Εκθέσεις από Διαγγελείς της Βασιλείας

Ακολούθησε τη Γραφικά Εκπαιδευμένη Συνείδησή Του

Ο ΔΑΒΙΔ, ο βασιλιάς του Ισραήλ, προσευχήθηκε για τη βοήθεια του Ιεχωβά, όταν είπε: ‘Και όσο για εμένα, στην ακεραιότητά μου θα περπατώ. Ω, απολύτρωσέ με και δείξε μου εύνοια’. (Ψαλμός 26:11, ΜΝΚ) Ο Θεός τού έδειξε πράγματι εύνοια, επειδή διακράτησε την ακεραιότητά του. Ο Ιεχωβά ευλόγησε επίσης τον Ιησού επειδή έκανε το θέλημα του ουράνιου Πατέρα του, και ευλόγησε και ένα νεαρό στην Κολομβία που ακολούθησε τη Γραφικά εκπαιδευμένη συνείδησή του και ήταν αποφασισμένος να κάνει το θέλημα του Θεού. Αυτός ο νεαρός αφηγείται:

«Όταν άρχισα να μελετώ την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, ήμουν μαθητής σε ένα Καθολικό σχολείο. Ωστόσο, η συνείδησή μου με ενοχλούσε όταν πήγαινα στη λειτουργία και έτσι απευθύνθηκα στο διευθυντή του σχολείου (που ήταν ιερέας), στο μαθητικό σύμβουλο και στον επιστάτη της ομάδας μου και ζήτησα να εξαιρεθώ από τον εκκλησιασμό. Μολονότι εγκρίθηκε η εξαίρεση, μερικοί προσπάθησαν να με αναγκάσουν να εκκλησιαστώ. Η πίεση αυξήθηκε αμέσως μετά το βάφτισμά μου ως Μάρτυρα του Ιεχωβά. Ο πατέρας μου απείλησε ότι θα με έδιωχνε από το σπίτι αν με απέβαλλαν από το σχολείο. Αυτός σχεδίαζε να λάβω πανεπιστημιακή μόρφωση και να κάνω σταδιοδρομία.

»Ο διευθυντής με προειδοποίησε επανειλημμένα για το τι παθαίνουν τα άτομα που δεν εκτελούν τις υποχρεώσεις των Καθολικών. Όταν ήρθε η ώρα να γίνει η πρώτη Λειτουργία εκείνης της χρονιάς, κρύφτηκα μέχρις ότου τελειώσει. Κατόπιν, έδωσα στο δάσκαλο (κάποιον ιερέα) ένα αντίτυπο του ειδικού βιβλιαρίου Το Σχολείο και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και του είπα ότι, ως Μάρτυρας του Ιεχωβά, δεν μπορούσα να πηγαίνω στη Λειτουργία. Εκείνος είπε: ‘Άρχισε, λοιπόν, να ψάχνεις για άλλο σχολείο’. Ήξερα ότι, αν με απέβαλλαν από το σχολείο, αυτό θα σήμαινε ότι θα με έδιωχνε από το σπίτι ο πατέρας μου. Παρ’ όλα αυτά, προσευχήθηκα στον Ιεχωβά και συνέχισα να δίνω πλήρη μαρτυρία στους συμμαθητές μου.

»Ήρθε η περίοδος των διακοπών. Κατόπιν, μετά τις διακοπές, ήταν πάλι ώρα για τη Λειτουργία. Ο διευθυντής και οι άλλοι ιερείς βρίσκονταν μπροστά από το παρεκκλήσι, έτοιμοι να ακούσουν τις εξομολογήσεις. Ο φόβος με είχε σχεδόν καταβάλει. Μπήκα στην εκκλησία και κάθησα, αλλά η συνείδησή μου με ενοχλούσε. Όταν άρχισε η ψαλμωδία, σκέφτηκα: ‘Τι κάνω εγώ εδώ; Ο Ιεχωβά είναι ο Θεός μου. Δεν μπορώ να φανώ δειλός και να τον προδώσω. Δεν μπορώ να τον απογοητεύσω. Δεν θα με εγκαταλείψει’. Προσευχήθηκα για θάρρος. Κατόπιν, βγήκα από το παρεκκλήσι και μπήκα στην ουρά για εξομολόγηση. Όταν έφτασα στο διευθυντή, του είπα: ‘Δάσκαλε, δεν ήρθα για να εξομολογηθώ’. Εκείνος είπε: ‘Το φαντάστηκα’. Του ανέφερα ότι ήμουν πρόθυμος να υποστώ τις συνέπειες, αλλά ότι η συνείδησή μου δεν μου επέτρεπε να συμμετάσχω στη λειτουργία. Δεν μπορούσα να πηγαίνω αντίθετα στα όσα είχα διδαχτεί από την Αγία Γραφή.

»Με κοίταξε καλά-καλά, χαμογέλασε και είπε: ‘Σε θαυμάζω. Όλοι εσείς οι Μάρτυρες είστε αξιοθαύμαστοι. Για εσάς, έρχεται πρώτα ο Θεός και είστε έτοιμοι να υπακούσετε στους νόμους του ό,τι και αν συμβεί. Συνέχισε αυτό που κάνεις. Ενεργείς πολύ σωστά. Θα ευχόμουν να ήταν όλοι οι Καθολικοί σαν και εσένα, επιδεικνύοντας τον ίδιο ζήλο και την ίδια αγάπη για τον Θεό. Από τώρα και στο εξής, εξαιρείσαι από τον εκκλησιασμό’. Πόσο χαρούμενος ήμουν! Ο Ιεχωβά είχε ευλογήσει το γεγονός ότι ήμουν αποφασισμένος να υπακούσω στη Γραφικά εκπαιδευμένη συνείδησή μου.

»Την επόμενη ημέρα, ο διευθυντής είπε στους μαθητές: ‘Οι άλλες θρησκείες μας έχουν ξεπεράσει. Γιατί να μην είμαστε σαν και αυτές, εκδηλώνοντας ζήλο και βαθιά αγάπη για τον Θεό και την επιθυμία να τον υπηρετούμε πάνω από το καθετί; Αυτό είναι κάτι που πρέπει να το έχουμε στην καρδιά μας’.

»Τελικά, ο διευθυντής εκείνος μετατέθηκε στη Ρώμη και ο καινούριος διευθυντής απλώς αγνόησε το γεγονός ότι δεν συμμετείχα. Ο πατέρας μου έφυγε από το σπίτι, πράγμα που με άφησε ελεύθερο να επιτύχω το στόχο που είχα θέσει να ασχοληθώ στην ολοχρόνια διακονία μετά την αποφοίτησή μου».

Ο Ιεχωβά ευλόγησε αυτό το νεαρό άτομο που ακολούθησε τη Γραφικά εκπαιδευμένη συνείδησή του. Θα ευλογήσει παρόμοια όλους όσους επιζητούν να κάνουν το θέλημά του.—Παροιμίαι 3:5, 6.