Απολαύστε «την Πραγματική Ζωή»

Ο ΙΕΧΩΒΑ ΘΕΟΣ έδωσε στον άνθρωπο την αίσθηση της αιωνιότητας. (Εκκλησιαστής 3:11) Αυτό κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται ανίσχυροι μπροστά στο θάνατο αλλά, παράλληλα, δημιουργεί μέσα τους την ακαταμάχητη επιθυμία για ζωή.

Η Αγία Γραφή, ο εμπνευσμένος Λόγος του Θεού, μας δίνει μεγάλη ελπίδα. (2 Τιμόθεο 3:16) Ο Ιεχωβά, ο οποίος είναι η προσωποποίηση της αγάπης, δεν θα είχε κάνει τον άνθρωπο με την ικανότητα να αντιλαμβάνεται την έννοια της αιωνιότητας και κατόπιν να τον καταδικάσει να ζει λίγα μόνο χρόνια. Αν μας είχε δημιουργήσει για να βασανιζόμαστε με την κατάστασή μας, αυτό θα ερχόταν σε αντίφαση με την προσωπικότητα του Θεού. Δεν δημιουργηθήκαμε σαν «ζώα χωρίς λογική, γεννημένα από τη φύση τους για να πιάνονται και να καταστρέφονται».—2 Πέτρου 2:12.

Όταν δημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα με την έμφυτη αίσθηση της αιωνιότητας, ο Ιεχωβά Θεός έφτιαξε κάτι «πολύ καλό»· τους έφτιαξε με τη δυνατότητα να ζουν για πάντα. (Γένεση 1:31) Δυστυχώς, όμως, το πρώτο ζευγάρι έκανε κακή χρήση της ελεύθερης βούλησής του, παρακούοντας μια ξεκάθαρη απαγόρευση του Δημιουργού και χάνοντας την τελειότητα που είχε αρχικά. Ως αποτέλεσμα πέθαναν, έχοντας μεταδώσει την ατέλεια και το θάνατο στους απογόνους τους.—Γένεση 2:17· 3:1-24· Ρωμαίους 5:12.

Η Αγία Γραφή δεν περιβάλλει με πέπλο μυστηρίου το σκοπό της ζωής και τη σημασία του θανάτου. Λέει ότι κατά το θάνατο «δεν υπάρχει ούτε εργασία ούτε επινόηση ούτε γνώση ούτε σοφία» και ότι οι νεκροί «δεν γνωρίζουν τίποτα απολύτως». (Εκκλησιαστής 9:5, 10) Με άλλα λόγια, οι νεκροί είναι νεκροί. Το δόγμα της αθάνατης ψυχής δεν είναι Βιβλικό, και επομένως δεν υπάρχει κάποιο τρομερό μυστήριο σχετικά με την κατάσταση των νεκρών το οποίο να απαιτεί επίλυση.—Γένεση 3:19· Ψαλμός 146:4· Εκκλησιαστής 3:19, 20· Ιεζεκιήλ 18:4.a

Ο Θεός είχε ένα σκοπό· δεν δημιούργησε τη γη «μάταια». Την έπλασε «για να κατοικείται» από τέλειους ανθρώπους σε παραδεισιακές συνθήκες, και ο Θεός δεν άλλαξε το σκοπό του. (Ησαΐας 45:18· Μαλαχίας 3:6) Για να τον πραγματοποιήσει, έστειλε τον Γιο του στη γη. Μένοντας πιστός μέχρι θανάτου, ο Ιησούς Χριστός πρόσφερε το μέσο για την απολύτρωση του ανθρώπου από την αμαρτία και το θάνατο. Μάλιστα ο Ιησούς είπε: «Ο Θεός αγάπησε τον κόσμο τόσο πολύ, ώστε έδωσε τον μονογενή του Γιο, για να μην καταστραφεί όποιος ασκεί πίστη σε αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή».—Ιωάννης 3:16.

Πριν από πολύ καιρό, ο Θεός υποσχέθηκε ότι θα δημιουργούσε «νέους ουρανούς και νέα γη». (Ησαΐας 65:17· 2 Πέτρου 3:13) Αυτό σήμαινε ότι θα επέλεγε μια περιορισμένη ομάδα πιστών Χριστιανών για ζωή στον ουρανό. Μαζί με τον Ιησού Χριστό, αυτοί αποτελούν έναν κυβερνητικό πυρήνα. Η Αγία Γραφή αναφέρεται σε αυτόν ως «βασιλεία των ουρανών», ή «βασιλεία του Θεού», η οποία θα διαχειριστεί «τα πράγματα που είναι στη γη». (Ματθαίος 4:17· 12:28· Εφεσίους 1:10· Αποκάλυψη 5:9, 10· 14:1, 3) Αφού πρώτα απαλείψει κάθε ασέβεια από τη γη μας και την εξαγνίσει, ο Θεός θα φέρει μια δίκαιη νέα ανθρώπινη κοινωνία, ή αλλιώς «νέα γη». Αυτή θα περιλαμβάνει ανθρώπους τους οποίους θα προστατέψει ο Θεός στη διάρκεια της επικείμενης καταστροφής αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων. (Ματθαίος 24:3, 7-14, 21· Αποκάλυψη 7:9, 13, 14) Με αυτούς θα ενωθούν και εκείνοι που θα επανέλθουν σε ζωή στη διάρκεια της υποσχεμένης ανάστασης.—Ιωάννης 5:28, 29· Πράξεις 24:15.

Τότε θα Υπάρχει η «Πραγματική Ζωή»

Επισφραγίζοντας τη συναρπαστική περιγραφή της ζωής στη μελλοντική Παραδεισιακή γη, ο Θεός λέει: «Δείτε! Κάνω νέα τα πάντα». (Αποκάλυψη 21:5) Η διάνοια του ανθρώπου είναι αδύνατον να συλλάβει πλήρως τα θαυμάσια έργα που θα εκτελέσει ο Θεός για τους ανθρώπους. Ο Θεός θα δημιουργήσει έναν παγκόσμιο παράδεισο, σύμφωνα με τα πρότυπα της Εδέμ. (Λουκάς 23:43) Όπως και στην Εδέμ, θα αφθονούν όμορφα και ευχάριστα χρώματα, ήχοι και γεύσεις. Φτώχεια και ελλείψεις τροφίμων δεν θα υπάρχουν πια, διότι η Αγία Γραφή λέει σχετικά με εκείνον τον καιρό: «Τα παλιά έχουν παρέλθει». (Αποκάλυψη 21:4· Ψαλμός 72:16) Κανένας δεν θα λέει πια: «Είμαι άρρωστος», διότι οι ασθένειες θα εξαλειφθούν για πάντα. (Ησαΐας 33:24) Ναι, όλες οι αιτίες πόνου θα χαθούν—ανάμεσά τους και ο μακραίωνος εχθρός του ανθρώπου, ο θάνατος. (1 Κορινθίους 15:26) Σε ένα συναρπαστικό όραμα της “νέας γης”, της νέας ανθρώπινης κοινωνίας υπό τη διακυβέρνηση του Χριστού, ο απόστολος Ιωάννης άκουσε μια φωνή να λέει: «[Ο Θεός] θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πια». Τι θα μπορούσε να φέρει μεγαλύτερη παρηγοριά και χαρά από την εκπλήρωση αυτής της θεϊκής υπόσχεσης;

Περιγράφοντας τη μελλοντική ζωή, η Αγία Γραφή δίνει ιδιαίτερη έμφαση στις συνθήκες που θα ικανοποιήσουν τις ηθικές και πνευματικές επιδιώξεις του ανθρώπου. Όλα τα δίκαια ιδανικά για τα οποία έχει αγωνιστεί μάταια ο άνθρωπος μέχρι σήμερα θα πραγματοποιηθούν στο πλήρες. (Ματθαίος 6:10) Μεταξύ αυτών είναι και η επιθυμία για δικαιοσύνη, η οποία παραμένει ανεκπλήρωτη επειδή οι άνθρωποι πολλές φορές ταλαιπωρούνται από σκληρούς καταπιεστές που εξουσιάζουν τους αδυνάμους. (Εκκλησιαστής 8:9) Ο ψαλμωδός έγραψε προφητικά για τις συνθήκες που θα επικρατούν υπό τη διακυβέρνηση του Χριστού: «Στις ημέρες του η ευθύτητα θα ανθεί και η ειρήνη θα αφθονεί».—Ψαλμός 72:7, Η Νέα Βίβλος της Ιερουσαλήμ (The New Jerusalem Bible).

Η ισότητα είναι μια άλλη επιδίωξη για την οποία πολλοί έχουν κάνει θυσίες. Στην «αναδημιουργία», ο Θεός θα καταργήσει τις διακρίσεις. (Ματθαίος 19:28) Όλοι θα απολαμβάνουν την ίδια αξιοπρέπεια. Αυτή δεν θα είναι η ισότητα την οποία θα επιβάλει κάποιο σκληρό κυβερνητικό καθεστώς. Αντιθέτως, θα εξαλειφθούν οι αιτίες των διακρίσεων, περιλαμβανομένης της απληστίας και της υπερηφάνειας που κάνουν τους ανθρώπους να επιζητούν να εξουσιάζουν τους άλλους ή να συσσωρεύουν τεράστιες ποσότητες αγαθών. Ο Ησαΐας προφήτευσε: «Θα χτίσουν σπίτια και θα κατοικήσουν· θα φυτέψουν αμπέλια και θα φάνε τον καρπό τους. Δεν θα χτίζουν αυτοί και άλλος να κατοικεί· δεν θα φυτεύουν αυτοί και άλλος να τρώει».—Ησαΐας 65:21, 22.

Πόσο έχει υποφέρει ο άνθρωπος εξαιτίας της αιματοχυσίας την οποία έχουν προκαλέσει προσωπικές και ομαδικές συγκρούσεις! Αυτή η κατάσταση συνεχίζεται από τη δολοφονία του Άβελ μέχρι και τους σημερινούς πολέμους. Πόσο καιρό ελπίζουν και περιμένουν οι άνθρωποι, φαινομενικά μάταια, προκειμένου να εδραιωθεί η ειρήνη! Στον αποκαταστημένο Παράδεισο, όλοι οι άνθρωποι θα είναι ειρηνικοί και πράοι· θα «βρίσκουν εξαιρετική ευχαρίστηση στην αφθονία της ειρήνης».—Ψαλμός 37:11.

Το εδάφιο Ησαΐας 11:9 λέει: «Η γη θα γεμίσει από τη γνώση του Ιεχωβά όπως τα νερά σκεπάζουν τη θάλασσα». Λόγω της κληρονομημένης ατέλειας και άλλων παραγόντων, είναι αδύνατον να κατανοήσουμε πλήρως τη σημασία αυτών των λόγων σήμερα. Το πώς η τέλεια γνώση του Θεού θα μας ενοποιήσει μαζί του και πώς αυτό θα οδηγήσει σε πλήρη χαρά είναι κάτι που ίσως χρειαστεί να το μάθουμε στο μέλλον. Αλλά εφόσον οι Γραφές μάς πληροφορούν ότι ο Ιεχωβά είναι Θεός θαυμαστός σε δύναμη, σοφία, δικαιοσύνη και αγάπη, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι θα ακούει όλες τις προσευχές που θα αναπέμπουν οι κάτοικοι της “νέας γης”.

“Η Πραγματική Ζωή” Είναι μια Βεβαιότητα—Μη σας Ξεφύγει!

Για πολλούς, η ατέλειωτη ζωή σε έναν καλύτερο κόσμο είναι απλώς ένα όνειρο ή μια αυταπάτη. Εντούτοις, για εκείνους που πιστεύουν πραγματικά στην υπόσχεση της Αγίας Γραφής, αυτή η ελπίδα είναι μια βεβαιότητα. Είναι σαν άγκυρα για τη ζωή τους. (Εβραίους 6:19) Όπως η άγκυρα κρατάει ένα πλοίο σταθερό και το εμποδίζει να κλυδωνίζεται, η ελπίδα της ατέλειωτης ζωής κάνει τους ανθρώπους σταθερούς και γεμάτους πεποίθηση, καθιστώντας τους ικανούς να αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες στη ζωή και μάλιστα να τις υπερνικούν.

Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Θεός θα εκπληρώσει τις υποσχέσεις του. Μάλιστα παρείχε εγγύηση δίνοντας όρκο, μια αμετάκλητη δέσμευση. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Ο Θεός, όταν σκόπευε να καταδείξει περισσότερο στους κληρονόμους της υπόσχεσης το αμετάβλητο της βουλής του, επενέβη με όρκο, ώστε, μέσω δύο αμετάβλητων πραγμάτων σε σχέση με τα οποία είναι αδύνατον να πει ψέματα ο Θεός, να έχουμε εμείς . . . ισχυρή ενθάρρυνση για να κρατήσουμε την ελπίδα που έχει τεθεί μπροστά μας». (Εβραίους 6:17, 18) Τα “δύο αμετάβλητα πράγματα” που ποτέ δεν μπορεί να ανακαλέσει ο Θεός είναι η υπόσχεση και ο όρκος του, στα οποία βασίζουμε τις προσδοκίες μας.

Η πίστη στις υποσχέσεις του Θεού παρέχει μεγάλη παρηγοριά και πνευματική δύναμη. Ο Ιησούς του Ναυή, ένας ηγέτης του λαού Ισραήλ, είχε τέτοια πίστη. Όταν ο Ιησούς του Ναυή εκφώνησε τον αποχαιρετιστήριο λόγο του στους Ισραηλίτες, ήταν ηλικιωμένος και γνώριζε ότι επρόκειτο να πεθάνει. Εντούτοις, έδειξε ότι είχε δύναμη και ακλόνητη οσιότητα, ιδιότητες που απέρρεαν από την πλήρη εμπιστοσύνη του στις υποσχέσεις του Θεού. Αφού είπε ότι θα έπαιρνε «το δρόμο όλης της γης», την οδό που οδηγεί όλους τους ανθρώπους στο θάνατο, ο Ιησούς του Ναυή δήλωσε: «Εσείς ξέρετε καλά με όλη σας την καρδιά και με όλη σας την ψυχή πως ούτε ένας λόγος δεν απέτυχε από όλους τους καλούς λόγους που σας είπε ο Ιεχωβά ο Θεός σας. Όλοι βγήκαν αληθινοί για εσάς. Ούτε ένας λόγος από αυτούς δεν απέτυχε». Ναι, τρεις φορές ο Ιησούς του Ναυή επανέλαβε ότι ο Θεός τηρεί πάντα όλες τις υποσχέσεις του.—Ιησούς του Ναυή 23:14.

Και εσείς επίσης μπορείτε να έχετε την ίδια πίστη όσον αφορά την υπόσχεση του Θεού ότι σύντομα θα εδραιώσει ένα νέο κόσμο. Μελετώντας με ζήλο την Αγία Γραφή, θα καταλάβετε ποιος είναι ο Ιεχωβά και γιατί αξίζει την πλήρη εμπιστοσύνη σας. (Αποκάλυψη 4:11) Ο Αβραάμ, η Σάρρα, ο Ισαάκ, ο Ιακώβ και άλλοι πιστοί άνθρωποι της αρχαιότητας είχαν αδιάρρηκτη πίστη, η οποία βασιζόταν στη βαθιά γνώση τους για τον αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά. Η ελπίδα τους παρέμεινε ισχυρή, παρά το γεγονός ότι «δεν έλαβαν την εκπλήρωση των υποσχέσεων» ενόσω ήταν ζωντανοί. Εντούτοις, «τις είδαν από μακριά και τις καλοδέχτηκαν».—Εβραίους 11:13.

Κατανοώντας τις Βιβλικές προφητείες, βλέπουμε ότι τώρα πλησιάζει “η μεγάλη ημέρα του Θεού του Παντοδύναμου”, κατά την οποία θα καθαριστεί η γη από κάθε πονηρία. (Αποκάλυψη 16:14, 16) Όπως οι πιστοί άνθρωποι της αρχαιότητας, πρέπει να συνεχίσουμε να προσμένουμε με βεβαιότητα τα μελλοντικά γεγονότα, υποκινούμενοι από πίστη καθώς και από αγάπη για τον Θεό και «την πραγματική ζωή». Η εγγύτητα του νέου κόσμου παρέχει ισχυρό κίνητρο σε εκείνους που ασκούν πίστη στον Ιεχωβά και τον αγαπούν. Χρειάζεται να καλλιεργούμε τέτοια πίστη και αγάπη προκειμένου να αποκτήσουμε την εύνοια και την προστασία του Θεού στη διάρκεια της μεγάλης ημέρας του, η οποία πλησιάζει.—Σοφονίας 2:3· 2 Θεσσαλονικείς 1:3· Εβραίους 10:37-39.

Αγαπάτε, λοιπόν, τη ζωή; Και επιθυμείτε ακόμη περισσότερο «την πραγματική ζωή»—το να ζείτε ως επιδοκιμασμένος υπηρέτης του Θεού, με την προοπτική ενός ευτυχισμένου μέλλοντος, ναι, μιας ατέλειωτης ζωής; Αν αυτό είναι εκείνο που επιδιώκετε, δώστε προσοχή στην προτροπή του αποστόλου Παύλου, ο οποίος έγραψε ότι θα πρέπει “να στηρίζουμε την ελπίδα μας, όχι σε αβέβαιο πλούτο, αλλά στον Θεό”. Ο Παύλος συνέχισε: “Να είστε πλούσιοι σε καλά έργα”, τα οποία τιμούν τον Θεό, ώστε να “κρατήσετε γερά την πραγματική ζωή”.—1 Τιμόθεο 6:17-19.

Αποδεχόμενοι την πρόταση των Μαρτύρων του Ιεχωβά να μελετήσετε την Αγία Γραφή μαζί τους, μπορείτε να αποκτήσετε γνώση που «σημαίνει αιώνια ζωή». (Ιωάννης 17:3) Στοργικά, η Αγία Γραφή περιέχει την εξής πατρική πρόσκληση για όλους: «Γιε μου, μην ξεχνάς το νόμο μου, και η καρδιά σου ας τηρεί τις εντολές μου, επειδή μακρότητα ημερών και χρόνια ζωής και ειρήνη θα προστεθούν σε εσένα».—Παροιμίες 3:1, 2.

[Υποσημείωση]