Σκηνές από την Υποσχεμένη Γη
Αυτός Φρόντισε τον Ισραήλ στο Σινά
ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ εκατομμύρια ανθρώπους—άντρες, γυναίκες και παιδιά—να κατευθύνονται σε μια ‘μεγάλη και φοβερή έρημο, με δηλητηριώδη φίδια και σκορπιούς και με διψασμένο έδαφος στο οποίο δεν υπάρχει νερό’!
Αυτά τα λόγια τα οποία προέρχονταν από τον Θεό και βρίσκονται στο εδάφιο Δευτερονόμιον 8:15, ΜΝΚ, φέρνουν στην προσοχή μας το φαινομενικά τρομακτικό ταξίδι το οποίο είχαν μπροστά τους οι Ισραηλίτες καθώς άφηναν την Αίγυπτο και βάδιζαν προς την έρημο του Σινά. Ένα μεγάλο πρόβλημα ήταν το εξής: Ποιος θα τους προμήθευε αρκετή τροφή και νερό;
Οι Ισραηλίτες ήταν σε δουλεία όταν βρίσκονταν στο δέλτα του Νείλου, αλλά δεν τους έλειπε τίποτα. Τοιχογραφίες που υπάρχουν σε αρχαίους τάφους απεικονίζουν ποικιλία από σταφύλια, πεπόνια και άλλες σοδειές, καθώς επίσης από ψάρια και πουλερικά τα οποία θα συνέβαλλαν στη δημιουργία ενός ποικίλου διαιτολόγιου. Πόσο ακριβές ήταν, λοιπόν, το παράπονο που εξέφρασαν στην έρημο και το οποίο έδειχνε τη νοσταλγία τους: «Τις θέλει δώσει εις ημάς κρέας να φάγωμεν; ενθυμούμεθα τα οψάρια, τα οποία ετρώγομεν εν Αιγύπτω δωρεάν, τα αγγούρια και τα πεπόνια και τα πράσα και τα κρόμμυα και τα σκόρδα»!—Αριθμοί 11:4, 5· 20:5.
Αφού οι Ισραηλίτες διέσχισαν την Ερυθρά Θάλασσα, σύντομα συνειδητοποίησαν τι ήταν πραγματικά η περιοχή του Σινά. Δεν ακολούθησαν την εμπορική οδό προς τα βόρεια, από την οποία πήγαιναν πολλοί, αλλά κατευθύνθηκαν προς το άκρο της τριγωνικής χερσονήσου. Όταν είχαν προχωρήσει περίπου 80 χιλιόμετρα μέσα στην έρημο, η ανάγκη τους για νερό φαινόταν επιτακτική. Δεν μπορούσαν να πιουν αυτό που έβρισκαν επειδή ήταν πικρό και πιθανώς μετέφερε ασθένειες. «Τι θέλομεν πίει;» φώναζαν. Ο Θεός παρενέβη και έκανε το νερό γλυκό.—Έξοδος 15:22-25.
Προσέξτε την παραπάνω εικόνα του καραβανιού με τις καμήλες. Μπορείτε να καταλάβετε το ερώτημα σχετικά με το πώς οι Ισραηλίτες θα μπορούσαν να συνεχίσουν μέσω της ερήμου προς το όρος Σινά. Πώς θα συνέχιζαν να βρίσκουν αρκετό νερό—και τροφή—τόσο για τον εαυτό τους όσο και για τα ποίμνια και τα κοπάδια που χρειαζόταν να διατηρηθούν ζωντανά;—Έξοδος 12:38.
Προχώρησαν ακόμα νοτιότερα και σύντομα βρήκαν αναζωογονητικό νερό και τροφή στην Αιλείμ. (Έξοδος 15:27) Ωστόσο, δεν ήταν αυτός ο προορισμός τους. Κατευθύνονταν προς «το όρος του Θεού», το όρος Σινά. (Έξοδος 3:1· 18:5· 19:2· 24:12-18) Αυτό απείχε ακόμα 120 χιλιόμετρα—χιλιόμετρα βραχώδους και άνυδρης γης.
Καθώς η μεγάλη ομάδα προχωρούσε προς το όρος Σινά, έφτασε κοντά—και πιθανότατα σταμάτησε—στη μεγάλη όαση που είναι γνωστή με το όνομα Φεϊράν. Ένα μικρό μέρος της φαίνεται στη φωτογραφία που βρίσκεται στην απέναντι σελίδα.a Αυτή εκτείνεται μέσα σ’ ένα πέρασμα της ερήμου, το οποίο οδηγεί στην Ερυθρά Θάλασσα (στον Κόλπο του Σουέζ). Τι αναζωογόνηση μπορούσαν να βρουν εκεί!
Ενώ η έρημος του Σινά ταιριάζει γενικά με την περιγραφή της ‘μεγάλης και φοβερής ερήμου’, οι Ισραηλίτες θα μπορούσαν να απολαύσουν τη σκιά μεγαλόπρεπων φοινίκων και άλλων δέντρων στην όαση Φεϊράν. Θα έβρισκαν άφθονους γλυκούς χουρμάδες, από τους οποίους θα μπορούσαν να φάνε επί τόπου και να πάρουν και μαζί τους.
Όλα αυτά ήταν δυνατά επειδή υπήρχαν υπόγεια νερά που έρεαν στην επιφάνεια του εδάφους στη Φεϊράν. Φανταστείτε πώς θα νιώθατε εσείς αν ήσασταν στην άγονη έρημο και ξαφνικά βρίσκατε πόσιμο νερό! Αυτό δείχνει καθαρά ότι ακόμα και στην περιοχή του Σινά υπάρχουν μέρη όπου μπορεί κάποιος να βρει νερό. Μερικές φορές πρέπει να σκαφτεί ένα αρκετά βαθύ πηγάδι. Σε μια τέτοια περίπτωση, θα απαιτούνταν προσπάθεια για να αντλήσει κανείς κουβάδες ή στάμνες γεμάτες μ’ αυτό το ζωτικό υγρό, ειδικά αν έπρεπε να ποτιστούν ποίμνια και κοπάδια. Μέχρι σήμερα οι Βεδουίνοι της περιοχής του Σινά προσελκύονται από τα πηγάδια από τα οποία μπορούν να αντλήσουν νερό για τους ίδιους και για τις καμήλες τους.—Παράβαλε Γένεσις 24:11-20· 26:18-22.
Πράγματι, οι Ισραηλίτες είχαν νερό και τροφή παρά το ότι σε μερικές περιπτώσεις γόγγυζαν για τις φαινομενικά ανυπέρβλητες ελλείψεις. Μερικές φορές ο Θεός προμήθευε θαυματουργικά αυτά τα πράγματα. (Έξοδος 16:11-18, 31· 17:2-6) Άλλες φορές φαίνεται ότι τους κατηύθυνε σε «τόπον αναπαύσεως» όπου οι πραγματικές τους ανάγκες μπορούσαν να καλυφτούν από φυσικά αποθέματα. (Αριθμοί 10:33-36) Σε όλο αυτό το διάστημα, ο Ιεχωβά συνεχώς τους μιλούσε για την προοπτική που είχαν οι πιστοί να απολαύσουν αφθονία στη Γη της Επαγγελίας.—Δευτερονόμιον 11:10-15.
[Υποσημειώσεις]
a Η φωτογραφία υπάρχει σε μεγαλύτερο μέγεθος στο Ημερολόγιο των Μαρτύρων του Ιεχωβά 1992.
[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 24]
Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.
[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 24]
Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.
[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στις σελίδες 24, 25]
Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.
[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 25]
Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.