Ζούμε Σύμφωνα με τη Χριστιανική Αφιέρωση με Ελευθερία

«Όπου υπάρχει το πνεύμα του Ιεχωβά, υπάρχει ελευθερία».—2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 3:17.

1. Σε ποιον είναι αφιερωμένοι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, και γιατί χρησιμοποιούν νομικά όργανα;

ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ πιστεύουν ότι η θρησκεία τους θα διαρκέσει για πάντα. Γι’ αυτό, αναμένουν ότι θα υπηρετούν τον Θεό «με πνεύμα και αλήθεια» σε όλη την αιωνιότητα. (Ιωάννης 4:23, 24) Ως ελεύθεροι ηθικοί παράγοντες, αυτοί οι Χριστιανοί έχουν κάνει ανεπιφύλακτη αφιέρωση στον Ιεχωβά Θεό και είναι αποφασισμένοι να ζουν σύμφωνα με αυτήν. Για να το επιτύχουν αυτό, στηρίζονται στο Λόγο του Θεού και στο άγιο πνεύμα Του. Καθώς επιδιώκουν ολόκαρδα την πορεία της Χριστιανικής τους αφιέρωσης με θεόδοτη ελευθερία, οι Μάρτυρες δείχνουν τον οφειλόμενο σεβασμό για το ρόλο που παίζουν οι κυβερνητικές «ανώτερες εξουσίες» και χρησιμοποιούν κατάλληλα διάφορα νομικά μέσα και διατάξεις. (Ρωμαίους 13:1· Ιακώβου 1:25) Παραδείγματος χάρη, οι Μάρτυρες χρησιμοποιούν την Εταιρία Σκοπιά ως νομικό όργανο—ένα από τα πολλά που έχουν σε διάφορες χώρες—για να τους παρέχει τη δυνατότητα να επιτελούν το έργο υποβοήθησης άλλων ανθρώπων, ιδιαίτερα με πνευματικούς τρόπους. Αλλά οι Μάρτυρες είναι αφιερωμένοι στον Θεό, όχι σε κάποιο νομικό όργανο, και η αφιέρωσή τους στον Ιεχωβά θα διαρκέσει για πάντα.

2. Γιατί τρέφουν μεγάλη εκτίμηση οι Μάρτυρες του Ιεχωβά για την Εταιρία Σκοπιά και για άλλα παρόμοια νομικά όργανα;

² Ως υπηρέτες αφιερωμένοι στον Θεό, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι υποχρεωμένοι να ακολουθούν τις οδηγίες που έδωσε ο Ιησούς να “κάνουν μαθητές από όλα τα έθνη, βαφτίζοντάς τους στο όνομα του Πατέρα και του Γιου και του αγίου πνεύματος, διδάσκοντάς τους”. (Ματθαίος 28:19, 20) Αυτό το έργο θα συνεχιστεί μέχρι το τέλος του συστήματος πραγμάτων, διότι ο Ιησούς είπε επίσης: «Αυτά τα καλά νέα της βασιλείας θα κηρυχτούν σε όλη την κατοικημένη γη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη· και τότε θα έρθει το τέλος». (Ματθαίος 24:3, 14) Κάθε χρόνο, τα τυπογραφεία της Εταιρίας Σκοπιά και παρόμοια νομικά πρόσωπα εφοδιάζουν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά με εκατομμύρια Γραφές, βιβλία, ειδικά βιβλιάρια και περιοδικά για χρήση στο παγκόσμιο έργο κηρύγματος που επιτελούν. Επομένως, αυτά τα νομικά όργανα είναι ανεκτίμητα καθώς βοηθούν τους αφιερωμένους υπηρέτες του Θεού να ζουν σύμφωνα με την αφιέρωσή τους σε αυτόν.

3. Με ποια έννοια χρησιμοποιούσαν στο παρελθόν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά τον όρο η «Εταιρία»;

³ Κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι ο τρόπος με τον οποίο μιλούν οι Μάρτυρες για την Εταιρία Σκοπιά—ή, συχνότερα, απλώς για την «Εταιρία»—δείχνει ότι τη θεωρούν κάτι περισσότερο από νομικό όργανο. Δεν τη βλέπουν ως την τελική αυθεντία σε θέματα λατρείας; Το βιβλίο Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά—Διαγγελείς της Βασιλείας του Θεού διασαφηνίζει αυτό το σημείο εξηγώντας: «Όταν η Σκοπιά [1 Ιουνίου 1938, στην αγγλική] αναφερόταν στην “Εταιρία”, δεν εννοούσε ένα απλό νομικό όργανο, αλλά το σώμα των χρισμένων Χριστιανών οι οποίοι είχαν ιδρύσει εκείνο το νομικό όργανο και το χρησιμοποιούσαν».a Συνεπώς η έκφραση αυτή σήμαινε “τον πιστό και φρόνιμο δούλο”. (Ματθαίος 24:45) Με αυτή την έννοια χρησιμοποιούσαν γενικά οι Μάρτυρες τον όρο η «Εταιρία». Ασφαλώς, οι όροι νομικό σωματείο και «πιστός και φρόνιμος δούλος» δεν αντικαθιστούν ο ένας τον άλλον. Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Εταιρίας Σκοπιά εκλέγονται, ενώ οι Μάρτυρες που αποτελούν τον «πιστό δούλο» χρίονται από το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά.

4. (α) Πώς εκφράζονται πολλοί Μάρτυρες με σκοπό να αποφεύγουν τις παρανοήσεις; (β) Γιατί πρέπει να είμαστε ισορροπημένοι όσον αφορά την ορολογία;

⁴ Για να αποφεύγουν τις παρανοήσεις, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά προσπαθούν να είναι προσεκτικοί σε σχέση με το πώς εκφράζονται. Αντί να λένε: «Η Εταιρία διδάσκει», πολλοί Μάρτυρες προτιμούν να χρησιμοποιούν εκφράσεις όπως «η Αγία Γραφή λέει» ή «όπως το κατανοώ εγώ, η Αγία Γραφή διδάσκει». Με αυτόν τον τρόπο τονίζουν την προσωπική απόφαση που έχει πάρει ο κάθε Μάρτυρας να αποδέχεται τις διδασκαλίες της Αγίας Γραφής και επίσης αποφεύγουν να δίνουν την εσφαλμένη εντύπωση ότι οι Μάρτυρες δεσμεύονται κατά κάποιον τρόπο από τις προσταγές μιας θρησκευτικής αίρεσης. Ασφαλώς, οι διάφορες εισηγήσεις σχετικά με την ορολογία ποτέ δεν θα πρέπει να γίνονται αντικείμενο διένεξης. Εξάλλου, η ορολογία έχει σημασία μόνο εκεί που εμποδίζει τις παρανοήσεις. Απαιτείται Χριστιανική ισορροπία. Η Αγία Γραφή μάς νουθετεί “να μη μαχόμαστε για λέξεις”. (2 Τιμόθεο 2:14, 15) Οι Γραφές αναφέρουν επίσης την εξής αρχή: «Αν μέσω της γλώσσας δεν προφέρετε ευκολονόητα λόγια, πώς θα γίνει αντιληπτό τι λέγεται;»—1 Κορινθίους 14:9.

Το Πνεύμα του Θεού Μειώνει την Ανάγκη για Κανόνες

5. Πώς πρέπει να κατανοηθεί το εδάφιο 1 Κορινθίους 10:23;

⁵ «Όλα είναι νόμιμα· αλλά δεν συμφέρουν όλα», επισήμανε ο απόστολος Παύλος. Και πρόσθεσε: «Όλα είναι νόμιμα· αλλά δεν εποικοδομούν όλα». (1 Κορινθίους 10:23) Ο Παύλος προφανώς δεν εννοούσε ότι είναι νόμιμο να κάνει κάποιος πράγματα τα οποία καταδικάζει ρητά ο Λόγος του Θεού. Σε σύγκριση με τους περίπου 600 νόμους που είχαν δοθεί στον αρχαίο Ισραήλ, υπάρχουν συγκριτικά λίγες ρητές εντολές οι οποίες ρυθμίζουν τη ζωή του Χριστιανού. Γι’ αυτό, πολλά ζητήματα αφήνονται στην ατομική συνείδηση. Το άτομο που έχει κάνει αφιέρωση στον Ιεχωβά απολαμβάνει την ελευθερία η οποία είναι αποτέλεσμα της κατεύθυνσης του πνεύματος του Θεού. Έχοντας κάνει την αλήθεια κτήμα του, ο Χριστιανός ακολουθεί τη Γραφικά εκπαιδευμένη συνείδησή του και στηρίζεται στην κατεύθυνση που παρέχει ο Θεός μέσω του αγίου πνεύματος. Αυτό βοηθάει τον αφιερωμένο Χριστιανό να καθορίζει τι θα είναι “εποικοδομητικό” και τι θα είναι προς το “συμφέρον” το δικό του και των άλλων. Αντιλαμβάνεται ότι οι αποφάσεις που παίρνει θα επηρεάζουν την προσωπική του σχέση με τον Θεό, στον οποίο είναι αφιερωμένος.

6. Στις Χριστιανικές συναθροίσεις, πώς μπορούμε να δείχνουμε ότι έχουμε κάνει την αλήθεια κτήμα μας;

⁶ Ο Μάρτυρας του Ιεχωβά δείχνει ότι έχει κάνει την αλήθεια κτήμα του δίνοντας σχόλια στις Χριστιανικές συναθροίσεις. Στην αρχή, μπορεί να επαναλαμβάνει αυτά που αναφέρονται στο έντυπο της μελέτης. Με τον καιρό, όμως, θα προοδεύσει μέχρι του σημείου να εκφράζει Γραφικές διδασκαλίες με δικά του λόγια. Έτσι αποδεικνύει ότι αναπτύσσει τη δική του ικανότητα σκέψης, χωρίς να επαναλαμβάνει απλώς αυτά που έχουν πει κάποιοι άλλοι. Το να διατυπώνει τις σκέψεις με δικά του λόγια και να εκφράζει ορθά λόγια αλήθειας με εγκάρδιο τρόπο θα του φέρνει ευχαρίστηση και θα δείχνει ότι είναι πεπεισμένος στο δικό του νου.—Εκκλησιαστής 12:10· παράβαλε Ρωμαίους 14:5β.

7. Ποιες αποφάσεις έχουν πάρει ελεύθερα οι υπηρέτες του Ιεχωβά;

⁷ Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά υποκινούνται από αγάπη για τον Θεό και για τους συνανθρώπους τους. (Ματθαίος 22:36-40) Είναι, βεβαίως, στενά συνδεδεμένοι με το δεσμό της χριστοειδούς αγάπης ως παγκόσμια αδελφότητα. (Κολοσσαείς 3:14· 1 Πέτρου 5:9) Ωστόσο, ως ελεύθερος ηθικός παράγοντας, ο καθένας τους έχει αποφασίσει προσωπικά να διακηρύττει τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού, να παραμένει πολιτικά ουδέτερος, να απέχει από αίμα, να αποφεύγει ορισμένες μορφές ψυχαγωγίας και να ζει σύμφωνα με τους κανόνες της Αγίας Γραφής. Αυτές δεν είναι αποφάσεις που τους έχουν επιβληθεί εξαναγκαστικά. Είναι αποφάσεις που περιλαμβάνονται στο πλαίσιο ενός τρόπου ζωής ο οποίος επιλέγεται ελεύθερα από όσους είναι πιθανοί Μάρτυρες προτού καν προχωρήσουν στο βήμα της Χριστιανικής αφιέρωσης.

Υπόλογοι σε ένα Κυβερνών Σώμα;

8. Ποιο ερώτημα χρειάζεται να διευκρινιστεί;

⁸ Η Αγία Γραφή δηλώνει σαφώς ότι οι αληθινοί Χριστιανοί δεν υπηρετούν τον Θεό κάτω από εξαναγκασμό. Όπως αναφέρει: «Ο . . . Ιεχωβά είναι το Πνεύμα· και όπου υπάρχει το πνεύμα του Ιεχωβά, υπάρχει ελευθερία». (2 Κορινθίους 3:17) Πώς, όμως, μπορεί να εναρμονιστεί αυτό το γεγονός με την ιδέα που αφορά τον “πιστό και φρόνιμο δούλο” και το Κυβερνών Σώμα του;—Ματθαίος 24:45-47.

9, 10. (α) Πώς εφαρμόζεται στη Χριστιανική εκκλησία η αρχή της ηγεσίας; (β) Τι απαίτησε η συμμόρφωση με την αρχή της ηγεσίας στη Χριστιανική εκκλησία του πρώτου αιώνα;

⁹ Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, πρέπει να έχουμε υπόψη τη Γραφική αρχή της ηγεσίας. (1 Κορινθίους 11:3) Στα εδάφια Εφεσίους 5:21-24, ο Χριστός προσδιορίζεται ως «κεφαλή της εκκλησίας», εκείνος στον οποίο αυτή «υποτάσσεται». Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κατανοούν ότι ο πιστός και φρόνιμος δούλος αποτελείται από πνευματικούς αδελφούς του Ιησού. (Εβραίους 2:10-13) Αυτή η τάξη του πιστού δούλου έχει διοριστεί να παρέχει στο λαό του Θεού πνευματική «τροφή . . . στον κατάλληλο καιρό». Σε αυτόν τον καιρό του τέλους, ο Χριστός έχει διορίσει αυτόν το δούλο «υπεύθυνο σε όλα τα υπάρχοντά του». Επομένως, η θέση του αξίζει το σεβασμό οποιουδήποτε ισχυρίζεται ότι είναι Χριστιανός.

¹⁰ Ο σκοπός της ηγεσίας είναι να διατηρείται η ενότητα και να διασφαλίζεται ότι «τα πάντα . . . γίνονται με ευπρέπεια και με διευθέτηση». (1 Κορινθίους 14:40) Για να επιτευχθεί αυτό τον πρώτο αιώνα, μερικοί χρισμένοι Χριστιανοί από την τάξη του πιστού και φρόνιμου δούλου είχαν επιλεχθεί να εκπροσωπούν ολόκληρη την ομάδα. Όπως απέδειξαν τα γεγονότα που ακολούθησαν, η επίβλεψη την οποία ασκούσε αυτό το κυβερνών σώμα του πρώτου αιώνα είχε την επιδοκιμασία και την ευλογία του Ιεχωβά. Οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα αποδέχτηκαν με χαρά αυτή τη διευθέτηση. Ναι, πραγματικά δέχτηκαν με ευχαρίστηση και με αισθήματα ευγνωμοσύνης τα θαυμάσια αποτελέσματα που παρήγαγε.—Πράξεις 15:1-32.

11. Πώς πρέπει να θεωρείται το Κυβερνών Σώμα της σημερινής εποχής;

¹¹ Η αξία μιας τέτοιας διευθέτησης εξακολουθεί να υφίσταται. Τώρα, το Κυβερνών Σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά αποτελείται από δέκα χρισμένους Χριστιανούς, που όλοι τους έχουν ολόκληρες δεκαετίες πείρας ως Χριστιανοί. Αυτοί παρέχουν πνευματική κατεύθυνση στους Μάρτυρες του Ιεχωβά, όπως έκανε το κυβερνών σώμα του πρώτου αιώνα. (Πράξεις 16:4) Όπως και οι πρώτοι Χριστιανοί, οι Μάρτυρες αποβλέπουν με χαρά στους ώριμους αδελφούς του Κυβερνώντος Σώματος για κατεύθυνση βασισμένη στην Αγία Γραφή και για καθοδήγηση σε ζητήματα λατρείας. Αν και τα μέλη του Κυβερνώντος Σώματος είναι δούλοι του Ιεχωβά και του Χριστού, όπως και οι συγχριστιανοί τους, η Αγία Γραφή μάς παραγγέλλει: «Να είστε υπάκουοι σε εκείνους που αναλαμβάνουν την ηγεσία μεταξύ σας και να είστε υποτακτικοί, γιατί εκείνοι επαγρυπνούν για τις ψυχές σας ως άτομα που θα δώσουν λογαριασμό· ώστε να το κάνουν αυτό με χαρά και όχι στενάζοντας, γιατί αυτό θα ήταν επιζήμιο για εσάς».—Εβραίους 13:17.

12. Σε ποιον πρέπει να δώσει λογαριασμό ο κάθε Χριστιανός;

¹² Μήπως η θέση επίβλεψης την οποία οι Γραφές αναθέτουν στο Κυβερνών Σώμα σημαίνει ότι ο κάθε Μάρτυρας του Ιεχωβά πρέπει να δίνει σε αυτό λογαριασμό για τα έργα του; Όχι, σύμφωνα με τα λόγια του Παύλου προς τους Χριστιανούς στη Ρώμη: «Εσύ γιατί κρίνεις τον αδελφό σου; Ή και εσύ γιατί περιφρονείς τον αδελφό σου; Διότι όλοι θα σταθούμε μπροστά στη δικαστική έδρα του Θεού . . . Ο καθένας μας θα δώσει λογαριασμό για τον εαυτό του στον Θεό».—Ρωμαίους 14:10-12.

13. Γιατί δίνουν έκθεση οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σχετικά με τη δραστηριότητά τους στο κήρυγμα;

¹³ Δεν αληθεύει, όμως, ότι αναμένεται από τον κάθε Μάρτυρα να δίνει έκθεση σχετικά με τη δραστηριότητά του στο κήρυγμα; Ναι, αλλά ο σκοπός για τον οποίο γίνεται αυτό εξηγείται ξεκάθαρα σε ένα εγχειρίδιο των Μαρτύρων, το οποίο λέει: «Οι πρώτοι ακόλουθοι του Ιησού Χριστού ενδιαφέρονταν για τις εκθέσεις όσον αφορά την πρόοδο του έργου κηρύγματος. (Μάρκ. 6:30) Καθώς ευημερούσε το έργο, συντάσσονταν στατιστικά στοιχεία καθώς και αφηγήσεις σχετικά με τις εξέχουσες εμπειρίες που είχαν εκείνοι οι οποίοι συμμετείχαν στο κήρυγμα των καλών νέων. . . . (Πράξ. 2:5-11, 41, 47· 6:7· 1:15· 4:4) . . . Πόσο ενθαρρυντικό ήταν για εκείνους τους πιστούς Χριστιανούς εργάτες να ακούν εκθέσεις γύρω από αυτά που επιτελούνταν! . . . Με παρόμοιο τρόπο, η σύγχρονη οργάνωση του Ιεχωβά προσπαθεί να τηρεί ακριβή στοιχεία για το έργο που γίνεται σε εκπλήρωση του εδαφίου Ματθαίος 24:14».

14, 15. (α) Πώς εφαρμόζεται το εδάφιο 2 Κορινθίους 1:24 στο Κυβερνών Σώμα; (β) Με ποια βάση πρέπει να παίρνει προσωπικές αποφάσεις ο κάθε Χριστιανός, αναγνωρίζοντας ποιο γεγονός;

¹⁴ Το Κυβερνών Σώμα είναι μια στοργική προμήθεια και ένα παράδειγμα πίστης που αξίζει να μιμούμαστε. (Φιλιππησίους 3:17· Εβραίους 13:7) Καθώς τα μέλη του προσκολλώνται στον Χριστό και τον ακολουθούν ως υπόδειγμα, μπορούν να επαναλαμβάνουν τα λόγια του Παύλου: «Όχι ότι εξουσιάζουμε την πίστη σας, αλλά είμαστε συνεργάτες για τη χαρά σας, γιατί με την πίστη σας στέκεστε». (2 Κορινθίους 1:24) Παρατηρώντας τις διάφορες τάσεις, το Κυβερνών Σώμα εφιστά την προσοχή στα οφέλη που απορρέουν όταν λαβαίνονται σοβαρά υπόψη οι συμβουλές της Αγίας Γραφής, κάνει εισηγήσεις σχετικά με την εφαρμογή των Γραφικών νόμων και αρχών, προειδοποιεί για κρυμμένους κινδύνους και παρέχει στους «συνεργάτες» την αναγκαία ενθάρρυνση. Έτσι, εκτελεί τη Χριστιανική υπηρεσία του οικονόμου η οποία του έχει ανατεθεί, τους βοηθάει να διατηρούν τη χαρά τους και τους εποικοδομεί στην πίστη ώστε να μπορούν να στέκονται σταθεροί.—1 Κορινθίους 4:1, 2· Τίτο 1:7-9.

¹⁵ Αν κάποιος Μάρτυρας παίρνει αποφάσεις με βάση τις Γραφικές συμβουλές που δίνει το Κυβερνών Σώμα, το κάνει αυτό με προσωπική του βούληση επειδή η μελέτη του από την Αγία Γραφή τον έχει πείσει ότι αυτή είναι η κατάλληλη πορεία. Ο κάθε Μάρτυρας επηρεάζεται από τον ίδιο το Λόγο του Θεού ώστε να εφαρμόζει τις αξιόπιστες Γραφικές συμβουλές τις οποίες παρέχει το Κυβερνών Σώμα, αναγνωρίζοντας πλήρως ότι οι αποφάσεις που παίρνει θα έχουν επίδραση στην προσωπική του σχέση με τον Θεό, στον οποίο είναι αφιερωμένος.—1 Θεσσαλονικείς 2:13.

Σπουδαστές και Στρατιώτες

16. Αν και οι αποφάσεις σε ό,τι αφορά τη διαγωγή είναι προσωπικό ζήτημα, γιατί αποκόπτονται μερικοί;

¹⁶ Αν όμως οι αποφάσεις σε ό,τι αφορά τη διαγωγή είναι προσωπικό ζήτημα, γιατί αποκόπτονται μερικοί Μάρτυρες του Ιεχωβά; Κανείς δεν ορίζει αυθαίρετα ότι το να πράττει κάποιος μια συγκεκριμένη αμαρτία απαιτεί αποκοπή. Απεναντίας, αυτή η ενέργεια αποτελεί Γραφική απαίτηση μόνο όταν ένα μέλος της εκκλησίας επιδίδεται αμετανόητα σε χονδροειδείς αμαρτίες, όπως είναι εκείνες που απαριθμούνται στο 5ο κεφάλαιο της Πρώτης Επιστολής προς τους Κορινθίους. Έτσι, ενώ κάποιος Χριστιανός μπορεί να αποκοπεί λόγω πορνείας, αυτό συμβαίνει μόνο αν το άτομο αρνηθεί να δεχτεί την πνευματική βοήθεια των στοργικών ποιμένων. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν είναι οι μόνοι που ακολουθούν αυτή τη Χριστιανική τακτική. Η Εγκυκλοπαίδεια της Θρησκείας (The Encyclopedia of Religion) σημειώνει: «Κάθε κοινότητα διεκδικεί το δικαίωμα να προστατεύεται από μέλη που δεν συμμορφώνονται και έτσι μπορεί να θέτουν σε κίνδυνο το κοινό καλό. Σε ένα θρησκευτικό περιβάλλον, αυτό το δικαίωμα συχνά ενισχύεται από την πεποίθηση ότι η ποινή [του αποκλεισμού από την επικοινωνία] επηρεάζει την υπόσταση κάποιου ενώπιον του Θεού».

17, 18. Πώς μπορεί να δειχτεί με παράδειγμα η καταλληλότητα της αποκοπής;

¹⁷ Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι σπουδαστές της Αγίας Γραφής. (Ιησούς του Ναυή 1:8· Ψαλμός 1:2· Πράξεις 17:11) Το πρόγραμμα Γραφικής εκπαίδευσης που παρέχει το Κυβερνών Σώμα θα μπορούσε να συγκριθεί με το σχολικό πρόγραμμα μαθημάτων το οποίο καθορίζεται από κάποια σχολική επιθεώρηση. Μολονότι αυτή καθαυτή η επιθεώρηση δεν είναι η πηγή της διδασκόμενης ύλης, αυτή διαμορφώνει το πρόγραμμα μαθημάτων, ορίζει τη μέθοδο διδασκαλίας και παρέχει τις αναγκαίες οδηγίες. Αν κάποιος αρνείται απερίφραστα να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις του εκπαιδευτικού ιδρύματος, αν δημιουργεί δυσκολίες στους άλλους σπουδαστές ή φέρνει μομφή στο σχολείο, τότε μπορεί να αποβληθεί. Οι υπεύθυνοι του σχολείου έχουν το δικαίωμα να ενεργούν προς όφελος του συνόλου των σπουδαστών.

¹⁸ Εκτός από σπουδαστές, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι στρατιώτες του Ιησού Χριστού και έχουν πάρει την οδηγία να “αγωνίζονται τον καλό αγώνα της πίστης”. (1 Τιμόθεο 6:12· 2 Τιμόθεο 2:3) Όπως είναι φυσικό, η επιμονή σε διαγωγή που είναι ανάρμοστη για ένα Χριστιανό στρατιώτη μπορεί να επιφέρει τη θεϊκή αποδοκιμασία. Ως άτομο προικισμένο με ελευθερία επιλογής, ο Χριστιανός στρατιώτης μπορεί να αποφασίζει σύμφωνα με τις επιθυμίες του, αλλά πρέπει να δέχεται και τις συνέπειες της απόφασής του. Ο Παύλος κάνει τον εξής λογικό συλλογισμό: «Κανείς ο οποίος υπηρετεί ως στρατιώτης δεν αναμειγνύεται στις εμπορικές υποθέσεις της ζωής, για να κερδίσει την επιδοκιμασία εκείνου που τον στρατολόγησε. Και αν ακόμη αγωνίζεται κάποιος σε αθλήματα, δεν παίρνει στεφάνι αν δεν αγωνιστεί σύμφωνα με τους κανονισμούς». (2 Τιμόθεο 2:4, 5) Οι ώριμοι Χριστιανοί, περιλαμβανομένων και εκείνων που ανήκουν στο Κυβερνών Σώμα, παραμένουν ολοκληρωτικά στη διάθεση του Ηγέτη τους, του Ιησού Χριστού, τηρώντας «τους κανονισμούς» ώστε να μπορέσουν να λάβουν το βραβείο της αιώνιας ζωής.—Ιωάννης 17:3· Αποκάλυψη 2:10.

19. Έχοντας εξετάσει τα γεγονότα σχετικά με τη Χριστιανική αφιέρωση, για ποιο πράγμα μπορούμε να είμαστε βέβαιοι;

¹⁹ Δεν δείχνουν, λοιπόν, σαφώς τα γεγονότα ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι υπηρέτες του Θεού και όχι δούλοι ανθρώπων; Ως αφιερωμένοι Χριστιανοί που απολαμβάνουν την ελευθερία για την οποία τους ελευθέρωσε ο Χριστός, αφήνουν το πνεύμα του Θεού και το Λόγο Του να κυβερνούν τη ζωή τους καθώς υπηρετούν ενωμένα με τους αδελφούς τους στην εκκλησία του Θεού. (Ψαλμός 133:1) Οι αποδείξεις που το πιστοποιούν αυτό θα πρέπει επίσης να διαλύουν οποιαδήποτε αβεβαιότητα σχετικά με την πηγή της δύναμής τους. Μαζί με τον ψαλμωδό, μπορούν να ψέλνουν: «Ο Ιεχωβά είναι η ισχύς μου και η ασπίδα μου. Σε αυτόν εμπιστεύτηκε η καρδιά μου και βοηθήθηκα· γι’ αυτό και αγάλλεται η καρδιά μου, και με τον ύμνο μου θα τον αινώ».—Ψαλμός 28:7.

[Υποσημείωση]

Πώς θα Απαντούσατε;

◻ Πώς βοηθάει η Εταιρία Σκοπιά και παρόμοια νομικά όργανα τους Μάρτυρες του Ιεχωβά;

◻ Πώς ωφελούνται οι Χριστιανοί από το ρόλο που παίζει το Κυβερνών Σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά;

◻ Γιατί δίνουν έκθεση τα μέλη του λαού του Ιεχωβά σχετικά με τη δραστηριότητά τους στο κήρυγμα;

◻ Κάτω από ποιες περιστάσεις είναι κατάλληλη η αποκοπή ενός αφιερωμένου Χριστιανού;

[Εικόνα στη σελίδα 19]

Το κυβερνών σώμα του πρώτου αιώνα διατηρούσε τη δογματική ενότητα

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Σε όλο τον κόσμο, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά απολαμβάνουν την ελευθερία για την οποία τους ελευθέρωσε ο Χριστός