Ένα Λύτρο σε Αντάλλαγμα για Πολλούς
ΣΤΙΣ 31 Μαρτίου 1970 έγινε αεροπειρατεία σ’ ένα αεριωθούμενο αεροπλάνο κοντά στο όρος Φούτζι στην Ιαπωνία. Εννέα μέλη μιας ομάδας η οποία ήταν γνωστή ως ο Ιαπωνικός Ερυθρός Στρατός κράτησαν ως ομήρους περισσότερους από 120 επιβάτες και μέλη του πληρώματος, και απαίτησαν να τους αφήσουν να φτάσουν ασφαλείς στη Βόρεια Κορέα.
Όταν το αεροπλάνο προσγειώθηκε στη Σεούλ της Δημοκρατίας της Κορέας, ο Ιάπωνας υφυπουργός μεταφορών Σινζίρο Γιαμαμούρα προσφέρθηκε να διακινδυνέψει τη ζωή του για χάρη των αιχμαλώτων. Αφού συμφώνησαν να δεχτούν αυτόν ως εγγύηση για την ασφάλειά τους, οι αεροπειρατές απελευθέρωσαν όλους τους ομήρους εκτός από το ιπτάμενο προσωπικό. Κατόπιν πήγαν με το αεροπλάνο στην Πιόνγκγιανγκ, όπου παραδόθηκαν στις αρχές της Βόρειας Κορέας. Ο κ. Γιαμαμούρα και ο πιλότος επέστρεψαν αργότερα σώοι στην Ιαπωνία.
Σ’ αυτή την περίπτωση, ένα άτομο χρησιμοποιήθηκε ως αντάλλαγμα για τη ζωή 120 και πλέον ομήρων. Αυτό μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε πώς ένας άνθρωπος θα μπορούσε να δώσει τη ζωή του ως λύτρο σε αντάλλαγμα για πολλούς. Αλλά για να καταλάβουμε τη δοξασία της Αγίας Γραφής σχετικά με το λύτρο, πρέπει να εξετάσουμε αυτό το ζήτημα πιο αναλυτικά.
Πρώτα-πρώτα, χρειάζεται να εξακριβώσουμε την προέλευση της αμαρτίας. «Δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον και δια της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους, επειδή πάντες ήμαρτον», εξηγεί η Αγία Γραφή. (Ρωμαίους 5:12) Πώς συνέβη αυτό; Ο άνθρωπος που αναφέρεται εκεί ήταν ο Αδάμ, ο πρώτος άνθρωπος που δημιουργήθηκε. Μπορείτε να διαβάσετε την ιστορική αφήγηση για τη δημιουργία του και τι οδήγησε στην απομάκρυνσή του από τους κανόνες του Θεού. Αυτό εκτίθεται στα πρώτα τρία κεφάλαια του Γραφικού βιβλίου της Γένεσης.
Αυτή η αφήγηση αποκαλύπτει ότι στα παρασκήνια υπήρχε ένας υποκινητής όταν αρχικά αμάρτησε ο Αδάμ. Για να ικανοποιήσει τον πόθο του για εξουσία, αυτός ο υποκινητής σχεδίασε να εξουσιάζει τον Αδάμ και όλους τους απογόνους που θα αποκτούσε αυτός. Ο υποκινητής ήταν ο Σατανάς ο Διάβολος. Αυτός ονομάζεται επίσης «ο όφις ο αρχαίος» επειδή χρησιμοποίησε ένα φίδι για να οδηγήσει τον Αδάμ στην αμαρτία. (Αποκάλυψις 12:9) Μολονότι ο στοργικός Δημιουργός της ανθρωπότητας είχε πει στον Αδάμ να σεβαστεί το δικαίωμά Του να αποφασίζει τι είναι καλό και τι είναι κακό, το φίδι δελέασε τη σύζυγο του Αδάμ, την Εύα, κάνοντάς την να παρακούσει τον Θεό. Εκείνη κατόπιν παρακίνησε το σύζυγό της να παρακούσει. Ακολουθώντας αυτή την πορεία, ο Αδάμ διακήρυξε την ανεξαρτησία του από τον Θεό, έγινε εκούσια αμαρτωλός και αυτό ήταν το μόνο είδος ζωής που μπορούσε να κληροδοτήσει στους απογόνους του.
Εμείς εξακολουθούμε να υφιστάμεθα τις συνέπειες. Γιατί συμβαίνει αυτό; Ο Δημιουργός είχε δίκαια ορίσει ότι, αν ο Αδάμ και η Εύα διάλεγαν με τη θέλησή τους να παρακούσουν, το αποτέλεσμα θα ήταν θάνατος. Συνεπώς, με το να αμαρτήσει ο Αδάμ πούλησε όλη την ανθρωπότητα σε δουλεία στην αμαρτία και στο θάνατο.—Γένεσις 2:17· 3:1-7.
Πώς θα μπορούσε το ανθρώπινο γένος να απολυτρωθεί απ’ αυτή την αμαρτωλή κατάσταση; Ο Ιησούς Χριστός ήρθε στη γη ‘για να δώσει την ψυχή του ως λύτρο σε αντάλλαγμα για πολλούς’, και αυτό άνοιξε το δρόμο για την απολύτρωση της ανθρωπότητας.—Ματθαίος 20:28, ΜΝΚ.
Κάλυψη και Απελευθέρωση
Η Αγία Γραφή δείχνει ότι η διαδικασία για την απολύτρωση της ανθρωπότητας περιλάμβανε δυο βήματα: (1) εξαγορά και (2) απελευθέρωση. Ο λόγιος της Αγίας Γραφής Άλμπερτ Μπαρνς έγραψε σχετικά με τη λέξη λύτρον: «Η λέξη λύτρον σημαίνει κατά γράμμα ένα τίμημα που καταβάλλεται για την απολύτρωση αιχμαλώτων. Στον πόλεμο, όταν ο εχθρός πιάνει αιχμαλώτους, τα χρήματα που απαιτεί για την απελευθέρωσή τους λέγονται λύτρο· δηλαδή, αυτά αποτελούν το μέσο με το οποίο ελευθερώνονται. Έτσι οτιδήποτε απελευθερώνει οποιονδήποτε από μια κατάσταση τιμωρίας ή παθημάτων ή αμαρτίας ονομάζεται λύτρο».
Ναι, «οτιδήποτε απελευθερώνει οποιονδήποτε» μπορεί να ονομαστεί λύτρον. Συνεπώς αυτή η λέξη τονίζει την ενέργεια ή τη διαδικασία της απελευθέρωσης.a
Ο απόστολος Παύλος χρησιμοποίησε τη συναφή λέξη αντίλυτρον για να δώσει έμφαση στην αξία του τιμήματος που καταβλήθηκε ως λύτρο. Στο εδάφιο 1 Τιμόθεον 2:6 έγραψε ότι «[ο Ιησούς] έδωκεν εαυτόν» ως «αντίλυτρον [αντίστοιχο λύτρο, ΜΝΚ] υπέρ πάντων». Σχολιάζοντας σχετικά μ’ αυτό, το Ελληνικό και Αγγλικό Λεξικό της Καινής Διαθήκης (Greek and English Lexicon to the New Testament) του Πάρκχερστ λέει: «Κατάλληλα υποδηλώνει ένα τίμημα μέσω του οποίου οι αιχμάλωτοι απολυτρώνονται από τον εχθρό· και αυτό το είδος της ανταλλαγής στην οποία η ζωή ενός ατόμου απολυτρώνεται μέσω της ζωής ενός άλλου». Η έμφαση εδώ δίνεται στην αντίστοιχη φύση ή την αποτελεσματικότητα του απολυτρωτικού τιμήματος που καταβλήθηκε για να ισοσταθμίσει την πλάστιγγα της δικαιοσύνης. Πώς θα μπορούσε η λυτρωτική θυσία του Ιησού να θεωρηθεί ως ‘ένα αντίστοιχο λύτρο’;
Ένα Αντίστοιχο Λύτρο
Ο Αδάμ πούλησε όλη την ανθρωπότητα, στην οποία περιλαμβανόμαστε κι εμείς, στην αμαρτία και στο θάνατο. Το τίμημα, δηλαδή η ποινή, που πλήρωσε ήταν η τέλεια ανθρώπινη ζωή του, με τη δυνατότητα να ζει για πάντα. Για να καλυφτεί αυτό, μια άλλη τέλεια ανθρώπινη ζωή—ένα αντίστοιχο λύτρο—έπρεπε να καταβληθεί. Ωστόσο, κανένα άτομο που θα είχε γεννηθεί από ατελείς ανθρώπους δεν θα μπορούσε να προμηθεύσει την τέλεια ανθρώπινη ζωή που απαιτούνταν. (Ιώβ 14:4· Ψαλμός 51:5) Με τη σοφία του, όμως, ο Θεός διάνοιξε το δρόμο που έβγαζε απ’ αυτό το αδιέξοδο. Μεταβίβασε την τέλεια ζωή του μονογενούς Γιου του από τους ουρανούς στη μήτρα μιας παρθένας, επιτρέποντας να γεννηθεί αυτός ως τέλειος άνθρωπος. (Λουκάς 1:30-38· Ιωάννης 3:16-18) Αυτή η διδασκαλία σχετικά με την παρθενική γέννηση του Ιησού δεν είναι μια ιστορία που επινοήθηκε με σκοπό να εξυψώσει τον ιδρυτή κάποιας θρησκείας. Απεναντίας, εξηγεί ένα λογικό βήμα στην παροχή του λύτρου από μέρους του Θεού.
Για να μπορέσει να φέρει σε πέρας την απολύτρωση, ο Ιησούς έπρεπε να διατηρήσει ένα καθαρό υπόμνημα για όσο καιρό θα ήταν στη γη. Αυτό και έκανε. Έπειτα πέθανε με θυσιαστικό θάνατο. Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο Ιησούς κατέβαλε το τίμημα της τέλειας ανθρώπινης ζωής του ως το λύτρο για να απελευθερώσει την ανθρωπότητα. (1 Πέτρου 1:19) Έτσι μπορούμε να πούμε με ακρίβεια ότι «είς απέθανεν υπέρ πάντων». (2 Κορινθίους 5:14) Ναι, «καθώς πάντες αποθνήσκουσιν εν τω Αδάμ, ούτω και πάντες θέλουσι ζωοποιηθή εν τω Χριστώ».—1 Κορινθίους 15:22.
Ένας Άνθρωπος σε Αντάλλαγμα για Πολλούς
Στην περίπτωση της αεροπειρατείας που αναφέρθηκε παραπάνω, οι όμηροι δεν είχαν κάποιον τρόπο για να ελευθερώσουν τον εαυτό τους, ακόμα κι αν ήταν πλούσιοι. Χρειαζόταν βοήθεια από έξω, και ο άνθρωπος που θα χρησιμοποιούνταν ως αντάλλαγμα έπρεπε να πληρεί ορισμένες προϋποθέσεις. Το ίδιο αληθεύει μ’ έναν πολύ πιο έντονο τρόπο σε σχέση με το λύτρο που χρειαζόταν για να απολυτρώσει την ανθρωπότητα. Ένας ψαλμωδός έγραψε: «Οίτινες . . . καυχώνται εις το πλήθος του πλούτου αυτών· ουδείς δύναται ποτέ να εξαγοράση αδελφόν, μηδέ να δώση εις τον Θεόν λύτρον δι’ αυτόν· διότι πολύτιμος είναι η απολύτρωσις της ψυχής αυτών, και ανεύρητος διαπαντός». (Ψαλμός 49:6-8) Πραγματικά, υπήρχε ανάγκη για βοήθεια που θα ερχόταν έξω από την ανθρωπότητα. Η ζωή ενός ανθρώπου θα ήταν αρκετή για να απολυτρώσει όλη την ανθρωπότητα αρκεί να πληρούσε τις προϋποθέσεις που απαιτούνταν για να ισοσταθμιστεί η πλάστιγγα της δικαιοσύνης του Θεού. Ο Ιησούς Χριστός ήταν ο μόνος τέλειος άνθρωπος που είχε τα προσόντα.
Ο Ιεχωβά Θεός έλαβε πρόνοια για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας μέσω της καταβολής του λύτρου από τον Ιησού Χριστό. Αλλά ο Θεός έχει κάνει περισσότερα πράγματα. Έχει καταδικάσει σε θάνατο τον Σατανά τον Διάβολο, αυτόν που οδήγησε την ανθρωπότητα στην αμαρτία. (Αποκάλυψις 12:7-9) Ο Ιεχωβά σύντομα θα φυλακίσει αυτόν τον ένοχο και τελικά θα εκτελέσει κρίση ‘ρίχνοντάς τον στη λίμνη του πυρός και του θείου’, η οποία συμβολίζει την αιώνια καταστροφή. (Αποκάλυψις 20:1-3, 7-10, 14) Με την εξάλειψη αυτού του πονηρού πνευματικού πλάσματος και μέσω της καταβολής του λύτρου, η ανθρωπότητα θα απολαύσει απελευθέρωση όχι μόνο από τη μέγκενη της αμαρτίας και του θανάτου αλλά επίσης από την επιρροή του Σατανά. Αφού θα έχει ελευθερωθεί απ’ αυτά τα πράγματα και θα έχει εφαρμοστεί στο πλήρες η αξία της λυτρωτικής θυσίας του Χριστού, η υπάκουη ανθρωπότητα θα συνεχίσει να προοδεύει σε ανθρώπινη τελειότητα.
Η Διευθέτηση του Λύτρου κι Εσείς
Όταν έμαθαν για τη λυτρωτική θυσία του Ιησού Χριστού, πολλά άτομα στην Ανατολή εκτίμησαν βαθιά το τι ο Θεός έχει κάνει γι’ αυτούς. Ο Καζούο είναι ένα παράδειγμα. Το κύριο ενδιαφέρον στη ζωή του ήταν να εισπνέει διαλυτικό βαφών μέσω του οποίου «φτιαχνόταν». Όταν οδηγούσε υπό την επήρεια του διαλυτικού, επανειλημμένα τράκαρε τα αυτοκίνητά του. Τρεις φίλοι του αυτοκτόνησαν αφού είχαν καταστρέψει την υγεία τους. Και ο Καζούο επίσης προσπάθησε να αυτοκτονήσει. Αργότερα, άρχισε να μελετάει την Αγία Γραφή. Υποκινημένος από την αλήθεια που μάθαινε, αποφάσισε να καθαρίσει τη ζωή του. Πάλεψε για να υπερνικήσει τη συνήθεια που είχε να κακομεταχειρίζεται το σώμα του εισπνέοντας διαλυτικό, και πολλές φορές οπισθοχώρησε. Ήταν διχασμένος ανάμεσα στη σαρκική του επιθυμία και τη λαχτάρα του να κάνει ό,τι είναι σωστό. Πόσο ευτυχισμένος ήταν που μπορούσε να προσεύχεται στον Θεό να τον συγχωρήσει μέσω της αξίας της λυτρωτικής θυσίας του Ιησού Χριστού! Μέσω προσευχής και με τη βοήθεια Χριστιανών φίλων, ο Καζούο ξεπέρασε το πάθος του και τώρα υπηρετεί τον Ιεχωβά ως ένας ευτυχισμένος διάκονος με καθαρή συνείδηση.
Θυμάστε την Τσιζάκο, η οποία αναφέρθηκε στην αρχή του προηγούμενου άρθρου; Μέσω μελέτης της Αγίας Γραφής, μπόρεσε κι αυτή να κατανοήσει τη στοργική διευθέτηση του λύτρου. Συγκινήθηκε βαθιά όταν έμαθε ότι ο Θεός έδωσε τον Γιο του για να απελευθερώσει την ανθρωπότητα από την αμαρτία. Η Τσιζάκο αφιέρωσε τη ζωή της στον Ιεχωβά. Ακόμα και τώρα, σε ηλικία 77 ετών, διαθέτει περίπου 90 ώρες κάθε μήνα μιλώντας στους άλλους για τη μεγάλη αγάπη του Ιεχωβά και την παρ’ αξία καλοσύνη που δείχνει εκείνος.
Και εσείς επίσης θα πρέπει να θεωρείτε σημαντικό το λύτρο. Μέσω αυτού, ο Θεός θα διανοίξει το δρόμο που οδηγεί στην αληθινή ελευθερία για την ανθρωπότητα—ελευθερία από την αμαρτία και το θάνατο. Ένα μεγαλειώδες μέλλον αιώνιας ζωής σε μια παραδεισένια γη βρίσκεται μπροστά σ’ εκείνους που δέχονται τη λυτρωτική θυσία του Ιησού Χριστού. Παρακαλούμε ελάτε σε επαφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και εξετάστε εσείς οι ίδιοι πώς μπορείτε να απολαύσετε ελευθερία από την αμαρτία και το θάνατο μέσω της στοργικής διευθέτησης του λύτρου.
[Υποσημειώσεις]
a Στις Εβραϊκές Γραφές, σύμφωνα με τη Μετάφραση Νέου Κόσμου, η λέξη παδάχ και οι σχετικές μ’ αυτή λέξεις αποδίδονται ‘απολυτρώνω’ ή ‘απολυτρωτικό τίμημα’, τονίζοντας την απελευθέρωση που περιλαμβανόταν.—Δευτερονόμιον 9:26, ΜΝΚ.
[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 5]
Courtesy of the Mainichi Shimbun