Μπορεί να Κερδίσεις τον Αδελφό Σου

«Πήγαινε και έκθεσε ξεκάθαρα το σφάλμα του ανάμεσα σε εσένα και σε αυτόν μόνο. Αν σε ακούσει, έχεις κερδίσει τον αδελφό σου».—ΜΑΤΘΑΙΟΣ 18:15.

1, 2. Ποια πρακτική συμβουλή έδωσε ο Ιησούς για το χειρισμό σφαλμάτων;

ΚΑΘΩΣ του απέμενε λιγότερο από ένας χρόνος διακονίας, ο Ιησούς είχε να μεταδώσει ζωτικά μαθήματα στους μαθητές του. Μπορείτε να διαβάσετε για αυτά στο 18ο κεφάλαιο του Ματθαίου. Ένα από εκείνα τα μαθήματα ήταν η σπουδαιότητα του να είμαστε ταπεινοί, σαν τα παιδιά. Κατόπιν τόνισε ότι δεν πρέπει να σκανδαλίσουμε «έναν από αυτούς τους μικρούς» και ότι πρέπει να προσπαθούμε να επαναφέρουμε στον ίσιο δρόμο «τους μικρούς» που έχουν ξεστρατίσει, ώστε να μην αφανιστούν. Έπειτα ο Ιησούς πρόσθεσε μια πολύτιμη, πρακτική συμβουλή για την επίλυση προβλημάτων μεταξύ Χριστιανών.

² Ίσως θυμάστε τα λόγια του: «Αν ο αδελφός σου διαπράξει αμαρτία, πήγαινε και έκθεσε ξεκάθαρα το σφάλμα του ανάμεσα σε εσένα και σε αυτόν μόνο. Αν σε ακούσει, έχεις κερδίσει τον αδελφό σου. Αλλά αν δεν ακούσει, πάρε μαζί σου έναν ή δύο ακόμη, για να εδραιωθεί κάθε ζήτημα με το στόμα δύο ή τριών μαρτύρων. Αν δεν τους ακούσει αυτούς, μίλησε στην εκκλησία. Αν δεν ακούσει ούτε την εκκλησία, ας είναι για εσένα όπως ο εθνικός και ο εισπράκτορας φόρων». (Ματθαίος 18:15-17) Πότε θα πρέπει να εφαρμόζουμε αυτή τη συμβουλή, και ποια θα πρέπει να είναι η στάση μας καθώς το κάνουμε αυτό;

3. Ποια θα πρέπει να είναι γενικά η προσέγγισή μας όσον αφορά τα λάθη των άλλων;

³ Το προηγούμενο άρθρο τόνισε ότι, εφόσον είμαστε όλοι ατελείς και επιρρεπείς σε λάθη, πρέπει να εργαζόμαστε στον τομέα της συγχωρητικότητας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν κάτι που είπε ή έκανε ένας συγχριστιανός μας μάς πλήγωσε. (1 Πέτρου 4:8) Συχνά το καλύτερο είναι να παραβλέψουμε απλώς την προσβολή—να συγχωρήσουμε και να ξεχάσουμε. Μπορούμε να θεωρήσουμε ότι έτσι συμβάλλουμε στην ειρήνη της Χριστιανικής εκκλησίας. (Ψαλμός 133:1· Παροιμίες 19:11) Ίσως υπάρξει όμως κάποια περίπτωση στην οποία νιώθετε ότι χρειάζεται να επιλύσετε ένα ζήτημα με τον αδελφό ή την αδελφή σας που σας πλήγωσε. Σε μια τέτοια περίπτωση, τα παραπάνω λόγια του Ιησού παρέχουν καθοδήγηση.

4. Πώς μπορεί να εφαρμοστεί η αρχή του εδαφίου Ματθαίος 18:15 στα λάθη των άλλων;

⁴ Ο Ιησούς συμβούλεψε: «Έκθεσε ξεκάθαρα το σφάλμα του ανάμεσα σε εσένα και σε αυτόν μόνο». Αυτή είναι σοφή ενέργεια. Ορισμένες γερμανικές μεταφράσεις χρησιμοποιούν τη φράση «παρουσίασε το σφάλμα του μπροστά σε τέσσερα μάτια», δηλαδή τα δικά σου και τα δικά του. Όταν ένα ζήτημα το φέρνετε για συζήτηση κατ’ ιδίαν με καλοσύνη, τότε είναι ευκολότερο να το επιλύσετε. Αν κάποιος αδελφός έκανε ή είπε κάτι προσβλητικό ή άστοργο, μπορεί να παραδεχτεί πιο εύκολα το λάθος του όταν είστε μόνοι. Αν άκουγαν και άλλοι, η ατελής ανθρώπινη φύση ίσως τον ωθούσε να αρνηθεί ότι έσφαλε ή να προσπαθήσει να δικαιολογήσει την πράξη του. Αλλά καθώς παρουσιάζετε το ζήτημα «μπροστά σε τέσσερα μάτια», ίσως διαπιστώσετε ότι επρόκειτο μάλλον για παρεξήγηση και όχι για αμαρτία ή εσκεμμένο λάθος. Εφόσον θα έχετε την κοινή κατανόηση ότι ήταν παρεξήγηση, μπορείτε να τη διευθετήσετε, μη αφήνοντας ένα επουσιώδες ζήτημα να διογκωθεί και να δηλητηριάσει τη σχέση σας. Επομένως, η αρχή του εδαφίου Ματθαίος 18:15 μπορεί να εφαρμοστεί ακόμη και σε ασήμαντα πταίσματα της καθημερινής ζωής.

Τι Εννοούσε ο Ιησούς;

5, 6. Βάσει των συμφραζομένων, σε τι είδους αμαρτήματα αναφερόταν το εδάφιο Ματθαίος 18:15, και τι το υποδηλώνει αυτό;

⁵ Με αυστηρούς όρους, η συμβουλή που έδωσε ο Ιησούς αφορά πιο σοβαρά ζητήματα. Ο Ιησούς είπε: «Αν ο αδελφός σου διαπράξει αμαρτία». Με ευρεία έννοια, «αμαρτία» μπορεί να είναι κάθε λάθος ή παράπτωμα. (Ιώβ 2:10· Παροιμίες 21:4· Ιακώβου 4:17) Ωστόσο, τα συμφραζόμενα υποδεικνύουν ότι η αμαρτία την οποία εννοούσε ο Ιησούς πρέπει να ήταν σοβαρή. Ήταν τόσο επιλήψιμη ώστε θα μπορούσε να καταλήξει στο να θεωρηθεί ο παραβάτης «όπως ο εθνικός και ο εισπράκτορας φόρων». Τι υπονοεί αυτή η φράση;

⁶ Οι μαθητές του Ιησού που άκουγαν εκείνα τα λόγια γνώριζαν ότι οι συμπατριώτες τους δεν συναναστρέφονταν με Εθνικούς. (Ιωάννης 4:9· 18:28· Πράξεις 10:28) Επιπλέον, με κατηγορηματικό τρόπο, απέφευγαν τους εισπράκτορες φόρων, δηλαδή ανθρώπους που είχαν γεννηθεί Ιουδαίοι αλλά κατάντησαν να είναι εκμεταλλευτές του λαού. Άρα, με αυστηρούς όρους, τα εδάφια Ματθαίος 18:15-17 αναφέρονταν σε σοβαρές αμαρτίες, όχι σε προσωπικές προσβολές ή πληγωμένα αισθήματα, πράγματα που μπορείτε εύκολα να συγχωρήσετε και να ξεχάσετε.—Ματθαίος 18:21, 22.a

7, 8. (α) Τι είδους αμαρτίες χρειάζονται χειρισμό από πρεσβυτέρους; (β) Τι είδους αμαρτίες θα μπορούσαν να διευθετηθούν μεταξύ δύο Χριστιανών, σε αρμονία με τα εδάφια Ματθαίος 18:15-17;

⁷ Στα πλαίσια του Νόμου, για ορισμένες αμαρτίες δεν αρκούσε η συγχώρηση από το αδικημένο άτομο. Η βλασφημία, η αποστασία, η ειδωλολατρία και τα σεξουαλικά αμαρτήματα που περιλάμβαναν πορνεία, μοιχεία ή ομοφυλοφιλία έπρεπε να αναφέρονται στους πρεσβυτέρους (ή στους ιερείς) ώστε να τα χειρίζονται εκείνοι. Αυτό ισχύει και στη Χριστιανική εκκλησία. (Λευιτικό 5:1· 20:10-13· Αριθμοί 5:30· 35:12· Δευτερονόμιο 17:9· 19:16-19· Παροιμίες 29:24) Παρατηρήστε, ωστόσο, ότι το είδος των αμαρτιών για τις οποίες μιλούσε εδώ ο Ιησούς μπορούσαν να διευθετηθούν μεταξύ δύο ατόμων. Μερικά παραδείγματα: Από θυμό ή ζήλια, κάποιος συκοφαντεί ένα συνάνθρωπό του. Ένας Χριστιανός κλείνει συμφωνία να κάνει μια δουλειά με συγκεκριμένα υλικά και να τελειώσει σε καθορισμένη ημερομηνία. Κάποιος συμφωνεί να επιστρέψει μερικά χρήματα βάσει ενός προγράμματος ή μέσα σε μια προθεσμία. Ένα άτομο δίνει το λόγο του ότι, αν ο εργοδότης του τον εκπαιδεύσει, δεν θα τον ανταγωνιστεί (ακόμη και σε περίπτωση αλλαγής εργασίας) ούτε θα προσπαθήσει να πάρει τους πελάτες του εργοδότη του για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ή σε κάποια οριοθετημένη περιοχή.b Αν ένας αδελφός δεν τηρούσε το λόγο του και δεν μετάνιωνε για τέτοια σφάλματα, αυτό θα ήταν οπωσδήποτε σοβαρό. (Αποκάλυψη 21:8) Τέτοια σφάλματα, όμως, θα μπορούσαν να διευθετηθούν μεταξύ των δύο ατόμων.

⁸ Πώς όμως θα ενεργούσατε για να επιλύσετε το ζήτημα; Τα λόγια του Ιησού έχουν συχνά θεωρηθεί ότι περιγράφουν τρία βήματα. Ας εξετάσουμε το καθένα από αυτά. Αντί να τα εκλαμβάνετε ως καθορισμένες, νομικές διαδικασίες, προσπαθήστε να συλλάβετε το νόημά τους, χωρίς να χάσετε ποτέ από τα μάτια σας το φιλάγαθο στόχο σας.

Αγωνιστείτε να Κερδίσετε τον Αδελφό Σας

9. Τι πρέπει να έχουμε υπόψη μας όσον αφορά την εφαρμογή του εδαφίου Ματθαίος 18:15;

⁹ Ο Ιησούς άρχισε ως εξής: «Αν ο αδελφός σου διαπράξει αμαρτία, πήγαινε και έκθεσε ξεκάθαρα το σφάλμα του ανάμεσα σε εσένα και σε αυτόν μόνο. Αν σε ακούσει, έχεις κερδίσει τον αδελφό σου». Είναι ολοφάνερο ότι δεν πρόκειται για ένα βήμα που βασίζεται απλώς σε υποψίες. Πρέπει να έχετε αποδείξεις ή συγκεκριμένες πληροφορίες τις οποίες να μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να βοηθήσετε τον αδελφό σας να διακρίνει ότι έσφαλε και ότι χρειάζεται να τακτοποιήσει το ζήτημα. Είναι καλό να ενεργήσετε άμεσα, μη επιτρέποντας να διογκωθεί το ζήτημα ή να παγιωθεί η στάση του ατόμου. Και μην ξεχνάτε ότι, αν αυτό στριφογυρίζει συνεχώς στο μυαλό σας, μπορεί να βλάψει και εσάς. Εφόσον η συζήτηση πρόκειται να γίνει ανάμεσα σε εσάς και σε αυτόν μόνο, αποφύγετε να μιλήσετε σε άλλους εκ των προτέρων με σκοπό να κερδίσετε τη συμπάθειά τους ή να βελτιώσετε την αυτοεκτίμησή σας. (Παροιμίες 12:25· 17:9) Γιατί; Λόγω του στόχου σας.

10. Τι θα μας βοηθήσει να κερδίσουμε τον αδελφό μας;

¹⁰ Ο σκοπός σας θα πρέπει να είναι να κερδίσετε τον αδελφό σας, όχι να τον τιμωρήσετε, να τον ταπεινώσετε ή να τον ισοπεδώσετε. Αν έχει πράγματι σφάλει, η σχέση του με τον Ιεχωβά κινδυνεύει. Ασφαλώς θέλετε να εξακολουθήσει να είναι Χριστιανός αδελφός σας. Η πιθανότητα επιτυχίας θα αυξηθεί αν στη διάρκεια της κατ’ ιδίαν συζήτησης παραμείνετε ήρεμος, αποφεύγοντας τα σκληρά λόγια ή το επικριτικό ύφος. Σε αυτή την καλοσυνάτη συζήτηση, να θυμάστε ότι και οι δύο είστε ατελείς, αμαρτωλοί άνθρωποι. (Ρωμαίους 3:23, 24) Καθώς θα συνειδητοποιεί ότι δεν τον κουτσομπολέψατε και θα διακρίνει ότι θέλετε ειλικρινά να βοηθήσετε, ίσως βρεθεί εύκολα μια λύση. Αυτή η φιλάγαθη, ξεκάθαρη προσέγγιση θα φανεί ιδιαίτερα συνετή αν τελικά αποδειχτεί ότι φέρετε και οι δύο ένα βαθμό ευθύνης ή ότι κατά βάθος επρόκειτο απλώς για παρεξήγηση.—Παροιμίες 25:9, 10· 26:20· Ιακώβου 3:5, 6.

11. Ακόμη και αν ο παραβάτης δεν μας ακούσει, τι θα μπορούσαμε να κάνουμε;

¹¹ Αν τον βοηθήσετε να διακρίνει ότι αυτό που έγινε ήταν λάθος, και μάλιστα σοβαρό, ίσως υποκινηθεί να μετανιώσει. Για να είμαστε ρεαλιστές, όμως, η υπερηφάνεια μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο. (Παροιμίες 16:18· 17:19) Γι’ αυτό, ακόμη και αν αρχικά δεν παραδεχτεί το λάθος του ούτε μετανιώσει, ίσως θα μπορούσατε να περιμένετε προτού προχωρήσετε το ζήτημα. Ο Ιησούς δεν είπε “πήγαινε μόνο μία φορά και έκθεσε ξεκάθαρα το σφάλμα του”. Εφόσον πρόκειται για αμαρτία την οποία μπορείτε να τακτοποιήσετε, εξετάστε το ενδεχόμενο να τον πλησιάσετε και πάλι στο πνεύμα του εδαφίου Γαλάτες 6:1 και «μπροστά σε τέσσερα μάτια». Ίσως πετύχετε. (Παράβαλε Ιούδα 22, 23.) Εντούτοις, τι πρέπει να γίνει αν είστε πεπεισμένοι ότι διαπράχθηκε αμαρτία και ότι το άλλο άτομο δεν θα ανταποκριθεί;

Ζητήστε Βοήθεια από Ώριμα Άτομα

12, 13. (α) Ποιο δεύτερο βήμα περιέγραψε ο Ιησούς όσον αφορά το χειρισμό σφαλμάτων; (β) Ποια πράγματα είναι κατάλληλο να προσέξει κανείς ως προς την εφαρμογή αυτού του βήματος;

¹² Αν εσείς είχατε κάνει κάποιο σοβαρό λάθος, θα θέλατε να παραιτηθούν γρήγορα οι άλλοι από την προσπάθεια να σας βοηθήσουν; Όχι ασφαλώς. Αντίστοιχα, ο Ιησούς έδειξε ότι, μετά το πρώτο βήμα, δεν πρέπει να παραιτηθείτε από την προσπάθεια να κερδίσετε τον αδελφό σας, να τον κρατήσετε ενωμένο μαζί σας και με άλλους στην απόδοση ευπρόσδεκτης λατρείας προς τον Θεό. Ο Ιησούς περιέγραψε ένα δεύτερο βήμα: «Αν δεν ακούσει, πάρε μαζί σου έναν ή δύο ακόμη, για να εδραιωθεί κάθε ζήτημα με το στόμα δύο ή τριών μαρτύρων».

¹³ Είπε «πάρε . . . έναν ή δύο ακόμη». Δεν είπε ότι, αφού κάνετε το πρώτο βήμα, έχετε το ελεύθερο να συζητήσετε το πρόβλημα με πολλούς άλλους, να επικοινωνήσετε με κάποιον περιοδεύοντα επίσκοπο ή να γράψετε σε αδελφούς για το πρόβλημα. Αν και μπορεί να είστε πεπεισμένοι για το λάθος, αυτό δεν έχει εδραιωθεί πλήρως. Δεν θα θέλατε να διαδώσετε αρνητικές πληροφορίες που θα μπορούσαν τελικά να θεωρηθούν συκοφαντία από μέρους σας. (Παροιμίες 16:28· 18:8) Ο Ιησούς, όμως, είπε να πάρετε μαζί σας έναν ή δύο άλλους. Γιατί; Και ποιοι θα μπορούσαν να είναι αυτοί;

14. Ποιους θα μπορούσαμε να πάρουμε μαζί μας για το δεύτερο βήμα;

¹⁴ Εσείς προσπαθείτε να κερδίσετε τον αδελφό σας πείθοντάς τον ότι διαπράχθηκε αμαρτία και υποκινώντας τον να μετανιώσει ώστε να έχει ειρήνη με εσάς και με τον Θεό. Προς αυτόν το σκοπό, το ιδανικό θα ήταν αν εκείνος ο “ένας ή οι δύο” ήταν μάρτυρες του σφάλματος. Ίσως να ήταν παρόντες όταν συνέβη ή να έχουν έγκυρες πληροφορίες για το τι έγινε (ή τι δεν έγινε) σε ένα επαγγελματικό ζήτημα. Αν δεν είναι διαθέσιμοι τέτοιοι μάρτυρες, αυτοί που θα φέρετε μπορεί να έχουν πείρα σε ανάλογα θέματα και επομένως να είναι σε θέση να πιστοποιήσουν το αν αυτό που συνέβη ήταν πράγματι εσφαλμένο. Επιπλέον, αν αργότερα χρειαστεί, θα μπορούσαν να είναι μάρτυρες του τι ειπώθηκε, επιβεβαιώνοντας τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν και τις προσπάθειες που καταβλήθηκαν. (Αριθμοί 35:30· Δευτερονόμιο 17:6) Δεν είναι, λοιπόν, απλώς ουδέτεροι παρατηρητές, διαιτητές· και πάλι όμως, η παρουσία τους αποσκοπεί στο να κερδίσετε τον δικό σας και δικό τους αδελφό.

15. Γιατί θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμοι οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι αν πρέπει να προβούμε στο δεύτερο βήμα;

¹⁵ Δεν χρειάζεται να νομίζετε ότι αυτοί που θα φέρετε μαζί σας πρέπει να είναι πρεσβύτεροι στην εκκλησία. Ωστόσο, οι ώριμοι άντρες που είναι πρεσβύτεροι ίσως μπορούν να βοηθήσουν με τα πνευματικά τους προσόντα. Τέτοιοι πρεσβύτεροι είναι «σαν καταφύγιο από τον άνεμο και κρυψώνα από την καταιγίδα, σαν ρεύματα νερού σε άνυδρη χώρα, σαν τη σκιά μεγάλου βράχου σε εξαντλημένη γη». (Ησαΐας 32:1, 2) Έχουν πείρα στο να λογικεύουν και να διορθώνουν αδελφούς και αδελφές. Επίσης, ο παραβάτης μπορεί εύλογα να έχει εμπιστοσύνη σε τέτοια «δώρα σε μορφή ανθρώπων».c (Εφεσίους 4:8, 11, 12) Η διεξοδική εξέταση του ζητήματος με την παρουσία τέτοιων ώριμων αδελφών και η προσευχή μαζί τους μπορούν να δημιουργήσουν μια νέα ατμόσφαιρα και να λύσουν αυτό που φαινόταν άλυτο.—Παράβαλε Ιακώβου 5:14, 15.

Μια Τελική Προσπάθεια για να τον Κερδίσετε

16. Ποιο είναι το τρίτο βήμα που περιέγραψε ο Ιησούς;

¹⁶ Αν το δεύτερο βήμα δεν διευθετήσει το ζήτημα, οι επίσκοποι της εκκλησίας οπωσδήποτε περιλαμβάνονται στο τρίτο βήμα. «Αν δεν . . . ακούσει [τον έναν ή τους δύο], μίλησε στην εκκλησία. Αν δεν ακούσει ούτε την εκκλησία, ας είναι για εσένα όπως ο εθνικός και ο εισπράκτορας φόρων». Τι συνεπάγεται αυτό;

17, 18. (α) Ποιο υπόδειγμα μας βοηθάει να κατανοήσουμε το νόημα της φράσης «μίλησε στην εκκλησία»; (β) Πώς εφαρμόζουμε σήμερα αυτό το βήμα;

¹⁷ Αυτό δεν το εκλαμβάνουμε ως μια οδηγία που λέει ότι η αμαρτία ή το σφάλμα πρέπει να παρουσιαστεί σε κάποια τακτική ή ειδική συνάθροιση ολόκληρης της εκκλησίας. Από το Λόγο του Θεού μπορούμε να προσδιορίσουμε ποια είναι η κατάλληλη διαδικασία. Δείτε τι έπρεπε να γίνει στον αρχαίο Ισραήλ σε περίπτωση στασιασμού, λαιμαργίας και μέθης: «Σε περίπτωση που κάποιος έχει γιο πεισματάρη και στασιαστικό, ο οποίος δεν ακούει τη φωνή του πατέρα του ή τη φωνή της μητέρας του, και αυτοί τον έχουν διορθώσει αλλά εκείνος δεν τους ακούει, τότε ο πατέρας του και η μητέρα του θα τον πιάσουν και θα τον φέρουν στους πρεσβυτέρους της πόλης του και στην πύλη του τόπου του, και θα πουν στους πρεσβυτέρους της πόλης του: “Αυτός ο γιος μας είναι πεισματάρης και στασιαστικός· δεν ακούει τη φωνή μας, παρά είναι λαίμαργος και μέθυσος”. Τότε όλοι οι άντρες της πόλης του θα τον λιθοβολήσουν».—Δευτερονόμιο 21:18-21.

¹⁸ Οι αμαρτίες του ατόμου δεν εξετάζονταν ούτε κρίνονταν από ολόκληρο το έθνος ή από ολόκληρη τη φυλή του. Απεναντίας, τις χειρίζονταν οι αναγνωρισμένοι “πρεσβύτεροι” ως εκπρόσωποι της εκκλησίας. (Παράβαλε Δευτερονόμιο 19:16, 17 αναφορικά με μια υπόθεση την οποία χειρίζονταν “οι ιερείς και οι κριτές που υπηρετούσαν εκείνες τις ημέρες”.) Παρόμοια και σήμερα, όταν είναι απαραίτητο να γίνει το τρίτο βήμα, χειρίζονται το ζήτημα οι πρεσβύτεροι, οι οποίοι εκπροσωπούν την εκκλησία. Αυτοί έχουν τον ίδιο στόχο, να κερδίσουν το Χριστιανό αδελφό αν είναι δυνατόν. Το δείχνουν αυτό με δίκαιη μεταχείριση, χωρίς να προδικάζουν ή να μεροληπτούν.

19. Τι θα προσπαθήσουν σκληρά να κάνουν οι πρεσβύτεροι που θα διοριστούν να ακούσουν το ζήτημα;

¹⁹ Θα προσπαθήσουν σκληρά να ζυγίσουν τα γεγονότα και να ακούσουν όσους μάρτυρες χρειάζεται για να εδραιώσουν το αν πράγματι διαπράχθηκε (ή συνεχίζει να διαπράττεται) αμαρτία. Θέλουν να προστατέψουν την εκκλησία από τη διαφθορά και να κρατήσουν μακριά το πνεύμα του κόσμου. (1 Κορινθίους 2:12· 5:7) Σε αρμονία με τα Γραφικά προσόντα τους, θα προσπαθήσουν “να προτρέψουν με τη διδασκαλία που είναι υγιής και να ελέγξουν εκείνους που αντιλέγουν”. (Τίτο 1:9) Εκφράζεται η ελπίδα ότι ο παραβάτης δεν θα είναι σαν τους Ισραηλίτες για τους οποίους έγραψε ο προφήτης του Ιεχωβά: «Φώναξα, αλλά δεν απαντήσατε· μίλησα, αλλά δεν ακούσατε· και εξακολουθήσατε να πράττετε το κακό στα μάτια μου, και αυτό που δεν με ευχαριστούσε διαλέξατε».—Ησαΐας 65:12.

20. Τι είπε ο Ιησούς ότι πρέπει να γίνει αν ο αμαρτωλός αρνείται να ακούσει και να μετανιώσει;

²⁰ Σε αναλογικά λίγες περιπτώσεις, όμως, ο αμαρτωλός εκδηλώνει αυτήν ακριβώς τη στάση. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, η οδηγία του Ιησού είναι ξεκάθαρη: «Ας είναι για εσένα όπως ο εθνικός και ο εισπράκτορας φόρων». Ο Κύριος δεν συνέστησε να είμαστε απάνθρωποι ή να θέλουμε το κακό του άλλου. Ωστόσο, η οδηγία που έδωσε ο απόστολος Παύλος είναι σαφής: οι αμετανόητοι αμαρτωλοί πρέπει να αποβάλλονται από την εκκλησία. (1 Κορινθίους 5:11-13) Ακόμη και αυτό μπορεί τελικά να πετύχει το στόχο, δηλαδή να κερδηθεί ο αμαρτωλός.

21. Ποια δυνατότητα εξακολουθεί να υπάρχει για κάποιον που έχει αποβληθεί από την εκκλησία;

²¹ Από την παραβολή του Ιησού για τον άσωτο γιο μπορούμε να διακρίνουμε αυτή τη δυνατότητα. Σύμφωνα με την παραβολή, αφού πέρασε ένα διάστημα ζώντας μακριά από το στοργικό περιβάλλον του πατρικού του σπιτιού, ο αμαρτωλός «συνήλθε». (Λουκάς 15:11-18) Ο Παύλος ανέφερε στον Τιμόθεο ότι ορισμένοι παραβάτες επρόκειτο με τον καιρό να μετανιώσουν και να «συνέλθουν από την παγίδα του Διαβόλου». (2 Τιμόθεο 2:24-26) Ασφαλώς, ελπίζουμε ότι όποιοι αμαρτάνουν αμετανόητα και πρέπει να αποβληθούν από την εκκλησία θα συναισθανθούν την απώλεια—τόσο της επιδοκιμασίας του Θεού όσο και της θερμής συναναστροφής και της κοινωνικής επαφής με τους όσιους Χριστιανούς—και τότε θα συνέλθουν.

22. Πώς μπορούμε να κερδίσουμε και πάλι τον αδελφό μας;

²² Ο Ιησούς δεν θεωρούσε ότι οι Εθνικοί και οι εισπράκτορες φόρων ήταν πέραν κάθε ελπίδας. Ένας εισπράκτορας φόρων, ο Ματθαίος Λευί, μετάνιωσε, “ακολούθησε τον Ιησού” με ειλικρίνεια, και μάλιστα εκλέχθηκε απόστολος. (Μάρκος 2:15· Λουκάς 15:1) Κατά συνέπεια, αν σήμερα ένας αμαρτωλός «δεν ακούσει ούτε την εκκλησία» και αποβληθεί από αυτήν, μπορούμε να περιμένουμε για να δούμε αν με τον καιρό μετανιώσει και ευθυγραμμίσει την πορεία του. Όταν το κάνει αυτό και γίνει ξανά μέλος της εκκλησίας, εμείς θα είμαστε χαρούμενοι που θα έχουμε κερδίσει τον αδελφό μας βλέποντάς τον να επιστρέφει στην ποίμνη της αληθινής λατρείας.

[Υποσημειώσεις]

Θυμάστε;

◻ Βασικά, σε τι είδους αμαρτίες εφαρμόζονται τα εδάφια Ματθαίος 18:15-17;

◻ Τι πρέπει να θυμόμαστε αν χρειάζεται να προβούμε στο πρώτο βήμα;

◻ Ποιοι θα μπορούσαν να βοηθήσουν αν πρέπει να προχωρήσουμε στο δεύτερο βήμα;

◻ Ποιοι περιλαμβάνονται στο τρίτο βήμα, και πώς μπορούμε να κερδίσουμε και πάλι τον αδελφό μας;

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Οι Ιουδαίοι απέφευγαν τους εισπράκτορες φόρων. Ο Ματθαίος άλλαξε πορεία και ακολούθησε τον Ιησού

[Εικόνα στη σελίδα 20]

Πολλές φορές μπορούμε να επιλύσουμε ένα ζήτημα «μπροστά σε τέσσερα μάτια»