Απόδειξη Αγάπης, Πίστης και Υπακοής

ΤΟ ΠΡΩΙΝΟ της 16ης Μαΐου 2005 ήταν δροσερό και ηλιόλουστο στα Αγροκτήματα της Σκοπιάς στο Γουόλκιλ της Νέας Υόρκης. Το κουρεμένο γρασίδι και τα παρτέρια με τα λουλούδια άστραφταν λόγω της βροχής που είχε πέσει πριν από το χάραμα. Μια πάπια με τα οχτώ παπάκια της γλιστρούσε απαλά στο ήρεμο νερό κοντά στην άκρη της λιμνούλας. Οι επισκέπτες θαύμαζαν την ομορφιά. Μιλούσαν σιγά, σαν να μην ήθελαν να διαταράξουν τη γαλήνη του πρωινού.

Οι επισκέπτες ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά οι οποίοι προέρχονταν από 48 χώρες του κόσμου. Αλλά δεν είχαν έρθει για να δουν το τοπίο. Ενδιαφέρονταν για ό,τι συνέβαινε μέσα σε ένα μεγάλο κτίριο από κόκκινα τούβλα το οποίο αποτελούσε την πιο πρόσφατη προσθήκη στο συγκρότημα του Μπέθελ των Ηνωμένων Πολιτειών στο Γουόλκιλ. Στο εσωτερικό του κτιρίου ένιωσαν και πάλι θαυμασμό, παρότι η ατμόσφαιρα δεν ήταν ούτε ήσυχη ούτε γαλήνια.

Από τον ημιόροφο, οι επισκέπτες παρατηρούσαν έναν λαβύρινθο μηχανών. Πέντε ογκώδη πιεστήρια απλώνονταν σε ένα γυαλιστερό τσιμεντένιο πάτωμα που ήταν μεγαλύτερο από έξι γήπεδα ποδοσφαίρου. Εδώ τυπώνονται Γραφές, βιβλία και περιοδικά. Τεράστιοι ρόλοι χαρτιού, που ζυγίζουν 1.700 κιλά ο καθένας, περιστρέφονται όπως οι τροχοί ενός φορτηγού που κινείται με μεγάλη ταχύτητα. Κάθε ρόλος χαρτιού που φτάνει σε μήκος τα 23 χιλιόμετρα ξετυλίγεται και περνάει από το πιεστήριο μέσα σε 25 μόνο λεπτά. Σε αυτό το διάστημα, το πιεστήριο επιθέτει και στεγνώνει το μελάνι και κατόπιν ψύχει το χαρτί ώστε να μπορεί να διπλωθεί παίρνοντας το σχήμα των περιοδικών τα οποία στη συνέχεια προχωρούν με μεγάλη ταχύτητα σε εναέριους ταινιομεταφορείς για να συσκευαστούν και να σταλούν στις εκκλησίες. Άλλα πιεστήρια τυπώνουν πυρετωδώς τυπογραφικά φύλλα για βιβλία, τα οποία μεταφέρονται γρήγορα σε έναν χώρο αποθήκευσης, όπου στοιβάζονται από το πάτωμα ως το ταβάνι και παραμένουν μέχρι να σταλούν στο βιβλιοδετείο. Όλα λειτουργούν με εκπληκτική αρμονία κινήσεων υπό τον έλεγχο κομπιούτερ.

Φεύγοντας από το πιεστήριο, οι επισκέπτες ξεναγήθηκαν στο βιβλιοδετείο. Εδώ οι μηχανές παράγουν σκληρόδετα βιβλία και Γραφές πολυτελείας με ρυθμό έως και 50.000 αντίτυπα τη μέρα. Τα τυπογραφικά φύλλα για βιβλία τακτοποιούνται, δένονται και ξακρίζονται. Κατόπιν μπαίνουν τα εξώφυλλα. Στοίβες από έτοιμα βιβλία τοποθετούνται σε χαρτοκιβώτια. Τα χαρτοκιβώτια σφραγίζονται και, αφού επικολληθούν οι ετικέτες, στοιβάζονται σε παλέτες αυτόματα. Επιπρόσθετα, μια γραμμή παραγωγής χαρτόδετων βιβλίων συναρμολογεί και συσκευάζει μέχρι και 100.000 βιβλία τη μέρα. Πρόκειται για έναν ακόμη λαβύρινθο μηχανημάτων—αναρίθμητοι κινητήρες, ταινιομεταφορείς, γρανάζια, τροχοί και ιμάντες—που κινούνται όλα με εκπληκτική ταχύτητα για να παράγουν Γραφικά έντυπα.

Λειτουργώντας με την ακρίβεια ενός καλοφτιαγμένου ρολογιού, τα ταχύτατα, υπερσύγχρονα μηχανήματα του τυπογραφείου αποτελούν θαύμα της σύγχρονης τεχνολογίας. Όπως θα δούμε, αποτελούν επίσης απόδειξη της αγάπης, της πίστης και της υπακοής του λαού του Θεού. Γιατί, όμως, μεταφέρθηκαν οι εκτυπωτικές εργασίες από το Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης στο Γουόλκιλ;

Ένας κύριος λόγος ήταν για να απλοποιηθεί η εκτύπωση και η αποστολή μέσω συγκέντρωσης των εργασιών σε μία τοποθεσία. Επί χρόνια, η εκτύπωση και η αποστολή των βιβλίων γίνονταν στο Μπρούκλιν, ενώ τα περιοδικά τυπώνονταν στο Γουόλκιλ και αποστέλλονταν από εκεί. Αν συνδυάζονταν οι εργασίες θα μειωνόταν το προσωπικό και θα γινόταν καλύτερη χρήση των αφιερωμένων χρημάτων. Επιπλέον, εφόσον τα πιεστήρια στο Μπρούκλιν είχαν παλιώσει, παραγγέλθηκαν δύο καινούρια πιεστήρια ΜΑΝ Ρόλαντ Λίθομαν από τη Γερμανία. Αυτά τα πιεστήρια ήταν τόσο μεγάλα ώστε δεν χωρούσαν στο τυπογραφείο του Μπρούκλιν.

Ο Ιεχωβά Υποστηρίζει το Έργο

Ο σκοπός της εκτύπωσης ήταν ανέκαθεν η επέκταση των καλών νέων της Βασιλείας του Θεού. Ήταν φανερό ότι ο Ιεχωβά ευλογούσε το έργο από την αρχή κιόλας. Από το 1879 ως το 1922, τα βιβλία τυπώνονταν από εμπορικούς τυπογραφικούς οίκους. Το 1922, νοικιάστηκε ένα εξαώροφο κτίριο στην οδό Κόνκορντ 18 στο Μπρούκλιν και έγινε η αγορά εξοπλισμού για την εκτύπωση βιβλίων. Εκείνον τον καιρό, μερικοί αμφέβαλλαν για το αν οι αδελφοί θα μπορούσαν να αναλάβουν το συγκεκριμένο εγχείρημα.

Ένας από αυτούς που αμφέβαλλαν ήταν ο πρόεδρος της εταιρίας η οποία είχε τυπώσει τα περισσότερα βιβλία μας. Όταν επισκέφτηκε την οδό Κόνκορντ, είπε: «Τώρα έχετε στα χέρια σας μια πρώτης τάξεως τυπογραφική εγκατάσταση, αλλά κανένας σας δεν ξέρει το παραμικρό για τη λειτουργία της. Σε έξι μήνες όλα θα έχουν γίνει ένας σωρός παλιοσίδερα και τότε θα καταλάβετε ότι οι άνθρωποι που πρέπει να εκτελούν τις εκτυπωτικές σας εργασίες είναι εκείνοι οι οποίοι τις εκτελούν ανέκαθεν· εκείνοι των οποίων αυτή είναι η δουλειά τους».

Ο υπεύθυνος του τυπογραφείου τότε, ο Ρόμπερτ Τζ. Μάρτιν, παρατήρησε: «Αυτό φαινόταν αρκετά λογικό, αλλά δεν λάβαινε υπόψη τον Κύριο· εκείνος ήταν πάντα μαζί μας. . . . Πριν περάσει πολύς καιρός φτιάχναμε βιβλία». Στη διάρκεια των επόμενων 80 ετών, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά τύπωσαν δισεκατομμύρια έντυπα στα δικά τους πιεστήρια.

Κατόπιν, στις 5 Οκτωβρίου 2002, κατά την ετήσια συνέλευση της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά της Πενσυλβανίας, ανακοινώθηκε ότι το Κυβερνών Σώμα είχε εγκρίνει τη μεταφορά των τυπογραφικών εργασιών του γραφείου τμήματος των Ηνωμένων Πολιτειών στο Γουόλκιλ. Παραγγέλθηκαν δύο καινούρια πιεστήρια με ημερομηνία παράδοσης το Φεβρουάριο του 2004. Οι αδελφοί θα χρειαζόταν να σχεδιάσουν και να επεκτείνουν το τυπογραφείο καθώς και να είναι έτοιμοι να παραλάβουν τα νέα πιεστήρια εντός 15 μηνών. Στη συνέχεια, μέσα στους επόμενους εννιά μήνες θα έπρεπε να ολοκληρωθεί η εγκατάσταση του νέου βιβλιοδετείου και του καινούριου τμήματος αποστολής. Μερικοί μπορεί να είχαν αμφιβολίες ακούγοντας το χρονοδιάγραμμα—το εγχείρημα φαινόταν αποκαρδιωτικό. Ωστόσο, οι αδελφοί γνώριζαν ότι με την ευλογία του Ιεχωβά θα μπορούσε να επιτευχθεί.

«Χαρωπό Πνεύμα Συνεργασίας»

Γνωρίζοντας ότι τα μέλη του λαού του Ιεχωβά θα πρόσφεραν πρόθυμα τον εαυτό τους, οι αδελφοί άρχισαν το έργο οικοδόμησης. (Ψαλμός 110:3) Το μέγεθός του απαιτούσε περισσότερους εργάτες από όσους ήταν διαθέσιμοι στα τμήματα οικοδόμησης του Μπέθελ. Από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά, 1.000 και πλέον αδελφοί και αδελφές με πείρα στις οικοδομικές εργασίες προσφέρθηκαν εθελοντικά να υπηρετήσουν από μία εβδομάδα έως τρεις μήνες στα πλαίσια ενός προγράμματος προσωρινών εθελοντών. Προσκλήθηκαν και άλλοι από τα προγράμματα διεθνών υπηρετών και εθελοντών για να συμμετάσχουν στο οικοδομικό έργο. Οι Περιφερειακές Επιτροπές Οικοδόμησης συνέβαλαν και αυτές σημαντικά.

Για πολλούς, το να υπηρετήσουν εθελοντικά στο έργο οικοδόμησης στο Γουόλκιλ σήμαινε μεγάλη δαπάνη για το ταξίδι καθώς και άδεια από την εργασία τους. Εντούτοις, έκαναν με χαρά αυτές τις θυσίες. Η παροχή στέγης και τροφής σε αυτούς τους πολλούς επιπρόσθετους εθελοντές έδωσε στα μέλη της οικογένειας Μπέθελ ευκαιρίες για να υποστηρίξουν με ζήλο το οικοδομικό έργο. Πάνω από 535 μέλη της οικογένειας Μπέθελ από το Μπρούκλιν, το Πάτερσον και το Γουόλκιλ προσφέρθηκαν εθελοντικά να εργαστούν στο έργο της οικοδόμησης τα Σάββατα, εκτός από τους κανονικούς διορισμούς που είχαν τις καθημερινές. Η εξαιρετική υποστήριξη που παρείχε ο λαός του Θεού σε αυτή την ιστορική προσπάθεια κατέστη δυνατή μόνο επειδή ο Ιεχωβά υποστήριζε το έργο.

Άλλοι συνεισέφεραν χρήματα. Παραδείγματος χάρη, οι αδελφοί έλαβαν ένα γράμμα από την εννιάχρονη Άμπι, η οποία έγραψε: «Είμαι πολύ ευγνώμων για όλη την εργασία που κάνετε καθώς φτιάχνετε όλα αυτά τα υπέροχα βιβλία. Ίσως σας επισκεφτώ σύντομα. Ο μπαμπάς μου είπε ότι θα έρθουμε του χρόνου! Θα φοράω κονκάρδα για να με αναγνωρίσετε. Σας στέλνω 20 δολάρια [16 ευρώ] για το καινούριο πιεστήριο! Είναι το χαρτζιλίκι μου, αλλά θέλω να το δώσω σε εσάς, αδελφοί».

Κάποια αδελφή έγραψε: «Παρακαλώ, δεχτείτε τους πλεκτούς σκούφους που προσφέρω ως δώρο και τους οποίους έφτιαξα με τα χεράκια μου. Θα ήθελα να δοθούν αυτοί οι σκούφοι στους εργάτες που συμμετέχουν στο έργο οικοδόμησης στο Γουόλκιλ. Από ό,τι διάβασα, ο φετινός χειμώνας θα είναι βαρύς. Δεν ξέρω αν θα συμβεί αυτό ή όχι. Ξέρω όμως ότι μεγάλο μέρος της εργασίας στο Γουόλκιλ γίνεται έξω και θέλω να είμαι βέβαιη ότι οι αδελφοί και οι αδελφές μου θα κρατούν το κεφάλι τους ζεστό. Δεν έχω καμιά από τις ειδικότητες που ζητούν οι αδελφοί αλλά ξέρω να πλέκω και έτσι αποφάσισα να χρησιμοποιήσω αυτή την επιδεξιότητα για να συνεισφέρω ό,τι μπορώ». Έστειλε 106 πλεκτούς σκούφους!

Το τυπογραφείο ολοκληρώθηκε στον καθορισμένο χρόνο. Ο Τζον Λάρσον, ο επίσκοπος του τυπογραφείου, είπε: «Υπήρχε χαρωπό πνεύμα συνεργασίας. Ποιος θα μπορούσε να αμφιβάλλει για το ότι ο Ιεχωβά ευλογούσε την εργασία; Τα πράγματα κύλησαν πολύ γρήγορα. Θυμάμαι που στεκόμουν στη λάσπη το Μάιο του 2003 παρακολουθώντας τους αδελφούς να θέτουν το θεμέλιο του κτιρίου. Λιγότερο από έναν χρόνο αργότερα, στεκόμουν στο ίδιο σημείο βλέποντας ένα πιεστήριο να λειτουργεί».

Το Πρόγραμμα της Αφιέρωσης

Το πρόγραμμα για την αφιέρωση του νέου τυπογραφείου καθώς και των τριών κτιρίων κατοικιών διεξάχθηκε στο Γουόλκιλ τη Δευτέρα 16 Μαΐου 2005. Υπήρχε απευθείας οπτικοακουστική σύνδεση με τα συγκροτήματα του Μπέθελ στο Πάτερσον και στο Μπρούκλιν καθώς και με το Μπέθελ του Καναδά. Συνολικά 6.049 άτομα απόλαυσαν το πρόγραμμα. Ο Θεοντόρ Τζάρας, μέλος του Κυβερνώντος Σώματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά, υπηρέτησε ως εισηγητής και έκανε μια σύντομη περίληψη της ιστορίας του έργου εκτύπωσης. Μέσω συνεντεύξεων και βιντεοταινιών, τα μέλη της Επιτροπής του Τμήματος Τζον Λάρσον και Τζον Κίκοτ ανασκόπησαν την ιστορία τόσο του οικοδομικού έργου όσο και των εργασιών εκτύπωσης στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Τζον Μπαρ από το Κυβερνών Σώμα εκφώνησε την τελική ομιλία, αφιερώνοντας το νέο τυπογραφείο και τα τρία συγκροτήματα κατοικιών στον Ιεχωβά Θεό.

Την εβδομάδα που ακολούθησε, δόθηκε η ευκαιρία σε Μπεθελίτες από το Πάτερσον και το Μπρούκλιν να ξεναγηθούν στις νέες εγκαταστάσεις. Συνολικά 5.920 άτομα επισκέφτηκαν το χώρο εκείνες τις μέρες.

Πώς Βλέπουμε το Τυπογραφείο;

Στην ομιλία αφιέρωσης, ο αδελφός Μπαρ υπενθύμισε στους ακροατές του ότι, όσο εντυπωσιακό και αν είναι το τυπογραφείο, σημασία έχουν όχι τα μηχανήματα αλλά οι άνθρωποι. Τα έντυπα που τυπώνουμε ασκούν βαθιά επίδραση στη ζωή των ανθρώπων.

Καθένα από τα νέα πιεστήρια μπορεί να τυπώσει ένα εκατομμύριο φυλλάδια σε λίγο περισσότερο από μία ώρα! Εντούτοις, ένα απλό φυλλάδιο μπορεί να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τη ζωή κάποιου ανθρώπου. Παραδείγματος χάρη, το 1921 ένα συνεργείο συντήρησης σιδηροδρόμων στη Νότια Αφρική δούλευε σε κάποιο τμήμα σιδηροδρομικής γραμμής. Ένας από τους άντρες ονόματι Κριστιάαν, παρατήρησε κάποιο κομμάτι χαρτί που ήταν σφηνωμένο κάτω από μια σιδηροτροχιά. Ήταν ένα από τα φυλλάδιά μας. Ο Κριστιάαν το διάβασε με ζωηρό ενδιαφέρον. Έτρεξε να συναντήσει το γαμπρό του και του ανήγγειλε ενθουσιασμένος: «Σήμερα βρήκα την αλήθεια!» Λίγο αργότερα, έγραψαν και ζήτησαν περισσότερες πληροφορίες. Το γραφείο τμήματος της Νότιας Αφρικής έστειλε επιπρόσθετα Γραφικά έντυπα. Οι δύο άντρες έκαναν μελέτη, βαφτίστηκαν και μετέδωσαν τη Γραφική αλήθεια σε άλλους. Ως αποτέλεσμα, πολλοί δέχτηκαν την αλήθεια. Μάλιστα, στις αρχές της δεκαετίας του 1990 εκατό και πλέον απόγονοί τους ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά—χάρη στο ότι κάποιος βρήκε ένα φυλλάδιο σε μια σιδηροτροχιά!

Ο αδελφός Μπαρ είπε ότι τα έντυπα που τυπώνουμε φέρνουν ανθρώπους στην αλήθεια, τους κρατούν στην αλήθεια, τους υποκινούν σε μεγαλύτερο ζήλο και ενοποιούν την αδελφότητα. Πάνω από όλα, τα έντυπα, στων οποίων τη διανομή συμμετέχουμε όλοι, δοξάζουν τον Θεό μας, τον Ιεχωβά!

Πώς Βλέπει ο Ιεχωβά το Τυπογραφείο;

Ο αδελφός Μπαρ ζήτησε επίσης από το ακροατήριο να σκεφτεί πώς βλέπει ο Ιεχωβά το τυπογραφείο. Ασφαλώς εκείνος δεν εξαρτάται από αυτό. Θα μπορούσε να κάνει τις πέτρες να κηρύξουν τα καλά νέα! (Λουκάς 19:40) Επίσης, δεν εντυπωσιάζεται από την πολυπλοκότητα, το μέγεθος, την ταχύτητα ή τις δυνατότητες των μηχανημάτων. Αυτός δημιούργησε το σύμπαν! (Ψαλμός 147:10, 11) Ο Ιεχωβά γνωρίζει πιο προηγμένους τρόπους για να παράγει έντυπα, τρόπους τους οποίους οι άνθρωποι ούτε έχουν επινοήσει ούτε έχουν καν φανταστεί. Τι είναι, λοιπόν, αυτό που βλέπει ο Ιεχωβά και εκτιμάει αληθινά; Οπωσδήποτε σε αυτό το τυπογραφείο βλέπει τις πολύτιμες ιδιότητες του λαού του—την αγάπη τους, την πίστη τους και την υπακοή τους.

Η πτυχή της αγάπης τονίστηκε με ένα παράδειγμα. Κάποιο κορίτσι φτιάχνει ένα κέικ για τους γονείς του. Οι γονείς πιθανότατα θα συγκινηθούν. Ναι, άσχετα με το αν πετύχει το κέικ, αυτό που συγκινεί τους γονείς είναι η αγάπη του παιδιού τους, όπως φαίνεται από τη γενναιόδωρη πράξη του. Παρόμοια, όταν ο Ιεχωβά κοιτάζει αυτό το καινούριο τυπογραφείο, βλέπει πέρα από το κτίριο και τα μηχανήματα. Πρωτίστως, το βλέπει ως έκφραση αγάπης για το όνομά του.—Εβραίους 6:10.

Επιπλέον, όπως ο Ιεχωβά έβλεπε την κιβωτό ως έκφραση της πίστης του Νώε, έτσι βλέπει και αυτό το τυπογραφείο ως απτή απόδειξη της πίστης μας. Πίστη σε τι; Ο Νώε πίστευε ότι όσα προείπε ο Ιεχωβά θα πραγματοποιούνταν. Εμείς πιστεύουμε ότι ζούμε στις τελευταίες ημέρες, ότι τα καλά νέα είναι το πιο σπουδαίο άγγελμα που διακηρύττεται σε όλη τη γη και ότι είναι ζωτικό να το ακούσουν οι άνθρωποι. Γνωρίζουμε ότι το άγγελμα της Γραφής μπορεί να σώσει ζωές.—Ρωμαίους 10:13, 14.

Αναμφίβολα, ο Ιεχωβά βλέπει επίσης σε αυτό το τυπογραφείο μια έκφραση της υπακοής μας. Όπως γνωρίζουμε, είναι θέλημά του να κηρυχτούν τα καλά νέα παγκόσμια προτού έρθει το τέλος. (Ματθαίος 24:14) Αυτό το τυπογραφείο, καθώς και εκείνα που βρίσκονται σε άλλες περιοχές της υδρογείου, θα παίξει κάποιον ρόλο στην εκπλήρωση αυτής της αποστολής.

Ναι, η αγάπη, η πίστη και η υπακοή που εκδηλώθηκαν σε σχέση με την οικονομική υποστήριξη, την οικοδόμηση και τη λειτουργία αυτών των εγκαταστάσεων αντανακλώνται επίσης στη γεμάτη ζήλο δράση του λαού του Ιεχωβά παντού καθώς συνεχίζουν να διακηρύττουν την αλήθεια σε όλους όσους θέλουν να ακούσουν.

[Πλαίσιο/Εικόνες στη σελίδα 11]

ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΤΥΠΩΣΗΣ ΣΤΙΣ ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ

1920: Τυπώνονται περιοδικά στο πρώτο περιστροφικό πιεστήριο στη Λεωφόρο Μιρτλ 35, στο Μπρούκλιν.

1922: Το τυπογραφείο μεταφέρεται σε ένα εξαώροφο κτίριο στην οδό Κόνκορντ 18. Αρχίζει η εκτύπωση βιβλίων.

1927: Το τυπογραφείο μεταφέρεται σε καινούριο κτίριο που ανεγείρεται στην οδό Άνταμς 117.

1949: Προστίθενται εννιά όροφοι διπλασιάζοντας το μέγεθος του τυπογραφείου.

1956: Το τυπογραφείο της οδού Άνταμς διπλασιάζεται ξανά όταν ανεγείρεται νέο κτίριο στην οδό Σαντς 77.

1967: Ανεγείρεται δεκαώροφο κτίριο και καθίσταται δυνατό να υπάρχει ένα τυπογραφείο δέκα φορές μεγαλύτερο από το αρχικό κτίριο με χώρους που συνδέονται μεταξύ τους.

1973: Χτίζεται βοηθητικό τυπογραφείο στο Γουόλκιλ, κυρίως για παραγωγή περιοδικών.

2004: Όλες οι εργασίες εκτύπωσης, βιβλιοδεσίας και αποστολής στις Ηνωμένες Πολιτείες συγχωνεύονται στο Γουόλκιλ.