Πώς να Αντιμετωπίζετε «ένα Αγκάθι στη Σάρκα»

«Η παρ’ αξία καλοσύνη μου είναι επαρκής για εσένα».​—2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 12:9.

1, 2. (α) Γιατί δεν πρέπει να παραξενευόμαστε για το ότι ερχόμαστε αντιμέτωποι με δοκιμασίες και προβλήματα; (β) Γιατί μπορούμε να έχουμε πεποίθηση παρά τις δοκιμασίες;

«ΟΛΟΙ όσοι θέλουν να ζουν με θεοσεβή αφοσίωση σε σχέση με τον Χριστό Ιησού θα υποστούν διωγμό». (2 Τιμόθεο 3:12) Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή ο Σατανάς ισχυρίζεται ότι ο άνθρωπος υπηρετεί τον Θεό μόνο για ιδιοτελείς λόγους, και επιδιώκει απεγνωσμένα να αποδείξει τον ισχυρισμό του. Ο Ιησούς προειδοποίησε κάποτε τους πιστούς αποστόλους του: «Ο Σατανάς έχει ζητήσει να σας κοσκινίσει όπως το σιτάρι». (Λουκάς 22:31) Ο Ιησούς γνώριζε καλά ότι ο Θεός επιτρέπει να μας δοκιμάζει ο Σατανάς μέσω οδυνηρών προβλημάτων. Ασφαλώς, αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε δυσκολία με την οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι στη ζωή προέρχεται άμεσα από τον Σατανά ή τους δαίμονές του. (Εκκλησιαστής 9:11) Ο Σατανάς, όμως, αδημονεί να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο που έχει στη διάθεσή του προκειμένου να διαρρήξει την ακεραιότητά μας.

² Η Γραφή μάς λέει ότι δεν πρέπει να παραξενευόμαστε για τις δοκιμασίες μας. Οτιδήποτε και αν μας πλήξει, δεν είναι ούτε παράξενο ούτε απροσδόκητο. (1 Πέτρου 4:12) Μάλιστα, «τα ίδια πράγματα όσον αφορά τα παθήματα συμβαίνουν σε ολόκληρη την αδελφότητά [μας] στον κόσμο». (1 Πέτρου 5:9) Σήμερα, ο Σατανάς ασκεί υπερβολική πίεση σε κάθε υπηρέτη του Θεού. Ο Διάβολος χαίρεται βλέποντάς μας να βασανιζόμαστε από όσο το δυνατόν περισσότερα ακανθώδη προβλήματα. Γι’ αυτό, χρησιμοποιεί το σύστημα πραγμάτων του έτσι ώστε να είναι πιθανό ότι θα πολλαπλασιάζονται τα “αγκάθια στη σάρκα μας” ή ότι θα επιτείνεται η δράση τους. (2 Κορινθίους 12:7) Εντούτοις, οι επιθέσεις του Σατανά δεν χρειάζεται να διαρρήξουν την ακεραιότητά μας. Όπως ο Ιεχωβά θα «προμηθεύσει . . . τη διέξοδο» ώστε να υπομείνουμε τον πειρασμό, το ίδιο θα κάνει και όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα που είναι σαν αγκάθια στη σάρκα μας.​—1 Κορινθίους 10:13.

Πώς να Αντιμετωπίζετε ένα Αγκάθι

3. Πώς απάντησε ο Ιεχωβά όταν ο Παύλος τού ζήτησε να απομακρύνει το αγκάθι της σάρκας του;

³ Ο απόστολος Παύλος ικέτευσε τον Θεό να απομακρύνει το αγκάθι από τη σάρκα του. «Σχετικά με αυτό, τρεις φορές ικέτευσα τον Κύριο να φύγει αυτό από εμένα». Πώς απάντησε ο Ιεχωβά στο ένθερμο αίτημα του Παύλου; «Η παρ’ αξία καλοσύνη μου είναι επαρκής για εσένα· διότι η δύναμή μου τελειοποιείται στην αδυναμία». (2 Κορινθίους 12:8, 9) Ας αναλύσουμε αυτή την απάντηση και ας δούμε πώς μπορεί να μας βοηθήσει να αντιμετωπίζουμε οποιαδήποτε ακανθώδη προβλήματα που μας φέρνουν πόνο.

4. Με ποιους τρόπους είχε ωφεληθεί ο Παύλος από την παρ’ αξία καλοσύνη του Ιεχωβά;

⁴ Προσέξτε ότι ο Θεός ενθάρρυνε τον Παύλο να εκτιμήσει την παρ’ αξία καλοσύνη που του είχε ήδη δειχτεί μέσω του Χριστού. Πράγματι, ο Παύλος είχε ευλογηθεί σημαντικά από πολλές απόψεις. Ο Ιεχωβά τού παραχώρησε στοργικά το προνόμιο να γίνει μαθητής, μολονότι εκείνος ήταν κάποτε φανατικός εναντιούμενος των ακολούθων του Ιησού. (Πράξεις 7:58· 8:3· 9:1-4) Ο Ιεχωβά έδωσε κατόπιν με καλοσύνη στον Παύλο πολλούς συναρπαστικούς διορισμούς και προνόμια. Το μάθημα για εμάς είναι σαφές. Ακόμη και στις χειρότερες περιόδους, εξακολουθούμε να έχουμε πολλές ευλογίες για τις οποίες μπορούμε να είμαστε ευγνώμονες. Οι δοκιμασίες μας δεν πρέπει ποτέ να μας κάνουν να ξεχάσουμε την άφθονη αγαθότητα του Ιεχωβά.​—Ψαλμός 31:19.

5, 6. (α) Πώς δίδαξε ο Ιεχωβά τον Παύλο ότι η θεϊκή δύναμη «τελειοποιείται στην αδυναμία»; (β) Πώς το παράδειγμα του Παύλου απέδειξε ψεύτη τον Σατανά;

⁵ Η παρ’ αξία καλοσύνη του Ιεχωβά αποδεικνύεται επαρκής και με έναν άλλον τρόπο. Η δύναμη του Θεού είναι υπεραρκετή για να λαβαίνουμε βοήθεια στις δοκιμασίες μας. (Εφεσίους 3:20) Ο Ιεχωβά δίδαξε τον Παύλο ότι η θεϊκή δύναμη «τελειοποιείται στην αδυναμία». Πώς; Έδωσε στοργικά στον Παύλο όλη τη δύναμη που χρειαζόταν για να αντιμετωπίσει τη δοκιμασία του. Στη συνέχεια, η υπομονή του Παύλου και η ανεπιφύλακτη εμπιστοσύνη του στον Ιεχωβά αποκάλυψαν σε όλους ότι η δύναμη του Θεού θριάμβευε στην περίπτωση εκείνου του αδύναμου και αμαρτωλού ανθρώπου. Τώρα σκεφτείτε ποια επίδραση είχε αυτό στον Διάβολο, ο οποίος ισχυρίζεται ότι οι άνθρωποι υπηρετούν τον Θεό μόνο όταν η ζωή είναι άνετη και απαλλαγμένη από προβλήματα. Η ακεραιότητα του Παύλου ήταν σαν χαστούκι στο πρόσωπο αυτού του συκοφάντη!

⁶ Να, λοιπόν, ο Παύλος, ο παλιός σύμμαχος του Σατανά στη μάχη του εναντίον του Θεού, ένας θρασύς διώκτης των Χριστιανών και ζηλωτής Φαρισαίος, ο οποίος αναμφίβολα απολάμβανε κάποτε πολλές ανέσεις στη ζωή επειδή είχε γεννηθεί σε μια προνομιούχα τάξη. Ο Παύλος υπηρετούσε τώρα τον Ιεχωβά και τον Χριστό ως «ο πιο μικρός από τους αποστόλους». (1 Κορινθίους 15:9) Ως τέτοιο άτομο, υποτασσόταν ταπεινά στην εξουσία του Χριστιανικού κυβερνώντος σώματος του πρώτου αιώνα. Επίσης, υπέμενε πιστά παρά το αγκάθι της σάρκας του. Προς μεγάλη απογοήτευση του Σατανά, οι δοκιμασίες της ζωής δεν μείωσαν το ζήλο του Παύλου. Ο Παύλος δεν έπαψε ποτέ να έχει συγκεντρωμένη την προσοχή του στην ελπίδα ότι θα συμμετείχε στην ουράνια Βασιλεία του Χριστού. (2 Τιμόθεο 2:12· 4:18) Κανένα αγκάθι, όσο οδυνηρό και αν ήταν, δεν μπορούσε να εξασθενίσει το ζήλο του. Είθε και ο δικός μας ζήλος, παρόμοια, να παραμείνει ισχυρός! Στηρίζοντάς μας στις δοκιμασίες μας, ο Ιεχωβά μάς τιμά με το προνόμιο να συμβάλλουμε στο να αποδεικνύεται ο Σατανάς ψεύτης.​—Παροιμίες 27:11.

Οι Προμήθειες του Ιεχωβά Είναι Ζωτικές

7, 8. (α) Με ποια μέσα δίνει ο Ιεχωβά δύναμη στους υπηρέτες του σήμερα; (β) Γιατί είναι η καθημερινή ανάγνωση και μελέτη της Γραφής τόσο ζωτική για την αντιμετώπιση κάποιου αγκαθιού της σάρκας μας;

⁷ Σήμερα, ο Ιεχωβά δίνει στους πιστούς Χριστιανούς δύναμη μέσω του αγίου του πνεύματος, του Λόγου του και της Χριστιανικής μας αδελφότητας. Όπως ο απόστολος Παύλος, εμείς μπορούμε μέσω προσευχής να ρίχνουμε στον Ιεχωβά τα βάρη που σηκώνουμε. (Ψαλμός 55:22) Αν και ο Θεός ίσως να μην απομακρύνει τις δοκιμασίες μας, μπορεί να μας δίνει σοφία για να τις αντιμετωπίζουμε, ακόμη και αυτές που είναι ιδιαίτερα δυσβάσταχτες. Ο Ιεχωβά είναι επίσης σε θέση να μας εφοδιάζει με σθένος—δίνοντάς μας «δύναμη που ξεπερνάει το φυσιολογικό»—ώστε να μας βοηθάει να υπομένουμε.​—2 Κορινθίους 4:7.

⁸ Πώς λαβαίνουμε αυτή τη βοήθεια; Πρέπει να μελετάμε με επιμέλεια το Λόγο του Θεού, διότι εκεί θα βρίσκουμε τη βέβαιη παρηγοριά του. (Ψαλμός 94:19) Στην Αγία Γραφή, διαβάζουμε τα συγκινητικά λόγια που απηύθυναν στον Θεό οι υπηρέτες του καθώς ικέτευαν για τη βοήθειά του. Οι απαντήσεις του Ιεχωβά, οι οποίες πολλές φορές εμπεριέχουν παρηγορητικά λόγια, δίνουν τροφή για σκέψη. Η μελέτη θα μας ενισχύει ώστε «η δύναμη που ξεπερνάει το φυσιολογικό να είναι του Θεού και όχι από εμάς». Ακριβώς όπως χρειάζεται να καταναλώνουμε κατά γράμμα τροφή καθημερινά ώστε να συντηρούμαστε και να παίρνουμε δύναμη, έτσι πρέπει να τρεφόμαστε τακτικά με τα λόγια του Θεού. Το κάνουμε εμείς αυτό; Αν ναι, τότε θα διακρίνουμε πως το ότι λαβαίνουμε «δύναμη που ξεπερνάει το φυσιολογικό» μάς βοηθάει να υπομένουμε οποιαδήποτε συμβολικά αγκάθια μπορεί να μας ταλαιπωρούν τώρα.

9. Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να υποστηρίζουν όσους αντιμετωπίζουν προβλήματα;

⁹ Οι θεοφοβούμενοι Χριστιανοί πρεσβύτεροι μπορούν να «είναι σαν καταφύγιο από τον άνεμο» της θλίψης, σαν «κρυψώνα από την καταιγίδα» των προβλημάτων. Οι πρεσβύτεροι, οι οποίοι θέλουν να ανταποκρίνονται σε αυτή τη θεόπνευστη περιγραφή, ζητούν ταπεινά και με ειλικρίνεια από τον Ιεχωβά να τους δίνει «τη γλώσσα των διδαγμένων» ώστε να γνωρίζουν πώς να απαντούν με σωστά λόγια σε όσους υποφέρουν. Τα λόγια των πρεσβυτέρων μπορούν να είναι σαν απαλή βροχή που δροσίζει και παρηγορεί το πνεύμα μας όταν περνάμε δύσκολες στιγμές στη ζωή. Μιλώντας «παρηγορητικά στις καταθλιμμένες ψυχές», οι πρεσβύτεροι υποστηρίζουν αληθινά τους πνευματικούς αδελφούς και αδελφές τους που ίσως εξαντλούνται ή αποκαρδιώνονται από κάποια αγκάθια της σάρκας τους.​—Ησαΐας 32:2· 50:4· 1 Θεσσαλονικείς 5:14.

10, 11. Πώς μπορούν οι υπηρέτες του Θεού να ενθαρρύνουν άλλους που περνούν σοβαρές δοκιμασίες;

¹⁰ Όλοι οι υπηρέτες του Ιεχωβά αποτελούν μέρος της ενωμένης Χριστιανικής του οικογένειας. Ναι, είμαστε «μέλη που ανήκουν ατομικά το ένα στο άλλο», και «έχουμε την υποχρέωση να αγαπάμε ο ένας τον άλλον». (Ρωμαίους 12:5· 1 Ιωάννη 4:11) Πώς εκπληρώνουμε αυτή την υποχρέωση; Σύμφωνα με το εδάφιο 1 Πέτρου 3:8, το κάνουμε αυτό με το “να δείχνουμε κατανόηση για τους άλλους, να νιώθουμε αδελφική στοργή και να είμαστε τρυφερά συμπονετικοί” προς όλους όσους είναι συγγενείς μας στην πίστη. Όσο για εκείνους που βρίσκονται αντιμέτωποι με κάποιο πολύ οδυνηρό αγκάθι στη σάρκα, είτε είναι νέοι είτε ηλικιωμένοι, όλοι μπορούμε να τους δείχνουμε ιδιαίτερη στοχαστικότητα. Πώς;

¹¹ Πρέπει να προσπαθούμε να δείχνουμε ευαισθησία απέναντι στα όσα περνούν. Αν είμαστε σκληροί, ψυχροί ή αδιάφοροι, μπορεί άθελά μας να κάνουμε τα παθήματά τους χειρότερα. Το ότι γνωρίζουμε τις δοκιμασίες τους πρέπει να μας υποκινεί να είμαστε προσεκτικοί σε σχέση με το τι λέμε, πώς το λέμε και πώς ενεργούμε. Αν είμαστε θετικοί και ενθαρρυντικοί, αυτό μπορεί να συμβάλει στο να απαλυνθεί κάπως ο οξύς πόνος που προκαλεί οποιοδήποτε αγκάθι τούς ταλαιπωρεί. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να αποδειχτούμε ενισχυτική βοήθεια για εκείνους.​—Κολοσσαείς 4:11.

Πώς τα Έχουν Καταφέρει Μερικοί

12-14. (α) Τι έκανε μια Χριστιανή για να τα βγάλει πέρα με τον καρκίνο; (β) Πώς υποστήριξαν και ενθάρρυναν αυτή τη γυναίκα οι πνευματικοί αδελφοί και αδελφές της;

¹² Καθώς πλησιάζουμε στο τέλος αυτών των τελευταίων ημερών, οι “βασανιστικοί πόνοι” αυξάνονται καθημερινά. (Ματθαίος 24:8) Ως εκ τούτου, είναι πιθανό ότι διάφορες δοκιμασίες θα ταλαιπωρούν κάθε άτομο στη γη, ιδιαίτερα τους πιστούς υπηρέτες του Ιεχωβά, οι οποίοι επιδιώκουν να κάνουν το θέλημά του. Λόγου χάρη, προσέξτε την περίπτωση μιας Χριστιανής που υπηρετούσε στην ολοχρόνια διακονία. Διαπιστώθηκε ότι είχε καρκίνο και χρειαζόταν να κάνει εγχείρηση για να αφαιρεθούν οι σιελογόνοι αδένες της και οι λεμφαδένες της. Όταν η ίδια και ο σύζυγός της έμαθαν ότι είχε αυτή την ασθένεια, στράφηκαν αμέσως στον Ιεχωβά μέσω μιας μεγάλης, ικετευτικής προσευχής. Εκείνη είπε αργότερα ότι ένιωσαν να τους κυριεύει απίστευτη ειρήνη. Ωστόσο, υπέμεινε πολλές συναισθηματικές μεταπτώσεις, ιδιαίτερα όταν αντιμετώπιζε τις παρενέργειες της θεραπείας της.

¹³ Για να τα βγάλει πέρα με την κατάστασή της, αυτή η αδελφή προσπάθησε να μάθει όσο το δυνατόν περισσότερα σχετικά με τον καρκίνο. Συμβουλεύτηκε τους γιατρούς της. Στη Σκοπιά, στο Ξύπνα! και σε συναφή Χριστιανικά έντυπα, βρήκε προσωπικές αφηγήσεις που έδειχναν πώς είχαν αντιμετωπίσει από συναισθηματική άποψη διάφορα άτομα αυτή την αρρώστια. Διάβασε επίσης σχετικές Γραφικές περικοπές οι οποίες έδειχναν την ικανότητα που έχει ο Ιεχωβά να στηρίζει το λαό του στις δυσκολίες, καθώς και άλλες υποβοηθητικές πληροφορίες.

¹⁴ Κάποιο άρθρο που ασχολούνταν με την αντιμετώπιση της απόγνωσης αναφερόταν στα εξής σοφά λόγια: «Εκείνος που απομονώνεται θα επιζητεί τη δική του ιδιοτελή επιθυμία». (Παροιμίες 18:1) Γι’ αυτό, το άρθρο έδινε την ακόλουθη συμβουλή: «Πρέπει να αντιστεκόμαστε στην απομόνωση».a Η αδελφή λέει: «Πολλοί μου είπαν ότι προσεύχονταν για εμένα. Άλλοι μου τηλεφωνούσαν. Δύο πρεσβύτεροι μου τηλεφωνούσαν τακτικά για να δουν τι κάνω. Λάβαινα λουλούδια και πάρα πολλές κάρτες. Μερικοί μάλιστα ετοίμαζαν και φαγητό. Επίσης, πολλοί προθυμοποιούνταν να με πηγαίνουν εκεί όπου έκανα τη θεραπεία μου».

15-17. (α) Πώς αντιμετώπισε μια Χριστιανή τις δυσκολίες που προέκυψαν από κάποια δυστυχήματα; (β) Ποια υποστήριξη παρείχαν τα μέλη της εκκλησίας;

¹⁵ Κάποια αδελφή στο Νέο Μεξικό των ΗΠΑ, η οποία υπηρετούσε επί πολύ καιρό τον Ιεχωβά, είχε δύο αυτοκινητικά δυστυχήματα. Τραυματίστηκε στον αυχένα και στους ώμους της, πράγμα που επιδείνωσε την αρθρίτιδα με την οποία πάλευε επί 25 και πλέον χρόνια. Η ίδια λέει: «Δυσκολευόμουν πάρα πολύ να κρατάω όρθιο το κεφάλι μου και να μεταφέρω οτιδήποτε ζύγιζε πάνω από 2 κιλά. Η ένθερμη προσευχή στον Ιεχωβά με έχει στηρίξει σε μεγάλο βαθμό. Το ίδιο έχουν κάνει και τα άρθρα που έχουμε μελετήσει στη Σκοπιά. Κάποιο άρθρο σχολίαζε το εδάφιο Μιχαίας 6:8, σημειώνοντας ότι το να είναι κανείς μετριόφρων καθώς περπατάει με τον Θεό σημαίνει να γνωρίζει τους περιορισμούς του. Αυτό με βοήθησε να αντιληφθώ ότι, παρά την κατάστασή μου, δεν θα έπρεπε να αποθαρρύνομαι, μολονότι ο χρόνος που δαπανούσα στη διακονία ήταν λιγότερος από αυτόν που θα ήθελα. Το να τον υπηρετούμε με αγνά κίνητρα είναι αυτό που μετράει πρωτίστως».

¹⁶ Η ίδια αναφέρει επίσης: «Οι πρεσβύτεροι με επαινούσαν πάντοτε για τις προσπάθειες που κατέβαλλα προκειμένου να παρακολουθώ τις συναθροίσεις και να βγαίνω στη διακονία αγρού. Τα νεαρά άτομα με χαιρετούσαν αγκαλιάζοντάς με. Οι σκαπανείς ήταν πολύ υπομονετικοί μαζί μου και συχνά άλλαζαν τα σχέδιά τους τις ημέρες που βρισκόμουν σε κακή κατάσταση. Όταν ο καιρός ήταν άσχημος, με έπαιρναν με καλοσύνη σε επανεπισκέψεις ή με καλούσαν να παρευρεθώ στις Γραφικές τους μελέτες. Και εφόσον δεν μπορούσα να κρατάω τσάντα με βιβλία, οι άλλοι ευαγγελιζόμενοι έβαζαν τα έντυπά μου στη δική τους τσάντα όταν έβγαινα στο έργο κηρύγματος».

¹⁷ Προσέξτε πώς οι πρεσβύτεροι και οι ομόπιστοι βοήθησαν αυτές τις δύο αδελφές να αντιμετωπίσουν τα ακανθώδη προβλήματα υγείας που είχαν. Πρόσφεραν πρακτική, καλοσυνάτη βοήθεια σχεδιασμένη για την κάλυψη ιδιαίτερων πνευματικών, σωματικών και συναισθηματικών αναγκών. Δεν σας ενθαρρύνει αυτό να δίνετε βοήθεια σε άλλους αδελφούς και αδελφές που έχουν προβλήματα; Και εσείς νεαροί μπορείτε να προσφέρετε βοήθεια σε μέλη της εκκλησίας σας που παλεύουν με αγκάθια της σάρκας τους.​—Παροιμίες 20:29.

18. Ποια ενθάρρυνση μπορούμε να βρούμε στις βιογραφίες που δημοσιεύονται στα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα!;

¹⁸ Τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! έχουν δημοσιεύσει πολλές βιογραφίες και εμπειρίες Μαρτύρων που έχουν αντιμετωπίσει, και εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν, προβλήματα στη ζωή. Καθώς διαβάζετε τακτικά τέτοια άρθρα, θα διακρίνετε ότι πολλοί από τους πνευματικούς αδελφούς και αδελφές σας σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν οικονομικές αντιξοότητες, την απώλεια αγαπημένων τους προσώπων εξαιτίας καταστροφών, καθώς και επικίνδυνες καταστάσεις που οφείλονται σε πολέμους. Άλλοι ζουν με αναπηρίες εξαιτίας ασθενειών. Πολλοί δεν μπορούν να κάνουν μερικά από τα απλά πράγματα της ζωής τα οποία οι υγιείς παίρνουν ως δεδομένα. Οι αρρώστιες τους τούς θέτουν υπό σοβαρή δοκιμασία, ιδιαίτερα όταν δεν μπορούν να συμμετέχουν στις Χριστιανικές δραστηριότητες όσο θα ήθελαν. Πόσο βαθιά εκτιμούν τη βοήθεια και την υποστήριξη που τους προσφέρουν οι αδελφοί και οι αδελφές τους, νέοι και ηλικιωμένοι!

Η Υπομονή Φέρνει Ευτυχία

19. Γιατί μπορούσε ο Παύλος να χαίρεται παρά τις ακανθώδεις δοκιμασίες και αδυναμίες του;

¹⁹ Ο Παύλος χαιρόταν να βλέπει πώς τον ενίσχυε ο Θεός. Ο ίδιος είπε: «Με μεγάλη ευχαρίστηση . . . θα καυχηθώ όσον αφορά τις αδυναμίες μου μάλλον, ώστε η δύναμη του Χριστού να παραμείνει σαν σκηνή πάνω μου. Γι’ αυτό, βρίσκω ευχαρίστηση σε αδυναμίες, σε προσβολές, σε περιπτώσεις ανάγκης, σε διωγμούς και δυσκολίες, για τον Χριστό. Διότι όταν είμαι αδύναμος, τότε είμαι δυνατός». (2 Κορινθίους 12:9, 10) Λόγω των προσωπικών του εμπειριών, ο Παύλος μπορούσε να δηλώσει με πεποίθηση: «Όχι πως μιλώ εξαιτίας του ότι στερούμαι, γιατί εγώ έχω μάθει, σε οποιεσδήποτε συνθήκες βρίσκομαι, να είμαι αυτάρκης. Ξέρω και να περνώ με λίγα, ξέρω και να έχω αφθονία. Στο καθετί και σε όλες τις συνθήκες έχω μάθει το μυστικό, και να είμαι χορτάτος και να πεινώ, και να έχω αφθονία και να υποφέρω στερήσεις. Για όλα τα πράγματα έχω τη δύναμη χάρη σε αυτόν που μου δίνει δύναμη».​—Φιλιππησίους 4:11-13.

20, 21. (α) Γιατί μπορούμε να βρίσκουμε χαρά στοχαζόμενοι «αυτά που δεν βλέπονται»; (β) Ποια είναι μερικά πράγματα «που δεν βλέπονται» και τα οποία ελπίζετε να δείτε στον επίγειο Παράδεισο;

²⁰ Έτσι λοιπόν, υπομένοντας το οποιοδήποτε συμβολικό αγκάθι της σάρκας μας, μπορούμε να βρίσκουμε μεγάλη ευτυχία καθώς δείχνουμε σε όλους ότι η δύναμη του Ιεχωβά τελειοποιείται στην αδυναμία μας. Ο Παύλος έγραψε: «Δεν παραιτούμαστε . . . Σίγουρα ο εσωτερικός μας άνθρωπος ανανεώνεται από ημέρα σε ημέρα. Διότι αν και η θλίψη είναι στιγμιαία και ελαφριά, απεργάζεται για εμάς δόξα που έχει ολοένα και πιο υπερέχουσα βαρύτητα και είναι αιώνια· ενώ εμείς προσηλώνουμε τα μάτια μας . . . σε αυτά που δεν βλέπονται. Διότι αυτά . . . που δεν βλέπονται είναι αιώνια».—2 Κορινθίους 4:16-18.

²¹ Το μεγαλύτερο μέρος του λαού του Ιεχωβά σήμερα ελπίζει να ζήσει στον επίγειο Παράδεισό του και να απολαύσει τις ευλογίες που εκείνος έχει υποσχεθεί. Τέτοιες ευλογίες μπορεί να θεωρούνται πράγματα “που δεν τα βλέπουμε” εμείς σήμερα. Ωστόσο, πλησιάζει ταχύτατα ο καιρός κατά τον οποίο θα δούμε αυτές τις ευλογίες με τα ίδια μας τα μάτια, ναι, και θα τις απολαμβάνουμε για πάντα. Μια τέτοια ευλογία θα είναι και η ανακούφιση του ότι δεν θα χρειαστεί ποτέ ξανά να ζούμε με κάποιο ακανθώδες πρόβλημα! Ο Γιος του Θεού θα «διαλύσει τα έργα του Διαβόλου» και θα «εκμηδενίσει εκείνον που έχει τα μέσα να προξενεί το θάνατο».​—1 Ιωάννη 3:8· Εβραίους 2:14.

22. Ποια πεποίθηση και αποφασιστικότητα πρέπει να έχουμε;

²² Ας εξακολουθήσουμε λοιπόν να αντιμετωπίζουμε το οποιοδήποτε αγκάθι της σάρκας μας το οποίο μας φέρνει πόνο σήμερα. Σαν τον Παύλο, θα έχουμε τη δύναμη για να το κάνουμε αυτό χάρη στον Ιεχωβά, ο οποίος μας δίνει δύναμη γενναιόδωρα. Όταν θα ζούμε στον επίγειο Παράδεισο, θα ευλογούμε τον Ιεχωβά τον Θεό μας καθημερινά για όλα τα θαυμαστά πράγματα που έχει κάνει για χάρη μας.​—Ψαλμός 103:2.

[Υποσημείωση]

Πώς θα Απαντούσατε;

• Γιατί και πώς προσπαθεί ο Διάβολος να διαρρήξει την ακεραιότητα των αληθινών Χριστιανών;

• Πώς “τελειοποιείται η δύναμη του Ιεχωβά στην αδυναμία”;

• Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι και άλλοι να ενθαρρύνουν όσους πονούν εξαιτίας προβλημάτων;

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Ο Παύλος προσευχήθηκε τρεις φορές να απομακρύνει ο Θεός το αγκάθι της σάρκας του