Τι σας Εμποδίζει να Βαφτιστείτε;

«Να, νερό, τι με εμποδίζει να βαπτισθώ;»—ΠΡΑΞΕΙΣ 8:36, ΚΔΤΚ.

1. Τι συνέβαινε στο δρόμο που ένωνε την Ιερουσαλήμ με τη Γάζα;

Ο ΑΓΓΕΛΟΣ του Ιεχωβά είχε μιλήσει, και κάτι αξιοσημείωτο συνέβαινε στον έρημο δρόμο που ένωνε την Ιερουσαλήμ με τη Γάζα. Πάνω σ’ ένα κινούμενο άρμα, καθόταν ένας Αιθίοπας και διάβαζε τις Γραφές. Σε λίγο, έτρεχε δίπλα σ’ αυτό το όχημα ένας άλλος άντρας. «Άραγε καταλαβαίνεις αυτά που διαβάζεις;» ρώτησε αυτός. «Πώς να μπορέσω να καταλάβω εάν δεν με οδηγήση κάποιος;» απάντησε ο Αιθίοπας. Αυτή η καθοδηγία δόθηκε από τον Φίλιππο τον ευαγγελιστή, που είχε σταλεί από τον άγγελο. Μόλις ανέβηκε στο άρμα, ο Φίλιππος άρχισε με μια προφητεία που είχε γράψει ο Ησαΐας και ‘του κήρυξε τα καλά νέα για τον Ιησού’.

2, 3. (α) Πώς ανταποκρίθηκε ο Αιθίοπας στα καλά νέα; (β) Ποια ερωτήματα εγείρει αυτό το περιστατικό;

² Σε κάποιο σημείο του δρόμου, ο Αιθίοπας αναφώνησε: «Να, νερό, τι με εμποδίζει να βαπτισθώ;» Τότε πρόσταξε να σταματήσει το άρμα. Κι οι δυο άντρες μπήκαν στο νερό, και ο Φίλιππος βάφτισε τον Αιθίοπα. Έπειτα, το πνεύμα του Ιεχωβά οδήγησε τον ευαγγελιστή σε κάποιο άλλο μέρος και ο Αιθίοπας συνέχισε το δρόμο του χαρούμενος.—Πράξεις 8:26-36 ΚΔΤΚ, ΜΝΚ, 38, 39.

³ Αν εσείς είστε συνταυτισμένος με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά αλλά δεν έχετε βαφτιστεί, τότε αυτά τα γεγονότα μπορεί να σας κάνουν να ρωτήσετε τα εξής: Γιατί βαφτίστηκε ο Αιθίοπας τόσο γρήγορα; Πώς θα πρέπει να γίνεται το βάφτισμα; Ποιου πράγματος αποτελεί σύμβολο; Και τι με εμποδίζει να βαφτιστώ;

Δεν Βαφτίστηκε Πολύ Νωρίς

4. Ποιος ήταν αυτός ο Αιθίοπας;

⁴ Ο Αιθίοπας, εφόσον «είχεν ελθεί δια να προσκυνήση εις Ιερουσαλήμ», ήταν περιτμημένος Ιουδαίος προσήλυτος. Ήταν «ευνούχος», αλλά όχι από σαρκική άποψη, επειδή οι άντρες που είχαν καταστραμμένα γεννητικά όργανα δεν μπορούσαν να αποτελούν μέρος της εκκλησίας των Ισραηλιτών. (Δευτερονόμιον 23:1) Στην περίπτωση του Αιθίοπα, η λέξη «ευνούχος» υποδήλωνε έναν αξιωματούχο, γιατί αυτός ήταν «άρχων της Κανδάκης της βασιλίσσης των Αιθιόπων, όστις ήτο επί πάντων των θησαυρών αυτής».—Πράξεις 8:27.

5. Γιατί μπορούσε να βαφτιστεί τόσο γρήγορα ο Αιθίοπας ευνούχος;

⁵ Ο Αιθίοπας ήταν Εθνικός. Ωστόσο, εφόσον είχε προσηλυτιστεί στην ιουδαϊκή θρησκεία, μπορούσε να βαφτιστεί ως μαθητής του Χριστού προτού φτάσει το άγγελμα της Βασιλείας στους απερίτμητους Εθνικούς, όπως λόγου χάρη στον Κορνήλιο το 36 μ.Χ. Αφού ήταν Ιουδαίος προσήλυτος, ο Αιθίοπας είχε γνώσεις για τον Θεό και για το Λόγο Του, μολονότι χρειαζόταν πνευματική βοήθεια. Έτσι ο Φίλιππος οδηγήθηκε να κηρύξει σ’ αυτόν τον άντρα και μπόρεσε να τον βαφτίσει προτού φτάσουν τα καλά νέα στους Εθνικούς.

Το Βάφτισμα στους Πρώτους Χριστιανούς

6. Πώς βαφτίστηκε ο Αιθίοπας, και γιατί απαντάτε έτσι;

⁶ Πώς βαφτίστηκε ο Αιθίοπας; Η λέξη «βαφτίζω» σημαίνει «βουτάω, βυθίζω». Η ίδια λέξη χρησιμοποιείται αντί του «βυθίζω» στο εδάφιο 2 Βασιλέων 5:14, στην ελληνική Μετάφραση των Εβδομήκοντα. Και είναι αξιοσημείωτο ότι ο Αιθίοπας ζήτησε να βαφτιστεί όταν αυτός και ο Φίλιππος έφτασαν σε «ύδωρ [μια ποσότητα νερού, ΜΝΚ]». Για το βάφτισμα, «κατέβησαν . . . εις το ύδωρ» κι έπειτα «ανέβησαν εκ του ύδατος». (Πράξεις 8:36, 38, 39) Έτσι ο Αιθίοπας ευνούχος βαφτίστηκε με το να βυθιστεί στο νερό.

7. Ποιο προηγούμενο υπήρχε για το βάφτισμα με βύθιση στο νερό;

⁷ Ο ίδιος ο Ιησούς βαφτίστηκε με βύθιση στο νερό. Γι’ αυτό, λέγεται ότι μετά το βάφτισμά του στον Ιορδάνη Ποταμό «ανέβη . . . από του ύδατος». (Ματθαίος 3:13, 16) Στην πραγματικότητα, ο Ιωάννης ο Βαφτιστής είχε διαλέξει ως κατάλληλο μέρος για να κάνει βαφτίσματα μια τοποθεσία στην Κοιλάδα του Ιορδάνη, κοντά στο Σαλείμ. Γιατί; «Διότι ήσαν εκεί ύδατα πολλά». (Ιωάννης 3:23) Οι Γραφές λοιπόν δείχνουν ότι το βάφτισμα πρέπει να γίνεται σε μια ποσότητα νερού.

8. Σχετικά με το βάφτισμα, τι μπορούμε να συμπεράνουμε από τις συνήθειες των Φαρισαίων και των άλλων Ιουδαίων;

⁸ Μπορούμε να βγάλουμε μερικά ορθά συμπεράσματα σχετικά με το βάφτισμα αν αναλογιστούμε τα έθιμα των Φαρισαίων και των άλλων Ιουδαίων. Ο ευαγγελιστής Μάρκος είπε τα εξής: «Και επιστρέψαντες από της αγοράς, εάν δεν νιφθώσι [ραντίσωνται, Κείμενο], δεν τρώγουσιν· είναι και άλλα πολλά, τα οποία παρέλαβον να φυλάττωσι, πλύματα [βαπτισμούς, Κείμενο] ποτηρίων και ξεστών και σκευών χαλκίνων». (Μάρκος 7:3, 4) Όταν επέστρεφαν από την αγορά, εκείνοι οι άνθρωποι με υποκριτική ευσεβοφάνεια ραντίζονταν προτού φάνε. Αλλά βάφτιζαν, δηλαδή βύθιζαν στο νερό, τα διάφορα αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν στα γεύματα.

9. Τι είπε ο Τερτυλλιανός σχετικά με το βάφτισμα;

⁹ Ακόμη κι όταν είχε ήδη εισβάλει η αποστασία, ο εκκλησιαστικός πατέρας Τερτυλλιανός (π. 160-230 μ.Χ.) είπε τα εξής σχετικά με το βάφτισμα: «Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα που να σκληρύνει το νου των ανθρώπων τόσο, όσο η απλότητα των θεϊκών έργων που φαίνονται στην πράξη, η απλότητα που συγκρίνεται με το υποσχεμένο μεγαλείο που θα περιλαμβάνεται στο αποτέλεσμα· έτσι ώστε απ’ αυτό καθαυτό το γεγονός—δηλαδή ότι με τόσο μεγάλη απλότητα, χωρίς επισημότητα, χωρίς κανένα αξιοσημείωτο νεωτερισμό στην προετοιμασία και τελικά χωρίς δαπάνη, ο άνθρωπος βυθίζεται στο νερό, κι ενώ λέγονται λίγα λόγια ραντίζεται κι έπειτα ανεβαίνει και πάλι όχι τόσο (ή και καθόλου) πιο καθαρός—η επακόλουθη επίτευξη αιωνιότητας θεωρείται ακόμη πιο απίστευτη». Σημειώστε ότι ο Τερτυλλιανός είπε πως «ο άνθρωπος βυθίζεται στο νερό . . . κι έπειτα ανεβαίνει και πάλι».

10. Τι λένε οι λόγιοι σχετικά με τον παλιότερο τρόπο Χριστιανικού βαφτίσματος;

¹⁰ Οι λόγιοι δείχνουν επίσης ότι αρχικά οι Χριστιανοί βάφτιζαν τους ανθρώπους με πλήρη βύθιση στο νερό. Μια γνωστή γαλλική εγκυκλοπαίδεια λέει τα εξής: «Οι πρώτοι Χριστιανοί βαφτίζονταν με βύθιση οπουδήποτε έβρισκαν νερό». Και η The Catholic Encyclopedia (Καθολική Εγκυκλοπαίδεια) δηλώνει: «Αναμφίβολα, η πιο αρχαία μορφή που χρησιμοποιούνταν ήταν η βύθιση».—Τόμος II, σ. 261 (έκδοση 1907).

Διδασκαλία και Βάφτισμα

11. Ποια αποστολή έδωσε ο Ιησούς στους μαθητές του;

¹¹ Προτού βαφτιστεί ένα άτομο, πρέπει να αποκτήσει ακριβή γνώση και να ενεργήσει σύμφωνα μ’ αυτή. Αυτό διασαφηνίστηκε όταν ο Χριστός είπε τα επόμενα λόγια στους ακολούθους του: «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς· και ιδού, εγώ είμαι μεθ’ υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος».—Ματθαίος 28:19, 20.

12. Τι σημαίνει να βαφτιστεί κανείς «εις το όνομα του Πατρός»;

¹² Το να βαφτιστεί «εις το όνομα του Πατρός», σημαίνει ότι ο υποψήφιος για βάφτισμα αναγνωρίζει τη θέση και την εξουσία του Θεού. Ο Ιεχωβά αναγνωρίζεται ως ο «Ύψιστος επί πάσαν την γην», ως ο Δημιουργός και Παγκόσμιος Κυρίαρχος. (Ψαλμός 36:9· 83:18· 2 Βασιλέων 19:15) Ένα τέτοιο άτομο δέχεται επίσης τον Ιεχωβά ως Κριτή, Νομοθέτη και Βασιλιά του.—Ησαΐας 33:22· Ψαλμός 119:102· Αποκάλυψις 15:3, 4.

13. Τι σημαίνει να βαφτίζεται κανείς ‘εις το όνομα του Υιού’;

¹³ Το να βαφτιστεί κάποιος ‘εις το όνομα του Υιού’ σημαίνει να δεχτεί τη θέση και την εξουσία του Χριστού, και να τον αναγνωρίσει ως εκείνον μέσω του οποίου ο Θεός έχει προμηθεύσει «αντίλυτρον». (1 Τιμόθεον 2:5, 6) Μετά το θάνατο του Ιησού ως τηρητή ακεραιότητας, ο Θεός τον εξύψωσε σε μια ανώτερη θέση, κι εκείνοι που επιθυμούν να βαφτιστούν πρέπει να αναγνωρίσουν τον Χριστό ως ‘Κύριο εις δόξαν Θεού Πατρός’. (Φιλιππησίους 2:9-11) Πρέπει επίσης να δεχτούν τον Ιησού ως τον ‘Πιστό Μάρτυρα’ του Ιεχωβά και ως τον ‘Βασιλιά των βασιλιάδων’.—Αποκάλυψις 1:5· 19:16.

14. Τι απαιτεί το βάφτισμα ‘εις το όνομα του αγίου πνεύματος’;

¹⁴ Ένα άτομο πρέπει επίσης να βαφτιστεί ‘εις το όνομα του αγίου πνεύματος’. Πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι το άγιο πνεύμα δεν είναι πρόσωπο, αλλά η ενεργός δύναμη του Θεού, που χρησιμοποιήθηκε για τη δημιουργία, για να εμπνεύσει τους Βιβλικούς συγγραφείς και λοιπά. (Γένεσις 1:2, ΜΝΚ· 2 Σαμουήλ 23:1, 2· 2 Πέτρου 1:21) Πρέπει να αναγνωρίσει ότι το πνεύμα του Ιεχωβά είναι ζωτικό για να κατανοήσουμε «τα βάθη [βαθιά πράγματα, ΜΝΚ] του Θεού» και να εκδηλώνουμε τη θεϊκή καρποφορία που αποτελείται από ‘αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότητα, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα και εγκράτεια’. (1 Κορινθίους 2:10· Γαλάτας 5:22, 23) Πρέπει να αναγνωρίσει επίσης ότι το πνεύμα του Θεού είναι αναγκαίο για να γίνει το έργο κηρύγματος της Βασιλείας.—Ιωήλ 2:28, 29.

Τι Συμβολίζει το Βάφτισμα

15. Γιατί δεν καθαρίζει κάποιον από αμαρτίες το Χριστιανικό βάφτισμα;

¹⁵ Ο Ιωάννης ο Βαφτιστής βάφτιζε τους ανθρώπους με την υποστήριξη του αγίου πνεύματος. (Πράξεις 13:24) Τους βάφτιζε, όχι για να τους καθαρίσει από τις αμαρτίες, αλλά για να συμβολίσουν τη μετάνοιά τους. (Πράξεις 19:4) Ο Ιωάννης βάφτισε και τον Ιησού, «όστις αμαρτίαν δεν έκαμεν». (1 Πέτρου 2:22) Και ο Ανανίας έδωσε την εξής παρότρυνση στον Σαούλ από την Ταρσό: «Σηκωθείς βαπτίσθητι και απολούσθητι από των αμαρτιών σου, επικαλεσθείς το όνομα του [Ιησού]». (Πράξεις 22:12-16) Άρα, το Χριστιανικό βάφτισμα στο νερό δεν καθαρίζει κάποιον από αμαρτίες. Τη συγχώρηση την κάνει δυνατή, όχι το βάφτισμα, αλλά η έκχυση του αίματος του Ιησού και η ‘επίκληση του ονόματός του’.—Εβραίους 9:22· 1 Ιωάννου 1:7.

16. (α) Αφού το βάφτισμα δεν καθαρίζει κάποιον από αμαρτίες, τι συμβολίζει; (β) Τι συμβαίνει με συμβολικό τρόπο όταν ένα άτομο βαφτίζεται;

¹⁶ Μολονότι το Χριστιανικό βάφτισμα δεν καθαρίζει κάποιον από αμαρτίες, αποτελεί σύμβολο που καταδεικνύει ότι το άτομο που βυθίζεται στο νερό έχει κάνει χωρίς όρους αφιέρωση στον Ιεχωβά Θεό μέσω του Ιησού Χριστού. (Παράβαλε Ματθαίος 16:24.) Αφιερώνω σημαίνει «διακηρύττω, επιβεβαιώνω, αφοσιώνω». Η αφιέρωση στον Θεό αναφέρεται στην πράξη με την οποία ένα άτομο ξεχωρίζεται ανεπιφύλακτα, μέσω μιας συμφωνίας, προκειμένου να κάνει το θέλημα του Θεού μέσω του Χριστού. Όταν ο υποψήφιος για βάφτισμα, με συμβολικό τρόπο ‘θάβεται’ για λίγο κάτω από το νερό κι έπειτα τον βγάζουν απ’ αυτό, πεθαίνει σ’ ό,τι αφορά την προηγούμενη πορεία του και ανασταίνεται σ’ έναν καινούριο τρόπο ζωής, για να κάνει το θέλημα του Ιεχωβά ανεπιφύλακτα.—Παράβαλε Ρωμαίους 6:4-6.

17. Γιατί είναι ακατάλληλος ο νηπιοβαφτισμός;

¹⁷ Είναι φανερό ότι το βάφτισμα αποτελεί σοβαρό βήμα. Το βάφτισμα ενός βρέφους είναι εσφαλμένο, γιατί το μωρό δεν μπορεί να καταλάβει, να αποφασίσει και να γίνει μαθητής. (Ματθαίος 28:19, 20) Εκείνοι που βαφτίστηκαν στη διάρκεια της διακονίας που έκανε ο Φίλιππος στη Σαμάρεια, ήταν ‘άντρες και γυναίκες’, όχι βρέφη. (Πράξεις 8:4-8, 12) Το βάφτισμα είναι για εκείνους που έχουν μεγαλώσει αρκετά ώστε να μπορούν να μαθαίνουν, να πιστεύουν και να ασκούν πίστη. (Ιωάννης 17:3· Πράξεις 5:14· 18:8· Εβραίους 11:6) Ο ιστορικός Αύγουστος Νέανδρος έγραψε τα εξής σχετικά μ’ αυτό: «Η πίστη και το βάφτισμα ήταν ανέκαθεν αλληλένδετα· κι έτσι κατά πάσα πιθανότητα . . . η συνήθεια του νηπιοβαφτισμού ήταν άγνωστη [τον πρώτο αιώνα μ.Χ.]. . . . Το γεγονός ότι ο νηπιοβαφτισμός αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά ως αποστολική παράδοση στη διάρκεια του τρίτου αιώνα αποτελεί απόδειξη κατά και όχι υπέρ της παραδοχής της αποστολικής προέλευσής του».—History of the Planting and Training of the Christian Church by the Apostles (Ιστορία της Εμφύτευσης και της Εκπαίδευσης της Χριστιανικής Εκκλησίας από τους Αποστόλους), (Νέα Υόρκη, 1864), σελίδα 162.

18. (α) Σύμφωνα με τη Γραφή, τι απαιτείται για να γίνει κάποιος Μάρτυρας του Ιεχωβά; (β) Ποια απόδειξη πίστης θα έδειχνε ότι ένα άτομο μπορεί να βαφτιστεί; (γ) Πώς τονίζεται στους υποψήφιους για βάφτισμα η πίστη στο αντίλυτρο;

¹⁸ Οι Γραφές μνημονεύουν επανειλημμένα το βάφτισμα πιστών. (Πράξεις 4:4· 5:14· 8:13· 16:27-34· 18:8· 19:1-7) Για να γίνει λοιπόν ένα άτομο Μάρτυρας του Ιεχωβά, πρέπει να είναι πιστός—να είναι άτομο που ασκεί πίστη και βαφτίζεται. Ακόμη και πριν από το βάφτισμα, μια τέτοια πίστη εκδηλώνεται με θεοσεβή διαγωγή, με εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά, με συμμετοχή στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας και με αποδοχή της λυτρωτικής θυσίας του Ιησού. Η πίστη στο αντίλυτρο τονίζεται στους υποψήφιους για βάφτισμα, εφόσον η πρώτη από τις δυο ερωτήσεις που τους υποβάλλει ο ομιλητής είναι η εξής: «Με βάση τη θυσία του Ιησού Χριστού, έχετε μετανιώσει για τις αμαρτίες σας και έχετε αφιερώσει τον εαυτό σας στον Ιεχωβά για να κάνετε το θέλημά του;» Το άτομο μπορεί να γίνει δεκτό για βάφτισμα στο νερό, μόνο αν απαντήσει καταφατικά και κατανοεί ότι η αφιέρωση και το βάφτισμά του τον προσδιορίζουν ως Μάρτυρα του Ιεχωβά συνταυτισμένο με την οργάνωση του Θεού που κατευθύνεται από το πνεύμα του.

Αφιέρωση Μέσω Προσευχής

19. Γιατί πρέπει να γίνεται αφιέρωση στον Ιεχωβά μέσω προσευχής;

¹⁹ Εκείνοι που βαφτίζονται πρέπει να έχουν πίστη στον Θεό και στον Χριστό. Αλλά γιατί λένε οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ότι η αφιέρωση θα πρέπει να γίνεται μέσω προσευχής; Επειδή είναι κατάλληλο να εκφράσουμε στον Ιεχωβά με προσευχή την απόφασή μας να του δίνουμε την αποκλειστική αφοσίωση που του αξίζει. (Δευτερονόμιον 5:8, 9, ΜΝΚ· 1 Χρονικών 29:10-13) Είναι φανερό ότι ο Ιησούς έκανε γνωστή την επιθυμία του να αποδίδει ιερή υπηρεσία στον ουράνιο Πατέρα του μέσω προσευχής. (Εβραίους 10:7-9) Ο Ιησούς ‘προσευχόταν’ ακόμη κι όταν βαφτιζόταν! (Λουκάς 3:21, 22) Είναι λοιπόν σαφές ότι η αφιέρωση στον Θεό θα πρέπει να γίνεται μέσω προσευχής.

20. Γιατί είναι πιθανόν ότι οι πρώτοι Χριστιανοί παρότρυναν τους νέους μαθητές να κάνουν αφιέρωση στον Θεό μέσω προσευχής;

²⁰ Οι πρώτοι Χριστιανοί προφανώς παρότρυναν τους νέους μαθητές να κάνουν αφιέρωση μέσω προσευχής, γιατί ακόμη κι αργότερα ο Τερτυλλιανός είπε τα εξής: «Εκείνοι που πρόκειται να βαφτιστούν πρέπει να προσεύχονται με επανειλημμένες προσευχές, νηστείες και γονυκλισίες». Νωρίτερα, ο Ιουστίνος ο Μάρτυρας (π. 100-165 μ.Χ.) έγραψε τα εξής: «Θα αναφέρω επίσης τον τρόπο με τον οποίο αφιερωθήκαμε στον Θεό, όταν είχαμε γίνει καινούριοι μέσω του Χριστού . . . Όσοι είναι πεπεισμένοι και πιστεύουν ότι αυτά που διδάσκουμε και λέμε είναι αληθινά, και αναλαμβάνουν να μπορέσουν να ζήσουν σύμφωνα μ’ αυτά, παίρνουν οδηγίες να προσεύχονται και να ικετεύουν τον Θεό με νηστεία για άφεση των αμαρτιών που διέπραξαν στο παρελθόν, κι εμείς προσευχόμαστε και νηστεύουμε μαζί τους».

21. Τι είναι πιθανό, ακόμη κι αν η αφιέρωση μέσω προσευχής δεν είχε τονιστεί όταν βαφτιστήκατε πριν από μερικά χρόνια;

²¹ Αν η αφιέρωση μέσω προσευχής δεν είχε τονιστεί όταν βαφτιστήκατε εσείς πριν από χρόνια, αυτό δεν ακυρώνει κατ’ ανάγκη το βάφτισμά σας. Ακόμη και τότε, αναμφίβολα πολλοί ήταν σαν εκείνον που θυμάται έντονα ότι γονάτισε κι έκανε την αφιέρωσή του στον Ιεχωβά με ειλικρινή προσευχή, ενώ δεν ήταν παρά νεαρός, πριν από 40 και πλέον χρόνια. Κι εκείνο τον καιρό, ακόμη κι αν ένα άτομο δεν είχε κάνει προηγουμένως αφιέρωση με μια επίσημη προσευχή, αυτό το ζήτημα αναφέρθηκε στην προσευχή όταν οι υποψήφιοι για βάφτισμα και άλλοι προσευχήθηκαν μαζί τη στιγμή που γινόταν η ομιλία βαφτίσματος τη μέρα του βαφτίσματός του.

Γιατί Μερικοί Διστάζουν

22. Γιατί μερικοί διστάζουν να βαφτιστούν;

²² Αφού το να είναι κανείς αφιερωμένος μάρτυρας του Ιεχωβά αποτελεί τόσο ευλογητό προνόμιο, γιατί μερικοί διστάζουν να βαφτιστούν; Η έλλειψη αληθινής αγάπης είναι ένας λόγος για τον οποίο μερικοί δεν υπακούν στο Λόγο του Θεού, δεν ακολουθούν την ηγεσία του Ιησού και δεν βαφτίζονται. (1 Ιωάννου 5:3) Φυσικά, τα αβάφτιστα άτομα συνήθως δεν λένε ότι δεν θα ακολουθήσουν το παράδειγμα του Ιησού ή ότι δεν θα υπακούσουν στον Θεό. Μάλλον, παραμένουν τόσο αναμειγμένοι στις κοσμικές υποθέσεις ώστε τους μένει λίγος χρόνος για πνευματικές επιδιώξεις. Αν έχετε τέτοιο πρόβλημα, τότε δεν θα ήταν σοφό να αλλάξετε τις αρέσκειες, τα ενδιαφέροντα και τις φιλοδοξίες σας; Εκείνοι που αγαπούν πραγματικά τον Θεό δεν μπορούν να αγαπούν κι αυτόν τον κόσμο. (1 Ιωάννου 2:15-17) Και μην αφήνετε τον εαυτό σας να αποκοιμηθεί και να αποκτήσει μια ψεύτικη αίσθηση ασφάλειας, λόγω της ‘απάτης [απατηλής δύναμης, ΜΝΚ] του πλούτου’. (Ματθαίος 13:22) Η αληθινή ασφάλεια βρίσκεται μόνο μέσω μιας αφιερωμένης σχέσης με τον Ιεχωβά Θεό.—Ψαλμός 4:8.

23. Γιατί δεν προχωρούν μερικοί άλλοι να κάνουν αφιέρωση στον Ιεχωβά και να τη συμβολίσουν με βάφτισμα στο νερό;

²³ Άλλοι ισχυρίζονται ότι αγαπούν τον Θεό, αλλά διστάζουν να κάνουν αφιέρωση γιατί πιστεύουν ότι έτσι αποφεύγουν την ευθύνη και δεν θα θεωρηθούν υπόλογοι. Θα τους άρεσε να ζήσουν στον Παράδεισο, αλλά μέχρι τώρα κάνουν λίγα πράγματα ή τίποτα σχετικά μ’ αυτό. (Παροιμίαι 13:4) Τέτοια άτομα δεν μπορούν να αποφύγουν να θεωρηθούν υπόλογοι, γιατί όταν άκουσαν το λόγο του Ιεχωβά ήρθε πάνω τους ευθύνη. (Ιεζεκιήλ 33:7-9) Αν έκαναν αφιέρωση, θα έδειχναν ότι κατανοούν το θέλημα του Θεού και είναι πρόθυμοι να το κάνουν. Αντί να τους φορτώσει μ’ ένα βαρύτερο φορτίο, μια τέτοια υπακοή θα έφερνε την ευλογία του Ιεχωβά και θα είχε σαν αποτέλεσμα τη χαρά, επειδή θα ζούσαν σε αρμονία με τον ισχυρισμό τους ότι τον αγαπούν.

24. Για ποιο λόγο διστάζουν άλλοι να βαφτιστούν;

²⁴ Άλλοι αποφεύγουν το βάφτισμα επειδή πιστεύουν ότι δεν ξέρουν αρκετά για να εξηγήσουν τις Γραφές. Αλλά ο Αιθίοπας ευνούχος ήταν έτοιμος να συμβολίσει την αφιέρωσή του στον Θεό, μετά από μια συζήτηση που είχε με τον Φίλιππο καθώς προχωρούσαν με το άρμα. Είναι σίγουρο ότι ο Αιθίοπας δεν θα μπορούσε στην αρχή να απαντήσει σ’ όλες τις ερωτήσεις που θα έκαναν εκείνοι στους οποίους θα μιλούσε για την αλήθεια. Αλλά η καρδιά του ξεχείλιζε από ευγνωμοσύνη για όσα είχε ακούσει και δεν δίστασε από φόβο. «Φόβος δεν είναι εν τη αγάπη, αλλ’ η τελεία αγάπη έξω διώκει τον φόβον». (1 Ιωάννου 4:18) Το άτομο που κάνει αφιέρωση στον Θεό και βαφτίζεται δεν υποκινείται από ένα κεφάλι γεμάτο απαντήσεις, αλλά από μια καρδιά γεμάτη αγάπη.—Λουκάς 10:25-28.

25. Τι αναμένει ο Ιεχωβά Θεός από εκείνους που ισχυρίζονται ότι τον αγαπούν;

²⁵ Αν εσείς δεν έχετε βαφτιστεί ακόμη, ρωτήστε τον εαυτό σας: Τι αναμένει ο Θεός από εκείνους που λένε ότι τον αγαπούν; Θέλει αποκλειστική αφοσίωση και ζητάει εκείνους που θα τον λατρεύουν «εν πνεύματι και αληθεία». (Ιωάννης 4:23, 24· Έξοδος 20:4, 5, ΜΝΚ· Λουκάς 4:8) Ο Αιθίοπας ευνούχος απέδωσε αυτό το είδος λατρείας και δεν καθυστέρησε όταν του δόθηκε ευκαιρία να βαφτιστεί. Δεν θα πρέπει να κάνετε εσείς την αφιέρωση στον Ιεχωβά ζήτημα ειλικρινούς προσευχής τώρα, και να ρωτήσετε τον εαυτό σας: «Τι με εμποδίζει να βαπτισθώ;»

Ερωτήσεις για Ανασκόπηση

◻ Γιατί μπορούσε ο Αιθίοπας ευνούχος να βαφτιστεί τόσο νωρίς;

◻ Ποιος ήταν ο τρόπος βαφτίσματος που ακολουθούσαν οι πρώτοι Χριστιανοί;

◻ Τι σημαίνει να βαφτιστεί κάποιος «εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος»;

◻ Τι συμβολίζει το Χριστιανικό βάφτισμα;

◻ Γιατί πρέπει να γίνεται αφιέρωση στον Ιεχωβά μέσω προσευχής;

◻ Για ποιους λόγους μερικοί διστάζουν να αφιερωθούν και να βαφτιστούν;