Πνευματισμός—Πώς τον Βλέπει ο Θεός;
«ΟΙ ΙΔΙΕΣ αρέσκειες και απαρέσκειες, αυτό είναι που κάνει μια φιλία γερή», είπε ο Ρωμαίος ιστορικός Σαλλούστιος. Πράγματι, φίλος είναι κάποιος με τον οποίον έχετε πολλά κοινά σημεία, κάποιος που μπορείτε να εμπιστεύεστε. Παρόμοια, ο Θεός μας βλέπει σαν φίλους και μας επιτρέπει να τον πλησιάζουμε αν έχουμε τις αρέσκειες και τις απαρέσκειες που έχει και εκείνος. Αυτό σημαίνει ότι μας ελκύουν οι ιδιότητες του Θεού όπως η αγάπη, η ειρήνη, η χρηστότητα και η καλοσύνη και ότι κάνουμε ειλικρινείς προσπάθειες προκειμένου να μιμηθούμε τα χαρακτηριστικά αυτά στη ζωή μας.—Γαλάτας 5:22, 23.
Για να διαπιστώσουμε αν ο Θεός επιδοκιμάζει τον πνευματισμό θα ήταν καλό να εξετάσουμε πρώτα-πρώτα τι καρπούς παράγει ο πνευματισμός. (Ματθαίος 7:17, 18) Μας βοηθάει να αναπτύξουμε ελκυστικές θεϊκές ιδιότητες; Για να το διαπιστώσουμε, ας δούμε δυο αληθινά παραδείγματα.
Μαντεία, Παρενοχλήσεις και Θάνατος
Η Ασαμάγια Αμέλια, μια μεσόκοπη γυναίκα στο Σουρινάμ, ήταν 17 χρονών όταν ανακατεύτηκε για πρώτη φορά με τη μαντεία, μια μορφή πνευματισμού. Εφόσον οι προβλέψεις της έβγαιναν αληθινές και αυτοί που της ζητούσαν πληροφορίες επωφελούνταν από τις συμβουλές της, είχε μεγάλη υπόληψη στην κοινότητα που ζούσε. (Παράβαλε Πράξεις 16:16.) Αλλά όμως υπήρχε κάτι που τη στενοχωρούσε.
«Τα πνεύματα που εκπροσωπούσα ήταν ευγενικά μ’ εκείνους που τους ζητούσαν βοήθεια», λέει, «αλλά συνάμα μου ’χαν φαρμακώσει τη ζωή. Μετά από κάθε επικοινωνία μαζί τους, ένιωθα σαν να είχα φάει ξύλο και μόλις που μπορούσα να κινηθώ. Όταν έπεφτε η νύχτα, έλπιζα πως θα βρω λίγη ξεκούραση, αλλά τα πνεύματα δεν μ’ άφηναν σε ησυχία. Όλο μ’ ενοχλούσαν, μου μιλούσαν και δεν μ’ άφηναν να κοιμηθώ. Και τι δεν έλεγαν!» Αναστενάζει, χαμηλώνει τη ματιά της κουνώντας το κεφάλι με αποστροφή. «Τρελαίνονταν να μιλάνε για σεξ και ήθελαν σώνει και καλά να έχουν σχέσεις μαζί μου. Ήταν τρομερό. Ήμουν παντρεμένη και δεν ήθελα να κάνω απιστίες και τους το ’πα. Δεν βγήκε τίποτα. Κάποια φορά με κυρίεψε μια αόρατη δύναμη, άγγιζε και πίεζε το κορμί μου, μέχρι που με χτύπησε κιόλας. Είχα καταντήσει ερείπιο».
‘Πνεύματα που ενθαρρύνουν τη σεξουαλική ανηθικότητα; Μα, αυτό είναι παρατραβηγμένο!’, μπορεί να αναφωνήσετε. Είναι στ’ αλήθεια τα πνεύματα αυτά τόσο διεφθαρμένα;
«Είναι έτσι και χειρότερα!», λέει ο Ισαάκ, που αναφέρθηκε προηγουμένως. «Κάποιο βράδυ μας φώναξαν να βοηθήσουμε μια άρρωστη που την τυραννούσε ένα πνεύμα. Ο αρχηγός της ομάδας—μέντιουμ ενός ισχυρότερου πνεύματος—προσπάθησε να διώξει το πνεύμα. Μια ολόκληρη μέρα ικετεύαμε το πνεύμα του να μας βοηθήσει. Χορεύαμε και χτυπάγαμε τα τύμπανα, και η κατάσταση της γυναίκας βελτιωνόταν σιγά-σιγά. Ο αρχηγός διάταξε το πνεύμα να βγει από μέσα της· έτσι και έγινε. ‘Νικήσαμε’, είπε, λάμποντας από χαρά. Τότε κάτσαμε να ξεκουραστούμε».
Ο Ισαάκ σταματάει τις εκφραστικές του χειρονομίες για μια στιγμή και κρατάει μια σιωπή γεμάτη νόημα. Μετά, συνεχίζει: «Προς στιγμή τα πάντα φαίνονταν μια χαρά και τότε μια κραυγή έσχισε τη σιγαλιά. Τρέξαμε στο σπίτι απ’ όπου ακούστηκε η κραυγή και είδαμε τη γυναίκα του αρχηγού. Έκλαιγε υστερικά. Μέσα στο σπίτι, βρήκαμε την κορούλα της—το κεφάλι της ήταν το μπρος πίσω! Κάποια δύναμη τής είχε στρίψει και της είχε σπάσει το λαιμό, τη σκότωσε σαν κοτόπουλο—ήταν, όπως φαίνεται, η εκδίκηση του αποδιωγμένου πνεύματος. Αποτροπιαστικό! Αυτά τα πνεύματα είναι σαδιστικοί φονιάδες».
Ο Πνευματισμός και «τα Έργα της Σαρκός»
Ακαθαρσία, σεξουαλική ανηθικότητα και φόνος—πράγματα που συναντάμε στις δυο αυτές εμπειρίες με τον πνευματισμό—είναι χαρακτηριστικά που αντίκεινται σαφώς στην προσωπικότητα του Θεού. Και αυτό μας βοηθάει να προσδιορίσουμε την αληθινή ταυτότητα αυτών των πνευμάτων. Μπορεί, βέβαια, να υποκρίνονται πως είναι αγγελιοφόροι του Θεού, αλλά τα ανήθικα και φονικά τους έργα τούς προδίνουν ως μιμητές του εχθρού του Θεού και του πρώτου φονιά στην ιστορία, του Σατανά του Διαβόλου. (Ιωάννης 8:44) Αυτός είναι ο αρχηγός τους. Αυτά τα πνεύματα είναι οι βοηθοί του—πονηροί άγγελοι ή αλλιώς δαιμόνια.—Λουκάς 11:15-20.
Ίσως, όμως, να ρωτήσετε: ‘Μήπως αυτά τα σατανικά χαρακτηριστικά εμφανίζονται στον πνευματισμό μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις; Μήπως ο πνευματισμός κατά κανόνα μπορεί να με φέρει σε επαφή με καλά πνεύματα που θα με βοηθήσουν να πλησιάσω τον Θεό;’ Όχι, η Αγία Γραφή συμπεριλαμβάνει τη «φαρμακεία [άσκηση πνευματισμού (ΜΝΚ)]» στα «έργα της σαρκός» τα οποία είναι εντελώς αντίθετα με τις χριστιανικές ιδιότητες.—Γαλάτας 5:19-21.
Στο εδάφιο Αποκάλυψις 21:8 «οι μάγοι [εκείνοι που ασκούν πνευματισμό (ΜΝΚ)· εκείνοι που έχουν σχέσεις με δαίμονες (The Living Bible)]» κατατάσσονται μαζί με τους ‘άπιστους και βδελυκτούς και φονείς και ειδωλολάτρες και όλους τους ψεύτες’. Πώς θεωρεί ο Ιεχωβά τους εσκεμμένους ψεύτες, πόρνους και φονιάδες και όσους ασκούν πνευματισμό; Μισεί τα έργα τους!—Παροιμίαι 6:16-19.
Επομένως, το να εξερευνούμε τον πνευματισμό ισοδυναμεί με το να αγαπάμε ό,τι μισεί ο Ιεχωβά Θεός. Ισοδυναμεί με απόρριψη του Ιεχωβά, με προσχώρηση στο στρατόπεδο του Σατανά και είναι σαν να τασσόμαστε με τον μεγαλύτερο εχθρό του Θεού και με τους βοηθούς του. Σκεφτείτε τώρα το εξής: Θα θέλατε να έχετε στενές σχέσεις με κάποιον που πηγαίνει με το μέρος των εχθρών σας; Οπωσδήποτε όχι. Αντίθετα, θα θέλατε να κρατηθείτε μακριά του. Είναι φανερό λοιπόν ότι πρέπει να περιμένουμε την ίδια αντίδραση εκ μέρους του Ιεχωβά Θεού. Το εδάφιο Παροιμίαι 15:29 λέει ότι «ο Κύριος [Ιεχωβά (ΜΝΚ)] είναι μακράν από των ασεβών».—Βλέπε επίσης Ψαλμός 5:4.
Ο Πνευματισμός Οδηγεί στο Θάνατο
Επίσης, η ενασχόληση με τον πνευματισμό βάζει σε κίνδυνο τη ζωή μας. Ο Θεός το θεωρούσε αυτό αιτία θανατικής ποινής στο λαό του, τον αρχαίο Ισραήλ. (Λευιτικόν 20:27· Δευτερονόμιον 18:9-12) Έτσι δεν είναι περίεργο που όσοι ασκούν πνευματισμό «βασιλείαν Θεού δεν θέλουσι κληρονομήσει». (Γαλάτας 5:20, 21) Αντίθετα, «θέλουσιν έχει την μερίδα αυτών εν τη λίμνη τη καιομένη με πυρ», που σημαίνει τον ‘δεύτερο θάνατο’, δηλαδή την αιώνια καταστροφή. (Αποκάλυψις 21:8) Μπορεί, βέβαια, μερικές εκκλησίες του χριστιανικού κόσμου να ανέχονται σήμερα τον πνευματισμό, αλλά η άποψη της Αγίας Γραφής δεν έχει αλλάξει.
Τι μπορεί να γίνει αν έχετε ήδη κάνει τα πρώτα βήματα στο δρόμο για τον πνευματισμό; Τότε θα κάνετε πολύ καλά να σταματήσετε αμέσως και να κάνετε μεταβολή. Ακολουθήστε τη θεόπνευστη συμβουλή που έδωσε ο προφήτης του Θεού Ησαΐας στους Ισραηλίτες των αρχαίων χρόνων. Η κατάστασή τους έμοιαζε με την κατάσταση των ανθρώπων σήμερα, οι οποίοι μπλέκονται σε ακάθαρτες συνήθειες, αλλά νομίζουν ότι παράλληλα λατρεύουν τον Θεό. Άρα λοιπόν, μπορούμε να πάρουμε ζωτικά μαθήματα από τις εμπειρίες τους. Ποια μαθήματα;
Δώστε Προσοχή στην Προειδοποίηση του Ησαΐα
Μόλις ρίξουμε μια ματιά στο πρώτο κεφάλαιο του Ησαΐα, διαπιστώνουμε ότι οι Ισραηλίτες είχαν ‘εγκαταλείψει τον Ιεχωβά’ και είχαν ‘στραφεί εις τα οπίσω’. (Εδάφιο 4) Μολονότι είχαν παραστρατήσει, συνέχιζαν να προσφέρουν θυσίες, να τηρούν τις θρησκευτικές ιεροτελεστίες και να κάνουν προσευχές. Μάταια όμως! Εφόσον δεν είχαν εσωτερική επιθυμία να ευαρεστήσουν τον Δημιουργό τους, ο Ιεχωβά είπε: «Θέλω κρύπτει τους οφθαλμούς μου από σας· ναι, όταν πληθύνητε δεήσεις, δεν θέλω εισακούει». Οι Ισραηλίτες εκείνοι είχαν στασιάσει εναντίον του αφού επιδίδονταν σε ακάθαρτες συνήθειες, έχοντας φτάσει μάλιστα μέχρι του σημείου ‘να είναι τα χέρια τους γεμάτα αίματα’.—Εδάφια 11-15.
Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες θα τους δεχόταν και πάλι ο Ιεχωβά; Παρατηρήστε τι όρους έθεσε στο εδάφιο Ησαΐας 1:16. Λέει: «Λούσθητε, καθαρίσθητε». Επομένως, αν πάρουμε τη συμβουλή αυτή στα σοβαρά, θα εγκαταλείψουμε ή θα απέχουμε από τις ακάθαρτες συνήθειες, περιλαμβανομένου και του πνευματισμού, που είναι ένα από «τα έργα της σαρκός». Επειδή γνωρίζουμε ότι η πονηρή διάνοια που βρίσκεται πίσω από τον πνευματισμό είναι η διάνοια του Σατανά του Διαβόλου, θα καλλιεργήσουμε μίσος για τον πνευματισμό.
Στη συνέχεια, θα πρέπει να απομακρύνουμε οποιαδήποτε αντικείμενα συνδέονται με τον πνευματισμό. Αυτό έκανε και ο Ισαάκ. Μας λέει: «Μια μέρα μάζεψα όλα τα πνευματιστικά μου αντικείμενα μπρος στο σπίτι μου, πήρα ένα τσεκούρι και τα ’κανα κομματάκια. Μια γειτόνισσά μου ούρλιαζε πως θα μετανιώσω γι’ αυτό που έκανα. Ενώ εκείνη ούρλιαζε, εγώ έχυσα βενζίνη στα κομμάτια και τα ’καψα όλα. Δεν έμεινε τίποτα».
Αυτό έγινε πριν από 28 χρόνια. Μήπως ο Ισαάκ μετάνιωσε γι’ αυτό που έκανε; Απεναντίας. Σήμερα υπηρετεί ευτυχισμένα τον Ιεχωβά ως χριστιανός διάκονος σε μια εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά.
Το εδάφιο Ησαΐας 1:17 δίνει μια ακόμη συμβουλή: «Μάθετε να πράττητε το καλόν». Για να γίνει αυτό απαιτείται να μελετούμε το Λόγο του Ιεχωβά, την Αγία Γραφή, προκειμένου να διαπιστώνουμε ποιο «είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον». (Ρωμαίους 12:2) Και η εφαρμογή της νεοαποκτημένης αυτής γνώσης θα οδηγήσει σε αναψυκτικές ευλογίες. Αυτό δοκίμασε και η Ασαμάγια.
Παρά τον πικρό διωγμό που συνάντησε από συγγενείς και γείτονες, η Ασαμάγια με θάρρος συνέχισε να μελετάει την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και λίγο αργότερα διάκοψε κάθε σχέση με τον πνευματισμό. Έπειτα αφιέρωσε τη ζωή της στον Ιεχωβά Θεό και βαφτίστηκε σε μια συνέλευση. Τώρα, περίπου 12 χρόνια αργότερα, λέει με ευγνωμοσύνη: «Από τότε που βαφτίστηκα, δεν με ξαναενόχλησαν τα πνεύματα». Ένα χαμόγελο διαγράφεται στα χείλη της καθώς αναπολεί: «Τη νύχτα μετά το βάφτισμά μου, κοιμήθηκα τόσο βαθιά και γαλήνια που το άλλο πρωί άργησα να ξυπνήσω για το πρόγραμμα της συνέλευσης».
Διαρκή Οφέλη
Σήμερα, ο Ισαάκ και η Ασαμάγια μπορούν να λένε μέσα από την καρδιά τους, μαζί με τον ψαλμωδό Ασάφ: «Δι’ εμέ, το να προσκολλώμαι εις τον Θεόν είναι το αγαθόν μου». (Ψαλμός 73:28) Πράγματι, η προσκόλληση στον Ιεχωβά τούς έχει φέρει σωματικά και συναισθηματικά οφέλη. Πάνω απ’ όλα όμως, τους έχει δώσει εσωτερική ειρήνη και μια στενή σχέση με τον Ιεχωβά.
Αυτές οι ευλογίες δεν συγκρίνονται με τον αγώνα που απαιτείται για την αποτίναξη του ζυγού του πνευματισμού. Μπορεί, όμως, να χρειαστεί να βασανιστεί κάποιος για να ξεκόψει. Η Λιντίνα βαν Χίνεν, από το Σουρινάμ, το δοκίμασε αυτό. Στη συνέχεια, θα δούμε πώς πάλεψε χρόνια ολόκληρα, αλλά τελικά τα κατάφερε.
[Εικόνα στη σελίδα 5]
Η Ασαμάγια Αμέλια αφηγείται: «Τα πνεύματα . . . μου ’χαν φαρμακώσει τη ζωή. . . . Και τι δεν έλεγαν!»