Αποδεικνύεστε Ευγνώμονες;

Σε κάποιον ιεραποστολικό οίκο στη Δυτική Αφρική, ζούσε κάποτε ένας σκύλος που τον φώναζαν Τέντι. Όποτε έριχνε κάποιος στον Τέντι ένα κομμάτι κρέας, εκείνος το κατάπινε αμέσως, δίχως να το μυρίζει ούτε να το μασάει. Κοντανασαίνοντας κάτω από τον τροπικό ήλιο, περίμενε την επόμενη μπουκιά που θα του πέταγε κάποιος μπροστά του. Όταν τελείωνε το κρέας, έστρεφε τα νώτα και τραβούσε το δρόμο του.

Ο Τέντι δεν εξέφρασε ποτέ την παραμικρή ευγνωμοσύνη για ό,τι έπαιρνε. Κανένας δεν περίμενε από αυτόν κάτι τέτοιο. Στο κάτω-κάτω, ήταν απλώς ένας σκύλος.

ΟΣΟΝ αφορά την ευγνωμοσύνη, συχνά αναμένουμε από τους συνανθρώπους μας περισσότερα από όσα αναμένουμε από τα ζώα. Συνήθως απογοητευόμαστε. Πολλοί άνθρωποι αρπάζουν ό,τι μπορούν από τη ζωή και ζητούν ακόμη περισσότερα. Και αυτό επίσης δεν είναι παράξενο. Η Αγία Γραφή προείπε ότι στις τελευταίες ημέρες οι άνθρωποι θα ήταν αχάριστοι.—2 Τιμόθεο 3:1, 2.

Εντούτοις, οι υπηρέτες του Θεού έχουν διαφορετικό πνεύμα. Παίρνουν στα σοβαρά τη συμβουλή του αποστόλου Παύλου, ο οποίος νουθέτησε τους ομοπίστους του: «Αποδειχτείτε ευγνώμονες».—Κολοσσαείς 3:15.

Ο Ιεχωβά Αποδεικνύεται Ευγνώμων

Ο Ιεχωβά Θεός θέτει το τέλειο παράδειγμα όσον αφορά την εκδήλωση εκτίμησης. Αναλογιστείτε πώς βλέπει τους πιστούς υπηρέτες του. Ο Παύλος, υπό θεϊκή έμπνευση, έγραψε στους Εβραίους Χριστιανούς: «Ο Θεός δεν είναι άδικος ώστε να ξεχάσει το έργο σας και την αγάπη που δείξατε για το όνομά του, εφόσον έχετε διακονήσει τους αγίους και συνεχίζετε να διακονείτε».—Εβραίους 6:10.

Υπάρχουν άφθονα παραδείγματα της εκτίμησης που δείχνει ο Ιεχωβά για τους πιστούς υπηρέτες του. Εκείνος ευλόγησε τον Αβραάμ πολλαπλασιάζοντας τους απογόνους του, με αποτέλεσμα να γίνουν «σαν τα άστρα των ουρανών και σαν τους κόκκους της άμμου στην ακρογιαλιά». (Γένεση 22:17) Ο Ιεχωβά, δείχνοντας εκτίμηση για την πιστότητα του Ιώβ κάτω από δοκιμασία, όχι μόνο αποκατέστησε τα μεγάλα πλούτη του Ιώβ αλλά του έδωσε «διπλάσια ποσότητα». (Ιώβ 42:10) Η πολιτεία του Ιεχωβά με τους ανθρώπους στο πέρασμα των χιλιετιών έχει αποδείξει πόσο αληθινή είναι η δήλωση: «Τα μάτια του Ιεχωβά περιτρέχουν όλη τη γη για να δείξει την ισχύ του υπέρ εκείνων που έχουν την καρδιά πλήρη προς αυτόν».—2 Χρονικών 16:9.

Η εκτίμηση του Θεού για όσους επιζητούν να κάνουν το θέλημά του και η διάθεση που έχει να τους ανταμείβει αποτελούν εξέχοντα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του. Η αναγνώριση αυτού του γεγονότος κατέχει κεντρική θέση στη Χριστιανική πίστη. Ο Παύλος έγραψε: «Χωρίς πίστη είναι αδύνατον να τον ευαρεστήσει κανείς, γιατί εκείνος που πλησιάζει τον Θεό πρέπει να πιστέψει ότι αυτός . . . γίνεται μισθαποδότης σε εκείνους που τον εκζητούν ένθερμα».—Εβραίους 11:6.

Αν, αντίθετα, ο Ιεχωβά εκδήλωνε ένα σκληρό, επικριτικό πνεύμα, θα ήμασταν όλοι μας καταδικασμένοι. Ο ψαλμωδός το τόνισε αυτό πριν από πολύ καιρό: «Αν παρατηρούσες σφάλματα, Γιαχ, Ιεχωβά, ποιος θα μπορούσε να σταθεί;» (Ψαλμός 130:3) Ο Ιεχωβά δεν είναι ούτε αγνώμων ούτε επικριτικός. Θεωρεί πολύτιμους εκείνους που τον υπηρετούν. Αποδεικνύεται ευγνώμων.

Ιησούς—Μια Προσωπικότητα με Βαθιά Εκτίμηση

Αντανακλώντας τέλεια τις ιδιότητες του ουράνιου Πατέρα του, ο Ιησούς Χριστός αποδεικνυόταν ευγνώμων για όσα έκαναν οι άλλοι με πίστη. Αναλογιστείτε τι συνέβη κάποτε στο ναό στην Ιερουσαλήμ: «Καθώς σήκωσε [ο Ιησούς] τα μάτια του, είδε τους πλουσίους να ρίχνουν τα δώρα τους στα χρηματοφυλάκια. Κατόπιν είδε μια άπορη χήρα να ρίχνει εκεί δύο μικρά νομίσματα ελάχιστης αξίας και είπε: “Σας λέω αληθινά: Αυτή η χήρα, αν και φτωχή, έριξε περισσότερα από όσα έριξαν όλοι. Διότι όλοι αυτοί έριξαν δώρα από το περίσσευμά τους, αυτή όμως από το υστέρημά της έριξε όλο το βιος που είχε”».—Λουκάς 21:1-4.

Από χρηματική άποψη, η συνεισφορά ήταν μικρή, ιδιαίτερα αν συγκριθεί με τις συνεισφορές των πλουσίων. Οι περισσότεροι από τους παρόντες δεν θα είχαν καν παρατηρήσει εκείνη τη χήρα. Ο Ιησούς, όμως, την πρόσεξε. Διέκρινε τις περιστάσεις της. Ο Ιησούς την είδε και ένιωσε εκτίμηση για αυτήν.

Ένα άλλο περιστατικό αφορούσε μια πλούσια γυναίκα, τη Μαρία. Καθώς ο Ιησούς πλάγιαζε μπροστά στο τραπέζι για κάποιο γεύμα, εκείνη έχυσε ένα πολύ ακριβό αρωματικό λάδι στα πόδια και στο κεφάλι του. Μερικοί επέκριναν την ενέργειά της προβάλλοντας το επιχείρημα ότι το λάδι θα μπορούσε να είχε πουληθεί ώστε να χρησιμοποιηθούν τα χρήματα ως βοήθεια για τους φτωχούς. Πώς αντέδρασε ο Ιησούς; Είπε: «Αφήστε την. Γιατί προσπαθείτε να της δημιουργήσετε προβλήματα; Αυτή έκανε μια καλή πράξη προς εμένα. Αληθινά σας λέω: Οπουδήποτε κηρυχτούν τα καλά νέα σε όλο τον κόσμο, θα ειπωθεί και αυτό που έκανε αυτή η γυναίκα, σε ανάμνησή της».—Μάρκος 14:3-6, 9· Ιωάννης 12:3.

Ο Ιησούς δεν δυσανασχέτησε επικριτικά για το γεγονός ότι το πολύτιμο λάδι δεν είχε χρησιμοποιηθεί με κάποιον άλλον τρόπο. Εκτίμησε τη γενναιόδωρη έκφραση αγάπης και πίστης της Μαρίας. Το περιστατικό καταγράφεται στην Αγία Γραφή ως ανάμνηση της καλής της πράξης. Αυτές οι αφηγήσεις, καθώς και άλλες, δείχνουν ότι ο Ιησούς ήταν ένας άνθρωπος με βαθιά εκτίμηση.

Αν είστε υπηρέτης του Θεού, μπορείτε να έχετε τη βεβαιότητα ότι τόσο ο Ιεχωβά Θεός όσο και ο Ιησούς Χριστός εκτιμούν βαθιά τις προσπάθειες που καταβάλλετε για την προώθηση της αγνής λατρείας. Η γνώση αυτού του πράγματος μας ελκύει κοντά τους και μας υποκινεί να τους μιμούμαστε με το να αποδεικνυόμαστε ευγνώμονες.

Το Επικριτικό Πνεύμα του Σατανά

Τώρα, ας εξετάσουμε το παράδειγμα κάποιου ο οποίος δεν αποδεικνύεται ευγνώμων—του Σατανά του Διαβόλου. Η έλλειψη εκτίμησης του Σατανά συνέβαλε στο να πρωτοστατήσει σε μια καταστροφική ανταρσία εναντίον του Θεού.

Ο Σατανάς, έχοντας καλλιεργήσει μέσα του ένα επικριτικό πνεύμα δυσαρέσκειας, άρχισε να το εμφυτεύει και σε άλλους. Αναλογιστείτε τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στον κήπο της Εδέμ. Ο Ιεχωβά είχε δημιουργήσει τον πρώτο άντρα και την πρώτη γυναίκα, τους είχε θέσει σε έναν παραδεισένιο κήπο και τους είχε πει: «Από κάθε δέντρο του κήπου μπορείς να τρως μέχρι να χορτάσεις». Υπήρχε μόνο ένας περιορισμός. Ο Θεός είπε: «Από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού δεν πρέπει να φας, γιατί την ημέρα που θα φας από αυτό οπωσδήποτε θα πεθάνεις».—Γένεση 2:16, 17.

Σύντομα, όμως, ο Σατανάς αμφισβήτησε την αξιοπιστία του Ιεχωβά. Εν μέρει, επιδίωκε να κάνει την Εύα τόσο αχάριστη απέναντι στον Ιεχωβά ώστε να υποκινηθεί να στασιάσει εναντίον του, όπως είχε στασιάσει και ο ίδιος ο Σατανάς. «Είπε πράγματι ο Θεός ότι δεν πρέπει να τρώτε από κάθε δέντρο του κήπου;» ρώτησε ο Σατανάς. (Γένεση 3:1) Ο σαφής υπαινιγμός ήταν ότι ο Θεός στερούσε από την Εύα κάτι πολύτιμο, κάτι που θα άνοιγε τα μάτια της και θα την έκανε σαν τον ίδιο τον Θεό. Αντί να αποδειχτεί η Εύα ευγνώμων για τις άφθονες ευλογίες που της είχε προσφέρει ο Ιεχωβά, άρχισε να λαχταράει αυτό το οποίο ήταν απαγορευμένο.—Γένεση 3:5, 6.

Οι καταστροφικές συνέπειες είναι πολύ γνωστές. Μολονότι ονομάστηκε Εύα “επειδή θα γινόταν η μητέρα όλων όσων ζουν”, με μια άλλη έννοια η Εύα έγινε η μητέρα όλων όσων πεθαίνουν. Από τον Αδάμ έχουν κληρονομήσει όλοι οι άνθρωποι την αμαρτία η οποία φέρνει το θάνατο.—Γένεση 3:20· Ρωμαίους 5:12.

Να Μιμείστε τον Θεό και τον Χριστό

Σκεφτείτε την αντίθεση ανάμεσα στον Σατανά και στον Ιησού. Ο Σατανάς περιγράφεται ως «ο κατήγορος των αδελφών μας, ο οποίος τους κατηγορεί ημέρα και νύχτα ενώπιον του Θεού μας». (Αποκάλυψη 12:10) Ο Ιησούς «μπορεί και να σώζει πλήρως εκείνους που πλησιάζουν τον Θεό μέσω αυτού, επειδή είναι πάντοτε ζωντανός για να συνηγορεί υπέρ εκείνων».—Εβραίους 7:25.

Ο Σατανάς κατηγορεί τους υπηρέτες του Θεού. Ο Ιησούς τούς εκτιμάει και συνηγορεί για εκείνους. Ως μιμητές του Χριστού, οι Χριστιανοί θα πρέπει να προσπαθούν να αναζητούν το καλό ο ένας στον άλλον, εκτιμώντας και θεωρώντας πολύτιμους τους άλλους. Κάνοντάς το αυτό, αποδεικνύονται ευγνώμονες σε εκείνον που θέτει το υπέρτατο παράδειγμα εκτίμησης, τον Ιεχωβά Θεό.—1 Κορινθίους 11:1.

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Ο Ιησούς εξέφρασε εκτίμηση για την καλή πράξη της Μαρίας