Γιατί Πρέπει Όλοι να Αινούμε τον Θεό;
ΑΛΛΗΛΟΥΙΑ! Αυτή η λέξη είναι πολύ γνώριμη στους περισσότερους εκκλησιαζομένους του Χριστιανικού κόσμου. Μερικοί από εκείνους την προφέρουν με δυνατή φωνή στη διάρκεια της κυριακάτικης λειτουργίας. Πόσοι, όμως, γνωρίζουν τι σημαίνει στ’ αλήθεια αυτή η λέξη; Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια εβραϊκή λέξη που σημαίνει «Αινείτε τον Γιαχ!» Είναι μια χαρωπή, ηχηρή επευφημία για τον Δημιουργό, του οποίου το όνομα είναι Ιεχωβά.a
Η λέξη «Αλληλούια» εμφανίζεται συχνά στην Αγία Γραφή. Γιατί; Επειδή υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι για να αινούμε τον Θεό. Ο Γιαχ (Ιεχωβά) είναι ο Δημιουργός και Συντηρητής του αχανούς σύμπαντος. (Ψαλμός 147:4, 5· 148:3-6) Εκείνος έθεσε σε λειτουργία τα οικοσυστήματα που καθιστούν δυνατή τη ζωή στη γη. (Ψαλμός 147:8, 9· 148:7-10) Δείχνει δε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους ανθρώπους. Αν κάνουμε το θέλημά του, εκείνος μας ευλογεί και μας στηρίζει σε αυτή τη ζωή, ενώ μας προσφέρει τη βέβαιη ελπίδα μιας ακόμη καλύτερης μελλοντικής ζωής. (Ψαλμός 148:11-14) Ο Γιαχ (Ιεχωβά) είναι εκείνος που ενέπνευσε τα λόγια: «Οι δίκαιοι θέλουσι κληρονομήσει την γην, και επ’ αυτής θέλουσι κατοικεί εις τον αιώνα».—Ψαλμός 37:29.
Επομένως, η προτροπή απευθύνεται σε όλους: «Αλληλούια [Αινείτε τον Γιαχ!, ΜΝΚ]». (Ψαλμός 104:35) Δυστυχώς, όμως, δεν θέλουν όλοι να ανταποκριθούν. Σήμερα, οι άνθρωποι υποφέρουν. Πολλοί πεινάνε, αρρωσταίνουν ή καταπιέζονται. Μερικοί υπομένουν πολλή θλίψη εξαιτίας χρήσης ναρκωτικών ή κατάχρησης αλκοόλ είτε λόγω των αποτελεσμάτων της ανάμειξής τους σε ανηθικότητα ή σε στασιασμό. Υπάρχει κάποιος λόγος για τον οποίο πρέπει να αινούν τον Θεό τέτοια άτομα;
‘Μόνο ο Ιεχωβά Μπορούσε να μου Δώσει Ελπίδα’
Ναι, υπάρχει. Ο Ιεχωβά προσκαλεί όλους ανεξαιρέτως να τον γνωρίσουν, να μάθουν να εκτελούν το θέλημά του και να απολαμβάνουν τις ευλογίες που κάνουν τους ανθρώπους να θέλουν να τον αινούν. Και πολλοί ανταποκρίνονται. Εξετάστε, λόγου χάρη, την περίπτωση της Αντριάνας από τη Γουατεμάλα. Όταν η Αντριάνα ήταν εφτά χρονών, η μητέρα της πέθανε. Λίγο αργότερα, ο πατέρας της έφυγε από το σπίτι. Όταν έγινε δέκα χρονών, άρχισε να εργάζεται για να ζήσει. Εφόσον η μητέρα της τής είχε πει να υπηρετεί τον Θεό και την εκκλησία, η Αντριάνα συνταυτίστηκε με διάφορες ομάδες Καθολικών, αλλά όταν έφτασε στα 12 είχε ήδη απογοητευτεί και έτσι μπήκε σε μια συμμορία. Άρχισε να καπνίζει, να παίρνει ναρκωτικά και να κλέβει. Γιατί θα ήθελε μια κοπέλα σαν αυτήν να αινεί τον Θεό;
Η αδελφή της Αντριάνας άρχισε να μελετάει την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, αλλά η Αντριάνα την περιγελούσε. Κατόπιν πέθανε η θεία τους. Στην κηδεία της θείας της, διάφορα ενοχλητικά ερωτήματα βασάνιζαν την Αντριάνα. Πού είχε πάει η θεία της; Μήπως στον ουρανό; Μήπως είχε πάει σε μια πύρινη κόλαση; Η Αντριάνα βρισκόταν σε μεγάλη σύγχυση και έτσι πήγε στο παρεκκλήσι του νεκροταφείου να προσευχηθεί για βοήθεια, χρησιμοποιώντας το όνομα του Θεού Ιεχωβά, όπως την είχε διδάξει η αδελφή της.
Σύντομα άρχισε να μελετάει την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και να παρακολουθεί τις Χριστιανικές τους συναθροίσεις. Αυτό της έδωσε μια εντελώς καινούρια άποψη για τη ζωή, και με θάρρος έκοψε τους δεσμούς της με τις συμμορίες. Τώρα, στα 25 της χρόνια περίπου, η Αντριάνα λέει: «Μόνο η αγάπη για τον Ιεχωβά με έκανε να εγκαταλείψω αυτόν τον τόσο κακό τρόπο ζωής. Μόνο ο Ιεχωβά, με το μεγάλο του έλεος, μπορούσε να μου δώσει την ελπίδα της αιώνιας ζωής». Η Αντριάνα, παρά το δύσκολο ξεκίνημά της στη ζωή, έχει πολύ σπουδαίους λόγους να αινεί τον Θεό.
Μια ακόμη πιο δυσοίωνη κατάσταση μαθαίνουμε από την Ουκρανία. Ένας άντρας βρίσκεται στη φυλακή περιμένοντας την εκτέλεσή του. Μήπως έχει ενδώσει στην αυτολύπηση; Μήπως είναι καταθλιμμένος; Όχι, ακριβώς το αντίθετο. Όταν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ήρθαν πρόσφατα σε επαφή μαζί του και απέκτησε κάποια γνώση για τον Ιεχωβά, τους ζήτησε να έρθουν σε επαφή με τη μητέρα του. Πρόσφατα έγραψε μια επιστολή επειδή άκουσε ότι ανταποκρίθηκαν στην παράκλησή του. Αναφέρει: «Σας ευχαριστώ που επισκεφτήκατε τη μητέρα μου. Ήταν τα πιο χαρωπά νέα που έλαβα τον τελευταίο χρόνο».
Μιλώντας για τον εαυτό του και για τους συγκρατούμενούς του στους οποίους δίνει μαρτυρία, γράφει: «Τώρα έχουμε πίστη στον Θεό και προσπαθούμε να ενεργούμε σύμφωνα με την πίστη μας». Ολοκληρώνει την επιστολή του ως εξής: «Σας ευχαριστώ που μας βοηθήσατε να μάθουμε τι είναι αγάπη και να αποκτήσουμε πίστη. Αν μείνω ζωντανός, θα σας βοηθήσω και εγώ. Ευχαριστώ τον Θεό για το ότι υπάρχετε και βοηθάτε άλλους να αγαπούν τον Θεό και να πιστεύουν σε αυτόν». Αυτός ο άντρας έχει κάνει έφεση κατά της θανατικής του καταδίκης. Είτε, όμως, τον εκτελέσουν είτε περάσει πολλά χρόνια στη φυλακή, είναι ξεκάθαρο ότι έχει λόγο να αινεί τον Θεό.
‘Αν και Τυφλή, Μπορώ να Βλέπω’
Αναλογιστείτε, τώρα, την περίπτωση μιας έφηβης γεμάτης ζωή, η οποία ξαφνικά έχασε το φως της. Αυτό συνέβη στην Γκλόρια που ζει στην Αργεντινή. Η Γκλόρια τυφλώθηκε ξαφνικά όταν ήταν 19 χρονών, και ποτέ δεν ανέκτησε την όρασή της. Σε ηλικία 29 χρονών άρχισε να συζεί με έναν άντρα και σύντομα έμεινε έγκυος. Τώρα πίστευε ότι η ζωή της είχε νόημα. Όταν, όμως, έχασε το παιδί της, άρχισε να έχει ερωτήματα. Αναρωτιόταν: ‘Γιατί μου συμβαίνει αυτό; Τι έκανα; Υπάρχει πραγματικά Θεός;’
Σε αυτό το σημείο, δυο Μάρτυρες του Ιεχωβά ήρθαν στην πόρτα της. Άρχισε να μελετάει την Αγία Γραφή και έμαθε για την υπόσχεση που υπάρχει σε αυτήν, ότι στο νέο κόσμο οι τυφλοί θα ξαναδούν. (Ησαΐας 35:5) Τι θαυμάσια προοπτική για την Γκλόρια! Ήταν πολύ ευτυχισμένη, ιδιαίτερα όταν ο άντρας της συγκατατέθηκε στη νομιμοποίηση του γάμου τους. Κατόπιν, ο σύζυγός της έπαθε ένα ατύχημα και έμεινε ανάπηρος, περιορισμένος σε αναπηρικό καρότσι. Σήμερα, αυτή η τυφλή γυναίκα χρειάζεται να εργάζεται σκληρά για να κερδίζει τα προς το ζην. Επιπλέον, κάνει όλες τις δουλειές του σπιτιού και επίσης φροντίζει προσωπικά το σύζυγό της. Παρ’ όλα αυτά, η Γκλόρια αινεί τον Ιεχωβά! Με τη βοήθεια που της δίνουν οι Χριστιανοί αδελφοί και αδελφές της μελετάει την Αγία Γραφή στην Μπράιγ και ενθαρρύνεται πολύ από τις Χριστιανικές συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας. Η ίδια λέει: «Είναι δύσκολο να το εξηγήσω αλλά, αν και τυφλή, είναι σαν να μπορώ να βλέπω».
Μερικές φορές οι άνθρωποι διώκονται όταν αινούν τον Θεό. Μια γυναίκα στην Κροατία χάρηκε όταν έμαθε για τον Θεό, αλλά ο σύζυγός της εναντιώθηκε στη νεοαποκτημένη πίστη της και την έδιωξε, παίρνοντας από αυτήν την κόρη τους που ήταν ηλικίας ενός χρόνου. Καθώς έμεινε στο δρόμο, εγκαταλειμμένη από τον άντρα της και την οικογένειά της, χωρίς σπίτι και δουλειά και χωρίς να έχει ούτε το παιδί της, στην αρχή ένιωσε απόγνωση. Αλλά η αγάπη της για τον Θεό τη στήριξε, αν και είχε μόνο περιορισμένη επαφή με την κόρη της μέχρις ότου η μικρή μεγάλωσε. Αυτή η γυναίκα είχε βρει το «μαργαριτάρι μεγάλης αξίας» και δεν θα το άφηνε από τα χέρια της. (Ματθαίος 13:45, 46) Πώς διατήρησε τη χαρά της σε αυτή τη δύσκολη περίοδο; Η ίδια λέει: «Η χαρά είναι καρπός του πνεύματος του Θεού. Μπορεί να καλλιεργηθεί άσχετα με τις εξωτερικές συνθήκες, ακριβώς όπως τα φυτά μπορούν να αναπτυχτούν σε ένα θερμοκήπιο ανεξάρτητα από το τι καιρό κάνει έξω».
Στη Φινλανδία, διαπιστώθηκε πως ο εξάχρονος Μάρκους έπασχε από κάποια ανίατη μυϊκή ασθένεια. Σύντομα βρέθηκε περιορισμένος σε αναπηρικό καρότσι. Λίγα χρόνια αργότερα, η μητέρα του τον πήγε σε κάποιον Πεντηκοστιανό ο οποίος είχε αποκτήσει μεγάλη φήμη ισχυριζόμενος ότι θεράπευε αρρώστους. Αλλά δεν πραγματοποιήθηκε καμιά θαυματουργική θεραπεία. Έτσι, ο Μάρκους έχασε το ενδιαφέρον του για τον Θεό και ακολούθησε κάποιες σπουδές σε επιστημονικούς και άλλους κοσμικούς τομείς. Έπειτα, πριν από πέντε χρόνια περίπου, μια γυναίκα που βρισκόταν σε αναπηρικό καρότσι ήρθε συνοδευόμενη από κάποιο νεαρό στο σπίτι όπου ζούσε ο Μάρκους. Επρόκειτο για Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ο Μάρκους ήταν τώρα αθεϊστής αλλά δεν είχε αντίρρηση να συζητήσει για τη θρησκεία, και τους κάλεσε μέσα.
Αργότερα, ένα αντρόγυνο τον επισκέφτηκε και άρχισε Γραφική μελέτη. Τελικά, η δύναμη της Βιβλικής αλήθειας άλλαξε την άποψη του Μάρκους για τα πράγματα, και εκείνος αντιλήφθηκε ότι, παρά την αναπηρία του, είχε πράγματι λόγους να αινεί τον Θεό. Ο ίδιος είπε: «Είμαι πολύ ευτυχής για το ότι βρήκα την αλήθεια και την οργάνωση που χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά. Τώρα η ζωή μου έχει κατεύθυνση και νόημα. Άλλο ένα χαμένο πρόβατο βρέθηκε και δεν θέλει να εγκαταλείψει το ποίμνιο του Ιεχωβά!»—Παράβαλε Ματθαίος 10:6.
Όλοι ας ‘Αινούν τον Γιαχ’
Αυτές είναι λίγες μόνο από τις αναρίθμητες εμπειρίες που μπορούμε να αφηγηθούμε για να δείξουμε ότι οι άνθρωποι σήμερα, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις τους, μπορούν να έχουν λόγο να αινούν τον Θεό. Ο απόστολος Παύλος το εξήγησε ως εξής: «Η θεοσεβής αφοσίωση είναι ωφέλιμη για όλα τα πράγματα, εφόσον περιέχει υπόσχεση για την τωρινή ζωή και για αυτήν που θα έρθει». (1 Τιμόθεο 4:8) Αν κάνουμε το θέλημα του Θεού, εκείνος θα εκπληρώσει την «υπόσχεση για την τωρινή ζωή». Ασφαλώς, δεν θα κάνει σε αυτό το σύστημα πραγμάτων τους φτωχούς πλούσιους ή τους ασθενείς υγιείς. Δίνει, όμως, το πνεύμα του σε όσους τον υπηρετούν, και έτσι αυτοί βρίσκουν χαρά και ικανοποίηση άσχετα με τις εξωτερικές τους περιστάσεις. Ναι, ακόμη και ‘στην τωρινή ζωή’, οι ασθενείς, οι καταπιεσμένοι και οι φτωχοί μπορούν να έχουν λόγο να αινούν τον Θεό.
Αλλά τι θα πούμε για τη ζωή «που θα έρθει»; Η σκέψη και μόνο σχετικά με αυτήν θα πρέπει να μας κάνει να αινούμε τον Θεό με το μεγαλύτερο ενθουσιασμό! Συγκινούμαστε όταν σκεφτόμαστε τον καιρό κατά τον οποίο η φτώχεια θα είναι άγνωστη· όταν ‘κανένας κάτοικος δεν θα λέει: «Είμαι άρρωστος»’· και όταν ο Ιεχωβά Θεός «θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πια. Τα παλιά έχουν παρέλθει». (Ησαΐας 33:24, ΜΝΚ· Αποκάλυψη 21:3, 4· Ψαλμός 72:16, ΜΝΚ) Πώς βλέπετε εσείς αυτές τις υποσχέσεις του Θεού;
Κάποιος νεαρός στο Ελ Σαλβαδόρ δέχτηκε ένα Γραφικό φυλλάδιο το οποίο εξηγούσε μερικά από αυτά τα πράγματα. Είπε στη Μάρτυρα του Ιεχωβά που του το έδωσε: «Κυρία μου, τα όσα λέει αυτό το φυλλάδιο είναι τόσο ωραία ώστε δεν μπορούν να είναι αληθινά». Πολλοί αντιδρούν με τέτοιον τρόπο. Ωστόσο, αυτές είναι οι υποσχέσεις Εκείνου που δημιούργησε το σύμπαν, που έθεσε σε κίνηση τους φυσικούς κύκλους της γης μας και που βοηθάει ακόμη και τους φτωχούς και τους ασθενείς να βρουν χαρά. Μπορούμε να πιστέψουμε τα όσα λέει. Ο νεαρός που αναφέρθηκε παραπάνω μελέτησε την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και διαπίστωσε ότι έτσι είναι τα πράγματα. Αν δεν το κάνετε ήδη αυτό, σας ενθαρρύνουμε να αρχίσετε μια τέτοια μελέτη. Είθε λοιπόν να είστε εκεί όταν αυτό το παρόν σύστημα πραγμάτων θα έχει παρέλθει και όλη η δημιουργία θα ενωθεί στην κραυγή: «Αλληλούια!» ‘Αινείτε τον Γιαχ!’—Ψαλμός 112:1· 135:1· ΜΝΚ.
[Υποσημείωση]
a Στην Αγία Γραφή, το όνομα «Ιεχωβά» παρουσιάζεται μερικές φορές στη συντομευμένη μορφή «Γιαχ».
[Εικόνα στη σελίδα 5]
Είθε να είστε εκεί όταν όλη η δημιουργία θα ενωθεί στην κραυγή: «Αλληλούια!»