Η Σοφία του Θεού—Μπορείτε να τη Δείτε;
ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ το παλάτι ενός αρχαίου βασιλιά. Εκεί ο μονάρχης, ντυμένος με τα βασιλικά του ενδύματα, κάθεται σε ένα μεγαλόπρεπο θρόνο και προεδρεύει. Είναι ξακουστός όχι μόνο για τα πλούτη του, αλλά και για τη σοφία του. Οι βασιλικοί του ακόλουθοι είναι οργανωμένοι στην εντέλεια. Η μεγαλοπρέπεια του σκηνικού προκαλεί δέος. Ιδού! Ο Βασιλιάς Σολομών!—1 Βασιλέων 10:1-9, 18-20.
Ακούστε τώρα τον άντρα, που αναγνωρίζεται ως ο Μεγάλος Δάσκαλος, τον Ιησού Χριστό: «Και περί ενδύματος τι μεριμνάτε; Παρατηρήσατε τα κρίνα του αγρού πώς αυξάνουσι· δεν κοπιάζουσιν ουδέ κλώθουσι. Σας λέγω όμως ότι ουδέ ο Σολομών εν πάση τη δόξη αυτού ενεδύθη ως έν τούτων».—Ματθαίος 6:28, 29.
Τι εννοούσε ο Ιησούς μ’ αυτά τα λόγια; Φυσικά, συμβούλευε να μην είμαστε υλιστές. Αλλά είναι δυνατόν τα λόγια του για τον Σολομώντα να είναι κατά γράμμα αληθινά; Θυμηθείτε, ο Ιησούς χρησιμοποιούσε αληθινά παραδείγματα, παρμένα από τη ζωή. Έτσι, οι σχεδιαστές και οι τεχνίτες του Σολομώντα, αν και επιδέξιοι, δεν μπορούσαν να φτάσουν τα σχέδια, το συνδυασμό χρωμάτων και την αρμονία των αναλογιών που έχουν «τα κρίνα του αγρού» όταν βρίσκονται στο φυσικό τους περιβάλλον.
Η Σοφία του Ιεχωβά Γίνεται Έκδηλη
Και μια ματιά μόνο αν ρίξετε στα λουλούδια θα συμφωνήσετε ανεπιφύλακτα με τη δήλωση του Ιησού. Δεν γνωρίζουμε ποια ακριβώς ποικιλία κρίνων είχε στο μυαλό του ο Ιησούς, αλλά τα περισσότερα μέρη της γης είναι γεμάτα λουλούδια. Κοιτάξτε προσεκτικά ένα λουλούδι, ένα οποιοδήποτε λουλούδι: ένα κρίνο, ένα τριαντάφυλλο, μια ορχιδέα. Τι απαλές αποχρώσεις και περίπλοκα σχέδια μπορείτε να δείτε, πόσο αρμονικά συνδυάζονται τα πέταλα με τα φύλλα και το καθετί που υπάρχει στο λουλούδι. Μπορείτε να δείτε τη σιωπηλή αλλά πολύ ισχυρή απόδειξη ότι πίσω απ’ αυτό το ωραιότατο κομψοτέχνημα βρίσκεται η άπειρη σοφία και φαντασία ενός Μεγάλου Σχεδιαστή; Δεν απολαμβάνουν μόνο τα μάτια μας την ομορφιά των λουλουδιών αλλά και η μύτη μας οσφραίνεται το λεπτό τους άρωμα στον αέρα που αναπνέουμε.
Ο απόστολος Παύλος παρατήρησε ότι «αι αόρατοι ιδιότητές του [του Ιεχωβά Θεού] . . . βλέπονται καθαρά, αφ’ ότου εδημιουργήθηκε ο κόσμος, γινόμεναι νοηταί δια μέσου των δημιουργημάτων». (Ρωμαίους 1:20, Καινή Διαθήκη, «των Τεσσάρων Καθηγητών») Ωστόσο, ο Θεός δεν έντυσε μόνο με λουλούδια τη γη· δημιούργησε αναρίθμητους θάμνους και δέντρα, που όλα τους αποτελούν ένα χρήσιμο, αλλά και όμορφο πράσινο βασίλειο. Αν επισκεφθείτε το Εθνικό Πάρκο Χάμπολντ στην Καλιφόρνια των Ηνωμένων Πολιτειών, θα βρείτε μια γιγαντιαία σεκόγια που λέγεται ότι είναι το ψηλότερο δέντρο στον κόσμο. Αν σταθείτε στη ρίζα του και παρατηρήσετε το ύψος του, που είναι 110 μέτρα περίπου, δεν θα αινέσετε σιωπηλά Αυτόν που ήξερε πώς να φτιάξει ένα τέτοιο δέντρο;
Η Ενστικτώδης Σοφία των Ζώων
Τόσο στην ξηρά όσο και στη θάλασσα υπάρχουν ζώα, μικρά και μεγάλα, που μας εντυπωσιάζουν με τη σοφία του Θεού. Προφανώς το καθένα εξυπηρετεί κάποιο σκοπό τού Δημιουργού. Ο σοφός Βασιλιάς Σολομών συμβούλεψε: «Ύπαγε προς τον μύρμηκα, ω οκνηρέ· παρατήρησον τας οδούς αυτού και γίνου σοφός». (Παροιμίαι 6:6) Αυτοί που έχουν παρατηρήσει τα μυρμήγκια έχουν θαυμάσει την οργανωτική ικανότητά τους. Τα μυρμήγκια δεν ζουν μοναχική ζωή· ζουν σε κοινότητες. Μερικά είναι αγρότες και θερίζουν σπόρους. Στις τροπικές χώρες βλέπει κανείς δραστήρια μυρμήγκια να κόβουν με τα δόντια τους κομμάτια φύλλων και να τα μεταφέρουν στη φωλιά τους. Πώς έχουν μάθει να το κάνουν αυτό; Ο Αγούρ, ένας από τους συγγραφείς του βιβλίου των Παροιμιών, απαντάει ότι το μυρμήγκι είναι ‘ενστικτωδώς σοφό’. Ποιος το έφτιαξε έτσι; Ο Ιεχωβά, ο Δημιουργός ουρανού και γης.—Παροιμίαι 30:24, 25, ΜΝΚ.
Ναι, η ζωική κτίση έχει ενστικτώδη σοφία. Αυτή φαίνεται έντονα στη μετανάστευση των πουλιών. Ίσως έχετε ακούσει για τη μετανάστευση των χελιδονιών του Καπιστράνο. Σε μια ορισμένη περίοδο κάθε χρόνο φεύγουν από την περιοχή όπου παραχειμάζουν στη νότια Αμερική και ταξιδεύουν χιλιάδες χιλιόμετρα για να φτάσουν τελικά σε μια ιεραποστολή στο Σαν Χουάν Καπιστράνο στην Καλιφόρνια των Ηνωμένων Πολιτειών. Ενστικτωδώς και αλάνθαστα επιστρέφουν στο ίδιο μέρος όλα μαζί το Μάρτιο.
Όσο για την απέραντη θάλασσα, ο ψαλμωδός δηλώνει: «Πόσον μεγάλα είναι τα έργα σου, Κύριε. Τα πάντα εν σοφία εποίησας· η γη είναι πλήρης των ποιημάτων σου· αύτη η θάλασσα η μεγάλη και ευρύχωρος· εκεί είναι ερπετά αναρίθμητα, ζώα μικρά μετά μεγάλων». (Ψαλμός 104:24, 25) Από τους μικροσκοπικούς φοξίνους ως τις μεγάλες φάλαινες, η θεία σοφία φαίνεται στο σχήμα και στη λειτουργικότητά τους.
Η κορωνίδα της δημιουργίας του Θεού στη γη ήταν ο άνθρωπος. Να τώρα ένα πλάσμα που δεν ενεργεί απλώς από έμφυτη ή ενστικτώδη σοφία. Αυτός έχει την ικανότητα να μοιάζει στον Θεό με πολλούς τρόπους. Πόσο αληθινή είναι η δήλωση ότι με ένα θαυμάσιο τρόπο πλάστηκε «φοβερώς»! Ακόμα και αν δεν είμαστε επιστήμονες του ιατρικού κλάδου, μπορούμε όμως να διαβάσουμε τα πορίσματα εκείνων που είναι και να καταλήξουμε στα ίδια συμπεράσματα με το θεόπνευστο συγγραφέα. Τα έργα του Δημιουργού που φανερώνονται στο ανθρώπινο σώμα είναι θαυμαστά.—Ψαλμός 139:14.
Η Ουράνια Σοφία του Ιεχωβά
Το εδάφιο Ψαλμός 19:1 δηλώνει ότι οι ουρανοί διηγούνται τη δόξα του Θεού. Πόσο αληθινό είναι αυτό! Ο ψαλμωδός Δαβίδ δεν είχε ούτε τηλεσκόπια ούτε ηλεκτρονικά όργανα, αλλά είχε ευλαβική εκτίμηση για όσα μπορούσε να δει. Σήμερα, ο μέσος άνθρωπος γνωρίζει πολύ περισσότερα απ’ όσα γνώριζε ο Δαβίδ για το ηλιακό μας σύστημα και το μεγάλο μας γαλαξία. Ξέρει επίσης ότι υπάρχουν αναρίθμητοι άλλοι μεγάλοι γαλαξίες στις αχανείς εκτάσεις του διαστήματος. Πώς αισθάνεστε εσείς όταν κάνετε στοχασμούς για τη σοφία αυτού του έξοχου και απαράμιλλου Σχεδιαστή; Λέτε με ευλαβική φωνή: ‘Ιεχωβά, εσύ είσαι που «κάνεις μεγαλεία ανεξιχνίαστα και θαυμάσια αναρίθμητα»’; Θα έπρεπε.—Ιώβ 9:10.
Στους αναρίθμητους αιώνες που έχουν περάσει ο Ιεχωβά ασχολήθηκε με τη δημιουργία, πρώτα του μονογενή του Γιου, και έπειτα των υπόλοιπων πνευματικών πλασμάτων. Μετά, ήρθε η σειρά του υλικού σύμπαντος. Όλα ήταν αρμονικά και εύτακτα. Γι’ αυτό και οι αγγελικοί γιοι του Θεού αλάλαζαν ενθουσιασμένοι όταν θεμελιωνόταν η γη! (Ιώβ 38:4-7) Δημιουργήθηκαν ο άντρας και η γυναίκα και τέθηκαν σε έναν τέλειο κήπο, αλλά τότε συνέβηκε ένα συγκλονιστικό γεγονός. Μια φωνή από τον αόρατο κόσμο, μιλώντας μέσω ενός φιδιού, συκοφάντησε τον Μεγάλο Δημιουργό. Κατηγόρησε τον Ιεχωβά ότι έκανε κατάχρηση της κυριαρχίας του· αποκάλεσε τον Θεό ψεύτη. Γι’ αυτόν το λόγο, το πλάσμα στο οποίο ανήκε η φωνή απόκτησε άσχημα ονόματα που δείχνουν τι ακριβώς είναι, όπως Διάβολος, Όφις, Σατανάς. Τι θα έκανε τώρα ο Πάνσοφος; Τι θα μπορούσε να κάνει; Η κατάσταση απαιτούσε μια νέα διάσταση σοφίας, τέτοια που θα υπερτερούσε από τα σχέδια που είχαν ήδη επισκιάσει τη δόξα του Σολομώντα.—Γένεσις 3:1-5.
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 4]
Από τους μικροσκοπικούς φοξίνους ως τις μεγάλες φάλαινες, η θεία σοφία φαίνεται στο σχήμα και στη λειτουργικότητά τους