Βρείτε Παρηγοριά στη Δύναμη του Ιεχωβά

«Όταν οι ανησυχητικές μου σκέψεις πληθύνθηκαν μέσα μου, η παρηγοριά σου άρχισε να χαϊδεύει την ψυχή μου».​—ΨΑΛΜΟΣ 94:19.

ΓΙΑ όλους εκείνους που λαχταρούν ανακούφιση, η Αγία Γραφή έχει λόγια παρηγοριάς. Γι’ αυτό, δεν είναι παράξενο το ότι Η Παγκόσμια Εγκυκλοπαίδεια του Βιβλίου (The World Book Encyclopedia) λέει πως «αναρίθμητοι άνθρωποι στρέφονται στη Γραφή για παρηγοριά, ελπίδα και καθοδήγηση σε καιρούς προβλημάτων και αβεβαιότητας». Γιατί;

Επειδή η Αγία Γραφή είναι εμπνευσμένη από τον στοργικό Δημιουργό μας, “τον Θεό κάθε παρηγοριάς”, Εκείνον «ο οποίος μας παρηγορεί σε κάθε μας θλίψη». (2 Κορινθίους 1:3, 4) Αυτός είναι “ο Θεός που χορηγεί παρηγοριά”. (Ρωμαίους 15:5) Ο Ιεχωβά έχει θέσει το παράδειγμα παρέχοντας ένα μέσο ανακούφισης για όλους εμάς. Έστειλε τον μονογενή του Γιο, τον Χριστό Ιησού, στη γη για να μας δώσει ελπίδα και παρηγοριά. Ο Ιησούς δίδαξε: «Ο Θεός αγάπησε τον κόσμο τόσο πολύ, ώστε έδωσε τον μονογενή του Γιο, για να μην καταστραφεί όποιος ασκεί πίστη σε αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή». (Ιωάννης 3:16) Η Αγία Γραφή περιγράφει τον Ιεχωβά ως εκείνον “που βαστάζει καθημερινά το φορτίο για εμάς, τον αληθινό Θεό της σωτηρίας μας”. (Ψαλμός 68:19) Οι θεοφοβούμενοι άνθρωποι μπορούν να λένε με πεποίθηση: «Έχω θέσει μόνιμα τον Ιεχωβά μπροστά μου. Επειδή αυτός είναι στα δεξιά μου, δεν θα κλονιστώ».​—Ψαλμός 16:8.

Τέτοιες Γραφικές περικοπές δείχνουν τη βαθιά αγάπη που έχει ο Ιεχωβά Θεός για εμάς τους ανθρώπους. Είναι φανερό ότι Αυτός έχει την εγκάρδια επιθυμία​—καθώς και την ικανότητα—​να παρέχει άφθονη παρηγοριά και να απαλύνει τον πόνο μας σε καιρούς θλίψης. «Δίνει ισχύ στον κουρασμένο· και σε εκείνον που δεν έχει δυναμική ενέργεια κάνει να είναι άφθονη η κραταιά δύναμη». (Ησαΐας 40:29) Πώς, λοιπόν, μπορούμε να βρούμε παρηγοριά στη δύναμη του Ιεχωβά;

Η Καταπραϋντική Επίδραση της Φροντίδας του Ιεχωβά

Ο ψαλμωδός έγραψε: «Ρίξε στον Ιεχωβά το βάρος που σηκώνεις, και αυτός θα σε στηρίξει. Ποτέ δεν θα επιτρέψει να κλονιστεί ο δίκαιος». (Ψαλμός 55:22) Ναι, ο Ιεχωβά Θεός ενδιαφέρεται για την ανθρώπινη οικογένεια. Ο απόστολος Πέτρος διαβεβαίωσε τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα: «Αυτός [ο Θεός] ενδιαφέρεται για εσάς». (1 Πέτρου 5:7) Ο Ιησούς Χριστός τόνισε την αξία που προσδίδει ο Θεός στους ανθρώπους λέγοντας: «Δεν πουλιούνται πέντε σπουργίτια για δύο νομίσματα μικρής αξίας; Εντούτοις, ούτε ένα από αυτά δεν είναι ξεχασμένο ενώπιον του Θεού. Αλλά όσο για εσάς, ακόμη και οι τρίχες του κεφαλιού σας είναι όλες αριθμημένες. Μη φοβάστε· εσείς αξίζετε περισσότερο από πολλά σπουργίτια». (Λουκάς 12:6, 7) Για τον Θεό έχουμε τόση αξία ώστε προσέχει ακόμη και την παραμικρή λεπτομέρεια που μας αφορά. Γνωρίζει πράγματα τα οποία εμείς οι ίδιοι δεν γνωρίζουμε επειδή ενδιαφέρεται βαθιά για τον καθένα μας.

Το ότι ένιωσε αυτό το προσωπικό ενδιαφέρον του Ιεχωβά αποδείχτηκε πολύ παρηγορητικό για τη Σβετλάνα, τη νεαρή πόρνη που αναφέρθηκε στο προηγούμενο άρθρο. Ήταν έτοιμη να αυτοκτονήσει όταν ήρθε σε επαφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Τότε δέχτηκε να μελετήσει την Αγία Γραφή, και αυτό τη βοήθησε να γνωρίσει τον Ιεχωβά ως αληθινό πρόσωπο που ενδιαφέρεται για την ευημερία της. Αυτό άγγιξε την καρδιά της, υποκινώντας την να αλλάξει τρόπο ζωής και να αφιερωθεί στον Θεό. Επίσης, έδωσε στη Σβετλάνα ένα απαραίτητο μέτρο προσωπικής αξίας ώστε να εγκαρτερήσει παρά τα προβλήματά της και να αποκτήσει θετική άποψη για τη ζωή. «Είμαι πεπεισμένη», λέει τώρα, «ότι ο Ιεχωβά δεν θα με αφήσει ποτέ. Έχω διαπιστώσει ότι τα λόγια του εδαφίου 1 Πέτρου 5:7 είναι αληθινά. Εκεί λέει: “Ρίξτε κάθε ανησυχία σας πάνω [στον Ιεχωβά], επειδή αυτός ενδιαφέρεται για εσάς”».

Η Ελπίδα της Γραφής Παρηγορεί

Ένας ιδιαίτερος τρόπος με τον οποίο ο Θεός δίνει παρηγοριά είναι μέσω του γραπτού του Λόγου, ο οποίος περιέχει μια θαυμάσια ελπίδα για το μέλλον. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Όλα όσα γράφτηκαν παλιότερα γράφτηκαν για την εκπαίδευσή μας, ώστε, μέσω της υπομονής μας και μέσω της παρηγοριάς από τις Γραφές, να έχουμε ελπίδα». (Ρωμαίους 15:4) Ο Παύλος έδειξε καθαρά τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στην αληθινή ελπίδα και στην παρηγοριά όταν έγραψε: “Είθε . . . ο Θεός ο Πατέρας μας, ο οποίος μας αγάπησε και έδωσε αιώνια παρηγοριά και καλή ελπίδα μέσω παρ’ αξία καλοσύνης, να παρηγορήσει τις καρδιές σας και να σας κάνει σταθερούς σε κάθε καλό έργο και λόγο”. (2 Θεσσαλονικείς 2:16, 17) Αυτή η «καλή ελπίδα» περιλαμβάνει την προοπτική της τέλειας, ευτυχισμένης και ατέλειωτης ζωής σε μια παραδεισιακή γη.​—2 Πέτρου 3:13.

Μια τέτοια βέβαιη και λαμπρή ελπίδα εμψύχωσε τον Λάιμονις, τον αλκοολικό παράλυτο που αναφέρθηκε στο προηγούμενο άρθρο. Όταν διάβασε κάποια βασισμένα στη Γραφή έντυπα των Μαρτύρων του Ιεχωβά, χάρηκε μαθαίνοντας για το νέο κόσμο υπό τη Βασιλεία του Θεού, όπου η υγεία του θα μπορούσε να αποκατασταθεί πλήρως. Στην Αγία Γραφή διάβασε την ακόλουθη λαμπρή υπόσχεση για θαυματουργική θεραπεία: «Εκείνον τον καιρό τα μάτια των τυφλών θα ανοιχτούν και τα αφτιά των κουφών θα πάψουν να είναι κλειστά. Εκείνον τον καιρό ο κουτσός θα σκαρφαλώνει σαν το ελάφι και η γλώσσα του άλαλου θα βγάζει κραυγές ευφροσύνης». (Ησαΐας 35:5, 6) Για να είναι κατάλληλος να ζει σε εκείνον τον Παράδεισο, ο Λάιμονις έκανε μεγάλες αλλαγές. Σταμάτησε το ποτό, και η μεταμόρφωσή του δεν πέρασε απαρατήρητη από τους γείτονες και τους φίλους του. Τώρα διεξάγει αρκετές Γραφικές μελέτες, μεταδίδοντας σε άλλους την παρηγοριά που δίνει η ελπίδα της Γραφής.

Ο Ρόλος της Προσευχής

Όταν η καρδιά μας πονάει για κάποιο λόγο, μπορούμε να βρούμε παρηγοριά προσευχόμενοι στον Ιεχωβά. Αυτό μπορεί να απομακρύνει το φορτίο μας. Καθώς κάνουμε δεήσεις, μπορεί να παρηγορηθούμε φέρνοντας στο νου πράγματα που λέει ο Λόγος του Θεού. Ο μεγαλύτερος ψαλμός της Αγίας Γραφής μοιάζει με όμορφη προσευχή. Ο συνθέτης του έψαλε: «Θυμήθηκα τις προαιώνιες δικαστικές σου αποφάσεις, Ιεχωβά, και βρίσκω παρηγοριά». (Ψαλμός 119:52) Σε εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις, ιδιαίτερα όταν περιλαμβάνονται σοβαρά προβλήματα υγείας, συχνά δεν υπάρχει μια απλή απάντηση που να ισχύει σε κάθε περίπτωση. Με τη δική μας δύναμη ίσως να μη γνωρίζουμε ακριβώς πού να στραφούμε. Πολλοί έχουν διαπιστώσει πως, αφού έχουν κάνει ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν, το ότι στράφηκαν στον Θεό με προσευχή έφερε μεγάλη παρηγοριά και, μερικές φορές, απροσδόκητες λύσεις.​—1 Κορινθίους 10:13.

Η Πατ, που μεταφέρθηκε εσπευσμένα στα επείγοντα περιστατικά κάποιου νοσοκομείου, ένιωσε αυτή την παρηγορητική επίδραση της προσευχής. Όταν ανέρρωσε, είπε: «Προσευχόμουν στον Ιεχωβά και έμαθα πραγματικά ότι έπρεπε να αφήσω τη ζωή μου στα χέρια του, εμπιστευόμενη σε Αυτόν όποιο και αν ήταν το θέλημά του. Όλη εκείνη την περίοδο ένιωθα ήρεμη. Αισθανόμουν την ειρήνη του Θεού, που αναφέρεται στα εδάφια Φιλιππησίους 4:6, 7». Πόσο παρηγορητικά μπορούν να είναι για όλους εμάς αυτά τα εδάφια! Εκεί ο Παύλος μάς νουθετεί: «Μην ανησυχείτε για τίποτα, αλλά στο καθετί με προσευχή και δέηση μαζί με ευχαριστία ας γνωστοποιούνται τα αιτήματά σας στον Θεό· και η ειρήνη του Θεού η οποία υπερέχει από κάθε σκέψη θα περιφρουρήσει τις καρδιές σας και τις διανοητικές σας δυνάμεις μέσω του Χριστού Ιησού».

Το Άγιο Πνεύμα ως Παρηγορητής

Τη νύχτα πριν από το θάνατό του, ο Ιησούς είπε καθαρά στους αποστόλους του ότι επρόκειτο να τους αφήσει σύντομα. Αυτό τους αναστάτωσε και τους στενοχώρησε. (Ιωάννης 13:33, 36· 14:27-31) Αναγνωρίζοντας ότι είχαν ανάγκη για συνεχή παρηγοριά, ο Ιησούς υποσχέθηκε: «Εγώ θα παρακαλέσω τον Πατέρα και θα σας δώσει έναν άλλον βοηθό [ή παρηγορητή] για να είναι μαζί σας για πάντα». (Ιωάννης 14:16· υποσημείωση στη ΜΝΚ) Ο Ιησούς αναφερόταν εδώ στο άγιο πνεύμα του Θεού. Εκτός των άλλων, το πνεύμα του Θεού παρηγόρησε τους αποστόλους στη διάρκεια των δοκιμασιών τους και τους ενίσχυσε ώστε να συνεχίσουν να κάνουν το θέλημα του Θεού.​—Πράξεις 4:31.

Η Άντζι, της οποίας ο σύζυγος κινδύνεψε να πεθάνει έπειτα από ένα σοβαρό δυστύχημα, μπόρεσε να αντιμετωπίσει με επιτυχία όλη τη θλίψη και τον πόνο που της έφερε η κατάστασή της. Τι τη βοήθησε; Η ίδια λέει: «Χωρίς την υποστήριξη του αγίου πνεύματος του Ιεχωβά, δεν θα μπορούσαμε να αντέξουμε αυτά που περάσαμε και να παραμείνουμε ισχυροί. Η δύναμη του Ιεχωβά έχει γίνει πράγματι φανερή μέσα από τις αδυναμίες μας, και Εκείνος έχει αποδειχτεί για εμάς φρούριο σε καιρούς θλίψης».

Μια Παρηγορητική Αδελφότητα

Οποιαδήποτε και αν είναι η κατάσταση κάποιου στη ζωή, άσχετα από τις επώδυνες περιστάσεις οι οποίες μπορεί να προκύψουν, θα πρέπει να είναι σε θέση να βρίσκει παρηγοριά στην αδελφότητα που υπάρχει εντός της εκκλησίας του Ιεχωβά. Αυτή η αδελφότητα παρέχει πνευματική υποστήριξη και υποβοήθηση σε όσους αποτελούν μέρος της. Σε αυτήν, μπορεί κάποιος να βρει μια ομάδα στοργικών, συμπονετικών, παρηγορητικών φίλων, οι οποίοι είναι έτοιμοι και πρόθυμοι να βοηθήσουν και να συμπαρασταθούν σε άλλους σε καιρούς θλίψης.​—2 Κορινθίους 7:5-7.

Τα μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας διδάσκονται να “εργάζονται το καλό προς όλους αλλά κυρίως προς εκείνους με τους οποίους είναι συγγενείς στην πίστη”. (Γαλάτες 6:10) Η βασισμένη στη Γραφή εκπαίδευση που λαβαίνουν τους υποκινεί να εκδηλώνουν αδελφική αγάπη και τρυφερή στοργή ο ένας για τον άλλον. (Ρωμαίους 12:10· 1 Πέτρου 3:8) Οι πνευματικοί αδελφοί και αδελφές μέσα στην εκκλησία υποκινούνται να είναι καλοσυνάτοι, παρηγορητικοί και τρυφερά συμπονετικοί.​—Εφεσίους 4:32.

Ο Τζο και η Ρεβέκκα, οι οποίοι έχασαν με τραγικό τρόπο το γιο τους, έλαβαν αυτή την παρηγορητική υποστήριξη από τα μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας. Οι ίδιοι λένε: «Ο Ιεχωβά και η στοργική του εκκλησία μάς βοήθησαν στις δύσκολες στιγμές μας. Λάβαμε εκατοντάδες κάρτες, επιστολές και τηλεφωνήματα. Αυτό μας κάνει να αναγνωρίζουμε πόσο πολύτιμη είναι η αδελφότητά μας. Μέσα στην παραζάλη της τραγωδίας, πολλές τοπικές εκκλησίες ήρθαν να μας βοηθήσουν, προσφέροντάς μας γεύματα και καθαρίζοντας το σπίτι».

Βρείτε Παρηγοριά!

Όταν αρχίζουν να λυσσομανούν οι θυελλώδεις άνεμοι των δυσκολιών, και η βροχή και το χαλάζι της θλίψης πέφτουν αλύπητα και ασταμάτητα, ο Θεός είναι έτοιμος να παράσχει παρηγορητική προστασία. Ένας από τους ψαλμούς τον περιγράφει ως εκείνον που παρέχει παρηγορητική καταφυγή: «Με τα φτερά του θα φράζει το δρόμο προς εσένα και κάτω από τις φτερούγες του θα καταφεύγεις». (Ψαλμός 91:4) Εδώ ίσως παρουσιάζεται η εικόνα ενός αετού​—ενός πουλιού που νιώθει τον κίνδυνο και κατόπιν απλώνει προστατευτικά τις φτερούγες του πάνω από τα μικρά του. Σε ακόμη μεγαλύτερη κλίμακα, ο Ιεχωβά γίνεται αληθινός Προστάτης για όλους όσους βρίσκουν καταφύγιο σε αυτόν.​—Ψαλμός 7:1.

Αν επιθυμείτε να μάθετε περισσότερα για τον Θεό, την προσωπικότητά του, τους σκοπούς του και την ικανότητά του να παρέχει παρηγοριά, σας προσκαλούμε να μελετήσετε το Λόγο του. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θα χαρούν να σας βοηθήσουν σε αυτή την προσπάθεια. Ναι, και εσείς επίσης μπορείτε να βρείτε παρηγοριά στη δύναμη του Ιεχωβά!

[Εικόνες στη σελίδα 7]

Η βασισμένη στη Γραφή ελπίδα για το μέλλον μπορεί να παράσχει παρηγοριά