«Να Αγωνίζεστε Σκληρά για την Πίστη»!

«Να αγωνίζεστε σκληρά για την πίστη που παραδόθηκε μία φορά για πάντα στους αγίους».—ΙΟΥΔΑ 3.

1. Με ποια έννοια συμμετέχουν σήμερα οι αληθινοί Χριστιανοί σε πόλεμο;

ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ στον πόλεμο αντιμετώπιζαν ανέκαθεν κακουχίες. Φανταστείτε να έχετε πάνω σας πλήρη εξοπλισμό μάχης και να οδοιπορείτε αμέτρητα χιλιόμετρα με κάθε λογής καιρό, να υπομένετε εξαντλητική εκπαίδευση στη χρήση όπλων ή να πρέπει να αμυνθείτε εναντίον κάθε είδους βίαιης απειλής για τη ζωή και τη σωματική σας ακεραιότητα. Ωστόσο, οι αληθινοί Χριστιανοί δεν λαβαίνουν μέρος στους πολέμους των εθνών. (Ησαΐας 2:2-4· Ιωάννης 17:14) Και πάλι, όμως, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι κατά μία έννοια όλοι βρισκόμαστε σε πόλεμο. Ο Σατανάς είναι γεμάτος μίσος για τον Ιησού Χριστό και για τους ακολούθους του στη γη. (Αποκάλυψη 12:17) Όλοι όσοι αποφασίζουν να υπηρετούν τον Ιεχωβά Θεό έχουν στην ουσία στρατολογηθεί για να διεξάγουν πνευματικό πόλεμο.—2 Κορινθίους 10:4.

2. Πώς περιγράφει ο Ιούδας το Χριστιανικό πόλεμο, και πώς μπορεί η επιστολή του να μας βοηθήσει να υπομείνουμε σε αυτόν;

² Κατάλληλα, ο Ιούδας, ο ετεροθαλής αδελφός του Ιησού, γράφει: «Αγαπητοί, αν και κατέβαλλα κάθε προσπάθεια να σας γράψω σχετικά με τη σωτηρία που διακρατούμε από κοινού, το βρήκα αναγκαίο να σας γράψω για να σας προτρέψω να αγωνίζεστε σκληρά για την πίστη που παραδόθηκε μία φορά για πάντα στους αγίους». (Ιούδα 3) Όταν ο Ιούδας παροτρύνει τους Χριστιανούς να “αγωνίζονται σκληρά για την πίστη”, χρησιμοποιεί έναν όρο που συνδέεται με τη λέξη «αγωνία». Ναι, αυτή η μάχη μπορεί να είναι δύσκολη, ακόμη και αγωνιώδης! Μήπως μερικές φορές το βρίσκετε δύσκολο να υπομείνετε σε αυτόν τον πόλεμο; Η σύντομη αλλά δυναμική επιστολή του Ιούδα μπορεί να μας βοηθήσει. Μας παροτρύνει να αντιστεκόμαστε στην ανηθικότητα, να σεβόμαστε τη θεϊκά ανατεθειμένη εξουσία και να κρατάμε τον εαυτό μας στην αγάπη του Θεού. Ας δούμε πώς μπορούμε να εφαρμόζουμε αυτές τις συμβουλές.

Να Αντιστέκεστε στην Ανηθικότητα

3. Ποια κατάσταση επείγουσας ανάγκης αντιμετώπιζε η Χριστιανική εκκλησία στις ημέρες του Ιούδα;

³ Ο Ιούδας μπορούσε να διακρίνει ότι ορισμένοι συγχριστιανοί του έχαναν τον πόλεμο εναντίον του Σατανά. Το ποίμνιο αντιμετώπιζε μια κατάσταση επείγουσας ανάγκης. Διεφθαρμένοι άνθρωποι είχαν “διεισδύσει”, γράφει ο Ιούδας. Αυτοί οι άνθρωποι προωθούσαν ύπουλα την ανηθικότητα. Επίσης, δικαιολογούσαν έντεχνα τις πράξεις τους, “μετατρέποντας την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού μας σε δικαιολογία για χαλαρή διαγωγή”. (Ιούδα 4) Ίσως, όπως μερικοί αρχαίοι Γνωστικοί, θεωρούσαν ότι όσο περισσότερο αμάρτανε κάποιος τόσο περισσότερο μπορούσε να λάβει τη χάρη του Θεού—και επομένως, στην ουσία, ήταν καλύτερα να αμαρτάνει κανείς περισσότερο! Ή ίσως να φαντάζονταν ότι ένας καλοσυνάτος Θεός ποτέ δεν θα τους τιμωρούσε. Όπως και αν είχαν τα πράγματα, έκαναν λάθος.—1 Κορινθίους 3:19.

4. Ποια τρία Γραφικά παραδείγματα κρίσεων του Ιεχωβά κατά το παρελθόν παραθέτει ο Ιούδας;

⁴ Ο Ιούδας καταρρίπτει τους πονηρούς συλλογισμούς τους παραθέτοντας τρία παραδείγματα κρίσεων του Ιεχωβά κατά το παρελθόν: εναντίον των Ισραηλιτών οι οποίοι «δεν έδειξαν πίστη»· εναντίον των “αγγέλων που . . . εγκατέλειψαν την κατοικία που τους άρμοζε” με σκοπό να αμαρτήσουν με γυναίκες· και εναντίον των κατοίκων των Σοδόμων και των Γομόρρων, οι οποίοι «πόρνευσαν αχαλίνωτα . . . και κυνήγησαν τη σάρκα για αφύσικη χρήση». (Ιούδα 5-7· Γένεση 6:2-4· 19:4-25· Αριθμοί 14:35) Σε κάθε περίπτωση, ο Ιεχωβά επέφερε μια συνταρακτική κρίση εναντίον των αμαρτωλών.

5. Από ποιον αρχαίο προφήτη παραθέτει ο Ιούδας, και πώς εξέφρασε εκείνη η προφητεία την απόλυτη βεβαιότητα της εκπλήρωσής της;

⁵ Αργότερα, ο Ιούδας αναφέρεται σε μια κρίση με ακόμη μεγαλύτερες προεκτάσεις. Παραθέτει μια προφητεία του Ενώχ—μια περικοπή που δεν βρίσκεται πουθενά αλλού στις θεόπνευστες Γραφές.a (Ιούδα 14, 15) Ο Ενώχ προείπε για έναν καιρό κατά τον οποίο ο Ιεχωβά θα έκρινε όλους τους ασεβείς και τις ασεβείς πράξεις τους. Είναι ενδιαφέρον ότι ο Ενώχ χρησιμοποίησε αόριστο χρόνο, διότι οι κρίσεις του Θεού ήταν τόσο βέβαιες σαν να είχαν ήδη πραγματοποιηθεί. Οι άνθρωποι μπορεί να χλεύαζαν τον Ενώχ και αργότερα τον Νώε, αλλά όλοι αυτοί οι εμπαίκτες πνίγηκαν στον παγγήινο Κατακλυσμό.

6. (α) Σχετικά με τι χρειάζονταν υπενθύμιση οι Χριστιανοί στις ημέρες του Ιούδα; (β) Γιατί θα πρέπει να λαβαίνουμε σοβαρά υπόψη τις υπενθυμίσεις του Ιούδα;

⁶ Γιατί έγραψε ο Ιούδας για αυτές τις θεϊκές κρίσεις; Επειδή γνώριζε ότι μερικοί που ήταν συνταυτισμένοι με τις Χριστιανικές εκκλησίες στις ημέρες του διέπρατταν αμαρτίες οι οποίες ήταν τόσο αισχρές και αξιόμεμπτες όσο και αυτές που προκάλεσαν εκείνες τις κρίσεις κατά το παρελθόν. Έτσι, ο Ιούδας γράφει ότι οι εκκλησίες χρειάζονται υπενθύμιση σχετικά με μερικές βασικές πνευματικές αλήθειες. (Ιούδα 5) Προφανώς είχαν ξεχάσει ότι ο Ιεχωβά Θεός έβλεπε αυτά που έκαναν. Ναι, όταν οι υπηρέτες του εσκεμμένα παραβιάζουν τους νόμους του, μολύνοντας τον εαυτό τους και άλλους, εκείνος βλέπει. (Παροιμίες 15:3) Τέτοιες πράξεις τον λυπούν βαθιά. (Γένεση 6:6· Ψαλμός 78:40) Προξενεί δέος η σκέψη ότι εμείς οι απλοί άνθρωποι μπορούμε να επηρεάσουμε τα αισθήματα του Υπέρτατου Κυρίου του σύμπαντος. Αυτός μας παρακολουθεί καθημερινά, και όταν εμείς κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να ακολουθούμε τα ίχνη του Γιου του, του Ιησού Χριστού, τότε η διαγωγή μας κάνει την καρδιά του να χαίρεται. Γι’ αυτό, ας μη δυσανασχετούμε ποτέ με υπενθυμίσεις όπως αυτές που κάνει ο Ιούδας, αλλά ας τις λαβαίνουμε σοβαρά υπόψη.—Παροιμίες 27:11· 1 Πέτρου 2:21.

7. (α) Γιατί είναι ζωτικό να ζητήσουν αμέσως βοήθεια όσοι είναι αναμειγμένοι σε σοβαρή αδικοπραγία; (β) Πώς μπορούμε όλοι να αποφύγουμε την ανηθικότητα;

⁷ Ο Ιεχωβά όχι μόνο βλέπει αλλά και ενεργεί. Ως Θεός δικαιοσύνης, επιφέρει τιμωρία σε όσους πράττουν το κακό—αργά ή γρήγορα. (1 Τιμόθεο 5:24) Εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οι κρίσεις του είναι μόνο αρχαία ιστορία και ότι αυτός δεν ενδιαφέρεται για το κακό που πράττουν απλώς ξεγελούν τον εαυτό τους. Πόσο ζωτικό είναι να ζητήσουν αμέσως βοήθεια από τους Χριστιανούς πρεσβυτέρους όσοι είναι σήμερα αναμειγμένοι σε ανηθικότητα! (Ιακώβου 5:14, 15) Η απειλή που δημιουργεί η ανηθικότητα στον πνευματικό μας πόλεμο μπορεί να μας αφυπνίσει όλους. Κάθε χρόνο υπάρχουν θύματα—άτομα που αποβάλλονται από ανάμεσά μας, τα περισσότερα για αμετανόητη διάπραξη ανηθικότητας. Πρέπει να είμαστε σταθερά αποφασισμένοι να αντιστεκόμαστε σε οποιουσδήποτε πειρασμούς αρχίζουν έστω να μας οδηγούν σε μια τέτοια κατεύθυνση.—Παράβαλε Ματθαίος 26:41.

Να Σέβεστε τη Θεϊκά Ανατεθειμένη Εξουσία

8. Ποιοι ήταν οι “ένδοξοι” που αναφέρονται στο εδάφιο Ιούδα 8;

⁸ Ένα άλλο πρόβλημα με το οποίο ασχολείται ο Ιούδας είναι η έλλειψη σεβασμού για τη θεϊκά ανατεθειμένη εξουσία. Λόγου χάρη, στο εδάφιο 8 κατηγορεί τους ίδιους πονηρούς ανθρώπους ότι «μιλούν υβριστικά για τους ενδόξους». Ποιοι ήταν αυτοί οι “ένδοξοι”; Ήταν ατελείς άνθρωποι, αλλά είχαν ευθύνες που τους δόθηκαν από το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά. Για παράδειγμα, στις εκκλησίες υπήρχαν πρεσβύτεροι, στους οποίους είχε ανατεθεί η ποίμανση του ποιμνίου του Θεού. (1 Πέτρου 5:2) Υπήρχαν και περιοδεύοντες επίσκοποι, όπως ήταν ο απόστολος Παύλος. Επίσης, το σώμα των πρεσβυτέρων στην Ιερουσαλήμ ενεργούσε ως κυβερνών σώμα, παίρνοντας αποφάσεις που επηρέαζαν τη Χριστιανική εκκλησία ως σύνολο. (Πράξεις 15:6) Ο Ιούδας ανησυχούσε βαθιά για το ότι ορισμένα άτομα στις εκκλησίες μιλούσαν υβριστικά για αυτούς τους άντρες, δηλαδή τους βλασφημούσαν.

9. Ποια παραδείγματα αναφορικά με την έλλειψη σεβασμού για την εξουσία παραθέτει ο Ιούδας;

⁹ Για να καταδικάσει αυτή την ομιλία που έδειχνε έλλειψη σεβασμού, στο εδάφιο 11 ο Ιούδας παραθέτει τρία ακόμη παραδείγματα ως υπενθυμίσεις: τον Κάιν, τον Βαλαάμ και τον Κορέ. Ο Κάιν αγνόησε τη στοργική συμβουλή του Ιεχωβά και ακολούθησε εκούσια τη δική του πορεία δολοφονικού μίσους. (Γένεση 4:4-8) Ο Βαλαάμ έλαβε επανειλημμένες προειδοποιήσεις, οι οποίες αναμφισβήτητα προέρχονταν από υπερφυσική πηγή—ακόμη και το ίδιο του το γαϊδούρι τού μίλησε! Αλλά ο Βαλαάμ συνέχισε με ιδιοτέλεια να μηχανορραφεί εναντίον του λαού του Θεού. (Αριθμοί 22:28, 32-34· Δευτερονόμιο 23:5) Ο Κορέ είχε τη δική του θέση ευθύνης, αλλά αυτό δεν του αρκούσε. Υποκίνησε στασιασμό εναντίον του πιο πράου ανθρώπου πάνω στη γη, του Μωυσή.—Αριθμοί 12:3· 16:1-3, 32.

10. Πώς μπορούν μερικοί σήμερα να πέσουν στην παγίδα τού να «μιλούν υβριστικά για τους ενδόξους», και γιατί θα πρέπει να αποφεύγεται αυτού του είδους η ομιλία;

¹⁰ Πόσο παραστατικά μας διδάσκουν αυτά τα παραδείγματα να δίνουμε προσοχή στις συμβουλές και να σεβόμαστε εκείνους τους οποίους ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί σε θέσεις ευθύνης! (Εβραίους 13:17) Είναι πολύ εύκολο να βρίσκουμε σφάλματα στους διορισμένους πρεσβυτέρους, διότι είναι ατελείς, όπως είμαστε όλοι μας. Αλλά αν ασχολούμαστε συνεχώς με τα σφάλματά τους και υποσκάπτουμε το σεβασμό προς αυτούς, μήπως “μιλάμε υβριστικά για τους ενδόξους”; Στο εδάφιο 10, ο Ιούδας αναφέρεται σε εκείνους που «μιλούν υβριστικά για όλα όσα, στην πραγματικότητα, δεν γνωρίζουν». Κατά καιρούς, μερικοί επικρίνουν κάποια απόφαση που έχει πάρει ένα πρεσβυτέριο ή μια δικαστική επιτροπή. Εντούτοις, οι ίδιοι δεν είναι γνώστες όλων των λεπτομερειών τις οποίες χρειάστηκε να λάβουν υπόψη τους οι πρεσβύτεροι για να καταλήξουν σε απόφαση. Γιατί λοιπόν να μιλούν υβριστικά για όσα, στην πραγματικότητα, δεν γνωρίζουν; (Παροιμίες 18:13) Εκείνοι που επιμένουν σε τέτοια αρνητική ομιλία θα μπορούσαν να προκαλέσουν διαιρέσεις στην εκκλησία και ίσως μάλιστα να παρομοιαστούν με επικίνδυνα «βράχια που είναι κρυμμένα κάτω από το νερό» στις συγκεντρώσεις των ομοπίστων τους. (Ιούδα 12, 16, 19) Ποτέ δεν θα πρέπει να θέτουμε σε πνευματικό κίνδυνο τους άλλους. Απεναντίας, ας είναι ο καθένας μας αποφασισμένος να εκτιμάει τους υπεύθυνους άντρες για το σκληρό τους έργο και για την αφοσίωσή τους στο ποίμνιο του Θεού.—1 Τιμόθεο 5:17.

11. Γιατί απέφυγε ο Μιχαήλ να εκφέρει κρίση με υβριστικά λόγια εναντίον του Σατανά;

¹¹ Ο Ιούδας παραθέτει το παράδειγμα κάποιου ο οποίος σεβόταν την κατάλληλα ανατεθειμένη εξουσία. Γράφει τα εξής: «Όταν ο Μιχαήλ, ο αρχάγγελος, είχε μια διαφορά με τον Διάβολο και ήρθε σε αντιλογία για το σώμα του Μωυσή, δεν τόλμησε να επιφέρει εναντίον του κρίση με υβριστικά λόγια, αλλά είπε: “Ο Ιεχωβά ας σε επιπλήξει”». (Ιούδα 9) Αυτή η συναρπαστική αφήγηση, η οποία εμφανίζεται μόνο στην επιστολή του Ιούδα στις θεόπνευστες Γραφές, διδάσκει δύο ξεχωριστά μαθήματα. Αφενός, μας διδάσκει να αφήνουμε την κρίση στον Ιεχωβά. Ο Σατανάς προφανώς ήθελε να χρησιμοποιήσει με εσφαλμένο τρόπο το σώμα του πιστού Μωυσή για να προωθήσει την ψεύτικη λατρεία. Πόσο κακό ήταν αυτό! Ωστόσο, ο Μιχαήλ ταπεινά απέφυγε να εκφέρει κρίση, διότι μόνο ο Ιεχωβά είχε αυτή την εξουσία. Πόσο περισσότερο, λοιπόν, θα πρέπει εμείς να αποφεύγουμε να κρίνουμε τους πιστούς άντρες που προσπαθούν να υπηρετούν τον Ιεχωβά.

12. Τι θα μπορούσαν να μάθουν από το παράδειγμα του Μιχαήλ εκείνοι που έχουν θέσεις ευθύνης στη Χριστιανική εκκλησία;

¹² Αφετέρου, εκείνοι που έχουν κάποιο μέτρο εξουσίας στην εκκλησία μπορούν επίσης να πάρουν κάποιο μάθημα από τον Μιχαήλ. Αν και ο Μιχαήλ ήταν ο «αρχάγγελος», ο αρχηγός όλων των αγγέλων, δεν καταχράστηκε τη θέση ισχύος που είχε, ακόμη και όταν δέχτηκε πρόκληση. Οι πιστοί πρεσβύτεροι ακολουθούν προσεκτικά αυτό το παράδειγμα, αναγνωρίζοντας ότι το να καταχρώνται την εξουσία τους δείχνει έλλειψη σεβασμού για την κυριαρχία του Ιεχωβά. Η επιστολή του Ιούδα είχε πολλά να πει για ανθρώπους οι οποίοι είχαν αξιοσέβαστες θέσεις μέσα στις εκκλησίες αλλά είχαν φτάσει στο σημείο να καταχρώνται τη δύναμή τους. Λόγου χάρη, στα εδάφια 12 ως 14, ο Ιούδας καταγράφει μια καυστική καταγγελία για «ποιμένες που βόσκουν τον εαυτό τους χωρίς να φοβούνται». (Παράβαλε Ιεζεκιήλ 34:7-10.) Με άλλα λόγια, το πρώτιστο μέλημά τους ήταν να ωφελούνται οι ίδιοι, όχι το ποίμνιο του Ιεχωβά. Οι πρεσβύτεροι σήμερα μπορούν να μάθουν πολλά από τέτοια αρνητικά παραδείγματα. Πράγματι, τα λόγια του Ιούδα εδώ περιγράφουν παραστατικά αυτό που δεν θέλουμε να γίνουμε. Όταν ενδίδουμε στην ιδιοτέλεια, δεν μπορούμε να είμαστε στρατιώτες του Χριστού· είμαστε πολυάσχολοι μαχόμενοι για τον εαυτό μας. Απεναντίας, ας ζούμε όλοι σύμφωνα με τα λόγια του Ιησού: «Υπάρχει περισσότερη ευτυχία στο να δίνει κανείς παρά στο να λαβαίνει».—Πράξεις 20:35.

«Κρατήστε τον Εαυτό σας στην Αγάπη του Θεού»

13. Γιατί θα πρέπει όλοι να επιθυμούμε έντονα να παραμείνουμε στην αγάπη του Θεού;

¹³ Προς το τέλος της επιστολής του, ο Ιούδας δίνει την εξής συγκινητική συμβουλή: «Κρατήστε τον εαυτό σας στην αγάπη του Θεού». (Ιούδα 21) Τίποτε δεν θα μας βοηθήσει να διεξάγουμε το Χριστιανικό πόλεμο περισσότερο από αυτό το πράγμα, το να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε την αγάπη του Ιεχωβά Θεού. Εξάλλου, η αγάπη είναι η κυρίαρχη ιδιότητα του Ιεχωβά. (1 Ιωάννη 4:8) Ο Παύλος έγραψε στους Χριστιανούς στη Ρώμη: «Είμαι πεπεισμένος ότι ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε κυβερνήσεις ούτε παρόντα πράγματα ούτε μελλοντικά πράγματα ούτε δυνάμεις ούτε ύψος ούτε βάθος ούτε καμιά άλλη δημιουργία θα μπορέσει να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού, η οποία είναι στον Χριστό Ιησού, τον Κύριό μας». (Ρωμαίους 8:38, 39) Πώς, όμως, παραμένουμε σε αυτή την αγάπη; Προσέξτε τρία από τα μέτρα που μπορούμε να λάβουμε, σύμφωνα με τον Ιούδα.

14, 15. (α) Τι σημαίνει το να εποικοδομούμε τον εαυτό μας στην «αγιότατη πίστη» μας; (β) Πώς θα μπορούσαμε να εξετάσουμε την κατάσταση της πνευματικής μας πανοπλίας;

¹⁴ Κατ’ αρχάς, ο Ιούδας μάς λέει να συνεχίσουμε να εποικοδομούμε τον εαυτό μας στην «αγιότατη πίστη» μας. (Ιούδα 20) Όπως είδαμε στο προηγούμενο άρθρο, αυτή είναι μια συνεχής διαδικασία. Μοιάζουμε με κτίρια που χρειάζονται ολοένα και περισσότερη ενίσχυση για να αντισταθούν στην εντεινόμενη επίθεση των στοιχείων της φύσης. (Παράβαλε Ματθαίος 7:24, 25.) Γι’ αυτό, ας μη γίνουμε ποτέ άτομα με υπερβολική αυτοπεποίθηση. Απεναντίας, ας βλέπουμε σε ποια σημεία μπορούμε να εποικοδομούμε τον εαυτό μας πάνω στο θεμέλιο της πίστης μας, ώστε να γινόμαστε ισχυρότεροι, ακόμη πιο πιστοί στρατιώτες του Χριστού. Για παράδειγμα, θα μπορούσαμε να εξετάσουμε τα μέρη της πνευματικής πανοπλίας που περιγράφονται στα εδάφια Εφεσίους 6:11-18.

¹⁵ Σε ποια κατάσταση βρίσκεται η δική μας πνευματική πανοπλία; Είναι η «μεγάλη ασπίδα της πίστης» μας τόσο ισχυρή όσο χρειάζεται να είναι; Καθώς θυμόμαστε τα πρόσφατα χρόνια, μήπως βλέπουμε κάποια σημάδια χαλάρωσης, όπως το να παρακολουθούμε ολοένα και λιγότερο τις συναθροίσεις, να χάνουμε το ζήλο μας για τη διακονία ή να μειώνεται ο ενθουσιασμός μας για την προσωπική μελέτη; Τέτοια σημάδια είναι σοβαρά! Χρειάζεται να αναλάβουμε δράση τώρα ώστε να εποικοδομούμε και να ενισχύουμε τον εαυτό μας στην αλήθεια.—1 Τιμόθεο 4:15· 2 Τιμόθεο 4:2· Εβραίους 10:24, 25.

16. Τι σημαίνει το να προσευχόμαστε με άγιο πνεύμα, και ποιο είναι ένα πράγμα που θα πρέπει να ζητάμε τακτικά από τον Ιεχωβά;

¹⁶ Ένας δεύτερος τρόπος για να παραμείνουμε στην αγάπη του Θεού είναι το να συνεχίσουμε “να προσευχόμαστε με άγιο πνεύμα”. (Ιούδα 20) Αυτό σημαίνει να προσευχόμαστε υπό την επιρροή του πνεύματος του Ιεχωβά και σε αρμονία με το Λόγο Του που είναι εμπνευσμένος από το πνεύμα Του. Η προσευχή αποτελεί ζωτικό μέσο με το οποίο πλησιάζουμε προσωπικά τον Ιεχωβά και εκφράζουμε την αφοσίωσή μας σε αυτόν. Ποτέ δεν πρέπει να παραμελούμε αυτό το υπέροχο προνόμιο! Και όταν προσευχόμαστε, μπορούμε να ζητάμε—και μάλιστα συνεχώς—άγιο πνεύμα. (Λουκάς 11:13) Αυτή είναι η ισχυρότερη δύναμη που βρίσκεται στη διάθεσή μας. Με αυτή τη βοήθεια, μπορούμε πάντοτε να παραμένουμε στην αγάπη του Θεού και να υπομένουμε ως στρατιώτες του Χριστού.

17. (α) Γιατί είναι τόσο αξιοσημείωτο το παράδειγμα του Ιούδα στο ζήτημα του ελέους; (β) Πώς μπορεί ο καθένας μας να δείχνει έλεος;

¹⁷ Τρίτον, ο Ιούδας μάς παροτρύνει να δείχνουμε έλεος. (Ιούδα 22) Το δικό του παράδειγμα ως προς αυτό είναι αξιοσημείωτο. Στο κάτω κάτω, δικαιολογημένα τον αναστάτωνε η διαφθορά, η ανηθικότητα και η αποστασία που διείσδυαν στη Χριστιανική εκκλησία. Παρ’ όλα αυτά, δεν υπέκυψε στον πανικό, υιοθετώντας την άποψη ότι οι καιροί ήταν κατά κάποιον τρόπο τόσο επικίνδυνοι ώστε δεν έπρεπε να δείχνεται μια τέτοια «απαλή» ιδιότητα όπως το έλεος. Όχι, παρότρυνε τους αδελφούς του να δείχνουν έλεος όποτε ήταν δυνατόν, λογικεύοντας με καλοσύνη όσους υπέφεραν από αμφιβολίες, ακόμη και “αρπάζοντας από τη φωτιά” εκείνους που παραστρατούσαν προς τη σοβαρή αμαρτία. (Ιούδα 23· Γαλάτες 6:1) Τι θαυμάσια προτροπή για τους πρεσβυτέρους σε αυτούς τους ταραχώδεις καιρούς! Και εκείνοι προσπαθούν να δείχνουν έλεος όπου υπάρχει βάση για αυτό, ενώ εξακολουθούν να είναι σταθεροί όταν χρειάζεται. Όλοι μας πρέπει παρόμοια να δείχνουμε έλεος ο ένας στον άλλον. Για παράδειγμα, αντί να τρέφουμε μικροπρεπή μνησικακία, μπορούμε να είμαστε γενναιόδωροι στην εκδήλωση συγχωρητικότητας.—Κολοσσαείς 3:13.

18. Πώς μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για τη νίκη στον πνευματικό μας πόλεμο;

¹⁸ Ο πόλεμος που διεξάγουμε δεν είναι εύκολος. Όπως λέει ο Ιούδας, πρόκειται για ένα “σκληρό αγώνα”. (Ιούδα 3) Οι εχθροί μας είναι ισχυροί. Όχι μόνο ο Σατανάς, αλλά και ο πονηρός του κόσμος και οι δικές μας ατέλειες συμπαρατάσσονται εναντίον μας. Ωστόσο, εμείς μπορούμε να είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι για τη νίκη! Γιατί; Επειδή είμαστε στην πλευρά του Ιεχωβά. Ο Ιούδας ολοκληρώνει την επιστολή του με την υπενθύμιση ότι δικαιολογημένα αποδίδεται στον Ιεχωβά «δόξα, μεγαλειότητα, κραταιότητα και εξουσία για όλη την περασμένη αιωνιότητα και τώρα και σε όλη την αιωνιότητα». (Ιούδα 25) Δεν είναι αυτή μια σκέψη που εμπνέει δέος; Μπορεί, λοιπόν, να υπάρξει αμφιβολία για το ότι αυτός ο ίδιος Θεός «μπορεί να σας φυλάξει από το να προσκόψετε»; (Ιούδα 24) Ασφαλώς όχι! Είθε ο καθένας μας να είναι αποφασισμένος να συνεχίσει να αντιστέκεται στην ανηθικότητα, να σέβεται τη θεϊκά ανατεθειμένη εξουσία και να κρατάει τον εαυτό του στην αγάπη του Θεού. Με αυτόν τον τρόπο, θα απολαύσουμε μαζί μια ένδοξη νίκη.

[Υποσημείωση]

Ερωτήσεις για Ανασκόπηση

◻ Πώς μας διδάσκει η επιστολή του Ιούδα να αντιστεκόμαστε στην ανηθικότητα;

◻ Γιατί είναι τόσο σημαντικό να σεβόμαστε τη θεϊκά ανατεθειμένη εξουσία;

◻ Γιατί είναι τόσο σοβαρό ζήτημα η κακή χρήση της εξουσίας στην εκκλησία;

◻ Πώς μπορούμε να εργαζόμαστε με σκοπό να παραμένουμε στην αγάπη του Θεού;

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Ανόμοια με τους Ρωμαίους στρατιώτες, οι Χριστιανοί διεξάγουν πνευματικό πόλεμο

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Οι Χριστιανοί ποιμένες υπηρετούν, όχι από ιδιοτέλεια, αλλά από αγάπη