«Από το Στόμα Νηπίων»
ΟΤΑΝ ο Σαμουήλ ήταν μικρό παιδί, έμενε σταθερά προσκολλημένος στις ορθές αρχές παρά την πονηρία των γιων του Αρχιερέα Ηλεί. (1 Σαμουήλ 2:22· 3:1) Στις μέρες του Ελισσαιέ, μια μικρή Ισραηλίτισσα αιχμάλωτη στη Συρία έδωσε θαρραλέα μαρτυρία στην κυρία της. (2 Βασιλέων 5:2-4) Όταν ο Ιησούς ήταν 12 χρονών, μίλησε με τόλμη στους δασκάλους του Ισραήλ, κάνοντας ερωτήσεις και δίνοντας απαντήσεις που προκάλεσαν έκπληξη στους παρατηρητές. (Λουκάς 2:46-48) Σε ολόκληρη την ιστορία, ο Ιεχωβά υπηρετείται πιστά από τους νεαρούς λάτρεις του.
Εκδηλώνουν οι νεαροί σήμερα το ίδιο πιστό πνεύμα; Και βέβαια! Οι εκθέσεις από διάφορα γραφεία τμήματος της Εταιρίας Σκοπιά δείχνουν ότι πάρα πολλοί νεαροί πιστοί ‘προσφέρουν πρόθυμα τον εαυτό τους’ στην υπηρεσία του Ιεχωβά. (Ψαλμός 110:3, ΜΝΚ) Τα θαυμάσια αποτελέσματα των προσπαθειών τους ενθαρρύνουν όλους τους Χριστιανούς, μικρούς και μεγάλους, ‘να μην παραιτούνται από το να κάνουν το καλό’.—Γαλάτες 6:9.
Ένα καλό παράδειγμα είναι η Αγιούμι, ένα κοριτσάκι από την Ιαπωνία, η οποία έγινε ευαγγελιζόμενη σε ηλικία έξι χρονών και έθεσε ως στόχο της να δώσει μαρτυρία σε κάθε μαθητή μέσα στην τάξη της. Πήρε άδεια να βάλει αρκετά έντυπα στη βιβλιοθήκη της τάξης, και προετοιμάστηκε για να απαντήσει σε όποιες ερωτήσεις μπορεί να της έκαναν οι συμμαθητές της. Σχεδόν όλοι οι συμμαθητές της καθώς και η δασκάλα εξοικειώθηκαν με τα έντυπα. Στη διάρκεια των έξι ετών που πήγαινε στο δημοτικό, η Αγιούμι έκανε διευθετήσεις για τη διεξαγωγή 13 Γραφικών μελετών. Η ίδια βαφτίστηκε όταν ήταν στην τέταρτη τάξη, και μια από τις φίλες της, με την οποία είχε μελετήσει, βαφτίστηκε στην έκτη τάξη. Επιπλέον, η μητέρα και οι δυο μεγαλύτερες αδελφές αυτής της φίλης της με την οποία μελετούσε την Αγία Γραφή έκαναν και εκείνες μελέτη και βαφτίστηκαν.
Η Καλή Διαγωγή Δίνει Μαρτυρία
«Να διατηρείτε καλή τη διαγωγή σας ανάμεσα στα έθνη», είπε ο απόστολος Πέτρος, και οι νεαροί Χριστιανοί παίρνουν στα σοβαρά αυτή την εντολή. (1 Πέτρου 2:12) Ως αποτέλεσμα, η καλή τους διαγωγή πολλές φορές δίνει θαυμάσια μαρτυρία. Στην αφρικανική χώρα του Καμερούν, ένας άντρας ήρθε για δεύτερη φορά σε μια εκκλησιαστική συνάθροιση των Μαρτύρων του Ιεχωβά, και έτυχε να καθήσει δίπλα σε ένα κοριτσάκι. Όταν ο ομιλητής κάλεσε τα άτομα που βρίσκονταν στο ακροατήριο να βρουν κάποια περικοπή στην Αγία Γραφή, ο άντρας πρόσεξε ότι το κοριτσάκι βρήκε γρήγορα το εδάφιο στη δική της Αγία Γραφή και παρακολούθησε με προσοχή την ανάγνωση. Η στάση της τον εντυπωσίασε τόσο πολύ ώστε, στο τέλος της συνάθροισης, εκείνος πλησίασε τον ομιλητή και είπε: «Αυτό το κοριτσάκι με έκανε να θέλω να μελετήσω την Αγία Γραφή μαζί σας».
Στη Νότια Αφρική υπάρχει ένα σχολείο όπου 25 μαθητές είναι παιδιά Μαρτύρων του Ιεχωβά. Η καλή τους διαγωγή έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί θαυμάσια φήμη για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Μια δασκάλα εκμυστηρεύτηκε σε ένα γονέα που είναι Μάρτυρας ότι δεν καταλάβαινε πώς κατάφερναν οι Μάρτυρες να εκπαιδεύουν τόσο καλά τα παιδιά τους, ιδιαίτερα εφόσον η δική της εκκλησία είχε αποδειχτεί ανίκανη να βοηθήσει τα νεαρά άτομα. Μια καινούρια δασκάλα ήρθε να βοηθήσει στο σχολείο και αμέσως πρόσεξε την καλή διαγωγή των παιδιών που είναι Μάρτυρες. Αυτή ρώτησε ένα από τα αγόρια που είναι Μάρτυρες τι θα έπρεπε να κάνει για να γίνει η ίδια Μάρτυρας του Ιεχωβά. Το αγόρι εξήγησε ότι θα έπρεπε να έχει μια Γραφική μελέτη, και διευθέτησε να καλλιεργήσουν οι γονείς του το ενδιαφέρον.
Στην Κόστα Ρίκα, ο Ριγκομπέρτο αναγνώρισε τον ήχο της αλήθειας όταν δυο συμμαθητές του χρησιμοποίησαν την Αγία Γραφή για να απαντήσουν στις ερωτήσεις που έκανε αυτός σχετικά με την Τριάδα, την ψυχή και τον πύρινο άδη. Τα όσα είπαν τον επηρέασαν θετικά, όχι μόνο λόγω της ικανότητας που είχαν εκείνοι να χρησιμοποιούν τις Γραφές, αλλά επίσης λόγω του ότι η εξαιρετική διαγωγή τους ήταν τόσο διαφορετική από αυτά που είχε δει στις εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου. Παρά την εναντίωση της οικογένειάς του, ο Ριγκομπέρτο σημειώνει καλή πρόοδο στη Γραφική του μελέτη.
Στην Ισπανία, δυο Μάρτυρες του Ιεχωβά—ο ένας από αυτούς εννιά χρονών—επισκέφτηκαν έναν άντρα ονόματι Ονόφρε. Ενώ ο ενήλικος Μάρτυρας ήταν εκείνος που μιλούσε περισσότερο, ο νεαρός Μάρτυρας παρακολουθούσε από τη Γραφή του την ανάγνωση των εδαφίων και παρέθετε μερικά Γραφικά εδάφια από μνήμης. Ο Ονόφρε εντυπωσιάστηκε. Αποφάσισε ότι ήθελε να μελετήσει την Αγία Γραφή στο ίδιο μέρος όπου εκείνο το μικρό αγόρι είχε μάθει να χειρίζεται τις Γραφές τόσο καλά. Έτσι, νωρίς το πρωί της επόμενης Κυριακής, πήγε στην Αίθουσα Βασιλείας. Χρειάστηκε να περιμένει έξω μέχρι τα μέσα του απογεύματος, οπότε ήρθαν οι Μάρτυρες για τη συνάθροισή τους. Από τότε και έπειτα, σημείωσε θαυμάσια πρόοδο, και πρόσφατα συμβόλισε την αφιέρωσή του με το βάφτισμα.
Αποτελεσματικοί Νεαροί Μάρτυρες
Ναι, ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί νεαρά άτομα καθώς και ενηλίκους για να φτάσει σε εκείνους που είναι πράοι στην καρδιά. Αυτό έγινε περαιτέρω φανερό μέσω μιας εμπειρίας από την Ουγγαρία. Εκεί, μια νοσοκόμα πρόσεξε ότι, όποτε έρχονταν επισκέπτες στο νοσοκομείο για να δουν μια συγκεκριμένη δεκάχρονη ασθενή, της έφερναν αναγνωστική ύλη καθώς και φαγητό. Γεμάτη περιέργεια, αναρωτήθηκε τι ήταν αυτό που θα μπορούσε να διαβάζει ένα μικρό κορίτσι, και διαπίστωσε ότι ήταν η Αγία Γραφή. Η νοσοκόμα μίλησε στο κορίτσι και είπε αργότερα: «Από την πρώτη στιγμή, πραγματικά με δίδασκε». Όταν το μικρό κορίτσι έφυγε από το νοσοκομείο, κάλεσε τη νοσοκόμα να παρακολουθήσει μια συνέλευση, αλλά η νοσοκόμα αρνήθηκε. Αργότερα, όμως, συμφώνησε να παρακολουθήσει τη Συνέλευση Περιφερείας «Καθαρή Γλώσσα». Λίγο αργότερα, άρχισε Γραφική μελέτη, και έπειτα από ένα χρόνο βαφτίστηκε—όλα αυτά ήταν αποτέλεσμα του ότι ένα μικρό κορίτσι χρησιμοποίησε το χρόνο που πέρασε στο νοσοκομείο για να διαβάζει Βιβλικά έντυπα.
Η Άνα Ρουθ, από το Ελ Σαλβαδόρ, βρισκόταν στη δεύτερη χρονιά της στο λύκειο. Αυτή είχε τη συνήθεια να αφήνει Βιβλικά έντυπα πάνω στο θρανίο της για να τα διαβάζουν οι άλλοι αν το ήθελαν. Προσέχοντας ότι τα έντυπα εξαφανίζονταν και ύστερα από κάποιο διάστημα επανεμφανίζονταν, η Άνα Ρουθ ανακάλυψε ότι μια συμμαθήτριά της, η Έβελιν, τα διάβαζε. Έπειτα από λίγο καιρό, η Έβελιν δέχτηκε να κάνει μελέτη και άρχισε να παρακολουθεί τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις. Τελικά, αυτή βαφτίστηκε και τώρα υπηρετεί σε τακτική βάση ως βοηθητική σκαπάνισσα. Η Άνα Ρουθ είναι τακτική σκαπάνισσα.
Στον Παναμά, μια αδελφή ξεκίνησε μελέτη με κάποια γυναίκα της οποίας ο σύζυγος άρχισε να εναντιώνεται στην αλήθεια σε τέτοιο βαθμό μέχρι που σχεδόν σταμάτησε η μελέτη. Ωστόσο, σταδιακά η στάση του συζύγου μαλάκωσε. Λίγο καιρό αργότερα, ο σαρκικός αδελφός του, ένας Μάρτυρας, του ζήτησε να εγκαταστήσει έναν αντικλεπτικό συναγερμό στο σπίτι του. Καθώς εγκαθιστούσε το συναγερμό, η εννιάχρονη ανιψιά του γύρισε στο σπίτι δείχνοντας πολύ στενοχωρημένη. Εκείνος τη ρώτησε τι είχε συμβεί, και αυτή είπε ότι η ίδια και η μεγαλύτερη αδελφή της είχαν πάει να διεξαγάγουν μια Γραφική μελέτη, αλλά το άτομο δεν ήταν στο σπίτι του, και έτσι αυτή δεν κατάφερε να κάνει τίποτε για τον Ιεχωβά εκείνη τη μέρα. Ο θείος της είπε: «Γιατί δεν κηρύττεις σε εμένα; Έτσι θα κάνεις κάτι για τον Ιεχωβά». Η ανιψιά του έτρεξε με χαρά να φέρει την Αγία Γραφή της, και μια μελέτη ξεκίνησε.
Η μητέρα της (η νύφη του ανθρώπου) άκουγε. Η ίδια νόμιζε ότι το πράγμα ήταν απλώς ένα αστείο, αλλά κάθε φορά που πήγαινε στο σπίτι της, εκείνος ζητούσε από την ανιψιά του να κάνει Γραφική μελέτη. Όταν η μητέρα είδε ότι ο κουνιάδος της έβλεπε σοβαρά το ζήτημα και ότι είχε μερικές δύσκολες ερωτήσεις, αποφάσισε να διεξάγει η ίδια τη μελέτη, με την κόρη της παρούσα. Ο κουνιάδος της άρχισε να μελετάει δύο φορές την εβδομάδα και σημείωσε γοργή πρόοδο. Τελικά, έφτασε μέχρι του σημείου της αφιέρωσης, και βαφτίστηκε στην ίδια συνέλευση με τη σύζυγό του—χάρη στη θαυμάσια στάση της μικρής του ανιψιάς.
Το Θάρρος των Νεαρών Δίνει Θαυμάσια Μαρτυρία
Η Αγία Γραφή λέει: ‘Ανδρίζου [Να είσαι θαρραλέος, ΜΝΚ], και ας κραταιωθή η καρδία σου· και πρόσμενε τον Ιεχωβά’. (Ψαλμός 27:14) Αυτά τα λόγια εφαρμόζονται σε όλους τους υπηρέτες του Θεού, και νέοι καθώς και ενήλικοι τα εφάρμοσαν στη διάρκεια του περασμένου έτους. Στην Αυστραλία, όταν ένα πεντάχρονο κορίτσι άρχισε μαθήματα σε ένα καινούριο σχολείο, η μητέρα της πήγε στη δασκάλα για να εξηγήσει τις πεποιθήσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Η δασκάλα είπε: «Ήδη γνωρίζω τι πιστεύετε. Η κόρη σας μου τα εξήγησε όλα». Αυτό το κοριτσάκι δεν ντράπηκε να πλησιάσει τη δασκάλα του από μόνο του για να της εξηγήσει την πίστη του.
Η πεντάχρονη Αντρέα από τη Ρουμανία επίσης έδειξε θάρρος. Όταν η μητέρα της άφησε την Ορθόδοξη πίστη για να γίνει Μάρτυρας, οι γείτονές της αρνούνταν να την ακούσουν. Μια μέρα, στη Μελέτη Βιβλίου Εκκλησίας, η Αντρέα άκουσε τον επίσκοπο υπηρεσίας να τονίζει ότι είναι ανάγκη να κηρύττει κάποιος στους γείτονές του. Η ίδια έκανε σοβαρές σκέψεις σχετικά με αυτό, και όταν γύρισαν στο σπίτι είπε στη μητέρα της: «Αφού φύγεις για τη δουλειά, θα σηκωθώ, θα ετοιμάσω την τσάντα μου με έντυπα όπως κάνεις εσύ, μαμά, και θα προσευχηθώ στον Ιεχωβά να με βοηθήσει να μιλήσω για την αλήθεια στους γείτονες».
Την επόμενη μέρα η Αντρέα έκανε ό,τι είχε υποσχεθεί. Κατόπιν, επιστρατεύοντας όλο της το θάρρος, χτύπησε το κουδούνι ενός γείτονα. Όταν ο γείτονας βγήκε στην πόρτα, αυτό το κοριτσάκι είπε: «Ξέρω ότι, από τότε που η μητέρα μου έγινε Μάρτυρας, εσείς δεν τη συμπαθείτε. Εκείνη έχει προσπαθήσει να σας μιλήσει αρκετές φορές, αλλά εσείς δεν θέλατε να την ακούσετε. Αυτό τη στενοχωρεί, αλλά εγώ θέλω να ξέρετε ότι εμείς σας αγαπάμε». Κατόπιν, η Αντρέα προχώρησε για να δώσει θαυμάσια μαρτυρία. Μέσα σε μία μέρα διέθεσε έξι βιβλία, έξι περιοδικά, τέσσερα βιβλιάρια και τέσσερα φυλλάδια. Από τότε και έπειτα, είναι τακτική στην υπηρεσία αγρού.
Στη Ρουάντα, οι αδελφοί μας χρειάζεται να δείχνουν μεγάλο θάρρος ενόψει των ταραχών που υπάρχουν εκεί. Σε κάποια περίπτωση, έβαλαν μια οικογένεια Μαρτύρων σε ένα δωμάτιο όπου οι στρατιώτες ετοιμάζονταν να τους σκοτώσουν. Η οικογένεια ζήτησε άδεια να προσευχηθεί πρώτα. Η άδεια δόθηκε, και όλοι, εκτός από την κόρη, την Ντέμπορα, προσευχήθηκαν σιωπηλά. Όπως αναφέρεται, η Ντέμπορα προσευχήθηκε μεγαλόφωνα: «Ιεχωβά, αυτή την εβδομάδα ο μπαμπάς και εγώ δώσαμε πέντε περιοδικά. Πώς θα μπορέσουμε να ξαναπάμε σε αυτούς τους ανθρώπους για να τους διδάξουμε την αλήθεια και να τους βοηθήσουμε να αποκτήσουν ζωή; Έπειτα, πώς θα μπορέσω τώρα να γίνω ευαγγελιζόμενη; Εγώ ήθελα να βαφτιστώ για να σε υπηρετώ». Ακούγοντάς το αυτό, ένας στρατιώτης είπε: «Δεν μπορούμε να σας σκοτώσουμε λόγω αυτού του μικρού κοριτσιού». Η Ντέμπορα απάντησε: «Ευχαριστούμε». Η οικογένεια γλίτωσε.
Όταν ο Ιησούς έκανε τη θριαμβευτική του είσοδο στην Ιερουσαλήμ κοντά στο τέλος της επίγειας ζωής του, τον υποδέχτηκαν τεράστια πλήθη που τον επευφημούσαν. Τα πλήθη αποτελούνταν από παιδιά καθώς και από ενηλίκους. Σύμφωνα με την αφήγηση, μικρά αγόρια «κραύγαζαν στο ναό και έλεγαν: ‘Σώσε, σε ικετεύουμε, τον Γιο του Δαβίδ!’» Όταν οι πρωθιερείς και οι γραμματείς διαμαρτυρήθηκαν για αυτό, ο Ιησούς αποκρίθηκε: «Ποτέ δεν το διαβάσατε αυτό: ‘Από το στόμα νηπίων και βρεφών που θηλάζουν έχεις ετοιμάσει αίνο’;»—Ματθαίος 21:15, 16.
Δεν είναι συγκινητικό να βλέπουμε ότι ακόμη και σήμερα τα λόγια του Ιησού είναι αληθινά; «Από το στόμα νηπίων και βρεφών που θηλάζουν»—και, μπορούμε να προσθέσουμε, εφήβων και νεαρών αντρών και γυναικών—ο Ιεχωβά έχει ετοιμάσει αίνο. Πράγματι, όσον αφορά τον αίνο που αποδίδεται στον Ιεχωβά, δεν υπάρχει ελάχιστο όριο ηλικίας.—Ιωήλ 2:28, 29.