Να Φοβάστε τον Ιεχωβά και να Δοξάζετε το Άγιο Όνομά Του
‘Τις δεν θέλει σε φοβηθή, Ιεχωβά, και δοξάσει το όνομά σου; διότι είσαι μόνος όσιος’.—ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ 15:4.
1, 2. (α) Πώς άνοιξε ο Ιεχωβά ουράνιους καταρράκτες στη διάρκεια του 1991; (β) Τι εμπειρίες έζησε ένας πιστός ιεραπόστολος που τον ώθησαν να δώσει τη συμβουλή: «Να φοβάστε τον Ιεχωβά»; (Βλέπε επίσης Βιβλίο Έτους 1991, σελίδες 187-189.)
Ο ΙΕΧΩΒΑ ‘άνοιξε τους καταρράκτες του ουρανού και εξέχυσε την ευλογία ώστε δεν υπήρχε τόπος γι’ αυτήν’. Αυτά τα λόγια θα μπορούσαν να εφαρμοστούν επανειλημμένα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά στους σύγχρονους καιρούς. (Μαλαχίας 3:10) Για παράδειγμα, στη διάρκεια του υπηρεσιακού έτους 1991, η Χριστιανική συναναστροφή πλημμύριζε από τον ενθουσιασμό των επισκεπτών Μαρτύρων και των τοπικών εκπροσώπων σε ειδικές συνελεύσεις που διεξάχθηκαν ολόγυρα στη γη—από τις Συνελεύσεις «Καθαρή Γλώσσα» στο Μπουένος Άιρες στη Νότια Αμερική· και στη Μανίλα, την Ταϊπέι και την Μπανγκόκ στην Ανατολή· μέχρι τις Συνελεύσεις «Άνθρωποι που Αγαπούν την Ελευθερία» στη Βουδαπέστη, στο Ζάγκρεμπ και στην Πράγα (16-18 Αυγούστου 1991) στην Ανατολική Ευρώπη.
2 Πόση χαρά έδωσε στους εκπροσώπους από άλλες χώρες να συναντήσουν παλαίμαχους πιστούς Μάρτυρες σ’ εκείνα τα μέρη! Για παράδειγμα, στην Μπανγκόκ, ο Φρανκ Ντιούαρ—που ήταν κάποτε ο μοναδικός ευαγγελιζόμενος της Βασιλείας στην Ταϋλάνδη—μίλησε για τα 58 χρόνια που έχει αφιερώσει στην ιεραποστολική υπηρεσία. Οι δραστηριότητές του έφταναν από τα νησιά του Ειρηνικού ως τη Νοτιοανατολική Ασία και ακόμα στην Κίνα. Αντιμετώπισε κινδύνους από ναυάγιο, από άγρια ζώα στις ζούγκλες, από τροπικές ασθένειες και από το απάνθρωπο καθεστώς των Ιαπώνων στρατοκρατών. Όταν ρωτήθηκε ποια συμβουλή θα έδινε στους εκπροσώπους, η απάντησή του ήταν απλή: «Να φοβάστε τον Ιεχωβά!»
3. Γιατί θα πρέπει να εκδηλώνουμε θεοσεβή φόβο;
3 «Να φοβάστε τον Ιεχωβά!» Πόσο σπουδαίο είναι για όλους εμάς να καλλιεργούμε αυτόν τον υγιή φόβο! ‘Αρχή σοφίας ο φόβος του Ιεχωβά’. (Ψαλμός 111:10) Αυτός ο φόβος δεν είναι ένας νοσηρός τρόμος του Ιεχωβά. Αντίθετα, είναι βαθύς σεβασμός για τη μεγαλειότητά του η οποία προκαλεί δέος και για τις θεϊκές του ιδιότητες, που βασίζεται στην ενόραση που λαβαίνουμε μέσω μελέτης του Λόγου του Θεού. Στα εδάφια Αποκάλυψις 15:3, 4, η ωδή του Μωυσή και του Αρνιού διακηρύττει: ‘Μεγάλα και θαυμαστά τα έργα σου, Ιεχωβά Θεέ παντοκράτωρ· δίκαιαι και αληθιναί αι οδοί σου, βασιλεύ των αγίων. Τις δεν θέλει σε φοβηθή, Ιεχωβά, και δοξάσει το όνομά σου; διότι είσαι μόνος όσιος’. Από οσιότητα προς τους λάτρεις του, ο Ιεχωβά έχει ‘βιβλίον ενθυμήσεως ενώπιον αυτού περί των φοβουμένων τον Ιεχωβά και των ευλαβουμένων το όνομα αυτού’. Αυτοί ανταμείβονται με αιώνια ζωή.—Μαλαχίας 3:16· Αποκάλυψις 20:12, 15.
Ο Θεοσεβής Φόβος Θριαμβεύει
4. Ποια αρχαία απελευθέρωση θα πρέπει να μας ενθαρρύνει να φοβόμαστε τον Ιεχωβά;
4 Όταν ο Ισραήλ βγήκε από την Αίγυπτο του Φαραώ, ο Μωυσής έδειξε καθαρά ότι φοβόταν μόνο τον Ιεχωβά. Σύντομα, οι Ισραηλίτες παγιδεύτηκαν ανάμεσα στην Ερυθρά Θάλασσα και την ισχυρή στρατιωτική μηχανή της Αιγύπτου. Τι μπορούσαν να κάνουν; ‘Είπεν ο Μωυσής προς τον λαόν, Μη φοβείσθε· σταθήτε και βλέπετε την σωτηρίαν του Ιεχωβά, την οποίαν θέλει κάμει εις εσάς σήμερον· διότι τους Αιγυπτίους, τους οποίους είδετε σήμερον, δεν θέλετε ιδεί αυτούς πλέον εις τον αιώνα· ο Ιεχωβά θέλει πολεμήσει δια σας· σεις δε θέλετε μένει ήσυχοι’. Θαυματουργικά, ο Ιεχωβά διαχώρισε τα νερά. Οι Ισραηλίτες πέρασαν βαδίζοντας στον πυθμένα της θάλασσας. Κατόπιν τα νερά έπεσαν με πάταγο πάλι πίσω στη θέση τους. Ο στρατός του Φαραώ εξαφανίστηκε. Ο Ιεχωβά έσωσε εκείνο το θεοφοβούμενο έθνος, ενώ ταυτόχρονα εκτέλεσε κρίση στην ασεβή Αίγυπτο. Με παρόμοιο τρόπο σήμερα θα κάνει φανερή την οσιότητά του απελευθερώνοντας τους θεοφοβούμενους Μάρτυρές του από τον κόσμο του Σατανά.—Έξοδος 14:13, 14· Ρωμαίους 15:4.
5, 6. Ποια γεγονότα που συνέβησαν τον καιρό του Ιησού του Ναυή δείχνουν ότι θα πρέπει να φοβόμαστε τον Ιεχωβά και όχι τους ανθρώπους;
5 Μετά την Έξοδο από την Αίγυπτο, ο Μωυσής έστειλε 12 κατασκόπους στη Γη της Επαγγελίας. Οι δέκα τρομοκρατήθηκαν βλέποντας τους γιγαντιαίους κατοίκους και προσπάθησαν να αποτρέψουν τον Ισραήλ από το να μπει στη γη. Αλλά οι άλλοι δύο, ο Ιησούς του Ναυή και ο Χάλεβ, ανέφεραν: ‘Η γη είναι γη αγαθή σφόδρα σφόδρα· εάν ο Ιεχωβά ευαρεστήται εις ημάς, τότε θέλει φέρει ημάς εις την γην ταύτην και θέλει δώσει αυτήν εις ημάς, γην ρέουσαν γάλα και μέλι· μόνον μη αποστατείτε κατά του Ιεχωβά μηδέ φοβείσθε τον λαόν της γης· διότι αυτοί είναι ψωμίον δι’ ημάς· η σκέπη αυτών απεσύρθη επάνωθεν αυτών, και ο Ιεχωβά είναι μεθ’ ημών· μη φοβείσθε αυτούς’.—Αριθμοί 14:7-9.
6 Ωστόσο, εκείνοι οι Ισραηλίτες ενέδωσαν στο φόβο του ανθρώπου. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ποτέ δεν έφτασαν στη Γη της Επαγγελίας. Αλλά ο Ιησούς του Ναυή και ο Χάλεβ, μαζί με μια καινούρια γενιά Ισραηλιτών, είχαν το προνόμιο να μπουν σ’ αυτή την εκλεκτή γη και να καλλιεργήσουν τα αμπέλια και τους ελαιώνες της. Στην αποχαιρετιστήρια ομιλία του προς το συγκεντρωμένο λαό Ισραήλ, ο Ιησούς του Ναυή έδωσε την εξής συμβουλή: ‘Φοβήθητε τον Ιεχωβά και λατρεύσατε αυτόν εν ακεραιότητι και αληθεία’. Και ο Ιησούς του Ναυή πρόσθεσε: ‘Εγώ και ο οίκος μου θέλομεν λατρεύει τον Ιεχωβά’. (Ιησούς του Ναυή 24:14, 15) Πόσο ενθαρρύνουν αυτά τα λόγια τους οικογενειάρχες και όλους τους άλλους να φοβούνται τον Ιεχωβά καθώς ετοιμαζόμαστε να περάσουμε στο δίκαιο νέο κόσμο του Θεού!
7. Πώς τόνισε ο Δαβίδ τη σπουδαιότητα του φόβου του Θεού;
7 Ο Δαβίδ, ο νεαρός βοσκός, εκδήλωσε επίσης υποδειγματικό φόβο του Ιεχωβά όταν προκάλεσε τον Γολιάθ στο όνομα του Θεού. (1 Σαμουήλ 17:45, 47) Λίγο πριν πεθάνει, ο Δαβίδ μπορούσε να διακηρύξει: ‘Πνεύμα Ιεχωβά ελάλησε δι’ εμού, και ο λόγος αυτού ήλθεν επί της γλώσσης μου. Ο Θεός του Ισραήλ είπε προς εμέ, ο Βράχος του Ισραήλ ελάλησεν, Ο εξουσιάζων επί ανθρώπους ας ήναι δίκαιος, εξουσιάζων μετά φόβου Θεού· και θέλει είσθαι ως το φως της πρωίας, όταν ανατέλλη ο ήλιος πρωίας ανεφέλου’. (2 Σαμουήλ 23:2-4) Αυτός ο φόβος του Θεού λείπει εντελώς από τους άρχοντες αυτού του κόσμου, και πόσο τραγικά είναι τα αποτελέσματα! Πόσο διαφορετικά θα είναι τα πράγματα όταν ο Ιησούς, ‘ο υιός του Δαβίδ’, θα κυβερνά τη γη με φόβο του Ιεχωβά!—Ματθαίος 21:9.
Ενήργησαν με Φόβο του Ιεχωβά
8. Γιατί ευημερούσε ο Ιούδας υπό τον Ιωσαφάτ, και τι δείχνει αυτό για τις ημέρες μας;
8 Εκατό περίπου χρόνια μετά το θάνατο του Δαβίδ, ο Ιωσαφάτ έγινε βασιλιάς στον Ιούδα. Ήταν κι αυτός ένας βασιλιάς που υπηρέτησε με φόβο του Ιεχωβά. Αποκατέστησε τη θεοκρατική τάξη στον Ιούδα, τοποθέτησε κριτές σε όλη τη χώρα και τους έδωσε τις εξής οδηγίες: ‘Δεν κρίνετε κρίσιν ανθρώπου, αλλά του Ιεχωβά, όστις είναι μεθ’ υμών εν τη κρισολογία· τώρα λοιπόν ας ήναι εφ’ υμάς ο φόβος του Ιεχωβά· προσέχετε εις τας πράξεις σας· διότι δεν είναι αδικία παρά Ιεχωβά τω Θεώ ημών ουδέ προσωποληψία ουδέ δωροδοκία. . . . Ούτω θέλετε κάμνει εν φόβω Ιεχωβά, εν πίστει και εν καρδία τελεία’. (2 Χρονικών 19:6-9) Έτσι, ο Ιούδας ευημερούσε με φόβο του Ιεχωβά, όπως ακριβώς και ο λαός του Θεού ωφελείται από την υπηρεσία των συμπονετικών επισκόπων σήμερα.
9, 10. Πώς θριάμβευσε ο Ιωσαφάτ με φόβο του Ιεχωβά;
9 Ωστόσο, ο Ιούδας είχε εχθρούς. Αυτοί ήταν αποφασισμένοι να εξαλείψουν το έθνος του Θεού. Οι ενωμένες στρατιωτικές δυνάμεις του Αμμών, του Μωάβ και του όρους Σηείρ εισέβαλαν στο ιουδαϊκό έδαφος και απείλησαν την Ιερουσαλήμ. Ήταν ένας ισχυρός στρατός. Ο Ιωσαφάτ στράφηκε στον Ιεχωβά με προσευχή ‘και ίστατο πας ο Ιούδας ενώπιον του Ιεχωβά με τα βρέφη αυτών, τας γυναίκας αυτών και τους υιούς αυτών’. Κατόπιν, ως απάντηση σ’ αυτή την προσευχή, το πνεύμα του Ιεχωβά ήρθε πάνω στον Λευίτη Ιααζιήλ, ο οποίος είπε: ‘Ούτω λέγει Ιεχωβά προς υμάς· Μη φοβείσθε σεις μηδέ πτοηθήτε από προσώπου τούτου του μεγάλου πλήθους· διότι η μάχη δεν είναι υμών, αλλά του Θεού· κατάβητε αύριον εναντίον αυτών· . . . δεν θέλετε πολεμήσει σεις εν ταύτη τη μάχη· παρουσιάσθητε, στήτε και ιδέτε την μεθ’ υμών σωτηρίαν του Ιεχωβά, Ιούδα και Ιερουσαλήμ· μη φοβείσθε μηδέ πτοηθήτε· αύριον εξέλθετε εναντίον αυτών· και ο Ιεχωβά μεθ’ υμών’.—2 Χρονικών 20:5-17.
10 Το επόμενο πρωί, οι άντρες του Ιούδα σηκώθηκαν νωρίς. Καθώς υπάκουα έβγαιναν για να συναντήσουν τον εχθρό, ο Ιωσαφάτ σηκώθηκε και είπε: ‘Ακούσατέ μου, Ιούδα και οι κατοικούντες την Ιερουσαλήμ· πιστεύσατε εις Ιεχωβά τον Θεόν υμών, και θέλετε στερεωθή· πιστεύσατε τους προφήτας αυτού και θέλετε ευοδωθή’. Μπροστά από τους οπλισμένους άντρες βάδιζε μια χορωδία ψαλμωδών, οι οποίοι έψελναν στον Ιεχωβά: ‘Δοξολογείτε τον Ιεχωβά, διότι το έλεος αυτού μένει εις τον αιώνα’. Ο Ιεχωβά εκδήλωσε αυτό το έλεος ρίχνοντας τις στρατιές του εχθρού σε τέτοια σύγχυση που αφανίστηκαν μεταξύ τους. Όταν οι άντρες του Ιούδα έφτασαν στη σκοπιά, στην έρημο, το μόνο που είχε απομείνει ήταν τα πτώματα των εχθρών.—2 Χρονικών 20:20-24.
11. Όσον αφορά το φόβο, πώς διαφέρουν τα έθνη από το λαό του Θεού;
11 Όταν τα γειτονικά έθνη άκουσαν γι’ αυτή τη θαυματουργική απελευθέρωση, «φόβος Θεού» ήρθε πάνω τους. Απεναντίας, το έθνος που υπάκουσε με φόβο του Ιεχωβά είχε τώρα «ανάπαυσιν κυκλόθεν». (2 Χρονικών 20:29, 30) Παρόμοια, όταν ο Ιεχωβά θα εκτελέσει κρίση στον Αρμαγεδδώνα, τα έθνη θα νιώθουν φόβο του Θεού και του Εκτελεστή Γιου του, του Ιησού Χριστού, και δεν θα μπορέσουν να σταθούν τη μεγάλη ημέρα της θεϊκής οργής.—Αποκάλυψις 6:15-17.
12. Πώς έχει ανταμειφθεί ο φόβος του Ιεχωβά σε περασμένες εποχές;
12 Ο υγιής φόβος του Ιεχωβά φέρνει πλούσιες ανταμοιβές. Ο Νώε «έκανε, από φόβον ευλαβικόν, την κιβωτόν δια να σώση την οικογένειάν του». (Εβραίους 11:7, ΚΔΤΚ) Και όσο για τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα, είναι καταγραμμένο ότι, ύστερα από μια περίοδο διωγμού, η εκκλησία ‘είχε ειρήνην, οικοδομούμενη και περιπατούσα εν τω φόβω του Ιεχωβά, και δια της παρηγορίας του Αγίου Πνεύματος επληθύνετο’—παρόμοια μ’ αυτό που συμβαίνει στην Ανατολική Ευρώπη σήμερα.—Πράξεις 9:31.
Να Αγαπάτε το Καλό, Να Μισείτε το Κακό
13. Πώς και μόνο μπορούμε να δοκιμάσουμε την ευλογία του Ιεχωβά;
13 Ο Ιεχωβά είναι καλός με πλήρη έννοια. Συνεπώς, ‘ο φόβος του Ιεχωβά είναι να μισή τις το κακόν’. (Παροιμίαι 8:13) Έχει γραφτεί για τον Ιησού: «Ηγάπησας δικαιοσύνην και εμίσησας ανομίαν· δια τούτο έχρισέ σε, ο Θεός, ο Θεός σου, έλαιον αγαλλιάσεως». (Εβραίους 1:9) Αν εμείς, όπως κι ο Ιησούς, επιθυμούμε την ευλογία του Ιεχωβά, θα πρέπει να απεχθανόμαστε την κακία, την ανηθικότητα, τη βία και την πλεονεξία του υπερήφανου κόσμου του Σατανά. (Παράβαλε Παροιμίαι 6:16-19.) Πρέπει να αγαπούμε ό,τι αγαπάει ο Ιεχωβά και να μισούμε ό,τι μισεί. Πρέπει να φοβόμαστε μην κάνουμε κάτι που θα δυσαρεστήσει τον Ιεχωβά. ‘Δια του φόβου του Ιεχωβά εκκλίνουσιν οι άνθρωποι από του κακού’.—Παροιμίαι 16:6.
14. Πώς μας παρέχει ο Ιησούς ένα υπόδειγμα;
14 Ο Ιησούς άφησε ένα υπόδειγμα σ’ εμάς για να ακολουθήσουμε τα ίχνη του προσεκτικά. «Τις κοροϊδίες δεν τις ανταπέδιδε, κι όταν έπασχε δεν απειλούσε· εμπιστευόταν στο δίκαιο Κριτή». (1 Πέτρου 2:21-23, ΝΔΜ) Ενεργώντας με φόβο του Ιεχωβά, μπορούμε κι εμείς να υπομένουμε τον ονειδισμό, το χλευασμό, το διωγμό, που επιφέρει πάνω μας ο κόσμος του Σατανά.
15. Γιατί θα πρέπει να φοβόμαστε τον Ιεχωβά και όχι εκείνους που μπορούν να σκοτώσουν το σώμα;
15 Στο εδάφιο Ματθαίος 10:28, ΚΔΤΚ, ο Ιησούς μάς νουθετεί: «Μη φοβάσθε εκείνους που σκοτώνουν το σώμα, αλλά δεν μπορούν να σκοτώσουν την ψυχήν. Να φοβάσθε μάλλον εκείνον, που μπορεί να κάνη και ψυχήν και σώμα να χαθούν εις την γέενναν». Ακόμα κι αν κάποιος που φοβάται τον Ιεχωβά θανατωθεί από τον εχθρό, οι οδύνες του θανάτου δεν θα είναι παρά στιγμιαίες. (Ωσηέ 13:14) Όταν αναστηθεί, αυτό το άτομο θα μπορεί να πει: «Πού, θάνατε, το κέντρον σου [το κεντρί σου, ΜΝΚ]; πού, άδη, η νίκη σου;»—1 Κορινθίους 15:55.
16. Πώς έδειξε ο Ιησούς φόβο του Ιεχωβά, και πώς Τον δόξασε;
16 Ο ίδιος ο Ιησούς παρέχει ένα έξοχο παράδειγμα για όλους όσους αγαπούν τη δικαιοσύνη του Ιεχωβά και μισούν το κακό. Ο φόβος του για τον Ιεχωβά αντανακλάται στα τελικά του λόγια προς τους μαθητές του, όπως αυτά έχουν καταγραφεί στο εδάφιο Ιωάννης 16:33: «Ταύτα ελάλησα προς εσάς, δια να έχητε ειρήνην εν εμοί. Εν τω κόσμω θέλετε έχει θλίψιν· αλλά θαρσείτε, εγώ ενίκησα τον κόσμον». Η αφήγηση του Ιωάννη συνεχίζει: «Ταύτα ελάλησεν ο Ιησούς, και ύψωσε τους οφθαλμούς αυτού εις τον ουρανόν και είπε· Πάτερ, ήλθεν η ώρα· δόξασον τον Υιόν σου, δια να σε δοξάση και ο Υιός σου . . . Εφανέρωσα το όνομά σου εις τους ανθρώπους, τους οποίους μοι έδωκας εκ του κόσμου».—Ιωάννης 17:1-6.
Να Φοβάστε τον Ιεχωβά και να τον Αινείτε
17. Με ποιους τρόπους μπορούμε να μιμηθούμε το παράδειγμα του Ιησού;
17 Μπορούμε εμείς σήμερα να μιμηθούμε το θαρραλέο παράδειγμα του Ιησού; Ασφαλώς και μπορούμε, αν έχουμε φόβο του Ιεχωβά! Ο Ιησούς έχει κάνει γνωστά σ’ εμάς το λαμπρό όνομα και τις λαμπρές ιδιότητες του Ιεχωβά. Με το να φοβόμαστε τον Ιεχωβά ως τον Υπέρτατο Κυρίαρχό μας, τον εξυψώνουμε πολύ πάνω απ’ όλους τους άλλους θεούς, περιλαμβανομένης και της ανώνυμης, μυστηριακής Τριάδας του Χριστιανικού κόσμου. Ο Ιησούς υπηρετούσε τον Ιεχωβά με υγιή φόβο, και δεν πιάστηκε στην παγίδα του φόβου του θνητού ανθρώπου. «Εν ταις ημέραις της σαρκός αυτού [ο Χριστός], . . . μετά κραυγής δυνατής και δακρύων προσέφερε δεήσεις και ικεσίας προς τον δυνάμενον να σώζη αυτόν εκ του θανάτου, και εισηκούσθη δια την ευλάβειαν αυτού [για το θεοσεβή του φόβο, ΜΝΚ]». Όπως κι ο Ιησούς, ας φοβόμαστε κι εμείς τον Ιεχωβά καθώς συνεχίζουμε να μαθαίνουμε την υπακοή μέσω των όσων παθαίνουμε—πάντοτε με την αιώνια σωτηρία ως στόχο μας.—Εβραίους 5:7-9.
18. Πώς μπορούμε να αποδίδουμε στον Θεό ιερή υπηρεσία με θεοσεβή φόβο;
18 Πιο κάτω, στην ίδια επιστολή προς τους Εβραίους Χριστιανούς, ο Παύλος προτρέπει τους χρισμένους Χριστιανούς: «Παραλαμβάνοντες βασιλείαν ασάλευτον, ας κρατώμεν την χάριν, δια της οποίας να λατρεύωμεν ευαρέστως τον Θεόν με σέβας και ευλάβειαν [αποδίδουμε ευπρόσδεκτα στον Θεό ιερή υπηρεσία με θεοσεβή φόβο και δέος, ΜΝΚ]». Σήμερα, ο ‘πολύς όχλος’ συμμετέχει σ’ αυτή την ιερή υπηρεσία. Και τι περιλαμβάνει αυτή; Αφού αναφέρει την παρ’ αξία καλοσύνη που έδειξε ο Ιεχωβά προμηθεύοντας τη θυσία του Γιου Του, του Ιησού Χριστού, ο Παύλος λέει: «Δι’ αυτού λοιπόν ας αναφέρωμεν πάντοτε εις τον Θεόν θυσίαν αινέσεως, τουτέστι καρπόν χειλέων ομολογούντων το όνομα αυτού». (Εβραίους 12:28· 13:12, 15) Από εκτίμηση για την παρ’ αξία καλοσύνη του Ιεχωβά, θα πρέπει να θέλουμε να αφιερώνουμε κάθε διαθέσιμη ώρα στην ιερή του υπηρεσία. Ως όσιοι σύντροφοι του υπολοίπου των χρισμένων Χριστιανών, τα μέλη του πολύ όχλου σήμερα επιτελούν το μεγαλύτερο μέρος αυτής της υπηρεσίας. Αυτοί αποδίδουν τη σωτηρία στον Θεό και στον Χριστό, καθώς στέκονται με συμβολική έννοια ενώπιον του θρόνου του Θεού, και ‘αποδίδουν [στον Θεό] ιερή υπηρεσία μέρα και νύχτα’.—Αποκάλυψις 7:9, 10· 7:15, ΜΝΚ.
Να Δοξάζετε τον Ιεχωβά στην Αιωνιότητα
19, 20. Ποια δυο είδη φόβου θα γίνουν φανερά ‘την ημέρα του Ιεχωβά’;
19 Η ένδοξη ημέρα της δικαίωσης του Ιεχωβά πλησιάζει γοργά! ‘Ιδού, έρχεται ημέρα, ήτις θέλει καίει ως κλίβανος· και πάντες οι υπερήφανοι και πάντες οι πράττοντες ασέβειαν θέλουσιν είσθαι άχυρον· και η ημέρα η ερχομένη θέλει κατακαύσει αυτούς, λέγει ο Ιεχωβά των δυνάμεων’. Αυτός ο καταστροφικός καιρός είναι ‘η ημέρα του Ιεχωβά η μεγάλη και επιφανής [που εμπνέει φόβο, ΜΝΚ]’. (Μαλαχίας 4:1, 5) Θα φέρει «ταραχή [τρόμο, ΜΝΚ]» στις καρδιές των πονηρών, οι οποίοι «δε θα γλιτώσουν».—Ιερεμίας 8:15· 1 Θεσσαλονικείς 5:3, ΝΔΜ.
20 Ο λαός του Ιεχωβά, όμως, εμπνέεται από ένα διαφορετικό είδος φόβου. Ο άγγελος στον οποίο δόθηκε «ευαγγέλιον αιώνιον» τους έχει καλέσει με δυνατή φωνή λέγοντας: «Φοβήθητε τον Θεόν και δότε δόξαν εις αυτόν, διότι ήλθεν η ώρα της κρίσεως αυτού». (Αποκάλυψις 14:6, 7) Θα μείνουμε γεμάτοι δέος μπροστά σ’ αυτή την κρίση καθώς ο φοβερός καύσωνας του Αρμαγεδδώνα θα κατακαίει τον κόσμο του Σατανά. Ο υγιής φόβος του Ιεχωβά θα χαραχτεί ανεξίτηλα στην καρδιά μας. Είθε να ευνοηθούμε τότε με το να είμαστε ανάμεσα στους ‘σωσμένους που επικαλέστηκαν το όνομα του Ιεχωβά’!—Ιωήλ 2:31, 32· Ρωμαίους 10:13.
21. Σε ποιες ευλογίες θα οδηγήσει ο φόβος του Ιεχωβά;
21 Θαυμαστές ευλογίες θα ακολουθήσουν, μια από τις οποίες θα είναι «έτη ζωής» που θα συνεχίζονται σε όλη την αιωνιότητα! (Παροιμίαι 9:11· Ψαλμός 37:9-11, 29) Συνεπώς, είτε η ελπίδα μας είναι να κληρονομήσουμε τη Βασιλεία είτε να υπηρετήσουμε στην επικράτειά της στη γη, ας συνεχίζουμε τώρα να αποδίδουμε στον Θεό ιερή υπηρεσία με θεοσεβή φόβο και δέος. Ας συνεχίζουμε να δοξάζουμε το άγιο όνομά του. Και ποιο θα είναι το ευλογητό αποτέλεσμα; Παντοτινή ευγνωμοσύνη για το ότι πήραμε σοβαρά υπόψη μας τη σοφή συμβουλή να φοβόμαστε τον Ιεχωβά πάντοτε!
Πώς θα Απαντούσατε;
◻ Τι σημαίνει η έκφραση ‘φόβος του Ιεχωβά’;
◻ Πώς ωφέλησε ο φόβος του Θεού το λαό του στους αρχαίους χρόνους;
◻ Ποιο είναι το υπόδειγμα θεοσεβούς φόβου που άφησε σ’ εμάς ο Ιησούς;
◻ Πώς μπορούμε να διακρατούμε ακεραιότητα με φόβο του Ιεχωβά;
[Εικόνα στη σελίδα 18]
Στο βιβλίο Αποκάλυψις βλέπουμε τους αδελφούς του Ιησού να ψέλνουν «την ωδήν Μωυσέως», μια ωδή που αινεί τον Ιεχωβά
[Εικόνα στη σελίδα 20]
Ο στρατός του Ιωσαφάτ θριαμβεύει με φόβο του Ιεχωβά
[Εικόνα στη σελίδα 23]
«Έτη ζωής» που θα συνεχίζονται σε όλη την αιωνιότητα θα είναι η ανταμοιβή εκείνων που φοβούνται τον Ιεχωβά