Ένας Κόσμος Γεμάτος Συμφορές
ΠΟΤΕ προηγουμένως στην ιστορία δεν αντιμετώπισε ο άνθρωπος τόσα πολλά βάσανα, καταπίεση και παθήματα. Οι καταστροφές έχουν γίνει τόσο συνηθισμένες όσο ο αέρας που αναπνέουμε. Περιγράφοντας τη χρονική περίοδο που άρχισε από το έτος 1914 ένα περιοδικό σχολίαζε: «Πρόκειται για έναν καιρό ασυνήθιστων ταραχών και βιαιοτήτων, τόσο κατά μήκος των εθνικών συνόρων όσο και μέσα από αυτά».
Ιδιαίτερα φρικτή είναι η τάση που επικρατεί στους σημερινούς πολέμους για ανεξέλεγκτη βαναυσότητα. Σε μια μικρή Αφρικανική χώρα, μια εφταετής διαμάχη αφαίρεσε τη ζωή 20.000 ατόμων. Συνέβησαν απαγωγές, βιασμοί και παρόμοιες πράξεις. Τόσο ηλικιωμένοι άνθρωποι όσο και μικρά παιδιά έχασαν τη ζωή τους από νάρκες ξηράς, από ρουκέτες και από ολοφάνερη βαναυσότητα.
Όταν δούμε τις συμφορές από την πλευρά των ατόμων που τις υφίστανται, ξεχωρίζει πολύ καθαρά η θλιβερότητα της κατάστασης. Για παράδειγμα, προσπαθήστε να βάλετε τον εαυτό σας στη θέση μιας γυναίκας η οποία, παρουσία των παιδιών της, εξαναγκάστηκε με την απειλή του όπλου να τραγουδάει και να χειροκροτεί καθώς μια συμμορία βασάνιζε αργά-αργά τον άντρα της μέχρι θανάτου. Πώς θα αντιδρούσατε; Ναι, υπάρχει πραγματικά «στενοχωρία εθνών», και ο καθένας ατομικά υφίσταται συμφορές.—Λουκάς 21:25.
Οι Χριστιανοί συχνά αποφεύγουν συμφορές επειδή κρατούν αυστηρή ουδετερότητα και δεν πηγαίνουν σε μέρη όπου είναι πολύ πιθανόν να συμβούν βιαιότητες. (Ιωάννης 17:16) Ωστόσο, δεν μπορούν να αποφύγουν όλες τις συμφορές, και μερικές φορές υποφέρουν όπως και εκείνοι που αποτελούν μέρος του κόσμου. Μέσω βιαιοτήτων και δόλου, ο Σατανάς ο Διάβολος μπορεί να προκαλέσει πρόωρους θανάτους. Επειδή ένα μέρος του αγγέλματος που κηρύττουν παγκόσμια οι Μάρτυρες του Ιεχωβά περιλαμβάνει την αποκάλυψη των έργων του Διαβόλου, δεν θα έπρεπε να αναμένουμε ότι ο Σατανάς θα χρησιμοποιούσε ‘τα μέσα του για να προξενεί θάνατο’ στην προσπάθειά του να εξοντώσει αυτούς τους αγγελιοφόρους; Οι Γραφές αυτό δείχνουν.—Εβραίους 2:14, 15· Αποκάλυψις 2:10· 12:12, 17.
Οι Χριστιανοί Αντιμετωπίζουν Περαιτέρω Παθήματα
Εκτός από τις συμφορές που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι γενικά, οι πιστοί ακόλουθοι του Ιησού Χριστού, πρέπει να υπομείνουν το διωγμό που έρχεται πάνω τους εξαιτίας της σταθερής τους στάσης υπέρ του Παγκόσμιου Κυρίαρχου, του Ιεχωβά Θεού, και της Βασιλείας του. Ο Ιησούς, αφού περιέγραψε τα δυσάρεστα γεγονότα που θα προμήνυαν το τέλος του συστήματος της ανθρώπινης κυβέρνησης κάτω από τον Σατανά, είπε: «Τότε θέλουσι σας παραδώσει [τους μαθητές του Ιησού] εις θλίψιν και θέλουσι σας θανατώσει, και θέλετε είσθαι μισούμενοι υπό πάντων των εθνών διά το όνομά μου». Ο Μάρκος παραθέτει τον Ιησού να προσθέτει, «Θέλετε δαρθή».—Ματθαίος 24:3, 7-9· Μάρκος 13:9.
Ναι, ο λαός του Ιεχωβά επειδή έχουν αποφασίσει να κηρύξουν «τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας» σ’ όλη τη γη κάτω από όλες τις περιστάσεις, θα πρέπει να υπομείνουν την επιπρόσθετη δοκιμασία του διωγμού—ξυλοδαρμούς, απαγορεύσεις, φυλακίσεις, και άλλες μορφές κακομεταχείρισης. (Ματθαίος 24:14) Οι διώκτες έχουν μάλιστα σκοτώσει μερικούς Χριστιανούς των οποίων το μόνο «πταίσμα» ήταν το ότι κήρυτταν πώς η Βασιλεία του Θεού είναι η μόνη ελπίδα για το ανθρώπινο γένος!
Ο Ιησούς είπε: «Ο δε υπομείνας έως τέλους, ούτος θέλει σωθή». (Μάρκος 13:13) Ωστόσο, μπορούμε να υπομείνουμε και να μην εξαντληθούμε; Υπάρχει κάποια πηγή παρηγοριάς ακόμη και στις πιο μεγάλες συμφορές; Έχουμε παραδείγματα ατόμων που υπέμειναν;