Έκαναν το Θέλημα του Ιεχωβά

Ο Ιησούς Διέθετε Χρόνο για τα Παιδιά

Η ΔΙΑΚΟΝΙΑ του Ιησού, η οποία είχε διαρκέσει τριάμισι χρόνια, κόντευε να τελειώσει. Σύντομα, εκείνος θα έμπαινε στην Ιερουσαλήμ και θα έβρισκε φρικτό θάνατο. Ήξερε καλά τι τον περίμενε, εφόσον είχε πει στους μαθητές του: «Ο Γιος του ανθρώπου θα παραδοθεί σε χέρια ανθρώπων και θα τον θανατώσουν».—Μάρκος 9:31.

Ασφαλώς, ο Ιησούς θα ήθελε να αξιοποιήσει όσο το δυνατόν καλύτερα την κάθε ημέρα, την κάθε ώρα και την κάθε στιγμή που είχε απομείνει. Οι μαθητές του εξακολουθούσαν να χρειάζονται φροντίδα. Ο Ιησούς διέκρινε ότι ακόμη χρειάζονταν ισχυρή νουθεσία σχετικά με το πόσο αναγκαία είναι η ταπεινοφροσύνη, καθώς και σχετικά με το ότι υπήρχε συνεχώς ο κίνδυνος του σκανδαλισμού. (Μάρκος 9:35-37, 42-48) Χρειάζονταν επίσης οδηγίες σχετικά με το γάμο, το διαζύγιο και την αγαμία. (Ματθαίος 19:3-12) Επειδή ήξερε ότι επρόκειτο να πεθάνει σύντομα, ο Ιησούς αναμφίβολα μιλούσε στους μαθητές του πολύ περιεκτικά και με το αίσθημα του επείγοντος. Ο χρόνος ήταν πολύτιμος—πράγμα που κατέστησε ακόμη πιο αξιοσημείωτο αυτό που έκανε στη συνέχεια ο Ιησούς.

Ο Ιησούς Καλοδέχεται τα Παιδιά

Το Γραφικό υπόμνημα λέει: «Άρχισαν να του φέρνουν παιδάκια για να τα αγγίξει». Όταν οι μαθητές το είδαν αυτό, εξέφρασαν αμέσως την αποδοκιμασία τους. Ίσως να σκέφτηκαν ότι ο Ιησούς ήταν τόσο σπουδαίος ή τόσο απασχολημένος που δεν μπορούσε να ασχοληθεί με τα παιδιά. Φανταστείτε, λοιπόν, την έκπληξη των μαθητών όταν ο Ιησούς αγανάκτησε με τους ίδιους! «Αφήστε τα παιδάκια να έρχονται σε εμένα», τους είπε. «Μην προσπαθείτε να τα σταματήσετε, γιατί σε τέτοιου είδους άτομα ανήκει η βασιλεία του Θεού». Κατόπιν, ο Ιησούς πρόσθεσε: «Αληθινά σας λέω: Όποιος δεν δεχτεί τη βασιλεία του Θεού σαν παιδάκι δεν πρόκειται να μπει σε αυτήν».—Μάρκος 10:13-15.

Ο Ιησούς διέκρινε αξιοθαύμαστες ιδιότητες στα παιδιά. Αυτά έχουν συνήθως διερευνητικό μυαλό και δείχνουν εμπιστοσύνη. Δέχονται τα λόγια των γονέων τους και μάλιστα τους υπερασπίζονται σε άλλα παιδιά. Η δεκτική, ευδίδακτη φύση τους είναι άξια μίμησης από όλους εκείνους που επιθυμούν να μπουν στη Βασιλεία του Θεού. Όπως είπε ο Ιησούς: «Σε τέτοιου είδους άτομα ανήκει η βασιλεία του Θεού».—Παράβαλε Ματθαίος 18:1-5.

Ο Ιησούς, όμως, δεν χρησιμοποίησε απλώς αυτά τα παιδιά για να αναφέρει κάποιο παράδειγμα. Το υπόμνημα διευκρινίζει ότι ο Ιησούς ήθελε πραγματικά να βρίσκεται κοντά τους. Ο Μάρκος αναφέρει ότι ο Ιησούς «πήρε τα παιδιά στην αγκαλιά του και άρχισε να τα ευλογεί, θέτοντας τα χέρια του πάνω σε αυτά». (Μάρκος 10:16) Μόνο το υπόμνημα του Μάρκου περιλαμβάνει τη συγκινητική λεπτομέρεια ότι ο Ιησούς «πήρε τα παιδιά στην αγκαλιά του». Με αυτόν τον τρόπο, ο Ιησούς ξεπέρασε τις προσδοκίες των ενηλίκων, οι οποίοι έφεραν τα παιδιά στον Ιησού απλώς και μόνο για να τα «αγγίξει».

Τι σήμαινε το ότι ο Ιησούς “έθεσε τα χέρια του” πάνω στα παιδιά; Αυτό δεν υποδηλώνει κάποια θρησκευτική τελετή, όπως το βάφτισμα. Μολονότι σε κάποιες περιπτώσεις η επίθεση των χεριών σήμαινε την ανάθεση κάποιου διορισμού, σε άλλες περιπτώσεις σήμαινε απλώς την επίδοση ευλογίας. (Γένεση 48:14· Πράξεις 6:6) Ίσως, λοιπόν, ο Ιησούς να έδινε απλώς ευλογία στα παιδιά.

Πάντως, ο Μάρκος χρησιμοποιεί ένα πιο δυνατό ρήμα, το ρήμα «κατευλογέω», το οποίο υποδηλώνει ένταση. Αυτό υπονοεί ότι ο Ιησούς ευλόγησε τα παιδιά με ζέση, τρυφερότητα και θέρμη. Σαφώς, δεν θεωρούσε τα παιδιά χρονοβόρο φορτίο.

Μάθημα για Εμάς

Ο Ιησούς ούτε εκφόβιζε ούτε ταπείνωνε τα παιδιά και τους ενηλίκους με τον τρόπο με τον οποίο τους συμπεριφερόταν. «Θα πρέπει να χαμογελούσε εύκολα και να γελούσε εύθυμα», λέει κάποιο σύγγραμμα. Δεν είναι καθόλου παράξενο που άνθρωποι κάθε ηλικίας αισθάνονταν άνετα μαζί του. Καθώς συλλογιζόμαστε το παράδειγμα του Ιησού, μπορούμε να ρωτήσουμε τον εαυτό μας: “Με θεωρούν οι άλλοι προσιτό; Μήπως δίνω την εντύπωση του υπερβολικά απασχολημένου που δεν μπορεί να ενδιαφερθεί για τις δραστηριότητες και τις έγνοιες των άλλων;” Η καλλιέργεια ειλικρινούς ενδιαφέροντος για τους ανθρώπους θα μας υποκινεί να δίνουμε από τον εαυτό μας, όπως έκανε ο Ιησούς. Οι άλλοι θα αισθανθούν το γνήσιο ενδιαφέρον μας και θα ελκυστούν προς εμάς.—Παροιμίες 11:25.

Όπως δείχνει η αφήγηση του Μάρκου, ο Ιησούς χαιρόταν να είναι μαζί με τα παιδιά. Προφανώς, διέθετε χρόνο για να τα παρατηρεί όταν έπαιζαν, εφόσον χρησιμοποίησε τα παιχνίδια τους σε κάποια από τις παραβολές του. (Ματθαίος 11:16-19) Ίσως κάποια από τα παιδιά τα οποία ευλόγησε ο Ιησούς να ήταν τόσο μικρά που δεν μπορούσαν να καταλάβουν ποιος ήταν και τι δίδασκε. Αλλά αυτό δεν τον έκανε να πιστέψει ότι έχανε τον καιρό του. Διέθετε χρόνο για τα παιδιά επειδή τα αγαπούσε. Πιθανώς, πολλά από τα παιδιά τα οποία είχε συναντήσει ο Ιησούς στη διάρκεια της διακονίας του υποκινήθηκαν αργότερα να ανταποκριθούν στην αγάπη του με το να γίνουν μαθητές του.

Εφόσον ο Ιησούς διέθετε χρόνο για τα παιδιά στις τελευταίες κρίσιμες εβδομάδες της ζωής του, σίγουρα μπορούμε και εμείς να ξεχωρίζουμε κάποιο χρόνο για αυτά μέσα στο πολυάσχολο πρόγραμμά μας. Θα πρέπει να έχουμε ιδιαίτερα κατά νου εκείνα τα παιδιά που έχουν ειδικές ανάγκες, όπως τα ορφανά αγόρια και κορίτσια. Πράγματι, όλα τα παιδιά σημειώνουν πρόοδο όταν τους δίνεται προσοχή, και ο Ιεχωβά επιθυμεί να τους δίνουμε όλη την αγάπη και τη βοήθεια που μπορούμε.—Ψαλμός 10:14.