Τι Μπορεί να Γίνει για την Αποθάρρυνση;

ΠΩΣ μπορεί κάποιος να καταπολεμήσει την αποθάρρυνση; Αυτό το ερώτημα τέθηκε σε αρκετούς περιοδεύοντες επισκόπους, οι οποίοι επισκέπτονται τακτικά τις εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Οι απαντήσεις τους μπορούν να μας βοηθήσουν να αναλύσουμε τις αιτίες της αποθάρρυνσης και τις θεραπείες αυτής της κατάστασης που μπορεί να επηρεάσει κάθε Χριστιανό.

Για την αντιμετώπιση της αποθάρρυνσης δεν αρκεί μια ανάλυση. Εντούτοις, τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν την έλλειψη ενδιαφέροντος για προσευχή ή προσωπική μελέτη, τη χαλάρωση στην παρακολούθηση των συναθροίσεων, την απουσία ενθουσιασμού, ακόμη και κάποια ψυχρότητα απέναντι στους συγχριστιανούς. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σημάδια, όμως, είναι η μείωση του ζήλου για το ευαγγελιστικό έργο. Ας εξετάσουμε τα συμπτώματα καθώς και μερικές θεραπείες.

Αποθάρρυνση στο Ευαγγελιστικό μας Έργο

Ο Ιησούς Χριστός γνώριζε τις δυσκολίες που περιλαμβάνονται στο διορισμό για μαθήτευση. (Ματθαίος 28:19, 20) Απέστειλε τους ακολούθους του σαν «πρόβατα ανάμεσα σε λύκους», γνωρίζοντας ότι το έργο κηρύγματος θα τους επέφερε διωγμό. (Ματθαίος 10:16-23) Εντούτοις, αυτός δεν ήταν λόγος για να αποθαρρυνθούν. Στην πραγματικότητα, οι υπηρέτες του Θεού που στηρίζονται με προσευχή στον Ιεχωβά συχνά ενδυναμώνονται από το διωγμό.—Πράξεις 4:29-31· 5:41, 42.

Ακόμη και όταν οι μαθητές του Χριστού δεν υφίσταντο έντονο διωγμό, δεν ήταν πάντοτε ευπρόσδεκτοι. (Ματθαίος 10:11-15) Παρόμοια, το έργο κηρύγματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά δεν είναι πάντοτε εύκολο σήμερα.a Για πολλούς ανθρώπους, η πίστη στον Θεό είναι ένα προσωπικό ζήτημα που δεν θέλουν να συζητούν. Άλλοι δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με μια θρησκευτική οργάνωση για την οποία τρέφουν κάποιες προκαταλήψεις. Αναμφίβολα, η αδιαφορία, η απουσία αποτελεσμάτων ή διάφορα άλλα προβλήματα μπορούν να αποτελέσουν σοβαρές αιτίες αποθάρρυνσης. Πώς μπορούν να υπερνικηθούν αυτά τα εμπόδια;

Πώς να Έχουμε Καλύτερα Αποτελέσματα

Η χαρά που αντλούμε από τη διακονία μας σχετίζεται εν μέρει με τα αποτελέσματα. Πώς, λοιπόν, μπορεί να είναι η διακονία μας πιο παραγωγική; Γνωρίζουμε ότι είμαστε «ψαράδες ανθρώπων». (Μάρκος 1:16-18) Οι ψαράδες στον αρχαίο Ισραήλ ψάρευαν τη νύχτα, οπότε μπορούσαν να πιάσουν περισσότερα ψάρια. Και εμείς επίσης χρειάζεται να αναλύουμε τον τομέα μας ώστε να πηγαίνουμε για «ψάρεμα» όταν οι περισσότεροι άνθρωποι βρίσκονται στο σπίτι και είναι πιο δεκτικοί στο άγγελμά μας. Αυτό μπορεί να συμβαίνει νωρίς το βράδυ, τα σαββατοκύριακα ή κάποια άλλη χρονική στιγμή. Σύμφωνα με έναν περιοδεύοντα επίσκοπο, αυτό είναι πρακτικό σε περιοχές όπου οι άνθρωποι εργάζονται όλη την ημέρα. Ο ίδιος αναφέρει ότι η μαρτυρία νωρίς το βράδυ συχνά έχει θαυμάσια αποτελέσματα. Η μαρτυρία από τηλεφώνου ή ανεπίσημα μας βοηθάει επίσης να πλησιάζουμε περισσότερους ανθρώπους.

Η εγκαρτέρηση στη διακονία φέρνει καλά αποτελέσματα. Στην Ανατολική Ευρώπη και σε ορισμένες αφρικανικές χώρες, το έργο κηρύγματος της Βασιλείας προοδεύει καλά, και αυτό έχει οδηγήσει σε σημαντικές αυξήσεις. Παρόμοια, πολλές εκκλησίες έχουν σχηματιστεί σε περιοχές που θεωρούνταν επί μακρόν μη παραγωγικές ή ακόμη και σε τομέα που καλύπτεται πολύ συχνά. Εντούτοις, τι θα λεχθεί αν ο δικός σας τομέας δεν αποφέρει τέτοια αποτελέσματα;

Διατήρηση Καλής Στάσης

Το να έχουμε ξεκάθαρα υπόψη τους στόχους που έθεσε ο Ιησούς θα μας βοηθάει να μην αποθαρρυνόμαστε όταν αντιμετωπίζουμε αδιαφορία στη διακονία. Ο Χριστός ήθελε να ψάχνουν οι μαθητές του για τους αξίους, όχι να κάνουν μαζικές μεταστροφές. Σε αρκετές περιπτώσεις επισήμανε ότι η συντριπτική πλειονότητα δεν θα δεχόταν τα καλά νέα, όπως ακριβώς οι περισσότεροι Ισραηλίτες δεν έδωσαν προσοχή στους προφήτες της αρχαιότητας.—Ιεζεκιήλ 9:4· Ματθαίος 10:11-15· Μάρκος 4:14-20.

Τα «καλά νέα της βασιλείας» γίνονται δεκτά με ευγνωμοσύνη από τα άτομα «που έχουν συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης». (Ματθαίος 5:3· 24:14) Αυτοί θέλουν να υπηρετούν τον Θεό με τον τρόπο που προσδιορίζει εκείνος. Έτσι λοιπόν, τα αποτελέσματα του έργου μας σχετίζονται περισσότερο με την κατάσταση της καρδιάς των ανθρώπων παρά με την ικανότητα που έχουμε εμείς να παρουσιάζουμε το άγγελμα. Ασφαλώς, χρειάζεται να καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια για να κάνουμε τα καλά νέα ελκυστικά. Ωστόσο, τα αποτελέσματα εξαρτώνται από τον Θεό, διότι ο Ιησούς είπε: «Κανείς δεν μπορεί να έρθει σε εμένα αν ο Πατέρας, που με έστειλε, δεν τον ελκύσει».—Ιωάννης 6:44.

Το ευαγγελιστικό μας έργο κάνει γνωστό το όνομα του Ιεχωβά. Είτε οι άνθρωποι ακούν είτε όχι, το έργο μας κηρύγματος συμβάλλει στον αγιασμό του ιερού ονόματος του Ιεχωβά. Επιπλέον, με το ευαγγελιστικό μας έργο αποδεικνύουμε ότι είμαστε μαθητές του Χριστού και έχουμε το προνόμιο να συμμετέχουμε στην πιο σημαντική αποστολή που επιτελείται στην εποχή μας.—Ματθαίος 6:9· Ιωάννης 15:8.

Αποθάρρυνση και Σχέσεις

Ορισμένες ανθρώπινες σχέσεις, είτε στην οικογένεια είτε στην εκκλησία, μπορεί να προξενήσουν αποθάρρυνση. Για παράδειγμα, κάποιος ίσως αισθάνεται ότι δεν τον καταλαβαίνουν. Επίσης, οι ατέλειες των ομοπίστων μας μπορεί να μας αποθαρρύνουν. Και σε αυτόν τον τομέα, οι Γραφές μπορούν να μας δώσουν σημαντική βοήθεια.

“Ολόκληρη η αδελφότητα” παγκόσμια αποτελεί μια μεγάλη πνευματική οικογένεια. (1 Πέτρου 2:17) Αλλά το αίσθημα ότι ανήκουμε σε έναν ενωμένο λαό μπορεί να εξασθενήσει όταν παρουσιαστούν δυσκολίες εξαιτίας της σύγκρουσης προσωπικοτήτων. Οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα προφανώς δεν ήταν απρόσβλητοι από τέτοια προβλήματα, εφόσον ο απόστολος Παύλος χρειάστηκε επανειλημμένα να τους υπενθυμίσει ότι έπρεπε να συμβιώνουν με ενότητα. Λόγου χάρη, πρότρεψε δυο Χριστιανές—την Ευοδία και τη Συντύχη—να επιλύσουν τις διαφορές τους.—1 Κορινθίους 1:10· Εφεσίους 4:1-3· Φιλιππησίους 4:2, 3.

Αν είναι αυτό το πρόβλημα, πώς μπορούμε να αναθερμάνουμε την ειλικρινή μας αγάπη για τους αδελφούς και τις αδελφές μας; Υπενθυμίζοντας στον εαυτό μας ότι ο Χριστός πέθανε για αυτούς και ότι εκείνοι, όπως και εμείς, ασκούν πίστη στη λυτρωτική του θυσία. Επίσης, μπορούμε να θυμόμαστε ότι πολλοί από τους αδελφούς μας είναι πρόθυμοι να μιμηθούν τον Ιησού Χριστό διακινδυνεύοντας τη ζωή τους για εμάς.

Πριν από μερικά χρόνια στο Παρίσι της Γαλλίας, ένας νεαρός Μάρτυρας δεν δίστασε να αρπάξει κάποια βαλίτσα που περιείχε μια βόμβα και είχε τοποθετηθεί έξω από την Αίθουσα Βασιλείας. Κατέβηκε τρέχοντας αρκετούς ορόφους και την πέταξε μέσα σε ένα συντριβάνι, όπου εξερράγη. Όταν ρωτήθηκε τι τον υποκίνησε να διακινδυνεύσει τη ζωή του με αυτόν τον τρόπο, απάντησε: «Συνειδητοποίησα ότι η ζωή μας βρισκόταν σε κίνδυνο. Έτσι σκέφτηκα ότι [ήταν] καλύτερα να πεθάνω μόνος παρά να σκοτωθούμε όλοι».b Τι ευλογία είναι να έχουμε τέτοιους συντρόφους που είναι διατεθειμένοι να ακολουθούν τόσο πιστά το παράδειγμα του Ιησού!

Επιπλέον, μπορούμε να κάνουμε στοχασμούς γύρω από το πνεύμα συνεργασίας που υπήρχε μεταξύ των Μαρτύρων του Ιεχωβά στα στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.c Πιο πρόσφατα, οι αδελφοί και οι αδελφές μας στη Μαλάουι κράτησαν τη θέση τους ως αληθινοί Χριστιανοί εξίσου πιστά. Δεν μας κάνει να παραβλέπουμε, ή έστω να ελαχιστοποιούμε, τις καθημερινές τριβές και δυσκολίες η σκέψη ότι οι αδελφοί μας στην τοπική εκκλησία θα ενεργούσαν με τον ίδιο τρόπο κάτω από αντίξοες καταστάσεις; Αν καλλιεργούμε το νου του Χριστού, οι καθημερινές σχέσεις με τους ομοπίστους μας θα αποτελούν πηγή αναζωογόνησης, όχι αποθάρρυνσης.

Αποθαρρυντικά Προσωπικά Αισθήματα

«Η προσδοκία που αναβάλλεται αρρωσταίνει την καρδιά, αλλά το ποθούμενο, όταν έρχεται, είναι δέντρο ζωής». (Παροιμίες 13:12) Στα μάτια μερικών υπηρετών του Ιεχωβά, το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων δεν πλησιάζει αρκετά γρήγορα. Οι Χριστιανοί θεωρούν την περίοδο στην οποία ζούμε “κρίσιμη και δύσκολη στην αντιμετώπισή της”, όπως και πολλοί οι οποίοι δεν είναι στην πίστη.—2 Τιμόθεο 3:1-5.

Εντούτοις, σε αντίθεση με αυτούς που δεν είναι στην πίστη, οι Χριστιανοί θα πρέπει να χαίρονται αναγνωρίζοντας ότι αυτές οι δύσκολες συνθήκες είναι μέρος του “σημείου” της παρουσίας του Ιησού που δείχνει ότι η Βασιλεία του Θεού θα τερματίσει σύντομα αυτό το πονηρό σύστημα πραγμάτων. (Ματθαίος 24:3-14) Ακόμη και όταν η κατάσταση χειροτερέψει—πράγμα που σίγουρα θα συμβεί στη διάρκεια της “μεγάλης θλίψης”—αυτά τα γεγονότα θα είναι για εμάς πηγή χαράς επειδή αναγγέλλουν τον επικείμενο νέο κόσμο του Θεού.—Ματθαίος 24:21· 2 Πέτρου 3:13.

Το να αναβάλλει κάποιος Χριστιανός στη διάνοιά του την παρέμβαση της Βασιλείας στις σημερινές υποθέσεις θα μπορούσε να τον κάνει να αφιερώνει ολοένα και περισσότερο χρόνο σε υλικές επιδιώξεις. Αν επιτρέψει σε ασχολίες όπως η εργασία και η ψυχαγωγία να αναλώσουν όλο το χρόνο και τις δυνάμεις του, θα είναι δύσκολο για αυτόν να ανταποκρίνεται κατάλληλα στις Γραφικές ευθύνες του. (Ματθαίος 6:24, 33, 34) Μια τέτοια στάση οδηγεί σε απογοήτευση και, επομένως, σε αποθάρρυνση. Ένας περιοδεύων επίσκοπος σχολίασε: «Δεν είναι ρεαλιστικό να προσπαθούμε να φτιάξουμε μέσα σε αυτό το σύστημα πραγμάτων μια φτωχή απομίμηση του νέου συστήματος».

Δύο από τις Καλύτερες Θεραπείες

Εφόσον γίνει η διάγνωση, πώς μπορεί να βρει κάποιος μια καλή θεραπεία; Η προσωπική μελέτη είναι μια από τις καλύτερες μεθόδους. Γιατί; «Μας υπενθυμίζει γιατί πρέπει να κάνουμε ό,τι κάνουμε», είπε ένας περιοδεύων επίσκοπος. Κάποιος άλλος εξήγησε: «Το να κηρύττει κανείς από υποχρέωση και μόνο καταντά βάρος». Αλλά η καλή προσωπική μελέτη μάς βοηθάει να ανακτήσουμε σαφή άποψη για το ρόλο μας καθώς πλησιάζουμε στο τέλος. Παράλληλα, οι Γραφές μάς υπενθυμίζουν επανειλημμένα την ανάγκη να τρεφόμαστε καλά από πνευματική άποψη ώστε να βρίσκουμε αληθινή ευτυχία εκτελώντας το θέλημα του Θεού.—Ψαλμός 1:1-3· 19:7-10· 119:1, 2.

Οι πρεσβύτεροι μπορούν να βοηθήσουν άλλους να υπερνικήσουν την αποθάρρυνση κάνοντάς τους ενθαρρυντικές ποιμαντικές επισκέψεις. Στη διάρκεια αυτών των κατ’ ιδίαν επισκέψεων, οι πρεσβύτεροι μπορούν να δείχνουν ότι ο καθένας μας εκτιμάται πολύ και κατέχει σπουδαία θέση ανάμεσα στο λαό του Ιεχωβά. (1 Κορινθίους 12:20-26) Μιλώντας για τους συγχριστιανούς του, κάποιος πρεσβύτερος είπε: «Για να υπογραμμίσω την αξία τους, τους υπενθυμίζω τι έχουν επιτελέσει στο παρελθόν. Τονίζω ότι είναι πολύτιμοι στα μάτια του Ιεχωβά και ότι το αίμα του Γιου του έχει δοθεί για χάρη τους. Τέτοιες σκέψεις είναι πάντα ευπρόσδεκτες. Όταν αυτές υποστηρίζονται από καλά θεμελιωμένες Βιβλικές αναφορές, οι αποθαρρημένοι μπορούν να θέσουν καινούριους στόχους, όπως είναι η οικογενειακή προσευχή και μελέτη καθώς και η ανάγνωση της Γραφής».—Εβραίους 6:10.

Στις ποιμαντικές επισκέψεις, οι πρεσβύτεροι χρειάζεται να προσέχουν ώστε να μη δίνουν την εντύπωση ότι είναι αδύνατον να ευαρεστήσει κάποιος τον Θεό. Αντιθέτως, μπορούν να βοηθούν τους αποθαρρημένους ομοπίστους τους να διακρίνουν ότι το φορτίο των ακολούθων του Ιησού είναι ελαφρό. Συνεπώς, η Χριστιανική μας υπηρεσία είναι πηγή χαράς.—Ματθαίος 11:28-30.

Νικώντας την Αποθάρρυνση

Ανεξάρτητα από τις αιτίες της, η αποθάρρυνση είναι μια μάστιγα που πρέπει να καταπολεμηθεί. Να θυμάστε, όμως, ότι δεν είμαστε μόνοι σε αυτή τη μάχη. Αν έχουμε αποθαρρυνθεί, ας δεχόμαστε τη βοήθεια των Χριστιανών συντρόφων μας, ιδιαίτερα των πρεσβυτέρων. Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να μειώσουμε τα αισθήματα αποθάρρυνσης.

Πάνω απ’ όλα, χρειάζεται να στρεφόμαστε στον Θεό για βοήθεια ώστε να υπερνικήσουμε την αποθάρρυνση. Αν στηριζόμαστε με προσευχή στον Ιεχωβά, εκείνος μπορεί να μας βοηθήσει να κερδίσουμε τη μάχη. (Ψαλμός 55:22· Φιλιππησίους 4:6, 7) Εξάλλου, ως λαός του μπορούμε να νιώθουμε όπως ο ψαλμωδός ο οποίος έψαλε: «Ευτυχισμένος είναι ο λαός που γνωρίζει τις χαρούμενες φωνές. Ιεχωβά, στο φως του προσώπου σου περπατούν αυτοί. Σε σχέση με το όνομά σου χαίρονται όλη την ημέρα και χάρη στη δικαιοσύνη σου εξυψώνονται. Διότι εσύ είσαι η ωραιότητα της ισχύος τους· και με τη δική σου καλή θέληση εξυψώνεται το κέρας μας».—Ψαλμός 89:15-17.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 31]

Οι εποικοδομητικές ποιμαντικές επισκέψεις στοργικών πρεσβυτέρων μπορούν να βοηθήσουν τους Χριστιανούς να υπερνικήσουν την αποθάρρυνση