Η Σημερινή Μάστιγα της Ανισότητας
«Θεωρούμε αυτές τις αλήθειες αυτονόητες—ότι όλοι οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν ίσοι, ότι είναι προικισμένοι από τον Δημιουργό τους με αναφαίρετα Δικαιώματα, ότι ανάμεσα σε αυτά είναι η Ζωή, η Ελευθερία και η επιδίωξη της Ευτυχίας».—Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, την οποία υιοθέτησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες το 1776.
«Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι σε δικαιώματα».—Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη, η οποία υιοθετήθηκε από την Εθνοσυνέλευση της Γαλλίας το 1789.
«Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα».—Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών το 1948.
ΔΕΝ υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία. Η επιθυμία των ανθρώπων για ισότητα είναι οικουμενική. Αλλά δυστυχώς, το γεγονός και μόνο ότι η ιδέα της ισότητας των ανθρώπων χρειάζεται να επαναλαμβάνεται τόσο συχνά αποδεικνύει πως μέχρι σήμερα η ισότητα αποτελεί άπιαστο όνειρο για την ανθρωπότητα.
Μπορεί να προβάλει κάποιος βάσιμα τον ισχυρισμό ότι τώρα, στο τέλος του 20ού αιώνα, έχουν βελτιωθεί τα πράγματα; Απολαμβάνουν στ’ αλήθεια όλοι οι πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών και της Γαλλίας, ή οποιουδήποτε από τα 185 μέλη των Ηνωμένων Εθνών, τα ίσα δικαιώματα με τα οποία υποτίθεται ότι γεννήθηκαν;
Αν και η ιδέα της ισότητας μεταξύ όλων των ανθρώπων μπορεί να είναι “αυτονόητη”, τα δικαιώματα στη “Ζωή, στην Ελευθερία και στην επιδίωξη της Ευτυχίας” είναι κάθε άλλο παρά ίσα για όλους τους ανθρώπους. Λόγου χάρη, για ποια ισότητα όσον αφορά το δικαίωμα στη ζωή μπορούμε να μιλήσουμε όταν κάποιο παιδί στην Αφρική πρέπει να μοιράζεται ένα γιατρό με άλλους 2.569 ανθρώπους ενώ για κάποιο παιδί στην Ευρώπη η αντιστοιχία είναι μόνο 1 προς 289; Ή, ποια ισότητα υπάρχει όσον αφορά το δικαίωμα στην ελευθερία και στην επιδίωξη της ευτυχίας όταν το ένα τρίτο περίπου των αγοριών και τα δύο τρίτα των κοριτσιών στην Ινδία θα μεγαλώσουν αναλφάβητα, ενώ σε μέρη όπως η Ιαπωνία, η Γερμανία και η Μεγάλη Βρετανία σχεδόν κάθε παιδί έχει εξασφαλισμένη εκπαίδευση;
Μήπως οι κάτοικοι των χωρών της Κεντρικής Αμερικής, όπου το κατά κεφαλή εισόδημα είναι 1.380 δολάρια (περ. 415.000 δρχ.), απολαμβάνουν “την ίδια αξιοπρέπεια και τα ίδια δικαιώματα” στη ζωή με τους κατοίκους της Γαλλίας, όπου το κατά κεφαλή εισόδημα είναι 24.990 δολάρια (περ. 7,5 εκατ. δρχ.); Τι είδους ισότητα απολαμβάνει ένα νεογέννητο κοριτσάκι στην Αφρική όταν η αναμενόμενη διάρκεια της ζωής του είναι 56 χρόνια σε σύγκριση με το κοριτσάκι που γεννιέται στη Βόρεια Αμερική με αναμενόμενη διάρκεια ζωής 79 χρόνια;
Η ανισότητα έχει πολλά πρόσωπα, και είναι όλα αποκρουστικά. Η ανισότητα στο βιοτικό επίπεδο και στις ευκαιρίες για ιατρική περίθαλψη και εκπαίδευση δεν είναι παρά μερικά από αυτά. Κατά καιρούς, οι πολιτικές, φυλετικές ή θρησκευτικές διαφορές παίζουν καθοριστικό ρόλο στη στέρηση της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας των ανθρώπων. Παρ’ όλα τα λόγια που ακούγονται για ισότητα, ζούμε σε έναν κόσμο ανισότητας. Σαν μάστιγα—«μια αιτία εκτεταμένης ή μεγάλης οδύνης», σύμφωνα με έναν ορισμό της λέξης—η ανισότητα σαρώνει κάθε στρώμα της ανθρώπινης κοινωνίας. Ο πόνος που προξενεί, με το να φέρνει φτώχεια, αρρώστια, αμάθεια, ανεργία και διακρίσεις, πληγώνει κατάβαθα την καρδιά.
«Όλοι οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν ίσοι». Τι όμορφη σκέψη! Πόσο τραγικό είναι το γεγονός ότι η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική!
[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 3]
UN PHOTO 152113/SHELLEY ROTNER