Εκθέσεις από Διαγγελείς της Βασιλείας
‘Το Όνομα του Ιεχωβά Είναι Πύργος Οχυρός’
ΖΟΥΜΕ σε ασταθείς καιρούς. Η φαινομενικά σταθερή ζωή μας μπορεί να αλλάξει μέσα σε μια νύχτα, και χωρίς προειδοποίηση μερικοί βρέθηκαν σε μεγάλο κίνδυνο προτού καν το αντιληφτούν. Ο κίνδυνος μπορεί να προέλθει από πολιτικές αναταραχές, από κάποιον που μας επιτίθεται βίαια, από μια φυσική καταστροφή ή από μια σοβαρή ασθένεια. Οποιαδήποτε και αν είναι η περίπτωση, πού θα πρέπει ένας Χριστιανός να στραφεί όταν η ζωή του βρίσκεται σε κίνδυνο;
Ο Ντέιβιντ, ένας ιεραπόστολος ο οποίος ζει σε κάποιο από τα τμήματα της Εταιρίας Σκοπιά, έμαθε την απάντηση σε αυτή την ερώτηση μέσα από μια τρομακτική εμπειρία. Ως διορισμένος οδηγός, έφυγε νωρίς κάποιο πρωί για να πάρει μερικούς Μπεθελίτες οι οποίοι έρχονταν να εργαστούν από έξω (εθελοντές οι οποίοι μένουν έξω από το τμήμα). Ήταν ακόμη σκοτάδι. Είχε πάρει τη Ροζαλία και περνούσε από ένα αστυνομικό τμήμα όταν άκουσε τον πρώτο πυροβολισμό.
Έπειτα τα πράγματα συνέβησαν γρήγορα. Άκουσε ένα θόρυβο σαν μεγάλο πυροτέχνημα και αντιλήφτηκε ότι έβγαινε αέρας με σφυριχτό ήχο από ένα από τα λάστιχα του αυτοκινήτου. Ξαφνικά είδε κάποιο στρατιώτη να στέκεται στη μέση του δρόμου έχοντας στραμμένο ένα τουφέκι κατευθείαν επάνω του. Τρία πράγματα συνέβησαν σχεδόν ταυτόχρονα: Αλλεπάλληλοι πυροβολισμοί κατατρύπησαν τη μια πλευρά του τζιπ, κάνοντας κομμάτια τα παράθυρα· ο Ντέιβιντ και η Ροζαλία έσκυψαν· ο στρατιώτης πυροβολούσε προς το παρμπρίζ στο ύψος των ματιών.
Καθώς το τζιπ δεχόταν καταιγισμό από σφαίρες, ο Ντέιβιντ φρενάρισε όσο καλύτερα μπορούσε ενώ ακόμη ήταν σκυμμένος. Τόσο ο Ντέιβιντ όσο και η Ροζαλία σκέφτηκαν ότι επρόκειτο να πεθάνουν. Προσευχήθηκαν δυνατά στον Ιεχωβά, ζητώντας του να τους προστατέψει. Η Ροζαλία αργότερα είπε ότι εκείνες τις στιγμές αναρωτιόταν πώς θα αντιδρούσε η οικογένειά της όταν θα άκουγε για το θάνατό της!
Ακόμη Ζωντανοί!
Ο θόρυβος των πυροβολισμών και των γυαλιών που κομματιάζονταν τελικά σταμάτησε, και ο Ντέιβιντ έριξε μια ματιά στη Ροζαλία. Όταν είδε μια μικρή, στρογγυλή κηλίδα αίματος στην πλάτη της, η καρδιά του σχεδόν σταμάτησε. Αλλά εκεί είχε καρφωθεί ένα κομμάτι από γυαλί, και όχι σφαίρα. Τα γόνατά της αιμορραγούσαν επειδή είχε κοπεί από τα γυαλιά που έπεσαν, αλλά κατά τα άλλα φαινόταν εντάξει.
Άντρες με στρατιωτικές στολές και λευκά περιβραχιόνια πλησίασαν στο τζιπ και τους διέταξαν να βγουν με τα χέρια ψηλά. Κάποιος, ο οποίος φαινόταν να έχει ανώτερο βαθμό, στράφηκε προς ένα στρατιώτη και είπε: «Σας ειπώθηκε να μην πυροβολείτε αμάχους». Ο στρατιώτης δικαιολογήθηκε ισχυριζόμενος ότι άκουσε πυροβολισμούς και νόμισε ότι προέρχονταν από το τζιπ.
Όταν ο Ντέιβιντ έκανε γνωστή την ταυτότητα της Ροζαλίας και του ίδιου ως Μαρτύρων του Ιεχωβά, η αντίδραση ήταν ευνοϊκή. Εξήγησε τι έκανε, αλλά οι στρατιώτες συνέχιζαν να θέλουν να τους θέσουν υπό κράτηση. Προφανώς, στις πρώτες πρωινές ώρες, κάποια στρατιωτική φατρία είχε οργανώσει ένα πραξικόπημα, και αυτοί οι στρατιώτες έκαναν ενέργειες για να καταλάβουν το αστυνομικό τμήμα καθώς ο Ντέιβιντ και η Ροζαλία περνούσαν με το τζιπ.
Η Ροζαλία έτρεμε σύγκορμη αλλά θαρραλέα παρέμενε ήρεμη καθώς ο Ντέιβιντ παρακαλούσε να τους αφήσουν ελεύθερους. Τελικά, τους επιτράπηκε να φύγουν—χωρίς το τζιπ. Έπρεπε να περπατήσουν προς μια κοντινή λεωφόρο και να πάρουν το λεωφορείο για το γραφείο τμήματος, όπου το ιατρείο περιποιήθηκε τη Ροζαλία.
Η Δύναμη της Προσευχής
Ο Ντέιβιντ έμαθε κάτι από την εμπειρία—ποτέ να μην υποτιμάει τη δύναμη της ένθερμης προσευχής, και ποτέ να μην ξεχνάει ότι το να κάνει κάποιος με θάρρος γνωστή την ταυτότητά του ως Μάρτυρα του Ιεχωβά αποτελεί συχνά προστασία. Μπορεί κατά γράμμα να βγει αληθινό το ότι ‘το όνομα του Ιεχωβά είναι πύργος οχυρός· ο δίκαιος, καταφεύγων εις αυτόν, είναι εν ασφαλεία’.—Παροιμίαι 15:29· 18:10· Φιλιππησίους 4:6.
[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 19]
Fotografía de Publicaciones Capriles, Caracas, Venezuela