Δεχόμενοι την Πρόκληση της Χριστιανικής Ωριμότητας

«Αλλά μιλώντας την αλήθεια, ας αυξήσουμε με την αγάπη σε όλα τα πράγματα σ’ αυτόν που είναι η κεφαλή, ο Χριστός».—ΕΦΕΣΙΟΥΣ 4:15, ΜΝΚ

1, 2. (α) Με ποιους τρόπους είναι μισθός ‘ο καρπός της κοιλίας’; (β) Τι αναμένεται από τα νεογέννητα βρέφη;

ΕΝΑ υγιές, εύρωστο μωρό είναι πραγματικά ένα πλασματάκι γεμάτο χαρά. Λίγοι άνθρωποι μπορούν να αντισταθούν στα διασκεδαστικά του παιχνιδάκια. Είναι μια πηγή συνεχούς ενδιαφέροντος και χαράς, το κέντρο της προσοχής όπου κι αν βρεθεί. Είναι ευνόητο, ότι οι γονείς του το αγαπούν και είναι το ‘καμάρι και η χαρά’ τους παρ’ όλο τον κόπο και την ανησυχία που τους δημιουργεί. Πραγματικά, αποτελεί «μισθό αυτού ο καρπός της κοιλίας».—Ψαλμός 127:3.

² Ωστόσο, αν και είναι αξιαγάπητο, τι συμβαίνει αν σταματήσει να μεγαλώνει; Αν παραμείνει σ’ αυτή την κατάσταση μετά από μήνες ή και χρόνια στοργικής φροντίδας από μέρους των γονέων, τότε οπωσδήποτε κάτι δεν πάει καλά. Πραγματικά, η ανάπτυξη έχει γίνει συνώνυμη με τη ζωή· την αναμένουμε σε όλα τα ζωντανά πράγματα. Είναι μια μαρτυρία για τη δημιουργική δύναμη και σοφία του Ιεχωβά.—Λουκάς 2:52.

Η Πνευματική Ανάπτυξη Ουσιώδης

3. Ποια αύξηση προλέχθηκε από τον Ιησού, και ποια εκπλήρωση φαίνεται;

³ Σύμφωνα με την προφητεία του Ιησού, μια αύξηση ενός άλλου είδους λαμβάνει χώρα. Γύρω στον κόσμο, ένας πνευματικός «θερισμός» βρίσκεται εν προόδω. (Ματθαίος 9:37) Στη διάρκεια του υπηρεσιακού έτους 1984, για παράδειγμα, έξι χώρες ανέφεραν αναλογίες πάνω από 100.000 ευαγγελιζόμενους της Βασιλείας. Ακριβώς τρία χρόνια νωρίτερα, το 1981, μόνο δύο χώρες το είχαν πετύχει. Τα περασμένα έξι χρόνια, 827.144 νέοι μάρτυρες του Ιεχωβά βαφτίστηκαν και πάνω από 5.000 νέες εκκλησίες σχηματίστηκαν. Ο Ιεχωβά έχει επιταχύνει το έργο του.—Ησαΐας 60:22.

4. Ποιο υπήρξε το αποτέλεσμα της παγκόσμιας αύξησης ανάμεσα στο λαό του Ιεχωβά;

⁴ Αυτοί οι αριθμοί δείχνουν ότι ένας σε κάθε τρία άτομα που συναναστρέφεται τακτικά με το λαό του Ιεχωβά και συμμετέχει στο έργο κηρύγματος σήμερα βαφτίστηκε μέσα στα περασμένα έξι χρόνια. Είστε εσείς ένας απ’ αυτούς; Αν ναι, υπήρξατε μια πηγή μεγάλης χαράς σ’ εκείνους που σας βοήθησαν να μάθετε την αλήθεια, σε όλους τους Χριστιανούς συντρόφους σας, και στον ουράνιο Πατέρα σας, τον Ιεχωβά Θεό. (Παροιμίαι 27:11) Σαν το πρώτο βήμα που κάνει ένα νήπιο, το βήμα που κάνατε να αφιερώσετε τον εαυτό σας στον Ιεχωβά ήταν ένα συναρπαστικό γεγονός. Σήμαινε μια προς τα εμπρός, προοδευτική κίνηση από μέρους σας. Ήταν ένα σημείο αύξησης.

5. Ποιες ερωτήσεις θα πρέπει να κάνει ο καθένας στον εαυτό του; Τι μπορεί να βοηθήσει στο να βρεθούν οι απαντήσεις;

⁵ Τι γίνεται όμως από τότε και μετά; Με τη στοργική προσοχή των συγχριστιανών σας, δείχνετε σημεία σταθερής πνευματική ανάπτυξης; ‘Πώς μπορώ να το γνωρίζω;’ μπορεί να ρωτήσετε. Θυμηθείτε τι είπε ο απόστολος Παύλος για την ανάπτυξη: «Ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος εσυλλογιζόμην· ότε όμως έγινα ανήρ, κατήργησα τα του νηπίου». (1 Κορινθίους 13:11) Έτσι, δεν ήταν απλώς το πέρασμα του χρόνου αλλά η κατάργηση των ‘χαρακτηριστικών του νηπίου’ που τον έκαναν ώριμο άντρα. Ποια είναι αυτά τα χαρακτηριστικά;

6, 7. (α) Περιγράψτε ένα ‘χαρακτηριστικό του νηπίου’ και τον κίνδυνο που αυτό παρουσιάζει. (β) Πώς εκδηλώνεται αυτό το χαρακτηριστικό; Ποια μπορεί να είναι η έκβαση;

⁶ Κάτι που διακρίνει τα νήπια είναι ότι διαθέτουν πολύ μικρά χρονικά όρια προσοχής. Αν και έχουν περιέργεια σχεδόν για το καθετί που βρίσκεται γύρω τους, είναι επίσης ασταθή, άστατα, και αναποφάσιστα. Προφανώς, οποιοσδήποτε παραμείνει σε μια τέτοια κατάσταση βρίσκεται σε σοβαρό πνευματικό κίνδυνο. Προφανώς θα «κυματίζεται και περιφέρεται με πάντα άνεμον της διδασκαλίας διά της δολιότητος των ανθρώπων, διά της πανουργίας εις το μεθοδεύεσθαι την πλάνην», όπως περιέγραψε ο απόστολος Παύλος στους Εφεσίους 4:14.

⁷ Κύματα και άνεμος μπορούν να ξεσπάσουν τόσο γρήγορα όσο χρειάζεται και για να εξαφανιστούν. Σήμερα, που τα πάντα σχεδιάζονται με σκοπό να κατασταθούν σύντομα άχρηστα, οι τάσεις, οι φαντασιοπληξίες, και οι μόδες έρχονται και παρέρχονται. Πράγματα που θεωρούνταν ουσιώδη ακριβώς λίγο καιρό πριν έχουν εντελώς απαρχαιωθεί και ξεχαστεί. Είτε πρόκειται για τον τομέα της διασκέδασης, το ντύσιμο και το χτένισμα, είτε για οτιδήποτε άλλο, πόσο άσοφο—και παιδαριώδες—είναι να πιαστούμε στο να θέλουμε πάντοτε ή να παίρνουμε τα νεότερα πράγματα στο καθετί, μόνο για να μας ξεπεράσουν οι άλλοι και να απογοητευθούμε γρήγορα. Σε πνευματικά ζητήματα, η συνέπεια μιας τέτοιας αστάθειας μπορεί να αποβεί μοιραία.—Παράβαλε Ιακώβου 1:6-8.

8. Ποιο είναι ένα άλλο ‘χαρακτηριστικό’ των πνευματικών νηπίων, και ποιο κίνδυνο παρουσιάζει αυτό;

⁸ Ένα άλλο ‘χαρακτηριστικό των νηπίων’ είναι ότι έχουν πολύ μικρή αντίληψη για το τι είναι καλό ή κακό, ορθό ή εσφαλμένο. Παρόμοια, τα πνευματικά νήπια δεν έχουν ακόμη «τις δυνάμεις τους αντίληψης εκπαιδευμένες να διακρίνουν το ορθό και το εσφαλμένο», κι αυτός είναι ο λόγος που ο απόστολος Παύλος παρότρυνε τους συγχριστιανούς του να ‘φέρονται προς την ωριμότητα, χωρίς να βάλουν εκ νέου θεμέλιον’. (Εβραίους 5:14, ΜΝΚ· 6:1) Εκείνοι που είναι πνευματικά νήπια χρειάζονται συνεχείς διαβεβαιώσεις ότι εκείνο που δέχτηκαν σαν αλήθεια είναι πραγματικά η αλήθεια, και εκείνα που έχουν διδαχτεί να κάνουν είναι πραγματικά εκείνα που θα έπρεπε να κάνουν. Χρειάζονται βοήθεια ακόμη και στα πιο βασικά πράγματα. Διαφορετικά πέφτουν εύκολα σε σύγχυση, απογοητεύονται, και καταλαμβάνονται από αμφιβολίες που μπορούν να βλάψουν την πίστη τους.

9. Γιατί θα πρέπει να δεχθούμε την πρόκληση της Χριστιανικής ωριμότητας;

⁹ Προσέξατε ποτέ ότι τα παιδιά θέλουν πάντοτε να κάνουν ό,τι κάνουν οι μεγάλοι; Γι’ αυτά, βέβαια, απλώς σημαίνει παιχνίδι. Μέρος της διασκέδασης, χωρίς αμφιβολία, είναι το να μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς να δέχονται την ευθύνη που συνεπάγεται. Στο κάτω-κάτω, αυτό σημαίνει παιδική ζωή. (Βλέπε Ματθαίος 11:16, 17.) Αλλά με την ενηλικίωση και την ανάπτυξη έρχεται το καθήκον και η ευθύνη. Είναι μια πρόκληση που πρέπει ένα παιδί να βοηθηθεί να δεχθεί. Το πώς ανταποκρίνεται σ’ αυτή θα καθορίσει, σε μεγάλο βαθμό, την επιτυχία του ή την αποτυχία στη μετέπειτα ζωή. Πνευματικά, είναι ακόμη πιο σπουδαίο για τον καθένα μας να εξετάσει σοβαρά την πρόκληση της Χριστιανικής ωριμότητας. Είστε πρόθυμος, ακόμη και ανυπόμονος, να δεχθείτε την ευθύνη που έρχεται με το να είστε ένα πλήρως ανεπτυγμένο, ώριμο, πνευματικό άτομο; Ή απλώς δαπανάτε άσκοπα το χρόνο σας, αφήνοντας άλλους να επωμίζονται την ευθύνη για σας;—Γαλάτας 6:4, 5.

Χριστιανική Ωριμότητα—Τι Είναι;

10. Γιατί ο Παύλος παρακίνησε τους Εβραίους Χριστιανούς να «φέρονται προς την τελειότητα»;

¹⁰ Όταν ο απόστολος Παύλος παρακίνησε τους Χριστιανούς να «φέρονται προς την τελειότητα [ωριμότητα, ΜΝΚ]», τι είχε υπόψη του; (Εβραίους 6:1) Τα συμφραζόμενα δείχνουν ότι ο Παύλος αρχικά είχε πολλά να πει στους Εβραίους Χριστιανούς σχετικά με «τον αρχιερέα κατά την τάξιν Μελχισεδέκ», τον Ιησού Χριστό. Αλλά καταλάβαινε ότι δεν ήταν έτοιμοι γιατί αυτό που είχε υπόψη του ήταν ‘δύσκολο για να το εξηγήσει’. (Εβραίους 5:10, 11) Γι’ αυτό, τους υπενθύμισε: «Κατηντήσατε να έχητε χρείαν γάλακτος και ουχί στερεάς τροφής. Διότι πας ο μετέχων γάλακτος είναι άπειρος του λόγου της δικαιοσύνης· επειδή είναι νήπιος· των τελείων όμως είναι η στερεά τροφή, οίτινες διά την έξιν έχουσι τα αισθητήρια γεγυμνασμένα εις το να διακρίνωσι το καλόν και το κακόν».—Εβραίους 5:12-14· παράβαλε Ιούδα 3.

11. Τι σημαίνει το να είναι κάποιος ώριμος;

¹¹ Μήπως αυτό σημαίνει, λοιπόν, ότι η ωριμότητα είναι απλώς ένα ζήτημα του να έχουμε γνώση των πιο βαθέων πραγμάτων της Βίβλου; Ενώ η Χριστιανική ωριμότητα περιλαμβάνει γνώση και κατανόηση της Γραφής, περιλαμβάνει πολύ περισσότερα. Η κατανόηση των λέξεων που χρησιμοποίησε ο απόστολος Παύλος θα μας βοηθήσει να δούμε το ζήτημα πιο καθαρά. Η ελληνική λέξη που μεταφράζεται «ωριμότητα» είναι τελειότης, και το επίθετο «ώριμος» μεταφράζεται από τη λέξη τέλειος. Αυτές οι λέξεις σχετίζονται με τη λέξη τέλος. Το Εκσποζιτόρυ Ντιξιονέρυ οφ Νιου Τέσταμεντ Γουόρντς από τον Ου. Ι. Βάιν, επομένως, εξηγεί ότι το να είναι κάποιος ώριμος (τέλειος) «δείχνει ότι έχει φτάσει στο τέλος του, στην πληρότητά του, στην τελειότητά του». Έτσι, ένας ώριμος Χριστιανός είναι κάποιος που έχει φτάσει σ’ ένα ορισμένο τέλος ή στόχο. Ποιος είναι αυτός ο στόχος;

12. Σύμφωνα με το Εφεσίους 4:11-13, τι περιλαμβάνει η ωριμότητα;

¹² Ο απόστολος Παύλος, στο Εφεσίους 4:11-13, εξήγησε ότι ο Χριστός Ιησούς, σαν κεφαλή της Χριστιανικής εκκλησίας, έχει κάνει πολλές προμήθειες για να βοηθήσει τους «αγίους» να φτάσουν εκείνο το στόχο, δηλαδή, «εωσού καταντήσωμεν πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, εις άνδραν τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού [ένα μέτρο αναστήματος που ανήκει στην πληρότητα του Χριστού, ΜΝΚ]». Εδώ, το να είναι κάποιος ώριμος, ή πλήρως ανεπτυγμένος (τέλειος), αναφέρεται όχι μόνο στο να έχει ‘ακριβή γνώση’ αλλά επίσης «ενότητα της πίστεως» και στο να μετρούμε τους εαυτούς μας σύμφωνα με το πνευματικό ανάστημα που έφτασε ο Χριστός.

13. Γιατί δεν μπορεί να υπάρξει Χριστιανική ωριμότητα χωρίς την «ενότητα πίστεως»;

¹³ «Ενότητα της πίστεως» σημαίνει ακριβώς αυτό. Προτού ένα άτομο φτάσει να μάθει για τη «μία πίστη», μπορεί να έχει τις δικές του ιδέες και γνώμες για το πώς θα πρέπει να γίνονται τα πράγματα για το τι είναι ορθό και εσφαλμένο, κ.ο.κ. (Εφεσίους 4:4, 5) Αν αφήσει τέτοιες ιδέες να επιμείνουν, θα το βρει πολύ δύσκολο να αυξηθεί πνευματικά. Ο Παύλος κάποτε αποκάλεσε τους Χριστιανούς στην αρχαία εκκλησία της Κορίνθου «νήπια εν Χριστώ» και «σαρκικούς», μερικοί ισχυριζόμενοι ότι ακολουθούσαν τον Παύλο, και άλλοι τον Απολλώ. (1 Κορινθίους 3:1-4) Μπορεί εύκολα να κατανοηθεί, λοιπόν, ότι η ενότητα, ή «ενότητα της πίστεως», συμβαδίζει με τη Χριστιανική ωριμότητα. Δεν μπορεί το ένα να υπάρχει χωρίς το άλλο. Έτσι πρέπει να ρωτήσουμε τους εαυτούς μας: Έχουμε εγκαταλείψει τους προηγούμενους κοσμικούς τρόπους σκέψης; Βλέπουμε τη σπουδαιότητα της ενότητας στη σκέψη και στην πράξη με το λαό του Ιεχωβά; Η «ενότητα της πίστεως»είναι ένα απαραίτητο στοιχείο στη Χριστιανική ωριμότητα.—Εφεσίους 4:2, 3.

14. Με τι άλλο σχετίζεται η ωριμότητα;

¹⁴ Η Χριστιανική ωριμότητα σχετίζεται επίσης με το να έχει κάποιος «ένα μέτρο αναστήματος που ανήκει στην πληρότητα του Χριστού». Τι σημαίνει αυτό; Ο Παύλος συνεχίζει για να πει ότι εκείνοι που φτάνουν σ’ αυτό το ανάστημα δεν είναι πια νήπια, «κυματιζόμενοι και περιφερόμενοι με πάντα άνεμον της διδασκαλίας, διά της δολιότητος των ανθρώπων» οι οποίοι με πανουργία μεθοδεύονται την πλάνη. Μάλλον, έχουν ακριβή γνώση της αλήθειας. Έχουν αναπτυχθεί στην αγάπη του Χριστού, και δείχνουν άλλες ευσεβείς ιδιότητες, όπως σοφία, δικαιοσύνη, και δύναμη. (Εφεσίους 4:13,14· Ιωάννης 15:12, 13· 1 Κορινθίους 1:24, 30· 2:7, 8· Παροιμίαι 8:1, 22-31) Ενώ εμείς, σαν ατελείς άνθρωποι, μπορεί να μην είμαστε σε θέση να φτάσουμε πλήρως στο ‘ανάστημα του Χριστού’, μπορούμε οπωσδήποτε να τον κάνουμε Υπόδειγμά μας, θέτοντας για τους εαυτούς μας το τέλος, ή το στόχο, του να αναπτύξουμε το ίδιο είδος ευσεβούς προσωπικότητας. (Κολοσσαείς 3:9) Στο βαθμό που φτάνουμε αυτό το στόχο γινόμαστε ώριμοι.

Αυξάνεσθε μέσω Αγάπης

15. Ποιο είναι το πρώτο βήμα για την αναζήτηση ωριμότητας;

¹⁵ Έχοντας εξετάσει τη σημασία που είναι ενσωματωμένη στον όρο «Χριστιανική ωριμότητα», χρειαζόμαστε να γνωρίζουμε πώς μπορούμε να την φτάσουμε. Όπως έχουμε δει, το Εβραίους 6:1 δείχνει ότι στον αγώνα μας για τη Χριστιανική ωριμότητα υπάρχει ένα ορισμένο θεμέλιο στο οποίο μπορούμε να οικοδομήσουμε. Αφού γίνει αυτό, μπορούν να γίνουν περαιτέρω προσπάθειες για την αύξηση της ωριμότητας. Πρώτο ανάμεσα στα διάφορα στοιχεία που αποτελούν το θεμέλιο είναι «η μετάνοια από νεκρά έργα».

16. Από ποια «νεκρά έργα» θα πρέπει να μετανοήσουμε;

¹⁶ Προφανώς, «τα νεκρά έργα» θα περιλάμβαναν έργα της ξεπεσμένης σάρκας, τα οποία, αν τα αφήσουμε ανεξέλεγκτα, θα μας οδηγήσουν στο θάνατο. Πρόθυμα αναγνωρίζουμε τις κατάφωρες παραβάσεις όπως την πορνεία, την ακαθαρσία, τη χαλαρή διαγωγή, την ειδωλολατρία, τον πνευματισμό σαν αμαρτωλές, και πρέπει να τις αποφεύγουμε. Αλλά τα έργα της σάρκας, «τα νεκρά έργα», επίσης περιλαμβάνουν αυτά που μερικοί θα μπορούσαν να ονομάσουν χαρακτηριστικά της προσωπικότητας όπως έχθρες, ανταγωνισμούς, ζηλοτυπίες, θυμούς, μάχες, διχοστασίες, αιρέσεις και φθόνους. (Γαλάτας 5:19-21) Αν δεν αποβληθούν αυτά τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας και αντικατασταθούν με ‘τη νέα προσωπικότητα που χτίστηκε κατά Θεόν με αληθινή δικαιοσύνη και οσιότητα’, δεν υπάρχει πιθανότητα ότι θα κάνει κάποιος πρόοδο στο να πετύχει Χριστιανική ωριμότητα.—Εφεσίους 4:22-24.

17. Ποια άλλα πράγματα μπορούν να θεωρηθούν «νεκρά έργα»; Γιατί;

¹⁷ Εκτός από τα έργα της σάρκας, τα «νεκρά έργα» τα οποία πρέπει να αποβάλουμε από τους εαυτούς μας περιλαμβάνουν επίσης έργα και επιδιώξεις που είναι πνευματικώς νεκρά, μάταια, και άκαρπα. Μπορεί να είναι σχέδια απόκτησης χρημάτων, προγράμματα ταχύ πλουτισμού. Μπορεί να είναι φιλόδοξα και δαπανηρά σε χρόνο σχέδια για ανώτερη εκπαίδευση, ή μπορεί να είναι κοσμικές κινήσεις για κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, ειρήνη και άλλα. Όλα αυτά τα πράγματα μπορεί να φαίνονται ότι έχουν κάποια αξία, αλλά είναι «νεκρά έργα» γιατί μπορεί να σημαίνουν πνευματικό θάνατο για εκείνους που ασχολούνται σ’ αυτά. Όλοι εκείνοι που ενδιαφέρονται να φτάσουν σε Χριστιανική ωριμότητα πρέπει ‘να μετανοιώσουν’ ή να παύσουν από του να επιδιώκουν τέτοια «νεκρά έργα», και να ακολουθήσουν τη συμβουλή του Ιησού να ‘ζητούν τη βασιλεία πρώτα και την δικαιοσύνη [του Θεού]’.—Ματθαίος 6:33.

18, 19. (α) Στο Εφεσίους 4:15, τι σημαίνει η έκφραση «μιλώντας την αλήθεια»; (β) Πώς σχετίζεται με τη Χριστιανική ωριμότητα;

¹⁸ Αφού θα έχουμε οικοδομήσει πάνω στο θεμέλιο, τι γίνεται μετά; Ο Παύλος συμβουλεύει: «Αλλά μιλώντας την αλήθεια, ας αυξήσουμε με την αγάπη σε όλα τα πράγματα σ’ αυτόν που είναι η κεφαλή, ο Χριστός». (Εφεσίους 4:15, ΜΝΚ) Πρώτ’ απ’ όλα, παρατηρούμε ότι ο Παύλος αναφέρει την ανάγκη να «μιλούμε την αλήθεια». Αυτή η έκφραση προφανώς περιλαμβάνει πολύ περισσότερα από το να μιλάμε απλώς· στην πραγματικότητα σημαίνει να «διατηρούμε την αλήθεια». (Διάστιχος Μετάφραση της Βασιλείας) Άλλες μεταφράσεις το αποδίδουν σαν «ζείτε με την αλήθεια»· «στοργικά ακολουθώντας την αλήθεια πάντοτε—μιλώντας αληθινά, σχετιζόμενοι αληθινά, ζώντας αληθινά».—Εφεσίους 4:15, Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ· Η Ζωντανή Βίβλος.

¹⁹ Έτσι, η επιδίωξη της Χριστιανικής ωριμότητας απαιτεί να διατηρούμε, ή να υποστηρίζουμε, την αλήθεια με τον τρόπο που ζούμε, μιλάμε, ενεργούμε, και συναλλασσόμαστε με τους άλλους. Αυτό σημαίνει να βάλουμε σε εφαρμογή στις καθημερινές μας υποθέσεις τη γνώση της Γραφής που έχουμε αποκτήσει και έτσι να είμαστε ανάμεσα σ’ εκείνους ‘οι οποίοι μέσω χρήσης έχουν τις δυνάμεις τους αντίληψης εκπαιδευμένες για να διακρίνουν το ορθό από το εσφαλμένο’. (Εβραίους 5:14) Το κάνετε σεις αυτό; Λογικεύεστε σε αρμονία με αυτές τις Βιβλικές αρχές κάθε φορά που αντιμετωπίζετε μια απόφαση; Δέχεστε την πρόκληση να γίνετε ώριμος Χριστιανός, να υποστηρίζετε την αλήθεια με λόγια και έργα, ή μάλλον θα παραμείνετε ένα πνευματικό νήπιο, απαλλαγμένος από ευθύνες και ελεύθερος να επιδιώκετε τις επιθυμίες σας και το θέλημά σας;

20, 21. (α) Πώς περιλαμβάνεται η αγάπη στην ανάπτυξη ωριμότητας; (β) Ποιες ερωτήσεις θα εξεταστούν περαιτέρω;

²⁰ Ο Παύλος λέει: «Αλλά μιλώντας την αλήθεια, ας αυξήσουμε με την αγάπη σε όλα τα πράγματα σ’ αυτόν που είναι η κεφαλή, ο Χριστός». (Εφεσίους 4:15, ΜΝΚ) Εδώ, ο Παύλος δείχνει την ουσία του ζητήματος—το κίνητρο. Στην 1 Κορινθίους 13:1-3 δείχνει ότι τα έργα που θα μπορούσαν διαφορετικά να έχουν αξία γίνονται εντελώς ανώφελα αν γίνονται χωρίς το κατάλληλο κίνητρο. Έτσι θα πρέπει να εξετάσουμε το κίνητρό μας για καθετί που κάνουμε. Γίνεται για να μας βλέπουν οι άλλοι, να τους εντυπωσιάσουμε ώστε να νομίζουν ότι είμαστε ώριμοι; Ή, μάλλον, γίνεται από αγάπη για τον Θεό και αγάπη για τον πλησίον μας; Όταν η αγάπη είναι το κίνητρό μας, θα «αυξήσουμε σε όλα τα πράγματα», και θα γίνουμε ισορροπημένοι, αξιόπιστοι, ώριμοι Χριστιανοί, σε πλήρη αναγνώριση «εκείνου που είναι η κεφαλή, ο Χριστός».

²¹ Ενώ η προσπάθεια να φτάσουμε σε Χριστιανική ωριμότητα είναι ένας αξιόλογος στόχος, δεν είναι το τέλος. Αφού ένα άτομο φτάσει αυτό το στόχο, υπάρχει κάτι περισσότερο γι’ αυτόν να κάνει; Τι θα πούμε για εκείνους που είναι στην αλήθεια για μερικά χρόνια και έχουν φτάσει το στόχο της Χριστιανικής ωριμότητας; Αυτό θα το εξετάσουμε στο επόμενο άρθρο.

Μπορείτε να Εξηγήσετε;

◻ Ποια είναι μερικά ‘χαρακτηριστικά του νηπίου’, και ποιους κινδύνους παρουσιάζουν;

◻ Πώς σχετίζεται η «ενότητα της πίστεως» και η «πληρότητα του Χριστού» με την ωριμότητα;

◻ Για να φτάσουμε στη Χριστιανική ωριμότητα, ποια «νεκρά έργα» πρέπει να εγκαταλείψουμε;

◻ Πώς «αυξάνει με αγάπη» κάποιος;

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 9]

ΤΑ ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ ΕΞΙ ΧΡΟΝΙΑ

—827.144 νέοι Μάρτυρες βαφτίστηκαν

—Πάνω από 5.000 νέες εκκλησίες σχηματίστηκαν.

—Από εκείνους που συμμετέχουν τώρα στο έργο κηρύγματος, ένας στους τρεις βαφτίστηκε στη διάρκεια αυτού του καιρού

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 9]

Στη διάρκεια του υπηρεσιακού έτους 1984, έξι χώρες αναλογούσαν πάνω από εκατό χιλιάδες ευαγγελιζόμενους της Βασιλείας

[Εικόνα στη σελίδα 11]

Πολλοί σήμερα προτιμούν τη διακονία παρά τις υλιστικές επιδιώξεις