Γιατί Χρειάστηκε Τόσος Χρόνος για να Τακτοποιηθεί το Ζήτημα;
ΠΡΙΝ ΑΠΟ 6.000 περίπου χρόνια, η κυριαρχία του Θεού δεν ήταν υπό αμφισβήτηση. Όταν ολοκλήρωσε τα θαυμάσια έργα της δημιουργίας του, «είδεν ο Θεός πάντα όσα εποίησε· και ιδού, ήσαν καλά λίαν». (Γένεσις 1:31) Μετά εισήλθε σε μια μακρά περίοδο ‘ανάπαυσης’· φυσικά αυτό δεν σήμαινε ότι ήταν σωματικά κουρασμένος. Αντίθετα, αναπαύθηκε με την έννοια ότι σταμάτησε τα δημιουργικά του έργα στη γη, σίγουρος ότι ο καλός σκοπός του σχετικά μ’ αυτά θα στεφόταν με απόλυτη επιτυχία.—Γένεσις 2:1-3· Ησαΐας 55:11.
Ποιος ήταν αυτός ο σκοπός; Ο Ιεχωβά έθεσε το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι σ’ έναν τόπο που ονομαζόταν κήπος της Εδέμ. Η πρώτη τους ευθύνη ήταν να φροντίζουν για το παραδεισένιο τους σπίτι, συμπεριλαμβανομένης και της μεγάλης ποικιλίας της ζωικής κτίσης που υπήρχε εκεί. Επίσης, επρόκειτο να γεννήσουν και να αναθρέψουν παιδιά. Με τον καιρό, καθώς η οικογένειά τους θα μεγάλωνε, θα έπρεπε να επεκτείνουν τον Παράδεισο μέχρι τα πέρατα της γης, υπακούοντας στην εντολή του Θεού να ‘κυριεύσουν τη γη’. Έτσι, η γη θα γινόταν τελικά ένα υπέροχο σπίτι, γεμάτο από μια ευτυχισμένη, ενωμένη οικογένεια τα μέλη της οποίας θα υπηρετούσαν τον ουράνιο Πατέρα τους. Αυτός ήταν ο αρχικός σκοπός του Θεού.—Γένεσις 1:27, 28· 2:8, 15, 20-22.
Θα συμμετείχαν ο Αδάμ και η Εύα στην εκπλήρωση αυτού του μεγαλειώδους σκοπού μέχρι το τέλος του; Αυτό εξαρτιόταν από το αν θα συνέχιζαν να συνεργάζονται μ’ αυτόν το σκοπό υπακούοντας στον Δημιουργό τους. Η υπακοή τους δεν έπρεπε να είναι τυφλή, ασυλλόγιστη. Τους είχε δοθεί ελεύθερη βούληση, επειδή ο Θεός ήθελε να τον υπηρετούν από μια καρδιά που θα ήταν γεμάτη εκτίμηση. Ως ορατή υπενθύμιση της δίκαιης κυριαρχίας του, έθεσε μια απλή δοκιμασία. Μπορούσαν να χρησιμοποιούν για τροφή κάθε προμήθεια που υπήρχε στον κήπο, εκτός από μία. Υπήρχε ένα καρποφόρο δέντρο για το οποίο ο Θεός είπε: «Καθ’ ην ημέραν φάγης απ’ αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει».—Γένεσις 2:16, 17.
Αυτά τα λόγια μάς δείχνουν ότι ο Αδάμ και η Εύα δεν είχαν δημιουργηθεί για να γερνάνε και να πεθαίνουν. Ο θάνατος θα ερχόταν μόνο αν παρήκουαν σ’ αυτή την απλή εντολή. Αν ο Αδάμ και η Εύα είχαν παραμείνει υπάκουοι στον Θεό, θα ήταν ακόμα ζωντανοί στη γη σήμερα, ως γονείς μιας παγκόσμιας οικογένειας τέλειων απογόνων.—Βλέπε την αρχή που αναφέρεται στο εδάφιο Ψαλμός 37:29.
Εντούτοις, ένα από τα αγγελικά πλάσματα του Θεού, το οποίο τώρα ονομάζεται Σατανάς, άρχισε να επικρίνει τον τρόπο διακυβέρνησης του Θεού. Παρακίνησε την Εύα να φάει από τον απαγορευμένο καρπό, κάνοντάς την απατηλά να νομίσει ότι με το να είναι ανεξάρτητη από την κυριαρχία του Θεού θα ζούσε καλύτερα. Το πραγματικό κίνητρο του Σατανά, όμως, ήταν η επιθυμία του να γίνει ο θεός της μελλοντικής οικογένειας του ανθρωπίνου γένους.—Γένεσις 3:1-5· Ματθαίος 4:8, 9· Ιωάννης 8:44.
Αφού ο Ιεχωβά είχε δώσει στο πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι ό,τι χρειάζονταν, η Εύα θα έπρεπε να είχε υποστηρίξει την κυριαρχία του και να είχε απορρίψει την ψευδή εισήγηση του Σατανά. Είναι τραγικό, όμως, ότι συνέχισε και παρέβη το νόμο του Θεού. Κατόπιν, ο Αδάμ διάλεξε να ενωθεί με τη γυναίκα του στην άσοφη πορεία της. Έτσι το ανυπάκουο ζευγάρι, καθώς επίσης και ο Σατανάς, στασίασαν εναντίον του Θεού, και μ’ αυτόν τον τρόπο εγέρθηκε το ζήτημα της παγκόσμιας κυριαρχίας.—Γένεσις 3:6.
Απαιτούνταν Χρόνος για να Τακτοποιηθούν Ζωτικά Ζητήματα
Ο Ιεχωβά θα μπορούσε να είχε καταστρέψει τους τρεις στασιαστές την ίδια στιγμή. Αλλά αυτό δεν θα είχε δώσει οριστικά απάντηση στα ερωτήματα που είχαν εγερθεί από το στασιασμό τους. Θα μπορούσε ο άνθρωπος να αυτοκυβερνηθεί επιτυχημένα ανεξάρτητα από τον Θεό; Ήταν δίκαιο από μέρους του Θεού να απαιτεί υποταγή στην κυριαρχία του; Περαιτέρω, έχοντας υπόψη τη συμπεριφορά του πρώτου ζευγαριού, θα υπήρχαν άνθρωποι που θα διάλεγαν ανιδιοτελώς να υπηρετούν τον Θεό με τη δική τους ελεύθερη θέληση—ακόμα και όταν θα δοκιμάζονταν από τον Σατανά; (Ιώβ 1:7-11· 2:4) Θα απαιτούνταν χρόνος για να απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα. Θα απαιτούνταν χρόνος, επίσης, για να αντιστραφούν τα αποτελέσματα αυτού του αρχικού στασιασμού και να εκπληρωθεί ο αρχικός σκοπός του Θεού να κάνει τη γη παράδεισο, ο οποίος θα κατοικείται από ένα αναμάρτητο ανθρώπινο γένος. Περιμένουμε ακόμα την τελική επίλυση αυτών των ζητημάτων.
Σε αρμονία με το νόμο του, ο Θεός αφαίρεσε από τον Αδάμ και την Εύα το προνόμιο που είχαν να ζουν για πάντα. Δεν ήταν πλέον άξιοι να πάρουν μέρος στην εκπλήρωση του μεγάλου του σκοπού. Παρ’ όλα αυτά, πριν πεθάνουν, τους επιτράπηκε να γεννήσουν και να μεγαλώσουν απογόνους. Αληθινά, ο Αδάμ και η Εύα δεν μπορούσαν πια να μεταβιβάσουν στους απογόνους τους ευτυχισμένη, αναμάρτητη ζωή. (Ρωμαίους 5:12) Αλλά, παρ’ όλο που οι επόμενες γενιές ήταν εκ γενετής ατελείς και καταδικασμένες να πεθάνουν, πολλά άτομα είχαν την ευκαιρία να δείξουν τη στάση τους σχετικά με το μεγάλο ζήτημα της κυριαρχίας.
Η Επίλυση του Ζητήματος
Πώς θα επιλύσει ο Θεός αυτά τα ζητήματα που σχετίζονται με την κυριαρχία του; Από μια άποψη τα ερωτήματα που εγέρθηκαν τότε στην Εδέμ έχουν τώρα απαντηθεί. Χιλιάδες χρόνια ανθρώπινης ιστορίας έχουν αποδείξει με οδυνηρό τρόπο ότι ο ισχυρισμός του Σατανά πως η Εύα θα ζούσε καλύτερα ανεξάρτητη από τον Θεό ήταν ένα ψέμα. Η ανθρώπινη διακυβέρνηση που αγνοεί τον Θεό υπήρξε μια συνεχής αποτυχία. Όπως λέει η Αγία Γραφή: «Άνθρωπος εξουσιάζει άνθρωπον προς βλάβην αυτού».—Εκκλησιαστής 8:9.
Από την άλλη μεριά, πολλά καλά πράγματα έχουν τεκμηριωθεί στη διάρκεια όλων αυτών των ετών που πέρασαν από τότε που αμάρτησαν ο Αδάμ και η Εύα. Πολλοί άνθρωποι έχουν επιδείξει αδιάσπαστη αφοσίωση στην κυριαρχία του Ιεχωβά, και το πιο εξέχον παράδειγμα ήταν ‘ο Γιος του ανθρώπου’, ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός. (Ματθαίος 20:18· Εβραίους 11:1–12:3) Αυτοί που έχουν ακολουθήσει τους νόμους του Θεού και έχουν αναγνωρίσει την κυριαρχία του έχουν διαπιστώσει ότι αυτή είναι πραγματικά η καλύτερη οδός. Έχουν δοκιμάσει το πόσο αληθινή είναι η παροιμία: ‘Η ευλογία του Ιεχωβά πλουτίζει, και λύπη δεν θέλει προστεθή εις αυτήν’. (Παροιμίαι 10:22) Επιπλέον, χάρη στην προμήθεια της ανάστασης, αυτοί τελικά θα συμμετάσχουν στην εκπλήρωση του μεγαλειώδους σκοπού του Θεού.—Ιωάννης 5:28, 29.
Ο Ιεχωβά δεν έχει ξεχάσει τον αρχικό του σκοπό. Αυτοί που απορρίπτουν την κυριαρχία του δεν θα είναι για πάντα ελεύθεροι να εξουσιάζουν τη γη, και η Αγία Γραφή προειδοποιεί ότι σύντομα ο Θεός θα αναλάβει δράση εναντίον τους. Διαβάζουμε: «Οργή Θεού αποκαλύπτεται απ’ ουρανού επί πάσαν ασέβειαν». (Ρωμαίους 1:18) Αυτή η επερχόμενη έκφραση του θυμού του Θεού, την οποία η Αγία Γραφή αποκαλεί Αρμαγεδδώνα, θα δείξει αναμφισβήτητα ότι Αυτός υπάρχει πραγματικά. Μόνο αυτοί που δέχονται την κυριαρχία του θα επιζήσουν απ’ αυτό το γεγονός. «Οι ευθείς θέλουσι κατοικήσει την γην, και οι τέλειοι θέλουσιν εναπολειφθή εν αυτή. Οι δε ασεβείς θέλουσιν εκκοπή από της γης, και οι παράνομοι θέλουσιν εκριζωθή απ’ αυτής».—Παροιμίαι 2:21, 22.
Το Μεγάλο Ζήτημα και Εσείς
Μ’ αυτά τα γεγονότα υπόψη, ο καθένας μας—όπως ο Αδάμ και η Εύα—πρέπει να κάνει μια εκλογή. Θα προσπαθήσουμε να ζήσουμε ανεξάρτητα από τον Θεό; Ή θα υποταχθούμε στην κυριαρχία του; Θυμηθείτε, αυτό είναι το πιο ζωτικό ζήτημα που αντιμετωπίζετε σήμερα. Άλλα ζητήματα, όσο σημαντικά και αν φαίνονται, έχουν σχέση με την τωρινή σας ζωή. Αυτό το ζήτημα έχει σχέση με την αιώνια ζωή. Η απόφαση που θα πάρετε θα επηρεάσει το αιώνιο μέλλον σας.
Πώς μπορείτε να δείξετε ότι δέχεστε την κυριαρχία του Θεού; Με το να μελετάτε επιμελώς το Λόγο του, την Αγία Γραφή, και να επιδιώκετε να υπακούτε στο θέλημά του ενωμένοι με άλλους αληθινούς Χριστιανούς. (Σοφονίας 2:2, 3) Αν ενεργείτε έτσι, θα έχετε τη χαρωπή ελπίδα να δείτε την εκπλήρωση του μεγαλειώδους σκοπού του Θεού. Θα κατορθώσετε να δείτε την πραγματοποίηση της υπέροχης υπόσχεσής του: «Έτι μικρόν και ο ασεβής δεν θέλει υπάρχει· . . . Οι πραείς όμως θέλουσι κληρονομήσει την γην· και θέλουσι κατατρυφά [θα βρίσκουν εξαίσια ευχαρίστηση, ΜΝΚ] εν πολλή ειρήνη». (Ψαλμός 37:10, 11) Τι θαυμάσια έκβαση για όλους όσοι υποτάσσονται στην κυριαρχία του Θεού! Τι ισχυρός λόγος για να πάρετε τη σωστή απόφαση σ’ αυτό το τόσο σημαντικό θέμα!