Ο Θησαυρός μας σε Χωμάτινα Σκεύη
«Έχουμε αυτόν το θησαυρό σε χωμάτινα σκεύη, ώστε η δύναμη που ξεπερνάει το φυσιολογικό να είναι του Θεού και όχι από εμάς».—2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 4:7.
1. Πώς θα πρέπει να μας ενθαρρύνει το παράδειγμα του Ιησού;
ΕΝΟΣΩ τον έπλαθε ο Ιεχωβά εδώ στη γη, ο Ιησούς γνώρισε από πρώτο χέρι τις αδυναμίες της ανθρωπότητας. Πόσο θα πρέπει να μας ενθαρρύνει το δικό του παράδειγμα διακράτησης ακεραιότητας! Ο απόστολος μας λέει: «Μάλιστα, σε αυτή την πορεία κληθήκατε, επειδή και ο Χριστός υπέφερε για εσάς, αφήνοντάς σας υπόδειγμα για να ακολουθήσετε τα ίχνη του πιστά». (1 Πέτρου 2:21) Υποτασσόμενος στον τρόπο με τον οποίο τον έπλαθε ο Θεός, ο Ιησούς θριάμβευσε επί του κόσμου. Εμψύχωσε επίσης τους αποστόλους του ώστε να γίνουν νικητές. (Πράξεις 4:13, 31· 9:27, 28· 14:3· 19:8) Και τι μεγάλη ενθάρρυνση έδωσε με τον επίλογο της τελικής ομιλίας που τους απηύθυνε! Δήλωσε: «Σας τα είπα αυτά ώστε μέσω εμού να έχετε ειρήνη. Στον κόσμο έχετε θλίψη, αλλά πάρτε θάρρος! Εγώ έχω νικήσει τον κόσμο».—Ιωάννης 16:33.
2. Σε αντιπαραβολή με την τύφλωση του κόσμου, ποιο φωτισμό έχουμε εμείς;
2 Παρόμοια, αφού πρώτα αντιπαρέβαλε την τύφλωση που έχει επιφέρει «ο θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων» με “το φωτισμό των ένδοξων καλών νέων”, ο απόστολος Παύλος είπε για την πολύτιμη διακονία μας: «Έχουμε αυτόν το θησαυρό σε χωμάτινα σκεύη, ώστε η δύναμη που ξεπερνάει το φυσιολογικό να είναι του Θεού και όχι από εμάς. Πιεζόμαστε με κάθε τρόπο, αλλά δεν είμαστε στριμωγμένοι σε βαθμό που να μην κινούμαστε· βρισκόμαστε σε αμηχανία, αλλά δεν έχουμε μείνει χωρίς καμιά διέξοδο· διωκόμαστε, αλλά δεν μένουμε αβοήθητοι· μας ρίχνουν κάτω, αλλά δεν καταστρεφόμαστε». (2 Κορινθίους 4:4, 7-9) Αν και είμαστε εύθραυστα «χωμάτινα σκεύη», ο Θεός μάς έχει διαπλάσει μέσω του πνεύματός του με τέτοιον τρόπο ώστε μπορούμε να νικήσουμε πλήρως τον κόσμο του Σατανά.—Ρωμαίους 8:35-39· 1 Κορινθίους 15:57.
Πλάθεται ο Αρχαίος Ισραήλ
3. Πώς περιέγραψε ο Ησαΐας τον τρόπο με τον οποίο πλάστηκε το Ιουδαϊκό έθνος;
3 Ο Ιεχωβά δεν πλάθει μόνο άτομα αλλά και ολόκληρα έθνη. Λόγου χάρη, όταν ο αρχαίος Ισραήλ υποτασσόταν στον τρόπο με τον οποίο τον έπλαθε ο Ιεχωβά, ευημερούσε. Τελικά όμως σκληρύνθηκε ακολουθώντας μια πορεία ανυπακοής. Ως αποτέλεσμα, ο Πλάστης του Ισραήλ επέφερε «αλίμονο» πάνω του. (Ησαΐας 45:9) Τον όγδοο αιώνα Π.Κ.Χ., ο Ησαΐας μίλησε στον Ιεχωβά για την κατάφωρα αμαρτωλή πορεία του Ισραήλ, λέγοντας: «Ιεχωβά, εσύ είσαι ο Πατέρας μας. Εμείς είμαστε ο πηλός και εσύ ο Αγγειοπλάστης μας· και όλοι μας είμαστε το έργο του χεριού σου. . . . Το καθένα από τα επιθυμητά μας πράγματα έχει γίνει ερήμωση». (Ησαΐας 64:8-11) Ο Ισραήλ είχε πλαστεί και είχε γίνει σκεύος που ήταν άξιο μόνο για καταστροφή.
4. Ποια συμβολική αναπαράσταση έκανε ο Ιερεμίας;
4 Έναν αιώνα αργότερα, καθώς πλησίαζε η ημέρα απόδοσης λογαριασμού, ο Ιεχωβά είπε στον Ιερεμία να πάρει μια πήλινη φιάλη και να συνοδεύσει μερικούς από τους πρεσβυτέρους της Ιερουσαλήμ στην κοιλάδα του Εννόμ, δίνοντάς του τις εξής οδηγίες: «Πρέπει να συντρίψεις τη φιάλη μπροστά στα μάτια των αντρών που σε συνοδεύουν. Και πρέπει να τους πεις: “Αυτό είπε ο Ιεχωβά των στρατευμάτων: «Με τον ίδιο τρόπο θα συντρίψω αυτόν το λαό και αυτή την πόλη, όπως κάποιος συντρίβει το σκεύος του αγγειοπλάστη, ώστε δεν είναι πια δυνατόν να επισκευαστεί»”».—Ιερεμίας 19:10, 11.
5. Πόσο εκτεταμένη ήταν η κρίση του Ιεχωβά εναντίον του Ισραήλ;
5 Το 607 Π.Κ.Χ. ο Ναβουχοδονόσορ ερήμωσε την Ιερουσαλήμ με το ναό της και οδήγησε τους επιζώντες Ιουδαίους σε αιχμαλωσία στη Βαβυλώνα. Αλλά ύστερα από 70 χρόνια εξορίας, οι μετανοημένοι Ιουδαίοι μπόρεσαν να επιστρέψουν για να ανοικοδομήσουν την Ιερουσαλήμ και το ναό της. (Ιερεμίας 25:11) Εντούτοις, ως τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., το έθνος είχε και πάλι εγκαταλείψει τον Μεγάλο Αγγειοπλάστη, και τελικά ξέπεσε στο χειρότερο έγκλημα, τη δολοφονία του ίδιου του Γιου του Θεού. Το 70 Κ.Χ., ο Θεός χρησιμοποίησε τη Ρωμαϊκή Παγκόσμια Δύναμη ως εκτελεστή του για να εξαλείψει το Ιουδαϊκό σύστημα πραγμάτων, ισοπεδώνοντας την Ιερουσαλήμ και το ναό της. Ποτέ ξανά δεν επρόκειτο να πλαστεί το έθνος του Ισραήλ από το χέρι του Ιεχωβά ως κάτι που είχε “αγιότητα και ωραιότητα”.a
Πλάθεται ένα Πνευματικό Έθνος
6, 7. (α) Πώς περιγράφει ο Παύλος τον τρόπο με τον οποίο πλάστηκε ο πνευματικός Ισραήλ; (β) Ποιος είναι ο πλήρης αριθμός των “σκευών ελέους”, και πώς συγκροτήθηκε αυτός;
6 Οι Ιουδαίοι που είχαν δεχτεί τον Ιησού πλάστηκαν ως θεμέλια μέλη ενός νέου έθνους, του πνευματικού «Ισραήλ του Θεού». (Γαλάτες 6:16) Κατάλληλα, λοιπόν, είναι τα λόγια του Παύλου: «Τι; Δεν έχει ο αγγειοπλάστης εξουσία πάνω στον πηλό, για να φτιάξει από το ίδιο μείγμα ένα σκεύος για αξιότιμη χρήση και ένα άλλο για χρήση που στερείται τιμής; . . . Ο Θεός, μολονότι είχε τη θέληση να εκδηλώσει την οργή του και να γνωστοποιήσει τη δύναμή του, ανέχτηκε με πολλή μακροθυμία σκεύη οργής που έγιναν άξια για καταστροφή, ώστε να γνωστοποιήσει τον πλούτο της δόξας του σε σκεύη ελέους, τα οποία ετοίμασε εκ των προτέρων για δόξα».—Ρωμαίους 9:21-23.
7 Ο αναστημένος Ιησούς γνωστοποίησε αργότερα ότι αυτά τα «σκεύη ελέους» θα αριθμούσαν 144.000. (Αποκάλυψη 7:4· 14:1) Εφόσον ο φυσικός Ισραήλ δεν κατάφερε να συμπληρώσει αυτόν τον αριθμό, ο Ιεχωβά επέκτεινε το έλεός του σε ανθρώπους των εθνών. (Ρωμαίους 11:25, 26) Η νεοσύστατη Χριστιανική εκκλησία επεκτάθηκε ραγδαία. Μέσα σε 30 χρόνια, τα καλά νέα κηρύττονταν «σε όλη τη δημιουργία που είναι κάτω από τον ουρανό». (Κολοσσαείς 1:23) Αυτό απαίτησε να παρασχεθεί κατάλληλη επίβλεψη στις πολυάριθμες διασκορπισμένες τοπικές εκκλησίες.
8. Ποιοι συγκροτούσαν το αρχικό κυβερνών σώμα, και πώς αναπτύχθηκε αυτό το σώμα;
8 Ο Ιησούς είχε προετοιμάσει 12 αποστόλους για να γίνουν ένα αρχικό κυβερνών σώμα, εκπαιδεύοντας εκείνους καθώς και άλλους για τη διακονία. (Λουκάς 8:1· 9:1, 2· 10:1, 2) Την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. ιδρύθηκε η Χριστιανική εκκλησία, και στον κατάλληλο καιρό το κυβερνών σώμα της διευρύνθηκε ώστε να συμπεριλάβει «τους αποστόλους και τους πρεσβυτέρους στην Ιερουσαλήμ». Για μια αρκετά μεγάλη περίοδο, ο ετεροθαλής αδελφός του Ιησού ο Ιάκωβος, αν και δεν ήταν απόστολος, φαίνεται ότι υπηρετούσε ως εισηγητής. (Πράξεις 12:17· 15:2, 6, 13· 21:18) Σύμφωνα με τον ιστορικό Ευσέβιο, οι απόστολοι έγιναν ειδικός στόχος διωγμού και διασκορπίστηκαν σε άλλες περιοχές. Η σύνθεση του κυβερνώντος σώματος προσαρμόστηκε ανάλογα.
9. Ποια θλιβερή εξέλιξη προείπε ο Ιησούς ότι θα λάβαινε χώρα;
9 Προς το τέλος του πρώτου αιώνα, “ο εχθρός, ο Διάβολος”, άρχισε να “σπέρνει ζιζάνια” ανάμεσα στους όμοιους με σιτάρι κληρονόμους “της βασιλείας των ουρανών”. Ο Ιησούς είχε προφητεύσει ότι αυτή η θλιβερή εξέλιξη θα επιτρεπόταν μέχρι τον καιρό του θερισμού «στην τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων». Κατόπιν, για άλλη μια φορά, “οι δίκαιοι θα έλαμπαν τόσο φωτεινά όσο ο ήλιος στη βασιλεία του Πατέρα τους”. (Ματθαίος 13:24, 25, 37-43) Πότε θα συνέβαινε αυτό;
Πλάθεται ο Ισραήλ του Θεού Σήμερα
10, 11. (α) Πώς άρχισε να πλάθεται ο Ισραήλ του Θεού στη σύγχρονη εποχή; (β) Ποιες αντικρουόμενες διδασκαλίες θα υπήρχαν ανάμεσα στο Χριστιανικό κόσμο και στους ειλικρινείς Σπουδαστές της Γραφής;
10 Το 1870 ο Κάρολος Τέηζ Ρώσσελ σχημάτισε έναν όμιλο μελέτης της Αγίας Γραφής στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβανίας, στις Η.Π.Α. Το 1879 άρχισε να εκδίδει μηνιαία το περιοδικό που σήμερα είναι γνωστό ως Η Σκοπιά. Αυτοί οι Σπουδαστές της Γραφής, όπως ονομάστηκαν, σύντομα αντιλήφθηκαν ότι ο Χριστιανικός κόσμος είχε υιοθετήσει αντιγραφικές ειδωλολατρικές διδασκαλίες, όπως ήταν η αθανασία της ψυχής, ο πύρινος άδης, το καθαρτήριο, ο Τριαδικός θεός και ο νηπιοβαπτισμός.
11 Το σπουδαιότερο, όμως, ήταν ότι αυτά τα άτομα που αγαπούσαν τη Βιβλική αλήθεια αποκατέστησαν θεμελιώδεις διδασκαλίες της Αγίας Γραφής, όπως είναι η εξαγορά μέσω της λυτρωτικής θυσίας του Ιησού και η ανάσταση για αιώνια ζωή σε μια ειρηνική παραδεισιακή γη υπό τη Βασιλεία του Θεού. Πάνω από όλα, δόθηκε έμφαση στην επικείμενη δικαίωση του Ιεχωβά Θεού ως του Υπέρτατου Κυρίου του σύμπαντος. Οι Σπουδαστές της Γραφής πίστευαν ότι η Κυριακή Προσευχή επρόκειτο σύντομα να λάβει απάντηση: «Πατέρα μας που είσαι στους ουρανούς, ας αγιαστεί το όνομά σου. Ας έρθει η βασιλεία σου. Ας γίνει το θέλημά σου, όπως στον ουρανό, έτσι και πάνω στη γη». (Ματθαίος 6:9, 10) Πλάθονταν από το άγιο πνεύμα του Θεού ώστε να γίνουν μια παγκόσμια κοινωνία ειρηνόφιλων Χριστιανών.
12. Πώς έφτασαν οι Σπουδαστές της Γραφής στο σημείο να αντιληφθούν μια σημαντική χρονολογία;
12 Μια λεπτομερής μελέτη του 4ου κεφαλαίου του Δανιήλ καθώς και άλλων προφητειών έπεισε τους Σπουδαστές της Γραφής ότι η παρουσία του Ιησού ως Μεσσιανικού Βασιλιά πρέπει να ήταν επί θύραις. Αντιλήφθηκαν ότι το 1914 θα ήταν η χρονολογία κατά την οποία θα τερματίζονταν «οι προσδιορισμένοι καιροί των εθνών». (Λουκάς 21:24· Ιεζεκιήλ 21:26, 27) Οι Σπουδαστές της Γραφής επέκτειναν γρήγορα τη δράση τους, σχηματίζοντας Βιβλικές τάξεις (που αργότερα ονομάστηκαν εκκλησίες) σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Στις αρχές του 20ού αιώνα, το Βιβλικό εκπαιδευτικό τους έργο άρχισε να εξαπλώνεται στην Ευρώπη και στην Αυστραλασία. Δημιουργήθηκε η ανάγκη για καλή οργάνωση.
13. Ποια νομική υπόσταση απέκτησαν οι Σπουδαστές της Γραφής, και ποια εξέχουσα υπηρεσία πρόσφερε ο πρώτος πρόεδρος της Εταιρίας;
13 Για να δοθεί στους Σπουδαστές της Γραφής νομική υπόσταση, η Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά της Σιών έγινε αναγνωρισμένο σωματείο το 1884 στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχοντας τα κεντρικά της γραφεία στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβανίας. Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της υπηρετούσαν ως κεντρικό Κυβερνών Σώμα, επιβλέποντας το παγγήινο κήρυγμα της Βασιλείας του Θεού. Ο πρώτος πρόεδρος της Εταιρίας, ο Κάρολος Τ. Ρώσσελ, έγραψε έξι τόμους της σειράς Γραφικές Μελέτες και έκανε εκτεταμένες περιοδείες κηρύγματος. Επίσης, δώρισε στο παγκόσμιο έργο της Βασιλείας την περιουσία που είχε συγκεντρώσει προτού αρχίσει τη μελέτη της Αγίας Γραφής. Το 1916, καθώς ο Μεγάλος Πόλεμος μαινόταν στην Ευρώπη, ο εξουθενωμένος αδελφός Ρώσσελ πέθανε στη διάρκεια μιας περιοδείας κηρύγματος. Είχε δώσει τα πάντα για την επέκταση της μαρτυρίας σχετικά με τη Βασιλεία του Θεού.
14. Πώς “αγωνίστηκε τον καλό αγώνα” ο Ι. Φ. Ρόδερφορντ; (2 Τιμόθεο 4:7)
14 Ο Ιωσήφ Φ. Ρόδερφορντ, ο οποίος είχε διατελέσει κάποιο διάστημα δικαστής στο Μισούρι, έγινε ο επόμενος πρόεδρος. Ως αποτέλεσμα της αφοβιάς με την οποία υπεράσπιζε τη Βιβλική αλήθεια, ο κλήρος του Χριστιανικού κόσμου ένωσε τις δυνάμεις του με τους πολιτικούς ώστε να “μηχανευτούν προβλήματα μέσω διατάγματος”. Στις 21 Ιουνίου 1918, ο αδελφός Ρόδερφορντ και εφτά άλλοι εξέχοντες Σπουδαστές της Γραφής φυλακίστηκαν, με πολλαπλές ποινές οι οποίες έπειτα από συγχώνευση κυμάνθηκαν από 10 ως 20 χρόνια. Οι Σπουδαστές της Γραφής πέρασαν στην αντεπίθεση. (Ψαλμός 94:20· Φιλιππησίους 1:7) Ύστερα από έφεση, αφέθηκαν ελεύθεροι στις 26 Μαρτίου 1919 και αργότερα απαλλάχτηκαν πλήρως από την ψευδή κατηγορία για πρόκληση στασιασμού.b Αυτή η εμπειρία χρησίμευσε ώστε να πλαστούν και να γίνουν ακλόνητοι υπερασπιστές της αλήθειας. Με τη βοήθεια του Ιεχωβά, έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να νικήσουν στην πνευματική μάχη της διακήρυξης των καλών νέων παρά την εναντίωση της Βαβυλώνας της Μεγάλης. Εκείνη η μάχη συνεχίζεται μέχρι αυτό το έτος, το 1999.—Παράβαλε Ματθαίος, κεφάλαιο 23· Ιωάννης 8:38-47.
15. Γιατί ήταν ιστορικά σημαντικό το έτος 1931;
15 Στις δεκαετίες του 1920 και του 1930, ο χρισμένος Ισραήλ του Θεού συνέχισε να πλάθεται υπό την κατεύθυνση του Μεγάλου Αγγειοπλάστη. Έλαμψε προφητικό φως από τις Γραφές, δίνοντας τιμή στον Ιεχωβά και εστιάζοντας την προσοχή στη Μεσσιανική Βασιλεία του Ιησού. Το 1931 οι Σπουδαστές της Γραφής δέχτηκαν με χαρά το νέο όνομα, Μάρτυρες του Ιεχωβά.—Ησαΐας 43:10-12· Ματθαίος 6:9, 10· 24:14.
16 και πλαίσιο στη σελίδα 19. Πότε συμπληρώθηκε ο αριθμός των 144.000, και ποια ένδειξη υπάρχει για αυτό;
16 Στη δεκαετία του 1930 ο αριθμός των “καλεσμένων και εκλεγμένων και πιστών”, των 144.000, φάνηκε ότι είχε συμπληρωθεί. (Αποκάλυψη 17:14· βλέπε πλαίσιο στη σελίδα 19.) Δεν γνωρίζουμε πόσοι από τους χρισμένους συνάχθηκαν τον πρώτο αιώνα καθώς και ανάμεσα από τα «ζιζάνια» στη διάρκεια των σκοτεινών αιώνων της μεγάλης αποστασίας του Χριστιανικού κόσμου. Ωστόσο, το 1935 υπήρχαν συνολικά σε όλο τον κόσμο 52.465 ευαγγελιζόμενοι—ενώ ο ανώτατος αριθμός ήταν 56.153—οι οποίοι φανέρωναν την ουράνια ελπίδα τους παίρνοντας από τα εμβλήματα της Ανάμνησης. Ποιος θα ήταν ο προορισμός των πολλών ατόμων που έμεναν ακόμη να συναχθούν;
«Ένα Μεγάλο Πλήθος»
17. Ποια ιστορική εξέλιξη έλαβε χώρα το 1935;
17 Σε μια συνέλευση που διεξάχθηκε από τις 30 Μαΐου μέχρι τις 3 Ιουνίου 1935 στην Ουάσινγκτον, D.C., των Η.Π.Α., ο αδελφός Ρόδερφορντ εκφώνησε μια ιστορική ομιλία με τίτλο «Ο Πολύς Όχλος».c Αυτή η ομάδα, “την οποία κανένας άνθρωπος δεν μπορούσε να αριθμήσει”, θα εμφανιζόταν καθώς θα έφτανε στο τέλος του το σφράγισμα των 144.000 μελών του πνευματικού Ισραήλ. Και αυτοί επίσης θα ασκούσαν πίστη στη λυτρωτική δύναμη του “αίματος του Αρνιού”, του Ιησού, και θα απέδιδαν ιερή υπηρεσία στη διευθέτηση του ναού που έχει ο Ιεχωβά για λατρεία. Ως ομάδα, θα “έρχονταν από τη μεγάλη θλίψη” ζωντανοί για να κληρονομήσουν τον επίγειο Παράδεισο όπου «ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια». Επί ορισμένα χρόνια πριν από εκείνη τη συνέλευση, αυτή η ομάδα αναφερόταν ως οι Ιωναδαβίτες.—Αποκάλυψη 7:9-17· 21:4· Ιερεμίας 35:10.
18. Από ποιες απόψεις ήταν αποφασιστικής σημασίας το έτος 1938;
18 Το έτος 1938 ήταν αποφασιστικής σημασίας για το σαφή προσδιορισμό των δύο τάξεων. Τα τεύχη της Σκοπιάς 15 Μαρτίου και 1 Απριλίου 1938 (15 Απριλίου και 1 Μαΐου, στην ελληνική) παρουσίασαν τη διμερή μελέτη «Η Ποίμνη Αυτού» και διασαφήνισαν τις σχετικές θέσεις του χρισμένου υπολοίπου και των συντρόφων τους, του μεγάλου πλήθους. Κατόπιν, στα τεύχη 1 Ιουνίου και 15 Ιουνίου (1 Ιουλίου και 15 Ιουλίου, στην ελληνική) υπήρχαν άρθρα μελέτης με θέμα την “Οργάνωση”, βασισμένα στο εδάφιο Ησαΐας 60:17. Όλες οι εκκλησίες κλήθηκαν να ζητήσουν από το Κυβερνών Σώμα να διορίσει τοπικούς υπηρέτες, εισάγοντας έτσι μια βελτιωμένη, καθορισμένη από τον Θεό, θεοκρατική διευθέτηση. Οι εκκλησίες ενήργησαν έτσι ακριβώς.
19 και υποσημείωση. Ποια γεγονότα επιβεβαιώνουν ότι το γενικό κάλεσμα προς τα «άλλα πρόβατα» συνεχίζεται επί 60 και πλέον χρόνια;
19 Η έκθεση του Βιβλίου Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά για το 1939 (στην αγγλική) ανέφερε: «Οι χρισμένοι ακόλουθοι του Χριστού Ιησού που βρίσκονται τώρα στη γη είναι λίγοι σε αριθμό, και ο αριθμός τους ποτέ δεν θα γίνει μεγαλύτερος. Αυτοί προσδιορίζονται στις Γραφές ως “το υπόλοιπο” του σπέρματος της Σιών, της οργάνωσης του Θεού. (Αποκ. 12:17) Ο Κύριος συνάγει τώρα προς τον εαυτό του τα “άλλα πρόβατά” του, τα οποία θα σχηματίσουν τον “πολύ όχλο”. (Ιωάν. 10:16) Αυτοί που συνάγονται τώρα είναι σύντροφοι του υπολοίπου και συνεργάζονται με το υπόλοιπο. Στο εξής, εκείνοι που αποτελούν τα “άλλα πρόβατα” θα αυξάνουν σε αριθμό μέχρις ότου συναχθεί ο “πολύς όχλος”». Το χρισμένο υπόλοιπο είχε πλαστεί προκειμένου να φροντίσει για τη σύναξη του μεγάλου πλήθους. Και αυτό επίσης πρέπει τώρα να πλαστεί.d
20. Ποιες οργανωτικές αλλαγές έχουν σημειωθεί από το 1942;
20 Τον Ιανουάριο του 1942, ενώ μαινόταν ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Ιωσήφ Ρόδερφορντ πέθανε και τον διαδέχτηκε ο Νάθαν Νορ ως πρόεδρος. Τον τρίτο πρόεδρο της Εταιρίας τον θυμούνται με εκτίμηση ως εκείνον που ίδρυσε θεοκρατικές σχολές στις εκκλησίες καθώς και τη Σχολή Γαλαάδ για την εκπαίδευση ιεραποστόλων. Στην ετήσια συνέλευση της Εταιρίας το 1944, ανακοίνωσε ότι ο καταστατικός χάρτης της Εταιρίας αναθεωρούνταν ώστε η ιδιότητα του μέλους να βασίζεται, όχι σε υλικές συνεισφορές, αλλά στην πνευματικότητα. Στη διάρκεια των επόμενων 30 ετών, ο αριθμός εκείνων που υπηρετούσαν στον αγρό αυξήθηκε από 156.299 σε 2.179.256 παγκόσμια. Στη διάρκεια των ετών 1971-1975 χρειάστηκαν περαιτέρω οργανωτικές αλλαγές. Δεν θα μπορούσε πλέον ένας και μόνο άντρας που υπηρετούσε ως πρόεδρος να ασκεί πλήρη επίβλεψη στο έργο της Βασιλείας σε όλη τη γη. Το Κυβερνών Σώμα, με εισηγητή που θα άλλαζε εκ περιτροπής, διευρύνθηκε σε 18 χρισμένα μέλη, σχεδόν τα μισά από τα οποία έχουν μέχρι τώρα τελειώσει την πορεία τους στη γη.
21. Τι είναι αυτό που έχει καταστήσει τα μέλη του μικρού ποιμνίου κατάλληλα για τη Βασιλεία;
21 Τα εναπομείναντα μέλη του μικρού ποιμνίου έχουν πλαστεί μέσα από πολλές δεκαετίες δοκιμασιών. Νιώθουν μεγάλο θάρρος, καθώς έχουν λάβει αλάνθαστα “τη μαρτυρία του πνεύματος”. Ο Ιησούς τούς είπε: «Εσείς είστε που έχετε παραμείνει προσκολλημένοι σε εμένα κατά τις δοκιμασίες μου· και εγώ κάνω διαθήκη με εσάς, όπως ο Πατέρας μου έχει κάνει διαθήκη με εμένα, για μια βασιλεία, για να τρώτε και να πίνετε στο τραπέζι μου στη βασιλεία μου και να καθήσετε σε θρόνους για να κρίνετε τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ».—Ρωμαίους 8:16, 17· Λουκάς 12:32· 22:28-30.
22, 23. Πώς πλάθονται το μικρό ποίμνιο και τα άλλα πρόβατα;
22 Καθώς ο αριθμός του χρισμένου με το πνεύμα υπολοίπου στη γη έχει μειωθεί, η πνευματική επίβλεψη σχεδόν όλων των εκκλησιών παγκόσμια έχει ανατεθεί σε ώριμους αδελφούς από το μεγάλο πλήθος. Και καθώς οι τελευταίοι ηλικιωμένοι χρισμένοι μάρτυρες ολοκληρώνουν την επίγεια πορεία τους, άρχοντες σαρίμ από τα άλλα πρόβατα θα είναι καλά εκπαιδευμένοι για να εκτελούν διαχειριστικά καθήκοντα ως η τάξη του αρχηγού στη γη.—Ιεζεκιήλ 44:3· Ησαΐας 32:1.
23 Τόσο το μικρό ποίμνιο όσο και τα άλλα πρόβατα συνεχίζουν να πλάθονται και να γίνονται σκεύη για αξιότιμη χρήση. (Ιωάννης 10:14-16) Είτε ελπίζουμε στους «νέους ουρανούς» είτε σε μια «νέα γη», είθε να ανταποκρινόμαστε ολόκαρδα στην πρόσκληση του Ιεχωβά: «Να αγάλλεστε και να χαίρεστε παντοτινά για αυτό που δημιουργώ. Διότι εγώ δημιουργώ την [ουράνια] Ιερουσαλήμ αιτία για χαρά και το λαό της αιτία για αγαλλίαση». (Ησαΐας 65:17, 18) Είθε εμείς οι αδύναμοι άνθρωποι να υπηρετούμε πάντοτε ταπεινά, καθώς μας πλάθει «η δύναμη που ξεπερνάει το φυσιολογικό»—η δύναμη του αγίου πνεύματος του Θεού!—2 Κορινθίους 4:7· Ιωάννης 16:13.
[Υποσημειώσεις]
a Ο αποστάτης Χριστιανικός κόσμος, ο οποίος προσκιάστηκε από τον αρχαίο Ισραήλ, ας λάβει προειδοποίηση για μια παρόμοια κρίση από τον Ιεχωβά.—1 Πέτρου 4:17, 18.
b Ο δικαστής Μάντον, ένας Ρωμαιοκαθολικός ο οποίος είχε αρνηθεί να ελευθερώσει τους Σπουδαστές της Γραφής με εγγύηση, φυλακίστηκε αργότερα ο ίδιος, έχοντας καταδικαστεί για δωροληψία.
c Η Μετάφραση Νέου Κόσμου χρησιμοποιεί την έκφραση «μεγάλο πλήθος» ως πιο σύγχρονη απόδοση του θεόπνευστου όρου του Κειμένου.
d Το 1938 οι παρευρεθέντες στην Ανάμνηση σε όλο τον κόσμο ήταν 73.420, και 39.225 άτομα—το 53 τοις εκατό των παρόντων—πήραν από τα εμβλήματα. Οι παρευρεθέντες το 1998 είχαν ανέλθει στα 13.896.312 άτομα, και μόνο 8.756 πήραν από τα εμβλήματα, κατά μέσο όρο λιγότεροι από 1 σε κάθε 10 εκκλησίες.
Θυμάστε;
◻ Υποτασσόμενος στον τρόπο με τον οποίο τον έπλαθε ο Πατέρας του, πώς αποτέλεσε ο Ιησούς το Υπόδειγμά μας;
◻ Πώς πλάστηκε ο αρχαίος Ισραήλ;
◻ Πώς πλάθεται ο «Ισραήλ του Θεού» μέχρι τώρα;
◻ Για ποιο σκοπό πλάθονται τα «άλλα πρόβατα»;
[Πλαίσιο στη σελίδα 18]
Ο Χριστιανικός Κόσμος Πλάθεται Περαιτέρω
Μια ανταπόκριση του Ασοσιέιτεντ Πρες από την Αθήνα ανέφερε τα εξής σχετικά με το νεοδιορισμένο επικεφαλής της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας: «Υποτίθεται ότι είναι αγγελιοφόρος ειρήνης. Ωστόσο, ο αρχηγός της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας δίνει περισσότερο την εντύπωση στρατηγού που ετοιμάζεται για μάχη.
»“Είμαστε έτοιμοι, αν χρειαστεί, και αίματα και θυσίες να προσφέρουμε. Εμείς, ως εκκλησία, δεόμεθα υπέρ της ειρήνης . . . Αλλά ευλογούμε τα όπλα τα ιερά όταν η στιγμή το επιτάσσει”, είπε πρόσφατα ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος στη γιορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου, η οποία τηρείται επίσης ως η ημέρα των ενόπλων δυνάμεων στην Ελλάδα».
[Πλαίσιο στη σελίδα 19]
«Όχι Άλλες Προσθήκες!»
Σε μια αποφοίτηση της Γαλαάδ το 1970, ο Φρέντερικ Φρανς, τότε αντιπρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, μίλησε στους σπουδαστές για την πιθανότητα που υπήρχε να βαφτίσουν εκείνοι, οι οποίοι ήταν όλοι από τα άλλα πρόβατα και είχαν επίγεια ελπίδα, κάποιο άτομο που μπορεί να ισχυριζόταν ότι ανήκε στο χρισμένο υπόλοιπο. Θα μπορούσε να συμβεί αυτό; Ο ίδιος εξήγησε ότι ο Ιωάννης ο Βαφτιστής ήταν από τα άλλα πρόβατα, και βάφτισε τον Ιησού καθώς και μερικούς αποστόλους. Στη συνέχεια ο αδελφός ρώτησε αν γινόταν ακόμη κάλεσμα για σύναξη και άλλων μελών του υπολοίπου. «Όχι, όχι άλλες προσθήκες!» είπε. «Αυτό το κάλεσμα τερματίστηκε πριν από καιρό, μεταξύ των ετών 1931 και 1935! Δεν προστίθενται άλλα άτομα. Ποιοι, λοιπόν, είναι οι λίγοι νεοσυνταυτισμένοι που λαβαίνουν από τα εμβλήματα της Ανάμνησης; Αν ανήκουν στο υπόλοιπο, είναι αντικαταστάτες! Δεν είναι άτομα τα οποία προστίθενται στις τάξεις των χρισμένων, αλλά αντικαταστάτες εκείνων που μπορεί να έχουν πέσει».
[Εικόνα στη σελίδα 15]
Πόσο πολύτιμο θεωρούμε το θησαυρό της υπηρεσίας μας!
[Εικόνα στη σελίδα 16]
Ο αρχαίος Ισραήλ έγινε σκεύος που ήταν άξιο μόνο για καταστροφή