Η Δικαιωματική Θέση της Λατρείας του Ιεχωβά στη Ζωή Μας

«Καθ’ εκάστην ημέραν θέλω σε ευλογεί· και θέλω αινεί το όνομά σου εις τον αιώνα και εις τον αιώνα».—ΨΑΛΜΟΣ 145:2.

1. Όσον αφορά τη λατρεία, τι αναμένει ο Ιεχωβά;

‘ΕΓΩ ο Ιεχωβά, ο Θεός σου, είμαι Θεός που απαιτεί αποκλειστική αφοσίωση’. (Έξοδος 20:5, ΜΝΚ) Ο Μωυσής άκουσε αυτή τη διακήρυξη από τον Ιεχωβά, και αργότερα την επανέλαβε απευθυνόμενος στο έθνος Ισραήλ. (Δευτερονόμιον 5:9, ΜΝΚ) Δεν υπήρχε καμιά αμφιβολία στο μυαλό του Μωυσή για το ότι ο Ιεχωβά Θεός ανέμενε από τους υπηρέτες Του να Τον λατρεύουν με αποκλειστικό τρόπο.

2, 3. (α) Τι εντύπωσε στους Ισραηλίτες ότι αυτό που συνέβη κοντά στο Όρος Σινά ήταν κάτι το εξαιρετικό; (β) Ποια ερωτήματα θα εξετάσουμε σχετικά με τη λατρεία των Ισραηλιτών και των σημερινών υπηρετών του Θεού;

² Καθώς είχαν στρατοπεδεύσει κοντά στο Όρος Σινά, οι Ισραηλίτες και το ‘μεγάλο σύμμικτο πλήθος’, το οποίο είχε φύγει από την Αίγυπτο μαζί τους, είδαν να συμβαίνει κάτι το ασυνήθιστο. (Έξοδος 12:38) Αυτό δεν έμοιαζε με τη λατρεία των θεών της Αιγύπτου, οι οποίοι είχαν τώρα ταπεινωθεί από τα δέκα χτυπήματα, ή πληγές. Καθώς ο Ιεχωβά έκανε φανερή την παρουσία του στον Μωυσή, συνέβαιναν φοβερά φαινόμενα: κεραυνοί, αστραπές και ο εκκωφαντικός ήχος σάλπιγγας, φαινόμενα που έκαναν ολόκληρο το στρατόπεδο να τρέμει. Κατόπιν ήρθε η φωτιά και ο καπνός καθώς ολόκληρο το βουνό σειόταν. (Έξοδος 19:16-20· Εβραίους 12:18-21) Αν οποιοσδήποτε Ισραηλίτης χρειαζόταν περαιτέρω αποδείξεις για το γεγονός ότι αυτό που συνέβαινε ήταν κάτι το εξαιρετικό, αυτές επρόκειτο να εμφανιστούν σύντομα. Ο Μωυσής δεν άργησε να κατέβει από το βουνό αφού παρέλαβε για δεύτερη φορά τους νόμους του Θεού. Σύμφωνα με τη θεόπνευστη αφήγηση, ‘το δέρμα του προσώπου [του Μωυσή] έλαμπε [ακτινοβολούσε, ΜΝΚ]· και [ο λαός] φοβήθηκε να τον πλησιάσει’. Ήταν πράγματι μια αλησμόνητη, υπερανθρώπινη εμπειρία!—Έξοδος 34:30.

³ Για εκείνο το τυπικό έθνος του Θεού, δεν υπήρχε κανένα ερώτημα αναφορικά με τη θέση που κατείχε η λατρεία του Ιεχωβά. Αυτός ήταν ο Ελευθερωτής τους. Εκείνοι του όφειλαν την ίδια τους τη ζωή. Αυτός ήταν επίσης ο Νομοθέτης τους. Κράτησαν όμως τη λατρεία του Ιεχωβά στην πρώτη θέση; Τι θα πούμε για τους σύγχρονους υπηρέτες του Θεού; Ποια θέση κατέχει η λατρεία του Ιεχωβά στη δική τους ζωή;—Ρωμαίους 15:4.

Η Λατρεία που Απέδιδε ο Ισραήλ στον Ιεχωβά

4. Ποια ήταν η διάταξη του στρατοπέδου του Ισραήλ στη διάρκεια της διαμονής του στην έρημο, και τι βρισκόταν στο κέντρο του στρατοπέδου;

⁴ Αν παρατηρούσατε από ψηλά τον Ισραήλ καθώς ήταν στρατοπεδευμένος στην έρημο, τι θα βλέπατε; Μια τεράστια, αλλά εύτακτη, παράταξη από σκηνές που στέγαζαν πιθανώς τρία εκατομμύρια ή και περισσότερους ανθρώπους, καταταγμένους ανά τρεις φυλές προς βορρά, νότο, ανατολή και δύση. Αν κοιτάζατε από πιο κοντά, θα προσέχατε επίσης κάποια άλλη διάταξη σκηνών η οποία βρισκόταν πλησιέστερα στο μέσον του στρατοπέδου. Αυτές οι τέσσερις μικρότερες ομάδες σκηνών στέγαζαν τις οικογένειες της φυλής του Λευί. Ακριβώς στο κέντρο του στρατοπέδου, σε μια περιοχή που διαχωριζόταν από ένα υφασμάτινο περίφραγμα, βρισκόταν μια μοναδική κατασκευή. Αυτή ήταν η «σκηνή του μαρτυρίου», την οποία είχαν οικοδομήσει ‘συνετοί στην καρδιά’ Ισραηλίτες σύμφωνα με το σχέδιο του Ιεχωβά.—Αριθμοί 1:52, 53· 2:3, 10, 17, 18, 25· Έξοδος 35:10.

5. Ποιο σκοπό εξυπηρετούσε η σκηνή του μαρτυρίου στον Ισραήλ;

⁵ Σε καθεμιά από τις περίπου 40 τοποθεσίες όπου στρατοπέδευσε στη διάρκεια του κοπιαστικού του ταξιδιού στην έρημο, ο Ισραήλ έστηνε τη σκηνή του μαρτυρίου, και αυτή γινόταν το επίκεντρο του στρατοπέδου του. (Αριθμοί, κεφάλαιο 33) Κατάλληλα, η Αγία Γραφή περιγράφει τον Ιεχωβά λέγοντας ότι εκείνος κατοικούσε ανάμεσα στο λαό του ακριβώς στο κέντρο του στρατοπέδου τους. Η δόξα του γέμιζε τη σκηνή του μαρτυρίου. (Έξοδος 29:43-46· 40:34· Αριθμοί 5:3· 11:20· 16:3) Το βιβλίο Η Ζωντανή Βίβλος Μας (Our Living Bible) σχολιάζει: «Αυτό το κινητό ιερό ήταν υψίστης σπουδαιότητας, εφόσον δημιουργούσε ένα κέντρο θρησκευτικής συσπείρωσης για τις φυλές. Με αυτόν τον τρόπο τις κρατούσε ενωμένες στη διάρκεια της μακρόχρονης περιπλάνησης στην έρημο και καθιστούσε δυνατή τη συντονισμένη δράση». Επιπλέον, η σκηνή του μαρτυρίου χρησίμευε ως συνεχής υπενθύμιση του γεγονότος ότι η λατρεία που απέδιδαν οι Ισραηλίτες στον Δημιουργό τους κατείχε κεντρική θέση στη ζωή τους.

6, 7. Ποια κατασκευή για λατρεία αντικατέστησε τη σκηνή του μαρτυρίου, και σε τι εξυπηρέτησε αυτή το έθνος Ισραήλ;

⁶ Αφού έφτασαν οι Ισραηλίτες στην Υποσχεμένη Γη, η σκηνή του μαρτυρίου εξακολούθησε να αποτελεί το επίκεντρο της λατρείας που απέδιδε ο Ισραήλ. (Ιησούς του Ναυή 18:1· 1 Σαμουήλ 1:3) Αργότερα, ο Βασιλιάς Δαβίδ πρότεινε να οικοδομηθεί μια μόνιμη κατασκευή. Αυτή τελικά ήταν ο ναός, τον οποίο κατασκεύασε αργότερα ο γιος του, ο Σολομών. (2 Σαμουήλ 7:1-10) Στα εγκαίνιά του, κατέβηκε ένα σύννεφο δείχνοντας ότι ο Ιεχωβά αποδεχόταν εκείνο το οικοδόμημα. «Ωκοδόμησα εις σε οίκον κατοικήσεως», προσευχήθηκε ο Σολομών, «τόπον δια να κατοικής αιωνίως». (1 Βασιλέων 8:12, 13· 2 Χρονικών 6:2) Ο ναός που μόλις είχε κατασκευαστεί έγινε τώρα το κέντρο της λατρείας την οποία απέδιδε το έθνος.

⁷ Τρεις φορές το χρόνο, όλοι οι άρρενες Ισραηλίτες ανέβαιναν στην Ιερουσαλήμ για να παρευρεθούν στους χαρωπούς εορτασμούς που λάβαιναν χώρα στο ναό σε αναγνώριση της ευλογίας του Θεού. Κατάλληλα, αυτές οι συγκεντρώσεις αποκαλούνταν ‘γιορτές του Ιεχωβά’, πράγμα που επικέντρωνε την προσοχή στη λατρεία του Θεού. (Λευιτικόν 23:2, 4) Ευλαβείς γυναίκες παρευρίσκονταν μαζί με άλλα μέλη της οικογένειάς τους.—1 Σαμουήλ 1:3-7· Λουκάς 2:41-44.

8. Πώς πιστοποιούν τα εδάφια Ψαλμός 84:1-12 τη σπουδαιότητα της λατρείας του Ιεχωβά;

⁸ Οι θεόπνευστοι ψαλμωδοί αναγνώρισαν με όμορφες εκφράσεις πόσο εξέχουσα θεωρούνταν η λατρεία στη ζωή τους. ‘Πόσον αγαπηταί είναι αι σκηναί σου, Ιεχωβά των δυνάμεων!’ έψαλλαν οι γιοι του Κορέ. Ασφαλώς, αυτοί δεν εξυμνούσαν ένα απλό οικοδόμημα. Απεναντίας, ύψωναν τη φωνή τους σε αίνο προς τον Ιεχωβά Θεό, διακηρύττοντας: «Η καρδία μου και η σαρξ μου αγαλλιώνται δια τον Θεόν τον ζώντα». Η υπηρεσία των Λευιτών έφερνε στους ίδιους μεγάλη ευτυχία. «Μακάριοι οι κατοικούντες εν τω οίκω σου», διαλαλούσαν. «Πάντοτε θέλουσι σε αινεί». Στην πραγματικότητα, όλος ο Ισραήλ μπορούσε να ψάλλει: «Μακάριος ο άνθρωπος, του οποίου η δύναμις είναι εν σοι· εν τη καρδία των οποίων είναι αι οδοί σου. . . . Προβαίνουσιν από δυνάμεως εις δύναμιν· έκαστος αυτών φαίνεται ενώπιον του Θεού εν Σιών». Μολονότι το ταξίδι ενός Ισραηλίτη προς την Ιερουσαλήμ μπορεί να ήταν μακρύ και κουραστικό, η δύναμή του ανανεωνόταν καθώς έφτανε στην πρωτεύουσα. Η καρδιά του γέμιζε χαρά καθώς εκείνος εξυμνούσε το προνόμιο που είχε να υπηρετεί τον Ιεχωβά: ‘Διότι καλητέρα είναι μία ημέρα εν ταις αυλαίς σου υπέρ χιλιάδας· ήθελον προτιμήσει να ήμαι θυρωρός εν τω οίκω του Θεού μου, παρά να κατοικώ εν ταις σκηναίς της πονηρίας. . . . Ιεχωβά των δυνάμεων, μακάριος ο άνθρωπος ο ελπίζων επί σε’. Τέτοιες εκφράσεις αποκαλύπτουν την προτεραιότητα που έδιναν εκείνοι οι Ισραηλίτες στη λατρεία του Ιεχωβά.—Ψαλμός 84:1-12.

9. Τι συνέβη στο έθνος Ισραήλ όταν εκείνο δεν κράτησε τη λατρεία του Ιεχωβά στο προσκήνιο;

⁹ Το λυπηρό είναι ότι οι Ισραηλίτες δεν κράτησαν την αληθινή λατρεία στο προσκήνιο. Αυτοί επέτρεψαν στην αφοσίωση σε ψεύτικους θεούς να υποσκάψει το ζήλο τους για τον Ιεχωβά. Ως αποτέλεσμα, ο Ιεχωβά τούς εγκατέλειψε στους εχθρούς τους και επέτρεψε να εξοριστούν στη Βαβυλώνα. Όταν αποκαταστάθηκαν στην πατρίδα τους ύστερα από 70 χρόνια, ο Ιεχωβά προμήθεψε στον Ισραήλ τις αφυπνιστικές προτροπές των πιστών προφητών Αγγαίου, Ζαχαρία και Μαλαχία. Ο ιερέας Έσδρας και ο κυβερνήτης Νεεμίας υποκίνησαν τα μέλη του λαού του Θεού ώστε να ανοικοδομήσουν το ναό και να αποκαταστήσουν την αληθινή λατρεία εκεί. Όμως, καθώς περνούσαν οι αιώνες, η αληθινή λατρεία έπαψε και πάλι να αποτελεί προτεραιότητα για το έθνος.

Ο Ζήλος που Υπήρχε τον Πρώτο Αιώνα για την Αληθινή Λατρεία

10, 11. Ποια θέση κατείχε η λατρεία του Ιεχωβά στη ζωή πιστών ατόμων όταν ο Ιησούς βρισκόταν στη γη;

¹⁰ Στον προσδιορισμένο καιρό του Ιεχωβά, εμφανίστηκε ο Μεσσίας. Πιστά άτομα απέβλεπαν στον Ιεχωβά για σωτηρία. (Λουκάς 2:25· 3:15) Η αφήγηση του Ευαγγελίου του Λουκά κάνει συγκεκριμένη μνεία στην 84χρονη Άννα ως χήρα «η οποία δεν έλειπε ποτέ από το ναό, αποδίδοντας ιερή υπηρεσία νύχτα και ημέρα με νηστείες και δεήσεις».—Λουκάς 2:37.

¹¹ «Η τροφή μου», είπε ο Ιησούς, «είναι να κάνω το θέλημα εκείνου που με έστειλε και να τελειώσω το έργο του». (Ιωάννης 4:34) Θυμηθείτε πώς αντέδρασε ο Ιησούς όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με τους αργυραμοιβούς στο ναό. Αναποδογύρισε τα τραπέζια τους καθώς και τους πάγκους των εμπόρων που πουλούσαν περιστέρια. Ο Μάρκος αφηγείται: «[Ο Ιησούς] δεν άφηνε κανέναν να μεταφέρει σκεύος διαμέσου του ναού, αλλά εξακολουθούσε να διδάσκει και να λέει: ‘Δεν είναι γραμμένο: «Ο οίκος μου θα αποκαλείται οίκος προσευχής για όλα τα έθνη»; Αλλά εσείς τον έχετε κάνει σπηλιά ληστών’». (Μάρκος 11:15-17) Ναι, ο Ιησούς δεν επέτρεπε ούτε να κόψει κανείς δρόμο διαμέσου της αυλής του ναού όταν μετέφερε πράγματα σε κάποιο άλλο μέρος της πόλης. Οι ενέργειες του Ιησού ενίσχυαν τη συμβουλή που είχε δώσει πρωτύτερα: «Εξακολουθήστε, λοιπόν, να επιζητείτε πρώτα τη βασιλεία και τη δικαιοσύνη [του Θεού]». (Ματθαίος 6:33) Ο Ιησούς μάς άφησε ένα θαυμάσιο παράδειγμα καθώς απέδιδε στον Ιεχωβά την αποκλειστική του αφοσίωση. Ο ίδιος εφάρμοζε αληθινά αυτά που κήρυττε.—1 Πέτρου 2:21.

12. Πώς έδειχναν οι μαθητές του Ιησού ότι έδιναν προτεραιότητα στη λατρεία του Ιεχωβά;

¹² Ο Ιησούς έθεσε επίσης υπόδειγμα για να το ακολουθούν οι μαθητές του με τον τρόπο με τον οποίο εκπλήρωνε την αποστολή που είχε να απελευθερώσει τους περιφρονημένους αλλά πιστούς Ιουδαίους από τα φορτία των ψεύτικων θρησκευτικών συνηθειών. (Λουκάς 4:18) Υπακούοντας στην παραγγελία του Ιησού να κάνουν μαθητές και να τους βαφτίζουν, οι πρώτοι Χριστιανοί διαλαλούσαν με τόλμη το θέλημα του Ιεχωβά αναφορικά με τον αναστημένο Κύριό τους. Ο Ιεχωβά ευαρεστούνταν πολύ με την προτεραιότητα που έδιναν στη λατρεία Του. Γι’ αυτό, ο ίδιος ο άγγελος του Θεού απελευθέρωσε θαυματουργικά τους αποστόλους Πέτρο και Ιωάννη από το κρατητήριο και τους έδωσε τις εξής οδηγίες: «Πηγαίνετε και, αφού σταθείτε στο ναό, εξακολουθήστε να λέτε στο λαό όλα τα λόγια σχετικά με αυτή τη ζωή». Με ανανεωμένες δυνάμεις, εκείνοι υπάκουσαν. Κάθε ημέρα, τόσο στο ναό της Ιερουσαλήμ όσο και από σπίτι σε σπίτι, «συνέχισαν αδιάκοπα να διδάσκουν και να διακηρύσσουν τα καλά νέα για τον Χριστό, τον Ιησού».—Πράξεις 1:8· 4:29, 30· 5:20, 42· Ματθαίος 28:19, 20.

13, 14. (α) Από τους πρώτους Χριστιανικούς χρόνους και έπειτα, τι προσπαθεί να κάνει ο Σατανάς στους υπηρέτες του Θεού; (β) Τι εξακολουθούν να κάνουν οι πιστοί υπηρέτες του Θεού;

¹³ Καθώς η εναντίωση στο κήρυγμά τους αυξανόταν, ο Θεός κατηύθυνε τους πιστούς υπηρέτες του να γράψουν επίκαιρες συμβουλές. Να «ρίχνετε κάθε ανησυχία σας πάνω [στον Ιεχωβά], επειδή αυτός ενδιαφέρεται για εσάς», έγραψε ο Πέτρος λίγο μετά το 60 Κ.Χ. «Να διατηρήσετε τη διανοητική σας διαύγεια, να είστε σε εγρήγορση. Ο αντίδικός σας, ο Διάβολος, γυρίζει σαν λιοντάρι που βρυχιέται, ζητώντας να καταβροχθίσει κάποιον. Αλλά ταχθείτε εναντίον του, στερεοί στην πίστη, γνωρίζοντας ότι τα ίδια πράγματα όσον αφορά τα παθήματα συμβαίνουν σε ολόκληρη την αδελφότητά σας στον κόσμο». Εκείνα τα λόγια αναμφίβολα καθησύχαζαν τους πρώτους Χριστιανούς. Αυτοί γνώριζαν ότι, αφού υπέφεραν για λίγο, ο Θεός θα τέλειωνε την εκγύμνασή τους. (1 Πέτρου 5:7-10) Στη διάρκεια εκείνων των τελευταίων ημερών του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων, οι αληθινοί Χριστιανοί έκαναν να φτάσει η γεμάτη αγάπη λατρεία του Ιεχωβά σε νέα ύψη.—Κολοσσαείς 1:23.

¹⁴ Όπως είχε προείπει ο απόστολος Παύλος, έλαβε χώρα η αποστασία, μια απομάκρυνση από την αληθινή λατρεία. (Πράξεις 20:29, 30· 2 Θεσσαλονικείς 2:3) Οι μαρτυρίες από τις τελευταίες δεκαετίες του πρώτου αιώνα συσσώρευσαν αποδείξεις σχετικά με αυτό. (1 Ιωάννη 2:18, 19) Ο Σατανάς κατάφερε να σπείρει κατ’ απομίμηση Χριστιανούς ανάμεσα στους γνήσιους Χριστιανούς, καθιστώντας δύσκολο το διαχωρισμό αυτών των «ζιζανίων» από τους όμοιους με σιτάρι Χριστιανούς. Εντούτοις, στους αιώνες που πέρασαν, μερικά άτομα έθεσαν τη λατρεία του Θεού στην πρώτη θέση, ακόμη και με κίνδυνο της ζωής τους. Όμως, χρειάστηκε να φτάσουν οι τελευταίες δεκαετίες ‘των προσδιορισμένων καιρών των εθνών’ για να ξανασυγκεντρώσει ο Θεός τους υπηρέτες του με σκοπό την εξύψωση της αληθινής λατρείας.—Ματθαίος 13:24-30, 36-43· Λουκάς 21:24.

Η Λατρεία του Ιεχωβά Εξυψώνεται Σήμερα

15. Από το 1919 και έπειτα, πώς εκπληρώνονται οι προφητείες των εδαφίων Ησαΐας 2:2-4, ΜΝΚ, και Μιχαίας 4:1-4, ΜΝΚ;

¹⁵ Το 1919, ο Ιεχωβά ενδυνάμωσε το χρισμένο υπόλοιπο για να αναλάβει μια γεμάτη τόλμη παγκόσμια εκστρατεία μαρτυρίας η οποία έχει εξυψώσει τη λατρεία του αληθινού Θεού. Με την εισροή των συμβολικών ‘άλλων προβάτων’ από το 1935 και έπειτα, το ρεύμα των ανθρώπων οι οποίοι ανεβαίνουν με πνευματική έννοια στο ‘όρος του οίκου του Ιεχωβά’ αυξάνεται συνεχώς. Στη διάρκεια του υπηρεσιακού έτους 1993, 4.709.889 Μάρτυρες του Ιεχωβά τον αίνεσαν προσκαλώντας και άλλους να συμμετάσχουν στην εξυψωμένη λατρεία του. Τι αντίθεση δημιουργεί αυτό με την πνευματικά εξαχρειωμένη κατάσταση των αιρετικών ‘λόφων’ της παγκόσμιας αυτοκρατορίας της ψεύτικης θρησκείας, ιδιαίτερα εκείνων που υπάρχουν στο Χριστιανικό κόσμο!—Ιωάννης 10:16· Ησαΐας 2:2-4, ΜΝΚ· Μιχαίας 4:1-4, ΜΝΚ.

16. Τι χρειάζεται να κάνουν όλοι οι υπηρέτες του Θεού ενόψει αυτών που έχουν προλεχτεί στα εδάφια Ησαΐας 2:10-22;

¹⁶ Οι υποστηρικτές της ψεύτικης θρησκείας βλέπουν τις εκκλησίες και τους καθεδρικούς ναούς τους, ακόμη και τον κλήρο τους, ως κάτι το ‘εξυψωμένο’, αποδίδοντάς τους πομπώδεις τίτλους και τιμές. Αλλά προσέξτε τι προείπε ο Ησαΐας: ‘Οι υπερήφανοι οφθαλμοί του ανθρώπου θέλουσι ταπεινωθή, και η έπαρσις των ανθρώπων θέλει υποκύψει· μόνος δε ο Ιεχωβά θέλει υψωθή εν εκείνη τη ημέρα’. Πότε θα συμβεί αυτό; Στη διάρκεια της μεγάλης θλίψης, η οποία πλησιάζει γοργά, οπότε «τα είδωλα [οι θεοί που δεν έχουν αξία, ΜΝΚ] θέλουσιν ολοκλήρως καταστραφή». Ενόψει της εγγύτητας αυτού του φοβερού καιρού, όλοι οι υπηρέτες του Θεού χρειάζεται να εξετάσουν σοβαρά ποια θέση κατέχει η λατρεία του Ιεχωβά στη ζωή τους.—Ησαΐας 2:10-22.

17. Πώς δείχνουν οι υπηρέτες του Ιεχωβά σήμερα ότι δίνουν προτεραιότητα στη λατρεία του Ιεχωβά;

¹⁷ Ως διεθνής αδελφότητα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι πασίγνωστοι για το ζήλο τους στο κήρυγμα της Βασιλείας. Η λατρεία τους δεν είναι μια απλή υποτυπώδης θρησκεία, με την οποία ασχολούνται περίπου μια ώρα την εβδομάδα. Όχι, αυτή αποτελεί ολόκληρο τον τρόπο ζωής τους. (Ψαλμός 145:2) Πράγματι, πέρσι 620.000 και πλέον Μάρτυρες διευθέτησαν τις υποθέσεις τους έτσι ώστε να συμμετάσχουν στη Χριστιανική διακονία ολοχρόνια. Οι υπόλοιποι ασφαλώς δεν παραμελούν τη λατρεία του Ιεχωβά. Αυτή προέχει έντονα τόσο στις καθημερινές συζητήσεις τους όσο και στο δημόσιο κήρυγμά τους, ακόμη και αν οι οικογενειακές υποχρεώσεις τους απαιτούν να εργάζονται σκληρά σε κοσμικές εργασίες.

18, 19. Αναφέρετε παραδείγματα της ενθάρρυνσης που μπορεί να έχετε λάβει διαβάζοντας τις βιογραφίες Μαρτύρων.

¹⁸ Οι βιογραφίες Μαρτύρων οι οποίες δημοσιεύονται στη Σκοπιά παρέχουν ενόραση όσον αφορά τους τρόπους με τους οποίους διάφοροι αδελφοί και αδελφές έχουν κρατήσει τη λατρεία του Ιεχωβά στην πρώτη θέση στη ζωή τους. Μια νεαρή αδελφή η οποία αφιέρωσε τη ζωή της στον Ιεχωβά σε ηλικία έξι χρονών έθεσε την ιεραποστολική υπηρεσία ως στόχο της. Εσείς νεαροί αδελφοί και αδελφές, ποιο στόχο μπορείτε να διαλέξετε ο οποίος θα σας βοηθήσει να κρατήσετε τη λατρεία του Ιεχωβά στην πρώτη θέση στη δική σας ζωή;—Βλέπε το άρθρο «Επιδιώκοντας το Στόχο που Έθεσα από Έξι Χρονών», στη Σκοπιά 1 Μαρτίου 1992, σελίδες 26-30.

¹⁹ Μια ηλικιωμένη αδελφή η οποία έμεινε χήρα παρέχει άλλο ένα θαυμάσιο παράδειγμα ατόμου που έθεσε τη λατρεία του Ιεχωβά στη δικαιωματική θέση της. Η ίδια άντλησε μεγάλη ενθάρρυνση από εκείνους τους οποίους είχε βοηθήσει να μάθουν την αλήθεια, ώστε να υπομείνει. Αυτοί ήταν η «οικογένειά» της. (Μάρκος 3:31-35) Αν βρεθείτε σε παρόμοιες περιστάσεις, θα δεχτείτε την υποστήριξη και τη βοήθεια των νεότερων ατόμων της εκκλησίας; (Παρακαλούμε προσέξτε πώς εκφράστηκε η αδελφή Γουίνιφρεντ Ρέμι όπως παρουσιάζεται στο άρθρο «Έδειξα Ανταπόκριση στον Καιρό του Θερισμού», το οποίο δημοσιεύτηκε στη Σκοπιά 1 Ιουλίου 1992, σελίδες 21-23). Εσείς ολοχρόνιοι υπηρέτες, να δείχνετε ότι η λατρεία του Ιεχωβά πραγματικά έρχεται πρώτη στη ζωή σας με το να υπηρετείτε ταπεινά εκεί όπου έχετε διοριστεί, υποτασσόμενοι πρόθυμα στη θεοκρατική κατεύθυνση. (Παρακαλούμε προσέξτε το παράδειγμα του αδελφού Ρόι Ράιαν, όπως αναφέρεται στο άρθρο «Προσκολλήθηκα Στενά στην Οργάνωση του Θεού», στη Σκοπιά 1 Δεκεμβρίου 1991, σελίδες 24-27). Να θυμάστε πως, όταν δίνουμε προτεραιότητα στη λατρεία του Ιεχωβά, έχουμε τη διαβεβαίωση ότι εκείνος θα δείχνει ενδιαφέρον για εμάς. Δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για το πώς θα αποκτήσουμε τα απαραίτητα για τη ζωή. Οι εμπειρίες που είχαν οι αδελφές Όλιβ και Σόνια Σπρινγκέιτ το δείχνουν αυτό παραστατικά.—Βλέπε το άρθρο «Επιζητούμε Πρώτα τη Βασιλεία», στη Σκοπιά 1 Φεβρουαρίου 1994, σελίδες 20-25.

20. Ποιες κατάλληλες ερωτήσεις θα πρέπει να υποβάλουμε τώρα στον εαυτό μας;

²⁰ Ατομικά, λοιπόν, δεν θα έπρεπε να υποβάλουμε στον εαυτό μας μερικές διερευνητικές ερωτήσεις; Ποια θέση κατέχει η λατρεία του Ιεχωβά στη δική μου ζωή; Ζω εγώ σύμφωνα με την αφιέρωση που έχω κάνει να επιτελώ το θέλημα του Θεού όσο το δυνατόν καλύτερα; Σε ποιους τομείς της ζωής μπορώ να βελτιωθώ; Η στοχαστική εξέταση του επόμενου άρθρου θα προσφέρει την ευκαιρία να κάνουμε σκέψεις γύρω από το πώς χρησιμοποιούμε τους πόρους μας σε αρμονία με την προτεραιότητα που έχουμε επιλέξει για τη ζωή μας—τη λατρεία του Υπέρτατου Κύριου Ιεχωβά, του στοργικού μας Πατέρα.—Εκκλησιαστής 12:13· 2 Κορινθίους 13:5.

Ανασκόπηση

◻ Όσον αφορά τη λατρεία, τι αναμένει ο Ιεχωβά;

◻ Ως υπενθύμιση ποιου γεγονότος χρησίμευε η σκηνή του μαρτυρίου;

◻ Τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., ποιοι αποτέλεσαν εξέχοντα παραδείγματα ζήλου για την αληθινή λατρεία, και πώς;

◻ Από το 1919 και έπειτα, πώς έχει εξυψωθεί η λατρεία του Ιεχωβά;