Παράδεισος ή Σκουπιδότοπος—Ποιο από τα Δύο Προτιμάτε;
ΔΕΝ υπήρχε περίπτωση να μην καταλάβουν τι ήταν: ένας Ευρωπαίος τουρίστας που χρειαζόταν ξεκούραση και ανυπομονούσε να απολαύσει τον ήλιο σε ένα παραδεισένιο νησί. Διασχίζοντας τους πλατιούς αμμόλοφους που πλαισίωναν την ακτή, προχωρούσε προσεκτικά μέσα από σωρούς σκορπισμένα μπουκάλια, κονσέρβες, πλαστικές σακούλες, περιτυλίγματα από τσίχλες και καραμέλες, εφημερίδες και περιοδικά. Φανερά εκνευρισμένος, αναρωτήθηκε αν αυτός ήταν ο παράδεισος για τον οποίο είχε ταξιδέψει.
Είχατε ποτέ εσείς κάποια παρόμοια εμπειρία; Γιατί οι άνθρωποι ενώ ονειρεύονται να κάνουν διακοπές σε κάποιον παράδεισο, μόλις φτάσουν εκεί φαίνεται πως δεν διστάζουν να τον μετατρέψουν σε πραγματικό σκουπιδότοπο;
Όχι Μόνο στον «Παράδεισο»
Αυτή η οφθαλμοφανής περιφρόνηση για την ομορφιά, την ευταξία και την καθαριότητα δεν περιορίζεται στους «παράδεισους» στους οποίους συρρέουν πολλοί τουρίστες. Η σύγχρονη κοινωνία πλήττεται σοβαρά από μόλυνση σχεδόν παντού. Πολυάριθμες επιχειρήσεις προκαλούν μεγάλη μόλυνση δημιουργώντας τόνους απόβλητα. Η ακατάλληλη απομάκρυνση των τοξικών αποβλήτων και οι πετρελαιοκηλίδες που δημιουργούνται από απροσεξία απειλούν να καταστρέψουν μεγάλες εκτάσεις της γης μας, κάνοντάς τες ακατάλληλες για ζωή.
Οι πόλεμοι μολύνουν επίσης. Καθώς ο κόσμος παρακολουθούσε έντρομος, ο πόλεμος του Περσικού Κόλπου, ο οποίος έγινε το 1991, έδωσε μια νέα διάσταση στο θέμα. Οι ιρακινές δυνάμεις έβαλαν εσκεμμένα φωτιά σε περίπου 600 πετρελαιοπηγές, μετατρέποντας το Κουβέιτ «σε φοβερό όραμα της κόλασης», όπως το περιέγραψε μια ευρωπαϊκή εφημερίδα. Το γερμανικό περιοδικό Γκέο (Geo) χαρακτήρισε αυτή την κόλαση ως «τη μεγαλύτερη περιβαλλοντική καταστροφή που προκλήθηκε ποτέ από ανθρώπινα χέρια».
Όταν τελείωσε ο πόλεμος, άρχισε αμέσως μια αποστολή καθαρισμού. Η κατάσβεση των φλεγόμενων πετρελαιοπηγών και μόνο απαίτησε πολλούς μήνες σκληρής εργασίας. Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας ανέφερε ότι η αυξημένη μόλυνση στο Κουβέιτ μπορεί να αυξήσει εκεί την αναλογία των θανάτων μέχρι και 10 τοις εκατό.
Λιγότερο Επικίνδυνο Αλλά Πολύ Εκνευριστικό
Για κάθε χαρακτηριστικό και σκανδαλώδες παράδειγμα εκτεταμένης περιβαλλοντικής μόλυνσης, αντιστοιχούν χιλιάδες παραδείγματα μικρής κλίμακας. Εκείνοι που πετούν σκουπίδια εδώ και εκεί καθώς και οι «καλλιτέχνες» του γκράφιτι μπορεί να είναι λιγότερο επικίνδυνοι καθώς μολύνουν τη γη αλλά, ωστόσο, συντελούν στο να στερηθεί ο πλανήτης Γη τις δυνατότητες που έχει να γίνει παράδεισος.
Σε μερικά μέρη το γκράφιτι είναι τόσο κοινό ώστε οι πολίτες έχουν φτάσει στο σημείο να το αγνοούν· δεν αποσπά πια την προσοχή τους. Αυτό βρίσκεται στα βαγόνια των υπόγειων σιδηροδρόμων, στους τοίχους των κτιρίων και στους τηλεφωνικούς θαλάμους. Το γκράφιτι δεν περιορίζεται πια στους τοίχους των δημόσιων τουαλετών.
Μερικές πόλεις είναι γεμάτες από ετοιμόρροπα και εγκαταλειμμένα κτίρια. Οι κατοικημένες περιοχές αμαυρώνονται από τα ακατάστατα σπίτια και τις ακατάστατες αυλές. Καταστραμμένα αυτοκίνητα, πεταμένα μηχανήματα και σκουπίδια βρωμίζουν τις αυλές αγροκτημάτων οι οποίες διαφορετικά θα μπορούσαν να είναι ευχάριστες και ελκυστικές.
Σε ορισμένους κύκλους, οι άνθρωποι φαίνεται ότι αδιαφορούν για το αν το σώμα τους είναι βρώμικο και απεριποίητο. Το να περιφέρονται έχοντας ατημέλητο ντύσιμο και εμφάνιση μπορεί να είναι όχι μόνο αποδεκτό αλλά ακόμα και της μόδας. Εκείνοι που εκτιμούν την ευταξία και την καθαρότητα θεωρούνται απελπιστικά οπισθοδρομικοί.
Τι Τρομακτική Δουλειά!
Τι τρομακτική εκστρατεία καθαρισμού θα ήταν αναγκαία για να μεταμορφώσει τις ακτές, τα δάση και τα βουνά του επίγειου σπιτιού μας σε παράδεισους σαν και αυτούς που απεικονίζονται στα εξώφυλλα των γυαλιστερών τουριστικών περιοδικών—για να μην αναφέρουμε τι θα πρέπει να γίνει στις πόλεις, στις κωμοπόλεις και στα αγροκτήματα, καθώς επίσης και στους ίδιους τους ανθρώπους!
Ο τουρίστας που αναφέρθηκε παραπάνω ευχαριστήθηκε που είδε ένα συνεργείο καθαρισμού να ερευνά την περιοχή αργότερα την ίδια μέρα απομακρύνοντας τα μεγαλύτερα σκουπίδια. Ωστόσο, αυτοί άφησαν πίσω τους κομμάτια σπασμένα γυαλιά, καπάκια από μπουκάλια και από μεταλλικά κουτιά και αμέτρητα αποτσίγαρα. Έτσι, ακόμα και μετά τον καθαρισμό, εξακολουθούσαν να υπάρχουν άφθονες αποδείξεις ότι το τοπίο έμοιαζε περισσότερο με σκουπιδότοπο παρά με παράδεισο.
Για να καθαριστεί ο πλανήτης Γη και να σωθεί από το να γίνει παγκόσμιος σκουπιδότοπος θα απαιτούνταν να απαλλαγούμε από κάθε ίχνος τέτοιων πληγών. Υπάρχουν κάποιες προοπτικές να λάβει χώρα ένας τέτοιος καθαρισμός; Αν ναι, πώς; Ποιος θα τον επιτελέσει; Πότε;