Έκαναν το Θέλημα του Ιεχωβά

Μια Προαιρετική Προσφορά για την Προώθηση της Αγνής Λατρείας

ΟΙ ΙΣΡΑΗΛΙΤΕΣ ήταν αυτόπτες μάρτυρες της σωτήριας δύναμης του Ιεχωβά. Είδαν τα νερά της Ερυθράς Θάλασσας να διαχωρίζονται θαυματουργικά, επιτρέποντάς τους να τη διασχίσουν πάνω σε ξερό έδαφος και να ξεφύγουν από τον αιγυπτιακό στρατό. Στην απέναντι όχθη και ενώ βρίσκονταν σε απόσταση ασφαλείας, παρατηρούσαν καθώς τα ίδια εκείνα νερά σκέπασαν ορμητικά τους διώκτες τους. Ο Ιεχωβά είχε σώσει τη ζωή τους!—Έξοδος 14:21-31.

Δυστυχώς, όμως, μερικοί Ισραηλίτες έλαβαν ως δεδομένα όσα είχε κάνει ο Θεός για αυτούς. Ενώ ο Μωυσής βρισκόταν στο Όρος Σινά, πρόσφεραν τα χρυσαφικά τους στον Ααρών και απαίτησαν να τους κάνει ένα είδωλο για να το λατρέψουν. Επιστρέφοντας, ο Μωυσής βρήκε αυτό το πλήθος των στασιαστών να τρώνε, να πίνουν, να χορεύουν και να προσκυνούν ένα χρυσό μοσχάρι! Υπό την κατεύθυνση του Ιεχωβά, θανατώθηκαν περίπου 3.000—πιθανώς οι κύριοι υποκινητές του στασιασμού. Εκείνη την ημέρα, ο λαός του Θεού διδάχτηκε ένα σημαντικό μάθημα σχετικά με την ανάγκη για απόδοση αποκλειστικής αφοσίωσης στον Ιεχωβά.—Έξοδος 32:1-6, 19-29.

Λίγο καιρό έπειτα από αυτό το περιστατικό, ο Μωυσής ετοιμάστηκε να εκτελέσει την εντολή του Θεού για την κατασκευή μιας κινητής σκηνής για λατρεία. Αυτό το οικοδομικό πρόγραμμα θα απαιτούσε ακριβά υλικά και ειδικευμένους εργάτες. Από πού θα έρχονταν αυτά; Και τι μπορούμε να μάθουμε εμείς από αυτή τη Βιβλική αφήγηση;

Συνεισφορά σε Υλικά και Ειδικότητες

Μέσω του Μωυσή, ο Ιεχωβά διέταξε τους Ισραηλίτες: «Συγκεντρώστε συνεισφορά για τον Ιεχωβά. Ο καθένας που έχει πρόθυμη καρδιά ας φέρει αυτή τη συνεισφορά ως συνεισφορά του Ιεχωβά». Τι είδους συνεισφορά θα ήταν αυτή; Μεταξύ αυτών που ανέφερε ο Μωυσής περιλαμβανόταν χρυσάφι, ασήμι, χαλκός, νήματα, υφάσματα, δέρματα, ξύλο και πολύτιμες πέτρες.—Έξοδος 35:5-9.

Οι Ισραηλίτες διέθεταν υπεραρκετά μέσα προκειμένου να κάνουν μια τέτοια γενναιόδωρη συνεισφορά. Θυμηθείτε πως, όταν έφυγαν από την Αίγυπτο, πήραν μαζί τους χρυσά και ασημένια αντικείμενα, καθώς και πολλά ενδύματα. Στην πραγματικότητα, «απογύμνωσαν τους Αιγυπτίους».a (Έξοδος 12:35, 36) Προηγουμένως, οι Ισραηλίτες είχαν προσφέρει πρόθυμα τα κοσμήματά τους προκειμένου να κάνουν ένα είδωλο για την ψεύτικη λατρεία. Θα αποδεικνύονταν τώρα εξίσου πρόθυμοι να κάνουν μια προσφορά για την προώθηση της αληθινής λατρείας;

Παρατηρήστε ότι ο Μωυσής δεν όρισε ένα ακριβές ποσό το οποίο θα έπρεπε να δώσει ο καθένας ούτε χρησιμοποίησε την ενοχή ή την ντροπή για να τους παρακινήσει να δώσουν. Αντίθετα, έκανε απλώς έκκληση στον “καθένα που είχε πρόθυμη καρδιά”. Ο Μωυσής προφανώς δεν ένιωθε την ανάγκη να εξαναγκάσει το λαό του Θεού. Ήταν πεπεισμένος ότι ο καθένας θα έδινε όλα όσα μπορούσε.—Παράβαλε 2 Κορινθίους 8:10-12.

Εντούτοις, το πρόγραμμα οικοδόμησης δεν απαιτούσε μόνο τη δωρεά υλικών. Ο Ιεχωβά είπε επίσης στους Ισραηλίτες: «Όλοι όσοι έχουν σοφή καρδιά ανάμεσά σας ας έρθουν και ας φτιάξουν όλα όσα διέταξε ο Ιεχωβά». Ναι, αυτό το πρόγραμμα οικοδόμησης απαιτούσε ειδικευμένη εργασία. Στην πραγματικότητα, θα χρειαζόταν «κάθε είδους τεχνική εργασία»—περιλαμβανομένης της ξυλουργικής, της σιδηρουργίας και της διακόσμησης με πολύτιμες πέτρες—για την ολοκλήρωση αυτού του έργου. Ασφαλώς, ο Ιεχωβά θα κατηύθυνε τα ταλέντα των εργατών, και η τιμή για την επιτυχία του έργου θα ανήκε δικαιωματικά σε αυτόν.—Έξοδος 35:10, 30-35· 36:1, 2.

Οι Ισραηλίτες ανταποκρίθηκαν πρόθυμα όταν προσκλήθηκαν να προσφέρουν τόσο τους πόρους όσο και τις γνώσεις τους. Η αφήγηση της Αγίας Γραφής λέει: «Ήρθαν, ο καθένας που τον ωθούσε η καρδιά του, και έφεραν, ο καθένας που τον παρακινούσε το πνεύμα του, τη συνεισφορά του Ιεχωβά για το έργο της σκηνής της συνάντησης και για όλη την υπηρεσία της και για τα άγια ενδύματα. Και έρχονταν συνεχώς, άντρες και γυναίκες μαζί, ο καθένας που είχε πρόθυμη καρδιά».—Έξοδος 35:21, 22.

Μάθημα για Εμάς

Σήμερα, το μνημειώδες έργο κηρύγματος των καλών νέων της Βασιλείας του Θεού επιτελείται μέσω προαιρετικών συνεισφορών. Συχνά, αυτές είναι χρηματικές. Σε άλλες περιπτώσεις, οι Χριστιανοί αδελφοί και αδελφές χρησιμοποιούν τον πλούτο της πείρας τους για να βοηθήσουν στην οικοδόμηση Αιθουσών Βασιλείας, Αιθουσών Συνελεύσεων και εγκαταστάσεων τμήματος. Επίσης, υπάρχει το έργο που γίνεται σε εκατό και πλέον οίκους Μπέθελ σε όλο τον κόσμο, ένα έργο που περιλαμβάνει πολλές και διάφορες ειδικότητες. Όλοι όσοι έχουν πρόθυμη καρδιά και έχουν κάνει τέτοιες προσφορές μπορούν να είναι βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά δεν θα ξεχάσει το σκληρό τους έργο!—Εβραίους 6:10.

Το ίδιο ισχύει και για τη συμμετοχή του καθενός από εμάς στη Χριστιανική διακονία. Όλοι προτρεπόμαστε να εξαγοράζουμε χρόνο για να συμμετέχουμε με ζήλο στο κήρυγμα. (Ματθαίος 24:14· Εφεσίους 5:15-17) Μερικοί το κάνουν αυτό ως ολοχρόνιοι ευαγγελιστές, ή αλλιώς σκαπανείς. Άλλοι, λόγω των περιστάσεων, δεν είναι σε θέση να δαπανούν τόσο χρόνο στη διακονία όσο ένας σκαπανέας. Εντούτοις, και αυτοί είναι ευπρόσδεκτοι στον Ιεχωβά. Όπως συνέβη και με τις συνεισφορές για τη σκηνή, ο Ιεχωβά δεν προσδιορίζει μια συγκεκριμένη ποσότητα την οποία πρέπει να δίνει ο καθένας μας. Αυτό που απαιτεί, όμως, είναι να τον υπηρετεί ο καθένας μας με όλη μας την καρδιά, την ψυχή, τη διάνοια και τη δύναμη. (Μάρκος 12:30) Αν ενεργούμε έτσι, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι θα μας ανταμείψει για τις προαιρετικές προσφορές που κάνουμε για την προώθηση της αληθινής λατρείας.—Εβραίους 11:6.

[Υποσημείωση]