Αληθινή Ελευθερία—Από Ποια Πηγή;
«Του περιπατούντος ανθρώπου δεν είναι το να κατευθύνη τα διαβήματα αυτού. Κύριε, παίδευσόν με [Διόρθωνέ με, Ιεχωβά, ΜΝΚ]».—ΙΕΡΕΜΙΑΣ 10:23, 24.
1, 2. Πώς θεωρούν οι περισσότεροι άνθρωποι την ελευθερία, αλλά τι άλλο χρειάζεται να εξετάσει κανείς;
ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ εκτιμάτε την αληθινή ελευθερία. Θέλετε να είστε ελεύθεροι να εκφράζετε τις απόψεις σας, ελεύθεροι να αποφασίζετε πού και πώς θα ζείτε. Θέλετε να διαλέγετε τη δουλειά που θα κάνετε, να διαλέγετε το φαγητό, τη μουσική, τους φίλους σας. Έχετε προτιμήσεις για πολλά πράγματα, μεγάλα και μικρά. Κανένα φυσιολογικό άτομο δεν θέλει να είναι υποδουλωμένο σε δικτατορικούς ηγέτες, έχοντας λίγη ή καθόλου ελευθερία εκλογής.
2 Ωστόσο, δεν θα θέλατε επίσης έναν κόσμο στον οποίο τόσο οι άλλοι όσο κι εσείς θα ωφελούσασταν από την αληθινή ελευθερία; Δεν θα θέλατε έναν κόσμο στον οποίο θα προστατευόταν η ελευθερία τόσο ώστε κάθε άνθρωπος να μπορεί να ζει όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένα; Και, αν ήταν δυνατόν να γίνει αυτό, δεν θα θέλατε επίσης έναν κόσμο απελευθερωμένο από το φόβο, το έγκλημα, την πείνα, τη φτώχεια, τη μόλυνση, τις αρρώστιες και τον πόλεμο; Σίγουρα αυτές οι ελευθερίες είναι πάρα πολύ επιθυμητές.
3. Γιατί θεωρούμε πολύτιμη την ελευθερία;
3 Γιατί εμείς οι άνθρωποι θέλουμε τόσο έντονα την ελευθερία; Η Αγία Γραφή δηλώνει: ‘Όπου είναι το Πνεύμα του Ιεχωβά, εκεί ελευθερία’. (2 Κορινθίους 3:17) Άρα, ο Ιεχωβά είναι ο Θεός της ελευθερίας. Και εφόσον μας δημιούργησε ‘κατ’ εικόνα και ομοίωσή’ του, μας έχει προικίσει με ελεύθερη βούληση ώστε να μπορούμε να εκτιμούμε και να ωφελούμαστε από την ελευθερία.—Γένεσις 1:26.
Κατάχρηση της Ελευθερίας
4, 5. Πώς έχει γίνει κατάχρηση της ελευθερίας στο διάβα της ιστορίας;
4 Στο διάβα της ιστορίας εκατομμύρια άνθρωποι έχουν υποδουλωθεί, έχουν βασανιστεί ή θανατωθεί, επειδή κάποιοι άλλοι έκαναν κατάχρηση της ελεύθερης βούλησης. Η Αγία Γραφή αφηγείται ότι πριν από 3.500 χρόνια περίπου «κατεδυνάστευον οι Αιγύπτιοι τους υιούς Ισραήλ αυστηρώς· και κατεπίκραινον την ζωήν αυτών δια της σκληράς δουλείας». (Έξοδος 1:13, 14) Η Αμερικανική Εγκυκλοπαίδεια (The Encyclopedia Americana) λέει ότι τον τέταρτο αιώνα Π.Κ.Χ. οι δούλοι στην Αθήνα και σε δυο άλλες ελληνικές πόλεις ξεπερνούσαν τους ελεύθερους πολίτες με αναλογία 4 προς 1. Αυτή η πηγή λέει επίσης: «Στη Ρώμη αρχικά ο δούλος δεν είχε κανένα δικαίωμα. Θανατωνόταν για το παραμικρό παράπτωμα». Η Εγκυκλοπαίδεια του Κόμπτον (Compton’s Encyclopedia) σημειώνει: «Στη Ρώμη το κράτος στηριζόταν στην εργασία που έκαναν οι δούλοι. . . . Στα χωράφια οι δούλοι συχνά δούλευαν αλυσοδεμένοι. Τη νύχτα τούς έδεναν όλους μαζί και τους έκλειναν σε μεγάλες φυλακές, μισοθαμμένες κάτω από τη γη». Εφόσον πολλοί δούλοι υπήρξαν κάποτε ελεύθεροι άνθρωποι, φανταστείτε πόσο μαρτυρική ήταν η καταστραμμένη ζωή τους!
5 Αιώνες ολόκληρους ο Χριστιανικός κόσμος επιδιδόταν σε καταπιεστικό δουλεμπόριο. Η Παγκόσμια Εγκυκλοπαίδεια του Βιβλίου (The World Book Encyclopedia) λέει τα εξής: «Από το 16ο ως το 19ο αιώνα, οι Ευρωπαίοι μετέφεραν από την Αφρική στο Δυτικό Ημισφαίριο γύρω στα 10 εκατομμύρια μαύρους για δούλους». Σ’ αυτόν τον 20ό αιώνα, εκατομμύρια φυλακισμένοι υποχρεώνονταν να δουλεύουν μέχρι θανάτου ή θανατώνονταν στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής. Θύματα υπήρξαν και πολλοί Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι οποίοι φυλακίζονταν επειδή αρνούνταν να υποστηρίξουν το φονικό ναζιστικό καθεστώς.
Δουλεία στην Ψεύτικη Θρησκεία
6. Πώς υποδούλωσε ανθρώπους στην αρχαία Χαναάν η ψεύτικη θρησκεία;
6 Υπάρχει επίσης η δουλεία που απορρέει από την προσκόλληση στην ψεύτικη θρησκεία. Για παράδειγμα, στην αρχαία Χαναάν θυσίαζαν παιδιά στον Μολόχ. Λέγεται ότι στο εσωτερικό κάποιου τεράστιου αγάλματος εκείνου του ψεύτικου θεού υπήρχε ένα αναμμένο καμίνι. Τα παιδιά τα έριχναν ζωντανά στα απλωμένα χέρια του αγάλματος, κι από εκεί αυτά έπεφταν μέσα στις φλόγες που βρίσκονταν από κάτω. Ακόμα και μερικοί Ισραηλίτες ασκούσαν αυτή την ψεύτικη λατρεία. Ο Θεός λέει ότι ‘διαβίβαζαν τους γιους τους και τις θυγατέρες τους δια του πυρός στον Μολόχ· πράγμα που δεν πρόσταξε σ’ αυτούς ούτε ανέβηκε στην καρδιά Του να πράξουν αυτό το βδέλυγμα’. (Ιερεμίας 32:35) Σε τι ωφέλησε ο Μολόχ τους λάτρεις του; Πού είναι σήμερα αυτά τα έθνη της Χαναάν και η λατρεία του Μολόχ; Όλα αυτά έχουν εξαφανιστεί. Αυτή ήταν ψεύτικη λατρεία, λατρεία που βασιζόταν, όχι σε αλήθειες, αλλά σε ψέματα.—Ησαΐας 60:12.
7. Ποια απεχθής συνήθεια αποτελούσε μέρος της θρησκείας των Αζτέκων;
7 Πριν από αιώνες στην Κεντρική Αμερική, οι Αζτέκοι είχαν υποδουλωθεί στην ψεύτικη θρησκεία. Είχαν προσωπικούς θεούς, λάτρευαν ως θεούς τις φυσικές δυνάμεις, για καθεμιά από τις διάφορες διαδικασίες της καθημερινής ζωής υπήρχε ο ανάλογος θεός, τα φυτά είχαν τους θεούς τους, μέχρι και για τις αυτοκτονίες υπήρχε θεός. Το βιβλίο Τα Αρχαία Βασίλεια του Ήλιου στην Αμερική (The Ancient Sun Kingdoms of the Americas) αναφέρει: «Το κράτος των Αζτέκων του Μεξικού ήταν εξ ολοκλήρου οργανωμένο έτσι ώστε να συντηρούν, και μ’ αυτόν τον τρόπο να εξευμενίζουν, τις αόρατες δυνάμεις με όσες ανθρώπινες καρδιές μπορούσαν να δώσουν σ’ αυτές. Το αίμα ήταν το ποτό των θεών. Για να βρίσκουν από τους δεσμίους κατάλληλα θύματα για τις θυσίες, έκαναν ατελείωτους μικρούς πολέμους». Όταν έγινε η αφιέρωση ενός μεγάλου πυραμοειδούς ναού το 1486, χιλιάδες θύματα «περίμεναν στη σειρά να τους ξαπλώσουν ανάσκελα στην πέτρα του θυσιαστηρίου. Εκεί τους ξερίζωναν την καρδιά και την ύψωναν για λίγο προς τον ήλιο» προκειμένου να εξευμενίσουν το θεό του ήλιου. Η Παγκόσμια Εγκυκλοπαίδεια του Βιβλίου λέει: «Μερικές φορές οι λάτρεις έτρωγαν κομμάτια από το σώμα του θύματος». Όμως, αυτές οι συνήθειες δεν έσωσαν ούτε την αυτοκρατορία των Αζτέκων ούτε την ψεύτικη θρησκεία της.
8. Τι είπε ένας ξεναγός για μια σύγχρονη σφαγή πολύ μεγαλύτερη από εκείνη που γινόταν από τους Αζτέκους;
8 Μια φορά, κάποιοι επισκέπτονταν ένα μουσείο όπου κάποιο έκθεμα απεικόνιζε Αζτέκους ιερείς να ξεριζώνουν την καρδιά ενός νεαρού άντρα. Όταν ο ξεναγός εξήγησε τι παρουσίαζε το έκθεμα, μερικοί από τους επισκέπτες έδειξαν συγκλονισμένοι. Τότε ο ξεναγός είπε: «Βλέπω ότι ταραχτήκατε από τη συνήθεια που είχαν οι Αζτέκοι να θυσιάζουν νεαρούς άντρες στους ειδωλολατρικούς θεούς. Κι όμως, σ’ αυτόν τον 20ό αιώνα, έχουν θυσιαστεί εκατομμύρια νεαροί άντρες στο θεό του πολέμου. Είναι καλύτερο αυτό;» Είναι γεγονός ότι στους πολέμους οι θρησκευτικοί ηγέτες απ’ όλα τα κράτη κάνουν προσευχές ζητώντας τη νίκη και ευλογούν τα στρατεύματα, καθώς επίσης και άνθρωποι της ίδιας θρησκείας βρίσκονται συχνά σε αντίπαλες παρατάξεις και σκοτώνονται μεταξύ τους.—1 Ιωάννου 3:10-12· 4:8, 20, 21· 5:3.
9. Ποια πράξη αφαιρεί περισσότερες νεαρές ζωές από οποιαδήποτε άλλη στην ιστορία;
9 Τις θυσίες νέων ανθρώπων στον Μολόχ, στους θεούς των Αζτέκων και στον πόλεμο τις ξεπερνάει τώρα ο φόνος αγέννητων μωρών με εκτρώσεις, που φτάνουν παγκόσμια περίπου τα 40 με 50 εκατομμύρια το χρόνο. Ο αριθμός των μωρών που θανατώθηκαν με εκτρώσεις τα τελευταία τρία χρόνια και μόνο ξεπερνάει τα εκατό εκατομμύρια ανθρώπους οι οποίοι σκοτώθηκαν σε όλους τους πολέμους αυτού του αιώνα. Κάθε χρόνο, τα μωρά που θανατώνονται με εκτρώσεις είναι αρκετές φορές περισσότερα απ’ όλους τους ανθρώπους οι οποίοι σκοτώθηκαν στα 12 χρόνια της ναζιστικής διακυβέρνησης. Στις πρόσφατες δεκαετίες τα μωρά που θανατώθηκαν με εκτρώσεις είναι χιλιάδες φορές περισσότερα απ’ όλους όσους θυσιάστηκαν στον Μολόχ ή στους θεούς των Αζτέκων. Και όμως, πολλά (αν όχι τα περισσότερα) από τα άτομα που είτε ζητούν να τους γίνει έκτρωση είτε κάνουν τις εκτρώσεις ισχυρίζονται ότι έχουν κάποια θρησκεία.
10. Ποιος είναι άλλος ένας τρόπος με τον οποίο υποδουλώνονται οι άνθρωποι στην ψεύτικη θρησκεία;
10 Η ψεύτικη θρησκεία υποδουλώνει και με άλλους τρόπους τους ανθρώπους. Για παράδειγμα, πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι οι νεκροί ζουν σ’ έναν κόσμο πνευμάτων. Ένα από τα αποτελέσματα αυτής της ψεύτικης δοξασίας είναι να φοβούνται και να λατρεύουν τους νεκρούς προγόνους τους για να ωφεληθούν, υποτίθεται, απ’ αυτούς. Αυτό κάνει τους ανθρώπους δούλους των μάγων-γιατρών, των πνευματιστικών μέντιουμ και των κληρικών, οι οποίοι καλούνται να βοηθήσουν, υποτίθεται, τους ζωντανούς να εξευμενίσουν τους νεκρούς. Θα μπορούσε κατάλληλα να τεθεί το ερώτημα: Είναι δυνατόν να υπάρξει απαλλαγή απ’ αυτή την υποδούλωση;—Δευτερονόμιον 18:10-12, ΜΝΚ· Εκκλησιαστής 9:5, 10.
[Εικόνα στις σελίδες 4, 5]
Στο διάβα της ιστορίας μερικοί άνθρωποι έκαναν κατάχρηση της ελεύθερης βούλησής τους για να υποδουλώσουν άλλους