να πετύχουμε. Χωρίς τη ζωή, δεν μπορούμε να ωφεληθούμε από κανένα απ’ αυτά τα πράγματα. Ναι, η ζωή είναι απαραίτητη στην επιδίωξη της ευτυχίας.

Κάτι ‘Καλύτερο Από τη Ζωή’

Όσο πολύτιμη κι αν είναι η ζωή, όμως, υπάρχει κάτι που είναι ακόμη καλύτερο. Ίσως διερωτηθείτε, ‘Είναι αυτό δυνατό; Τι θα μπορούσε να είναι πιο πολύτιμο από την ίδια τη ζωή;’

Ο Βασιλιάς του αρχαίου Ισραήλ Δαβίδ μάς έδωσε την απάντηση. Απευθυνόμενος στον Δημιουργό, τον Ιεχωβά Θεό, είπε με βαθιά εκτίμηση: «Διότι το έλεός σου είναι καλήτερον παρά την ζωήν· τα χείλη μου θέλουσι σε επαινεί». (Ψαλμός 63:3) Τα εγκάρδια λόγια του Δαβίδ δείχνουν ότι το να είναι κάποιος δέκτης του ελέους του Θεού, πράγμα που βασίζεται στο να έχει κανείς καλή σχέση μαζί του, είναι πολύ πιο πολύτιμο από την ίδια τη ζωή. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Τι Κάνει τη Ζωή Δυνατή

Υποθέστε πως σας έδιναν ένα δώρο, κάτι που πραγματικά σας άρεσε. Φυσικά θα χαιρόσαστε πολύ όταν θα παίρνατε το δώρο και ίσως να απολαμβάνατε πάρα πολύ τη χρησιμοποίησή του. Αλλά, όμως, θα ήσαστε πραγματικά αγνώμονας αν οι σκέψεις σας σταματούσαν στο δώρο και δεν προχωρούσαν πιο πέρα σ’ αυτόν που σας το πρόσφερε. Η προσωπική σχέση που υπάρχει ανάμεσα σ’ εσάς και στον δότη δεν είναι εκείνη που τον υποκίνησε να σας προσφέρει το δώρο; Αν δεν υπήρχε αυτή η σχέση, δεν θα υπήρχε ούτε το δώρο ούτε καμιά ευχαρίστηση απ’ αυτό.

Το ίδιο συμβαίνει και με τη ζωή. Όσο πολύτιμη κι αν είναι, πρέπει να θυμούμαστε από πού προήλθε η ζωή μας και πώς αυτή συντηρείται. Δεν τη δημιουργήσαμε εμείς οι ίδιοι, ούτε μπορούμε να τη συντηρήσουμε χωρίς τις θαυμάσιες προμήθειες που έχει κάνει ο Ιεχωβά πάνω στη γη. (Ψαλμός 100:3· Πράξεις 14:17) Το γεγονός και μόνο ότι ζούμε, και χωρίς αμφιβολία απολαμβάνουμε τη ζωή σε κάποιο βαθμό, είναι μια έκφραση του ελέους του Μεγαλειώδους Δημιουργού, του Ιεχωβά Θεού. Καταλαβαίνουμε λοιπόν γιατί ο Βασιλιάς Δαβίδ πίστευε με όλη του την καρδιά ότι ‘το έλεος του Θεού είναι καλύτερο από τη ζωή’;

Υπάρχει κι άλλος ένας λόγος που δείχνει γιατί το να έχουμε μια επιδοκιμασμένη σχέση με τον Δημιουργό είναι πιο σπουδαίο από την ίδια τη ζωή—το μέλλον μας εξαρτάται απ’ αυτό. Ας δούμε πώς συμβαίνει αυτό.

Δεν συμφωνείτε ότι η ζωή είναι πρόσκαιρη και γεμάτη αβεβαιότητες; Ένας άνθρωπος μπορεί να εργάζεται πολύ σκληρά, για πολλά χρόνια, για να πετύχει κάποιον υλιστικό στόχο που θεωρεί αξιόλογο. Ωστόσο, ο θάνατος σύντομα τον αποστερεί από καθετί που έχει αποκτήσει. Συμβαίνει αυτό ακριβώς που είπε ο σοφός Βασιλιάς Σολομώντας: «Τις ωφέλεια εις τον άνθρωπον από παντός του μόχθου αυτού και από της θλίψεως της καρδίας αυτού, εις τα οποία μοχθεί υπό τον ήλιον; Επειδή πάσαι αι ημέραι αυτού είναι πόνος, και οι μόχθοι αυτού λύπη· και την νύκτα έτι η καρδία αυτού δεν κοιμάται· είναι και τούτο ματαιότης».—Εκκλησιαστής 2:22, 23· παράβαλε 2:3-11.

Παρ’ όλ’ αυτά, ο σκοπός του στοργικού Δημιουργού μας είναι να ελευθερωθούν όλοι αυτοί που αγαπούν και υπακούν στον Δημιουργό από την απογοήτευση και τη ματαιότητα που είναι η μερίδα μας σήμερα. Ο Ιεχωβά μάς βεβαιώνει με την εξής θαυμάσια υπόσχεση: «Δεν θέλουσι κτίσει αυτοί και άλλος να κατοικήση· δεν θέλουσι φυτεύσει αυτοί και άλλος να φάγη· διότι αι ημέραι του λαού μου είναι ως αι ημέραι του δένδρου και οι εκλεκτοί μου θέλουσι παλαιώσει το έργον των χειρών αυτών».—Ησαΐας 65:22.

Δεν είναι αυτή η έκφραση του ελέους του Θεού καλύτερη από την τωρινή περιορισμένη και αβέβαιη ζωή μας; Ασφαλώς, το να γίνουμε δέκτες του ελέους του, δηλαδή το να ζήσουμε στη Νέα Τάξη και να απολαμβάνουμε ζωή γεμάτη σκοπό και νόημα, είναι ο πιο αξιόλογος στόχος. Για να καταλάβει κανείς αυτή τη χαρούμενη προοπτική, πρέπει να αποκτήσει την επιδοκιμασία του Ιεχωβά τώρα και να διατηρήσει μια στενή σχέση μαζί μ’ αυτόν και με το λαό του.

Το Βραχυπρόθεσμο Συμφέρον Εναντίον της Μακροπρόθεσμης Ωφέλειας

Με τα προηγούμενα σημεία υπόψη, θα ήταν ασφαλώς μυωπικό και ασύνετο να ασχοληθούμε αποκλειστικά και μόνο με την επιδίωξη του ατομικού μας συμφέροντος, είτε αυτό είναι φήμη, είτε περιουσία, είτε καριέρα, είτε ακαδημαϊκά επιτεύγματα, είτε προσωπική ικανοποίηση, είτε οτιδήποτε άλλο το οποίο θεωρείται αξιόλογο σ’ αυτό το σύστημα. Ενώ οι ίδιοι οι στόχοι μπορεί να μην είναι εσφαλμένοι, το να επιδιώκουμε οποιονδήποτε απ’ αυτούς σαν το πιο σπουδαίο πράγμα μπορεί κάλλιστα να μας κάνει να παραμελήσουμε τις ευθύνες μας μπροστά στον Δημιουργό μας. Τελικά, μπορεί να χάσουμε την επιδοκιμασία του και να μην αποκτήσουμε «την αιώνιον [πραγματική, ΜΝΚ] ζωή».—1 Τιμόθεον 6:19· Λουκάς 9:24.

Ακολουθώντας κανείς την πορεία αυτή θα έμοιαζε με το παιδί που εγκαταλείπει το σχολείο και πηγαίνει να εργαστεί σαν ανειδίκευτος εργάτης μόνο και μόνο για να έχει μερικά χρήματα να δαπανάει. Μπορεί να νομίζει ότι απελευθερώθηκε τελικά από τους περιορισμούς του σχολείου και ότι καλοπερνάει. Αλλά δεν θυσιάζει τη μακροπρόθεσμη ευημερία του για χάρη κάποιου αμφίβολου βραχυπρόθεσμου συμφέροντος; Με παρόμοιο τρόπο, λοιπόν, δεν είναι ένα άτομο μυωπικό όταν παραμελεί τις σχέσεις του με τον Δημιουργό επειδή είναι πάρα πολύ απασχολημένο επιδιώκοντας κάποιον προσωπικό στόχο;

Μολονότι όλοι μας είμαστε πολυάσχολοι, συνήθως καταφέρνουμε να βρούμε χρόνο και ενέργεια για να κάνουμε τα πράγματα που εμείς θεωρούμε πραγματικά σπουδαία, έτσι δεν είναι; Γι’ αυτό, με σαφή κατανόηση της ανθρώπινης φύσης, ο Ιησούς τονίζει περιληπτικά: «Επειδή όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θέλει είσθαι και η καρδία σας».—Ματθαίος 6:21.

Τι είδους λοιπόν «θησαυρό» έχετε βάλει στην καρδιά σας; Η λάμψη και τα στολίδια του κόσμου μπορεί να φαίνονται πολύ ελκυστικά. Αλλά ρωτήστε τον εαυτό σας: Πόσο μόνιμα είναι τα υποτιθέμενα οφέλη που αποκτούνται απ’ αυτά τα πράγματα; Φέρνουν αληθινή ευτυχία ή απλώς προσωρινές απολαύσεις, όπως τα ναρκωτικά που αφήνουν ανεπιθύμητα ή ακόμη και οδυνηρά επακόλουθα;

Κάνετε Συνετή Εκλογή

Υπάρχει ένα πολύτιμο μάθημα που μπορούμε να μάθουμε από τους ανθρώπους της εποχής του Λωτ. «Έτρωγον, έπινον, ηγόραζον, επώλουν, εφύτευον, ωκοδόμουν», είπε ο Ιησούς. Με άλλα λόγια, ήταν πολυάσχολοι επιδιώκοντας αυτό που θεωρούσαν σπουδαίο, χωρίς να δίνουν καμιά προσοχή στο θέλημα του Θεού. Το αποτέλεσμα; «Καθ’ ην δε ημέραν εξήλθεν ο Λωτ από Σοδόμων, έβρεξεν πυρ και θείον απ’ ουρανού και απώλεσεν άπαντας». Για το δικό μας, λοιπόν, όφελος ο Ιησούς πρόσθεσε: «Ωσαύτως θέλει είσθαι καθ’ ημέραν ο Υιός του ανθρώπου θέλει φανερωθή».—Λουκάς 17:28-30.

Όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι ‘εκείνη η ημέρα’ είναι η εποχή μας. Από ενδιαφέρον για την αιώνια ευημερία μας, ο Ιεχωβά Θεός κάνει επανειλημμένες κλήσεις μέσω του Λόγου του και του οργανωμένου λαού του σ’ όλα τα έθνη. Η πρόσκληση είναι να επιστρέψουν οι άνθρωποι από τις ιδιοτελείς επιδιώξεις τους και αν συνδιαλλαγούν μαζί του. Θα ήταν πραγματικά άσοφο να αφήσουμε τα προσωπικά μας συμφέροντα να καταλάβουν όλο το χρόνο μας και την ενέργειά μας, και να μην ανταποκριθούμε σ’ αυτή τη στοργική κλήση. Αντίθετα, όπως το έθεσε ο απόστολος Παύλος, πρέπει να αναγνωρίσουμε το επείγον των καιρών: «Ιδού, τώρα καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού, τώρα ημέρα σωτηρίας».—2 Κορινθίους 5:20· 6:2.

Θα είστε εσείς ανάμεσα σ’ εκείνους που θα ευλογηθούν με την ευτυχισμένη προοπτική να επιζήσουν από το τέλος του τωρινού κακού συστήματος και να μπουν στη δίκαιη Νέα Τάξη που υπόσχεται ο Θεός; Αυτό εξαρτάται από το τι θεωρείτε πιο σπουδαίο στη ζωή σας τώρα και από το τι κάνετε για να αποκτήσετε μια επιδοκιμασμένη σχέση με τον Θεό. Η εκλογή είναι δική σας!

[Εικόνες στη σελίδα 5]

Αν είστε ευγνώμονας σ’ αυτόν που σας προσφέρει ένα δώρο . . .

. . . τι θα είστε για τον μεγαλύτερο δότη τον Ιεχωβά Θεό;