Ο Χρυσός Κανόνας​—Είναι Πρακτικός

Μολονότι οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν το Χρυσό Κανόνα ως ένα ηθικό δίδαγμα που διατύπωσε ο Ιησούς, ο ίδιος είπε: «Αυτά που διδάσκω εγώ δεν είναι δικά μου, αλλά είναι εκείνου που με έστειλε».​—Ιωάννης 7:16.

ΝΑΙ, ο Εμπνευστής των διδασκαλιών του Ιησού, συμπεριλαμβανομένης αυτής που έγινε γνωστή ως ο Χρυσός Κανόνας, είναι εκείνος που έστειλε τον Ιησού, δηλαδή ο Δημιουργός, ο Ιεχωβά Θεός.

Ο Θεός είχε αρχικά σκοπό του να συμπεριφέρονται όλοι οι άνθρωποι μεταξύ τους όπως θα ήθελαν οι ίδιοι να τους συμπεριφέρονται οι άλλοι. Ο ίδιος έθεσε το καλύτερο παράδειγμα εκδηλώνοντας ενδιαφέρον για την ευημερία των άλλων μέσω του τρόπου με τον οποίο δημιούργησε τους ανθρώπους: «Άρχισε ο Θεός να δημιουργεί τον άνθρωπο κατά την εικόνα του· κατά την εικόνα του Θεού τον δημιούργησε· αρσενικό και θηλυκό τούς δημιούργησε». (Γένεση 1:27) Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός προίκισε στοργικά τους ανθρώπους μέχρις ενός βαθμού με τις δικές του εξαιρετικές ιδιότητες ώστε να μπορούν να απολαμβάνουν τη ζωή με ειρήνη, ευτυχία και αρμονία—μάλιστα με τη δυνατότητα να το κάνουν αυτό για πάντα. Η θεόδοτη συνείδησή τους, όταν εκπαιδευόταν σωστά, θα τους καθοδηγούσε να συμπεριφέρονται στους άλλους όπως θα ήθελαν οι ίδιοι να τους συμπεριφέρονται οι άλλοι.

Κυριάρχησε η Ιδιοτέλεια

Εφόσον η ανθρωπότητα είχε ένα τόσο όμορφο ξεκίνημα, τι συνέβη; Με απλά λόγια, η ιδιοτέλεια έκανε την αποκρουστική της εμφάνιση. Οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν την αφήγηση της Αγίας Γραφής όσον αφορά το τι έκανε το πρώτο αντρόγυνο, όπως αυτή καταγράφεται στο 3ο κεφάλαιο της Γένεσης. Παρακινούμενοι από τον Σατανά, ο οποίος εναντιώνεται σε οτιδήποτε υποστηρίζει ο Θεός, ο Αδάμ και η Εύα απέρριψαν ιδιοτελώς τη διακυβέρνηση του Θεού προτιμώντας την ανεξαρτησία και την αυτοδιάθεση. Η ιδιοτελής και στασιαστική πράξη τους επέφερε όχι μόνο τεράστια απώλεια στους ίδιους αλλά και τραγικές συνέπειες για όλους τους μελλοντικούς απογόνους τους. Αυτό κατέδειξε το ολέθριο αποτέλεσμα που προκύπτει όταν αγνοείται η διδασκαλία η οποία έγινε γνωστή ως ο Χρυσός Κανόνας. Ως εκ τούτου, «μέσω ενός ανθρώπου μπήκε η αμαρτία στον κόσμο και μέσω της αμαρτίας ο θάνατος, και έτσι ο θάνατος απλώθηκε σε όλους τους ανθρώπους, επειδή όλοι είχαν αμαρτήσει».—Ρωμαίους 5:12.

Αν και η ανθρωπότητα ως σύνολο έστρεψε τα νώτα της στις στοργικές οδούς του Ιεχωβά Θεού, εκείνος δεν τους εγκατέλειψε. Για παράδειγμα, ο Ιεχωβά έδωσε στο έθνος του Ισραήλ το Νόμο του για να τους καθοδηγεί. Τους δίδαξε να συμπεριφέρονται στους άλλους όπως θα ήθελαν οι ίδιοι να τους συμπεριφέρονται οι άλλοι. Ο Νόμος έδινε οδηγίες όσον αφορά τη συμπεριφορά προς τους δούλους, τα αγόρια που ήταν ορφανά από πατέρα και τις χήρες. Ανέφερε σε γενικές γραμμές πώς έπρεπε να χειρίζονται περιπτώσεις επίθεσης, απαγωγής και κλοπής. Οι νόμοι περί υγιεινής καθιστούσαν έκδηλο το ενδιαφέρον για την υγεία των άλλων. Υπήρχαν ακόμη και νόμοι για σεξουαλικά ζητήματα. Ο Ιεχωβά συνόψισε το Νόμο του λέγοντας στο λαό: «Πρέπει να αγαπάς το συνάνθρωπό σου όπως τον εαυτό σου», μια δήλωση την οποία παρέθεσε αργότερα ο Ιησούς. (Λευιτικό 19:18· Ματθαίος 22:39, 40) Ο Νόμος ασχολούνταν επίσης με τη συμπεριφορά προς τους πάροικους που βρίσκονταν ανάμεσα στους Ισραηλίτες. Ο Νόμος πρόσταζε: «Δεν πρέπει να καταδυναστεύσεις πάροικο, εφόσον εσείς γνωρίσατε την ψυχή του πάροικου, επειδή γίνατε πάροικοι στη γη της Αιγύπτου». Με άλλα λόγια, οι Ισραηλίτες έπρεπε να εκδηλώνουν συμπόνια και καλοσύνη προς εκείνους που βρίσκονταν σε μειονεκτική θέση.​—Έξοδος 23:9· Λευιτικό 19:34· Δευτερονόμιο 10:19.

Όσο ο Ισραήλ ακολουθούσε το Νόμο, ο Ιεχωβά ευλογούσε το έθνος. Υπό τη διακυβέρνηση του Δαβίδ και του Σολομώντα, το έθνος ευημερούσε και ο λαός ήταν ευτυχισμένος και ικανοποιημένος. Μια ιστορική αφήγηση μας λέει: «Ο Ιούδας και ο Ισραήλ ήταν πολυάριθμοι, σαν τους κόκκους της άμμου δίπλα στη θάλασσα σε πλήθος, και έτρωγαν και έπιναν και χαίρονταν. Και ο Ιούδας και ο Ισραήλ κατοικούσαν με ασφάλεια, ο καθένας κάτω από το κλήμα του και κάτω από τη συκιά του».​—1 Βασιλέων 4:20, 25.

Δυστυχώς, η ειρήνη και η ασφάλεια του έθνους δεν διήρκεσαν πολύ. Αν και είχαν το Νόμο του Θεού, οι Ισραηλίτες δεν τον τήρησαν. Επέτρεψαν στην ιδιοτέλεια να καταπνίξει το ενδιαφέρον τους για τους άλλους. Αυτό, μαζί με την αποστασία, τους οδήγησε σε κακουχίες, ως άτομα και ως έθνος. Τελικά, το 607 Π.Κ.Χ., ο Ιεχωβά επέτρεψε στους Βαβυλωνίους να καταστρέψουν το βασίλειο του Ιούδα, την πόλη της Ιερουσαλήμ, ακόμη και το μεγαλοπρεπή ναό που βρισκόταν εκεί. Για ποιο λόγο; «“Επειδή δεν υπακούσατε στα λόγια μου, εγώ θα στείλω και θα πάρω όλες τις οικογένειες του βορρά”, λέει ο Ιεχωβά, “στέλνοντας μάλιστα μήνυμα στον Ναβουχοδονόσορα, το βασιλιά της Βαβυλώνας, τον υπηρέτη μου, και θα τους φέρω εναντίον αυτής της γης και εναντίον των κατοίκων της και εναντίον όλων αυτών των εθνών που είναι ολόγυρα· και θα τους αφιερώσω στην καταστροφή και θα τους κάνω αντικείμενο κατάπληξης και κάτι που προκαλεί σφύριγμα και τόπους ερημωμένους στον αιώνα”». (Ιερεμίας 25:8, 9) Τι μεγάλο τίμημα έπρεπε να πληρώσουν επειδή εγκατέλειψαν την αγνή λατρεία του Ιεχωβά!

Παράδειγμα προς Μίμηση

Ο Ιησούς Χριστός, από την άλλη πλευρά, όχι μόνο δίδαξε το Χρυσό Κανόνα, αλλά έθεσε επίσης το καλύτερο παράδειγμα ακολουθώντας τον. Εκείνος φρόντιζε γνήσια για την ευημερία των άλλων. (Ματθαίος 9:36· 14:14· Λουκάς 5:12, 13) Κάποτε, κοντά στην πόλη Ναΐν, ο Ιησούς είδε κάποια συντετριμμένη χήρα στη νεκρική πομπή του μοναχογιού της. Η Βιβλική αφήγηση λέει: «Όταν ο Κύριος την είδε, ένιωσε ευσπλαχνία για αυτήν». (Λουκάς 7:11-15) Η έκφραση «ένιωσε ευσπλαχνία», σύμφωνα με το Ερμηνευτικό Λεξικό των Λέξεων της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, του Βάιν (Vine’s Expository Dictionary of Old and New Testament Words), υποδηλώνει «το να συγκινείται κάποιος όσον αφορά τα ενδόμυχα αισθήματά του». Ο Ιησούς ένιωσε τον πόνο της καρδιάς της και υποκινήθηκε να κάνει θετικές ενέργειες για να τον απαλύνει. Τι χαρά αισθάνθηκε εκείνη η χήρα όταν ο Ιησούς ανέστησε το αγόρι και “το έδωσε στη μητέρα του”!

Τελικά, σε αρμονία με το σκοπό του Θεού, ο Ιησούς υπέφερε εκούσια και έδωσε τη ζωή του ως λύτρο ώστε να μπορέσει η ανθρωπότητα να απελευθερωθεί από τη δουλεία στην αμαρτία και στο θάνατο. Αυτό αποτέλεσε το υπέρτατο παράδειγμα του να ζει κάποιος σύμφωνα με το Χρυσό Κανόνα.​—Ματθαίος 20:28· Ιωάννης 15:13· Εβραίους 4:15.

Άνθρωποι που Τηρούν το Χρυσό Κανόνα

Υπάρχουν άραγε άνθρωποι στην εποχή μας που ζουν πραγματικά σύμφωνα με το Χρυσό Κανόνα; Ναι, και όχι μόνο όταν αυτό είναι βολικό. Λόγου χάρη, στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου στη ναζιστική Γερμανία, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διατήρησαν την πίστη τους στον Θεό και την αγάπη τους για τον πλησίον και αρνήθηκαν να συμβιβάσουν το Χρυσό Κανόνα. Αν και το κράτος επέβαλε μια εκστρατεία μίσους και διακρίσεων εναντίον όλων των Εβραίων, οι Μάρτυρες συνέχισαν να ακολουθούν το Χρυσό Κανόνα. Ακόμη και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, εξακολούθησαν να φροντίζουν τους συνανθρώπους τους και, παρ’ όλο που το φαγητό τους ήταν λιγοστό, το μοιράζονταν με πεινασμένους Εβραίους, καθώς και με άλλους. Επιπλέον, αν και το κράτος τούς είχε προστάξει να πάρουν όπλα για να σκοτώσουν άλλους ανθρώπους, αρνήθηκαν να το κάνουν αυτό, όπως ακριβώς δεν επιθυμούσαν οι ίδιοι να σκοτωθούν από άλλους ανθρώπους. Πώς θα μπορούσαν να σκοτώσουν εκείνους τους οποίους έπρεπε να αγαπούν όπως τον εαυτό τους; Λόγω της άρνησής τους, πολλοί από αυτούς στάλθηκαν, όχι μόνο σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά και στο θάνατο.​—Ματθαίος 5:43-48.

Καθώς διαβάζετε αυτό το άρθρο, ωφελείστε από άλλο ένα παράδειγμα εφαρμογής του Χρυσού Κανόνα. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αντιλαμβάνονται ότι πολλοί άνθρωποι σήμερα είναι απελπισμένοι και αβοήθητοι. Γι’ αυτό, οι Μάρτυρες κάνουν θετικές ενέργειες εθελοντικά προκειμένου να βοηθούν άλλους να μάθουν για την ελπίδα και την πρακτική κατεύθυνση που βρίσκεται στη Γραφή. Όλα αυτά είναι μέρος ενός παγκόσμιου εκπαιδευτικού έργου που γίνεται τώρα σε μια άνευ προηγουμένου κλίμακα. Το αποτέλεσμα; Όπως προφητεύτηκε στα εδάφια Ησαΐας 2:2-4, «πολλοί λαοί», στην πραγματικότητα έξι και πλέον εκατομμύρια άτομα σε όλο τον κόσμο, έχουν “διδαχτεί τις οδούς του Ιεχωβά και περπατούν στους δρόμους του”. Συμβολικά μιλώντας, έχουν μάθει να “σφυρηλατούν τα σπαθιά τους σε υνιά και τα δόρατά τους σε δρεπάνια”. Έχουν βρει ειρήνη και ασφάλεια σε αυτούς τους ταραχώδεις καιρούς.

Τι θα Λεχθεί για Εσάς;

Αναλογιστείτε για μια στιγμή την αγωνία και τα παθήματα που επέφερε στην ανθρωπότητα η αδιαφορία για το Χρυσό Κανόνα από τον καιρό του στασιασμού στην Εδέμ, τον οποίο υποκίνησε ο Σατανάς ο Διάβολος. Ο Ιεχωβά έχει σκοπό να αντιστρέψει την κατάσταση σύντομα. Πώς; «Γι’ αυτόν το σκοπό φανερώθηκε ο Γιος του Θεού, δηλαδή για να διαλύσει τα έργα του Διαβόλου». (1 Ιωάννη 3:8) Αυτό θα συμβεί υπό τη διακυβέρνηση της Βασιλείας του Θεού, στα σοφά και ικανά χέρια του Ιησού Χριστού, εκείνου που δίδαξε το Χρυσό Κανόνα και έζησε σύμφωνα με αυτόν.​—Ψαλμός 37:9-11· Δανιήλ 2:44.

Ο Βασιλιάς Δαβίδ του αρχαίου Ισραήλ παρατήρησε: «Νέος ήμουν και γέρασα, και όμως δεν είδα δίκαιο εγκαταλειμμένο ούτε κάποιον απόγονό του να ζητάει ψωμί. Όλη την ημέρα δείχνει εύνοια και δανείζει, γι’ αυτό και στους απογόνους του επιφυλάσσεται ευλογία». (Ψαλμός 37:25, 26) Δεν συμφωνείτε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα παίρνουν και αρπάζουν αντί “να δείχνουν εύνοια και να δανείζουν”; Είναι φανερό ότι η εφαρμογή του Χρυσού Κανόνα οδηγεί σε αληθινή ειρήνη και ασφάλεια, επειδή επιφυλάσσει για κάποιον ευλογίες τώρα αλλά και στο μέλλον υπό τη Βασιλεία του Θεού. Η Βασιλεία του Θεού θα εξαλείψει και το τελευταίο ίχνος ιδιοτέλειας και πονηρίας από τη γη και θα αντικαταστήσει το παρόν σύστημα της διεφθαρμένης ανθρωποποίητης διακυβέρνησης με ένα νέο σύστημα το οποίο θα φέρει σε ύπαρξη ο Θεός. Τότε, όλοι οι άνθρωποι θα χαίρονται να ζουν σύμφωνα με το Χρυσό Κανόνα.​—Ψαλμός 29:11· 2 Πέτρου 3:13.

[Εικόνες στη σελίδα 4, 5]

Ο Ιησούς, όχι μόνο δίδαξε το Χρυσό Κανόνα, αλλά έθεσε επίσης το καλύτερο παράδειγμα τηρώντας τον

[Εικόνες στη σελίδα 7]

Η εφαρμογή του Χρυσού Κανόνα οδηγεί σε αληθινή ειρήνη και ασφάλεια