Δικαιοσύνη για Όλους θα Υπάρξει Ποτέ;

ΑΥΤΟΙ που επισκέπτονται το ιστορικό κτίριο Ολντ Μπέιλι, που είναι το Κεντρικό Δικαστικό Μέγαρο του Λονδίνου, βλέπουν στην κορυφή του το άγαλμα μιας γυναίκας η οποία συμβολίζει τη δικαιοσύνη. Στο ένα της χέρι κρατάει μια ζυγαριά, πράγμα που υποδηλώνει ότι οι αποδείξεις θα σταθμιστούν προσεκτικά. Στο άλλο της χέρι κρατάει ένα σπαθί, για να προστατεύει τους αθώους και να τιμωρεί τους ένοχους. Σε πολλά άλλα μέρη, μπορείτε να δείτε διάφορες παραλλαγές αυτού του συμβόλου και μερικές φορές η «Δικαιοσύνη» έχει δεμένα τα μάτια, πράγμα που αντιπροσωπεύει την αμεροληψία της.a

Μπορεί όμως να ρωτήσετε: ‘Υπάρχει πράγματι, σε οποιαδήποτε χώρα, αυτό που συμβολίζει το άγαλμα, δηλαδή δικαιοσύνη για όλους;’ Φυσικά, σε κάθε χώρα υπάρχουν νόμοι, καθώς κι εκείνοι που τους επιβάλλουν. Κι έπειτα υπάρχουν δικαστές και δικαστήρια. Σίγουρα, πολλοί άνθρωποι με αρχές έχουν προσπαθήσει να υποστηρίξουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και να φέρουν την ίδια δικαιοσύνη για όλους. Ωστόσο, είναι φανερό ότι οι περισσότερες από τις προσπάθειές τους έχουν αποτύχει. Σχεδόν καθημερινά βλέπουμε, ακούμε ή διαβάζουμε για διαφθορά, μεροληψίες και αδικίες.

Αναλογιστείτε το παράδειγμα μιας γυναίκας που την πήγαν στο δικαστήριο. Προτού αποδειχτεί αν ήταν ένοχη ή αθώα, ο δικαστής τής είπε ότι θα «τακτοποιούσε» την κατηγορία που τη βάρυνε, αν αυτή τον συναντούσε σ’ ένα ξενοδοχείο, προφανώς για μια παράνομη σχέση. Ναι, εκείνοι που υποτίθεται ότι πρέπει να διασφαλίζουν τη δικαιοσύνη συχνά αποδεικνύονται διεφθαρμένοι ή ανίκανοι να το κάνουν αυτό. Το περιοδικό Time ανέφερε ότι σε μια πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών τα τρία πέμπτα των ανώτατων δικαστών κατηγορήθηκαν ότι φέρθηκαν ανέντιμα στην υποβοήθηση που έδωσαν σε ένα συνάδελφό τους.

Επιπρόσθετα, όταν οι άνθρωποι μαθαίνουν για εγκληματίες που γλιτώνουν την τιμωρία, γίνονται κάπως κυνικοί και παραβιάζουν οι ίδιοι το νόμο πιο εύκολα. (Εκκλησιαστής 8:11) Σχετικά με την Ολλανδία, διαβάζουμε τα εξής: «Πολλοί Ολλανδοί κατηγορούν τους πολιτικούς λέγοντας ότι αυτοί ενθαρρύνουν την ανεκτικότητα που προξενεί την εγκληματικότητα. Άλλοι κατηγορούν τα δικαστήρια και συγκεκριμένα τους δικαστές . . . που εξακολουθούν να επιβάλλουν πολύ μικρές, και μερικές φορές παράλογα επιεικείς, ποινές». Αλλά η απελπιστική ανάγκη που έχουμε για δικαιοσύνη περιλαμβάνει περισσότερα από τη διόρθωση των υπηρεσιών επιβολής του νόμου και του δικαστικού συστήματος.

Γνωρίζετε ότι σε πολλές χώρες υπάρχει μια μειονότητα πλουσίων που γίνονται ολοένα πιο πλούσιοι, ενώ οι μάζες των φτωχών αντιμετωπίζουν οικονομικές αδικίες. Τέτοιου είδους αδικίες επικρατούν, όταν, εξαιτίας του χρώματος, της καταγωγής, της γλώσσας, του φύλου ή της θρησκείας τους, οι άνθρωποι έχουν πολύ λίγες ευκαιρίες να βελτιώσουν την κατάστασή τους ή ακόμη και να συντηρηθούν. Σαν αποτέλεσμα, εκατομμύρια άνθρωποι πλήττονται από φτώχεια, πείνα και ασθένειες. Ενώ πολλοί άνθρωποι στις πλούσιες χώρες επωφελούνται από εξελιγμένες ιατρικές μεθόδους, ανείπωτα εκατομμύρια άτομα υποφέρουν και πεθαίνουν επειδή δεν έχουν αρκετά χρήματα για να αγοράσουν τα βασικά φάρμακα ή ακόμη και καθαρό νερό. Για μιλήστε σ’ αυτούς για δικαιοσύνη! Αυτοί υποφέρουν από αδικίες μια ολόκληρη ζωή.—Εκκλησιαστής 8:9.

Και τι θα πούμε για τις φαινομενικές αδικίες, που φαίνεται να ξεπερνούν τον έλεγχο του ανθρώπου; Σκεφτείτε τα μωρά που γεννιούνται με διάφορα ελαττώματα—τυφλά, καθυστερημένα ή παραμορφωμένα; Θα ένιωθε μια γυναίκα ότι υπάρχει δικαιοσύνη όταν το μωρό της γεννιέται ανάπηρο ή νεκρό, ενώ οι άλλες γυναίκες εκεί κοντά της αγκαλιάζουν τα υγιή μωρά τους; Όπως θα δείξει η εξέταση που ακολουθεί, αυτές οι φαινομενικές αδικίες θα διορθωθούν.

Εντούτοις, σ’ αυτό το σημείο, δεν συμφωνείτε με το σχόλιο που γίνεται στο εδάφιο Εκκλησιαστής 1:15; Εκεί, ένας σοφός και έμπειρος βασιλιάς παραδέχτηκε, από ανθρώπινη άποψη, τα εξής: «Το στρεβλόν δεν δύναται να γείνη ευθές, και αι ελλείψεις δεν δύνανται να αριθμηθώσιν».

Ένας ακόμη πιο φημισμένος άντρας ήταν ο Ιησούς Χριστός. Στα εδάφια Λουκάς 18:1-5, διαβάζουμε την παραβολή που είπε για έναν κριτή «όστις τον Θεόν δεν εφοβείτο και άνθρωπον δεν εντρέπετο [σεβόταν, ΜΝΚ]». Μια χήρα λοιπόν, ικέτευε συνεχώς αυτόν τον κριτή για να της αποδοθεί η δικαιοσύνη που δικαιούνταν σύμφωνα με το νόμο. Αλλά ο Ιησούς είπε ότι ο πονηρός κριτής τη βοήθησε μόνο και μόνο επειδή οι ικεσίες της του έγιναν ενοχλητικές. Βλέπετε λοιπόν ότι ο Ιησούς γνώριζε πως αφθονούσαν οι αδικίες. Στην πραγματικότητα, κι αυτός ο ίδιος αργότερα βασανίστηκε και εκτελέστηκε με βάση μια πλαστή κατηγορία, κι αυτό αποτέλεσε άλλη μια χονδροειδή κακοδικία!

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι υπάρχει ένας Θεός που νοιάζεται για τις αδικίες. Στη διάρκεια μιας λειτουργίας σε κάποια χώρα της Κεντρικής Αμερικής, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄ είπε τα εξής: «Όταν ποδοπατάτε κάποιον άνθρωπο, όταν παραβιάζετε τα δικαιώματά του, όταν διαπράττετε κατάφωρες αδικίες εναντίον του, όταν τον υποβάλλετε σε βασανιστήρια, όταν εισβάλλετε και τον απάγετε ή παραβιάζετε το δικαίωμα που έχει να ζει, τότε διαπράττετε έγκλημα και μεγάλο αδίκημα κατά του Θεού». Ωραία λόγια. Ωστόσο, οι αδικίες εξακολουθούν να υπάρχουν. Ο υποσιτισμός σ’ αυτή τη χώρα πλήττει 8 στα 10 παιδιά, ηλικίας κάτω των πέντε ετών. Το δύο τοις εκατό των ανθρώπων κατέχουν το 80 τοις εκατό της καλλιεργήσιμης γης.

Υπάρχει λοιπόν πράγματι ένας Θεός που δείχνει γνήσιο ενδιαφέρον γι’ αυτές τις τρομερές αδικίες, ένας Θεός που θα νοιαστεί ακόμη και για τις αδικίες που επηρεάζουν εσάς; Θα φροντίσει ποτέ να υπάρξει δικαιοσύνη;

[Υποσημειώσεις]