Εκθέσεις από Διαγγελείς της Βασιλείας
«Ο Θεός Δεν Είναι Προσωπολήπτης»
ΠΡΙΝ από χίλια εννιακόσια χρόνια, ο θεόπνευστος απόστολος Πέτρος έγραψε: «Ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης, αλλά σε κάθε έθνος ο άνθρωπος που τον φοβάται και εργάζεται δικαιοσύνη είναι ευπρόσδεκτος σε αυτόν». (Πράξεις 10:34, 35) Ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά βρίσκονται άνθρωποι από όλες τις φυλές και τα θρησκευτικά υπόβαθρα. Αυτοί επιθυμούν δικαιοσύνη και φοβούνται τον Θεό. Ο Ιεχωβά τους δέχεται όλους ευπρόσδεκτα στην κοινωνία του νέου κόσμου, όπως, για παράδειγμα, έκανε για κάποια γυναίκα στο Τσαντ.
Αυτή η γυναίκα δεν ήταν ικανοποιημένη με τη θρησκεία της. Πριν από χρόνια είχε δεχτεί ένα αντίτυπο του βιβλίου Η Νεότης Σας—Επωφεληθείτε απ’ Αυτήν, το οποίο εκδόθηκε από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, και εκτίμησε τις θαυμάσιες συμβουλές τις οποίες περιείχε το βιβλίο. Άρχισε μια Γραφική μελέτη και αυτή βρισκόταν πάντοτε στο σπίτι της για τη μελέτη. Ωστόσο, όταν την ενθάρρυναν να παρακολουθεί συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας, δεν ανταποκρίθηκε. Γιατί; Αν και ο σύζυγός της δεν εναντιωνόταν στο γεγονός ότι μελετούσε, αρνήθηκε να της επιτρέψει να παρακολουθεί συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας.
Όταν η σύζυγος θέλησε να παρακολουθήσει τη συνέλευση περιοχής, η Μάρτυρας η οποία διεξήγε τη μελέτη έδειξε στο σύζυγο το πρόγραμμα, τονίζοντας τις υπέροχες συμβουλές οι οποίες επρόκειτο να παρουσιαστούν. Αυτός έδωσε τη συγκατάθεση στη σύζυγό του για να πάει «μόνο μία φορά». Εκείνη παρακολούθησε και απόλαυσε πλήρως το πρόγραμμα. Αφού εξήγησε στο σύζυγό της τι είχε μάθει, εκείνος δεν εναντιώθηκε στο να παρακολουθεί αυτή και άλλες συναθροίσεις. Αυτή εντυπωσιάστηκε από το γεγονός ότι η εκκλησία αποτελούνταν από ανθρώπους διαφορετικών εθνικών ομάδων οι οποίοι ενδιαφέρονταν βαθιά ο ένας για τον άλλον. Αργότερα παρακολούθησε τη συνέλευση περιφερείας και συγκινήθηκε βλέποντας τα παιδιά της να κάθονται στα γόνατα Μαρτύρων από άλλες χώρες. Οι Μάρτυρες μοιράζονταν το φαγητό με τα παιδιά και συμπεριφέρονταν σε αυτά σαν να αποτελούσαν οικογένεια. Αυτό ήταν το σημείο στροφής για εκείνη.
Όμως ακολούθησε εναντίωση. Μολονότι από τη φύση της ήταν ντροπαλή, αυτή άρχισε να σχολιάζει στις συναθροίσεις και να αντιμετωπίζει θαρραλέα τα αρνητικά σχόλια τα οποία γίνονταν από συγγενείς και γείτονες. Ενώ ζούσε πολλά χρόνια με το σύζυγό της, είχαν κάνει μόνο τον παραδοσιακό «κοινή συναινέσει» γάμο. Πώς θα έθιγε το θέμα της νομιμοποίησης του γάμου; Αφού προσευχήθηκε ειλικρινά στον Ιεχωβά, μίλησε στο σύζυγό της, ο οποίος είπε ότι θα ερευνούσε το θέμα. Τελικά το έκανε αυτό και το ζευγάρι παντρεύτηκε νόμιμα.
Μια κουνιάδα της η οποία ζούσε μαζί τους προκάλεσε πολλά προβλήματα, αλλά ο σύζυγος πήρε ευνοϊκή στάση υπέρ της συζύγου του. Έπειτα ο πατέρας του συζύγου τούς επισκέφτηκε. Διέταξε το γιο του να χωρίσει τη σύζυγό του αφού είχε αλλάξει τη θρησκεία της. Ο πατέρας είπε στο γιο του ότι θα πλήρωνε το νυφικό τίμημα για μια «πολύ καλύτερη σύζυγο». Η απάντηση του γιου ήταν: «Όχι, δεν θα το κάνω αυτό. Είναι καλή σύζυγος. Αν εκείνη θέλει να φύγει, αυτό αλλάζει, αλλά εγώ δεν θα της πω να φύγει». Η σύζυγος ήταν πολύ ευγενική με τον πεθερό της, και εκείνος ντράπηκε για τη συμπεριφορά του. Ωστόσο, όταν επέστρεψε στο χωριό του, έγραψε στο γιο του, αυτή τη φορά δίνοντας τελεσίγραφο. Είπε ότι, αν ο γιος του αρνιόταν να διώξει τη σύζυγό του, δεν θα ήταν πια γιος του. Ο γιος και πάλι έμεινε στο πλευρό της συζύγου του. Φανταστείτε τη χαρά της συζύγου βλέποντας το σύζυγό της να παίρνει μια τέτοια αποφασιστική στάση.
Τώρα οι δυο μικροί τους γιοι χαίρονται να συνοδεύουν τη μητέρα τους στην Αίθουσα Βασιλείας. Μάλιστα ζήτησαν γραβάτες από τον πατέρα τους, επειδή είδαν όλους τους αδελφούς οι οποίοι έδιναν ομιλίες να φορούν γραβάτες. Σήμερα αυτή η γυναίκα είναι βαφτισμένη αδελφή.
Είναι μια από τους 345 ευτυχισμένους Μάρτυρες στο Τσαντ που διακηρύττουν τα καλά νέα της Βασιλείας του Ιεχωβά και εκτιμούν το γεγονός ότι, πραγματικά, «ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης».