Να Επιδιώκετε θεοσεβή Αφοσίωση ως Βαφτισμένοι Χριστιανοί

‘Ωστόσο, εσύ, άνθρωπε του Θεού, . . . να επιδιώκεις δικαιοσύνη, θεοσεβή αφοσίωση’.—1 ΤΙΜΟΘΕΟΝ 6:11, ΜΝΚ.

1. Πώς θα απαντούσατε στην ερώτηση: ‘Ποια είναι η σπουδαιότερη μέρα στη ζωή σας;’ Γιατί απαντάτε έτσι;

ΠΟΙΑ είναι η σπουδαιότερη μέρα στη ζωή σας; Αν είστε βαφτισμένος Μάρτυρας του Ιεχωβά, αναμφίβολα θα απαντήσετε: ‘Μα, η μέρα που βαφτίστηκα!’ Σίγουρα, το βάφτισμα είναι το σπουδαιότερο βήμα στη ζωή σας. Αποτελεί εξωτερικό σύμβολο του ότι έχετε κάνει πλήρη και ανεπιφύλακτη αφιέρωση στον Ιεχωβά για να εκτελείτε το θέλημά του. Το βάφτισμά σας σημαδεύει την ημερομηνία της χειροτονίας σας ως διακόνου του Ύψιστου Θεού, Ιεχωβά.

2. (α) Με ποιο παράδειγμα θα μπορούσατε να δείξετε ότι το βάφτισμα δεν είναι το τελευταίο βήμα που κάνετε στη Χριστιανική σας πορεία; (β) Ποια σπουδαία προκαταρκτικά βήματα κάνατε προτού βαφτιστείτε;

² Είναι, όμως, το βάφτισμα το τελευταίο βήμα που κάνετε στη Χριστιανική σας πορεία; Κάθε άλλο! Ας αναφέρουμε ένα παράδειγμα: Σε πολλές χώρες, η γαμήλια τελετή σημαδεύει το τέλος μιας περιόδου προγραμματισμού και προετοιμασίας (συνήθως, και στενής γνωριμίας). Ταυτόχρονα, σημαδεύει την αρχή της συμβίωσης ενός αντρογύνου. Παρόμοια, το βάφτισμά σας αποτελεί το αποκορύφωμα μιας περιόδου προετοιμασίας, στη διάρκεια της οποίας κάνατε πολλά σπουδαία προκαταρκτικά βήματα. Αποκτήσατε γνώση για τον Θεό και τον Χριστό. (Ιωάννης 17:3) Αρχίσατε να ασκείτε πίστη στον Ιεχωβά ως τον αληθινό Θεό, στον Χριστό ως τον Σωτήρα σας και στην Αγία Γραφή ως το Λόγο του Θεού. (Πράξεις 4:12· 1 Θεσσαλονικείς 2:13· Εβραίους 11:6) Εκδηλώσατε αυτή την πίστη, με το να μετανοήσετε για την προηγούμενη πορεία ενεργείας σας και με το να μεταστραφείτε σε μια δίκαιη πορεία. (Πράξεις 3:19) Κατόπιν, πήρατε την απόφαση να αφιερωθείτε στον Ιεχωβά για να κάνετε το θέλημά του. (Ματθαίος 16:24) Τελικά, βαφτιστήκατε.—Ματθαίος 28:19, 20.

3. (α) Πώς μπορούμε να δείξουμε ότι το βάφτισμά μας σημαδεύει την αρχή μιας ζωής που είναι αφιερωμένη στην απόδοση υπηρεσίας στον Θεό; (β) Ποιες ερωτήσεις εγείρονται, και γιατί θα πρέπει να μας ενδιαφέρουν ζωηρά οι απαντήσεις;

³ Εντούτοις, το βάφτισμά σας δεν είναι το τέλος, αλλά η αρχή μιας ζωής που είναι αφιερωμένη στην απόδοση ιερής υπηρεσίας στον Θεό. Όπως παρατήρησε ένας Βιβλικός λόγιος, η Χριστιανική ζωή δεν πρέπει να είναι ‘ένας αρχικός σπασμός που ακολουθείται από χρόνια αδράνεια’. Πώς μπορείτε, λοιπόν, να δείξετε ότι στην περίπτωσή σας το βάφτισμα δεν αποτελεί απλώς ‘έναν αρχικό σπασμό’; Με το να επιδιώκετε μια ισόβια πορεία θεοσεβούς αφοσίωσης. Τι είναι αυτή η θεοσεβής αφοσίωση; Γιατί είναι αναγκαίο να την επιδιώκετε; Πώς μπορείτε να την καλλιεργήσετε πληρέστερα στη ζωή σας; Οι απαντήσεις θα πρέπει να μας ενδιαφέρουν ζωηρά, επειδή, για να επιζήσουμε από την επικείμενη μέρα κρίσης του Ιεχωβά, πρέπει να είμαστε άτομα που αναγνωρίζονται μέσω ‘έργων θεοσεβούς αφοσίωσης’.—2 Πέτρου 3:11, 12, ΜΝΚ.

Η Σημασία της Θεοσεβούς Αφοσίωσης

4. Τι συμβούλεψε ο Παύλος τον Τιμόθεο να κάνει, και τι αλήθευε σχετικά με τον Τιμόθεο εκείνο τον καιρό;

⁴ Σε κάποιο χρονικό σημείο, ανάμεσα στα έτη 61 και 64 Κ.Χ., ο απόστολος Παύλος έγραψε την πρώτη θεόπνευστη επιστολή του προς τον Χριστιανό μαθητή Τιμόθεο. Αφού πρώτα περιέγραψε τους κινδύνους στους οποίους μπορεί να οδηγήσει η φιλαργυρία, ο Παύλος έγραψε: ‘Ωστόσο, εσύ, άνθρωπε του Θεού, να απέχεις απ’ αυτά τα πράγματα. Αλλά να επιδιώκεις . . . θεοσεβή αφοσίωση’. (1 Τιμόθεον 6:9-11, ΜΝΚ) Είναι ενδιαφέρον ότι τότε ο Τιμόθεος ίσως να ήταν λίγο μεγαλύτερος από 30 χρονών. Είχε ήδη ταξιδέψει πολύ μαζί με τον απόστολο Παύλο και είχε εξουσιοδοτηθεί να διορίζει επισκόπους και διακονικούς υπηρέτες στις εκκλησίες. (Πράξεις 16:3· 1 Τιμόθεον 5:22) Ωστόσο, ο Παύλος συμβούλεψε αυτόν τον αφιερωμένο και βαφτισμένο, ώριμο Χριστιανό άντρα να επιδιώκει θεοσεβή αφοσίωση.

5. Ποια είναι η σημασία της έκφρασης ‘θεοσεβής αφοσίωση’;

⁵ Τι εννοούσε ο Παύλος με την έκφραση ‘θεοσεβής αφοσίωση’; Η ελληνική λέξη του κειμένου (ευσέβεια) μπορεί να μεταφραστεί κατά γράμμα «καλός σεβασμός». Σχετικά με τη σημασία της, διαβάζουμε: «Η λέξη ευσέβεια εμφανίζεται μερικές φορές σε επιγραφές της ίδιας περιόδου με μια έννοια που υπονοεί προσωπική θρησκευτική αφοσίωση . . . αλλά η γενικότερη σημασία της στην κοινή ελληνική γλώσσα της ρωμαϊκής περιόδου ήταν ‘οσιότητα’. . . . Για τους Χριστιανούς, η ευσέβεια είναι το ανώτατο είδος αφοσίωσης στον Θεό». (Χριστιανικά Λόγια [Christian Words], του Νάιτζελ Τέρνερ) Επομένως, όπως χρησιμοποιείται στις Γραφές, η έκφραση ‘θεοσεβής αφοσίωση’ αναφέρεται στο σεβασμό ή στην αφοσίωση με οσιότητα που εκδηλώνει κάποιος στον Ιεχωβά Θεό προσωπικά.

6. Πώς παρέχει ο Χριστιανός απόδειξη της θεοσεβούς του αφοσίωσης;

⁶ Αυτή η θεοσεβής αφοσίωση, όμως, δεν είναι απλώς ένα ευλαβικό συναίσθημα. Ακριβώς όπως ‘η πίστη χωρίς έργα είναι νεκρή’, έτσι και η θεοσεβής αφοσίωση πρέπει να εκφράζεται με τη ζωή κάποιου. (Ιακώβου 2:26) Στο βιβλίο Λέξεις της Καινής Διαθήκης (New Testament Words), ο Γουίλιαμ Μπάρκλεϊ έγραψε: «[Η λέξη ευσέβεια και οι σχετικές μ’ αυτή λέξεις] όχι μόνο εκφράζουν αυτό το συναίσθημα του δέους και του σεβασμού, αλλά υπονοούν επίσης μια λατρεία που ταιριάζει μ’ αυτό το δέος και μια ζωή ενεργής υπακοής που ταιριάζει μ’ αυτόν το σεβασμό». Η λέξη ευσέβεια ορίζεται περαιτέρω ως «αναγνώριση του Θεού σε κάθε πτυχή της ζωής, η οποία εκδηλώνεται κυρίως με πράξεις». (Η Δεύτερη Καθολική Επιστολή του Πέτρου και η Καθολική Επιστολή του Ιούδα [The Second Epistle General of Peter and the General Epistle of Jude], του Μάικλ Γκριν) Ο Χριστιανός, λοιπόν, πρέπει να παρέχει απόδειξη της προσωπικής του προσκόλλησης στον Ιεχωβά μέσω του τρόπου με τον οποίο ζει τη ζωή του.—1 Τιμόθεον 2:2, ΜΝΚ· 2 Πέτρου 3:11, ΜΝΚ.

Απαιτείται Σθεναρή Προσπάθεια

7. Τι εννοούσε ο Παύλος όταν παρότρυνε τον Τιμόθεο να ‘επιδιώκει’ θεοσεβή αφοσίωση, παρ’ όλο που αυτός ήταν βαφτισμένος;

⁷ Τι περιλαμβάνει, όμως, η ανάπτυξη και η εκδήλωση θεοσεβούς αφοσίωσης; Μήπως περιλαμβάνει απλώς το να βαφτιστεί κανείς; Θυμηθείτε ότι ο Τιμόθεος, παρ’ όλο που ήταν βαφτισμένος, παροτρύνθηκε να ‘την επιδιώκει [κατά γράμμα, να τη ‘διώκει’]’.a (1 Τιμόθεον 6:11, ΜΝΚ· Κείμενο) Είναι ευνόητο πως ο Παύλος δεν υπονοούσε ότι ο μαθητής Τιμόθεος δεν είχε θεοσεβή αφοσίωση. Αντίθετα, του εντύπωνε την ανάγκη να συνεχίσει να την επιδιώκει με θέρμη και ζήλο. (Παράβαλε Φιλιππησίους 3:14, ΜΝΚ.) Είναι σαφές ότι αυτή έπρεπε να είναι μια ισόβια επιδίωξη. Ο Τιμόθεος, όπως και όλοι οι βαφτισμένοι Χριστιανοί, μπορούσε να συνεχίζει να σημειώνει πρόοδο στην εκδήλωση θεοσεβούς αφοσίωσης.

8. Πώς έδειξε ο Πέτρος ότι ο αφιερωμένος, βαφτισμένος Χριστιανός χρειάζεται να καταβάλλει σθεναρή προσπάθεια προκειμένου να επιδιώκει θεοσεβή αφοσίωση;

⁸ Ο αφιερωμένος, βαφτισμένος Χριστιανός χρειάζεται να καταβάλλει σθεναρή προσπάθεια προκειμένου να επιδιώκει θεοσεβή αφοσίωση. Γράφοντας σε βαφτισμένους Χριστιανούς που είχαν την προοπτική να ‘γίνουν κοινωνοί θείας φύσης’, ο απόστολος Πέτρος είπε: ‘Ναι, γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, καταβάλλοντας, σε ανταπόκριση, κάθε ένθερμη προσπάθεια, εφοδιάστε την πίστη σας με αρετή, την αρετή σας με γνώση, τη γνώση σας με εγκράτεια, την εγκράτειά σας με εγκαρτέρηση, την εγκαρτέρησή σας με θεοσεβή αφοσίωση’. (2 Πέτρου 1:4-6, ΜΝΚ) Είναι ευνόητο ότι απαιτείται κάποια πίστη προκειμένου να παρουσιαστούμε για βάφτισμα. Εντούτοις, μετά το βάφτισμα, δεν μπορούμε να μειώσουμε τις εντατικές προσπάθειες, επαναπαυόμενοι σε κάτι που είναι απλώς δείγμα Χριστιανοσύνης. Αντίθετα, καθώς σημειώνουμε πρόοδο στο Χριστιανικό τρόπο ζωής, χρειάζεται να εξακολουθήσουμε να αναπτύσσουμε άλλες καλές ιδιότητες, περιλαμβανομένης και της θεοσεβούς αφοσίωσης, με τις οποίες μπορούμε να ‘εφοδιάσουμε’ την πίστη μας. Αυτό, λέει ο Πέτρος, απαιτεί από μέρους μας ένθερμη προσπάθεια.

9. (α) Πώς η ελληνική λέξη του κειμένου, που αποδίδεται ‘εφοδιάζω’, δείχνει παραστατικά πόση προσπάθεια απαιτείται για να αναπτύξει κανείς θεοσεβή αφοσίωση; (β) Τι μας παροτρύνει ο Πέτρος να κάνουμε;

⁹ Η ελληνική λέξη του κειμένου (επιχορηγέω) που χρησιμοποίησε ο Πέτρος, και η οποία αποδίδεται ‘εφοδιάζω’, έχει ενδιαφέρουσα προέλευση και δείχνει παραστατικά πόσο μεγάλη προσπάθεια απαιτείται. Προέρχεται από ένα ουσιαστικό (χορηγός) που, κατά γράμμα, σημαίνει «αρχηγός χορού». Αναφερόταν στο άτομο που πλήρωνε όλα τα έξοδα εκπαίδευσης και συντήρησης ενός χορού για το ανέβασμα κάποιου θεατρικού έργου. Αυτοί οι άνθρωποι αναλάμβαναν την ευθύνη αυτή εθελοντικά, από αγάπη για την πόλη τους, και πλήρωναν τα έξοδα από την τσέπη τους. Αποτελούσε καύχημα γι’ αυτούς τους ανθρώπους το ότι ξόδευαν χωρίς φειδώ προκειμένου να παράσχουν ό,τι χρειαζόταν για μια μεγαλοπρεπή παράσταση. Αυτή η λέξη έφτασε στο σημείο να σημαίνει «εφοδιάζω, παρέχω άφθονα». (Παράβαλε 2 Πέτρου 1:11, Κείμενο.) Συνεπώς, ο Πέτρος μάς παροτρύνει να εφοδιαστούμε με θεοσεβή αφοσίωση, όχι απλώς μέχρις ενός βαθμού, αλλά με την πληρέστερη δυνατή έκφραση αυτής της πολύτιμης ιδιότητας.

10, 11. (α) Γιατί χρειάζεται προσπάθεια για να καλλιεργήσει και να εκδηλώσει κανείς θεοσεβή αφοσίωση; (β) Πώς μπορούμε να κερδίσουμε τον αγώνα;

¹⁰ Αλλά γιατί χρειάζεται τέτοια προσπάθεια για να καλλιεργήσει και να εκδηλώσει κανείς θεοσεβή αφοσίωση; Πρώτα-πρώτα, υπάρχει ο αγώνας κατά της ξεπεσμένης σάρκας. Εφόσον ‘η τάση της καρδιάς του ανθρώπου είναι κακή από τη νεότητά του’, δεν είναι εύκολο να επιδιώκει κανείς μια ζωή που χαρακτηρίζεται από ενεργή υπακοή στον Θεό. (Γένεσις 8:21, ΜΝΚ· Ρωμαίους 7:21-23) «Πάντες δε οι θέλοντες να ζώσιν ευσεβώς [με θεοσεβή αφοσίωση, ΜΝΚ] εν Χριστώ Ιησού θέλουσι διωχθή», λέει ο απόστολος Παύλος. (2 Τιμόθεον 3:12) Ναι, ο Χριστιανός ο οποίος προσπαθεί να ζει με τρόπο που ευαρεστεί τον Θεό πρέπει να είναι διαφορετικός από τον κόσμο. Έχει διαφορετικές αρχές και διαφορετικούς στόχους. Όπως προειδοποίησε ο Ιησούς, αυτό εγείρει το μίσος του πονηρού κόσμου.—Ιωάννης 15:19· 1 Πέτρου 4:4.

¹¹ Παρ’ όλα αυτά, μπορούμε να κερδίσουμε τον αγώνα, γιατί ‘ο Ιεχωβά γνωρίζει πώς να ελευθερώνει από τη δοκιμασία τους ανθρώπους θεοσεβούς αφοσίωσης’. (2 Πέτρου 2:9, ΜΝΚ) Ωστόσο, εμείς πρέπει να κάνουμε το μέρος μας, συνεχίζοντας να επιδιώκουμε θεοσεβή αφοσίωση.

Καλλιέργεια Θεοσεβούς Αφοσίωσης

12. Πώς δείχνει ο Πέτρος τι χρειάζεται για να αναπτύξουμε θεοσεβή αφοσίωση σε πληρέστερο βαθμό;

¹² Πώς μπορείτε, λοιπόν, να καλλιεργήσετε αυτή τη θεοσεβή αφοσίωση σε πληρέστερο βαθμό; Ο απόστολος Πέτρος δίνει ένα διαφωτιστικό στοιχείο. Στα εδάφια 2 Πέτρου 1:5, 6, ΜΝΚ, όταν απαριθμεί τις ιδιότητες με τις οποίες πρέπει να ‘εφοδιαστεί’ η πίστη μας, αναφέρει τη γνώση πριν από τη θεοσεβή αφοσίωση. Πιο πριν στο ίδιο κεφάλαιο, έγραψε: ‘Η θεϊκή του δύναμη μας έχει δώσει δωρεάν όλα τα πράγματα που σχετίζονται με τη ζωή και τη θεοσεβή αφοσίωση, μέσω της ακριβούς γνώσης για εκείνον που μας κάλεσε’. (2 Πέτρου 1:3, ΜΝΚ) Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο Πέτρος συνδέει τη θεοσεβή αφοσίωση με την ακριβή γνώση για τον Ιεχωβά.

13. Γιατί είναι απαραίτητη η ακριβής γνώση προκειμένου να αναπτύξει κανείς θεοσεβή αφοσίωση;

¹³ Στην πραγματικότητα, χωρίς ακριβή γνώση είναι αδύνατο να καλλιεργήσουμε θεοσεβή αφοσίωση. Γιατί; Θυμηθείτε ότι η θεοσεβής αφοσίωση εκδηλώνεται προς τον Ιεχωβά προσωπικά και αποδεικνύεται από τον τρόπο με τον οποίο ζούμε τη ζωή μας. Συνεπώς, η ακριβής γνώση για τον Ιεχωβά είναι απαραίτητη, αφού περιλαμβάνει το να τον γνωρίσουμε προσωπικά, στενά, και να εξοικειωθούμε στο πλήρες με τις ιδιότητες και τις οδούς του. Επιπλέον, περιλαμβάνει το να αγωνιζόμαστε να τον μιμηθούμε. (Εφεσίους 5:1) Όσο περισσότερο προοδεύουμε στο να μαθαίνουμε για τον Ιεχωβά και να αντανακλούμε τις οδούς και τις ιδιότητές του στη ζωή μας, τόσο καλύτερα τον γνωρίζουμε. (2 Κορινθίους 3:18· παράβαλε 1 Ιωάννου 2:3-6.) Αυτό, στη συνέχεια, έχει σαν αποτέλεσμα τη βαθύτερη εκτίμηση για τις πολύτιμες ιδιότητες του Ιεχωβά, τη θεοσεβή αφοσίωση σε πληρέστερο βαθμό.

14. Για να αποκτήσουμε ακριβή γνώση, τι θα πρέπει να περιλαμβάνει το πρόγραμμα προσωπικής μελέτης που έχουμε, και γιατί;

¹⁴ Πώς μπορείτε να αποκτήσετε τέτοια ακριβή γνώση; Δεν υπάρχουν εύκολοι τρόποι. Για να αποκτήσουμε ακριβή γνώση, πρέπει να είμαστε επιμελείς στη μελέτη του Λόγου του Θεού και των εντύπων που βασίζονται στην Αγία Γραφή. Αυτή η προσωπική μελέτη θα πρέπει να περιλαμβάνει ένα τακτικό πρόγραμμα ανάγνωσης της Αγίας Γραφής, σαν κι αυτό που καθορίζει η Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας. (Ψαλμός 1:2) Αφού η Αγία Γραφή είναι δώρο από τον Ιεχωβά, το τι κάνουμε σ’ ό,τι αφορά την προσωπική μελέτη της Αγίας Γραφής αποτελεί ένδειξη του πόσο εκτιμάμε αυτό το δώρο. Τι αποκαλύπτουν οι συνήθειες προσωπικής μελέτης που έχετε σχετικά με το βάθος της εκτίμησής σας για τις πνευματικές προμήθειες του Ιεχωβά;—Ψαλμός 119:97.

15, 16. (α) Τι μπορεί να μας βοηθήσει να αναπτύξουμε πνευματική όρεξη για προσωπική μελέτη της Αγίας Γραφής; (β) Για να μας κάνει η προσωπική μελέτη της Αγίας Γραφής να αναπτύξουμε θεοσεβή αφοσίωση, τι θα πρέπει να κάνουμε όταν διαβάζουμε κάποια περικοπή από το Λόγο του Θεού;

¹⁵ Είναι αλήθεια ότι, για μερικούς, η ανάγνωση και η μελέτη δεν είναι εύκολα πράγματα. Αλλά με το χρόνο και με την προσπάθεια, μπορείτε να αναπτύξετε πνευματική όρεξη για προσωπική μελέτη της Αγίας Γραφής. (1 Πέτρου 2:2, ΜΝΚ) Όταν συλλογίζεστε με εκτίμηση όλα όσα έχει κάνει, όσα κάνει και όσα πρόκειται να κάνει ο Ιεχωβά Θεός προς όφελός σας, η καρδιά σας θα σας υποκινήσει να μάθετε όλα όσα μπορείτε γι’ αυτόν.—Ψαλμός 25:4.

¹⁶ Αλλά για να σας κάνει αυτή η προσωπική μελέτη της Αγίας Γραφής να αναπτύξετε θεοσεβή αφοσίωση, ο αντικειμενικός σας σκοπός δεν μπορεί να είναι απλώς το να καλύψετε σελίδες ύλης ή να γεμίσετε το κεφάλι σας με πληροφορίες. Αντίθετα, όταν διαβάζετε κάποια περικοπή από το Λόγο του Θεού, πρέπει να αφιερώνετε χρόνο για να συλλογίζεστε την ύλη, κάνοντας στον εαυτό σας ερωτήματα όπως: ‘Τι με διδάσκει αυτή η περικοπή για την τρυφερότητα που εκδηλώνει ο Ιεχωβά με τις ιδιότητες και τις οδούς του; Πώς μπορώ να μοιάσω περισσότερο στον Ιεχωβά, σ’ αυτούς τους τομείς;’

17. (α) Τι μαθαίνουμε για το έλεος του Ιεχωβά από το βιβλίο του Ωσηέ; (β) Πώς θα πρέπει να επηρεαζόμαστε όταν συλλογιζόμαστε το έλεος του Ιεχωβά;

¹⁷ Ας εξετάσουμε ένα παράδειγμα. Πριν από λίγο καιρό, σύμφωνα με το πρόγραμμα ανάγνωσης της Αγίας Γραφής που ορίζει η Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας, εξετάσαμε το βιβλίο του Ωσηέ. Αφού διαβάσετε όλο αυτό το βιβλίο, μπορείτε να ρωτήσετε τον εαυτό σας: ‘Τι μαθαίνω απ’ αυτό το βιβλίο για τον Ιεχωβά ως Πρόσωπο—για τις ιδιότητες και τις οδούς του;’ Ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούν αυτό το βιβλίο οι μετέπειτα συγγραφείς της Αγίας Γραφής δείχνει ότι μαθαίνουμε πολλά για το στοργικό έλεος του Ιεχωβά από το βιβλίο του Ωσηέ. (Παράβαλε Ματθαίος 9:13, ΝΔΜ, με Ωσηέ 6:6· Ρωμαίους 9:22-26 με Ωσηέ 1:10 και 2:21-23.) Η προθυμία του Ιεχωβά να δείξει έλεος στον Ισραήλ φάνηκε από το παράδειγμα των σχέσεων του Ωσηέ με τη σύζυγό του, τη Γόμερ. (Ωσηέ 1:2· 3:1-5) Παρ’ όλο που η αιματοχυσία, η κλοπή, η πορνεία και η ειδωλολατρία ήταν πολύ διαδεδομένα πράγματα στον Ισραήλ, ο Ιεχωβά ‘μίλησε στην καρδιά του Ισραήλ’. (Ωσηέ 2:13, 14· 4:2) Ο Ιεχωβά δεν ήταν υποχρεωμένος να δείξει τέτοιο έλεος, αλλά θα το έκανε αυτό «εγκαρδίως [με τη θέλησή του, ΜΝΚ]», με την προϋπόθεση ότι οι Ισραηλίτες θα εκδήλωναν εγκάρδια μετάνοια και θα εγκατέλειπαν την αμαρτωλή τους πορεία. (Ωσηέ 14:4· παράβαλε Ωσηέ 3:3.) Καθώς συλλογίζεστε μ’ αυτόν τον τρόπο το εξαιρετικό έλεος του Ιεχωβά, αυτό θα επηρεάσει δραστικά την καρδιά σας, ενισχύοντας την προσωπική σας προσκόλληση σ’ αυτόν.

18. Αφού συλλογιστείτε το έλεος του Ιεχωβά, όπως τονίζεται στον Ωσηέ, τι μπορείτε να ρωτήσετε τον εαυτό σας;

¹⁸ Εντούτοις, απαιτούνται περισσότερα πράγματα. «Μακάριοι οι ελεήμονες, διότι αυτοί θέλουσιν ελεηθή», είπε ο Ιησούς. (Ματθαίος 5:7) Επομένως, αφού συλλογιστείτε το έλεος του Ιεχωβά, όπως τονίζεται στο βιβλίο του Ωσηέ, ρωτήστε τον εαυτό σας: ‘Πώς μπορώ να μιμηθώ καλύτερα το έλεος του Ιεχωβά στις σχέσεις μου με τους άλλους; Αν ένας αδελφός ή μια αδελφή, που αμάρτησε εναντίον μου ή με πρόσβαλε, μου ζητήσει συγχώρηση, τον ή τη συγχωρώ «με χαρά»;’ (Ρωμαίους 12:8, ΚΔΤΚ· Εφεσίους 4:32) Αν υπηρετείτε στην εκκλησία ως διορισμένος πρεσβύτερος, μπορείτε να ρωτήσετε τον εαυτό σας: ‘Όταν χειρίζομαι δικαστικά ζητήματα, πώς μπορώ να μιμηθώ καλύτερα τον Ιεχωβά, ο οποίος είναι «πρόθυμος να συγχωρεί», ιδιαίτερα όταν το άτομο που διέπραξε αδικοπραγία παρέχει γνήσια απόδειξη εγκάρδιας μετάνοιας;’ (Ψαλμός 86:5, ΜΝΚ· Παροιμίαι 28:13) ‘Τι θα πρέπει να αναζητώ ως βάση για τη χορήγηση ελέους;’—Παράβαλε Ωσηέ 5:4 και 7:14.

19, 20. (α) Ποιο είναι το αποτέλεσμα όταν η μελέτη της Αγίας Γραφής γίνεται εμπεριστατωμένα; (β) Ποιο είναι ένα επιπρόσθετο βοήθημα για την καλλιέργεια θεοσεβούς αφοσίωσης;

¹⁹ Πόσο ανταμειφτική γίνεται η προσωπική σας μελέτη της Αγίας Γραφής, όταν την κάνετε τόσο εμπεριστατωμένα! Η καρδιά σας θα πλημμυρίσει από εκτίμηση για τις πολύτιμες ιδιότητες του Ιεχωβά. Και καθώς αγωνίζεστε συνεχώς να μιμείστε αυτές τις ιδιότητες στη ζωή σας, θα ενισχύσετε την προσωπική σας προσκόλληση σ’ αυτόν. Έτσι, θα επιδιώκετε θεοσεβή αφοσίωση ως αφιερωμένοι, βαφτισμένοι δούλοι του Ιεχωβά.—1 Τιμόθεον 6:11, ΜΝΚ.

²⁰ Ένα επιπρόσθετο βοήθημα για την καλλιέργεια αυτής της πολύτιμης ιδιότητας μπορεί να βρεθεί στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού—του τέλειου παραδείγματος θεοσεβούς αφοσίωσης. Πώς το να ακολουθείτε το παράδειγμα του Ιησού θα σας βοηθήσει και να καλλιεργείτε και να εκδηλώνετε θεοσεβή αφοσίωση; Το άρθρο της σελίδας 18 θα εξετάσει αυτό, καθώς και άλλα σχετικά ερωτήματα.

[Υποσημειώσεις]

Πώς θα Απαντούσατε;

◻ Γιατί το βάφτισμα δεν είναι το τελευταίο βήμα που κάνετε στη Χριστιανική σας πορεία;

◻ Ποια είναι η σημασία της ‘θεοσεβούς αφοσίωσης’, και πώς αποδεικνύεται ότι την έχετε;

◻ Γιατί απαιτείται σθεναρή προσπάθεια για να αναπτύξει κανείς θεοσεβή αφοσίωση;

◻ Πώς μπορείτε να καλλιεργήσετε θεοσεβή αφοσίωση σε πληρέστερο βαθμό;