Έκαναν το Θέλημα του Ιεχωβά

Ένα Κοριτσάκι που Μίλησε με Θάρρος

ΣΤΗ διάρκεια του δέκατου αιώνα Π.Κ.Χ., οι σχέσεις μεταξύ του Ισραήλ και της Συρίας ήταν τεταμένες. Ήταν τόσο συνηθισμένο να ξεσπάνε μάχες, ώστε όταν πέρασαν τρία χρόνια χωρίς βίαια επεισόδια, αυτό ήταν κάτι που άξιζε να καταγραφεί στο ιστορικό υπόμνημα.—1 Βασιλέων 22:1.

Σε εκείνους τους καιρούς, ιδιαίτερα απειλητικές ήταν οι συμμορίες των Σύρων ληστών, μερικές από τις οποίες αποτελούνταν από εκατοντάδες στρατιώτες. Αυτοί οι πολεμιστές έκαναν επιδρομές και καταλήστευαν τους Ισραηλίτες, απάγοντας και αιχμαλωτίζοντας πολλούς—ακόμη και παιδιά.

Στη διάρκεια κάποιας επιδρομής, ‘ένα κοριτσάκι’ ξεριζώθηκε ανελέητα από τη θεοφοβούμενη οικογένειά του. (2 Βασιλέων 5:2, ΜΝΚ) Αφού πήραν το κοριτσάκι στη Συρία, το ανάγκασαν να ζει ανάμεσα σε εκείνους τους οποίους ίσως θεωρούσε απειλητικούς και ξένους—ένα λαό που λάτρευε τον ήλιο, τη σελήνη, τα αστέρια, τα δέντρα, τα φυτά, ακόμη και τις πέτρες. Πόσο διαφορετικοί ήταν από την οικογένειά της και τους φίλους της, που λάτρευαν τον έναν αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά! Ακόμη και σε εκείνο το ξένο περιβάλλον, ωστόσο, αυτό το κορίτσι εκδήλωνε εξαιρετικό θάρρος σε σχέση με τη λατρεία του Ιεχωβά. Ως αποτέλεσμα, άλλαξε τη ζωή ενός εξέχοντος αξιωματικού που υπηρετούσε υπό την εξουσία του βασιλιά της Συρίας. Ας δούμε πώς έγινε αυτό.

Είχε το Θάρρος να Μιλήσει Ανοιχτά

Το κοριτσάκι έμεινε ανώνυμο στη Βιβλική αφήγηση. Έγινε υπηρέτρια της συζύγου του Νεεμάν, ενός γενναίου αρχιστράτηγου υπό τον Βασιλιά Βεν-αδάδ Β΄. (2 Βασιλέων 5:1, ΜΝΚ) Αν και ήταν ευυπόληπτος, ο Νεεμάν είχε την απεχθή ασθένεια της λέπρας.

Ίσως ο γεμάτος σεβασμό τρόπος της μικρής να υποκίνησε τη σύζυγο του Νεεμάν να της εκμυστηρευτεί αυτό που την απασχολούσε. Η γυναίκα ίσως να είχε ρωτήσει το κορίτσι: ‘Τι γίνεται για τους λεπρούς στον Ισραήλ;’ Αυτό το κορίτσι από τον Ισραήλ δεν ντράπηκε να δηλώσει με τόλμη: «Είθε να ήτο ο κύριός μου έμπροσθεν του προφήτου τού εν Σαμαρεία, διότι ήθελεν ιατρεύσει αυτόν από της λέπρας αυτού».—2 Βασιλέων 5:3.

Τα λόγια αυτού του κοριτσιού δεν τα αγνόησαν ως παιδική φαντασία. Απεναντίας, τα ανέφεραν στον Βασιλιά Βεν-αδάδ, ο οποίος έστειλε τον Νεεμάν και άλλους σε ένα ταξίδι 150 χιλιομέτρων στη Σαμάρεια για να αναζητήσουν αυτόν τον προφήτη.—2 Βασιλέων 5:4, 5.

Η Θεραπεία του Νεεμάν

Ο Νεεμάν και οι άντρες του πήγαν στον Βασιλιά Ιωράμ του Ισραήλ, φέρνοντας μια συστατική επιστολή από τον Βεν-αδάδ και μια μεγάλη χρηματική δωρεά. Δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι ο Βασιλιάς Ιωράμ, ο οποίος ασκούσε τη μοσχολατρία, δεν επέδειξε την πίστη που επέδειξε η μικρή υπηρέτρια στον προφήτη του Θεού. Αντίθετα, νόμισε ότι ο Νεεμάν ήρθε επιζητώντας φιλονικία. Όταν ο προφήτης του Θεού, ο Ελισσαιέ, άκουσε για την ταραχή του Ιωράμ, αμέσως έστειλε ένα μήνυμα ζητώντας από το βασιλιά να στείλει τον Νεεμάν στο σπίτι του.—2 Βασιλέων 5:6-8.

Όταν ο Νεεμάν έφτασε στο σπίτι του Ελισσαιέ, ο προφήτης έστειλε ένα μηνυτή ο οποίος του είπε: «Λούσθητι επτάκις εν τω Ιορδάνη, και θέλει επανέλθει η σαρξ σου εις σε, και θέλεις καθαρισθή». (2 Βασιλέων 5:9, 10) Ο Νεεμάν εξαγριώθηκε. Επειδή περίμενε μια θαυματουργική και φανταχτερή επίδειξη, ρώτησε: «Ο Αβανά και ο Φαρφάρ, ποταμοί της Δαμασκού, δεν είναι καλήτεροι υπέρ πάντα τα ύδατα του Ισραήλ; δεν ηδυνάμην να λουσθώ εν αυτοίς και να καθαρισθώ;» Ο Νεεμάν έφυγε θυμωμένος από το σπίτι του Ελισσαιέ. Αλλά όταν οι υπηρέτες του Νεεμάν λογικεύτηκαν μαζί του, εκείνος τελικά υποχώρησε. Αφού λούστηκε εφτά φορές στον Ιορδάνη Ποταμό, «η σαρξ αυτού αποκατέστη ως σαρξ παιδίου μικρού, και εκαθαρίσθη».—2 Βασιλέων 5:11-14.

Επιστρέφοντας στον Ελισσαιέ, ο Νεεμάν είπε: «Ιδού, τώρα εγνώρισα ότι δεν είναι Θεός εν πάση τη γη, ειμή εν τω Ισραήλ». Ο Νεεμάν υποσχέθηκε ότι δεν θα ‘προσέφερε εις το εξής ολοκαύτωμα ουδέ θυσίαν εις άλλους θεούς, παρά μόνον εις τον Ιεχωβά’.—2 Βασιλέων 5:15-17.

Μαθήματα για Εμάς

Ο Νεεμάν δεν θα είχε πάει στον προφήτη Ελισσαιέ αν δεν του είχε μιλήσει με θάρρος μια νεαρή υπηρέτρια. Σήμερα, πολλοί νεαροί ενεργούν με παρόμοιο τρόπο. Στο σχολείο, μπορεί να τους περιτριγυρίζουν μαθητές οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται για την υπηρεσία του Θεού. Ωστόσο, εκείνοι μιλούν με θάρρος για το τι πιστεύουν. Μερικοί από αυτούς αρχίζουν να το κάνουν αυτό σε αξιοσημείωτα τρυφερή ηλικία.

Σκεφτείτε την Αλεξάνδρα, ένα πεντάχρονο κορίτσι στην Αυστραλία. Όταν άρχισε να πηγαίνει στο σχολείο, η μητέρα της έκλεισε κάποιο ραντεβού για να εξηγήσει τις πεποιθήσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο δάσκαλο. Αλλά μια έκπληξη περίμενε τη μητέρα της Αλεξάνδρας. «Γνωρίζω ήδη αρκετές από τις πεποιθήσεις σας, καθώς και το τι θα κάνει ή δεν θα κάνει η Αλεξάνδρα στο σχολείο», είπε ο δάσκαλος. Η μητέρα της Αλεξάνδρας έμεινε έκπληκτη, επειδή δεν υπήρχαν άλλα παιδιά Μάρτυρες στο σχολείο. «Η Αλεξάνδρα μάς πληροφόρησε σχετικά με τις πεποιθήσεις της», εξήγησε ο δάσκαλος. Ναι, αυτό το κοριτσάκι είχε ήδη συζητήσει με διακριτικότητα με το δάσκαλό του.

Τέτοια νεαρά άτομα μιλούν με θάρρος. Έτσι, ενεργούν σε αρμονία με τα εδάφια Ψαλμός 148:12, 13: ‘Νέοι τε και παρθένοι, γέροντες μετά νεωτέρων ας αινώσι το όνομα του Ιεχωβά· διότι το όνομα αυτού μόνου είναι υψωμένον· η δόξα αυτού είναι επί την γην και τον ουρανόν’.