Πώς να Οικοδομήσουμε τη Χριστιανική Προσωπικότητα στα Παιδιά Μας

Η ΜΗΤΕΡΑ της Γουάντα, ο σύζυγος της οποίας την είχε εγκαταλείψει, εργάστηκε σκληρά για να οικοδομήσει Χριστιανικές ιδιότητες στην κόρη της. Όταν η Γουάντα ήταν 12 χρονών, αυτή η εκπαίδευση δοκιμάστηκε. Εκείνον τον καιρό, η Γουάντα, μαζί με τον αδελφό της και την αδελφή της, που ήταν πιο μικροί, αναγκάστηκε να αφήσει τη μητέρα της και να ζήσει για ένα διάστημα με τον πατέρα της. Ο πατέρας της δεν ήταν στην αλήθεια· πώς θα ενεργούσε, λοιπόν, η Γουάντα τώρα που η μητέρα της δεν θα ήταν κοντά να επαγρυπνεί;

Ένα ενδεχόμενο που αντιμετωπίζουν όλοι οι Χριστιανοί γονείς είναι ο καιρός που τα παιδιά τους θα πρέπει να πάρουν μόνα τους αποφάσεις, δοκιμάζοντας έτσι την ίδια τους την πίστη. Τα παιδιά μπορεί να χωριστούν από τους Χριστιανούς γονείς τους, όπως συνέβη με τη Γουάντα. Μπορεί να αντιμετωπίζουν πίεση από τους συνομηλίκους τους στο σχολείο για να ενεργήσουν εσφαλμένα. Ή μπορεί να αντιμετωπίζουν ισχυρούς πειρασμούς. Οι Χριστιανοί γονείς ελπίζουν και προσεύχονται να έχουν τα παιδιά τους αρκετά ισχυρή Χριστιανική προσωπικότητα ώστε, όταν έρθει εκείνη η ώρα, να ξεπεράσουν τη δοκιμασία.

Πώς μπορούν οι γονείς να οικοδομήσουν ισχυρές Χριστιανικές ιδιότητες στα παιδιά τους; Πριν μάθουμε τι συνέβη με τη Γουάντα, ας δούμε πώς μας βοηθάει η Αγία Γραφή να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα. Η βάση για την απάντηση βρίσκεται σε αυτά τα λόγια που απηύθυνε ο απόστολος Παύλος προς τους Χριστιανούς της Κορίνθου: «Θεμέλιον άλλο ουδείς δύναται να θέση παρά το τεθέν, το οποίον είναι ο Ιησούς Χριστός. Εάν δε τις εποικοδομή επί το θεμέλιον τούτο χρυσόν, άργυρον, λίθους τιμίους, ξύλα, χόρτον, καλάμην· εκάστου το έργον θέλει φανερωθή· διότι η ημέρα θέλει φανερώσει αυτό, επειδή δια πυρός ανακαλύπτεται· και το πυρ θέλει δοκιμάσει το έργον εκάστου οποίον είναι».—1 Κορινθίους 3:11-13.

Το Θεμέλιο

Γιατί έγραψε ο Παύλος αυτά τα λόγια; Ο Παύλος είχε βάλει σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα οικοδόμησης Χριστιανικών προσωπικοτήτων στην Κόρινθο, αλλά το πρόγραμμα αντιμετώπιζε προβλήματα. Φυσικά, το οικοδομικό πρόγραμμα του Παύλου δεν περιελάμβανε δικά του σαρκικά παιδιά. Περιελάμβανε αυτούς που είχαν γίνει Χριστιανοί μέσω του κηρύγματός του. Αλλά θεωρούσε αυτά τα άτομα πνευματικά του παιδιά, και αυτά που είπε είναι πολύτιμα και για τους γονείς επίσης.—1 Κορινθίους 4:15.

Ο Παύλος είχε πάει στην Κόρινθο λίγο νωρίτερα και είχε ιδρύσει εκεί μια Χριστιανική εκκλησία. Αυτοί που ανταποκρίθηκαν στο κήρυγμά του είχαν κάνει μεγάλες αλλαγές στην προσωπικότητά τους. Μερικοί απ’ αυτούς ήταν πριν ανήθικα άτομα, κλέφτες, ειδωλολάτρες και μέθυσοι. (1 Κορινθίους 6:9-11) Αλλά μπόρεσαν να αλλάξουν υιοθετώντας το Χριστιανικό τρόπο σκέψης επειδή ο Παύλος είχε θέσει, σαν να λέγαμε, ένα καλό θεμέλιο. Ποιο ήταν αυτό το θεμέλιο; «Θεμέλιον άλλο ουδείς δύναται να θέση παρά το τεθέν, το οποίον είναι ο Ιησούς Χριστός».—1 Κορινθίους 3:11.

Πώς έθεσε ο Παύλος αυτό το θεμέλιο καθώς δίδασκε αυτούς τους καινούριους πιστούς στην Κόρινθο; Μας λέει: «Εγώ, αδελφοί, ότε ήλθον προς εσάς, ήλθον ουχί με υπεροχήν λόγου ή σοφίας κηρύττων εις εσάς την μαρτυρίαν του Θεού. Διότι απεφάσισα να μη εξεύρω μεταξύ σας άλλο τι ειμή Ιησούν Χριστόν, και τούτον εσταυρωμένον». (1 Κορινθίους 2:1, 2· Πράξεις 18:5, ΜΝΚ) Δεν έστρεφε την προσοχή στον εαυτό του ούτε μεταμφίεζε την αλήθεια για να της δώσει μια επιφανειακή διανοουμενίστικη γοητεία. Αντίθετα, έστρεφε την προσοχή στον Ιησού Χριστό και στον τρόπο με τον οποίο αυτός είχε χρησιμοποιηθεί από τον Θεό.

Πράγματι, ο Ιησούς είναι ένα εξαιρετικά ισχυρό θεμέλιο για τη Χριστιανική οικοδόμηση. Αυτός προμήθευσε τη λυτρωτική θυσία. Τώρα είναι ουράνιος Βασιλιάς και μ’ αυτή την ιδιότητα σύντομα θα καταστρέψει τους εχθρούς του Θεού στον Αρμαγεδδώνα. Κατόπιν θα εφαρμόσει τη δικαιοσύνη του Θεού στη διάρκεια μιας χιλιετούς βασιλείας και, ως Αρχιερέας του Θεού, θα εξυψώσει σταδιακά το ανθρώπινο γένος σε τελειότητα. Τι άλλο θεμέλιο μπορεί να θέλει ένα άτομο;

Συνεπώς, όταν οικοδομούμε τη Χριστιανική προσωπικότητα στα παιδιά μας, θα κάνουμε καλά να μιμούμαστε τον Παύλο και να βεβαιωνόμαστε ότι εκτιμούν αυτά τα ζωτικά πράγματα. Από τη βρεφική τους ηλικία, πρέπει να διδάσκουμε τα παιδιά μας να αγαπούν τον Ιησού για όσα έχει κάνει και εξακολουθεί να κάνει για εμάς.—1 Πέτρου 1:8.

Το Οικοδόμημα

Ωστόσο, ενώ ο Παύλος είχε θέσει αυτό το θαυμάσιο θεμέλιο, το οικοδομικό έργο υπέστη μερικές ζημιές μετά την αναχώρησή του. (1 Κορινθίους 3:10) Το πρόβλημα δεν ήταν διαφορετικό απ’ αυτό που πολλοί γονείς αντιμετωπίζουν σήμερα. Ανατρέφουν τα παιδιά τους στη Χριστιανική πίστη και είναι σίγουροι ότι τα παιδιά τους καταλαβαίνουν τι είναι η αλήθεια. Αλλά όταν τα παιδιά μεγαλώνουν, εγκαταλείπουν ή απαρνούνται την πίστη. Γιατί συμβαίνει αυτό; Συχνά συμβαίνει εξαιτίας των οικοδομικών υλικών που χρησιμοποιήθηκαν.

Ο Παύλος είπε ότι οι προσωπικότητες μπορούν να οικοδομηθούν με πολύτιμα υλικά: χρυσό, άργυρο και πολύτιμους λίθους. Ή μπορεί να οικοδομηθούν με φτηνά υλικά: ξύλα, χόρτο και καλαμιά. (1 Κορινθίους 3:12) Αν, λοιπόν, ένας οικοδόμος χρησιμοποιεί χρυσό, άργυρο και πολύτιμους λίθους, πρέπει να οικοδομεί ένα ανώτερο είδος κατασκευής, η οποία θα είναι εξέχουσας αξίας. Αλλά ο οικοδόμος που χρησιμοποιεί ξύλα, χόρτο και καλαμιά οικοδομεί απλώς κάτι πρόχειρο, προσωρινό και φτηνό.

Φαίνεται ότι στην Κόρινθο χρησιμοποιούσαν τέτοια σαθρά πνευματικά υλικά. Ορισμένοι που συνέχιζαν να οικοδομούν πάνω στα θεμέλια που είχε αρχίσει να θέτει ο απόστολος Παύλος οικοδομούσαν με φτηνά υλικά, δεν έχτιζαν δυνατές, ανθεκτικές κατασκευές. Οι Κορίνθιοι είχαν αρχίσει να αποβλέπουν σε ανθρώπους, και υπήρχαν διχόνοιες, φθόνοι και διαμάχες ανάμεσά τους. (1 Κορινθίους 1:10-12· 3:1-4) Πώς θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αυτό; Αν χρησιμοποιούσαν καλύτερης ποιότητας ανθεκτικά υλικά.

Αυτά τα υλικά αντιπροσωπεύουν εκείνα τα πολύτιμα χαρακτηριστικά που αποτελούν βασικό μέρος της προσωπικότητας ενός Χριστιανού. Ποια χαρακτηριστικά; Ο απόστολος Πέτρος ανέφερε ένα: «Η δοκιμή [δοκιμασμένη ποιότητα, ΜΝΚ] της πίστεώς σας, πολύ τιμιωτέρα ούσα παρά το χρυσίον». (1 Πέτρου 1:6, 7) Ο Βασιλιάς Σολομών ανέφερε δυο ακόμα: τη σοφία και τη διάκριση, η κατοχή των οποίων ‘είναι καλύτερη από το να έχει κάποιος ασήμι ως κέρδος’. (Παροιμίαι 3:13-15, ΜΝΚ) Και ο Βασιλιάς Δαβίδ μάς υπενθύμισε ότι ο φόβος του Ιεχωβά και η εκτίμηση για τις εντολές του είναι χαρακτηριστικά ‘πιο επιθυμητά από το χρυσάφι’.—Ψαλμός 19:9, 10.

Αυτά και άλλα πολύτιμα υλικά μπορούν να εμφυτευθούν σε Χριστιανικές προσωπικότητες για να βοηθούν τα παιδιά μας να ξεπερνάνε τις δοκιμασίες. Πώς, όμως, μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι οικοδομούμε με τέτοια υλικά; Με το να προσέχουμε την καρδιά, τόσο των παιδιών μας όσο και τη δική μας.

Ένα Επιτυχημένο Οικοδομικό Έργο

Ο ρόλος που παίζει η καρδιά του γονέα σ’ αυτό το οικοδομικό έργο φαίνεται σε μια εντολή που δόθηκε από τον Ιεχωβά στους γονείς στο αρχαίο έθνος του Ισραήλ: «Ούτοι οι λόγοι, τους οποίους εγώ σε προστάζω σήμερον, θέλουσιν είσθαι εν τη καρδία σου». Στη συνέχεια λέει: «Και θέλεις διδάσκει αυτούς επιμελώς εις τα τέκνα σου». (Δευτερονόμιον 6:6, 7) Επομένως, πριν μπορέσουμε να εποικοδομήσουμε άλλους, πρέπει να εποικοδομήσουμε τον εαυτό μας. Τα παιδιά μας θα πρέπει να βλέπουν σε αυτά που λέμε και κάνουμε ότι η δική μας προσωπικότητα είναι φτιαγμένη από τα σωστά υλικά.—Κολοσσαείς 3:9, 10, ΜΝΚ.

Έπειτα, η διδασκαλία μας πρέπει να αγγίξει τη δική τους καρδιά. Ο Ιησούς, ο πιο επιτυχημένος οικοδόμος Χριστιανικών προσωπικοτήτων, άγγιζε τις καρδιές με το να χρησιμοποιεί παραβολές και ερωτήσεις. (Ματθαίος 17:24-27· Μάρκος 13:34) Οι γονείς βρίσκουν ότι αυτές οι ίδιες μέθοδοι διδασκαλίας είναι πολύ αποτελεσματικές. Χρησιμοποιούν παραδείγματα για να κάνουν τις Χριστιανικές αλήθειες να ελκύσουν τις καρδιές των μικρών παιδιών, και χρησιμοποιούν προσεκτικά σχεδιασμένες ερωτήσεις για να διακρίνουν τι σκέφτονται πραγματικά τα μεγαλύτερα παιδιά τους, τι συλλογίζονται στην καρδιά τους.—Παροιμίαι 20:5.

Όταν ο Μωυσής προσπαθούσε να εμφυτεύσει στους Ισραηλίτες την επιθυμία να παραμείνουν πιστοί, είπε: ‘Να φυλάττης τας εντολάς του Ιεχωβά και τα διατάγματα αυτού, . . . δια το καλόν σου’. (Δευτερονόμιον 10:13) Παρόμοια, οι γονείς θα κάνουν καλά, όχι μόνο να εξηγούν ξεκάθαρα στα παιδιά τους ποιοι είναι οι κανόνες του Θεού, αλλά να δείχνουν επίσης, με πειστικό τρόπο, γιατί πράγματα όπως η εντιμότητα, η ηθική καθαρότητα και η καλή συναναστροφή είναι για το καλό τους.

Τελικά, ο Ιησούς είπε: «Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν». (Ιωάννης 17:3) Όταν τα παιδιά φτάσουν να γνωρίσουν τον Ιεχωβά προσωπικά σε μικρή ηλικία, όταν μάθουν να μιλάνε μαζί του για τα προβλήματά τους και αισθανθούν ότι αυτός απαντάει στις προσευχές τους, αναπτύσσουν το πιο ζωτικό μέρος της Χριστιανικής προσωπικότητας: μια προσωπική σχέση με τον Δημιουργό τους.

Το «Πυρ»

Ο Παύλος εξακρίβωσε πως όταν το οικοδομικό έργο στην Κόρινθο δεν γινόταν με τον κατάλληλο τρόπο, άρχιζαν να ριζώνουν κοσμικά γνωρίσματα, όπως σχίσματα και διενέξεις. Αυτό ήταν επικίνδυνο επειδή, όπως εξήγησε, «το πυρ θέλει δοκιμάσει το έργον εκάστου οποίον είναι».—1 Κορινθίους 3:13.

Τι είναι το «πυρ»; Μπορεί να είναι οποιαδήποτε δοκιμασία που φέρνει ο Σατανάς σ’ ένα Χριστιανό. Μπορεί να είναι η πίεση από τους συνομηλίκους, ο σαρκικός πειρασμός, ο υλισμός, ο διωγμός, ακόμα και η διαβρωτική επίδραση των αμφιβολιών. Τέτοιες δοκιμασίες είναι βέβαιο ότι θα έρθουν. «Εκάστου το έργον θέλει φανερωθή· διότι η ημέρα θέλει φανερώσει αυτό, επειδή δια πυρός ανακαλύπτεται». Οι σοφοί γονείς οικοδομούν την προσωπικότητα των παιδιών τους με την πιθανότητα ότι τα παιδιά θα δοκιμαστούν. Αλλά είναι βέβαιοι ότι με τη βοήθεια του Ιεχωβά τα παιδιά τους μπορούν να ξεπεράσουν τη δοκιμασία. Αν οι γονείς έχουν αυτή τη στάση, θα ευλογηθούν πάρα πολύ.

Η Ανταμοιβή

Ο Παύλος είπε: «Εάν το έργον τινός, το οποίον επωκοδόμησε μένη, θέλει λάβει μισθόν [ανταμοιβή, ΜΝΚ]». (1 Κορινθίους 3:14) Ο απόστολος Παύλος έλαβε κάποια ανταμοιβή. Έγραψε στους Χριστιανούς στην πόλη της Θεσσαλονίκης, όπου είχε επίσης κάνει οικοδομικό έργο: «Διότι τις η ελπίς ημών ή η χαρά ή ο στέφανος της καυχήσεως; ή ουχί και σεις έμπροσθεν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού εν τη παρουσία αυτού; Διότι σεις είσθε η δόξα ημών και η χαρά».—1 Θεσσαλονικείς 2:19, 20.

Η μητέρα της Γουάντα έλαβε αυτή την ανταμοιβή. Όταν η 12χρονη Γουάντα χωρίστηκε από τη μητέρα της, στην αρχή έκλαιγε κάθε βράδυ μέχρι να κοιμηθεί. Ύστερα θυμήθηκε τη συμβουλή που της είχε δώσει η μητέρα της να συζητάει τα προβλήματά της με τον Ιεχωβά μέσω προσευχής. Προσευχήθηκε, και σύντομα ύστερα απ’ αυτό σκέφτηκε να κοιτάξει στον τηλεφωνικό κατάλογο για να δει αν υπήρχαν Μάρτυρες του Ιεχωβά εκεί κοντά. Ήρθε σε επαφή μαζί τους και έμαθε ότι μια οικογένεια ζούσε λίγο πιο κάτω από το σπίτι του πατέρα της. «Πόσο πολύ χάρηκα!» λέει η Γουάντα.

Με την ενθάρρυνση αυτής της οικογένειας, η Γουάντα οργάνωσε τον αδελφό της και την αδελφή της, που ήταν πιο μικροί, για να επιστρέψουν στη Χριστιανική δραστηριότητα. «Εγώ ήμουν υπεύθυνη για την προετοιμασία μας για τις συναθροίσεις», εξηγεί. «Έπρεπε να πλένω τα ρούχα μας, να χτενίζω τα παιδιά και να βεβαιώνομαι πως είμαστε καθαροί και ευπαρουσίαστοι». Αυτή ήταν σκληρή δουλειά για ένα νεαρό κορίτσι, αλλά την έκανε. Κάποια φορά ο πατέρας της προσπάθησε να σταματήσει τα παιδιά από το να παρευρίσκονται στις συναθροίσεις, αλλά εκείνα τον παρακάλεσαν να μην το κάνει αυτό, και έτσι τα άφησε να πηγαίνουν.

Αργότερα τα παιδιά επανασυνδέθηκαν με τη μητέρα τους. Όταν η Γουάντα ήταν 15 χρονών, έγινε βαφτισμένη Χριστιανή, και τελικά εξέφρασε την επιθυμία της να γίνει ιεραπόστολος. Ναι, το έργο της μητέρας της Γουάντα άντεξε στη δοκιμασία. Αυτή απόλαυσε την ανταμοιβή, δηλαδή να δει την κόρη της να στέκεται σταθερή υπέρ της αλήθειας αν και ήταν μόνη της. Είθε όλοι οι Χριστιανοί γονείς να έχουν παρόμοια επιτυχία καθώς εργάζονται για να οικοδομήσουν τη Χριστιανική προσωπικότητα στα παιδιά τους.

[Πλαίσιο στη σελίδα 27]

Ενώ, όπως δείχνει αυτό το άρθρο, οι γονείς προσπαθούν σκληρά να οικοδομήσουν τη Χριστιανική προσωπικότητα στα παιδιά τους, τα ίδια τα παιδιά έχουν επίσης μια ευθύνη. Αυτά, όπως όλοι οι Χριστιανοί, πρέπει να κάνουν ένα οικοδομικό έργο που θα περιλαμβάνει τον εαυτό τους. (Εφεσίους 4:22-24) Αν και οι γονείς έχουν τη θαυμάσια ευκαιρία να βοηθήσουν σ’ αυτό, τελικά ο καθένας πρέπει να πάρει τη δική του απόφαση να υπηρετεί τον Ιεχωβά.