Ένας Δίκαιος Κόσμος—Δεν Είναι Όνειρο!
«Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ είναι το κύριο μέλημα του ανθρώπου στη γη», παρατήρησε ο Αμερικανός πολιτικός Ντάνιελ Γουέμπστερ. Και η Αγία Γραφή δηλώνει: «Ο Ιεχωβά αγαπάει τη δικαιοσύνη». (Ψαλμός 37:28) Έχοντας δημιουργηθεί κατά την ομοίωση του Θεού, το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι είχε θεϊκές ιδιότητες, ανάμεσα στις οποίες ήταν και το αίσθημα της δικαιοσύνης.—Γένεση 1:26, 27.
Οι Γραφές μιλούν επίσης για “εθνικούς που, αν και δεν έχουν νόμο, κάνουν από τη φύση τους τα πράγματα του νόμου”. Με αυτόν τον τρόπο «καταδεικνύουν ότι η ουσία του νόμου είναι γραμμένη στις καρδιές τους, ενώ η συνείδησή τους δίνει μαρτυρία μαζί με αυτούς και, μεταξύ των δικών τους σκέψεων, κατηγορούνται ή και δικαιολογούνται». (Ρωμαίους 2:14, 15) Ναι, οι άνθρωποι είναι προικισμένοι με τη λειτουργία της συνείδησης—μια εσωτερική αίσθηση του ορθού και του εσφαλμένου. Σαφώς, ο άνθρωπος έχει έμφυτη την ανάγκη για δικαιοσύνη.
Στενά συνδεδεμένη με την ανάγκη που έχει ο άνθρωπος για δικαιοσύνη είναι η από μέρους του αναζήτηση της ευτυχίας, εφόσον το εδάφιο Ψαλμός 106:3 δηλώνει: «Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που εφαρμόζουν κρίση, που εκτελούν δικαιοσύνη όλο τον καιρό». Γιατί, λοιπόν, δεν έχει καταφέρει ο άνθρωπος να φέρει ένα δίκαιο κόσμο;
Γιατί Έχει Αποτύχει ο Άνθρωπος;
Ένας βασικός λόγος για τον οποίο ο άνθρωπος έχει αποτύχει να φέρει ένα δίκαιο κόσμο είναι το ψεγάδι που έχουμε κληρονομήσει από τους πρώτους μας γονείς, τον Αδάμ και την Εύα. Η Αγία Γραφή εξηγεί: «Μέσω ενός ανθρώπου μπήκε η αμαρτία στον κόσμο και μέσω της αμαρτίας ο θάνατος, και έτσι ο θάνατος απλώθηκε σε όλους τους ανθρώπους, επειδή όλοι είχαν αμαρτήσει». (Ρωμαίους 5:12) Το ψεγάδι είναι η αμαρτία. Αν και πλάστηκαν άψογοι, ο Αδάμ και η Εύα αποφάσισαν να στασιάσουν εναντίον του Θεού και έτσι καταστάθηκαν αμαρτωλοί. (Γένεση 2:16, 17· 3:1-6) Εξαιτίας αυτού, κληροδότησαν στα παιδιά τους αμαρτωλές, εσφαλμένες τάσεις.
Δεν είναι οι αμαρτωλές τάσεις εκείνες που διαμορφώνουν χαρακτηριστικά της προσωπικότητας όπως η απληστία και η προκατάληψη; Και δεν συμβάλλουν αυτά τα χαρακτηριστικά στις αδικίες που συμβαίνουν στον κόσμο; Πράγματι, η απληστία είναι η βασική αιτία για την εσκεμμένη καταστροφή του περιβάλλοντος καθώς και για την οικονομική καταπίεση! Ασφαλώς η προκατάληψη βρίσκεται πίσω από τις εθνικές διαμάχες και τις φυλετικές αδικίες. Τέτοια χαρακτηριστικά κάνουν επίσης τους ανθρώπους να κλέβουν, να εξαπατούν και να ενεργούν με τρόπο που βλάπτει τους άλλους.
Ακόμη και οι πιο καλοπροαίρετες προσπάθειες που καταβάλλουμε προκειμένου να ασκούμε δικαιοσύνη και να κάνουμε το καλό αποτυγχάνουν πολλές φορές εξαιτίας των αμαρτωλών μας τάσεων. Ο ίδιος ο απόστολος Παύλος παραδέχτηκε: «Δεν κάνω το καλό που θέλω, αλλά το κακό που δεν θέλω, αυτό πράττω». Συνεχίζοντας, εξηγεί αυτή την πάλη με τα εξής λόγια: «Διότι βρίσκω ευχαρίστηση στο νόμο του Θεού σύμφωνα με τον άνθρωπο ο οποίος είμαι εσωτερικά, αλλά βλέπω στα μέλη μου έναν άλλον νόμο που πολεμάει ενάντια στο νόμο της διάνοιάς μου και με οδηγεί αιχμάλωτο στο νόμο της αμαρτίας ο οποίος υπάρχει στα μέλη μου». (Ρωμαίους 7:19-23) Παρόμοια, εμείς σήμερα αντιμετωπίζουμε την ίδια σύγκρουση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συμβαίνουν τόσο συχνά αδικίες.
Ο ανθρώπινος τρόπος διακυβέρνησης επίσης έχει συμβάλει στις αδικίες που συμβαίνουν στον κόσμο. Σε κάθε χώρα υπάρχουν νόμοι καθώς και εκείνοι που τους επιβάλλουν. Και ασφαλώς, υπάρχουν δικαστές και δικαστήρια. Βέβαια, μερικοί άνθρωποι με αρχές προσπαθούν να υποστηρίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και να φροντίζουν ώστε να υπάρχει για όλους ισότητα στη δικαιοσύνη. Εντούτοις, οι περισσότερες από τις προσπάθειές τους αποτυχαίνουν. Γιατί; Συνοψίζοντας τους διάφορους παράγοντες που περιλαμβάνονται στην αποτυχία τους, το εδάφιο Ιερεμίας 10:23 υπογραμμίζει: «Γνωρίζω καλά, Ιεχωβά, ότι δεν ανήκει στο χωματένιο άνθρωπο η οδός του. Στον άνθρωπο που περπατάει δεν ανήκει το να κατευθύνει το βήμα του». Εφόσον είναι αποξενωμένος από τον Θεό, ο άνθρωπος απλούστατα δεν είναι σε θέση να εδραιώσει ένα δίκαιο κόσμο.—Παροιμίες 14:12· Εκκλησιαστής 8:9.
Ένα μεγάλο εμπόδιο στην προσπάθεια που καταβάλλει ο άνθρωπος για να οικοδομήσει ένα δίκαιο κόσμο είναι ο Σατανάς ο Διάβολος. Η Αγία Γραφή δηλώνει σαφώς ότι ο στασιαστικός άγγελος Σατανάς είναι ο πρώτος «ανθρωποκτόνος» και «ψεύτης» και ότι «ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται στην εξουσία του πονηρού». (Ιωάννης 8:44· 1 Ιωάννη 5:19) Ο απόστολος Παύλος τον προσδιορίζει ως “το θεό αυτού του συστήματος πραγμάτων”. (2 Κορινθίους 4:3, 4) Εφόσον μισεί τη δικαιοσύνη, ο Σατανάς κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να προωθήσει την πονηρία. Όσο συνεχίζει αυτός να ελέγχει τον κόσμο, η ανθρωπότητα θα είναι υποδουλωμένη σε κάθε είδους αδικίες και στα επακόλουθα δεινά.
Μήπως όλα αυτά σημαίνουν ότι η αδικία είναι αναπόφευκτη στην ανθρώπινη κοινωνία; Είναι απραγματοποίητο όνειρο η ύπαρξη ενός δίκαιου κόσμου;
Ο Δίκαιος Κόσμος Γίνεται Πραγματικότητα—Πώς;
Για να γίνει πραγματικότητα η ελπίδα για ένα δίκαιο κόσμο, η ανθρωπότητα πρέπει να στραφεί σε μια πηγή που μπορεί να εξαλείψει ριζικά τις αιτίες της αδικίας. Ποιος, όμως, μπορεί να ξεριζώσει την αμαρτία και να εξαλείψει τον Σατανά και τη διακυβέρνησή του; Είναι σαφές ότι κανένας άνθρωπος ή ανθρώπινο μέσο δεν μπορεί να επιτελέσει ένα τέτοιο καταπληκτικό έργο. Μόνο ο Ιεχωβά Θεός μπορεί! Σχετικά με αυτόν, η Αγία Γραφή δηλώνει: «Ο Βράχος—οι ενέργειές του είναι τέλειες, διότι όλες οι οδοί του είναι δικαιοσύνη. Θεός πιστότητας, στον οποίο δεν υπάρχει αδικία· δίκαιος και ευθύς είναι αυτός». (Δευτερονόμιο 32:4) Και εφόσον ο Ιεχωβά «αγαπάει τη δικαιοσύνη», θέλει να απολαμβάνουν οι άνθρωποι τη ζωή σε ένα δίκαιο κόσμο.—Ψαλμός 37:28.
Μιλώντας για τη διευθέτηση που έχει κάνει ο Θεός για να φέρει ένα δίκαιο κόσμο, ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Νέους ουρανούς και νέα γη προσμένουμε σύμφωνα με την υπόσχεσή του, και σε αυτά δικαιοσύνη θα κατοικεί». (2 Πέτρου 3:13) Αυτοί οι “νέοι ουρανοί” δεν είναι νέοι κατά γράμμα ουρανοί. Ο Θεός έκανε τέλειους τους κατά γράμμα ουρανούς μας, και αυτοί του φέρνουν δόξα. (Ψαλμός 8:3· 19:1, 2) Οι “νέοι ουρανοί” είναι μια νέα διακυβέρνηση της γης. Οι τωρινοί “ουρανοί” αποτελούνται από ανθρωποποίητες κυβερνήσεις. Πολύ σύντομα, στον πόλεμο του Θεού, τον Αρμαγεδδώνα, αυτοί θα αντικατασταθούν από τους «νέους ουρανούς»—τη δική του ουράνια Βασιλεία, ή κυβέρνηση. (Αποκάλυψη 16:14-16) Ο Βασιλιάς εκείνης της Βασιλείας είναι ο Ιησούς Χριστός. Αυτή η κυβέρνηση, η οποία θα τερματίσει οριστικά την ανθρώπινη διακυβέρνηση, θα παραμένει στον αιώνα.—Δανιήλ 2:44.
Επομένως, ποια είναι η «νέα γη»; Δεν είναι ένας νέος πλανήτης, διότι ο Θεός έπλασε τη γη έτσι ώστε να είναι ιδανικός τόπος κατοικίας του ανθρώπου, και το θέλημά του είναι να μείνει η γη για πάντα. (Ψαλμός 104:5) Η «νέα γη» αναφέρεται σε μια νέα κοινωνία ανθρώπων. (Γένεση 11:1· Ψαλμός 96:1) Η «γη» που θα καταστραφεί αποτελείται από τους ανθρώπους οι οποίοι καθιστούν τον εαυτό τους μέρος αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων. (2 Πέτρου 3:7) Η «νέα γη» που θα τους αντικαταστήσει θα αποτελείται από αληθινούς υπηρέτες του Θεού, οι οποίοι μισούν την πονηρία και αγαπούν την κρίση και τη δικαιοσύνη. (Ψαλμός 37:10, 11) Έτσι, θα πάψει να υπάρχει ο κόσμος του Σατανά.
Αλλά τι επιφυλάσσει το μέλλον για τον Σατανά; Ο απόστολος Ιωάννης προείπε: «Έπιασε [ο Χριστός Ιησούς] το δράκοντα, το αρχικό φίδι, ο οποίος είναι ο Διάβολος και ο Σατανάς, και τον έδεσε για χίλια χρόνια. Και τον έριξε στην άβυσσο και την έκλεισε και τη σφράγισε από πάνω του, για να μην παροδηγήσει πια αυτός τα έθνη». (Αποκάλυψη 20:1-3) Η επιρροή του αλυσοδεμένου Σατανά πάνω στην ανθρωπότητα δεν θα είναι μεγαλύτερη από αυτήν που έχει κάποιος φυλακισμένος ο οποίος βρίσκεται σε ένα βαθύ μπουντρούμι. Πόση ανακούφιση θα φέρει αυτό στην ανθρωπότητα καθώς θα αποτελεί το προοίμιο ενός δίκαιου κόσμου! Στο τέλος δε των χιλίων ετών, ο Σατανάς θα συντριφτεί έτσι ώστε να μην υπάρχει πια.—Αποκάλυψη 20:7-10.
Τι θα γίνει όμως με την κληρονομημένη αμαρτία; Ο Ιεχωβά έχει ήδη προμηθεύσει τη βάση για την εξάλειψη της αμαρτίας. «Ο Γιος του ανθρώπου [ο Ιησούς Χριστός] ήρθε . . . να δώσει την ψυχή του λύτρο σε αντάλλαγμα για πολλούς». (Ματθαίος 20:28) Η λέξη «λύτρο» σημαίνει το αντίτιμο που απαιτείται για την εξαγορά αιχμαλώτων. Ο Ιησούς πλήρωσε το αντίτιμο της τέλειας ανθρώπινης ζωής του ως λύτρο για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας.—2 Κορινθίους 5:14· 1 Πέτρου 1:18, 19.
Η λυτρωτική θυσία του Ιησού μπορεί να μας ωφελήσει ακόμη και τώρα. Ασκώντας πίστη σε αυτήν, μπορούμε να απολαμβάνουμε μια καθαρή υπόσταση ενώπιον του Θεού. (Πράξεις 10:43· 1 Κορινθίους 6:11) Υπό τη διακυβέρνηση της Βασιλείας του Θεού, το λύτρο θα δώσει στην ανθρωπότητα τη δυνατότητα να απαλλαχτεί πλήρως από την αμαρτία. Το τελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής περιγράφει ένα συμβολικό «ποταμό νερού ζωής» ο οποίος πηγάζει από το θρόνο του Θεού και στου οποίου τις όχθες υπάρχουν συμβολικά καρποφόρα δέντρα με φύλλα «για τη θεραπεία των εθνών». (Αποκάλυψη 22:1, 2) Η σκηνή που παρουσιάζει εδώ η Αγία Γραφή εξεικονίζει τη θαυμάσια προμήθεια του Δημιουργού για την απαλλαγή της ανθρωπότητας από την αμαρτία με βάση τη λυτρωτική θυσία του Ιησού. Η πλήρης εφαρμογή αυτής της προμήθειας θα απελευθερώσει τους υπάκουους ανθρώπους από την αμαρτία και το θάνατο.
Ζωή σε ένα Δίκαιο Κόσμο
Σκεφτείτε πώς θα είναι η ζωή υπό τη διακυβέρνηση της Βασιλείας. Το έγκλημα και η βία θα ανήκουν στο παρελθόν. (Παροιμίες 2:21, 22) Οι οικονομικές αδικίες θα σταματήσουν. (Ψαλμός 37:6· 72:12, 13· Ησαΐας 65:21-23) Κάθε ίχνος κοινωνικών, φυλετικών και εθνικών διακρίσεων θα εξαφανιστεί. (Πράξεις 10:34, 35) Οι πόλεμοι και τα όπλα του πολέμου δεν θα υπάρχουν πια. (Ψαλμός 46:9) Εκατομμύρια νεκροί θα επανέλθουν στη ζωή σε έναν κόσμο απαλλαγμένο από την αδικία. (Πράξεις 24:15) Όλοι θα απολαμβάνουν τέλεια υγεία και σφρίγος. (Ιώβ 33:25· Αποκάλυψη 21:3, 4) «Με αλήθεια», μας διαβεβαιώνει η Αγία Γραφή, «θα φέρει [ο Ιησούς Χριστός] δικαιοσύνη».—Ησαΐας 42:3.
Μέχρι τότε, η αδικία μπορεί να μας πλήττει, αλλά είθε ποτέ να μην ανταποδώσουμε αδικία στην αδικία. (Μιχαίας 6:8) Ακόμη και όταν χρειάζεται να υπομένουμε αδικίες, είθε να διατηρούμε θετική στάση. Ο υποσχεμένος δίκαιος κόσμος θα γίνει σύντομα πραγματικότητα. (2 Τιμόθεο 3:1-5· 2 Πέτρου 3:11-13) Ο Παντοδύναμος Θεός έχει δώσει το λόγο του, ο οποίος και θα εκπληρωθεί. (Ησαΐας 55:10, 11) Τώρα είναι ο καιρός να ετοιμαστούμε για ζωή σε εκείνον το δίκαιο κόσμο με το να μάθουμε τι απαιτεί ο Θεός από εμάς.—Ιωάννης 17:3· 2 Τιμόθεο 3:16, 17.
[Εικόνα στη σελίδα 7]
Κάθε ίχνος αδικίας θα εξαφανιστεί στον υποσχεμένο νέο κόσμο του Θεού