Γεννιούνταν στο Εκλεκτό Έθνος του Θεού
«Εσένα εξέλεξε ο Ιεχωβά ο Θεός σου για να γίνεις λαός του». —ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟ 7:6.
1, 2. Ποιες κραταιές πράξεις έκανε ο Ιεχωβά υπέρ του λαού του, και τι είδους σχέση σύναψαν οι Ισραηλίτες με τον Θεό;
ΤΟ 1513 Π.Κ.Χ., ο Ιεχωβά έφερε τους επίγειους υπηρέτες του σε μια νέα σχέση μαζί του. Εκείνο το έτος, ταπείνωσε μια παγκόσμια δύναμη και απελευθέρωσε τους Ισραηλίτες από τη δουλεία. Κάνοντάς το αυτό, έγινε ο Σωτήρας και ο Ιδιοκτήτης τους. Προτού αναλάβει δράση, ο Θεός είπε στον Μωυσή: «Πες στους γιους του Ισραήλ: “Εγώ είμαι ο Ιεχωβά και εγώ θα σας απαλλάξω από τα βάρη των Αιγυπτίων κάτω από τα οποία βρίσκεστε και θα σας απελευθερώσω από τη δουλεία τους, και θα σας ανακτήσω με απλωμένο βραχίονα και με μεγάλες κρίσεις. Και θα σας πάρω για εμένα ως λαό, και θα αποδειχτώ Θεός για εσάς”».—Έξοδος 6:6, 7, υποσημειώσεις στη ΜΝΚ· 15:1-7, 11.
2 Λίγο μετά την Έξοδό τους από την Αίγυπτο, οι Ισραηλίτες σύναψαν σχέση διαθήκης με τον Θεό τους, τον Ιεχωβά. Αντί να πολιτεύεται με άτομα, οικογένειες ή φυλετικές ομάδες, ο Ιεχωβά θα είχε στο εξής έναν οργανωμένο λαό, ένα έθνος, πάνω στη γη. (Έξοδος 19:5, 6· 24:7) Έδωσε στο λαό του νόμους οι οποίοι ρύθμιζαν την ομαλή λειτουργία της κοινωνίας τους και, το σημαντικότερο, τη λατρεία τους. Ο Μωυσής τούς είπε: «Ποιο μεγάλο έθνος έχει θεούς που να είναι τόσο κοντά του όσο ο Ιεχωβά ο Θεός μας σε κάθε επίκληση που κάνουμε προς αυτόν; Και ποιο μεγάλο έθνος έχει δίκαιες διατάξεις και δικαστικές αποφάσεις όπως όλος αυτός ο νόμος που θέτω μπροστά σας σήμερα;»—Δευτερονόμιο 4:7, 8.
Γεννιούνταν σε ένα Έθνος Μαρτύρων
3, 4. Ποιος ήταν ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο υπήρχε ο Ισραήλ ως έθνος;
3 Αιώνες αργότερα, ο Ιεχωβά υπενθύμισε στους Ισραηλίτες μέσω του Ησαΐα του προφήτη του έναν σημαντικό λόγο για τον οποίο υπήρχαν ως έθνος. Ο Ησαΐας είπε: «Αυτό είπε ο Ιεχωβά, ο Δημιουργός σου, Ιακώβ, και ο Πλάστης σου, Ισραήλ: “Μη φοβάσαι, γιατί σε εξαγόρασα. Σε κάλεσα με το όνομά σου. Είσαι δικός μου. Διότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά ο Θεός σου, ο Άγιος του Ισραήλ, ο Σωτήρας σου. . . . Φέρε τους γιους μου από μακριά και τις κόρες μου από την άκρη της γης, τον καθένα που καλείται με το όνομά μου και τον οποίο δημιούργησα για τη δική μου δόξα, τον οποίο έπλασα, ναι, τον οποίο έφτιαξα. Εσείς είστε μάρτυρές μου”, λέει ο Ιεχωβά, “ο υπηρέτης μου τον οποίο εξέλεξα, . . . ο λαός που έπλασα για τον εαυτό μου, για να διηγείται τον αίνο μου”».—Ησαΐας 43:1, 3, 6, 7, 10, 21.
4 Οι Ισραηλίτες, ως λαός που καλούνταν με το όνομα του Ιεχωβά, θα υπηρετούσαν ως μάρτυρες της κυριαρχίας του ενώπιον των εθνών. Επρόκειτο να είναι λαός “που δημιουργήθηκε για τη δόξα του Ιεχωβά”. Θα “διηγούνταν τον αίνο του Ιεχωβά”, θα αφηγούνταν τις θαυμαστές του πράξεις απελευθέρωσης και με αυτόν τον τρόπο θα δόξαζαν το άγιο όνομά του. Με λίγα λόγια, θα ήταν ένα έθνος μαρτύρων υπέρ του Ιεχωβά.
5. Από ποιες απόψεις ήταν αφιερωμένο έθνος ο Ισραήλ;
5 Τον 11ο αιώνα Π.Κ.Χ., ο Βασιλιάς Σολομών έδειξε ότι ο Ιεχωβά είχε καταστήσει τον Ισραήλ ξεχωρισμένο έθνος. Προσευχόμενος στον Ιεχωβά, δήλωσε: «Εσύ τους ξεχώρισες ως κληρονομιά σου από όλους τους λαούς της γης». (1 Βασιλέων 8:53) Οι Ισραηλίτες είχαν και ως άτομα ειδική σχέση με τον Ιεχωβά. Στο παρελθόν, ο Μωυσής τούς είχε πει: «Γιοι του Ιεχωβά του Θεού σας είστε. . . . Διότι εσύ είσαι άγιος λαός για τον Ιεχωβά τον Θεό σου». (Δευτερονόμιο 14:1, 2) Ως εκ τούτου, οι νεαροί Ισραηλίτες δεν χρειαζόταν να αφιερώσουν τη ζωή τους στον Ιεχωβά. Γεννιούνταν ως μέλη του αφιερωμένου λαού του Θεού. (Ψαλμός 79:13· 95:7) Κάθε καινούρια γενιά διδασκόταν τους νόμους του Ιεχωβά και υποχρεούνταν να τους τηρεί λόγω της διαθήκης η οποία δέσμευε τον Ισραήλ απέναντι στον Ιεχωβά.—Δευτερονόμιο 11:18, 19.
Ελεύθεροι να Διαλέξουν
6. Ποια επιλογή έπρεπε να κάνουν οι Ισραηλίτες ως άτομα;
6 Μολονότι οι Ισραηλίτες γεννιούνταν σε ένα αφιερωμένο έθνος, κάθε άτομο έπρεπε να πάρει προσωπικά την απόφαση να υπηρετεί τον Θεό. Προτού μπουν στην Υποσχεμένη Γη, ο Μωυσής τούς είπε: «Βάζω μάρτυρες εναντίον σας σήμερα τους ουρανούς και τη γη ότι έθεσα μπροστά σου τη ζωή και το θάνατο, την ευλογία και την κατάρα· και πρέπει να διαλέξεις τη ζωή για να παραμείνεις ζωντανός, εσύ και οι απόγονοί σου, με το να αγαπάς τον Ιεχωβά τον Θεό σου, με το να ακούς τη φωνή του και με το να προσκολλάσαι σε αυτόν· διότι αυτός είναι η ζωή σου και η μακρότητα των ημερών σου, ώστε να κατοικείς στη γη που ο Ιεχωβά ορκίστηκε στους προπάτορές σου, τον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, να τους δώσει». (Δευτερονόμιο 30:19, 20) Συνεπώς, οι Ισραηλίτες ως άτομα έπρεπε να διαλέξουν να αγαπούν τον Ιεχωβά, να ακούν τη φωνή του και να προσκολλώνται σε αυτόν. Εφόσον οι Ισραηλίτες είχαν ελεύθερη βούληση, θα έπρεπε να υποστούν τις συνέπειες της επιλογής τους.—Δευτερονόμιο 30:16-18.
7. Τι συνέβη μετά το θάνατο της γενιάς του Ιησού του Ναυή;
7 Η περίοδος των Κριτών καταδεικνύει τις συνέπειες της πιστότητας και της απιστίας. Λίγο πριν από την έναρξη εκείνης της περιόδου, οι Ισραηλίτες ακολουθούσαν το καλό παράδειγμα του Ιησού του Ναυή και ευλογούνταν. «Ο λαός συνέχισε να υπηρετεί τον Ιεχωβά όλες τις ημέρες του Ιησού και όλες τις ημέρες των πρεσβυτέρων των οποίων οι ημέρες συνεχίστηκαν μετά τον Ιησού και οι οποίοι είχαν δει όλο το μεγάλο έργο που έκανε ο Ιεχωβά για τον Ισραήλ». Ωστόσο, κάποια στιγμή μετά το θάνατο του Ιησού του Ναυή, «άλλη γενιά εγέρθηκε έπειτα από εκείνη, η οποία δεν γνώριζε τον Ιεχωβά ούτε το έργο που είχε κάνει αυτός για τον Ισραήλ. Και οι γιοι του Ισραήλ άρχισαν να πράττουν το κακό στα μάτια του Ιεχωβά». (Κριτές 2:7, 10, 11) Προφανώς, οι Ισραηλίτες εκείνης της νεότερης, άπειρης γενιάς δεν εκτιμούσαν την κληρονομιά που είχαν ως μέλη ενός αφιερωμένου λαού, υπέρ του οποίου ο Θεός τους, ο Ιεχωβά, είχε επιτελέσει κραταιές πράξεις στο παρελθόν.—Ψαλμός 78:3-7, 10, 11.
Πώς θα Ζούσαν Σύμφωνα με την Αφιέρωσή Τους
8, 9. (α) Ποια διευθέτηση επέτρεπε στους Ισραηλίτες να κάνουν φανερή την αφιέρωσή τους στον Ιεχωβά; (β) Τι κέρδιζαν για τον εαυτό τους όσοι έκαναν εθελοντικές προσφορές;
8 Ο Ιεχωβά έδινε στο λαό του ευκαιρίες να ζει σύμφωνα με την εθνική του αφιέρωση. Παραδείγματος χάρη, ο Νόμος Του προέβλεπε ένα σύστημα θυσιών, ή αλλιώς προσφορών, εκ των οποίων ορισμένες ήταν υποχρεωτικές, ενώ άλλες εθελοντικές. (Εβραίους 8:3) Μεταξύ αυτών υπήρχαν ολοκαυτώματα, προσφορές σιτηρών και προσφορές συμμετοχής που ήταν εθελοντικές—δώρα τα οποία οι Ισραηλίτες έδιναν στον Ιεχωβά για να λάβουν την εύνοιά του και για να εκφράσουν ευχαριστίες.—Λευιτικό 7:11-13.
9 Εκείνες οι εθελοντικές θυσίες ευαρεστούσαν τον Ιεχωβά. Το ολοκαύτωμα και η προσφορά σιτηρών χαρακτηρίζονταν ως “κατευναστική οσμή στον Ιεχωβά”. (Λευιτικό 1:9· 2:2) Στη θυσία συμμετοχής, το αίμα και το πάχος του ζώου προσφέρονταν στον Ιεχωβά, ενώ κάποια μέρη του κρέατος καταναλώνονταν από τους ιερείς και το άτομο που έκανε την προσφορά. Επρόκειτο, λοιπόν, για ένα συμβολικό γεύμα το οποίο υποδήλωνε την ύπαρξη ειρηνικής σχέσης με τον Ιεχωβά. Ο Νόμος δήλωνε: «Τώρα, σε περίπτωση που θυσιάσετε μια θυσία συμμετοχής στον Ιεχωβά, πρέπει να τη θυσιάσετε για να κερδίσετε επιδοκιμασία για τον εαυτό σας». (Λευιτικό 19:5) Μολονότι όλοι οι Ισραηλίτες ήταν αφιερωμένοι στον Ιεχωβά από τη γέννησή τους, όσοι προσέδιδαν νόημα στην αφιέρωσή τους κάνοντας εθελοντικές προσφορές “κέρδιζαν επιδοκιμασία για τον εαυτό τους” και ευλογούνταν πλούσια.—Μαλαχίας 3:10.
10. Πώς εξέφρασε ο Ιεχωβά τη δυσαρέσκειά του στις ημέρες του Ησαΐα και του Μαλαχία;
10 Επανειλημμένα, όμως, το αφιερωμένο έθνος του Ισραήλ αποδείχτηκε άπιστο στον Ιεχωβά. Μέσω του Ησαΐα του προφήτη του, ο Ιεχωβά τούς είπε: «Δεν μου έφερες τα πρόβατα των ολοκαυτωμάτων σου, και με τις θυσίες σου δεν με δόξασες. Εγώ δεν σε ανάγκασα να με υπηρετείς με δώρο». (Ησαΐας 43:23) Επιπρόσθετα, οι προσφορές που δεν γίνονταν πρόθυμα και από αγάπη δεν είχαν αξία στα μάτια του Ιεχωβά. Για παράδειγμα, τρεις αιώνες μετά τον Ησαΐα, στις ημέρες του προφήτη Μαλαχία, οι Ισραηλίτες πρόσφεραν ζώα με ψεγάδια. Γι’ αυτό, ο Μαλαχίας τούς είπε: «“Καμιά ευχαρίστηση δεν βρίσκω σε εσάς”, είπε ο Ιεχωβά των στρατευμάτων, “και στην προσφορά δώρων από το χέρι σας δεν ευαρεστούμαι”. . . . “Φέρατε το αρπαγμένο και το κουτσό και το άρρωστο· ναι, το φέρατε ως δώρο. Μπορώ να ευαρεστηθώ σε αυτό που βρίσκεται στο χέρι σας;” είπε ο Ιεχωβά».—Μαλαχίας 1:10, 13· Αμώς 5:22.
Απορρίπτονται ως Αφιερωμένο Έθνος
11. Ποια ευκαιρία δόθηκε στον Ισραήλ;
11 Όταν οι Ισραηλίτες έγιναν έθνος αφιερωμένο στον Ιεχωβά, εκείνος τους υποσχέθηκε: «Αν υπακούσετε προσεκτικά στη φωνή μου και τηρήσετε τη διαθήκη μου, τότε θα γίνετε ειδική ιδιοκτησία μου ανάμεσα από όλους τους άλλους λαούς, επειδή ολόκληρη η γη ανήκει σε εμένα. Και εσείς θα γίνετε σε εμένα βασιλεία ιερέων και άγιο έθνος». (Έξοδος 19:5, 6) Ο υποσχεμένος Μεσσίας θα εμφανιζόταν ανάμεσά τους και θα έδινε πρώτα σε αυτούς την ευκαιρία να γίνουν μέλη της κυβέρνησης της Βασιλείας του Θεού. (Γένεση 22:17, 18· 49:10· 2 Σαμουήλ 7:12, 16· Λουκάς 1:31-33· Ρωμαίους 9:4, 5) Αλλά η συντριπτική πλειονότητα των Ισραηλιτών αποδείχτηκαν ψευδείς ως προς την αφιέρωσή τους. (Ματθαίος 22:14) Απέρριψαν τον Μεσσία και τελικά τον θανάτωσαν.—Πράξεις 7:51-53.
12. Ποιες δηλώσεις του Ιησού δείχνουν ότι ο Ισραήλ απορρίφθηκε ως το αφιερωμένο έθνος του Ιεχωβά;
12 Λίγες ημέρες πριν από το θάνατό του, ο Ιησούς είπε στους Ιουδαίους θρησκευτικούς ηγέτες: «Δεν διαβάσατε ποτέ στις Γραφές: “Η πέτρα την οποία απέρριψαν οι οικοδόμοι είναι αυτή που έχει γίνει η κορυφαία ακρογωνιαία πέτρα. Από τον Ιεχωβά έχει γίνει αυτή, και είναι θαυμαστή στα μάτια μας”; Γι’ αυτό, σας λέω: Η βασιλεία του Θεού θα αφαιρεθεί από εσάς και θα δοθεί σε έθνος που παράγει τους καρπούς της». (Ματθαίος 21:42, 43) Δείχνοντας ότι ο Ιεχωβά τούς είχε απορρίψει ως έθνος αφιερωμένο σε Αυτόν, ο Ιησούς δήλωσε: «Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, αυτή που σκοτώνει τους προφήτες και λιθοβολεί τους απεσταλμένους σε αυτήν—πόσες φορές θέλησα να συγκεντρώσω τα παιδιά σου, όπως συγκεντρώνει η κλώσα τα κλωσόπουλά της κάτω από τις φτερούγες της! Αλλά εσείς δεν το θελήσατε. Δείτε! Ο οίκος σας εγκαταλείπεται σε εσάς».—Ματθαίος 23:37, 38.
Ένα Νέο Αφιερωμένο Έθνος
13. Ποια προφητική δήλωση έκανε ο Ιεχωβά στις ημέρες του Ιερεμία;
13 Τον καιρό του προφήτη Ιερεμία, ο Ιεχωβά προείπε κάτι νέο αναφορικά με το λαό του. Διαβάζουμε: «“Δείτε! Έρχονται ημέρες”, λέει ο Ιεχωβά, “κατά τις οποίες θα συνάψω με τον οίκο του Ισραήλ και με τον οίκο του Ιούδα μια νέα διαθήκη· όχι σαν τη διαθήκη την οποία σύναψα με τους προπάτορές τους την ημέρα που τους έπιασα από το χέρι για να τους βγάλω από τη γη της Αιγύπτου, «την οποία διαθήκη μου αυτοί παραβίασαν, μολονότι εγώ ήμουν ο συζυγικός ιδιοκτήτης τους», λέει ο Ιεχωβά”. “Διότι αυτή είναι η διαθήκη την οποία θα συνάψω με τον οίκο του Ισραήλ ύστερα από εκείνες τις ημέρες”, λέει ο Ιεχωβά. “Θα βάλω το νόμο μου μέσα τους, και στην καρδιά τους θα τον γράψω. Και θα γίνω Θεός τους, και αυτοί θα γίνουν λαός μου”».—Ιερεμίας 31:31-33.
14. Πότε και με ποια βάση ήρθε σε ύπαρξη το νέο αφιερωμένο έθνος του Ιεχωβά; Προσδιορίστε την ταυτότητα αυτού του νέου έθνους.
14 Η βάση για αυτή τη νέα διαθήκη τέθηκε όταν ο Ιησούς πέθανε και αργότερα παρουσίασε την αξία του χυμένου αίματός του στον Πατέρα του, το 33 Κ.Χ. (Λουκάς 22:20· Εβραίους 9:15, 24-26) Εντούτοις, η νέα διαθήκη τέθηκε σε ισχύ με την έκχυση του αγίου πνεύματος την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. και τη γέννηση ενός νέου έθνους, “του Ισραήλ του Θεού”. (Γαλάτες 6:16· Ρωμαίους 2:28, 29· 9:6· 11:25, 26) Γράφοντας σε χρισμένους Χριστιανούς, ο απόστολος Πέτρος δήλωσε: «Εσείς είστε “εκλεγμένο γένος, βασιλικό ιερατείο, άγιο έθνος, λαός για ειδική ιδιοκτησία, για να διακηρύξετε εκτεταμένα τις αρετές” εκείνου που σας κάλεσε από το σκοτάδι στο θαυμαστό του φως. Διότι κάποτε δεν ήσασταν λαός, αλλά τώρα είστε λαός του Θεού». (1 Πέτρου 2:9, 10) Η ειδική σχέση ανάμεσα στον Ιεχωβά και στον σαρκικό Ισραήλ είχε τερματιστεί. Το 33 Κ.Χ., η εύνοια του Ιεχωβά είχε μετατεθεί από τον επίγειο Ισραήλ στον πνευματικό Ισραήλ, τη Χριστιανική εκκλησία, ένα «έθνος που παράγει τους καρπούς» της Μεσσιανικής Βασιλείας.—Ματθαίος 21:43.
Ατομική Αφιέρωση
15. Την ημέρα της Πεντηκοστής του 33 Κ.Χ., ποιο βάφτισμα παρότρυνε ο Πέτρος τους ακροατές του να κάνουν;
15 Μετά την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., κάθε άτομο, Ιουδαίος ή Εθνικός, έπρεπε να κάνει προσωπική αφιέρωση στον Θεό και να βαφτιστεί «στο όνομα του Πατέρα και του Γιου και του αγίου πνεύματος».a (Ματθαίος 28:19) Την Πεντηκοστή, ο απόστολος Πέτρος είπε σε δεκτικούς Ιουδαίους και προσήλυτους: «Μετανοήστε, και ας βαφτιστεί ο καθένας σας στο όνομα του Ιησού Χριστού για συγχώρηση των αμαρτιών σας και θα λάβετε τη δωρεά του αγίου πνεύματος». (Πράξεις 2:38) Αυτοί οι Ιουδαίοι και οι προσήλυτοι έπρεπε να δείξουν με το βάφτισμά τους, όχι μόνο ότι είχαν αφιερώσει τη ζωή τους στον Ιεχωβά, αλλά και ότι είχαν δεχτεί τον Ιησού ως το μέσο με το οποίο ο Ιεχωβά θα συγχωρούσε τις αμαρτίες τους. Έπρεπε να τον αναγνωρίσουν ως Αρχιερέα του Ιεχωβά και Ηγέτη τους, την Κεφαλή της Χριστιανικής εκκλησίας.—Κολοσσαείς 1:13, 14, 18.
16. Στις ημέρες του Παύλου, πώς γίνονταν μέλη του πνευματικού Ισραήλ εκείνοι που είχαν τη σωστή διάθεση, Ιουδαίοι και Εθνικοί;
16 Έπειτα από χρόνια, ο απόστολος Παύλος δήλωσε: «Τόσο σε εκείνους στη Δαμασκό πρώτα όσο και σε εκείνους στην Ιερουσαλήμ και σε όλη τη χώρα της Ιουδαίας και στα έθνη, άρχισα να φέρνω το άγγελμα ότι πρέπει να μετανοήσουν και να στραφούν στον Θεό κάνοντας έργα που αρμόζουν στη μετάνοια». (Πράξεις 26:20) Αφού πρώτα ο Παύλος έπειθε διάφορους ανθρώπους—Ιουδαίους και Εθνικούς—ότι ο Ιησούς ήταν ο Χριστός, ο Μεσσίας, κατόπιν τους βοηθούσε να προχωρήσουν στην αφιέρωση και στο βάφτισμα. (Πράξεις 16:14, 15, 31-33· 17:3, 4· 18:8) Στρεφόμενοι στον Θεό, αυτοί οι νέοι μαθητές γίνονταν μέλη του πνευματικού Ισραήλ.
17. Ποιο έργο σφραγίσματος πλησιάζει στο τέλος του, και ποιο άλλο έργο συνεχίζεται γοργά;
17 Σήμερα, το τελικό σφράγισμα των πνευματικών Ισραηλιτών που απομένουν πλησιάζει. Όταν ολοκληρωθεί, οι “τέσσερις άγγελοι” που συγκρατούν τους καταστροφικούς ανέμους “της μεγάλης θλίψης” θα εξουσιοδοτηθούν να τους αφήσουν ελεύθερους. Στο μεταξύ, η σύναξη του “μεγάλου πλήθους”, το οποίο ελπίζει να ζήσει για πάντα στη γη, συνεχίζεται γοργά. Αυτά τα «άλλα πρόβατα» επιλέγουν με τη θέλησή τους να ασκήσουν πίστη στο «αίμα του Αρνιού» και να βαφτιστούν συμβολίζοντας την αφιέρωσή τους στον Ιεχωβά. (Αποκάλυψη 7:1-4, 9-15· 22:17· Ιωάννης 10:16· Ματθαίος 28:19, 20) Μεταξύ αυτών είναι πολλά νεαρά άτομα που έχουν ανατραφεί από Χριστιανούς γονείς. Αν είστε ένα τέτοιο νεαρό άτομο, θα βρείτε ενδιαφέρουσα την ανάγνωση του επόμενου άρθρου.
[Υποσημείωση]
Ως Ανασκόπηση
• Γιατί δεν χρειαζόταν να κάνουν οι νεαροί Ισραηλίτες προσωπική αφιέρωση στον Ιεχωβά;
• Πώς μπορούσαν να δείχνουν οι Ισραηλίτες ότι ζούσαν σύμφωνα με την αφιέρωσή τους;
• Γιατί απέρριψε ο Ιεχωβά τον Ισραήλ ως αφιερωμένο έθνος του, και πώς τον αντικατέστησε;
• Από την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. και έπειτα, τι έπρεπε να κάνουν τόσο οι Ιουδαίοι όσο και οι Εθνικοί για να γίνουν μέλη του πνευματικού Ισραήλ;
[Εικόνα στη σελίδα 21]
Οι νεαροί Ισραηλίτες γεννιούνταν ως μέλη του εκλεκτού έθνους του Θεού
[Εικόνα στη σελίδα 23]
Κάθε Ισραηλίτης έπρεπε να πάρει προσωπικά την απόφαση να υπηρετεί τον Θεό
[Εικόνα στη σελίδα 23]
Οι εθελοντικές προσφορές έδιναν στους Ισραηλίτες την ευκαιρία να δείξουν την αγάπη τους για τον Ιεχωβά
[Εικόνα στη σελίδα 25]
Μετά την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., οι ακόλουθοι του Χριστού έπρεπε να κάνουν προσωπική αφιέρωση στον Θεό και να τη συμβολίσουν με το βάφτισμα