Παρηγοριά για Όσους Έχουν ‘Συντετριμμένο Πνεύμα’

ΣΗΜΕΡΑ, ο κόσμος του Σατανά έχει φτάσει στο σημείο ‘να χάσει κάθε αίσθηση ηθικής’. (Εφεσίους 4:19· 1 Ιωάννη 5:19) Η μοιχεία και η πορνεία έχουν γίνει πανδημία. Σε πολλές χώρες, το 50 τοις εκατό και πλέον των γάμων καταλήγουν σε διαζύγιο. Η ομοφυλοφιλία είναι ευρέως αποδεκτή. Η σεξουαλική βία—ο βιασμός—παρουσιάζεται συχνά στις ειδήσεις. Η πορνογραφία αποτελεί επιχείρηση δισεκατομμυρίων δολαρίων.—Ρωμαίους 1:26, 27.

Μεταξύ των πιο αισχρών διαστροφών είναι η σεξουαλική κακοποίηση αθώων παιδιών. Όπως η σοφία του κόσμου του Σατανά, έτσι και η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών είναι «ζωώδης, δαιμονική». (Ιακώβου 3:15) Στις Ηνωμένες Πολιτείες και μόνο, λέει το περιοδικό Τάιμ (Time), «δάσκαλοι και γιατροί υποβάλλουν στις αρχές ετησίως περισσότερες από 400.000 καταγγελίες για επιβεβαιωμένες σεξουαλικές επιθέσεις». Όταν τα θύματα αυτής της κακοποίησης ενηλικιωθούν, πολλά εξακολουθούν να έχουν οδυνηρά τραύματα, και αυτά τα τραύματα είναι υπαρκτά! Η Αγία Γραφή λέει: ‘Το πνεύμα [η διανοητική διάθεση, τα εσωτερικά αισθήματα και οι σκέψεις] του ανθρώπου μπορεί να ανέχεται την πάθησή του· αλλά το συντετριμμένο [τραυματισμένο, ταλαιπωρημένο] πνεύμα ποιος μπορεί να το υποφέρει;’—Παροιμίαι 18:14, ΜΝΚ.

Τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού έχουν απήχηση σε ανθρώπους όλων των ειδών, περιλαμβανομένων των ‘συντετριμμένων’ και εκείνων που έχουν ‘αποκαρδιωμένο πνεύμα’. (Ησαΐας 61:1-4, ΜΝΚ) Δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι που αντιμετωπίζουν συναισθηματικό πόνο ανταποκρίνονται στην πρόσκληση: «Όποιος διψάει ας έρθει· και όποιος θέλει ας πάρει νερό ζωής δωρεάν». (Αποκάλυψη 22:17) Η Χριστιανική εκκλησία μπορεί να είναι τόπος παρηγοριάς για αυτούς. Εκείνοι χαίρονται όταν μαθαίνουν ότι τα παθήματα θα ανήκουν σύντομα στο παρελθόν. (Ησαΐας 65:17) Μέχρι τότε, όμως, ίσως χρειάζονται κάποιον να τους ‘παρηγορήσει’ και να ‘δέσει’ τις πληγές τους. Κατάλληλα ο Παύλος συμβούλεψε τους Χριστιανούς: «Να μιλάτε παρηγορητικά στις καταθλιμμένες ψυχές, να υποστηρίζετε τους αδυνάμους, να είστε μακρόθυμοι προς όλους».—1 Θεσσαλονικείς 5:14.

«Απωθημένες Αναμνήσεις»

Στα πρόσφατα χρόνια μερικοί νιώθουν ‘συντετριμμένοι’ για λόγους που άλλοι δυσκολεύονται να καταλάβουν. Πρόκειται για ενηλίκους οι οποίοι, με βάση αυτό που περιγράφεται ως «απωθημένες αναμνήσεις», λένε ότι είχαν κακοποιηθεί σεξουαλικά όταν ήταν παιδιά.a Μερικοί δεν είχαν σκεφτεί ποτέ ότι είχαν πέσει θύματα κακοποίησης μέχρις ότου, αναπάντεχα, άρχισαν να έχουν εικόνες από το παρελθόν και «αναμνήσεις» σχετικά με κάποιον ενήλικο (ή ενηλίκους) που τους κακοποίησε όταν ήταν παιδιά. Υπάρχουν άτομα στη Χριστιανική εκκλησία τα οποία έχουν τέτοιες ανησυχητικές σκέψεις; Σε μερικές χώρες, ναι, και αυτά τα αφιερωμένα άτομα ίσως νιώθουν μεγάλη στενοχώρια, θυμό, ενοχή, ντροπή ή μοναξιά. Όπως και ο Δαβίδ, μπορεί να νιώθουν απομονωμένοι από τον Θεό και να φωνάζουν: ‘Δια τι, Ιεχωβά, ίστασαι μακρόθεν; Κρύπτεσαι εν καιρώ θλίψεως;’—Ψαλμός 10:1.

Οι ειδικοί σε θέματα ψυχικής υγείας δεν κατανοούν πλήρως πολλές πλευρές αυτών των «αναμνήσεων». Ωστόσο, τέτοιου είδους «αναμνήσεις» μπορεί να επηρεάσουν την πνευματικότητα αφιερωμένων Χριστιανών. Γι’ αυτό αποβλέπουμε με πεποίθηση στο Λόγο του Θεού για καθοδηγία όσον αφορά το χειρισμό τους. Η Αγία Γραφή παρέχει «διάκριση στα πάντα». (2 Τιμόθεο 2:7· 3:16) Βοηθάει επίσης όλους όσους περιλαμβάνονται να θέτουν πίστη στον Ιεχωβά, ‘τον Πατέρα του τρυφερού ελέους και τον Θεό κάθε παρηγοριάς, ο οποίος μας παρηγορεί σε κάθε μας θλίψη’.—2 Κορινθίους 1:3, 4.

Συνέβη Πραγματικά;

Στον κόσμο, υπάρχει μεγάλη αντιλογία σε σχέση με το τι είναι αυτές οι «αναμνήσεις», και σε ποιο βαθμό αντιπροσωπεύουν πράγματα που όντως συνέβησαν. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά «δεν είναι μέρος του κόσμου» και δεν παίρνουν μέρος σε αυτή την αντιλογία. (Ιωάννης 17:16) Σύμφωνα με δημοσιευμένες αναφορές, μερικές φορές οι «αναμνήσεις» έχουν αποδειχτεί ακριβείς. Για παράδειγμα, αφότου ο Φρανκ Φιτζπάτρικ, πραγματογνώμονας σε κάποια ασφαλιστική εταιρία, «θυμήθηκε» ότι τον είχε κακοποιήσει ένας συγκεκριμένος ιερέας, εμφανίστηκαν σχεδόν άλλα εκατό άτομα και ισχυρίστηκαν ότι τα είχε κακοποιήσει ο ίδιος ιερέας. Ο ιερέας λέγεται ότι παραδέχτηκε πως είχε διαπράξει την κακοποίηση.

Είναι, όμως, αξιοσημείωτο ότι αρκετά άτομα δεν καταφέρνουν να επιβεβαιώσουν τις «αναμνήσεις» τους. Μερικοί που ταλαιπωρούνταν με αυτόν τον τρόπο θυμούνταν ζωηρά ότι κάποιο συγκεκριμένο άτομο τα κακοποίησε ή θυμούνταν ότι η κακοποίηση έλαβε χώρα σε ένα συγκεκριμένο μέρος. Εντούτοις, αργότερα βάσιμες αποδείξεις περί του αντιθέτου διευκρίνισαν ότι αυτές οι λεπτομέρειες όπως τις «θυμούνταν» δεν μπορούσαν να είναι αληθινές.

Να Παρέχετε Καταφύγιο

Παρ’ όλα αυτά, πώς μπορεί να δοθεί παρηγοριά σε εκείνους που έχουν ‘συντετριμμένο πνεύμα’ εξαιτίας τέτοιων «αναμνήσεων»; Θυμηθείτε την παραβολή του Ιησού για το Σαμαρείτη που ενήργησε ως πλησίον. Ένας άντρας δέχτηκε επίθεση από ληστές, οι οποίοι τον χτύπησαν και τον απογύμνωσαν από τα υπάρχοντά του. Όταν πέρασε από εκεί ο Σαμαρείτης, λυπήθηκε τον τραυματισμένο άντρα. Τι έκανε; Μήπως επέμενε να ακούσει και την παραμικρή λεπτομέρεια σχετικά με τον ξυλοδαρμό; Ή μήπως ο Σαμαρείτης ζήτησε μια περιγραφή των ληστών και έσπευσε να τους καταδιώξει; Όχι. Ο άντρας ήταν πληγωμένος! Γι’ αυτό ο Σαμαρείτης έδεσε προσεκτικά τα τραύματά του και με αγάπη τον μετέφερε στην ασφάλεια ενός γειτονικού πανδοχείου όπου θα μπορούσε να αναρρώσει.—Λουκάς 10:30-37.

Είναι αλήθεια ότι υπάρχει διαφορά ανάμεσα στα σωματικά τραύματα και στο ‘συντετριμμένο πνεύμα’ που προκαλεί η πραγματική σεξουαλική κακοποίηση κατά την παιδική ηλικία. Αλλά και τα δύο προξενούν μεγάλο πόνο. Συνεπώς, τα όσα έκανε ο Σαμαρείτης για τον τραυματισμένο Ιουδαίο δείχνουν τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε κάποιο συγχριστιανό που ταλαιπωρείται. Η άμεση προτεραιότητα είναι να δώσουμε παρηγοριά με αγάπη και να τον βοηθήσουμε να αναρρώσει.

Ο Διάβολος ταλαιπώρησε τον πιστό Ιώβ, πιστεύοντας προφανώς ότι είτε ο συναισθηματικός είτε ο σωματικός πόνος θα διασπούσε την ακεραιότητά του. (Ιώβ 1:11· 2:5) Από τότε και έπειτα, ο Σατανάς συχνά έχει προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει τα παθήματα—είτε τα προκαλεί άμεσα είτε όχι—για να εξασθενίσει την πίστη των υπηρετών του Θεού. (Παράβαλε 2 Κορινθίους 12:7-9). Μπορούμε άραγε να αμφισβητήσουμε ότι ο Διάβολος τώρα εκμεταλλεύεται την κακοποίηση παιδιών και το ‘αποκαρδιωμένο πνεύμα’ πολλών ενηλίκων που έχουν κακοποιηθεί (ή που βασανίζονται από «αναμνήσεις» ότι έχουν κακοποιηθεί) στην προσπάθειά του να εξασθενίσει την πίστη των Χριστιανών; Όπως ο Ιησούς όταν δέχτηκε επίθεση από τον Σατανά, έτσι και ο Χριστιανός που νιώθει πόνο, αλλά αρνείται σθεναρά να απαρνηθεί την ακεραιότητά του, λέει: «Φύγε, Σατανά!»—Ματθαίος 4:10.

Να Παραμείνετε Πνευματικά Ισχυροί

«Ο πιστός και φρόνιμος δούλος» έχει δημοσιεύσει πληροφορίες οι οποίες βοηθούν στην αντιμετώπιση του πνευματικού και του συναισθηματικού πόνου που προκαλεί η κακοποίηση παιδιών. (Ματθαίος 24:45-47) Η πείρα δείχνει ότι εκείνος που υποφέρει βοηθιέται αν μπορεί να στηριχτεί στη ‘δύναμη του Κυρίου και στην κραταιότητα της ισχύος του’ με το να ντυθεί «ολόκληρη την πανοπλία από τον Θεό». (Εφεσίους 6:10-17) Αυτή η πανοπλία περιλαμβάνει τη Βιβλική «αλήθεια» η οποία εκθέτει τον Σατανά ως τον ύστατο εχθρό, και διαλύει το σκοτάδι στο οποίο εργάζεται αυτός και οι οπαδοί του. (Ιωάννης 3:19) Κατόπιν, υπάρχει ‘ο θώρακας της δικαιοσύνης’. Εκείνος που υποφέρει θα πρέπει να αγωνίζεται ώστε να προσκολλάται στους δίκαιους κανόνες. Για παράδειγμα, μερικοί έχουν ισχυρές παρορμήσεις να βλάψουν τον εαυτό τους ή να διαπράξουν ανηθικότητα. Κάθε φορά που αντιστέκονται σε αυτές τις παρορμήσεις, κερδίζουν μια νίκη!

Η πνευματική πανοπλία περιλαμβάνει επίσης ‘τα καλά νέα της ειρήνης’. Το να μιλάει κάποιος στους άλλους για τους σκοπούς του Ιεχωβά ενισχύει και εκείνον που μιλάει και όσους ακούνε. (1 Τιμόθεο 4:16) Αν εσείς έχετε ‘συντετριμμένο πνεύμα’ και δυσκολεύεστε εξαιτίας αυτού να μιλάτε για τα καλά νέα, προσπαθήστε να συνοδεύετε κάποιον άλλο Χριστιανό ή Χριστιανή καθώς κάνει αυτό το ζωτικό έργο. Επίσης, μην ξεχνάτε «τη μεγάλη ασπίδα της πίστης». Να έχετε πίστη ότι ο Ιεχωβά σάς αγαπάει και ότι θα αποκαταστήσει όλα όσα έχετε χάσει. Να πιστεύετε χωρίς επιφυλάξεις ότι και ο Ιησούς επίσης σας αγαπάει, και το απέδειξε αυτό με το να πεθάνει για εσάς. (Ιωάννης 3:16) Ο Σατανάς ανέκαθεν ισχυριζόταν ψευδώς ότι ο Ιεχωβά δεν ενδιαφέρεται για τους υπηρέτες του. Αυτό είναι απλώς άλλο ένα από τα χονδροειδή, κακοήθη ψέματά του.—Ιωάννης 8:44· παράβαλε Ιώβ 4:1, 15-18· 42:10-15.

Αν ο πόνος που νιώθετε στην καρδιά σάς δυσκολεύει να πιστέψετε ότι ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται για εσάς, θα είναι υποβοηθητικό να συναναστρέφεστε με άλλους οι οποίοι πιστεύουν σταθερά ότι αυτός πράγματι ενδιαφέρεται. (Ψαλμός 119:107, 111· Παροιμίαι 18:1, ΜΝΚ· Εβραίους 10:23-25) Μην επιτρέψετε στον Σατανά να σας στερήσει το βραβείο της ζωής. Να θυμάστε, ‘η περικεφαλαία της σωτηρίας’ αποτελεί μέρος της πανοπλίας· το ίδιο αληθεύει και για «το σπαθί του πνεύματος». Η Αγία Γραφή είναι εμπνευσμένη από το άγιο πνεύμα, το οποίο ο Σατανάς δεν μπορεί να νικήσει. (2 Τιμόθεο 3:16· Εβραίους 4:12) Τα θεραπευτικά της λόγια μπορούν να απαλύνουν το συναισθηματικό πόνο.—Παράβαλε Ψαλμός 107:20· 2 Κορινθίους 10:4, 5.

Τέλος, να προσεύχεστε διαρκώς ώστε να έχετε τη δύναμη να υπομείνετε. (Ρωμαίους 12:12· Εφεσίους 6:18) Η εγκάρδια προσευχή ενδυνάμωσε τον Ιησού ενώ περνούσε έντονο συναισθηματικό πόνο, και μπορεί να βοηθήσει και εσάς. (Λουκάς 22:41-43) Μήπως σας είναι δύσκολο να προσευχηθείτε; Ζητήστε από άλλους να προσευχηθούν μαζί με εσάς και για εσάς. (Κολοσσαείς 1:3· Ιακώβου 5:14) Το άγιο πνεύμα θα υποστηρίξει τις προσευχές σας. (Παράβαλε Ρωμαίους 8:26, 27). Όπως συμβαίνει με μια επώδυνη σωματική ασθένεια, μερικά άτομα με βαθιά συναισθηματικά τραύματα ίσως να μη θεραπευτούν τελείως σε αυτό το σύστημα πραγμάτων. Αλλά με τη βοήθεια του Ιεχωβά μπορούμε να υπομείνουμε, και η υπομονή είναι μια νίκη, όπως ήταν και στην περίπτωση του Ιησού. (Ιωάννης 16:33) «Ελπίζετε επ’ αυτόν [τον Ιεχωβά] εν παντί καιρώ· ανοίγετε, λαοί, ενώπιον αυτού τας καρδίας σας· ο Θεός είναι καταφύγιον εις ημάς».—Ψαλμός 62:8.

Τι θα Λεχθεί για Εκείνον που Υποτίθεται ότι Κακοποίησε;

Το άτομο που όντως κακοποιεί κάποιο παιδί σεξουαλικά είναι βιαστής και έτσι θα πρέπει να θεωρείται. Οποιοσδήποτε πέσει θύμα μιας τέτοιας κατάστασης έχει το δικαίωμα να καταγγείλει εκείνον που τον κακοποίησε. Εντούτοις, μια καταγγελία δεν θα πρέπει να γίνεται βιαστικά αν βασίζεται μόνο σε «απωθημένες αναμνήσεις» κακοποίησης. Σε αυτή την περίπτωση, το σημαντικότερο για εκείνον που υποφέρει είναι να επανακτήσει κάποιο βαθμό συναισθηματικής σταθερότητας. Με το πέρασμα κάποιου χρόνου, ίσως είναι σε καλύτερη θέση να αξιολογήσει τις «αναμνήσεις» και να αποφασίσει τι θα κάνει, αν κάνει κάτι, σχετικά με αυτές.

Σκεφτείτε την περίπτωση της Ντόνα. Αναφέρεται ότι έπασχε από διαταραχές της διατροφής και πήγε σε ένα σύμβουλο—προφανώς αμφιβόλου ικανότητας. Λίγο αργότερα κατηγόρησε τον πατέρα της για αιμομειξία και τον έσυρε στα δικαστήρια. Οι ένορκοι έφτασαν σε αδιέξοδο, έτσι ο πατέρας δεν πήγε στη φυλακή, αλλά έπρεπε να πληρώσει 100.000 δολάρια (περ. 23 εκατ. δρχ.) για δικαστικές δαπάνες. Κατόπιν, έπειτα από όλα αυτά, η Ντόνα είπε στους γονείς της ότι δεν πίστευε πλέον πως είχε συμβεί η κακοποίηση!

Σοφά, ο Σολομών είπε: ‘Μη διενεργείς νομική υπόθεση βιαστικά’. (Παροιμίαι 25:8, ΜΝΚ) Αν υπάρχει βάσιμος λόγος να υποπτεύεστε ότι ο υποτιθέμενος δράστης εξακολουθεί να κακοποιεί παιδιά, ίσως χρειάζεται να δοθεί κάποια προειδοποίηση. Οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας μπορούν να βοηθήσουν σε μια τέτοια περίπτωση. Διαφορετικά, μη βιαστείτε. Τελικά, ίσως αρκεστείτε στο να αφήσετε το θέμα να κλείσει. Αν, ωστόσο, θέλετε να έρθετε πρόσωπο με πρόσωπο με τον υποτιθέμενο δράστη (αφού πρώτα υπολογίσετε πώς θα αισθανθείτε για τις πιθανές αντιδράσεις), έχετε το δικαίωμα να το κάνετε αυτό.

Στη διάρκεια της θεραπείας του ατόμου που έχει τις «αναμνήσεις» πιθανώς να προκληθούν δυσάρεστες καταστάσεις. Για παράδειγμα, ένα άτομο μπορεί να έχει έντονες διανοητικές εικόνες κακοποίησης από κάποιον που βλέπει καθημερινά. Δεν μπορούν να τεθούν κανόνες για το χειρισμό μιας τέτοιας κατάστασης. «Ο καθένας θα βαστάξει το δικό του φορτίο». (Γαλάτες 6:5) Μερικές φορές κάποιος μπορεί να αισθάνεται ότι περιλαμβάνεται ένας συγγενής ή ένα μέλος της άμεσης οικογένειας. Θυμηθείτε την αμφίβολη φύση ορισμένων «απωθημένων αναμνήσεων» όταν πρόκειται να αναγνωρίσετε εκείνον που υποπτεύεστε ως δράστη. Σε μια τέτοια περίπτωση, εφόσον το ζήτημα δεν έχει αποδειχτεί πλήρως, το να διατηρεί κάποιος επαφή με την οικογένεια—τουλάχιστον κάνοντας μερικές επισκέψεις, γράφοντας ή τηλεφωνώντας—θα έδειχνε ότι προσπαθεί να ακολουθεί τη Γραφική πορεία.—Παράβαλε Εφεσίους 6:1-3.

Τι Μπορούν να Κάνουν οι Πρεσβύτεροι;

Αν κάποιο μέλος της εκκλησίας, το οποίο έχει εικόνες από το παρελθόν ή «απωθημένες αναμνήσεις» κακοποίησης όταν ήταν παιδί, πλησιάσει τους πρεσβυτέρους, συνήθως διορίζονται δύο για να βοηθήσουν. Αυτοί οι πρεσβύτεροι θα πρέπει με καλοσύνη να ενθαρρύνουν το άτομο που υποφέρει να συγκεντρωθεί προς το παρόν στην αντιμετώπιση της συναισθηματικής στενοχώριας. Το όνομα οποιουδήποτε ατόμου το οποίο, σύμφωνα με τα όσα «θυμήθηκε», ήταν ο δράστης της κακοποίησης θα πρέπει να μείνει απολύτως εμπιστευτικό.

Το πρωταρχικό μέλημα των πρεσβυτέρων είναι να ενεργούν ως ποιμένες. (Ησαΐας 32:1, 2, ΜΝΚ· 1 Πέτρου 5:2, 3) Θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί ώστε να ‘ντυθούν με την τρυφερή στοργή της συμπόνιας, με καλοσύνη, ταπεινοφροσύνη, πραότητα και μακροθυμία’. (Κολοσσαείς 3:12) Ας ακούν με καλοσύνη και κατόπιν ας χρησιμοποιούν θεραπευτικά λόγια από τις Γραφές. (Παροιμίαι 12:18) Μερικά άτομα που υποφέρουν από οδυνηρές «αναμνήσεις» έχουν εκφράσει την ευγνωμοσύνη τους για πρεσβυτέρους οι οποίοι κάνουν τακτικές επισκέψεις ή ακόμα τηλεφωνούν για να δουν πώς τα πάνε. Αυτές οι επαφές δεν χρειάζεται να είναι πολύωρες, αλλά δείχνουν ότι η οργάνωση του Ιεχωβά ενδιαφέρεται. Όταν το άτομο που υποφέρει συνειδητοποιεί ότι οι Χριστιανοί αδελφοί του το αγαπούν αληθινά, ίσως βοηθηθεί να επανακτήσει έναν αξιόλογο βαθμό συναισθηματικής ισορροπίας.

Τι γίνεται, όμως, αν εκείνος που υποφέρει αποφασίσει ότι θέλει να υποβάλει κατηγορία;b Τότε οι δύο πρεσβύτεροι μπορούν να τον συμβουλεύσουν λέγοντάς του ότι, σε αρμονία με την αρχή του εδαφίου Ματθαίος 18:15, θα πρέπει να πλησιάσει προσωπικά τον κατηγορούμενο σχετικά με το ζήτημα. Αν αυτός που διατυπώνει την κατηγορία δεν είναι συναισθηματικά ικανός να κάνει κάτι τέτοιο πρόσωπο με πρόσωπο, αυτό μπορεί να γίνει μέσω τηλεφώνου ή πιθανώς με κάποιο γράμμα. Έτσι δίνεται η ευκαιρία στον κατηγορούμενο να απαντήσει επίσημα ενώπιον του Ιεχωβά στην κατηγορία. Ίσως ακόμα είναι σε θέση να παρουσιάσει στοιχεία που αποδεικνύουν ότι δεν ήταν δυνατόν να διέπραξε την κακοποίηση. Ή πιθανώς ο κατηγορούμενος θα ομολογήσει, και μπορεί να επιτευχθεί συμβιβασμός μεταξύ των δύο. Τι ευλογία θα είναι αυτό! Αν υπάρξει ομολογία, οι δύο πρεσβύτεροι μπορούν να χειριστούν τα ζητήματα περαιτέρω σε αρμονία με τις Γραφικές αρχές.

Αν το άτομο αρνηθεί την κατηγορία, οι πρεσβύτεροι θα πρέπει να εξηγήσουν σε εκείνον που τη διατυπώνει ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα άλλο από δικαστική άποψη. Επίσης, η εκκλησία θα συνεχίσει να θεωρεί αθώο τον κατηγορούμενο. Η Αγία Γραφή λέει ότι θα πρέπει να υπάρχουν δύο ή τρεις μάρτυρες προτού γίνει κάποια δικαστική ενέργεια. (2 Κορινθίους 13:1· 1 Τιμόθεο 5:19) Ακόμα και αν περισσότερα από ένα άτομα «θυμούνται» ότι έχουν κακοποιηθεί από τον ίδιο άνθρωπο, η φύση αυτών των αναμνήσεων είναι απλώς πολύ αβέβαιη για να βασιστούν πάνω τους δικαστικές αποφάσεις χωρίς άλλα συμπληρωματικά αποδεικτικά στοιχεία. Αυτό δεν σημαίνει ότι τέτοιες «αναμνήσεις» θεωρούνται ψευδείς (ή ότι θεωρούνται αληθινές). Αλλά πρέπει να ακολουθηθούν οι Βιβλικές αρχές για να αποδειχτεί δικαστικά ένα ζήτημα.

Τι γίνεται αν ο κατηγορούμενος—μολονότι αρνείται την αδικοπραγία—είναι πραγματικά ένοχος; Μήπως «ξεφεύγει ατιμωρητί», σαν να λέγαμε; Και βέβαια όχι! Το ζήτημα του αν είναι ένοχος ή αθώος μπορεί να αφεθεί με σιγουριά στα χέρια του Ιεχωβά. «Οι αμαρτίες μερικών ανθρώπων είναι δημόσια φανερές, οδηγώντας κατευθείαν σε κρίση, αλλά όσο για άλλους ανθρώπους, οι αμαρτίες τους γίνονται επίσης φανερές αργότερα». (1 Τιμόθεο 5:24· Ρωμαίους 12:19· 14:12) Το βιβλίο των Παροιμιών λέει: «Η προσδοκία των δικαίων θέλει είσθαι ευφροσύνη· η ελπίς όμως των ασεβών θέλει απολεσθή». «Όταν ο ασεβής άνθρωπος αποθνήσκη, η ελπίς αυτού απόλλυται». (Παροιμίαι 10:28· 11:7) Τελικά, ο Ιεχωβά Θεός και ο Χριστός Ιησούς θα αποδώσουν αιώνια κρίση με δικαιοσύνη.—1 Κορινθίους 4:5.

Αντισταθείτε στον Διάβολο

Όταν οι αφιερωμένες ψυχές υπομένουν παρά το μεγάλο σωματικό ή συναισθηματικό πόνο, τι απόδειξη είναι αυτή για την εσωτερική τους δύναμη και την αγάπη τους για τον Θεό! Και τι μαρτυρία υπέρ της δύναμης που έχει το πνεύμα του Ιεχωβά να τους στηρίζει!—Παράβαλε 2 Κορινθίους 4:7.

Τα λόγια του Πέτρου εφαρμόζονται σε αυτά τα άτομα: «Ταχθείτε εναντίον [του Σατανά], στερεοί στην πίστη». (1 Πέτρου 5:9) Το να το κάνουν αυτό μπορεί να μην είναι εύκολο. Μερικές φορές, ίσως είναι δύσκολο ακόμα και να σκεφτούν καθαρά και λογικά. Αλλά πάρτε θάρρος! Σύντομα, ο Διάβολος και οι πανούργες πράξεις του δεν θα υπάρχουν πλέον. Αληθινά, ποθούμε να έρθει εκείνος ο καιρός που «ο ίδιος ο Θεός . . . θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πια. Τα παλιά έχουν παρέλθει».—Αποκάλυψη 21:3, 4.

[Υποσημειώσεις]