Η Παποσύνη—Ιδρύθηκε από τον Χριστό;
«ΜΕΤΑΞΥ του Πέτρου, του πρώτου Επισκόπου της Ρώμης, και του σημερινού μας πάπα, του Ιωάννη Παύλου Β΄, υπήρξε μια μακρά σειρά από 260 και πλέον ανώτατους ποντίφικες». Αυτά λέει ο Καθολικός μοναχός Άντονι Φόι στην Καθολική εβδομαδιαία εφημερίδα της νότιας Αφρικής Ο Σταυρός του Νότου (The Southern Cross). Ο ίδιος συνεχίζει: «Μπορούμε με βεβαιότητα να στρέφουμε την προσοχή σ’ αυτή την αδιάκοπη γραμμή των παπών, όταν μας ζητείται να αποδείξουμε ότι η Καθολική Εκκλησία ιδρύθηκε από τον Ιησού Χριστό».
Μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα ότι αυτή η μακρά γραμμή των παπών άρχισε με τον απόστολο Πέτρο; Σύμφωνα με την Καθολική θεολογία, τέσσερις πάπες, ο Λίνος, ο Ανάκλητος, ο Κλήμης Α΄ και ο Ευάριστος, λέγεται ότι διαδέχτηκαν τον Πέτρο μέχρι το έτος 100 Κ.Χ. Η Αγία Γραφή αναφέρει πράγματι ένα Χριστιανό που ονομαζόταν Λίνος, ο οποίος έζησε στη Ρώμη. (2 Τιμόθεον 4:21) Ωστόσο, δεν υπάρχει τίποτα που να υπονοεί ότι ο Λίνος, ή οποιοσδήποτε άλλος, διαδέχτηκε τον Πέτρο ως πάπας. Ο απόστολος Ιωάννης, ο οποίος έγραψε πέντε από τα βιβλία της Αγίας Γραφής στην τελευταία δεκαετία του πρώτου αιώνα, δεν αναφέρει κανέναν από τους παραπάνω κατ’ όνομα διαδόχους του Πέτρου. Πράγματι, αν υπήρχε κάποιος διάδοχος του Πέτρου, το λογικό δεν θα ήταν να είναι ο ίδιος ο Ιωάννης;
Όσον αφορά τον ισχυρισμό ότι ο Πέτρος ήταν ο πρώτος επίσκοπος της Ρώμης, δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι είχε καν επισκεφτεί αυτή την πόλη. Στην πραγματικότητα, ο ίδιος ο Πέτρος δηλώνει ότι έγραψε την πρώτη του επιστολή από τη Βαβυλώνα. (1 Πέτρου 5:13) Το επιχείρημα των Καθολικών πως ο Πέτρος χρησιμοποίησε το όνομα «Βαβυλώνα» ως κρυπτογραφική αναφορά στη Ρώμη είναι αβάσιμο. Η πραγματική Βαβυλώνα υπήρχε στις μέρες του Πέτρου. Επίσης, η Βαβυλώνα είχε μια αρκετά μεγάλη Ιουδαϊκή κοινότητα. Αφού ο Ιησούς διόρισε τον Πέτρο να επικεντρώσει το κήρυγμά του στους περιτμημένους Ιουδαίους, είναι εντελώς λογικό να πιστεύουμε ότι ο Πέτρος επισκέφτηκε τη Βαβυλώνα γι’ αυτόν το σκοπό.—Γαλάτας 2:9.
Σημειώστε, επίσης, ότι ο Πέτρος ποτέ δεν αναφέρθηκε στον εαυτό του σαν να ήταν κάτι περισσότερο από ένας απόστολος του Χριστού. (2 Πέτρου 1:1) Πουθενά στην Αγία Γραφή δεν αποκαλείται «Άγιος Πατέρας», «Ανώτατος Ποντίφικας» ή «Πάπας» (λατινικά, παπά, όρος που σημαίνει «Πατέρας» και δείχνει τρυφερότητα). Αντίθετα, είχε προσκολληθεί ταπεινά στα λόγια του Ιησού στα εδάφια Ματθαίος 23:9, 10: «Και πατέρα σας μη ονομάσητε επί της γης· διότι είς είναι ο Πατήρ σας, ο εν τοις ουρανοίς. Μηδέ ονομασθήτε καθηγηταί [ηγέτες, ΜΝΚ]· διότι είς είναι ο καθηγητής [ηγέτης, ΜΝΚ] σας, ο Χριστός». Ο Πέτρος δεν δέχτηκε εκδηλώσεις λατρευτικού σεβασμού. Όταν ο Ρωμαίος εκατόνταρχος Κορνήλιος «έπεσεν εις τους πόδας αυτού και προσεκύνησεν . . . , ο Πέτρος εσήκωσεν αυτόν, λέγων· Σηκώθητι· και εγώ αυτός άνθρω- πος είμαι».—Πράξεις 10:25, 26.
Όσον αφορά τους 260 υποτιθέμενους πάπες, ο ιερέας Φόι παραδέχεται: «Αρκετοί απ’ αυτούς υπήρξαν ανάξιοι του υψηλού αξιώματός τους». Σε μια προσπάθεια να το δικαιολογήσει αυτό, η Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια (New Catholic Encyclopedia) δηλώνει: «Αυτό που είχε σημασία για κυβερνητικούς σκοπούς ήταν το αξίωμα και όχι ο προσωπικός χαρακτήρας του κάθε πάπα. Αυτός μπορεί προσωπικά να ήταν ένας άγιος, μια μετριότητα ή ακόμα και ένας αχρείος». Αλλά πιστεύετε ότι ο Χριστός θα χρησιμοποιούσε τέτοιους άντρες για να τον αντιπροσωπεύουν;
Όπως κι αν έχει το ζήτημα, ο ισχυρισμός ότι η παποσύνη ιδρύθηκε από τον Ιησού απλώς δεν υποστηρίζεται από την Αγία Γραφή. Σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια της Θρησκείας (Encyclopedia of Religion), ακόμα και σύγχρονοι Καθολικοί σχολιαστές παραδέχονται ότι «δεν υπάρχει άμεση βιβλική απόδειξη ότι ο Ιησούς ίδρυσε την παποσύνη ως ένα μόνιμο αξίωμα μέσα στην εκκλησία».