Παρηγοριά για τους Καταπιεσμένους

ΕΧΕΤΕ προσέξει ότι, σε όλη σας τη ζωή, ορισμένες λέξεις βρίσκονται επανειλημμένα στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας; Μήπως κουραστήκατε να διαβάζετε λέξεις όπως πόλεμος, έγκλημα, καταστροφή, πείνα και παθήματα; Υπάρχει, όμως, μια λέξη της οποίας η απουσία από τις ειδήσεις γίνεται έντονα αισθητή. Ωστόσο, αυτή η λέξη αντιπροσωπεύει κάτι που έχει μεγάλη ανάγκη ο άνθρωπος. Πρόκειται για τη λέξη «παρηγοριά».

«Παρηγορώ» σημαίνει «δίνω δύναμη και ελπίδα» και «καταπραΰνω τη λύπη ή την αναστάτωση» κάποιου. Εξαιτίας όλου αυτού του αναβρασμού στον οποίο βρίσκεται ο κόσμος τον 20ό αιώνα, η ελπίδα και η καταπράυνση της λύπης είναι επιτακτικά αναγκαίες. Είναι αλήθεια ότι μερικοί από εμάς σήμερα απολαμβάνουν περισσότερες υλικές ανέσεις από ό,τι φαντάστηκαν ποτέ οι πρόγονοί μας. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην επιστημονική πρόοδο. Αλλά η επιστήμη και η τεχνολογία δεν μας έχουν παρηγορήσει με την έννοια του να απομακρύνουν από την ανθρωπότητα όλες τις αιτίες οι οποίες προκαλούν τα παθήματα. Ποιες είναι αυτές οι αιτίες;

Πριν από πολλούς αιώνες, ο σοφός άνθρωπος Σολομών μίλησε για μια βασική αιτία η οποία προκαλεί τα παθήματα, όταν είπε: «Ο άνθρωπος εξουσιάζει άνθρωπον προς βλάβην αυτού». (Εκκλησιαστής 8:9) Η επιστήμη και η τεχνολογία δεν κατάφεραν να αλλάξουν την τάση που έχει ο άνθρωπος να θέλει να εξουσιάζει το συνάνθρωπό του. Στον 20ό αιώνα, αυτό έχει οδηγήσει σε καταπιεστικές δικτατορίες σε ορισμένες χώρες, καθώς και σε τρομερούς πολέμους μεταξύ κρατών.

Από το 1914 και έπειτα, πάνω από εκατό εκατομμύρια άνθρωποι έχουν σκοτωθεί εξαιτίας του πολέμου. Σκεφτείτε την ανθρώπινη οδύνη που αντιπροσωπεύει αυτός ο αριθμός—εκατομμύρια οικογένειες οι οποίες πενθούν και χρειάζονται παρηγοριά. Επίσης, οι πόλεμοι οδηγούν και σε άλλου είδους παθήματα εκτός από το βίαιο θάνατο. Στο τέλος του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου, υπήρχαν 12 και πλέον εκατομμύρια πρόσφυγες στην Ευρώπη. Στα πιο πρόσφατα χρόνια, πάνω από ενάμισι εκατομμύριο άτομα έφυγαν από τις πολεμικές ζώνες στη Νοτιοανατολική Ασία. Ο πόλεμος στα Βαλκάνια έχει αναγκάσει δύο και πλέον εκατομμύρια άτομα να φύγουν από τα σπίτια τους—σε πολλές περιπτώσεις για να γλιτώσουν από τις «εθνικές εκκαθαρίσεις».

Είναι βέβαιο ότι οι πρόσφυγες χρειάζονται παρηγοριά, ιδιαίτερα εκείνοι που φεύγουν από τα σπίτια τους παίρνοντας μαζί τους μόνο όσα από τα αποκτήματά τους μπορούν να μεταφέρουν, χωρίς να γνωρίζουν πού να πάνε ή τι επιφυλάσσει το μέλλον για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Αυτοί οι άνθρωποι συμπεριλαμβάνονται στα πιο αξιολύπητα θύματα της καταπίεσης· χρειάζονται παρηγοριά.

Σε πιο ειρηνικά μέρη της γης, εκατομμύρια άνθρωποι ζουν ουσιαστικά υποδουλωμένοι στο οικονομικό σύστημα του κόσμου. Είναι αλήθεια ότι μερικά άτομα έχουν αφθονία υλικών αγαθών. Η πλειονότητα, όμως, παλεύει καθημερινά για να βγάζει τα προς το ζην. Πολλοί αναζητούν κάποια αξιοπρεπή στέγη. Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι είναι άνεργοι. «Ο κόσμος», προβλέπει κάποια αφρικανική εφημερίδα, «βαδίζει προς μια άνευ προηγουμένου κρίση στον τομέα της απασχόλησης, καθώς πάνω από 1,3 δισεκατομμύρια άτομα θα προστεθούν σε εκείνους που ψάχνουν για δουλειά μέχρι το έτος 2020». Σίγουρα, οι καταπιεσμένοι από οικονομική άποψη χρειάζονται «δύναμη και ελπίδα»—παρηγοριά.

Αντιδρώντας στις απελπιστικές τους περιστάσεις, ορισμένοι γίνονται εγκληματίες. Φυσικά, το μόνο που προκύπτει από αυτό είναι η πρόκληση δυσκολιών στα θύματά τους, και τα υψηλά ποσοστά εγκληματικότητας επιτείνουν το αίσθημα της καταπίεσης. Ένας τίτλος στην εφημερίδα Δε Σταρ (The Star) του Γιοχάνεσμπουργκ, της Νότιας Αφρικής, ανέφερε πρόσφατα: «Μια ημέρα από τη ζωή στην ‘πιο φονική χώρα του κόσμου’». Το άρθρο περιέγραφε μια συνηθισμένη ημέρα μέσα στο Γιοχάνεσμπουργκ και γύρω από αυτό. Σε εκείνη τη μία ημέρα, τέσσερις άνθρωποι δολοφονήθηκαν και οχτώ δέχτηκαν επίθεση από «αυτοκινητοπειρατές». Δεκαεφτά διαρρήξεις αναφέρθηκαν σε ένα προάστιο όπου ζουν άνθρωποι της μεσαίας τάξης. Επιπλέον, σημειώθηκαν αρκετές ένοπλες ληστείες. Σύμφωνα με την εφημερίδα, η αστυνομία το περιέγραψε αυτό ως μια «σχετικά ήσυχη» ημέρα. Δικαιολογημένα, οι συγγενείς εκείνων που δολοφονήθηκαν καθώς και όσοι έπεσαν θύματα διαρρηκτών και «αυτοκινητοπειρατών» αισθάνονται φοβερά καταπιεσμένοι. Χρειάζονται να τους καθησυχάσει κάποιος και να τους δώσει ελπίδα—χρειάζονται παρηγοριά.

Σε μερικές χώρες, υπάρχουν γονείς οι οποίοι πουλάνε τα παιδιά τους στην πορνεία. Αναφέρεται ότι μια ασιατική χώρα, στην οποία συρρέουν τουρίστες στα πλαίσια «ταξιδιών με σκοπό το σεξ», έχει δύο εκατομμύρια άτομα που εκπορνεύονται, πολλά από τα οποία έχουν αγοραστεί ή απαχθεί σε παιδική ηλικία. Υπάρχουν άραγε πιο καταπιεσμένα άτομα από αυτά τα αξιολύπητα θύματα; Εξετάζοντας αυτό το αποκρουστικό εμπόριο, το περιοδικό Τάιμ (Time) αναφέρθηκε σε ένα συνέδριο διαφόρων γυναικείων οργανώσεων της Νοτιοανατολικής Ασίας το οποίο πραγματοποιήθηκε το 1991. Εκεί, υπολογίστηκε ότι «30 εκατομμύρια γυναίκες είχαν πουληθεί παγκόσμια από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 και έπειτα».

Ασφαλώς, τα παιδιά δεν χρειάζεται να πουληθούν στην πορνεία για να γίνουν θύματα. Ολοένα και περισσότερα παιδιά κακοποιούνται σωματικά ή και βιάζονται στο ίδιο τους το σπίτι από γονείς και συγγενείς. Αυτά τα παιδιά μπορεί να κουβαλάνε τα συναισθηματικά τραύματα επί πολύ καιρό. Οπωσδήποτε, ως τραγικά θύματα της καταπίεσης, χρειάζονται παρηγοριά.

Ένας Άντρας της Αρχαιότητας ο Οποίος Μελέτησε την Καταπίεση

Ο Βασιλιάς Σολομών είχε συγκλονιστεί από την έκταση της ανθρώπινης καταπίεσης. Ο ίδιος έγραψε: ‘Εγώ επέστρεψα για να δω όλες τις πράξεις καταπίεσης που γίνονται κάτω από τον ήλιο, και ορίστε! τα δάκρυα των καταπιεσμένων, όμως αυτοί δεν είχαν παρηγορητή· και στο πλευρό των καταπιεστών τους υπήρχε δύναμη, και έτσι αυτοί δεν είχαν παρηγορητή’.—Εκκλησιαστής 4:1, ΜΝΚ.

Αν ο σοφός βασιλιάς αντιλαμβανόταν πριν από 3.000 χρόνια ότι οι καταπιεσμένοι είχαν απελπιστική ανάγκη κάποιου παρηγορητή, τι θα έλεγε σήμερα; Πάντως, ο Σολομών γνώριζε ότι κανένας ατελής άνθρωπος, περιλαμβανομένου και του ίδιου, δεν μπορούσε να προσφέρει την παρηγοριά που χρειάζεται η ανθρωπότητα. Κάποιος μεγαλύτερος χρειαζόταν για να συντρίψει τη δύναμη των καταπιεστών. Υπάρχει τέτοιο πρόσωπο;

Στην Αγία Γραφή, ο 72ος Ψαλμός αναφέρεται σε έναν μεγαλειώδη παρηγορητή για όλους τους ανθρώπους. Ο ψαλμός αυτός γράφτηκε από τον πατέρα του Σολομώντα, τον Βασιλιά Δαβίδ. Η επιγραφή του λέει: «Ψαλμός δια τον Σολομώντα». Προφανώς, γράφτηκε από τον ηλικιωμένο Βασιλιά Δαβίδ σχετικά με Κάποιον που θα κληρονομούσε το θρόνο του. Αυτός, σύμφωνα με τον ψαλμό, θα έφερνε μόνιμη ανακούφιση από την καταπίεση. «Εν ταις ημέραις αυτού θέλει ανθεί ο δίκαιος· και αφθονία ειρήνης θέλει είσθαι εωσού μη υπάρξη η σελήνη. Και θέλει κατακυριεύει από θαλάσσης έως θαλάσσης και . . . έως των περάτων της γης».—Ψαλμός 72:7, 8.

Όταν ο Δαβίδ έγραψε αυτά τα λόγια, πιθανόν να είχε στο μυαλό του το γιο του τον Σολομώντα. Ο Σολομών, όμως, αντιλαμβανόταν ότι το να υπηρετήσει την ανθρωπότητα με τον τρόπο που περιγράφεται στον ψαλμό ξεπερνούσε τη δύναμή του. Θα μπορούσε να εκπληρώσει τα λόγια του ψαλμού μόνο σε μικρογραφία και για χάρη του έθνους Ισραήλ, όχι προς όφελος ολόκληρης της γης. Είναι φανερό ότι αυτός ο θεόπνευστος προφητικός ψαλμός έστρεφε την προσοχή σε κάποιον πολύ μεγαλύτερο από τον Σολομώντα. Ποιος ήταν αυτός; Δεν μπορούσε να είναι άλλος από τον Ιησού Χριστό.

Όταν ένας άγγελος ανακοίνωσε τη γέννηση του Ιησού, είπε: «Ο Ιεχωβά Θεός θα του δώσει το θρόνο του Δαβίδ, του πατέρα του». (Λουκάς 1:32) Επιπλέον, ο Ιησούς αναφέρθηκε στον εαυτό του ως «κάτι που είναι περισσότερο από τον Σολομώντα». (Λουκάς 11:31) Ο Ιησούς, από τότε που αναστήθηκε στα δεξιά του Θεού, βρίσκεται στον ουρανό, στο μέρος από το οποίο είναι σε θέση να εκπληρώσει τα λόγια του 72ου Ψαλμού. Επίσης, έχει λάβει τη δύναμη και την εξουσία από τον Θεό για να συντρίψει το ζυγό των ανθρώπινων καταπιεστών. (Ψαλμός 2:7-9· Δανιήλ 2:44) Επομένως, ο Ιησούς είναι εκείνος που θα εκπληρώσει τα λόγια του 72ου Ψαλμού.

Η Καταπίεση Πρόκειται Σύντομα να Τερματιστεί

Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι η απελευθέρωση από κάθε μορφή ανθρώπινης καταπίεσης πρόκειται σύντομα να γίνει πραγματικότητα. Τα άνευ προηγουμένου παθήματα και η καταπίεση που παρατηρούνται στη διάρκεια αυτού του 20ού αιώνα προειπώθηκαν από τον Ιησού ως μέρος του σημείου το οποίο θα χαρακτήριζε ‘την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων’. (Ματθαίος 24:3) Μεταξύ άλλων, εκείνος προείπε: «Θα σηκωθεί έθνος εναντίον έθνους και βασιλεία εναντίον βασιλείας». (Ματθαίος 24:7) Αυτό το χαρακτηριστικό της προφητείας άρχισε να εκπληρώνεται την εποχή που ξέσπασε ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος το 1914. «Εξαιτίας της αύξησης της ανομίας», πρόσθεσε ο Ιησούς, «η αγάπη των περισσοτέρων θα ψυχρανθεί». (Ματθαίος 24:12) Η ανομία και η έλλειψη αγάπης έχουν παραγάγει μια πονηρή και καταπιεστική γενιά. Γι’ αυτό, πρέπει να πλησιάζει ο καιρός κατά τον οποίο ο Ιησούς Χριστός θα επέμβει ως ο καινούριος Βασιλιάς της γης. (Ματθαίος 24:32-34) Τι θα σημάνει αυτό για τους καταπιεσμένους ανθρώπους οι οποίοι ασκούν πίστη στον Ιησού Χριστό και αποβλέπουν σε εκείνον ως τον θεϊκά διορισμένο Παρηγορητή της ανθρωπότητας;

Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, ας διαβάσουμε μερικά λόγια ακόμη από τον 72ο Ψαλμό, τα οποία εκπληρώνονται στον Χριστό Ιησού: «Θέλει ελευθερώσει τον πτωχόν κράζοντα και τον πένητα και τον αβοήθητον. Θέλει ελεήσει τον πτωχόν και τον πένητα· και τας ψυχάς των πενήτων θέλει σώσει. Εκ δόλου [καταπίεσης, ΜΝΚ] και εξ αδικίας θέλει λυτρόνει τας ψυχάς αυτών· και πολύτιμον θέλει είσθαι το αίμα αυτών εις τους οφθαλμούς αυτού». (Ψαλμός 72:12-14) Έτσι, ο διορισμένος Βασιλιάς του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, θα φροντίσει να μην υποφέρει κανένας από καταπίεση. Αυτός έχει τη δύναμη να τερματίσει κάθε μορφή αδικίας.

‘Αυτό φαίνεται υπέροχο’, μπορεί να πει κάποιος, ‘αλλά τι γίνεται τώρα; Ποια παρηγοριά υπάρχει για εκείνους που υποφέρουν αυτή τη στιγμή;’ Στην πραγματικότητα, υπάρχει παρηγοριά για τους καταπιεσμένους. Τα επόμενα δύο άρθρα σε αυτό το περιοδικό θα δείξουν πώς εκατομμύρια άτομα ήδη παρηγορούνται καλλιεργώντας στενή σχέση με τον αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά, και με τον αγαπητό του Γιο, τον Ιησού Χριστό. Αυτή η σχέση μπορεί να μας παρηγορήσει σε αυτούς τους καταπιεστικούς καιρούς και μπορεί να οδηγήσει ένα άτομο σε αιώνια ζωή απαλλαγμένη από καταπίεση. Ο Ιησούς είπε προσευχόμενος στον Θεό: «Αυτό σημαίνει αιώνια ζωή, το να αποκτούν γνώση για εσένα, τον μόνο αληθινό Θεό, και για αυτόν που απέστειλες, τον Ιησού Χριστό».—Ιωάννης 17:3.

[Εικόνα στη σελίδα 4, 5]

Κανένας άνθρωπος δεν θα καταπιέζει το συνάνθρωπό του στο νέο κόσμο του Θεού