Ερωτήσεις από Αναγνώστες

◼ Στο εδάφιο Ρωμαίους 8:27, η Μετάφραση Νέου Κόσμου (στην αγγλική) αποδίδει τη λέξη φρόνημα ως «meaning» [σημασία], αλλά στα εδάφια 6 και 7 την αποδίδει «minding» [φρόνημα]. Γιατί έχει μεταφραστεί η ίδια λέξη διαφορετικά;

Τα συμφραζόμενα καθορίζουν τις δυο αποδόσεις που έχουν διαλεχτεί.

Ο Πρόλογος της Μετάφρασης Νέου Κόσμου των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών (1950) δήλωνε: «Για κάθε κύρια λέξη έχουμε καθορίσει μια έννοια, και έχουμε μείνει σταθεροί σ’ αυτή την έννοια όσο το επέτρεψαν τα συμφραζόμενα». Μερικοί δεν θα θεωρήσουν τη λέξη φρόνημα κύρια λέξη, αφού εμφανίζεται μόνο τέσσερις φορές. Εντούτοις, συγγενεύει με λέξεις που χρησιμοποιούνται πιο συχνά. Μια απ’ αυτές είναι το ρήμα φρονέω, που σημαίνει «σκέφτομαι, συλλογίζομαι κάτι μ’ ένα συγκεκριμένο τρόπο». (Ματθαίος 16:23· Μάρκος 8:33· Ρωμαίους 8:5· 12:3· 15:5) Άλλες συγγενικές ελληνικές λέξεις μεταφέρουν την ιδέα της χρησιμοποίησης πρακτικής σοφίας, λογικής ή διάκρισης.—Λουκάς 1:17· 12:42· 16:8· Ρωμαίους 11:25· Εφεσίους 1:8.

Στο πρωτότυπο Κείμενο η λέξη φρόνημα εμφανίζεται τέσσερις φορές στα εδάφια Ρωμαίους 8:6, 7, 27. Οι λόγιοι της ελληνικής γλώσσας Μπάουερ, Αρντ και Γκίνγκριχ εξηγούν τη λέξη φρόνημα ως: ‘τρόπο σκέψης, αντίληψη, στόχο, επιδίωξη’.—Ελληνοαγγλικό Λεξικό της Καινής Διαθήκης και Άλλων Συγγραμμάτων της Πρώτης Χριστιανοσύνης (A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature).

Στο 8ο κεφάλαιο της προς Ρωμαίους επιστολής, ο απόστολος Παύλος συμβούλεψε τους Χριστιανούς να μην περπατάνε σύμφωνα με την ατελή ανθρώπινη σάρκα. Για να το πετύχουν αυτό, πρέπει να φυλάγονται από τις τάσεις και τις παρορμήσεις της σάρκας, καθώς επίσης και από τα διανοήματα μιας ατελούς καρδιάς. Θα βοηθηθούν σ’ αυτό αν ‘φρονούν’ τα πράγματα που βρίσκονται σε συμφωνία με το άγιο πνεύμα του Θεού.—Ρωμαίους 8:1-5.

Ο Παύλος έκανε την εξής σύγκριση: «Το φρόνημα της σαρκός είναι θάνατος, το δε φρόνημα του πνεύματος ζωή και ειρήνη· διότι το φρόνημα της σαρκός είναι έχθρα εις τον Θεόν· επειδή εις τον νόμον του Θεού δεν υποτάσσεται». (Ρωμαίους 8:6, 7) Οι άνθρωποι αποτελούν το αντικείμενο της συζήτησης στα δυο αυτά εδάφια. Οι άνθρωποι, ειδικά οι Χριστιανοί, δεν θα πρέπει να φρονούν τα πράγματα της ξεπεσμένης σάρκας. Αντίθετα, θα πρέπει να φρονούν τα πράγματα που είναι σε αρμονία με το πνεύμα και υποκινούνται απ’ αυτό.

Σε αντίθεση, το εδάφιο 27, ΜΝΚ, ασχολείται με τον ίδιο τον Θεό. Διαβάζουμε: ‘Αλλά αυτός [ο Ιεχωβά] που ερευνά τις καρδιές γνωρίζει ποια είναι η σημασία του πνεύματος, επειδή αυτό ικετεύει σε συμφωνία με τον Θεό υπέρ των αγίων’. Ναι, εδώ η αντωνυμία ‘αυτός’ αναφέρεται στον Ιεχωβά, τον Ακούοντα προσευχή.

Η λέξη του πρωτότυπου Κειμένου, φρόνημα, θα μπορούσε να είχε αποδοθεί στο εδάφιο 27, ως έχει. Αλλά το άγιο πνεύμα δεν είναι πρόσωπο που σκέφτεται ή έχει το δικό του τρόπο σκέψης. Το πνεύμα είναι η ενεργός δύναμη του Θεού, ο οποίος γνωρίζει πώς το άγιο πνεύμα του εργάζεται για την εκπλήρωση του θελήματός του. Επιπλέον, η έννοια αυτού του εδαφίου διαφέρει απ’ αυτήν των εδαφίων Ρωμαίους 8:6, 7. Αυτά τα προηγούμενα εδάφια τονίζουν την ανάγκη που έχουν οι άνθρωποι να ελέγχουν τον τρόπο σκέψης τους και τις πράξεις τους. Αλλά ο Ιεχωβά δεν χρειάζεται να κοπιάζει ή να αγωνίζεται για να ελέγχει τον εαυτό του. Γνωρίζει τι είχε καταγραφεί στην Αγία Γραφή κάτω από έμπνευση, όπως λόγου χάρη Βιβλικές εκφράσεις που δείχνουν ποιο είναι το θέλημά του για τους επίγειους δούλους του. Ο Δρ Χάινριχ Μάγιερ σχολιάζει σχετικά με το εδάφιο Ρωμαίους 8:27: «Ο Θεός θα γνωρίζει σε κάθε περίπτωση το σκοπό του Πνεύματος».

Συνεπώς, η απόδοση ‘σημασία’ συμφωνεί με τα συμφραζόμενα ή το νόημα του εδαφίου Ρωμαίους 8:27, και επιτρέπεται από τη γλώσσα του πρωτότυπου ελληνικού Κειμένου. Η Νέα Διαθήκη του Μεταφραστή (The Translator’s New Testament) το αποδίδει: «Αυτός που ερευνά τις καρδιές γνωρίζει τι σημαίνει το Πνεύμα».

◼ Γιατί σε μερικές περιπτώσεις η Μετάφραση Νέου Κόσμου (στην αγγλική) αποδίδει τη λέξη πιστεύω του πρωτότυπου Κειμένου ως «believe» [πιστεύω] (όπως και οι περισσότερες μεταφράσεις) και σε άλλες περιπτώσεις ως «exercise [or put] faith in» [ασκώ (ή θέτω) πίστη σε];

Αυτό γίνεται για να δοθούν οι διαφορετικές νοηματικές αποχρώσεις που εκφράζει η λέξη πιστεύω στο πρωτότυπο Κείμενο.

Για παράδειγμα, η Γραμματική της Ελληνικής της Καινής Διαθήκης (A Grammar of New Testament Greek), του Τζέιμς Μούλτον, τονίζει ότι οι πρώτοι Χριστιανοί αναγνώριζαν σαφώς «τη σημασία της διαφοράς ανάμεσα στην απλή πίστη . . . και την προσωπική εμπιστοσύνη». Και οι δυο αυτές έννοιες μπορούσαν να αποδοθούν χρησιμοποιώντας τη λέξη πιστεύω.

Συχνά, πρέπει να διακρίνει κανείς τις διαφορετικές νοηματικές αποχρώσεις του πιστεύω από τα συμφραζόμενα. Μερικές φορές, όμως, οι διαφορετικές μορφές σύνταξης μας βοηθούν να καταλάβουμε τι είχε στο νου του ο συγγραφέας. Για παράδειγμα, αν η λέξη πιστεύω ακολουθείται απλώς από μια άλλη λέξη σε πτώση δοτική, η Μετάφραση Νέου Κόσμου την αποδίδει απλώς με τη λέξη «believe»—εκτός αν τα συμφραζόμενα υποδεικνύουν κάτι διαφορετικό. (Ματθαίος 21:25, 32· αλλά βλέπε Ρωμαίους 4:3.) Αν η λέξη πιστεύω ακολουθείται από την πρόθεση ἐπί, γενικά αποδίδεται «believe on» [πιστεύω σε]. (Ματθαίος 27:42· Πράξεις 16:31) Αν ακολουθείται από την πρόθεση εἰς, συνήθως μεταφράζεται «exercise faith in» [ασκώ πίστη σε].—Ιωάννης 12:36· 14:1.

Αυτή η τελευταία απόδοση (που μας θυμίζει ότι η λέξη πιστεύω σχετίζεται με τη λέξη πίστις) είναι σε αρμονία με ένα σχόλιο που γίνεται στην Εισαγωγή στη Γραμματική της Ελληνικής της Καινής Διαθήκης (An Introductory Grammar of New Testament Greek), του Πολ Κάουφμαν. Αυτό το έργο λέει: «Μια άλλη σύνταξη που είναι συνηθισμένη στην Καινή Διαθήκη (ιδιαίτερα στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη) είναι πιστεύω με την πρόθεση εἰς και αιτιατική . . . Πρέπει να μεταφραστεί ολόκληρη η σύνταξη του εἰς συν αιτιατική και όχι να προσπαθήσουμε να μεταφράσουμε την πρόθεση εἰς σαν απομονωμένη λέξη. Η πίστη νοείται σαν δραστηριότητα, σαν κάτι που κάνουν οι άνθρωποι, θέτουν, δηλαδή, πίστη πάνω σε κάποιον».