Ιερουσαλήμ—«Η Πόλη του Μεγάλου Βασιλιά»

«Μην ορκίζεστε . . . στην Ιερουσαλήμ, επειδή είναι η πόλη του μεγάλου Βασιλιά».—ΜΑΤΘΑΙΟΣ 5:34, 35.

1, 2. Τι μπορεί να προκαλεί αμηχανία σε μερικούς όσον αφορά την Ιερουσαλήμ;

ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ—το όνομά της και μόνο διεγείρει ισχυρά αισθήματα σε ανθρώπους διαφορετικών θρησκειών. Στην πραγματικότητα, κανένας μας δεν μπορεί να αγνοήσει αυτή την πανάρχαια πόλη, εφόσον γίνεται συχνά λόγος για αυτήν στις ειδήσεις. Δυστυχώς, όμως, πολλές εκθέσεις αποκαλύπτουν ότι η Ιερουσαλήμ δεν είναι πάντα ένας τόπος ειρήνης.

² Αυτό φέρνει σε μερικούς αναγνώστες της Αγίας Γραφής μια σκέψη που προκαλεί αμηχανία. Στο παρελθόν, το συντομευμένο όνομα της Ιερουσαλήμ ήταν Σαλήμ, που σημαίνει «ειρήνη». (Γένεση 14:18· Ψαλμός 76:2· Εβραίους 7:1, 2) Ίσως, λοιπόν, να αναρωτιέστε: “Γιατί μια πόλη με αυτό το όνομα να έχει στις πρόσφατες δεκαετίες τέτοια έλλειψη ειρήνης;”

3. Πού μπορούμε να βρούμε αξιόπιστες πληροφορίες για την Ιερουσαλήμ;

³ Για να απαντήσουμε σε αυτή την ερώτηση, χρειάζεται να γυρίσουμε πολύ πίσω στην ιστορία και να μάθουμε για την Ιερουσαλήμ της αρχαίας εποχής. Μερικοί όμως μπορεί να σκεφτούν: “Δεν έχουμε χρόνο να μελετήσουμε αρχαία ιστορία”. Ωστόσο, η ακριβής γνώση για την αρχαία ιστορία της Ιερουσαλήμ έχει αξία για όλους μας. Η Αγία Γραφή δείχνει το γιατί με τα εξής λόγια: «Όλα όσα γράφτηκαν παλιότερα γράφτηκαν για την εκπαίδευσή μας, ώστε, μέσω της υπομονής μας και μέσω της παρηγοριάς από τις Γραφές, να έχουμε ελπίδα». (Ρωμαίους 15:4) Η Γραφική γνώση σχετικά με την Ιερουσαλήμ μπορεί να μας δώσει παρηγοριά—ναι, και ελπίδα για ειρήνη, όχι μόνο σε αυτή την πόλη, αλλά και σε όλη τη γη.

Το Μέρος Όπου Βρισκόταν ο “Θρόνος του Ιεχωβά”

4, 5. Πώς συνέβαλε ο Δαβίδ στο να παίξει η Ιερουσαλήμ ζωτικό ρόλο στην επεξεργασία του σκοπού του Θεού;

⁴ Τον 11ο αιώνα Π.Κ.Χ., η Ιερουσαλήμ απέκτησε παγκόσμια φήμη ως η πρωτεύουσα ενός έθνους το οποίο είχε ασφάλεια και ειρήνη. Ο Ιεχωβά Θεός φρόντισε να χριστεί ο νεαρός Δαβίδ βασιλιάς σε εκείνο το αρχαίο έθνος—τον Ισραήλ. Καθώς η έδρα της κυβέρνησης ήταν στην Ιερουσαλήμ, ο Δαβίδ και οι βασιλικοί του απόγονοι εγκαταστάθηκαν «στο θρόνο της βασιλείας του Ιεχωβά», ή αλλιώς «στο θρόνο του Ιεχωβά».—1 Χρονικών 28:5· 29:23.

⁵ Ο θεοφοβούμενος Δαβίδ—ένας Ισραηλίτης από τη φυλή του Ιούδα—κατέκτησε την Ιερουσαλήμ παίρνοντάς την από τους ειδωλολάτρες Ιεβουσαίους. Η πόλη καταλάμβανε τότε μόνο ένα λόφο, ο οποίος αποκαλούνταν Σιών, αλλά αυτό το όνομα έγινε συνώνυμο με την ίδια την Ιερουσαλήμ. Αργότερα, ο Δαβίδ μετέφερε την κιβωτό της διαθήκης του Θεού με τον Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ, όπου τη στέγασε σε μια σκηνή. Χρόνια νωρίτερα ο Θεός είχε μιλήσει στον προφήτη του τον Μωυσή από ένα σύννεφο πάνω από εκείνη την ιερή Κιβωτό. (Έξοδος 25:1, 21, 22· Λευιτικό 16:2· 1 Χρονικών 15:1-3) Η Κιβωτός συμβόλιζε την παρουσία του Θεού, γιατί ο Ιεχωβά ήταν ο πραγματικός Βασιλιάς του Ισραήλ. Με διπλή, λοιπόν, σημασία μπορούσε να ειπωθεί ότι ο Ιεχωβά Θεός κυβερνούσε από την πόλη της Ιερουσαλήμ.

6. Ποια υπόσχεση έδωσε ο Ιεχωβά σχετικά με τον Δαβίδ και την Ιερουσαλήμ;

⁶ Ο Ιεχωβά υποσχέθηκε στον Δαβίδ ότι η βασιλεία του βασιλικού του οίκου, η οποία αντιπροσωπευόταν από τη Σιών, δηλαδή την Ιερουσαλήμ, δεν θα τερματιζόταν. Αυτό σήμαινε ότι ένας απόγονος του Δαβίδ θα κληρονομούσε το δικαίωμα να κυβερνάει για πάντα ως ο Χρισμένος του Θεού—ο Μεσσίας ή Χριστός.a (Ψαλμός 132:11-14· Λουκάς 1:31-33) Η Αγία Γραφή αποκαλύπτει επίσης ότι αυτός ο μόνιμος κληρονόμος του “θρόνου του Ιεχωβά” θα κυβερνούσε πάνω σε όλα τα έθνη, όχι μόνο στην Ιερουσαλήμ.—Ψαλμός 2:6-8· Δανιήλ 7:13, 14.

7. Πώς προώθησε ο Βασιλιάς Δαβίδ την αγνή λατρεία;

⁷ Οι απόπειρες που έγιναν για να ανατραπεί ο χρισμένος του Θεού, ο Βασιλιάς Δαβίδ, αποδείχτηκαν μάταιες. Απεναντίας, τα εχθρικά έθνη υποτάχθηκαν και τα σύνορα της Υποσχεμένης Γης έφτασαν στην προσδιορισμένη από τον Θεό έκτασή τους. Ο Δαβίδ επωφελήθηκε από αυτή την κατάσταση για να προωθήσει την αγνή λατρεία. Πολλοί δε από τους ψαλμούς του Δαβίδ εξυμνούν τον Ιεχωβά ως τον πραγματικό Βασιλιά στη Σιών.—2 Σαμουήλ 8:1-15· Ψαλμός 9:1, 11· 24:1, 3, 7-10· 65:1, 2· 68:1, 24, 29· 110:1, 2· 122:1-4.

8, 9. Πώς επεκτάθηκε η αληθινή λατρεία στην Ιερουσαλήμ υπό τη βασιλεία του Βασιλιά Σολομώντα;

⁸ Στη διάρκεια της βασιλείας του Σολομώντα, του γιου του Δαβίδ, η λατρεία του Ιεχωβά ανήλθε σε νέα ύψη. Ο Σολομών επέκτεινε την Ιερουσαλήμ προς το βορρά για να συμπεριλάβει το λόφο Μοριά (την περιοχή όπου βρίσκεται ο σημερινός Τρούλος του Βράχου). Σε αυτή την υπερυψωμένη τοποθεσία είχε το προνόμιο να χτίσει ένα μεγαλοπρεπή ναό προς αίνο του Ιεχωβά. Η κιβωτός της διαθήκης τοποθετήθηκε στα Άγια των Αγίων εκείνου του ναού.—1 Βασιλέων 6:1-38.

⁹ Το έθνος του Ισραήλ απολάμβανε ειρήνη καθώς τα μέλη του έδιναν την ολόκαρδη υποστήριξή τους στη λατρεία του Ιεχωβά, η οποία είχε ως κέντρο της την Ιερουσαλήμ. Περιγράφοντας όμορφα αυτή την κατάσταση, οι Γραφές αναφέρουν: «Ο Ιούδας και ο Ισραήλ ήταν πολυάριθμοι, σαν τους κόκκους της άμμου δίπλα στη θάλασσα σε πλήθος, και έτρωγαν και έπιναν και χαίρονταν. . . . Και [ο Σολομών] είχε ειρήνη σε κάθε περιοχή του, ολόγυρα. Και ο Ιούδας και ο Ισραήλ κατοικούσαν με ασφάλεια, ο καθένας κάτω από το κλήμα του και κάτω από τη συκιά του».—1 Βασιλέων 4:20, 24, 25.

10, 11. Πώς επιβεβαιώνει η αρχαιολογία αυτά που λέει η Αγία Γραφή για την Ιερουσαλήμ όταν βασίλευε ο Σολομών;

¹⁰ Οι αρχαιολογικές ανακαλύψεις υποστηρίζουν αυτή την αφήγηση σχετικά με την ευημερία που χαρακτήριζε τη βασιλεία του Σολομώντα. Στο βιβλίο του Η Αρχαιολογία της Χώρας του Ισραήλ (The Archaeology of the Land of Israel), ο καθηγητής Γιοχανάν Ααρώνι αναφέρει: «Ο πλούτος που έρρεε άφθονα στη βασιλική αυλή από όλες τις κατευθύνσεις καθώς και το ανθηρό εμπόριο . . . προκάλεσαν μια ραγδαία, καταφανή επανάσταση σε κάθε πτυχή του υλικού πολιτισμού. . . . Οι αλλαγές στον υλικό πολιτισμό . . . διακρίνονται, όχι μόνο από τα είδη πολυτελείας, αλλά και ιδιαίτερα από τα είδη κεραμικής. . . . Η ποιότητα των ειδών αγγειοπλαστικής και η μέθοδος κατασκευής τους είχαν βελτιωθεί σε αφάνταστο βαθμό».

¹¹ Παρόμοια, ο Τζέρι Μ. Λάντεϊ έγραψε: «Υπό τον Σολομώντα, μέσα σε τρεις δεκαετίες, ο υλικός πολιτισμός των Ισραηλιτών αναπτύχθηκε περισσότερο από ό,τι στη διάρκεια των προηγούμενων διακοσίων ετών. Στα γεωλογικά στρώματα που αντιστοιχούν στην εποχή του Σολομώντα ανακαλύπτουμε υπολείμματα από μεγαλοπρεπή οικοδομήματα, από μεγάλες πόλεις με ογκώδη τείχη, από γοργά αναπτυγμένες συνοικίες με συγκροτήματα καλοχτισμένων κατοικιών όπου έμεναν ευκατάστατα άτομα, καθώς και ενδείξεις ότι σημειώθηκε ένα τεράστιο άλμα στην τεχνολογική επιδεξιότητα των κεραμέων και στις διαδικασίες παραγωγής που χρησιμοποιούσαν. Ανακαλύπτουμε επίσης τα υπολείμματα αντικειμένων που φιλοτεχνήθηκαν σε μακρινά μέρη και τα οποία αποτελούν ενδείξεις ανθηρού διεθνούς εμπορίου και συναλλαγών».—Ο Οίκος του Δαβίδ (The House of David).

Από την Ειρήνη στην Ερήμωση

12, 13. Γιατί δεν συνεχίστηκε η προώθηση της αληθινής λατρείας στην Ιερουσαλήμ;

¹² Η ειρήνη και η ευημερία της Ιερουσαλήμ, της πόλης όπου βρισκόταν το αγιαστήριο του Ιεχωβά, ήταν ένα κατάλληλο ζήτημα προσευχής. Ο Δαβίδ έγραψε: «Να ζητάτε την ειρήνη της Ιερουσαλήμ. Αυτοί που σε αγαπούν, πόλη, θα είναι ξένοιαστοι. Είθε να υπάρχει ειρήνη μέσα από το πρόχωμά σου, ξενοιασιά μέσα στις πυργωτές κατοικίες σου. Για χάρη των αδελφών μου και των συντρόφων μου θα μιλήσω τώρα: “Είθε να υπάρχει ειρήνη μέσα σε εσένα”». (Ψαλμός 122:6-8) Αν και ο Σολομών είχε το προνόμιο να χτίσει το μεγαλοπρεπή ναό σε εκείνη την ειρηνική πόλη, ο ίδιος τελικά παντρεύτηκε πολλές ειδωλολάτρισσες γυναίκες. Στα γηρατειά του, αυτές τον αποπλάνησαν ώστε να προωθήσει τη λατρεία ψεύτικων θεών εκείνης της εποχής. Αυτή η αποστασία είχε φθοροποιά επίδραση σε ολόκληρο το έθνος, στερώντας από αυτό και από τους κατοίκους του τη γνήσια ειρήνη.—1 Βασιλέων 11:1-8· 14:21-24.

¹³ Στις αρχές της βασιλείας του Ροβοάμ, του γιου του Σολομώντα, δέκα φυλές στασίασαν και σχημάτισαν το βόρειο βασίλειο του Ισραήλ. Εξαιτίας της ειδωλολατρίας τους, ο Θεός επέτρεψε να ανατραπεί εκείνο το βασίλειο από την Ασσυρία. (1 Βασιλέων 12:16-30) Το νότιο δίφυλο βασίλειο του Ιούδα συνέχισε να έχει ως κέντρο του την Ιερουσαλήμ. Αργότερα, όμως, και αυτοί επίσης απομακρύνθηκαν από την αγνή λατρεία, και έτσι ο Θεός επέτρεψε να καταστραφεί η παρεκκλίνουσα πόλη από τους Βαβυλωνίους το 607 Π.Κ.Χ. Επί 70 χρόνια οι Ιουδαίοι εξόριστοι μαράζωναν ως αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα. Κατόπιν, με το έλεος του Θεού, τους επιτράπηκε να επιστρέψουν στην Ιερουσαλήμ και να αποκαταστήσουν την αληθινή λατρεία.—2 Χρονικών 36:15-21.

14, 15. Πώς άρχισε και πάλι να παίζει η Ιερουσαλήμ ζωτικό ρόλο μετά την εξορία στη Βαβυλώνα, αλλά με ποια αλλαγή;

¹⁴ Ύστερα από 70 χρόνια ερήμωσης, τα κατεστραμμένα κτίρια πρέπει να είχαν σκεπαστεί από αγριόχορτα. Το τείχος της Ιερουσαλήμ ήταν γκρεμισμένο, και υπήρχαν μεγάλα ανοίγματα εκεί όπου κάποτε ορθώνονταν πύλες και πύργοι για ενίσχυση του τείχους. Ωστόσο, οι Ιουδαίοι που επέστρεψαν έδειξαν θάρρος. Οικοδόμησαν ένα θυσιαστήριο εκεί όπου βρισκόταν κάποτε ο ναός και άρχισαν να προσφέρουν καθημερινά θυσίες στον Ιεχωβά.

¹⁵ Αυτό ήταν ένα ελπιδοφόρο ξεκίνημα, αλλά εκείνη η αποκαταστημένη Ιερουσαλήμ ποτέ δεν θα ξαναγινόταν η πρωτεύουσα ενός βασιλείου με απόγονο του Βασιλιά Δαβίδ στο θρόνο. Αντίθετα, οι Ιουδαίοι διοικούνταν από έναν κυβερνήτη ο οποίος ήταν διορισμένος από τους κατακτητές της Βαβυλώνας και έπρεπε να πληρώνουν φόρους στους Πέρσες κυρίους τους. (Νεεμίας 9:34-37) Αν και βρισκόταν σε κατάσταση “καταπάτησης”, η Ιερουσαλήμ εξακολουθούσε να είναι η μοναδική πόλη σε όλη τη γη η οποία ήταν ειδικά ευνοημένη από τον Ιεχωβά Θεό. (Λουκάς 21:24) Ως το κέντρο της αγνής λατρείας, συμβόλιζε επίσης το δικαίωμα που έχει ο Θεός να ασκεί την κυριαρχία του πάνω στη γη μέσω ενός απογόνου του Βασιλιά Δαβίδ.

Εναντίωση από Γείτονες που Ανήκαν στην Ψεύτικη Θρησκεία

16. Γιατί οι Ιουδαίοι που επέστρεψαν από τη Βαβυλώνα εγκατέλειψαν την προσπάθειά τους για αποκατάσταση της Ιερουσαλήμ;

¹⁶ Οι Ιουδαίοι που είχαν επιστρέψει στην Ιερουσαλήμ από την εξορία έθεσαν σύντομα το θεμέλιο του καινούριου ναού. Οι γείτονες, όμως, οι οποίοι ασκούσαν την ψεύτικη θρησκεία, έστειλαν μια συκοφαντική επιστολή στον Πέρση Βασιλιά Αρταξέρξη ισχυριζόμενοι ότι οι Ιουδαίοι θα στασίαζαν. Στη συνέχεια, ο Αρταξέρξης απαγόρευσε τη συνέχιση της οικοδόμησης στην Ιερουσαλήμ. Μπορείτε να φανταστείτε ότι, αν ζούσατε στην πόλη τότε, θα αναρωτιόσασταν τι επιφύλασσε το μέλλον για αυτήν. Το αποτέλεσμα ήταν να σταματήσουν οι Ιουδαίοι την οικοδόμηση του ναού και να απορροφηθούν από τις δικές τους υλικές επιδιώξεις.—Έσδρας 4:11-24· Αγγαίος 1:2-6.

17, 18. Με ποια μέσα φρόντισε ο Ιεχωβά να ανοικοδομηθεί η Ιερουσαλήμ;

¹⁷ Περίπου 17 χρόνια μετά την επιστροφή τους, ο Θεός ήγειρε τους προφήτες Αγγαίο και Ζαχαρία για να διορθώσουν τον τρόπο σκέψης του λαού του. Οι Ιουδαίοι υποκινήθηκαν να μετανοήσουν και άρχισαν ξανά την ανοικοδόμηση του ναού. Στο μεταξύ, ο Δαρείος είχε γίνει βασιλιάς της Περσίας. Αυτός επικύρωσε τη διαταγή του Βασιλιά Κύρου για την ανοικοδόμηση του ναού της Ιερουσαλήμ. Ο Δαρείος έστειλε μια επιστολή στους γείτονες των Ιουδαίων, προειδοποιώντας τους να “μείνουν μακριά από την Ιερουσαλήμ” και να παράσχουν οικονομική υποστήριξη από τους φόρους του βασιλιά ώστε να αποπερατωθεί το οικοδομικό έργο.—Έσδρας 6:1-13.

¹⁸ Οι Ιουδαίοι αποπεράτωσαν το ναό στο 22ο έτος της επιστροφής τους. Μπορείτε να αντιληφθείτε ότι αυτό το ορόσημο θα ήταν κάτι που θα το γιόρταζαν με μεγάλη χαρά. Ωστόσο, σε αξιοσημείωτο βαθμό, η Ιερουσαλήμ και τα τείχη της ήταν ακόμη ερείπια. Η πόλη έλαβε την αναγκαία φροντίδα «στις ημέρες του Νεεμία του κυβερνήτη και του Έσδρα του ιερέα, του αντιγραφέα». (Νεεμίας 12:26, 27) Προφανώς, μέχρι το τέλος του πέμπτου αιώνα Π.Κ.Χ., η Ιερουσαλήμ είχε ανοικοδομηθεί πλήρως ως μια σημαντική πόλη του αρχαίου κόσμου.

Εμφανίζεται ο Μεσσίας!

19. Πώς αναγνώρισε ο Μεσσίας τη μοναδική θέση που κατείχε η Ιερουσαλήμ;

¹⁹ Ας κάνουμε, όμως, ένα άλμα μερικών αιώνων προς τα εμπρός και ας μεταφερθούμε σε ένα γεγονός παγκόσμιας σημασίας, τη γέννηση του Ιησού Χριστού. Ο άγγελος του Ιεχωβά Θεού είχε πει στην παρθένα μητέρα του Ιησού: «Ο Ιεχωβά Θεός θα του δώσει το θρόνο του Δαβίδ του πατέρα του, . . . και δεν θα υπάρξει τέλος στη βασιλεία του». (Λουκάς 1:32, 33) Χρόνια αργότερα, ο Ιησούς εκφώνησε τη φημισμένη Επί του Όρους Ομιλία του. Με αυτήν, έδωσε ενθάρρυνση και συμβουλή γύρω από πολλά θέματα. Λόγου χάρη, παρότρυνε τους ακροατές του να εκπληρώνουν τις ευχές τους προς τον Θεό αλλά να προσέχουν να μην είναι επιρρεπείς σε επιπόλαιους όρκους. Ο Ιησούς είπε: «Ακούσατε ότι ειπώθηκε στους ανθρώπους των αρχαίων καιρών: “Δεν πρέπει να ορκιστείς χωρίς να εκτελέσεις, αλλά πρέπει να εκπληρώσεις τις ευχές σου προς τον Ιεχωβά”. Ωστόσο, εγώ σας λέω: Μην ορκίζεστε καθόλου, ούτε στον ουρανό, επειδή είναι ο θρόνος του Θεού, ούτε στη γη, επειδή είναι το υποπόδιο των ποδιών του, ούτε στην Ιερουσαλήμ, επειδή είναι η πόλη του μεγάλου Βασιλιά». (Ματθαίος 5:33-35) Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Ιησούς αναγνώρισε τη μοναδική θέση που κατείχε η Ιερουσαλήμ—μια θέση την οποία απολάμβανε επί αιώνες. Ναι, ήταν «η πόλη του μεγάλου Βασιλιά», του Ιεχωβά Θεού.

20, 21. Ποια συγκλονιστική αλλαγή συνέβη στη στάση πολλών που ζούσαν στην Ιερουσαλήμ;

²⁰ Προς το τέλος της επίγειας ζωής του, ο Ιησούς παρουσιάστηκε στους κατοίκους της Ιερουσαλήμ ως ο κατάλληλα διορισμένος Βασιλιάς τους. Ανταποκρινόμενοι σε εκείνο το συναρπαστικό γεγονός, πολλοί κραύγαζαν με χαρά: «Ευλογημένος αυτός που έρχεται στο όνομα του Ιεχωβά! Ευλογημένη η ερχόμενη βασιλεία του πατέρα μας Δαβίδ!»—Μάρκος 11:1-10· Ιωάννης 12:12-15.

²¹ Ωστόσο, σε λιγότερο από μία εβδομάδα, τα πλήθη επέτρεψαν στους θρησκευτικούς ηγέτες της Ιερουσαλήμ να τα στρέψουν εναντίον του Ιησού. Εκείνος προειδοποίησε ότι η πόλη της Ιερουσαλήμ και ολόκληρο το έθνος θα έχαναν την ευνοημένη θέση τους ενώπιον του Θεού. (Ματθαίος 21:23, 33-45· 22:1-7) Για παράδειγμα, ο Ιησούς δήλωσε: «Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, αυτή που σκοτώνει τους προφήτες και λιθοβολεί τους απεσταλμένους σε αυτήν—πόσες φορές θέλησα να συγκεντρώσω τα παιδιά σου, όπως συγκεντρώνει η κλώσα τα κλωσόπουλά της κάτω από τις φτερούγες της! Αλλά εσείς δεν το θελήσατε. Δείτε! Ο οίκος σας εγκαταλείπεται σε εσάς». (Ματθαίος 23:37, 38) Τον καιρό του Πάσχα του 33 Κ.Χ., ο Ιησούς εκτελέστηκε άδικα έξω από την Ιερουσαλήμ με την υποκίνηση των εναντιουμένων του. Ωστόσο, ο Ιεχωβά ανέστησε τον Χρισμένο του και τον δόξασε με αθάνατη πνευματική ζωή στην ουράνια Σιών, ένα επίτευγμα από το οποίο όλοι μπορούμε να ωφεληθούμε.—Πράξεις 2:32-36.

22. Μετά το θάνατο του Ιησού, ποια εφαρμογή έχουν πολλές αναφορές που έγιναν στην Ιερουσαλήμ;

²² Από τότε και έπειτα, οι περισσότερες ανεκπλήρωτες προφητείες σχετικά με τη Σιών, δηλαδή την Ιερουσαλήμ, μπορούν να κατανοηθούν ως προφητείες που εφαρμόζονται σε ουράνιες διευθετήσεις ή στους χρισμένους ακολούθους του Ιησού. (Ψαλμός 2:6-8· 110:1-4· Ησαΐας 2:2-4· 65:17, 18· Ζαχαρίας 12:3· 14:12, 16, 17) Μια σειρά από αναφορές στην «Ιερουσαλήμ», ή αλλιώς τη «Σιών», οι οποίες καταγράφηκαν μετά το θάνατο του Ιησού έχουν σαφώς συμβολική σημασία και δεν εφαρμόζονται στην κατά γράμμα πόλη ή τοποθεσία. (Γαλάτες 4:26· Εβραίους 12:22· 1 Πέτρου 2:6· Αποκάλυψη 3:12· 14:1· 21:2, 10) Η τελική απόδειξη που πιστοποιούσε ότι η Ιερουσαλήμ δεν ήταν πλέον «η πόλη του μεγάλου Βασιλιά» δόθηκε το 70 Κ.Χ. όταν οι ρωμαϊκές στρατιές την ερήμωσαν, όπως είχε προφητευτεί από τον Δανιήλ και τον Ιησού Χριστό. (Δανιήλ 9:26· Λουκάς 19:41-44) Ούτε οι Βιβλικοί συγγραφείς ούτε ο ίδιος ο Ιησούς προείπαν κάποια μεταγενέστερη αποκατάσταση της επίγειας Ιερουσαλήμ στην ειδική εύνοια του Ιεχωβά Θεού την οποία είχε απολαύσει κάποτε.—Γαλάτες 4:25· Εβραίους 13:14.

Προαναλαμπές Διαρκούς Ειρήνης

23. Γιατί πρέπει να εξακολουθήσουμε να ενδιαφερόμαστε για την Ιερουσαλήμ;

²³ Έχοντας ανασκοπήσει την αρχαία ιστορία της επίγειας Ιερουσαλήμ, δεν μπορεί κάποιος να αρνηθεί ότι η πόλη ανταποκρίθηκε στη σημασία του ονόματός της—«Κατοχή [ή αλλιώς Θεμέλιο] Διπλής Ειρήνης»—στη διάρκεια της ειρηνικής βασιλείας του Βασιλιά Σολομώντα. Εντούτοις, αυτό δεν ήταν παρά μια προαναλαμπή της ειρήνης και της ευημερίας που θα απολαύσουν σύντομα εκείνοι που αγαπούν τον Θεό, οι οποίοι θα ζήσουν σε μια γη που θα έχει μεταμορφωθεί σε παράδεισο.—Λουκάς 23:43.

24. Τι μπορούμε να μάθουμε από τις συνθήκες που επικρατούσαν όταν βασίλευε ο Σολομών;

²⁴ Ο 72ος Ψαλμός αντανακλά τις συνθήκες που επικρατούσαν στη διάρκεια της βασιλείας του Βασιλιά Σολομώντα. Αλλά αυτός ο όμορφος ύμνος προφητεύει ευλογίες για την ανθρωπότητα υπό την ουράνια διακυβέρνηση του Μεσσία, του Ιησού Χριστού. Σχετικά με αυτόν, ο ψαλμωδός έψαλε: «Στις ημέρες του θα βλαστάνει ο δίκαιος, καθώς και αφθονία ειρήνης μέχρι που να μην υπάρχει η σελήνη. . . . Θα ελευθερώσει τον φτωχό που κραυγάζει για βοήθεια, καθώς και τον ταλαιπωρημένο και τον αβοήθητο. Θα λυπηθεί τον ασήμαντο και τον φτωχό, και τις ψυχές των φτωχών θα τις σώσει. Από την καταδυνάστευση και τη βία θα απολυτρώσει τις ψυχές τους, και το αίμα τους θα είναι πολύτιμο στα μάτια του. Θα υπάρχει πληθώρα σιτηρών στη γη· στην κορυφή των βουνών θα υπάρχει υπεραφθονία».—Ψαλμός 72:7, 8, 12-14, 16.

25. Γιατί θα πρέπει να μας ενδιαφέρει να μάθουμε περισσότερα για την Ιερουσαλήμ;

²⁵ Τι παρηγοριά και ελπίδα παρέχουν αυτά τα λόγια για εκείνους που αγαπούν τον Θεό στην Ιερουσαλήμ ή οπουδήποτε αλλού στη γη! Μπορείτε να είστε ανάμεσα σε αυτούς που θα απολαύσουν παγγήινη ειρήνη υπό τη Μεσσιανική Βασιλεία του Θεού. Η γνώση του παρελθόντος της Ιερουσαλήμ μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε το σκοπό του Θεού για την ανθρωπότητα. Τα επόμενα άρθρα θα εστιάσουν την προσοχή σε γεγονότα που έλαβαν χώρα την έβδομη και την όγδοη δεκαετία μετά την επιστροφή των Ιουδαίων από την εξορία στη Βαβυλώνα. Αυτό προσφέρει παρηγοριά σε όλους όσους επιθυμούν να αποδίδουν αποδεκτή λατρεία στον Ιεχωβά Θεό, τον Μεγάλο Βασιλιά.

[Υποσημείωση]

Θυμάστε;

◻ Πώς έγινε η Ιερουσαλήμ το μέρος όπου βρισκόταν “ο θρόνος του Ιεχωβά”;

◻ Ποιο σπουδαίο ρόλο διαδραμάτισε ο Σολομών στην προώθηση της αληθινής λατρείας;

◻ Πώς γνωρίζουμε ότι η Ιερουσαλήμ έπαψε να είναι το κέντρο της λατρείας του Ιεχωβά;

◻ Γιατί ενδιαφερόμαστε να μάθουμε περισσότερα για την Ιερουσαλήμ;

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Η Πόλη του Δαβίδ βρισκόταν σε ένα ύψωμα προς το νότο, αλλά ο Σολομών επέκτεινε την πόλη προς το βορρά και έχτισε το ναό

[Ευχαριστίες]

Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 8]

Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.