Έχουν Αποδείξει ότι η Αγία Γραφή Είναι Λανθασμένη;

ΕΧΟΥΝ αποδείξει πραγματικά οι επιστήμονες και οι κριτικοί της Αγίας Γραφής ότι αυτή περιέχει λάθη και μυθικά γεγονότα; Πριν συμφωνήσετε ότι το έχουν κάνει, θυμηθείτε ότι, αν και πολλοί λόγιοι παρουσιάζουν τις απόψεις τους με κατηγορηματικό και απόλυτο τρόπο, δεν έχουν πάντα δίκιο. Συχνά οι ιδέες τους στηρίζονται σε σαθρά θεμέλια.

Αμφισβητήσιμες Προϋποθέσεις

Για να πάρετε μια γεύση των απόλυτων δηλώσεων που κάνουν οι κριτικοί της Αγίας Γραφής, εξετάστε τι είπε ο Σ. Ρ. Ντράιβερ σχετικά με το βιβλίο του Δανιήλ. Σύμφωνα με την παράδοση, το βιβλίο θεωρείται γραμμένο από τον ίδιο τον Δανιήλ στη Βαβυλώνα τον έκτο αιώνα Π.Κ.Χ. (Δανιήλ 12:8, 9) Αλλά ο Ντράιβερ ισχυρίστηκε ότι αυτό γράφτηκε πολύ καιρό αργότερα. Γιατί; Μια «απόδειξη» που παρουσιάστηκε ήταν ότι το βιβλίο περιέχει ελληνικές λέξεις, και ο Ντράιβερ υποστήριξε: «Μπορούμε να δηλώσουμε απερίφραστα και με κάθε βεβαιότητα ότι αυτές οι λέξεις δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στο Βιβλίο του Δανιήλ, παρά μόνο αν αυτό είχε γραφτεί ύστερα από τις κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου και την επακόλουθη εξάπλωση ελληνικών επιδράσεων στην Ασία». Ο Αλέξανδρος προέβη στις κατακτήσεις του γύρω στο 330 Π.Κ.Χ.

Η δήλωση του Ντράιβερ δεν θα μπορούσε να είναι πιο κατηγορηματική. Αλλά για να την υποστηρίξει, παραθέτει μόνο τρεις ελληνικές λέξεις, όλες τους ονομασίες μουσικών οργάνων. (Δανιήλ 3:5) Εφόσον οι Έλληνες είχαν στενές επαφές με τη δυτική Ασία από τα πρώτα χρόνια της γραπτής ιστορίας, πώς μπορεί κανείς να υποστηρίξει με εγκυρότητα ότι μουσικά όργανα με ελληνικές ονομασίες δεν χρησιμοποιούνταν στη Βαβυλώνα του έκτου αιώνα Π.Κ.Χ.; Τι εύθραυστο επιχείρημα, με βάση το οποίο τίθεται σε αμφισβήτηση το πότε και από ποιον γράφτηκε το βιβλίο του Δανιήλ!

Ένα άλλο παράδειγμα είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονται τα πρώτα πέντε βιβλία της Αγίας Γραφής. Η παράδοση λέει ότι στο μεγαλύτερο μέρος τους τα έγραψε ο Μωυσής γύρω στο 1500 Π.Κ.Χ. Οι κριτικοί όμως ισχυρίζονται ότι δεν διακρίνουν στα βιβλία ενιαίο ύφος συγγραφής. Επίσης, σημειώνουν ότι ο Θεός αναφέρεται μερικές φορές με το όνομά του, Ιεχωβά, και μερικές φορές με την εβραϊκή λέξη που σημαίνει «Θεός». Από τέτοιες παρατηρήσεις συμπεραίνουν ότι αυτά τα βιβλία της Αγίας Γραφής αποτελούν στην πραγματικότητα ένα συνονθύλευμα συγγραμμάτων που γράφτηκαν σε διαφορετικές εποχές και πήραν την τελική μορφή τους κάποια στιγμή ύστερα από το 537 Π.Κ.Χ.

Αυτή η θεωρία είναι ευρέως αποδεκτή, αλλά κανείς δεν έχει εξηγήσει για ποιο λόγο ο Μωυσής δεν θα μπορούσε να ονομάζει τον Δημιουργό τόσο Θεό όσο και Ιεχωβά. Κανείς δεν έχει αποδείξει ότι αυτός δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει διαφορετικό ύφος συγγραφής, αν ασχολούνταν με διαφορετικά θέματα, αν έγραφε σε διαφορετικές περιόδους της ζωής του ή αν έκανε χρήση αρχαιότερων πηγών. Επιπρόσθετα, όπως είπε ο Τζον Ρόμερ στο βιβλίο του Διαθήκη—Η Αγία Γραφή και η Ιστορία (Testament—The Bible and History): «Μια θεμελιώδης αντίρρηση που προβάλλεται εναντίον ολόκληρης αυτής της μεθόδου ανάλυσης είναι ότι μέχρι σήμερα δεν έχει ανακαλυφτεί ούτε ίχνος αρχαίου κειμένου που να αποδεικνύει την ύπαρξη αυτού που αγαπούν τόσο πολύ οι σύγχρονοι λόγιοι: τα διάφορα κείμενα που σύμφωνα με τη θεωρία τους αποτελούν το συνονθύλευμα».

Η Εγκυκλοπαίδεια (Cyclopedia) των Μακ Κλίντοκ και Στρονγκ αναλύει ένα βασικό δεδομένο πολλών κριτικών της Αγίας Γραφής: «Οι ερευνητές . . . αρχίζουν παίρνοντας ως δεδομένο ότι τα ιστορικά γεγονότα που βρίσκονται πίσω από τις αφηγήσεις είναι απλώς και μόνο φυσιολογικά γεγονότα, παρόμοιας υφής με άλλα γεγονότα που είναι γνωστά σ’ εμάς. . . . Μήπως ο συγγραφέας μνημονεύει ως γεγονός ένα περιστατικό που βρίσκεται έξω από το πεδίο των γνωστών νόμων της Φύσης; Τότε . . . το υποτιθέμενο περιστατικό δεν συνέβη».

Συνεπώς, πολλοί υποθέτουν ότι τα θαύματα δεν μπορεί να έχουν συμβεί, επειδή βρίσκονται έξω από το πεδίο των γνωστών νόμων της φύσης. Παρόμοια, είναι αδύνατον να έχουν γίνει μακροπρόθεσμες προφητείες, επειδή οι άνθρωποι δεν μπορούν να προβλέψουν το απώτερο μέλλον. Οποιοδήποτε θαύμα πρέπει να είναι θρύλος ή μύθος. Όποια προφητεία εκπληρώθηκε πέρα από κάθε αμφιβολία πρέπει να έχει γραφτεί μετά την εκπλήρωσή της.a Έτσι, μερικοί επιχειρηματολογούν ότι οι προφητείες του βιβλίου του Δανιήλ εκπληρώθηκαν γύρω στο δεύτερο αιώνα Π.Κ.Χ. και ότι, επομένως, το βιβλίο πρέπει να έχει γραφτεί τότε.

Αλλά αυτού του είδους οι προϋποθέσεις βασίζονται σ’ ένα πιστεύω: ότι ο Θεός δεν υπάρχει ή, αν υπάρχει, δεν επεμβαίνει ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία. Βέβαια, ολόκληρο το θέμα της Αγίας Γραφής είναι ότι ο Θεός πράγματι υπάρχει και δρα σε σχέση με την ανθρώπινη ιστορία. Αν αυτό είναι αλήθεια—και σύμφωνα με τις αποδείξεις είναι—η βάση της σύγχρονης κριτικής της Αγίας Γραφής είναι σε μεγάλο βαθμό άκυρη.

Έχει Αποδείξει η Σύγχρονη Επιστήμη ότι η Αγία Γραφή Είναι Λανθασμένη;

Τι θα λεχτεί όμως για τον ισχυρισμό πως η επιστήμη έχει αποδείξει ότι δεν μπορούμε να πιστεύουμε στην Αγία Γραφή; Η αλήθεια είναι ότι, όταν η Αγία Γραφή θίγει τον τομέα που ονομάζουμε επιστήμη, τις περισσότερες φορές αυτά που λέει δεν βρίσκονται σε αντίθεση με εκείνα που διδάσκουν οι σύγχρονοι επιστήμονες.

Για παράδειγμα, η Αγία Γραφή δίνει πολύ πρακτικές εντολές σχετικά με την υγιεινή και τις μεταδοτικές ασθένειες. Το βιβλίο Εγχειρίδιο Τροπικής Ιατρικής (Manual of Tropical Medicine) σχολιάζει: «Κανένας δεν μπορεί να μην εντυπωσιαστεί από τις προσεκτικές προφυλάξεις που παίρνονταν κατά τη Μωσαϊκή περίοδο σχετικά με την υγιεινή. . . . Είναι αλήθεια ότι οι ασθένειες ταξινομούνταν πολύ απλά—[δηλαδή] σε οξείες παθήσεις, που ονομάζονταν ‘πληγές’, και σε χρόνιες παθήσεις με κάποιο είδος εξανθήματος, που ονομάζονταν ‘λέπρες’—αλλά είναι πολύ πιθανό ότι οι τρομερά αυστηροί κανόνες για την απομόνωση έκαναν μεγάλο καλό».

Εξετάστε επίσης τη δήλωση της Αγίας Γραφής: «Πάντες οι ποταμοί υπάγουσιν εις την θάλασσαν, και η θάλασσα ποτέ δεν γεμίζει· εις τον τόπον όθεν ρέουσιν οι ποταμοί, εκεί πάλιν επιστρέφουσι, δια να υπάγωσι». (Εκκλησιαστής 1:7) Αυτό μοιάζει με την περιγραφή του κύκλου του νερού, έτσι όπως αυτή απαντάται σε διάφορα εγχειρίδια σήμερα. Οι ποταμοί χύνουν το νερό τους στη θάλασσα, όπου αυτό εξατμίζεται και μεταφέρεται με τη μορφή νεφών και πάλι πάνω από τη γη, στην οποία πέφτει ως βροχή ή χιόνι, και ρέει ξανά στους ποταμούς.

Παρόμοια, τα συμπεράσματα των επιστημόνων σχετικά με το ότι τα βουνά υψώνονται και κρημνίζονται, και ότι κάποτε τα σημερινά βουνά βρίσκονταν κάτω από αρχαίες θάλασσες είναι σε αρμονία με τα ποιητικά λόγια του ψαλμωδού: ‘Τα νερά στέκονταν πάνω από τα βουνά. Τα βουνά ανέβηκαν, οι κοιλάδες κατέβηκαν—προς τον τόπο που έχεις θεμελιώσει γι’ αυτά’.—Ψαλμός 104:6, 8, ΜΝΚ.

Κάποιος συγγραφέας υποστήριξε: «Όλοι οι συγγραφείς της Παλαιάς Διαθήκης θεωρούσαν τη Γη ως επίπεδο δίσκο, και μερικές φορές αναφέρονταν στις κολώνες που υποτίθεται ότι τον στήριζαν». Αυτό όμως δεν αληθεύει. Ο Ησαΐας μίλησε γι’ Αυτόν που «είναι ο καθήμενος επί τον γύρον της γης». (Ησαΐας 40:22) Και ο Ιώβ είπε γι’ Αυτόν: «Εκτείνει τον βορέαν επί το κενόν· κρεμά την γην επί το μηδέν». (Ιώβ 26:7) Η περιγραφή της γης ως ενός σφαιρικού ουράνιου σώματος που αιωρείται στο κενό χωρίς ορατά υποστηρίγματα μοιάζει ιδιαίτερα σύγχρονη.

Εξέλιξη

Και τι θα πούμε για τη σύγκρουση που υπάρχει ανάμεσα στην Αγία Γραφή και στη θεωρία της εξέλιξης;b Η Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (Encyclopædia Britannica) αναφέρει: «Η θεωρία της εξέλιξης είναι αποδεκτή από τη μέγιστη πλειονότητα του επιστημονικού κόσμου». Αλλά η Αγία Γραφή διδάσκει, σε γλώσσα αρκετά απλή, ώστε να γίνεται κατανοητή σε μια προεπιστημονική εποχή, ότι η ζωή είναι αποτέλεσμα άμεσης δημιουργίας από τον Θεό και ότι τα διάφορα βασικά είδη ζωής δεν εξελίχτηκαν, αλλά δημιουργήθηκαν.—Γένεσις 1:1· 2:7.

Οι εξελικτές δεν διαφέρουν από τους κριτικούς της Αγίας Γραφής. Έχουν ισχυρές πεποιθήσεις και εκφράζονται με απόλυτο τρόπο. Αλλά μερικοί είναι αρκετά έντιμοι ώστε να ομολογούν ότι η θεωρία της εξέλιξης έχει αδυναμίες. Κάποιος τονίζει: «Το εξελικτικό μοντέλο του Δαρβίνου . . . , επειδή στην ουσία είναι μια θεωρία ιστορικής ανακατασκευής, . . . είναι αδύνατο να επαληθευτεί με πειραματική ή άμεση παρατήρηση, όπως φυσιολογικά συμβαίνει στην επιστήμη . . . Επιπλέον, η θεωρία της εξέλιξης ασχολείται με μια σειρά από μοναδικά γεγονότα, την προέλευση της ζωής, την προέλευση της νοημοσύνης, κ.ο.κ. Τα μοναδικά γεγονότα είναι ανεπανάληπτα και δεν μπορούν να υποβληθούν σε οποιοδήποτε είδος πειραματικής έρευνας». (Εξέλιξη: Μια Θεωρία που Διέρχεται Κρίση [Evolution: A Theory in Crisis], του Μάικλ Ντέντον) Κάποιος άλλος μιλάει για «το γεγονός της εξέλιξης». Ωστόσο, τονίζει μια μεγάλη δυσκολία την οποία αντιμετωπίζει κανείς όταν προσπαθεί να αποδείξει αυτό το «γεγονός»: «Όταν ψάχνεις για συνδετικούς κρίκους ανάμεσα στις κύριες ομάδες ζώων, διαπιστώνεις ότι απλώς δεν υπάρχουν».—Ο Λαιμός της Καμηλοπάρδαλης (The Neck of the Giraffe), του Φράνσις Χίτσινγκ.

Πόσα Μπορούν να Ξέρουν;

Πολλές από τις αποδείξεις για την εξέλιξη παρουσιάζονται από γεωλόγους και παλαιοντολόγους—επιστήμονες που μελετούν το αρχαίο παρελθόν της γης. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αυτοί οι επιστήμονες είναι παρόμοια με το πρόβλημα των αστρονόμων. Με τη βοήθεια διαφόρων ειδών οργάνων, οι αστρονόμοι βλέπουν την ακτινοβολία που έρχεται, έχοντας καλύψει τεράστιες αποστάσεις, από άστρα, πλανήτες, γαλαξίες, καθώς και εξωτικά ουράνια σώματα όπως τα κβάζαρ. Κάνοντας τη μεγαλύτερη δυνατή χρήση των διαθέσιμων πληροφοριών, αναπτύσσουν θεωρίες για τέτοια βαθιά ζητήματα όπως είναι η υφή των άστρων και η προέλευση του σύμπαντος. Σπάνια έχουν την ευκαιρία να ελέγξουν τις θεωρίες τους, αλλά όταν το κάνουν, συχνά τις βρίσκουν ελλιπείς ή απλώς λανθασμένες.

Ο ραδιοαστρονόμος Γκέριτ Βέρσουρ έγραψε: «Οι εξερευνήσεις των πλανητών, τις οποίες διενέργησαν πρόσφατα οι Η.Π.Α., αποκάλυψαν ότι η πραγματική μας γνώση για τα περιεχόμενα του σύμπαντος είναι συγκλονιστικά μικρή. Από κοντά, ο Άρης αποδείχτηκε ότι είναι πολύ διαφορετικός από οτιδήποτε θα μπορούσαμε να φανταστούμε από τη γη. . . . Κανένας αστρονόμος δεν περίμενε ότι οι ζώνες του Δία θα είχαν τέτοια φανταστική δομή . . . Ο Κρόνος επιφύλασσε τις μεγαλύτερες εκπλήξεις· οι κάμερες του Βόγιατζερ αποκάλυψαν πλεγμένους δακτύλιους, φεγγάρια που περνούν το ένα πάνω από το άλλο και περισσότερους από 1.000 μικρότερους δακτύλιους. . . . Ό,τι αληθεύει για το διάστημα φαίνεται ότι αληθεύει και για τα δείγματα του εργαστηρίου που φωτογραφίζονται με όλο και μεγαλύτερη μεγέθυνση. Κάθε πλησιέστερη ματιά αποκαλύπτει εντελώς απρόσμενες πληροφορίες που μας σαστίζουν και αλλάζουν τα προηγούμενα πιστεύω μας».

Οι γεωλόγοι, οι παλαιοντολόγοι και άλλοι που παρουσιάζουν πολλές από τις «αποδείξεις» για την εξέλιξη ασχολούνται, όπως και οι αστρονόμοι, με γεγονότα και πράγματα πολύ μακρινά—όχι στο χώρο, αλλά στο χρόνο. Όπως οι αστρονόμοι βασίζουν τις πληροφορίες τους στην αμυδρή ακτινοβολία που φτάνει σ’ εμάς από ασύλληπτες αποστάσεις, έτσι κι αυτοί οι άλλοι επιστήμονες αναγκάζονται να βασιστούν σε ίχνη που έχουν διατηρηθεί τυχαία από το μακρινό παρελθόν του πλανήτη μας. Αναπόφευκτα, όπως συμβαίνει και με τους αστρονόμους, κι αυτοί πρέπει να κάνουν λάθη σ’ ό,τι αφορά πολλά από τα συμπεράσματά τους.

Μπορείτε να Πιστεύετε στην Αγία Γραφή;

Επομένως, οι σκεπτόμενοι άνθρωποι δεν χρειάζεται να επηρεάζονται από τις απόψεις των λογίων σε τέτοιο βαθμό που να μην μπορούν να πιστέψουν στην Αγία Γραφή. Ωστόσο, αυτό καθαυτό δεν αποδεικνύει ότι μπορείτε να πιστεύετε σ’ αυτήν. Για να την πιστέψετε, χρειάζεται να κάνετε αυτό που δεν έχουν κάνει πολλοί από τους κριτικούς της Αγίας Γραφής—να ανοίξετε την Αγία Γραφή μόνοι σας και να τη διαβάσετε με ευρύτητα διάνοιας. (Πράξεις 17:11) Πριν από μερικά χρόνια, ένας Αυστραλός σεναριογράφος, ο οποίος στο παρελθόν ήταν επικριτής της Αγίας Γραφής, ομολόγησε: «Για πρώτη φορά στη ζωή μου έκανα αυτό που είναι φυσιολογικά το πρώτο καθήκον του δημοσιογράφου: έλεγξα τα γεγονότα μου. . . . Και συγκλονίστηκα, επειδή αυτά που διάβαζα [στις αφηγήσεις των Ευαγγελίων] δεν ήταν θρύλοι και δεν ήταν νατουραλιστικές φαντασιώσεις. Ήταν δημοσιογραφία. Αφηγήσεις καταπληκτικών γεγονότων από πρώτο και δεύτερο χέρι. . . . Η δημοσιογραφία έχει μια ιδιαίτερη γεύση, και αυτή η γεύση βρίσκεται στα Ευαγγέλια».

Σας ενθαρρύνουμε να ακολουθήσετε το παράδειγμά του. Διαβάστε την Αγία Γραφή μόνοι σας. Όταν εξετάσετε τη βαθιά σοφία της Αγίας Γραφής, τον τρόπο με τον οποίο εκπληρώνονται οι προφητείες της, καθώς και την εκπληκτική της ενότητα, θα συνειδητοποιήσετε ότι δεν πρόκειται απλώς για μια συλλογή αντιεπιστημονικών μύθων. (Ιησούς του Ναυή 23:14) Όταν διαπιστώσετε μόνοι σας τον τρόπο με τον οποίο η σοφία της Αγίας Γραφής μπορεί να αλλάξει τη ζωή σας προς το καλύτερο, δεν θα έχετε καμιά αμφιβολία ότι η Αγία Γραφή είναι ο Λόγος του Θεού. (2 Τιμόθεον 3:16, 17) Ναι, μπορείτε να πιστεύετε στην Αγία Γραφή!—Ιωάννης 17:17.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Είναι τόσο δύσκολο για τους παλαιοντολόγους να διακρίνουν τι συνέβη στο απώτατο παρελθόν όσο είναι για τους αστρονόμους να διακρίνουν την υφή των πραγμάτων που υπάρχουν σε απώτατες περιοχές του διαστήματος