Θεοσεβής Υποταγή—Γιατί και από Ποιους;
‘Ιεχωβά, γνωρίζω ότι η οδός του ανθρώπου δεν εξαρτάται απ’ αυτού· του περιπατούντος ανθρώπου δεν είναι το να κατευθύνη τα διαβήματα αυτού’.—ΙΕΡΕΜΙΑΣ 10:23.
1. Ποια είδη ανεξαρτησίας εκτιμούνται ευρύτατα;
ΑΝΑΜΕΣΑ στα πιο σημαντικά ανθρώπινα έγγραφα είναι η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, με την οποία 13 βρετανικές αποικίες στη Βόρεια Αμερική το 18ο αιώνα διακήρυξαν την ανεξαρτησία τους από τη μητρόπολή τους, τη Βρετανία. Ήθελαν ελευθερία, και η ανεξαρτησία από τον ξένο έλεγχο πήγαινε χέρι-χέρι με την ελευθερία. Η πολιτική και η οικονομική ανεξαρτησία μπορούν να είναι μεγάλο πλεονέκτημα. Στα πρόσφατα χρόνια μερικές ανατολικοευρωπαϊκές χώρες απέκτησαν πολιτική ανεξαρτησία. Ωστόσο, πρέπει να ομολογήσουμε ότι αυτή η ανεξαρτησία επέφερε πολλά σοβαρά προβλήματα σε εκείνες τις χώρες.
2, 3. (α) Ποια μορφή ανεξαρτησίας δεν είναι επιθυμητή; (β) Πώς έγινε αυτό το γεγονός ξεκάθαρα σαφές από την αρχή;
2 Όσο επιθυμητές και αν είναι οι διάφορες μορφές ανεξαρτησίας, υπάρχει μια μορφή που δεν είναι επιθυμητή. Ποια είναι αυτή; Η ανεξαρτησία από τον Πλάστη του ανθρώπου, τον Ιεχωβά Θεό. Αυτή δεν είναι ευλογία αλλά κατάρα. Γιατί; Επειδή ο άνθρωπος σε καμιά περίπτωση δεν είχε δημιουργηθεί για να ενεργεί ανεξάρτητα από τον Πλάστη του, όπως δείχνουν τόσο κατάλληλα τα λόγια του προφήτη Ιερεμία που παρατίθενται πιο πάνω. Με άλλα λόγια, ο άνθρωπος δημιουργήθηκε για να υποτάσσεται στον Πλάστη του. Το να υποτασσόμαστε στον Δημιουργό μας σημαίνει να υπακούμε σε αυτόν.
3 Αυτό το γεγονός έγινε ξεκάθαρα σαφές στο πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι από την εντολή που τους έδωσε ο Ιεχωβά, η οποία είναι καταγραμμένη στα εδάφια Γένεσις 2:16, 17: «Από παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει, από δε του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού δεν θέλεις φάγει απ’ αυτού· διότι καθ’ ην ημέραν φάγης απ’ αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει». Η άρνηση του Αδάμ να υποταχτεί στον Πλάστη του επέφερε σε αυτόν και σε όλους τους απογόνους του αμαρτία, παθήματα και θάνατο.—Γένεσις 3:19· Ρωμαίους 5:12.
4, 5. (α) Τι έχει προκύψει από την άρνηση των ανθρώπων να υποταχτούν στον Θεό; (β) Από ποιον ηθικό νόμο δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς;
4 Η άρνηση των ανθρώπων να υποταχτούν στον Θεό είναι άσοφη, καθώς επίσης ηθικά εσφαλμένη. Από αυτήν έχουν προκύψει στον κόσμο η διαδεδομένη ανομία, το έγκλημα, η βία και η σεξουαλική ανηθικότητα, καθώς επίσης η καρποφορία των σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών που τη συνοδεύουν. Εκτός αυτού, δεν οφείλεται η σημερινή μάστιγα της νεανικής εγκληματικότητας σε μεγάλο βαθμό στην άρνηση των νέων να υποταχτούν στον Ιεχωβά, καθώς επίσης στους γονείς τους και στους νόμους της χώρας; Αυτό το πνεύμα της ανεξαρτησίας γίνεται φανερό από τον αλλόκοτο και ατημέλητο τρόπο με τον οποίο ντύνονται πολλοί άνθρωποι και από την αισχρή γλώσσα που χρησιμοποιούν.
5 Ωστόσο, κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει από τον ακατάλυτο ηθικό νόμο του Δημιουργού: «Μη πλανάσθε, ο Θεός δεν εμπαίζεται· επειδή ό,τι αν σπείρη ο άνθρωπος, τούτο και θέλει θερίσει· διότι ο σπείρων εις την σάρκα εαυτού θέλει θερίσει εκ της σαρκός φθοράν».—Γαλάτας 6:7, 8.
6, 7. Ποια είναι η βασική αιτία της άρνησης για υποταγή, πράγμα που φαίνεται από ποια παραδείγματα;
6 Ποια είναι η βασική αιτία όλης αυτής της άρνησης για υποταγή; Για να το πούμε απλά, είναι η ιδιοτέλεια και η υπερηφάνεια. Για αυτόν το λόγο η Εύα, η πρώτη γυναίκα, άφησε τον εαυτό της να εξαπατηθεί από το φίδι και έφαγε από τον απαγορευμένο καρπό. Αν ήταν μετριόφρων και ταπεινή, ο πειρασμός να είναι σαν τον Θεό—να αποφασίζει η ίδια για το τι είναι καλό και τι κακό—δεν θα την έλκυε. Επίσης, αν ήταν ανιδιοτελής, δεν θα ήθελε κάτι το οποίο ήταν ρητά απαγορευμένο από τον Πλάστη της, τον Ιεχωβά Θεό.—Γένεσις 2:16, 17.
7 Λίγο μετά την πτώση του Αδάμ και της Εύας, η υπερηφάνεια και η ιδιοτέλεια έκαναν τον Κάιν να δολοφονήσει τον αδελφό του, τον Άβελ. Επίσης, η ιδιοτέλεια έκανε ορισμένους αγγέλους να ενεργήσουν ανεξάρτητα, με το να αφήσουν την αρχική τους θέση και να υλοποιηθούν προκειμένου να δοκιμάσουν αισθησιακές απολαύσεις. Η υπερηφάνεια και η ιδιοτέλεια ήταν το κίνητρο του Νεβρώδ, και αυτές χαρακτηρίζουν τους περισσότερους κοσμικούς κυβερνήτες από την εποχή του και ύστερα.—Γένεσις 3:6, 7· 4:6-8· 1 Ιωάννου 3:12· Ιούδα 6.
Γιατί Οφείλουμε Υποταγή στον Ιεχωβά Θεό
8-11. Ποιοι είναι τέσσερις ισχυροί λόγοι για να ασκούμε θεοσεβή υποταγή;
8 Γιατί οφείλουμε υποταγή στον Πλάστη μας, τον Ιεχωβά Θεό; Πρώτα από όλα επειδή αυτός είναι ο Παγκόσμιος Κυρίαρχος. Κάθε εξουσία τού ανήκει δικαιωματικά. Αυτός είναι ο Κριτής, ο Νομοθέτης και ο Βασιλιάς μας. (Ησαΐας 33:22) Κατάλληλα γράφτηκαν για αυτόν τα εξής: «Πάντα είναι γυμνά και τετραχηλισμένα εις τους οφθαλμούς αυτού, προς ον έχομεν να δώσωμεν λόγον».—Εβραίους 4:13.
9 Επιπλέον, εφόσον ο Πλάστης μας είναι παντοδύναμος, κανένας δεν μπορεί να του εναντιωθεί με επιτυχία· κανένας δεν μπορεί να αγνοήσει την υποχρέωση που έχει να υποτάσσεται σε Αυτόν. Αργά ή γρήγορα, εκείνοι που αρνούνται να υποταχτούν πρόκειται να καταστραφούν όπως καταστράφηκε ο Φαραώ της αρχαιότητας και όπως θα καταστραφεί ο Σατανάς ο Διάβολος στον ορισμένο καιρό του Θεού.—Ψαλμός 136:1, 11-15· Αποκάλυψις 11:17· 20:10, 14.
10 Η υποταγή είναι υποχρέωση όλων των νοήμονων πλασμάτων, επειδή ο σκοπός της ύπαρξής τους είναι να υπηρετούν τον Πλάστη τους. Το εδάφιο Αποκάλυψις 4:11 διακηρύττει: ‘Άξιος είσαι, Ιεχωβά, να λάβης την δόξαν και την τιμήν και την δύναμιν, διότι συ έκτισας τα πάντα, και δια το θέλημά σου υπάρχουσι και εκτίσθησαν’. Αυτός είναι ο Μεγάλος Κεραμέας, και φτιάχνει ανθρώπινα σκεύη για να υπηρετούν το σκοπό του.—Ησαΐας 29:16· 64:8.
11 Δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός ότι ο Πλάστης μας είναι πάνσοφος, επομένως γνωρίζει τι είναι το καλύτερο για εμάς. (Ρωμαίους 11:33) Οι νόμοι του είναι ‘για το καλό μας’. (Δευτερονόμιον 10:12, 13) Πάνω από όλα, «ο Θεός είναι αγάπη», επομένως θέλει μόνο το καλύτερο για εμάς. Πόσους επιτακτικούς λόγους έχουμε να υποτασσόμαστε στον Πλάστη μας, τον Ιεχωβά Θεό!—1 Ιωάννου 4:8.
Ο Ιησούς Χριστός, το Τέλειο Παράδειγμα Θεοσεβούς Υποταγής
12, 13. (α) Πώς εκδήλωσε ο Ιησούς Χριστός θεοσεβή υποταγή; (β) Ποια λόγια του Ιησού δείχνουν την υποτακτική του στάση;
12 Πέρα από κάθε αμφιβολία, ο μονογενής Γιος του Ιεχωβά, ο Ιησούς Χριστός, μας δίνει το τέλειο παράδειγμα θεοσεβούς υποταγής. Ο απόστολος Παύλος το τονίζει αυτό στα εδάφια Φιλιππησίους 2:6-8: «[Ο Ιησούς] εν μορφή Θεού υπάρχων, δεν ενόμισεν αρπαγήν [δεν διανοήθηκε να αρπάξει κάτι, δηλαδή, ΜΝΚ] το να ήναι ίσα με τον Θεόν, αλλ’ εαυτόν εκένωσε λαβών δούλου μορφήν, γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους, και ευρεθείς κατά το σχήμα ως άνθρωπος, εταπείνωσεν [περαιτέρω] εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού». Όταν ο Ιησούς ήταν στη γη, δήλωσε επανειλημμένα ότι δεν έκανε τίποτα με δική του πρωτοβουλία· δεν ενεργούσε ανεξάρτητα, αλλά πάντοτε παρέμενε σε υποταγή στον ουράνιο Πατέρα του.
13 Στα εδάφια Ιωάννης 5:19, 30 διαβάζουμε τα εξής: «Ο Ιησούς . . . είπε προς αυτούς· Αληθώς, αληθώς σας λέγω, Δεν δύναται ο Υιός να πράττη ουδέν αφ’ εαυτού, εάν δεν βλέπη τον Πατέρα πράττοντα τούτο· επειδή όσα εκείνος πράττει, ταύτα και ο Υιός πράττει ομοίως. Δεν δύναμαι εγώ να κάμνω απ’ εμαυτού ουδέν. Καθώς ακούω κρίνω, και η κρίσις η εμή δικαία είναι· διότι δεν ζητώ το θέλημα το εμόν, αλλά το θέλημα του πέμψαντός με Πατρός». Παρόμοια, τη νύχτα της προδοσίας του προσευχήθηκε επανειλημμένα: «Ουχί ως εγώ θέλω, αλλ’ ως συ».—Ματθαίος 26:39, 42, 44· βλέπε επίσης Ιωάννης 7:28· 8:28, 42.
Αρχαία Παραδείγματα Θεοσεβούς Υποταγής
14. Με ποιους τρόπους έδειξε ο Νώε θεοσεβή υποταγή;
14 Ανάμεσα στα πρώτα παραδείγματα ανθρώπου που έδειξε θεοσεβή υποταγή ήταν ο Νώε. Αυτός εκδήλωσε την υποταγή του με τρεις τρόπους. Πρώτον, με το να είναι δίκαιος, άψογος ανάμεσα στους συγχρόνους του, περπατώντας με τον αληθινό Θεό. (Γένεσις 6:9) Δεύτερον, με το να κατασκευάσει την κιβωτό. Αυτός «έκαμεν . . . κατά πάντα όσα προσέταξεν εις αυτόν ο Θεός· ούτως έκαμε». (Γένεσις 6:22) Τρίτον, με το να εξαγγείλει την προειδοποίηση για τον επερχόμενο Κατακλυσμό ως ‘κήρυκας δικαιοσύνης’.—2 Πέτρου 2:5.
15, 16. (α) Ποιο θαυμάσιο παράδειγμα έθεσε ο Αβραάμ όσον αφορά τη θεοσεβή υποταγή; (β) Πώς έδειξε υποταγή η Σάρρα;
15 Ο Αβραάμ ήταν άλλο ένα εξέχον παράδειγμα θεοσεβούς υποταγής. Εκδήλωσε υποταγή με το να υπακούσει στην εξής εντολή του Θεού: «Έξελθε εκ της γης σου». (Γένεσις 12:1) Αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να αφήσει τα άνετα περίχωρα της Ουρ (η οποία δεν ήταν καθόλου ασήμαντη πόλη, όπως δείχνουν αρχαιολογικές ανακαλύψεις) για να περιπλανιέται ως νομάς σε μια ξένη γη επί εκατό χρόνια. Ιδιαίτερα, ο Αβραάμ έδειξε θεοσεβή υποταγή με το να ανταποκριθεί στη μεγάλη δοκιμασία τού αν θα ήταν πρόθυμος να προσφέρει το γιο του, τον Ισαάκ, ως θυσία.—Γένεσις 22:1-12.
16 Η σύζυγος του Αβραάμ, η Σάρρα, παρέχει σε εμάς άλλο ένα θαυμάσιο παράδειγμα θεοσεβούς υποταγής. Η περιπλάνηση σε μια ξένη γη, χωρίς αμφιβολία, συνεπαγόταν πολλές δυσκολίες, ωστόσο δεν διαβάζουμε πουθενά ότι αυτή παραπονέθηκε. Αυτή έθεσε ένα θαυμάσιο παράδειγμα θεοσεβούς υποταγής σε δυο περιπτώσεις, όταν ο Αβραάμ την παρουσίασε ως αδελφή του σε ειδωλολάτρες κυβερνήτες. Αυτή συνεργάστηκε και τις δυο φορές, μολονότι λίγο έλειψε να γίνει τελικά μέλος των χαρεμιών τους. Το γεγονός ότι αποκαλούσε μέσα της το σύζυγό της, τον Αβραάμ, ‘κύριό της’ πιστοποιεί τη θεοσεβή της υποταγή και δείχνει ότι αυτή ήταν η γνήσια διάθεση της καρδιάς της.—Γένεσις 12:11-20· 18:12· 20:2-18· 1 Πέτρου 3:6.
17. Γιατί μπορεί να λεχτεί ότι ο Ισαάκ έδειξε θεοσεβή υποταγή;
17 Ας μην παραβλέψουμε το παράδειγμα θεοσεβούς υποταγής που έδωσε ο γιος του Αβραάμ, ο Ισαάκ. Η Ιουδαϊκή παράδοση δείχνει ότι ο Ισαάκ ήταν περίπου 25 χρονών όταν ο Ιεχωβά διέταξε τον πατέρα του, τον Αβραάμ, να τον προσφέρει ως θυσία. Αν ο Ισαάκ το ήθελε, θα μπορούσε εύκολα να αντισταθεί στον πατέρα του, ο οποίος ήταν εκατό χρόνια μεγαλύτερός του. Αλλά δεν το έκανε. Μολονότι ο Ισαάκ αναρωτιόταν σε σχέση με το γεγονός ότι δεν υπήρχε ζώο για τη θυσία, αυτός υποτάχτηκε με πραότητα όταν ο πατέρας του τον έβαλε στο θυσιαστήριο και κατόπιν τον έδεσε χειροπόδαρα για να εμποδίσει ή να ελέγξει τυχόν ακούσιες αντιδράσεις που μπορεί να υπήρχαν αν είχε χρησιμοποιηθεί το μαχαίρι για τη σφαγή.—Γένεσις 22:7-9.
18. Πώς έδειξε ο Μωυσής υποδειγματική θεοσεβή υποταγή;
18 Χρόνια αργότερα, ο Μωυσής έθεσε ένα καλό παράδειγμα για εμάς όσον αφορά τη θεοσεβή υποταγή. Αυτό φαίνεται ασφαλώς από το ότι αυτός περιγράφεται ως «πραύς σφόδρα υπέρ πάντας τους ανθρώπους τούς επί της γης». (Αριθμοί 12:3) Το ότι εκτελούσε υπάκουα τις εντολές του Ιεχωβά επί 40 χρόνια στην έρημο, αν και είχε την επίβλεψη ενός στασιαστικού λαού που αριθμούσε δύο ή τρία εκατομμύρια, αποτελεί πρόσθετη επιβεβαίωση της θεοσεβούς υποταγής του. Έτσι, το υπόμνημα λέει ότι «έκαμεν ο Μωυσής κατά πάντα όσα προσέταξεν ο Ιεχωβά εις αυτόν· ούτως έκαμε».—Έξοδος 40:16.
19. Με ποιες εκφράσεις έδειξε ο Ιώβ την υποταγή του στον Ιεχωβά;
19 Ο Ιώβ είναι άλλο ένα εξέχον πρόσωπο το οποίο έθεσε για εμάς ένα εξαίρετο παράδειγμα θεοσεβούς υποταγής. Αφού ο Ιεχωβά επέτρεψε στον Σατανά να εξαλείψει όλα τα αποκτήματα του Ιώβ, να σκοτώσει τα παιδιά του και κατόπιν να τον πλήξει με «έλκος κακόν από του ίχνους των ποδών αυτού έως της κορυφής αυτού», η σύζυγος του Ιώβ τού είπε: «Έτι κρατείς την ακεραιότητά σου; βλασφήμησον τον Θεόν και απόθανε». Παρ’ όλα αυτά, ο Ιώβ έδειξε τη θεοσεβή του υποταγή λέγοντάς της: «Ελάλησας ως λαλεί μία εκ των αφρόνων γυναικών· τα αγαθά μόνον θέλομεν δεχθή εκ του Θεού, και τα κακά δεν θέλομεν δεχθή;» (Ιώβ 2:7-10) Τα λόγια του, τα οποία είναι καταγραμμένα στο εδάφιο Ιώβ 13:15, δείχνουν την ίδια διανοητική στάση: «Και αν με θανατόνη, εγώ θέλω ελπίζει εις αυτόν». Μολονότι ο Ιώβ, στην πραγματικότητα, ενδιαφερόταν πάρα πολύ για τη δική του δικαίωση, δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός ότι τελικά ο Ιεχωβά είπε σε έναν από τους υποτιθέμενους παρηγορητές του: «Ο θυμός μου εξήφθη κατά σου και κατά των δύο φίλων σου· διότι δεν ελαλήσατε περί εμού το ορθόν ως ο δούλος μου Ιώβ». Αναμφίβολα ο Ιώβ παρέχει για εμάς ένα θαυμάσιο παράδειγμα θεοσεβούς υποταγής.—Ιώβ 42:7.
20. Με ποιους τρόπους εκδήλωσε ο Δαβίδ θεοσεβή υποταγή;
20 Θα αναφέρουμε ένα τελευταίο παράδειγμα από τις Εβραϊκές Γραφές, εκείνο του Δαβίδ. Όταν ο Βασιλιάς Σαούλ τον κυνηγούσε σαν να ήταν ζώο, δόθηκαν στον Δαβίδ δυο ευκαιρίες για να βάλει τέρμα στα προβλήματά του με το να θανατώσει τον Σαούλ. Εντούτοις, η θεοσεβής υποταγή του Δαβίδ τον εμπόδισε να το κάνει αυτό. Τα λόγια του είναι καταγραμμένα στο εδάφιο 1 Σαμουήλ 24:6: ‘Μη γένοιτο εις εμέ παρά Ιεχωβά να κάμω το πράγμα τούτο εις τον κύριόν μου, τον κεχρισμένον του Ιεχωβά, να επιβάλω την χείρα μου επ’ αυτόν· διότι είναι κεχρισμένος του Ιεχωβά’. (Βλέπε επίσης 1 Σαμουήλ 26:9-11). Παρόμοια, έδειξε τη θεοσεβή του υποταγή με το να δέχεται έλεγχο όταν έκανε λάθη ή όταν αμάρτανε.—2 Σαμουήλ 12:13· 24:17· 1 Χρονικών 15:13.
Το Παράδειγμα Υποταγής του Παύλου
21-23. Σε ποιες διαφορετικές περιπτώσεις έδειξε θεοσεβή υποταγή ο απόστολος Παύλος;
21 Στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, έχουμε το εξέχον παράδειγμα θεοσεβούς υποταγής του αποστόλου Παύλου. Αυτός μιμήθηκε τον Κύριό του, τον Ιησού Χριστό, σε αυτό, όπως έκανε και σε όλες τις άλλες πλευρές της αποστολικής του διακονίας. (1 Κορινθίους 11:1) Μολονότι ο Ιεχωβά Θεός τον χρησιμοποίησε πιο δυναμικά από οποιονδήποτε άλλον απόστολο, ο Παύλος ποτέ δεν ενήργησε ανεξάρτητα. Ο Λουκάς μάς λέει ότι, όταν εγέρθηκε το ζήτημα σχετικά με το αν οι Εθνικοί προσήλυτοι έπρεπε να περιτέμνονται, «[οι αδελφοί στην Αντιόχεια] ενέκριναν να αναβή ο Παύλος και ο Βαρνάβας και τινές άλλοι εξ αυτών προς τους αποστόλους και πρεσβυτέρους εις Ιερουσαλήμ περί του ζητήματος τούτου».—Πράξεις 15:2.
22 Όσον αφορά την ιεραποστολική δραστηριότητα του Παύλου, μας λέγονται τα εξής στο εδάφιο Γαλάτας 2:9: «Αφού εγνώρισαν την χάριν την δοθείσαν εις εμέ Ιάκωβος και Κηφάς και Ιωάννης, οι θεωρούμενοι ότι είναι στύλοι, δεξιάς έδωκαν κοινωνίας εις εμέ και εις τον Βαρνάβαν [έδωσαν σε εμένα και στον Βαρνάβα το δεξί χέρι της συμμετοχής, ΜΝΚ], δια να υπάγωμεν ημείς μεν εις τα έθνη, αυτοί δε εις τους περιτετμημένους». Ο Παύλος, αντί να ενεργεί ανεξάρτητα, επιζητούσε καθοδήγηση.
23 Παρόμοια, την τελευταία φορά που βρέθηκε ο Παύλος στην Ιερουσαλήμ, δέχτηκε τη συμβουλή που του έδωσαν οι πρεσβύτεροι εκεί, δηλαδή να πάει στο ναό και να ακολουθήσει τη διαδικασία του Νόμου ώστε να μπορέσουν όλοι να δουν ότι δεν ήταν αποστάτης όσον αφορά το Νόμο του Μωυσή. Εφόσον το ότι το έκανε αυτό φάνηκε να έχει καταστροφικό τέλος, επειδή ένας όχλος ξεσηκώθηκε εναντίον του, μήπως ήταν λάθος το ότι υποτάχτηκε σε εκείνους τους πρεσβυτέρους; Ούτε κατά διάνοια, όπως γίνεται φανερό από αυτό που διαβάζουμε στο εδάφιο Πράξεις 23:11: «Την . . . ερχομένην νύκτα επιφανείς εις αυτόν ο Κύριος, είπε· Θάρρει, Παύλε, διότι καθώς εμαρτύρησας τα περί εμού εις Ιερουσαλήμ, ούτω πρέπει να μαρτυρήσης και εις Ρώμην».
24. Ποιες επιπρόσθετες πλευρές της υποταγής θα εξεταστούν στο επόμενο άρθρο;
24 Πραγματικά, οι Γραφές μάς δίνουν ισχυρούς λόγους για να υποτασσόμαστε και αξιοσημείωτα παραδείγματα ατόμων που εκδήλωσαν τέτοια υποταγή. Στο επόμενο άρθρο θα εξετάσουμε τους διάφορους τομείς στους οποίους μπορούμε να δείξουμε υποταγή στον Ιεχωβά Θεό, τα βοηθήματα που έχουμε για να το κάνουμε αυτό και τις ανταμοιβές που θα προκύψουν.
Πώς θα Απαντούσατε;
◻ Ποια μορφή ανεξαρτησίας δεν είναι επιθυμητή;
◻ Ποια είναι η βασική αιτία της άρνησης για υποταγή;
◻ Για ποιους λόγους οφείλουμε υποταγή στον Ιεχωβά;
◻ Ποια θαυμάσια παραδείγματα θεοσεβούς υποταγής δίνουν οι Γραφές;
[Εικόνα στη σελίδα 10]
Ο Νεβρώδ, ο πρώτος κυβερνήτης μετά τον κατακλυσμό που στασιαστικά αρνήθηκε να εκδηλώσει θεοσεβή υποταγή
[Εικόνα στη σελίδα 13]
Ο Νώε, άψογο παράδειγμα θεοσεβούς υποταγής.—Γένεσις 6:14, 22