Γιατί ο Θεός δεν έχει Ακόμη Εκτελέσει την Κρίση Του

ΠΕΡΙΠΟΥ είκοσι χρόνια μετά το θάνατο του Ιησού, μερικοί Χριστιανοί ανέμεναν να ‘έρθει’ ο Ιεχωβά για κρίση. Αυτό έκανε τον απόστολο Παύλο να τους γράψει, λέγοντας: «Η ημέρα του Χριστού [Ιεχωβά, ΜΝΚ] . . . δεν θέλει ελθεί . . . εάν δεν έλθη πρώτον η αποστασία και αποκαλυφθή ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός της απωλείας». Μολονότι ο Παύλος παραδέχθηκε ότι «το μυστήριον της ανομίας» ήταν ‘ήδη σε ενέργεια’ στην εποχή του, προφανώς δεν ήταν σε τέτοιο βαθμό ώστε να έρθει η θεία κρίση.—2 Θεσσαλονικείς 2:2, 3, 7, 8.

Μια Διπλή Σύναξη

Η αποστασία αν και ήταν βέβαιο πως θα έρθει, δεν θα εμπόδιζε το σκοπό του Θεού να εκλέξει 144.000 πιστούς Χριστιανούς για να γίνουν συγκυβερνήτες με τον Γιο του, τον Ιησού, στον ουρανό. (Βλέπε Αποκάλυψις 14:1-5.) Μόνο όταν θα είχε ολοκληρωθεί ο αριθμός τους και θα είχαν τελικά σφραγιστεί από τον Θεό θα μπορούσε να λάβει χώρα η εκτέλεση της κρίσης του Ιεχωβά. Τα εδάφια Αποκάλυψις 7:2, 3 εξηγούν: «Προς τους τέσσαρας αγγέλους [ειπώθηκε] . . . Μη βλάψητε την γην μήτε την θάλασσαν μήτε τα δένδρα [φέρνοντας τους καταστρεπτικούς ανέμους της κρίσης του Θεού ενάντια στα έθνη], εωσού σφραγίσωμεν τους δούλους του Θεού ημών επί των μετώπων αυτών». Όπως ξέρουμε τώρα, αυτό το έργο δεν είχε τελειώσει όταν εγκαθιδρύθηκε η βασιλεία το 1914.

Έτσι, η εκτέλεση της κρίσης του Θεού δεν θα μπορούσε να έρθει τότε, μολονότι μερικοί έλπιζαν ότι θα μπορούσε να γίνει αυτό. Το τεύχος της Σκοπιάς 1ης Ιανουαρίου 1914, στην Αγγλική, έδινε την ευκαιρία να σκεφτεί κανείς το γεγονός αυτό, αναφέροντας ότι μολονότι «το Έτος 1914 είναι το τελευταίο απ’ αυτό που ονομάζει η Βίβλος ‘Καιροί των Εθνών’. . . με κανέναν τρόπο δεν είμαστε βέβαιοι ότι αυτό το έτος, το 1914, θα παραστεί μάρτυρας τόσο ριζικών και γρήγορων αλλαγών στη ‘θεία οικονομία’ όσο αναμένουμε». Ακόμη, όπως το άρθρο συνέχιζε για να εξηγήσει, οι Χριστιανοί ήταν ευγνώμονες που η βιβλική χρονολογία τους είχε αφυπνίσει ως προς την επικείμενη θεία κρίση. Έλεγε: «Πιστεύουμε ότι η χρονολογία είναι μια ευλογία. Αν πρέπει να μας ξυπνήσει λίγα λεπτά νωρίτερα η λίγες ώρες νωρίτερα το πρωί από την ώρα που διαφορετικά θα ξυπνούσαμε, καλά και σωστά! Αυτοί που είναι ξυπνητοί αυτοί θα ευλογηθούν».

Επίσης ανάμεσα σ’ αυτούς που θα ευλογηθούν θα ήταν και αυτοί τους οποίους η Βίβλος περιγράφει σαν «όχλος πολύς, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών». Μέχρι το 1935 δεν είχε απόλυτα κατανοηθεί ότι αυτός ο «πολύς όχλος» θα αποτελούνταν από άτομα ‘που θα εξέρχονταν από τη μεγάλη θλίψη’, δηλαδή, από αυτούς οι οποίοι εγκαταλείπουν την οργάνωση του Σατανά και παίρνουν τη στάση τους με το μέρος του Θεού, για να επιζήσουν από την εκτέλεση της κρίσης του Θεού. Για πενήντα περίπου χρόνια τώρα, το έργο της σύναξης αυτού του «πολλού όχλου» προχωρεί σύμφωνα με το σκοπό του Ιεχωβά. Μπορούμε να χαιρόμαστε που η θεία κρίση δεν θα εκτελεστεί αν δεν ολοκληρωθεί αυτό το ζωοσωτήριο έργο.—Αποκάλυψις 7:9, 14.

Πολιτικές Εξελίξεις

Προειπώθηκε επίσης ότι πριν από την εκτέλεση της κρίσης του Θεού θα συνέβαιναν ορισμένες πολιτικές εξελίξεις. Μια εκπλήρωση της προφητείας του Δανιήλ για τους «δύο βασιλείς» (κεφάλαιο 11) γίνεται τώρα σαφής καθώς φτάνει σε ολοκλήρωση.a Στο αποκορύφωμα αυτής της εκπλήρωσης, ο Θεός θα εκτελέσει κρίση.—Παράβαλε Δανιήλ 2:44.

Αν και αντιτάσσονται μεταξύ τους, οι υπερδυνάμεις και οι συνασπισμοί τους—«ο βασιλεύς του νότου» και «ο βασιλεύς του βορρά»—αντιπροσωπεύονται στην παγκόσμια πολιτική οργάνωση που κάνει σήμερα τους ανθρώπους να ‘θαυμάζουν’. Τι κατάλληλη περιγραφή της Κοινωνίας των Εθνών μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και του διαδόχου της, του οργανισμού Ηνωμένων Εθνών μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.—Δανιήλ 11:40·Αποκάλυψις 17:8.

Αυτοί οι «δύο βασιλείς» οι οποίοι ιδεολογικά και πολιτικά είναι διαιρεμένοι, και ωστόσο ταυτόχρονα «ενωμένοι», έχουν πολλά να πουν για τη διατήρηση της παγκόσμιας «ειρήνης και ασφάλειας». Και αυτό είναι σπουδαίο γιατί η Βιβλική προφητεία λέει ότι «όταν λέγωσιν, Ειρήνη και ασφάλεια, τότε επέρχεται επ’ αυτούς αιφνίδιος όλεθρος». Σε ποιο βαθμό αυτοί οι «δύο βασιλείς», χωριστά και σε σύμπραξη με τον οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, θα μπορέσουν να λύσουν τα πολιτικά, οικονομικά, περιβαλλοντολογικά και κοινωνικά προβλήματα του κόσμου έτσι ώστε ο κόσμος να αισθάνεται δικαιολογημένος για να πει αυτή την κραυγή, προς το παρόν δεν ξέρουμε.—1 Θεσσαλονικείς 5:2, 3.

Αυτό που ξέρουμε, όμως, είναι ότι κάποια στιγμή στη διάρκεια της κυριαρχίας του, ο οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, μαζί με όλα τα έθνη μέλη του—περιλαμβανομένων κυρίως αυτών των «δύο βασιλέων»—θα αντιμετωπίσει την κρίση του Θεού και ‘θα απέλθει σε καταστροφή’. Ξέρουμε επίσης ότι η γενιά του 1914 έχει προχωρήσει πάρα πολύ στα χρόνια της, αφήνοντας έτσι λίγο μόνο καιρό για να εκπληρωθεί αυτή η προφητεία. Αλλά ξέρουμε επίσης—γι’ αυτό έχουμε την υπόσχεση του ίδιου του Ιησού—ότι «δεν θέλει [με κανέναν τρόπο, ΜΝΚ] παρέλθει η γενεά αύτη, εωσού γίνωσι πάντα ταύτα».—Αποκάλυψις 17:11· Μάρκος 13:30.

Ο Ιεχωβά Δεν θα Καθυστερήσει—Εσείς θα Καθυστερήσετε;

Αν μελετάτε τη Βίβλο και μαθαίνετε για τους σκοπούς του Ιεχωβά, μην καθυστερήσετε να καταφύγετε στον συμβολικό τόπο προστασίας του Θεού. «Ζητείτε δικαιοσύνην, ζητείτε πραότητα», ώστε να «σκεπασθήτε εν τη ημέρα της οργής του Κυρίου».—Σοφονίας 2:1-3.

Να θυμάστε τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα οι οποίοι έφυγαν από την Ιερουσαλήμ το 66 μ.Χ. όταν αναγνώρισαν το σημείο που είχε δώσει ο Ιησούς για την επικείμενη κρίση του. Όσοι καθυστέρησαν τη φυγή τους—για οποιονδήποτε λόγο—αποκοιμήθηκαν πιθανόν από μια ψευδαίσθηση ασφάλειας όταν οι Ρωμαίοι, οι οποίοι είχαν περικυκλώσει την πόλη και κατόπιν απροσδόκητα αποσύρθηκαν, δεν επέστρεψαν. Πέρασαν εβδομάδες. Οι εβδομάδες έγινα μήνες. Οι μήνες έγινα χρόνια. Μερικοί μπορεί να σκέφτηκαν ότι ο Ιεχωβά καθυστερούσε την εκτέλεση της κρίσης του. Αλλά ξαφνικά οι Ρωμαίοι επέστρεψαν το 70 μ.Χ. Γι’ αυτούς που ήταν μέσα στην πόλη, δεν υπήρξε διαφυγή.—Λουκάς 21:20-22.

Οι άνθρωποι σήμερα, από την άλλη μεριά, οι οποίοι έχουν ήδη αφιερώσει τη ζωή τους για να κάνουν το θέλημα του Θεού και έχουν τρέξει στον τόπο ασφάλειας που προσφέρει, δεν πρέπει να καθυστερήσουν στην εκπλήρωση των Χριστιανικών τους υποχρεώσεων. Δεν πρέπει να σταματήσουν να κηρύττουν το άγγελμα κρίσης του Ιεχωβά όπως προσπάθησε να κάνει ο Ιωνάς όταν έλαβε οδηγίες να προειδοποιήσει τους Νινευΐτες για τη θεία κρίση. Ούτε πρέπει να γίνουν αδρανείς και κατσούφηδες, όπως εκείνος, επειδή τα πράγματα δεν έχουν εξελιχτεί όπως περίμεναν ή τόσο ραγδαία όσο έλπιζαν.—Ιωνάς 1:1, 2· 4:2, 5, 10, 11· 2 Πέτρου 3:15.

Κατάλληλα Η Σκοπιά 1ης Ιουνίου 1906, στην Αγγλική, ανέφερε σχετικά με την εκτέλεση της κρίσης του Θεού: «Ο χρόνος θα φανερώσει πλήρως τη θεία σοφία σ’ αυτό που η μυωπική ανθρωπότητα βλέπει σαν ανελέητη καθυστέρηση . . . ο Θεός από καλοσύνη μας έχει οδηγήσει να βλέπουμε τα πράγματα από τη δική του άποψη και μας καλεί να αποβλέπουμε στο ένδοξο μέλλον . . . και στο βαθμό που μπορούμε να το καταλάβουμε και να το πιστέψουμε αυτό, μπορούμε να ησυχάζουμε και να χαιρόμαστε γι’ αυτό. Αλλά στο μεταξύ, καθώς αναζωογονούμαστε από τη χαρούμενη προοπτική, πρέπει να περιμένουμε υπομονετικά το τέλος, όσο οδυνηρή κι αν είναι αυτή η περίοδος αναμονής».

Και θα περιμένουμε, με την πλήρη πεποίθηση: «Βεβαίως θέλει ελθεί, δεν θέλει βραδύνει».—Αββακούμ 2:3.

[Υποσημειώσεις]

[Πλαίσιο στη σελίδα 6]

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Η αποστασία—2 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 2:2, 3

Το σφράγισμα των 144.000—ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ 7:2, 3

Η σύναξη του «πολλού όχλου» για επιβίωση—ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ 7:14

Η εμφάνιση της Κοινωνίας των Εθνών και έπειτα των Ηνωμένων Εθνών—ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ 17:8

Η τελική σύγκρουση μεταξύ των δύο μεγάλων συνασπισμών εθνών—ΔΑΝΙΗΛ 11:40, 44, 45

Η παγκόσμια κραυγή για «Ειρήνη και ασφάλεια»—1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 5:2, 3

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Ο Πέτρος θεώρησε την υπομονή του Θεού σαν σωτηρία, ενώ ο Ιωνάς παραπονέθηκε. Τίνος το παράδειγμα θα ακολουθήσετε;