Διατηρήστε την Πεποίθησή σας Σταθερή Μέχρι το Τέλος
ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ένα μικρό αεροπλάνο να πετάει μέσα σε αντίξοες καιρικές συνθήκες. Ο πιλότος δεν μπορεί πια να διακρίνει διάφορα χαρακτηριστικά σημεία στο έδαφος. Τον περιβάλλουν πυκνά σύννεφα. Παρ’ όλο που δεν καταφέρνει να δει πέρα από το παρμπρίζ του, είναι βέβαιος ότι μπορεί να ολοκληρώσει το ταξίδι του με ασφάλεια. Πού βασίζει την πεποίθησή του;
Έχει όργανα ακριβείας, τα οποία του παρέχουν τη δυνατότητα να πετάει μέσα στα σύννεφα και να προσγειώνεται στο σκοτάδι. Στην πορεία του, ιδιαίτερα όταν πλησιάζει στο αεροδρόμιο, υπάρχουν ραδιοφάροι οι οποίοι τον οδηγούν ηλεκτρονικά, και έχει ασύρματη επικοινωνία με τους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας που βρίσκονται στο έδαφος.
Με παρόμοιο τρόπο, μπορούμε να ατενίζουμε το μέλλον με πεποίθηση, μολονότι οι παγκόσμιες συνθήκες γίνονται καθημερινά ολοένα και πιο ζοφερές. Το ταξίδι μας μέσα σε αυτό το ασεβές σύστημα μπορεί να διαρκεί περισσότερο από όσο ανέμεναν μερικοί, αλλά μπορούμε να έχουμε την πεποίθηση ότι παραμένουμε στην πορεία μας και ότι βρισκόμαστε μέσα στα καθορισμένα χρονικά πλαίσια. Γιατί μπορούμε να είμαστε τόσο βέβαιοι; Διότι έχουμε καθοδηγία η οποία μας βοηθάει να διακρίνουμε αυτά που δεν μπορεί να διακρίνει η ανθρώπινη όραση.
Ο Λόγος του Θεού είναι ‘φως στο δρόμο μας’ καθώς και ‘αξιόπιστος’, καθιστώντας ‘τον άπειρο σοφό’. (Ψαλμός 19:7· 119:105· ΜΝΚ) Όπως οι ραδιοφάροι οι οποίοι δείχνουν το ίχνος πτήσης που ακολουθεί ο πιλότος, έτσι και η Αγία Γραφή περιγράφει με ακρίβεια μελλοντικά γεγονότα και μας δίνει σαφείς οδηγίες προκειμένου να βεβαιωθούμε ότι θα φτάσουμε με ασφάλεια στον προορισμό μας. Ωστόσο, για να ωφεληθούμε από τη θεϊκή κατεύθυνση, πρέπει να εμπιστευόμαστε σε αυτήν.
Στην επιστολή του προς τους Εβραίους, ο Παύλος παρότρυνε τους Ιουδαίους Χριστιανούς να ‘διακρατήσουν την πεποίθηση που είχαν στην αρχή σταθερή μέχρι το τέλος’. (Εβραίους 3:14) Η εμπιστοσύνη μπορεί να κλονιστεί αν δεν τη ‘διακρατήσουμε σταθερή’. Έτσι, προκύπτει το ερώτημα: Πώς μπορούμε να διατηρήσουμε την πεποίθησή μας στον Ιεχωβά σταθερή μέχρι το τέλος;
Να Ασκείτε την Πίστη Σας
Προτού μπορέσει κάποιος πιλότος να εκτελέσει τυφλή πτήση, εξαρτώμενος αποκλειστικά από τα όργανα που έχει και από τον έλεγχο εδάφους, χρειάζεται επαρκή εκπαίδευση και πολλές ώρες πτήσης. Παρόμοια, ο Χριστιανός χρειάζεται να ασκεί την πίστη του συνεχώς ώστε να διατηρεί την πεποίθησή του στην καθοδηγία του Ιεχωβά, ιδιαίτερα όταν εμφανίζονται δύσκολες καταστάσεις. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Επειδή έχουμε το ίδιο πνεύμα πίστης με αυτό για το οποίο είναι γραμμένο: ‘Άσκησα πίστη, γι’ αυτό και μίλησα’, και εμείς ασκούμε πίστη, γι’ αυτό και μιλάμε». (2 Κορινθίους 4:13) Επομένως, όταν μιλάμε για τα καλά νέα του Θεού, ασκούμε και ενισχύουμε την πίστη μας.
Η Μαγκνταλένα, η οποία έζησε τέσσερα χρόνια σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη διάρκεια του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου, εξηγεί την αξία του έργου κηρύγματος: «Η μητέρα μου με δίδαξε ότι, για να έχω ισχυρή πίστη, είναι ουσιώδες να ενδιαφέρομαι για την πνευματική ευημερία των άλλων. Θυμάμαι κάποιο περιστατικό που δείχνει πώς νιώθαμε. Μετά την απελευθέρωσή μας από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Ράβενσμπρικ, η μητέρα και εγώ φτάσαμε στο σπίτι μας κάποια Παρασκευή. Έπειτα από δύο ημέρες, την Κυριακή, πήγαμε μαζί με τους αδελφούς να κηρύξουμε από σπίτι σε σπίτι. Πιστεύω ακράδαντα ότι, αν αφοσιωνόμαστε στο να βοηθάμε άλλους να εμπιστευτούν στις υποσχέσεις του Θεού, οι ίδιες εκείνες υποσχέσεις θα γίνουν πιο πραγματικές για εμάς».—Παράβαλε Πράξεις 5:42.
Για να διατηρήσουμε την πεποίθησή μας σταθερή μέχρι το τέλος, απαιτείται πνευματική δραστηριοποίηση και σε άλλους τομείς. Η προσωπική μελέτη είναι άλλη μια έξοχη άσκηση που δυναμώνει την πίστη. Αν μιμούμαστε τους Βεροιείς και εξετάζουμε καθημερινά τις Γραφές φιλόπονα, αυτό θα μας βοηθήσει ‘να έχουμε την πλήρη βεβαιότητα της ελπίδας μέχρι το τέλος’. (Εβραίους 6:11· Πράξεις 17:11) Είναι αλήθεια ότι η προσωπική μελέτη προϋποθέτει χρόνο και αποφασιστικότητα. Πιθανώς, γι’ αυτόν το λόγο προειδοποίησε ο Παύλος τους Εβραίους σχετικά με τον κίνδυνο που διέτρεχαν να γίνουν «οκνηροί», ή αλλιώς φυγόπονοι, σε αυτά τα ζητήματα.—Εβραίους 6:12.
Η φυγόπονη στάση μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες σε πολλούς τομείς της ζωής. Ο Σολομών παρατήρησε ότι ‘από τα κατεβασμένα χέρια το σπίτι στάζει’. (Εκκλησιαστής 10:18, ΜΝΚ) Αργά ή γρήγορα η βροχή αρχίζει να στάζει μέσα από μια αφρόντιστη στέγη. Αν ‘κατεβάσουμε τα χέρια μας’ από πνευματική άποψη και δεν διατηρήσουμε την πίστη μας, μπορεί να εισχωρήσουν αμφιβολίες. Από την άλλη μεριά, ο τακτικός στοχασμός και η μελέτη του Λόγου του Θεού θα τροφοδοτούν και θα προστατεύουν την πίστη μας.—Ψαλμός 1:2, 3.
Οικοδόμηση Εμπιστοσύνης Μέσω Εμπειρίας
Ασφαλώς, ο πιλότος μαθαίνει μέσω εμπειρίας, καθώς και μελέτης, ότι τα όργανα που έχει είναι αξιόπιστα. Παρόμοια, η πεποίθησή μας στον Ιεχωβά αυξάνεται όταν βλέπουμε αποδείξεις της στοργικής του φροντίδας στην ίδια μας τη ζωή. Ο Ιησούς του Ναυή είχε αυτή την εμπειρία, και υπενθύμισε στους συμπατριώτες του Ισραηλίτες: ‘Γνωρίζετε εν όλη τη καρδία υμών και εν όλη τη ψυχή υμών, ότι δεν διέπεσεν ουδέ είς εκ πάντων των αγαθών λόγων, τους οποίους Ιεχωβά ο Θεός σας ελάλησε δια σας· πάντες ετελέσθησαν εις εσάς’.—Ιησούς του Ναυή 23:14.
Η Χοσεφίνα, μια έγγαμη αδελφή από τις Φιλιππίνες, πήρε το ίδιο μάθημα. Εξηγεί πώς ήταν η ζωή της προτού γνωρίσει την αλήθεια: «Ο σύζυγός μου έπινε πολύ· και όταν μεθούσε, θύμωνε και με χτυπούσε. Ο δυστυχισμένος γάμος μας επηρέαζε και το γιο μας. Εργαζόμασταν και ο σύζυγός μου και εγώ, και κερδίζαμε πολλά χρήματα, αλλά το μεγαλύτερο μέρος του μισθού μας το χάναμε στα τυχερά παιχνίδια. Ο σύζυγός μου είχε πολλούς φίλους, αλλά οι περισσότεροι ήθελαν τη φιλία του για να τους πληρώνει τα ποτά, και μερικοί μάλιστα προσπαθούσαν να τον μεθύσουν μόνο και μόνο για να γελάσουν μαζί του.
»Τα πράγματα άλλαξαν όταν αρχίσαμε να γνωρίζουμε τον Ιεχωβά και να παίρνουμε στα σοβαρά τις συμβουλές του. Ο σύζυγός μου δεν πίνει πια, σταματήσαμε να παίζουμε τυχερά παιχνίδια, και έχουμε αληθινούς φίλους που μας αγαπούν και μας βοηθούν. Ο γάμος μας είναι ευτυχισμένος, και ο γιος μας μεγαλώνοντας γίνεται ένας εξαίρετος νεαρός. Εργαζόμαστε λιγότερες ώρες, αλλά έχουμε περισσότερα χρήματα. Η πείρα μάς δίδαξε ότι ο Ιεχωβά είναι όπως ένας στοργικός Πατέρας, ο οποίος μας οδηγεί πάντα στη σωστή κατεύθυνση».
Ως αποτέλεσμα των οδηγιών που λαβαίνουν με τον ασύρματο ή λόγω κάποιου ελέγχου των οργάνων, μερικές φορές οι πιλότοι αντιλαμβάνονται ότι χρειάζεται να διορθώσουν την πορεία τους. Παρόμοια, και εμείς μπορεί να χρειαστεί να αλλάξουμε κατεύθυνση σύμφωνα με τις οδηγίες του Ιεχωβά. «Τα ώτα σου θέλουσιν ακούει λόγον όπισθέν σου, λέγοντα, Αύτη είναι η οδός, περιπατείτε εν αυτή· όταν στρέφησθε επί τα δεξιά και όταν στρέφησθε επί τα αριστερά». (Ησαΐας 30:21) Μέσω του Λόγου του και μέσω της οργάνωσής του, λαβαίνουμε συμβουλές οι οποίες μας καθιστούν άγρυπνους σε σχέση με πνευματικούς κινδύνους. Μια από αυτές αφορά τις συναναστροφές.
Οι Συναναστροφές Μπορεί να μας Βγάλουν από την Πορεία Μας
Ένα μικρό αεροπλάνο μπορεί εύκολα να βγει από την πορεία του αν δεν γίνουν οι απαραίτητες διορθώσεις. Παρόμοια, οι Χριστιανοί σήμερα βάλλονται διαρκώς από εξωτερικές επιρροές. Ζούμε σε έναν κόσμο που έχει σαρκικό φρόνημα, στον οποίο πολλοί χλευάζουν τις πνευματικές αξίες, προσδίδοντας πολύ περισσότερη σπουδαιότητα στα χρήματα και στην ευχαρίστηση. Ο Παύλος προειδοποίησε τον Τιμόθεο ότι οι τελευταίες ημέρες θα ήταν ‘δύσκολες στην αντιμετώπισή τους’. (2 Τιμόθεο 3:1-5) Οι έφηβοι, οι οποίοι λαχταρούν να είναι αποδεκτοί και δημοφιλείς, είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι στις κακές συναναστροφές.—2 Τιμόθεο 2:22.
Η Αμάντα, μια 17χρονη, εξηγεί: «Για ένα διάστημα, η πίστη μου εξασθένησε κάπως εξαιτίας των συμμαθητών μου. Έλεγαν ότι η θρησκεία μου ήταν περιοριστική και παράλογη, και αυτό άρχισε να με αποθαρρύνει. Ωστόσο, οι γονείς μου με βοήθησαν να καταλάβω ότι οι Χριστιανικές αρχές προστατεύουν αντί να περιορίζουν. Τώρα κατανοώ ότι αυτές οι αρχές με βοηθούν να ζω με πιο ικανοποιητικό τρόπο από ό,τι οι πρώην συμμαθητές μου. Έχω μάθει να εμπιστεύομαι εκείνους που ενδιαφέρονται πραγματικά για εμένα—τους γονείς μου και τον Ιεχωβά—και απολαμβάνω την υπηρεσία σκαπανέα».
Όποια και αν είναι η ηλικία μας, θα συναντήσουμε ανθρώπους οι οποίοι κάνουν υποτιμητικά σχόλια για τις πεποιθήσεις μας. Ίσως να φαίνονται καλλιεργημένοι, αλλά για τον Θεό είναι φυσικοί, μη πνευματικοί άνθρωποι. (1 Κορινθίους 2:14) Μια επιφανής ομάδα στην Κόρινθο, στις ημέρες του Παύλου, ήταν οι κατά κόσμο σοφοί Σκεπτικοί. Οι διδασκαλίες αυτών των φιλοσόφων πιθανώς έκαναν μερικούς Κορίνθιους Χριστιανούς να χάσουν την πίστη τους στην ελπίδα της ανάστασης. (1 Κορινθίους 15:12) «Μην παροδηγείστε», προειδοποίησε ο απόστολος Παύλος. «Οι κακές συναναστροφές φθείρουν τις ωφέλιμες συνήθειες».—1 Κορινθίους 15:33.
Από την άλλη μεριά, οι καλές συναναστροφές μάς ενισχύουν πνευματικά. Μέσα στη Χριστιανική εκκλησία, έχουμε την ευκαιρία να συναναστρεφόμαστε με άτομα που διάγουν μια ζωή πίστης. Ο Νόρμαν, ένας αδελφός που γνώρισε την αλήθεια το 1939, εξακολουθεί να αποτελεί πηγή μεγάλης ενθάρρυνσης για όλους. Πώς διατηρεί οξεία την πνευματική του όραση; «Οι συναθροίσεις και οι στενές φιλίες με πιστούς αδελφούς είναι ζωτικοί παράγοντες», απαντάει. «Αυτό το είδος συναναστροφής με βοηθάει να διακρίνω καθαρά τη διαφορά ανάμεσα στην οργάνωση του Θεού και στην οργάνωση του Σατανά».
Η Απατηλή Δύναμη του Πλούτου
Ο Μπράιαν, ένας έμπειρος πιλότος, εξηγεί ότι «μερικές φορές ο πιλότος δυσκολεύεται να πιστέψει τα όργανα που έχει—απλά και μόνο επειδή το ένστικτό του λέει άλλα. Έχει αναφερθεί ότι έμπειροι πιλότοι της πολεμικής αεροπορίας πέταξαν ανάποδα επειδή τα φώτα στο έδαφος έμοιαζαν με άστρα—μολονότι τα όργανα που είχαν έδειχναν το αντίθετο».
Παρόμοια, τα ιδιοτελή μας ένστικτα μπορεί να μας παροδηγήσουν από πνευματική άποψη. Ο Ιησούς είπε ότι ο πλούτος έχει «απατηλή δύναμη», και ο Παύλος προειδοποίησε ότι ‘η φιλαργυρία έχει απομακρύνει πολλούς από την πίστη’.—Μάρκος 4:19· 1 Τιμόθεο 6:10.
Όπως τα απατηλά φώτα που λάμπουν, οι φανταχτεροί υλικοί στόχοι μπορούν να μας οδηγήσουν σε λάθος κατεύθυνση. Αντί να χαιρόμαστε με την ‘προσδοκία πραγμάτων για τα οποία ελπίζουμε’, η φανταχτερή επίδειξη που χαρακτηρίζει τον κόσμο ο οποίος παρέρχεται μπορεί να μας παρασύρει. (Εβραίους 11:1· 1 Ιωάννη 2:16, 17) Αν είμαστε «αποφασισμένοι» να ζούμε με πλούσιο τρόπο, πιθανότατα θα μας μένει λίγος χρόνος για να αναπτυχτούμε πνευματικά.—1 Τιμόθεο 6:9· Ματθαίος 6:24· Εβραίους 13:5.
Κάποιος νεαρός έγγαμος άντρας ονόματι Πάτρικ παραδέχτηκε ότι αυτός και η σύζυγός του θυσίαζαν πνευματικούς στόχους προκειμένου να απολαμβάνουν ένα καλύτερο επίπεδο ζωής. Ο ίδιος εξηγεί: «Επηρεαζόμασταν από ορισμένα άτομα στην εκκλησία που είχαν μεγάλα αυτοκίνητα και πολυτελή σπίτια. Μολονότι ποτέ δεν χάσαμε την όραση της ελπίδας της Βασιλείας, πιστεύαμε ότι θα μπορούσαμε παράλληλα να ζούμε άνετα. Τελικά, όμως, καταλάβαμε ότι η αληθινή ευτυχία προέρχεται από το να υπηρετούμε τον Ιεχωβά και να αναπτυσσόμαστε πνευματικά. Τώρα η ζωή μας είναι και πάλι απλή. Μειώσαμε το χρόνο που δαπανούσαμε στην εργασία και γίναμε τακτικοί σκαπανείς».
Η Πίστη Εξαρτάται από τη Δεκτική Καρδιά
Η δεκτική καρδιά επίσης παίζει σπουδαίο ρόλο στο να αυξηθεί η πεποίθηση που έχουμε στον Ιεχωβά. Πράγματι, «πίστη είναι η βεβαιωμένη προσδοκία πραγμάτων για τα οποία ελπίζει κανείς, η φανερή απόδειξη [ή αλλιώς, «πειστικές αποδείξεις», υποσημείωση στη ΜΝΚ] πραγματικοτήτων, τις οποίες όμως δεν βλέπουμε». (Εβραίους 11:1) Αν όμως δεν έχουμε δεκτική καρδιά, δεν υπάρχουν πιθανότητες να πειστούμε. (Παροιμίαι 18:15· Ματθαίος 5:6) Γι’ αυτό είπε ο απόστολος Παύλος ότι «η πίστη δεν είναι κάτι που το έχουν όλοι οι άνθρωποι».—2 Θεσσαλονικείς 3:2.
Πώς μπορούμε, λοιπόν, να έχουμε καρδιά που ανταποκρίνεται σε όλες τις πειστικές αποδείξεις οι οποίες υπάρχουν; Καλλιεργώντας θεοσεβείς ιδιότητες, ιδιότητες που εμπλουτίζουν και υποκινούν την πίστη. Ο Πέτρος μάς παροτρύνει να ‘εφοδιάσουμε την πίστη μας με αρετή, γνώση, εγκράτεια, υπομονή, θεοσεβή αφοσίωση, αδελφική στοργή και αγάπη’. (2 Πέτρου 1:5-7· Γαλάτες 5:22, 23) Από την άλλη μεριά, αν ζούμε με εγωκεντρικό τρόπο ή αποδίδουμε στον Ιεχωβά υποτυπώδη μόνο υπηρεσία, δεν μπορούμε λογικά να αναμένουμε ότι η πίστη μας θα αυξηθεί.
Ο Έσδρας ‘ετοίμαζε την καρδιά του’ προκειμένου να διαβάζει το Λόγο του Ιεχωβά και να τον θέτει σε εφαρμογή. (Έσδρας 7:10) Ο Μιχαίας είχε και αυτός δεκτική καρδιά. ‘Εγώ θέλω επιβλέψει επί Ιεχωβά· θέλω προσμείνει τον Θεόν της σωτηρίας μου· ο Θεός μου θέλει μου εισακούσει’.—Μιχαίας 7:7.
Η Μαγκνταλένα, που προαναφέρθηκε, προσμένει και αυτή υπομονετικά τον Ιεχωβά. (Αββακούμ 2:3) Η ίδια λέει: «Ζούμε ήδη στον πνευματικό παράδεισο. Το επόμενο βήμα, ο κατά γράμμα Παράδεισος, θα έρθει αρκετά σύντομα. Στο μεταξύ, εκατοντάδες χιλιάδες άτομα ενώνονται με το μεγάλο πλήθος. Συγκινούμαι καθώς βλέπω τόσο πολλά άτομα να συρρέουν στην οργάνωση του Θεού».
Ας Αποβλέπουμε στον Θεό της Σωτηρίας Μας
Για να διατηρήσουμε την πεποίθησή μας σταθερή μέχρι το τέλος, απαιτείται να ασκούμε την πίστη μας και να δίνουμε μεγάλη προσοχή στην καθοδηγία που λαβαίνουμε από τον Ιεχωβά και την οργάνωσή του. Ασφαλώς αξίζει την προσπάθεια. Ο πιλότος αισθάνεται βαθιά ικανοποίηση όταν, έπειτα από ένα μεγάλο, δύσκολο ταξίδι, κατεβαίνει και τελικά περνάει τα πυκνά σύννεφα. Στα πόδια του απλώνεται η γη—καταπράσινη και φιλόξενη. Ο διάδρομος προσγείωσης είναι μπροστά του, έτοιμος να τον υποδεχτεί.
Μας περιμένει και εμάς μια συναρπαστική εμπειρία. Αυτός ο ζοφερός, ασεβής κόσμος θα δώσει τη θέση του σε μια νέα γη δικαιοσύνης. Μας περιμένει ένα θεϊκό καλωσόρισμα. Μπορούμε να βρεθούμε εκεί αν δώσουμε προσοχή στα λόγια του ψαλμωδού: ‘Εσύ είσαι η ελπίδα μου, Υπέρτατε Κύριε Ιεχωβά, η πεποίθησή μου από τον καιρό της νεότητάς μου. . . . Σε εσένα θα είναι διαρκώς ο αίνος μου’.—Ψαλμός 71:5, 6, ΜΝΚ.